Ik was met mijn baasjes in de Ardennen. Waar weet ik niet zo goed maar het was naast een rivier die men de Maas noemt. Volgens mij was het dorpje Wolsort of zoiets, ik weet niet goed hoe ge dat moet schrijven. Zoals ge kunt zien aan de foto's hiernaast heb ik mij geweldig geamuseerd. Ik ben zelfs gaan zwemmen in de Maas! Wat ik het prettigste vond is mij rollebollen in het slijk om er dan daarna zo smerig mogelijk uit te zien. Eén keer was ik zo smerig dat mijn baasjes mij onmiddellijk in bad hebben gestoken. Wij (baasjes en ik) sliepen in een kasteel aan de oevers van de Maas. Dat had ik nog nooit gedaan! Ik bedoel in een kasteel slapen. Ik mocht zelfs in de kamer van de baasjes slapen (in mijn bench natuurlijk). De twee mannen van het gezelschap, ik en mijn baas hebben soms om ter hardst gesnurkt, althans volgens de vrouwelijke baas. Maar baasje en ik geloven dat toch niet.
Joepie ik mag nog eens op de pc. Het is weeral lang geleden. Er is intussen veel gebeurd. Joske is bij mij komen spelen. Wat was dat gezellig zeg. Op 11 januari komt de Jos een ganse dag naar Schoten en hij komt zonder zijn baasjes. Wilde plannen ben ik aan het maken. Dank u wel kindje dat ge mijn foto's mooi vindt. Eerlijk gezegd en ik wil niet stoeffen maar ik vind wel dat ik een fotomodel ben. Ik krijg er niet genoeg van om naar mijzelf te kijken op de foto's maar ik mag dat niet doen want dan krijg ik een dikke nek (zegt mijn mama). Intussen is 4de baasje Usman van naam veranderd, ik mag hem nu hulppeter Usman noemen. Ik heb al een echte peter Stan en nu een hulppeter. Ik begrijp dat allemaal niet goed maar ik weet wel dat zij ook voor mij moeten zorgen. Ik denk dat dit betekent dat ik veel kadootjes van hen zou moeten krijgen. Overmorgen is het Kerstmis. Ik heb op de kast al veel kadootjes zien liggen en er zijn ook voor mij bij. Ik moet zelf ook nog kadootjes voor iedereen kopen maar dat komt dik in orde. Ik heb al een reusachtig enorm geslaagd idee!!!! Tot binnenkort
Eindelijk mag ik nog eens aan de computer Ik moet nogal zagen vooraleer het mijn beurt is. In mijn vorig bericht ben ik vergeten te schrijven dat wij (mama, papa en ik) mosselen zijn gaan eten! Toen wij van de zee naar huis reden zijn wij naar Nederland (dat is een ander land) gereden en in Philipinne (of zoiets) zijn wij dan op restaurant geweest. Ik mocht mee binnen van de lieve mevrouw van het restaurant. Volgens mij had de papa het restaurant gehuurd want wij waren helemaal alleen. Ik kreeg een lekker been en omdat ik zo braaf was kreeg ik van de mevrouw nog koekjes. Amai mijn buikje stond dik! Vorige zondag (30 november) ben ik met mijn kindje Sanne en Usman gaan wokken. Volgens hen ben ik een engel geweest en mag ik nog meegaan. Ik heb dan ook mijn uiterste best gedaan om flink te zijn. Zaterdag (6 december ) komt Sint Niklaas. Het kindje gaat haar schoen zetten. Ik heb dat niet dus ik ga een glaasje whisky en een glaasje wijn voor de sint en zwarte piet klaarzetten. Hopelijk zal de sint mij niet vergeten want ik ben echt héél braaf. Zondag is het dan feest. Josseman komt met mij spelen. Eerst gaan wij naar het park van Brasschaat wandelen en nadien komt Joske met zijn baasjes naar Schoten. Joepie. De sint is dan al geweest en hoef ik niet meer zo braaf te zijn. Tot volgende keer want ik moet nog vanalles organiseren voor Jos en mij
Yep wij zijn naar zee geweest. De zee was keiplezant Ik kon vanuit het appartement het water zien, dat was de moeite hoor. Papa, mama en ik hebben vele en lange wandelingen gemaakt . De wandelingen zijn gezond vindt mijn mama . Ik heb ook veel zeehondjes ontdekt. Echte zeehondjes maar ik mocht niet dichtbij komen, ik snap niet waarom. Wij hebben ook veel schelpjes voor mijn kindje Sanne geraapt, ik denk dat zij er blij mee is (ons mama is er toch blij mee). Eigenlijk ben ik rotverwend geweest aan zee Nooit alleen moeten zijn en lekkere snoepjes gegeten. Groot nieuws: volgend jaar gaan wij terug!!! JOEPIE! Ik ga nu rusten want ik ben nog steeds moe van het wandelen. Ik heb wel 4 pootjes maar toch.
Intussen ben ik ook weeral bij de veearts geweest voor mijn inenting Deed dat pijn zeg Na de pijniging gaf de dokter mij een koekje. Wat denkt die nu wel - mij eerst pijn doen - hij heeft het koekje zelf mogen opeten! - gelukkig waren papa en mama bij mij om mij een beetje te troosten. Tot een volgende keer
Amaai dat is precies weeral lang geleden dat ik nog eens iets op mijn blog geschreven heb! Er is intussen vanalles gebeurd. Ik begrijp er niet veel van maar ik zal proberen het te vertellen. Mijne papa is héél erg ziek geweest. Hij had teveel steentjes gegeten en die waren in zijn nieren gekomen. Ik weet dat ge geen stenen moogt eten want dan krijg ik heel veel pijn in mijn maag en mijn darmen. Gelukkig weet mijn papa dat nu ook en zal hij het niet meer doen. Hij is zelfs naar de kliniek gemoeten, amai wat me dat verschieten. Hij vond de kliniek zo gezellig dat hij terug is gegaan om zijn schouder te laten opereren! Nu is hij thuis maar ik moet héééééél voorzichtig zijn. Ik mag niet springen en moet altijd aan de linkerkant van hem gaan zitten. Soms vergeet ik dat (ik ben toch nog klein ) en dan wordt mijn mama boos. Ik trek dan van die slaapkamerogen (zo noemen ze dat in het tijdschrift Woef) en dan is mijn mama helemaal niet meer boos en krijg ik zelfs een dikke knuffel. Ja ja ik weet hoe dat ik haar moet aanpakken. Binnenkort gaat het héél leuk worden. Ik heb horen vertellen (terwijl ik zogezegd aan het slapen was) dat wij naar zee op vakantie gaan. Mama, papa en ik. Ons kindje Sanne blijft thuis want die moet werken, wel spijtig. De zee, dat is water dat soms naar voor komt en dan weer weggaat of zoiets. Ik denk dat ik daar schrik van zal hebben maar ik zal eens hard blaffen en dan blijft die zee wel weg van mij.Wij logeren in een appartement vlak aan zee dan kunnen wij de zee horen als we binnen zitten. Hopelijk kan ik slapen met al dat lawaai!! Nu ga ik met mijn kindje en Usman naar de koekestad. Joepie. Wij gaan wandelen, iets drinken en ik zal zeker braaf zijn wat dat is keitof. Tot binnenkort
hallo wij zijn nu al een weekje bij Joske op vakantie. Joske woont in Kapellen in een héél groot huis met een hele grote tuin. Zo'n grote tuin, precies een voetbelveld. Jos en ik hebben al wat kilometers rondgelopen. Spijtig genoeg hebben de baasjes van Jos ook 3 katten. De katten zijn intussen al weggejaagd door Jos en mij; Ons plan: luid blaffen en snel achter die poezen hossen. Leuk hoor, zou je ook eens moeten proberen. Natuurlijk mogen wij dat niet doen van mijn papa en mama (die kunnen soms echt niks verdragen). Gisteren was het ook meer dan gezellig.Ons mama had mijn lakens, het speelgoed van Jos gewassen en in de droogkast gestopt. Lekker zacht! Het stonk wel naar de wasverzachter en toen hebben Jos en ik maar alles naar buiten gesleurd en door de modder getrokken. Ons mama kon daar weeral niet mee lachen maar wij wel! Papa en mama vinden het ook gezellig in Kapellen. Precies op vakantie, hoor ik ze zeggen, en Joske is een heel brave hond (ik vind mijzelf wel flinker, maar dat is mijn mening). Joepie vanavond komt mijn kindje en zij blijft slapen. Ik mis haar wel maar elke avond mag ik haar stem horen aan de telefoon. Tot volgende week Ik ga nu nog wat verder slapen dan kan ik straks met mijn vriendje weer deugnieterij gaan uithalen.
Hallo iedereen die mijn blog zou lezen. Morgen is het feest want dan vertrekken wij voor 14 dagen naar mijn vriend Joske op vakantie. Ik heb al geschreven in mijn vorige blog dat wij vorige woensdag bij hem op bezoek gingen. Amai hebben wij al veel afgesproken om uit te steken. De grote mensen zullen moeten oppassen. Donderdag was ik wel een beetje ziek maar het is weeral voorbij. Mijn papa en mama hebben beloofd een dagboek bij te houden; dat wil zeggen, want dagboek is nogal een moeilijk woord, elke dag ik blaf wat zij moeten schrijven en zij hebben beloofd dat zij tijd zullen maken om naar Joske en mij te luisteren. Zo te zien is alles bijna ingepakt. VEEL dat er weeral meegenomen wordt!!! Mijn papa zegt dat hij zijn aanhangwagen zal moeten gebruiken. Mij niet gelaten, als ik maar meemag. Ik zal wel mijn kindje Sanne erg missen maar misschien mag ik wel eens telefoneren met haar. Nu moet ik stoppen. Dag iedereen, tot binnenkort, Schrijf gerust een bericht op mijn blog, leuk als ik terug kom. Likjes Stan
Joepie, Vandaag (zaterdag) met papa en mama en Chris en Jan naar Alden Biesen geweest. Het was wel lang rijden met de auto maar dat vind ik leuk. Toen wij daar aankwamen verschoot ik wel, zo'n groot kasteel. Wij hebben daar een slaatje gegeten (ik niet maar de grote mensen) en nadien zijn wij gaan wandelen. Jongens was dat warm!!!! Ik heb kalveren gezien (ik had daar wel schrik van) en appelbomen. Na de wandeling zijn wij nog een ijsje gaan eten (ikke weeral niet maar ik kreeg wel vers water en een lekker been). 's Avonds zijn de grote mensen Chinees gaan eten en ik ben bij mijn kindje gebleven. Gezellig samen in de zetel onder een donsje. Zondag zijn mijn papa en mama gaan brunchen (chique hé) en ben ik luilekker thuisgebleven en heb genoten van de aandacht van kindje Sanne. Intussen weet ik ook al dat ik 17 kilo weeg (iedereen blij - en ik vind mijzelf nog knapper dan voordien). Vandaag ben ik héél stout geweest. Ons mama is héél boos op mij geweest. (ik wist niet dat die zo boos kon zijn). Ik ben zelfs in mijn bench gevlogen. Intussen ben ik wel lief geweest en mijn mama is weeral vertederd. ( ge moet het maar kunnen hé om de mama rond mijn vinger te draaien). Woensdag gaat het leuk worden. Dan ga ik 's avonds naar mijn vriend Joske. Het verslag zal volgen. Likjes van mij
Dag allemaal, Gisteren hebben wij mijn verjaardag gevierd! Ik ben namelijk 1 jaar geworden. Het was een echt verjaardagsfeestje. Veel kadootjes, lekkere snoep en een echte hondenverjaardagstaart alleen voor mij. Ik ga wel een stukje taart aan mijn vriendje Joske geven. Omdat ik zoveel lekkers gegeten heb was ik vannacht een klein beetje ziek maar dat trek ik mij niet aan. Suikertantie Riet en nonkel Wim, suikeroompie Usman en kindje Sanne, papa en mama heel veel likjes van mij en ik heb nog nooit zo'n gezellig verjaardagsfeestje gehad. De foto's komen later op de blog. Tot binnenkort
Joske is bij mij komen spelen. Wat was dat gezellig zeg. 
Op 11 januari komt de Jos een ganse dag naar Schoten en hij komt zonder zijn baasjes.
Wilde plannen ben ik aan het maken.
maar ik weet wel dat zij ook voor mij moeten zorgen. 
Ik denk dat dit betekent dat ik veel kadootjes van hen zou moeten krijgen. 
Hopelijk zal de sint mij niet vergeten want ik ben echt héél braaf.
Deed dat pijn zeg
Ik weet dat ge geen stenen moogt eten want dan krijg ik heel veel pijn in mijn maag en mijn darmen. Gelukkig weet mijn papa dat nu ook en zal hij het niet meer doen. Hij is zelfs naar de kliniek gemoeten, amai wat me dat verschieten.
