Voor mijn 40ste verjaardag van Sabine gekregen: een één-daagse cursus AO. Parachutespringen. Automatic Opening. Yeah... Right....
Nu 41 naderde, vond ik dat ik genoeg het mietje uitgehangen had, en... Ik Heb Het Gedaan.....
12 augustus. Moorsele. ParaClub Vlannderen. We zijn met 5. Een vader ex-militair en zijn zoontje militair in spe. 2 jonge meisjes uit Poperinge, waarvan één, de 18-jarige, tot dan niet wist wat haar overkwam. Ze zal het geweten hebben.
Stefaan, onze monitor, stelt ons onmiddellijk gerust. Hij geeft nooit les, doet dat ook niet graag, maar ja, soms kan je er niet onderuit. Klinkt erger dan het was. De opleiding, van 10 tot 15 uur, was, weliswaar in vogelvlucht (beeldspraak), zeer volledig, en werd zelfs gevolgd door een echt schriftelijk examen. Niet dat dat moeilijk was. Op bijna elk van de 20 vragen kon je antwoorden: "met rechts hoofdparachute afgooien, met links de reserve openen".
Naarmate uur X naderde, en Sabine met haar vriendin Peggy, opa en oma, Hasse en Sam daar waren, naderden ook onheilspellende onweerswolken. Wat een gedroomde manier om zonder gezichtsverlies, met opgeheven hoofd en droge broek, het strijdtoneel te verlaten.
Maar ja, van uitstel komt nog geen afstel. Er moet nog gesprongen worden.
van 2 tot 7 juli zijn we alle zes de boer opgegaan om met alternatieve vervoersmiddelen, wat bergen te overwinnen. 67 km in 6 dagen, een pluim voor de kinderen
