Hey!
Het begon vanmorgen al goed, Fien opgepikt en dan... file op weg naar Zaventem. Wat als we ons vliegtuig missen? Gelukkig kwamen we nog ruim op tijd aan en konden we ons rustig naar de gate begeven. Nadat ik natuurlijk afscheid genomen had van mijn Thomasje. Zelf ben ik geen held op het vliegtuig maar aangezien Fien nog 10x meer schrik heeft dan mij, heb ik mij rustig gehouden. Van het minste dat het vliegtuig bewoog, greep ze mij vast. Na 2 uurtjes landden we in Oslo. Het was er erg koud en je zag dat er nog sneeuw lag. We sloegen al lichtjes in paniek dat het in Stavanger ook zo zou zijn. Na een uurtje wachten op de luchthaven en kennis gemaakt te hebben met de hoge kostprijs van een simpel flesje water, konden we ons tweede vliegtuig nemen, deze keer richting Stavanger. Het was een klein vliegtuig met 22 rijen. Daardoor is het ook minder stabiel dan een groot vliegtuig met bredere vleugels. We hadden veel turbulentie en tijdens de landing ging ons vliegtuig van links naar recht. Toen we uitstapten voelden we naast het zonnetje ook een koude wind. Veerle en Lisa zijn twee Erasmusstudenten die ons komen halen zijn op de luchthaven. Toen we op de bus stonden te wachten bemerkte Lisa dat mijn koffer gebarsten was tijdens de vlucht, wat natuurlijk niet zo leuk is. Samen met hen stapten we op bus maar na een tijdje viel het Lisa op dat we op de bus in de verkeerde richting zaten. We zijn zo snel mogelijk afgestapt en konden gelukkig al na 5 minuten een rechtstreekse bus richting de Universiteit van Stavanger nemen. We logeren in "The Red Boxes", de enige kamers met een eigen douche, vandaar de hogere huur. Het is een kamertje van nog geen 12 vierkante meter, douche inbegrepen. Onze deur hing vol met post-its met welkom erop. We maakten kennis met de andere studenten in het huis en gingen vervolgens met hen naar de winkel om eten voor de komende dagen. Er wordt met Noorse Kronen betaald en in de winkel moeten we dus telkens rekenen om te weten hoeveel iets kost. Het is hier verschrikkelijk duur dus in de winkel zoeken we alle "first price" -goederen op. De goedkoopste op de markt laat ons zeggen. Kip is hier onbetaalbaar en het is veruit het enige vlees dat ik graag eet. Vis is dan weer super goedkoop want we zitten hier in een vissersstad. Het was vooral wennen omdat iedereen hier Engels spreekt tegen elkaar, ook de andere Belgische meisjes. Iedereen moet kunnen begrijpen wat er gezegd word, maar ik vind het toch raar om tegen Fien ook Engels te praten. Vervolgens pizza gegeten en voor de eerste keer mijn douche uitgeprobeerd: Lekker warm maar super klein. Ik kon mij bijna niet bewegen in de douche maar ik ben er wel proper van geworden dus alles in orde!
En dan nu... bedtijd want het was een vermoeiende dag met al dat gereis!
Bijlagen:
IMG_1611.JPG (517.7 KB)
19-04-2013, 23:11 geschreven door Tiffany 
|
