Toen ik hem om 11u aan de lijn had hadden we het nog over wanneer het hart-controle-bakje (verbonden aan al die plakkertjes die op zijn borstkast hangen) er af zou mogen, en om 12u50 kreeg ik plots een sms "Yes, mijne cardiobak is er ook af!". Dus zijn hart doet het blijkbaar ook weer zoals het hoort.

De antibioticakuur is toch nog niet opgestart, want uit de bloedwaarden blijkt dat Bert zelf voldoende aan het vechten is tegen de eventuele infectie die aanwezig is.

Vanmiddag heeft hij al eens een uurtje zonder zuurstof doorgebracht als test. Dit is goed gegaan maar nadien voelde Bert zelf dat hij het toch weer warmer had. En zijn gevoel zat juist want thermomether gaf weer 38,3 aan. Dus is er ondertussen bloed afgetapt om wat culturen te kweken en te zien of er geen bacterie aanwezig is. Weer afwachten tot morgen wat dit zal uitwijzen.

    

Vandaag voor de verandering eens geen longfoto op bed in de kamer, maar met bed naar radiologie om daar RX foto te laten maken.

En voor zijn andere afstanden heeft hij nu ook een looprekje gekregen zodat hij met de zuurstoffles op wandel kan.

Voor Michiel natuurlijk ook weer zo'n  aantrekkelijk ding om zelf mee door de gangen te rijden.

Nog zo'n trigger voor Michiel is de afstandsbediening van Bert zijn bed en als hij dat ding dan ineens in zijn handen heeft ligt Bert niet echt meer rustig in zin bed. Gelukkig staan er automatische stops ingesteld of Bert zou na verloop van tijd dubbelgeplooid geweest zijn, op 2 meter boven de grond.

Iets minder goed nieuws vanavond: Bert blijft geplaagd worden door een iets te hoge temperatuur, die zelfs weer even boven de 38° komt, wat erop zou wijzen dat er ergens een infectie aanwezig is. Dus vermoedelijk zal er morgen dan toch gestart worden met een antibioticakuur.     

Bert is er vandaag in geslaagd om de kiné te overtuigen om toch eens een stapke buiten zijn kamer te mogen zetten.

Even verderop in de gang is een kinéruimte en als test is hij eens tot daar mogen wandelen. Hij heeft dit goed doorstaan alhoewel zijn zuurstofpeil wel terug naar beneden ging en zijn hartslag serieus naar boven. Dit laatste bleek geen correcte meting, dus zeker niet alarmerend. 

Eén klein positief kantje aan gans deze situatie, stelde hij vast toen hij op de weegschaal stond vandaag, is dat er opeens wel een aantal kilo's verdwenen zijn zonder er echt moeite te hebben voor moeten doen.  

 

En dan was het eindelijk zover, rond de middag werd alles in gereedheid gebracht om andere oorden op te zoeken en aan een andere ligplaats aan te meren. Bert ligt nu dus niet meer op intensieve maar op een gewone kamer op de groene afdeling. Bert zou wel graag hebben dat het grote bezoek nog wat uitgesteld wordt. hij wil eerst nog wat meer op adem komen en beter uit de voeten kunnen. Ik geef jullie wel een seintje via de blog.

Qua conditietraining heeft hij vandaag zijn eerste actie ondernomen: 20 minuten gefietst, zittend in de zetel, en het voelde goed.

Hij is klaar om van start te gaan met zijn trainingsschema, en de kinesist heeft al duidelijk te horen gekregen dat zijn doelstelling is: "zo snel mogelijk uit het ziekenhuis ontslagen kunnen worden."   

Omdat zijn hart vannacht wat rare, snelle sprongetjes had gemaakt werd het verhuizen naar een gewone kamer vandaag weer uitgesteld.

Ze wilden zeker zijn dat dit geen 'levensbedreigende' situatie was, de grafieken moesten dan ook grondig gecheckt worden. Het bleek uiteindelijk niets alarmerend te zijn. Bert zelf had er in ieder geval niets van gemerkt en ook helemaal geen last van gehad. Hij heeft er gewoon doorgeslapen.

De baan is nu dus toch weer vrij voor een aanvraag voor een kamer .... tenzij Bert nog eens een specialleke doet natuurlijk. Maar dat hoeft hij echt niet te doen om zeker te zijn dat ze zich hem op intensieve gaan blijven herinneren. Met het parcours dat hij tot nu toe heeft afgelegd is hij daar al zeker in geslaagd.

De dagen beginnen toch een beetje eentonig te worden. Hij kijkt er naar uit om aan de revalidatie te beginnen of ...

in een racekarretje te kunnen rondrijden om eens wat verder te geraken dan van bed naar zetel en weer terug.

Maar in afwachting doet hij gewoon vaak een dutje ...