Ik ben Gert-Jan Staelens, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Stalinski.
Ik ben een man en woon in Aalter () en mijn beroep is Landschaps- en Tuinarchitect/Coördinator Econet vlaams-brabant.
Ik ben geboren op 12/05/1987 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen, flora & fauna.
Na de Hagelandse Chrono een beetje in een gat gevallen, geen marathons of koerskes meer die mij echt interesseerden. Tot ik op het forum van mountainbike.be iets zag staan over de Koeje Trophy. Blijkbaar een kort MTB-wedstrijdje van zo'n 10km in de omgeving van Staden/Zarren, juist op tijd ingeschreven en op 25 juni, een regenachtige en frisse zaterdag, dan maar naar Zarren gereden. Eén van mijn broers verklaarde mij zot, 'Voor een ritje van 10km (2 gaaj gij 3'kwartier ver rijdn!'
Bij aankomst op de locatie was er al heel wat volk, blijkbaar interesse van heel wat mensen voor een korte chrono-rit. Collega 24Uren-rijder Kurt was er ook, samen met een Versluys-renner, Lode Labeeuw. Al veel van deze laatste gehoord maar nog nooit echt tegen gereden, de goesting was al direct weg, zeker toen uitkwam dat hij in dezelfde categorie als mij ging rijden.
Kledij aangetrokken, wielen in de fiets, bandjes op 2bar en vertrokken voor een testrondje. Geen meter vlak, slechts een paar 100m verhard, per ronde zo'n 5 'klimmekes', beetje motregen en natuurlijke de alom gekende West-Vlaamse tegenwind...Na de verkenning gingen de eerste rijders van start, beetje over en weer gereden tussen start en aankomstplaats om de toptijden te weten te komen....sommigen gingen zetten echt wel strakke tijden neer, anderen dan weer niet...
Juist voor de middag was het dan mijn beurt, Lode Labeeuw was nog niet aangekomen, op zijn tijd kon ik mij dus niet richten...uitgaan van eigen sterkte dus. Relatief rustig gestart, op de lange 2de klimstrook voor de eerste keer goed doorgegaan, beentjes liepen direct goed vol...omdat het 'maar' 10km was kon er geen tijd genomen worden voor een recup-strookje, het tempo moest gewoon behouden blijven met een tussensprint na elke bocht of hindernis...een paar tragere collega's gingen vriendelijk opzij...op bepaalde punten stonden er toch ook heel wat supporters, altijd leuk en extra motivatie om nog een extra sprintje te trekken. De 10km leken er wel 100 te zijn, heel content was ik toen ik opdraaide naar de finish, nog even alles geven en concentreren op de kleine slalom net voor de meet...
Pats! Direct enkele felicitaties want blijkbaar had ik een toptijd gereden, 22min56sec95hond over 10km, de enige onder de 23minuten en boven de 27km/u gemiddeld. Snel gaan wassen en andere kleren gaan aantrekken om niet ziek te worden en beetje nerveus afwachten tot iedereen zijn 10km had afgewerkt...in de kantine dan nog eens spannend afwachten tijdens de opmaak van de definitieve uitslag...
Uiteindelijk was het zover, de aankondiging van de winnaars...Lode Labeeuw op 3, Jonas Moeyart op 2 en OEF! Gert-Jan Staelens op 1. Winnaar van de categorie -40 heren en van het algemene klassement. Collega 'Bank Delen-rijder' Kurt Vankeirsbilck won in de categorie +40.
Geen geldprijzen te verdienen maar wel enkele mooie natura-prijzen en een prachtige trofee!!!
Na de 24u van Kester dacht ik alles wel in orde zou komen met de conditie...op naar het volgende 'doel' dus, de Hagelandse Chrono 2011, een mtb-marathon van 85km in en rondom Langdorp...gelukkig woont één van mijn bro's dicht bij de startplaats waardoor ik er kon overnachten om op tijd te kunnen starten, het was één van de laatste warme dagen van begin dit jaar...
Van de logeerplaats tot aan de start (kleine 10km) lekker losgereden en direct het startpodium 'beklommen' om van start te kunnen gaan...eerste stuk is altijd leuk, na 500m een stevige singeltrack bergop met enkele boomwortels, leuk als opwarmertje...in het begin redelijk wat stukken asfalt en beton, goed om het tempo te onderhouden maar ook gevaarlijk om te rap te willen gaan...de vaste voorvork zorgt op deze stukken wel voor een verschil maar het verschil is des te groter als je dan op een hobbelige singletrack of afdaling komt...alles blijkt goed te gaan, naar mijn gevoel een redelijk strak tempo...halverwege doemden dan de eerste zandstroken op, vlak valt het nog wel allemaal mee maar bergop met wat draaien en keren zorgt toch wel voor een hartslag die rap tegen zijn plafond slaat...de opeenvolgende stukjes begonnen dan ook zijn tol te eisen, heel wat gedronken en gegeten maar blijkbaar toch nog te weinig (gedachte schiet door mijn hoofd dat ik dringend een Camelback moet aanschaffen)...dit merk ik vooral aan het feit ik dat niet meer zo snel voorbij een collega-chronorijder 'vlieg'....content was ik dan ook als ik laatste kilometers aanvat (die bijna altijd dezelfde zijn)...het laatste lange stuk langs het water doet dan nog extra pijn omdat het wind op kop is...de 44x11 draai ik rond maar natuurlijk niet zo snel als ik zou willen...
Rond de klok van 12 binnengebold en een plaatsje in de schaduw gezocht...de uitslag later op de dag toonde dat ik wel over een vorm van conditie beschik maar wel één die niet aan de verwachten voldoet ;-) ...halverwege tussen plaats 60 en 70 geland...vorig jaar nog 29ste...
We stonden dus terug met de voetjes op de grond na Kester...
na enige tijd afwezig te zijn geweest wil ik de komende weken, maanden, jaren,... terug regelmatig mijn blog updaten.
Sinds eergisteren zijn we begonnen met de voorbereidingen voor het seizoen 2012.
Het seizoen 2011 kende een paar 'hoogtes' maar vooral veel 'laagtes'. Wegens een druk werkprogramma pas eind januari beginnen trainen, de conditie tot op een minimum gezakt en er was ondertussen heel wat gewicht bijgekomen (schommelde rond de 100kg).
De motivering kwam er na de beslissing om terug aan de 24u van Kester mee te doen. Dankzij een goede vriendin kwamen we in contact met een 'one-event-sponsor'; nl. Bank Delen. We konden snel een ploegje samenbrengen: bro's Dieter en Nicola, Kurt Vankeirsbilck, Bart Carette, Tim Baert, Nico Fillez, Matthieu Blancke en mijzelf. En dan maar trainen, trainen, gewicht verliezen, trainen, gewicht verliezen, trainen,...
Ondertussen geprobeerd om een beetje snelheid te kweken door een paar wegkoersen te rijden maar ze reden verd*mme nog sneller dan vorig jaar...telkens der redelijk rap afgereden dus...niet veel training aan dus...
Eind mei was het dan zo ver...zo'n 12-13 kilo minder zwaar...op een zaterdagnamiddag rond 13u...bovenop de Kesterheide...STARTschot van de 24u van Kester, onze tweede deelname...relatief snel ons kunnen nestelen in de top 5, elke ronde wisselen, elke rijder van het team was makkelijk te spotten doordat we allemaal in dezelfde tenue konden rijden...snel vastgesteld dat het vorig jaar toch wel een stuk vlotter ging, blijkbaar moet je dus echt wel trainen om 1x per uur 7-8minuten vollen bak te rijden...
Het weer viel mee, het was bewolkt maar aangenaam weer... we gingen op plaats 2 de nacht in met als doel deze te kunnen behouden tot dat de zon terug opkwam...de lichtjes kwamen zeer goed van pas in het pikdonkere bos. Enkele uren voor zonsopgang begon het te regenen, gelukkig was mijn nachtshift net afgelopen en kon ik eventjes op het veldbedje liggen, de collega's mochten enkele stevige vlagen trotseren maar hadden buiten dit geen enkele probleem om de 2de plaats te behouden. De problemen begonnen pas in de laatste 4 uur van de wedstrijd, ineens sloeg alles tegen....Dieter brak zijn ketting en moest teruglopen voor een nieuwe fiets, Nico zijn ketting zat enkele ronden later vast waardoor hij ook een gans eind moest lopen...onze voorsprong smolt als sneeuw voor de zon van zo'n 12min naar 2min...er was maar één optie, iedereen moest foutloos zijn rondes rijden en nog liefst enkele toptijden noteren om onze 2de plaats veilig te stellen...
Bij het ingaan van het laatste half uur brak uiteindelijk de veer bij de concurrenten, we konden terug onze voorsprong vergroten en 'gerust' naar de 2de plaats fietsen...gans kapot maar voldoen konden we een beetje later het podium op om onze beker in ontvangst te nemen, superzalig gevoel na 24 uur stressen en afzien...
Na de uitputtingsslag in Westerlo een zalig rustweekje genomen en terug overgeschakeld naar de koersfiets (vooral omdat Nicola terug de fietsmicrobe te pakken heeft en regelmatig 'mijn' MTB gebruikt)...trainingen op koersfiets lukten vlotjes, vooral omdat het dan nog altijd lekker warm was om te trainen...getracht om elke week minstens 1 keer boven de 100km te gaan, zo was er een ritje naar de zee van een 140km, eentje langs de vaart van 110km, verschillende ritten waarbij ik eerst 2 uurkes ging gaan rijden om dan aan te sluiten bij 'de buize'....
Er werd natuurlijk ook nog gekoerst, de eerste na Westerlo was die van de LFT in Aarsele, snikheet en niet mijn lievelingsparcours, kort bochtje en dan omhoog is niet mijn ding...van bij het startsignaal beginnen vlammen, direct met 3 man weg...na 2 ronden konden de andere 2 jammer genoeg al niet meer overpakken maar kwam Tom Saeys gelukkig aansluiten...met 4 man dan doorgereden tot Tom Brulez en Kasper Lagae kwamen aansluiten...een ronde later trok Saeys door op het hellingske naar de meet en was ik de enige die reageerde en bij hem kwam...samen reden we ronde na ronde verder weg en bleven de rest van de koers voorop...had al snel in de mot dat Saeys bergop en na de bochten de sterkste was, hij won dus ook de koers, ik eindigde vlotjes 2de op 33 renners.
De week erna koers in Poeke, voor mij de allereerste keer op dit parcours, redelijk wat wind, buiten bro Dieter kende ik geen enkele andere renner...terug van in het begin koers proberen maken maar telkens terug gehaald....Dieter kon een 4-tal ronden solo voorop rijden maar pogingen om met een groepje er naartoe te rijden lukten niet...rare koers want er geraakte geen enkel groepje weg....3 ronden voor het einde haalden de B en C's ons zelfs in waardoor het een ganse soep werd...zo zaten we in een groep van ongeveer 40 man die als een bende zotten naar de meet stoof...alle risico's ontweken en veilig als 10de op 22 renners over de meet gekomen.
De trainingen bleven vlotjes lopen, slaagde er telkens in om tijdens de week 2 à 3 keer op de fiets te zitten...zo was er zaterdag 24 juli koers in Kruishoutem...een heel bekend rondje (rechthoek eigenlijk) met een lange afdaling en evenwijdig daarmee een stuk bergop...22 keer bergje op...deze keer beetje afwachten in plaats van direct alles in friet te proberen rijden...na 3 ronden in het wiel kwam ik aan kop van het peloton, een goeie 200m voor het bovenkomen zette ik alles op de kant en trok stevig door...direct een mooi gaatje met 1 collega, Brecht, in mijn wiel...goed beginnen ronddraaien en na een ronde of 4 kwam er nog 3 man bij...met 5 man dus voorop en we bouwden onze voorsprong snel uit...het hellingske was een makkie, de beentjes draaiden vlotjes rond en het einde naderde...3 ronden voor het einde begonnen de prikjes, Jochen Heylens, wou ten koste van alles wegrijden van de rest van de groep...samen met de andere medevluchters konden we telkens terug aansluiten...de laatste ronde begon terug met een aanval van Jochen, eens we terug bij hem waren begonnen we aan de 'slotklim'...Brecht op kop, Jochen als 2de en ik als 3de, ik wist dat ik als eerste boven moest opdraaien om kans de maken op de overwinning, want een niet-spurter moet het van een lange sprint hebben....zo zette ik een 100m voor de top aan, natuurlijk een beetje te groot, en draaide met een kleine voorsprong de laatste 50m naar de finish op...zo bolde ik met een fietslengte voorsprong over de finish, 1ste op 29 renners.
Precies een weekje later was het terug in Kruishoutem, zelfde parcours, ongeveer hetzelfde weer...blijkbaar was ik de man die het moest doen want er zat geen tempo in de wedstrijd...Christopher Vanneste en ik probeerde enkele keren maar werden telkens teruggehaald door de rest van het peloton...rond half koers kon Vanneste toch alleen wegrijden met later een reactie van Tom Frederickx...ze bleven ongeveer op dezelfde afstand voor ons rijden en na enkele tegenacties uit het peloton kon ik alleen wegrijden en kwam een ronde later bij de 2 aanvallers...we moesten direct ronddraaien want het peloton liet ons niet zomaar wegrijden...5 ronden voor het einde was de kloof maar een 10sec meer en kon Kim Van Oost aansluiten...met vier konden we wat meer snelheid maken en bleven voorop...ik zat bij de laatste beklimming een beetje 'dik' en Van Oost en Vanneste spurtten voor de zege met Vanneste als winnaar...ik eindigde als 3de op 32 renners.
Vorige weekend dan een LFT-koers in Meigem (Deinze)...bij het inschrijven in de mot dat er een ander kaliber van renners aan de start zou komen...enkele WAOD-renners, o.a. Rooseparck en Belgisch Kampioen, tevens ploegmaat, Nico Verwee...van in de start was het dus vlammen terwijl de lucht boven onze hoofden helemaal zwart werd...de passages op de kasseien overleefde ik telkens vlot...zeker toen we met een man of 7 weg waren met daarbij Verwee, Rooseparck, Heylens...al de 'goei' dus...rond half koers begon het dan te regen waardoor de bochtjes en de kasseien er gevaarlijk glad bij lagen...na een tijdje waren we nog met 5 want Nico viel jammer genoeg op de kasseien (genaaid, 6 draadjes), ééntje moest lossen en ééntje stopte door de regen...zelf ben ik ook totaal geen held in regenweer waardoor ik telkens voor de bochten een gaatje liet uit 'veiligheid'...na de bocht kon ik wel telkens terug aansluiten...ondertussen was Rooseparck weggereden, maar 'durfde' ik er niet echt achteraan gaan want ik verloor toch te veel tijd in de bochten met dit weer...zonder dat ik het echt besefte kwamen we telkens dichter bij het einde van de wedstrijd, en omdat er een massale valpartij op de kasseien was geweest, was de wedstrijd blijkbaar ingekort met 1 ronde...zonder echt te weten dat het de laatste ronde was eindigde ik als laatste van het groepje, 5de op 44 renners, gewoon content dat ik zonder kleerscheuren de koers had uitgereden...met overschot...
De zondag dan in Vlezenbeek nog eens een zwaar MTB-training weest doen, de marathonafstand van 110 genomen + nog wat extra zodat ik aan 131km kwam...97% offroad en het werd er niet makkelijker op toen na 50km een wolkbreuk het parcours, de hellingen en afdalingen omtoverde in een echt zwoeg en zweetparcours....zo aan een 'duurtrainingsduur' van 6uur gekomen...aanrader voor elke MTB liefhebber en uitstekend als training, dan wel bij droge omstandigheden...
