Asante sana

Hartelijk bedankt aan

- Onze ouders. We beseffen maar al te goed dat we deze unieke kans aan hen te danken hebben. Zonder hen konden we dit prachtige avontuur niet waarmaken. Bedankt!

- Iedereen die aanwezig was op de spaghettiavond.

- Traiteur Alguko voor de overheerlijke spaghetti.

- Al de helpende handen op de spaghettiavond.

- Sunshine4kids. Dankzij deze organisatie verliep onze stage zonder problemen. Pascale bedankt om onze tweede mama te zijn in Kenia!

- VBS De Schatkist. Door jullie gift konden we heel wat Keniaanse kinderen voorzien van ondergoed en kousjes.

- de Fun die ervoor zorgde dat elk kind een lat en een potlood kreeg in Millenium en New Diani en dat we twee klassen konden bevoorraden met rugzakjes zodat ze geen plastieken zakjes meer hoefden te gebruiken.

 - De vele lezers van onze blog.

- Joke en Ine die voor ons kookten op dinsdag, woensdag en zaterdag. Onze maagjes zijn jullie kookkunsten dankbaar!

- Vreeny, Florence, Liesbeth, Joyce, Joke en Ine voor de zalige momenten die we samen meemaakten. 

25-03-2013 om 00:00 geschreven door Lisa

16/03/2013

Souvenirjacht

Na ons avondje uit bij Forty Thieves deden we een poging om lang uit te slapen. We sliepen tot 9u, wat een record was!

In de voormiddag werkten we voor school want ons portfolio moest woensdag ingediend worden.

Na de middag genoten we nog van het strand, de zee en de zon.

Angie hoopte om nog een paar teenslippers te kopen. En die kans kreeg ze dankzij een mevrouw die op het strand slippers verkocht.

We kochten nog enkele souvenirs en gingen 's avonds met z'n achten eten bij Lymington's.

De dag sloten we af met het spelen van gezelschapsspelletjes.

17-03-2013

Afscheid van het prachtige Kenia

Om 9u hadden we met de meisjes van Coconut Palm afgesproken om gezellig te gaan ontbijten in Forty Thieves. We kozen allemaal voor Healthy Monty. Dit bestond uit een bordje met vers fruit, toast met confituur, muesli, fruitsap en voor de liefhebbers koffie of thee.

De meisjes van Tielt en Brugge bleven aan het strand om aan hun kleurtje te werken. Wij besloten om voor de allerlaatste keer de plaatselijke winkeltjes te bezoeken. De laatste souvenirs werden gekocht alsook een Tusker, dit is een Keniaans bier.

Met spijt in het hart begonnen we aan het maken van onze valiezen. We besloten om voedsel, aftersun, wijn, wasknijpers, schoolmateriaal, ... achter te laten voor de meisjes van Brugge en Tielt, want zij blijven hier nog 6 weken. (JALOERS!)

Toen we het materiaal aan de meisjes gingen geven vertelden ze ons dat ze kleedjes hadden laten maken op het strand. We waren al een eindje op zoek naar stof om er een kleedje van te laten maken. Zo snel we konden wandelden (half lopend) we naar het kraampje. Na het kiezen van een stofje, nam de verkoopster onze maten en beloofde ze ons om de kleedjes maandagochtend om 9u klaar te hebben. Gelukkig kon ze dit tegen dan maken, want om 11u30 zou de taxi ons ophalen. 

We namen afscheid van het strand en de prachtig blauwe zee. Dit is een beeld dat we ons zullen blijven herinneren.

's Avonds skypeten we nog een laatste maal met Pascale en gingen we naar een typisch Italiaans restaurant. We bestelden alle vier een pizza.

Spijtig dat we dit restaurantje niet eerder hebben ontdekt. Het ging zeker naast Forty Thieves, Lymington's en Ushago een van de meest bezochte restaurants zijn!

Voor het slapengaan, staken we de laatste spulletjes in onze valiezen.

18-03-2013

Back to reality

In pyjama stonden we de meisjes van Coconut Palm op te wachten om afscheid van hen te nemen. Hun taxi pikte hen op en we zwaaiden hen voor een laatste keer uit.

Om 12u kwam onze taxi ons ophalen. Na het inladen van de 8 valiezen, begonnen we aan de lange terugreis richting het koude en regenachtige België.

Onderweg kwamen we enkele obstakels tegen waardoor we wat stress kregen. Er was namelijk een vrachtwagen omgevallen die een heuse file veroorzaakte. Ook het lampje van de benzinetank zorgde voor wat onrust. De tijd ging sneller dan verwacht en drie uur voor tijd aankomen op de luchthaven zat er niet meer in. Opgelucht en nog 45 minuten voor het vliegtuig opsteeg kwamen we aan.

We stegen op en vlogen richting Kilimanjaro. Hier stonden we even stil om dan te vliegen naar Addis Abeba. In de luchthaven van Addis Abeba kregen we de kans om onze benen 4 uur lang te strekken. Rond middernacht konden we eindelijk op het laatste vliegtuig stappen richting België. We vlogen ongeveer 7u aan een stuk en landden in Parijs. In Parijs stonden we een halfuurtje stil om dan de laatste en tevens kortste vlucht in te zetten richting Brussel.

Om 7u45 waren we terug in het koude België.

Foto's: https://www.dropbox.com/sh/gwbima5udo1z1vo/ASrSAXYsiE

19-03-2013 om 00:00 geschreven door Lisa

13/03/2013

Glinsterende oogjes 

Samen met Bonnie en Dolly gingen we naar Ganja la Simba. Onderweg pikten we het materiaal op dat we gekocht hebben met de opbrengst van de popcornactie. (gommen, slijpers, schriftjes, alcoholstiften, plakband, bekers, borden, krijt en lijm)

In Ganja la Simba gingen we eerst een kijkje nemen naar de 44 bankjes die werden gesponsord door Lisa. Op de bankjes werd geschilderd: Lisa S4K.

Ze ging op de foto met enkele bankjes en leerlingen.

In de school deelden we ook nog de rugzakjes uit die we van de Fun kregen en persoonlijke kledij.

In de namiddag bezochten we Millenium Rescue Academy en New Diani Children Support Center.

Elke leerling kreeg van ons een potlood en een lat. De leerkrachten ontvingen een lange lat.

In New Diani konden we elk kind voorzien van een paar kousjes gesponsord door VBS De Schatkist.

Voor ons was het een leuke dag. Het deed ons deugd om te zien hoe gelukkig de leerlingen waren met de presents die ze kregen van ons.

Thuis leek alles terug zijn gewone gangetje te gaan. Dat dachten we tenminste…

Toen we na het eten terug in ons huisje kwamen, lag ons bed opnieuw vol met larven en vliegende mieren. We haalden er meteen Louisa bij en ons bed werd ververst.

Met een gerust hart gingen we slapen.

14/03/2013

Cupcakeflop

Op donderdag wandelden we voor het laatst lang de airstrip naar school. We merkten al snel dat het een hete dag zou worden. Bezweet kwamen we aan op school. Daar vielen de witte kousjes snel op. Het deed ons deugd om te zien hoeveel meisjes en zelfs jongens onze giften meteen gebruikten.

Thuis hadden we nog heel veel werk voor de boeg. We gingen namelijk cupcakes bakken voor de hele school. Van Louisa hadden we een niet werkende weegschaal gekregen. Hierdoor moesten we alles in tablespoons berekenen. Het beslag was volgens ons redelijk goed gelukt, want het smaakte ons. Na het vullen van de eerste lading cupcakes merkten we dat we te veel beslag hadden, want van Louisa mochten we maar 40 cupcakes bakken in haar oven.

Tijdens het wachten smulden we een beetje van het deeg. Toen de eerste cupcakes uit de oven kwamen, zag de bovenkant er heel goed uit. Enkel de onderkant van de cakejes was zo zwart als roet.

Dit konden we de kindjes dus niet geven. Met de rest van het beslag maakten we nog een klein taartje. Dit was wel goed gelukt en zo konden we de leerkrachten toch iets zelfgemaakt schenken.

Voor de leerlingen hadden we een plan B. Bananen, lekker en gezond!

15/03/2013

Afscheid nemen bestaat wel degelijk

Met onze 37 bananen en een cake vertrokken we naar school. Vandaag gaven we voor de laatste keer les in New Diani.

Het lastige emotionele dag wetende dat we onze leerlingen en leerkrachten niet meer zullen terugzien.

Angie gaf les Engels over de maanden van het jaar op de bewegingen van de Macarena. In haar les wiskunde gaf ze cijferen.

Lisa begon haar dag met een les wiskunde over lang-kort, groot-klein. In de les Engels leerde ze haar leerlingen de dagen van de week op de melodie van The Adams Family.

In de les revision gaf de mentor van Lisa een examen aan de leerlingen. Dit liep uit waardoor het middagmaal werd uitgesteld. Alle leerlingen moesten verzamelen in een klas totdat de examens waren afgerond. Daarna konden ze eindelijk gaan eten.

Als dessert hadden we voor elke leerling een banaan voorzien. De leerkrachten kregen een stuk zelfgemaakte cake. Deze viel erg in de smaak.

Na de middag namen we nog enkele foto’s samen met de leerlingen en leerkrachten, zodat we hen voor altijd blijven herinneren. We hebben hen beloofd dat we hen enkele van de foto’s zullen opsturen, zodat ze ons ook niet vergeten.

Drie uur naderde al snel en het besef dat we de kindjes en leerkrachten niet meer zullen terugzien kwam. Het afscheid was emotioneel. De leerlingen zongen liedjes voor ons terwijl we met tranen in de ogen toekeken. Helaas konden we niet van alle leerlingen afscheid nemen omdat ze afwezig waren.

Samen met de leerkrachten wandelden we richting Matatu, waar we van hen kort afscheid namen.

Om vijf uur hadden we opnieuw onze wekelijkse vergadering samen met de studentes van Tielt en Brugge. Hierin reflecteerden we kort over de afgelopen week.

Deze avond kookten we ook voor de laatste keer, we maakten samosa’s met rijst.

De avond zullen we afsluiten in Forty Thieves.

 Foto's: https://www.dropbox.com/sh/ax9c6t3wde5zoax/ciKkuul8Om?m

15-03-2013 om 00:00 geschreven door Lisa

11/03/2013

En de les?

Toen we aankwamen op school zagen we snel dat er zeer weinig leerlingen waren. Ook waren er maar 2 van de 4 leerkrachten aanwezig op school.

Kort nadat we aangekomen waren op school begon het te regenen. En als het hier regent, regent het goed. Alle leerlingen zaten in een klas zonder toezicht. En wij blijven maar wachten op het signaal van de twee leerkrachten dat de lessen van start zouden gaan. Maar dat signaal kwam niet.

Rond kwart voor negen kwam de leerkracht van KG 2 ons vertellen dat er geen les kon gegeven worden door het lage leerlingenaantal. We kregen de opdracht om de leerlingen de ganse dag bezig te houden.

Samen met Joyce en Florence bedachten we snel enkele activiteiten.

De leerlingen speelden een luisterspelletje, dirigent, schipper mag ik overvaren, Galgje, Pictionary, ritme oefeningen, 1-2-3 piano, zongen en dansten.

Gedurende onze activiteiten zorgden de twee leerkrachten voor het middageten op school, want ook de kokkin was niet aanwezig.

De directeur vertelde ons dat het kwam omdat de leerlingen en leerkrachten samen met hun familie de streek rond Mombasa hadden verlaten wegens de verkiezingen.

In de middagpauze hing Lisa enkele didactische platen op in haar klasje. Toen de leerlingen terug in klas kwamen hoorden we hen ‘waauw’, ‘smart’, ‘look’, … zeggen.

De platen waren dus goedgekeurd.

12/03/2013

Terug snikheet

Vandaag hadden we meer geluk. Er waren wat meer kinderen op school.

Angie had 5 van de 10 kindjes en Lisa had ze alle 6. Enkel teacher Jeniffer was er nog steeds niet.

Hierdoor stond Lisa er alleen voor. Altijd eens leuk om alleen voor de klas te staan!

Dolly kwam ons opnieuw beoordelen. Bij Angie zag ze een lesje Engels, pattern writing. En bij Lisa observeerde ze een lesje wiskunde, de nummers 11 tot 20 in woorden schrijven. 

We namen de Matatu terug naar huis, omdat het snikheet was vandaag. Thuis werkten we nog wat aan ons kleurtje, want hier hebben we niet veel tijd meer voor.

We beseffen dat we ten volle van onze laatste week hier moeten genieten.

Morgen zullen we hopelijk heel wat kindjes gelukkig kunnen maken met de giften die we zullen uitdelen. 

Foto's:  https://www.dropbox.com/sh/4i4mo7pg9jzjw5p/O9gIYlK4sM?m

12-03-2013 om 00:00 geschreven door Lisa

8/03/2013

Onrustige dag en nacht 

Gisteren ging Lisa om 16u05 geld afhalen bij de bank.

Ze stak haar kaart in de automaat, gaf haar code in en het bedrag dat ze wou afhalen.

Er kwam een melding op het scherm dat haar kaart geweigerd werd. Ze kreeg geen kaart en ook geen geld. Lisa haar kaart was dus ingeslikt…

Meteen hebben we de security verwittigd en gevraagd wat ze eraan konden doen. Ze konden blijkbaar niks doen want om 16u sloot de bank en Lisa moest om 9u de volgende dag terugkomen.

Lisa was redelijk in paniek omdat haar kaart ingeslikt was, maar ergens was het een geruststelling dat het bij een automaat bij de bank zelf was gebeurd.

’s Avonds keken we nog naar het vervolg van de film. Toen we gingen slapen en de lichten uit deden, voelde we allebei iets op ons vallen. Meteen deden we het licht aan en we zagen kleine vliegende beestjes rond ons en rond de lamp.

We sprongen snel recht en begonnen te spuiten met de insectenspray. Toen zagen we ook kleine larven in ons bed…

In grote paniek begonnen we overal te spuiten, met als gevolg dat onze bus leeg was.

We zochten onze nachtwaker op om hem te vragen wat we nu moesten doen.

Hij kwam kijken naar onze kamer en het bed, maar erg gerustgesteld waren we niet echt.

We voelden het overal kriebelen en gingen niet in dat bed slapen.

Louisa (onze kotbaas) hoorde ons en kwam een kijkje nemen.

Ze stelde voor om alle lakens buiten te leggen en dat we best bij de andere meisjes zouden slapen.

Het was een korte en onrustige nacht. Deels door de kriebelbeestjes en door Lisa haar kaart.

’s Morgens werden we vroeg wakker en we zagen de eerste regen. Het deed eens deugd en het was verfrissend.

Met onze regenjas en slippers aan vertrokken we richting de bank. Lisa moest haar internationaal paspoort tonen en kreeg haar bankkaart terug. Een hele geruststelling. Toch ging ze met een bang hartje terug naar de automaat om er geld af te halen. Deze keer kreeg ze haar kaart en het opgegeven bedrag uit de muur.

Omdat het regende reden er niet veel matatu’s. We besloten om te voet van de bank naar huis te wandelen, met een tussenstop bij een Duitse bakker. We kochten er brood, chocoladekoeken en pistolets.

Tegen de middag was het gedaan met regenen en gingen we naar Ushago om er samosa’s te eten. We moesten lang wachten op het eten en intussen speelden we nog een spelletje Regenwormen.

Langs het strand wandelden we terug naar huis.

Omdat we onze spuitbus leeg hadden gespoten, hadden we nood aan een nieuwe. Voor de wekelijkse vergadering gingen we nog snel naar Chandarana om er insectenspray te kopen.

Tijdens de vergadering skypeten we nog eens met onze tweede mama, Pascale. En kwam Peter langs om het snorkelen vast te leggen en te betalen. Gelukkig had Lisa haar kaart terug.

We sliepen terug in ons eigen huisje zonder kriebelbeestjes.

9/03/2013

Blub Blub

Veel te vroeg kwam het busje ons ophalen om een dagje te gaan snorkelen.

Na een zeer hobbelige rit kwamen we aan in de haven. Onderweg besefte Lisa plots dat ze haar fototoestel thuis had vergeten. Gelukkig kon ze rekenen op de andere meisjes die wel hun fototoestel meehadden.

Met de boot Monsoon vertrokken we richting de eerste stopplaats om te snorkelen. De kapitein vertelde dat hij de dolfijnen zou roepen voor ons. En ja hoor, gelijk had hij, daar waren de dolfijnen. Een paar foto’s later trokken we verder richting de eerste snorkelplaats. We kregen een duikbril, snorkel en een reddingsvest. We sprongen met z’n allen het water in.

We zagen grote, kleine, kleurrijke, zwarte, lelijke, mooie … visjes. We herkenden allemaal Dory en Gill uit de film Finding Nemo.

Ook zagen we enkele zee-egels, een rog en een inkt spuitende inktvis. De inktvis werd boos op onze begeleider toen hij hem met zijn snorkel porde en het kwade beest liet een inktvlek na.

Op een gegeven moment kregen we allemaal prikjes op onze huid. De begeleider vertelde ons dat het plankton was die ons beet. Krabbend en hopend dat het snel zou overgaan, zwommen we terug richting de boot.

Bij de tweede stopplaats waren we vrij om te snorkelen. Door de plankton hadden we niet veel zin om lang in het water te zitten. We sprongen vlug even in het water en kropen er niet veel later terug uit.

We werden afgezet aan Wasini Island en kregen er een heerlijk buffet van heerlijk seafood.

Dit werd opgediend en gepresenteerd door vrouwen in typische klederdracht.

We proefden van alles een beetje. Het gefrituurde zeewier was verrassend lekker.

Voor de eerste keer aten we ook krab en maniok, dit beviel ons. 

Als dessert konden we genieten van thee, koffie, koekjes en vers fruit.

Na een powernapje vertrokken we terug richting boot en dan huiswaarts.

 Moe en versleten gingen we slapen.

10/03/2013

Laatste dag ‘vakantie’

We sliepen de klok rond, van acht uur ’s avonds tot acht uur in de ochtend. Heerlijk om dat eens te kunnen doen, want slaap hadden we beide tekort.

In de voormiddag legden we de laatste hand aan de lesvoorbereidingen en het materiaal voor maandag en dinsdag. We zorgden ook dat alles al afgedrukt was. Gelukkig maar, want in de namiddag viel de elektriciteit uit. Hopelijk hebben we tegen vanavond opnieuw elektriciteit.

Ine speelde verpleegstertje voor Joke. Ze heeft brandwonden door de reddingsvest tijdens het snorkelen. Na een verbandje te leggen, konden we vertrekken richting Forty Thieves.

Langs het strand wandelden we terug naar huis en deden nog snel de was. Na enkele dagen uitstel, hadden we toch een berg was te doen.

Nu op het gemakje de avond tegemoet gaan, zodat we onze laatste week in klas fris en monter kunnen inzetten.

Foto's: https://www.dropbox.com/sh/n4kf6ly5midfiwx/9OIjiG_39O?m

10-03-2013 om 17:24 geschreven door Lisa

5/03/2013

Komst van de verveling

Over dinsdag is er niet veel te vertellen, want het was een dag vol wachten.

In de voormiddag was het nog bang afwachten om naar buiten te gaan. We wisten niet als het veilig was op straat en op het strand wegens de verkiezingen.

Joke en Ine gingen op verkenning tot aan het plaatselijke groentewinkeltje. De kust was veilig, we konden naar buiten.

Eenmaal buiten moesten we dan nog eens wachten op Johnson, hij zou onze souvenirs vandaag bezorgen. Na een halfuur uitstel en een cocktail later, kregen we te horen dat hij nog eens een halfuur later zou komen.

We besloten om woensdag de souvenirs op te halen.

Nadat onze kleren hun wasbeurt hadden gekregen en ons buikje rond was gegeten, sloten we de dag af met een stukje film.

6/03/2013

Katho-dag

De woensdag is altijd KATHO-dag. We begonnen aan de powerpointpresentatie die we op 20 maart voorstellen aan de tweedejaarsstudenten lager onderwijs.

Hierin zullen we kort (we mogen maar 10 minuten spreken) vertellen over de organisatie Sunshine4kids, wat onze stage hier inhoudt en wat we buiten de stage doen.

In de voormiddag gingen we nog om onze souvenirs die we besteld hadden. Op weg naar het strand zongen kindjes achter ons het liedje Waka waka van Shakira.

Na de middag gaf Ine ons lessen water aerobic. We dansten op Waka waka, Oya lélé, You are my sunshine en Jambo jambo. Het werd een hilarische bedoening die onderbroken werd door Bacari.

Bacari is onze dagwaker en tuinman. Hij stond steentjes naar de haag te katapulteren. Er zat namelijk een slang in de haag. We verwachtten een grote, gevaarlijke slang. Maar het bleek een kleintje te zijn. Na het katapulteren met steentjes, poging doen tot doorknippen met een tuinschaar en het besproeien met benzine, is de slang spoorloos. Hopelijk zien we hem niet meer terug.

7/03/2013

Eerlijk verdelen

Na het ontbijt op bed, begonnen we met de verdeling van het materiaal.

We besloten om het meeste materiaal te geven aan Ganja la Simba, de armste school die het meest nodig heeft. Volgende zaken zullen we hier afgeven:

·        t-shirts,

·        bh’s,

·        rugzakjes,

·        balpennen,

·        potloden.

In alle scholen hebben de leerlingen een boekentasje, behalve in Ganja la Simba. Hier gebruiken ze een plastiekzakje als rugzak. De kindjes zullen een echt Funzakje krijgen van ons.

We telden het aantal latjes en potloden die we meehadden. We kunnen deze zo verdelen dat elke leerling (leerlingen van New Diani en Millenium) een potlood en een lat krijgt. Op deze manier hoeven ze niet te wachten op elkaar om een lijn te tekenen.

Ine en Joke kwamen latjes voor hun klassen halen om deze te naamtekenen.

Lisa haalde wat slaap in. Na haar middagdutje vertoefden we nog aan het strand.

Tijdens het verdelen van het materiaal beseften we dat we onze klasjes en leerlingen erg missen. We kijken er naar uit om hen maandag opnieuw met een glimlach te begroeten.

We tellen af tot we opnieuw mogen lesgeven. De verveling begint toe te slaan.

Foto's: https://www.dropbox.com/sh/ywz9tzdipuggia5/HFxYFDvQ0z

07-03-2013 om 20:54 geschreven door Lisa

3/03/2013

Ride on the camel

We startten de dag met een stevig ontbijt. We genoten van heerlijke croissants, een chocoladekoek en ronde suisse.

Toen we in de voormiddag het strand bezochten, viel het ons op dat er weinig beweging was. We werden zelfs niet lastig gevallen tijdens onze wandeling. Kwam dit door de verkiezingen?

We weten het niet, maar we vonden het zeker niet erg om eens ongestoord te kunnen wandelen.

Het was in de namiddag zo leeg en rustig dat we de kamelen niet meteen vonden. Toen we ze in de verte zagen liggen in de schaduw waren we zeer tevreden. We gingen eindelijk (voor de eerste keer in ons leven) op een kameel rijden. Ook voor Joke was het de eerste keer. Moustafa, Adam en Jack waren onze drie grote viervoeters.

Na een toch wel zeer korte rit zat het er al op voor ons. Gelukkig nam Ine prachtige foto’s van dit unieke gebeuren.

Daarna genoten we van onze eerste duik in de zee. We vonden het grappig dat er zoveel verschillende hoogtes en laagtes waren in de zee. Over de stukken zeewier durfden we niet wandelen, dus zwommen we tot we opnieuw konden staan op zand.

Na ons zwempartijtje in de zee genoten we van een cocktail en een ijsje.

Lisa skypete nog met haar oma en ova. Haar oma kon het maar niet geloven dat ze vanuit Ichtegem met iemand in Afrika kon praten.

4/03/2013

Kluizenaars

Omdat het vandaag verkiezingen waren in Kenia, mochten we ons domein niet verlaten door veiligheidsoverwegingen.

We maakten van deze gelegenheid gebruik om eens goed door te werken aan de taken die we van school kregen.

Het werk schoof goed op: reflecties, culturele en educatieve verschillen, didactisch materiaal en lesvoorbereidingen voor volgende week maandag en dinsdag.

’s Avonds aten we gehaktballetjes in tomatensaus met puree.

Foto's: https://www.dropbox.com/sh/cvrl25blzmgjqt7/q4g-OkIVa5?m

04-03-2013 om 20:20 geschreven door Lisa

1/03/2013

We steunen Afrika ermee

In de voormiddag profiteerden we van het lekkere zonnetje.

Omdat we wat spaghettisaus over hadden, besloten we om ’s middags croque boemboem te eten.

Vandaag kochten we de souvenirs die we gisteren niet vonden. Helaas hadden we toen door dat we bij Johnson een beetje te veel hebben betaald. Maar we steunen Afrika ermee, denken we dan. 

Om 16u hadden we de wekelijkse vergadering. Na de vergadering skypeten we met Pascale om kort te vertellen hoe alles hier verloopt sinds haar vertrek.

Het was leuk om haar nog eens te zien en te horen.

Ze vertelde ons dat ze al vele presentaties had gegeven en dat de paaseierenverkoop is gestart.

We waren ’s avonds uitgenodigd bij Louis van Paris omdat hij een echt feest organiseerde.

Toen we aankwamen, was het feest zoek.

We dronken elk een Sprite en keerden dan maar terug naar huis.

2/03/2013

Recycleren

Lang uitslapen zat er bij ons helaas weer niet in. De zon piepte al vroeg door de vensters en wekte ons.

In de voormiddag bezochten we nog enkele shopjes om nog enkele souvenirs te kopen.

Angie haalde haar twee kikoi-handdoeken op en Lisa bestelde nog een.

Na een verfrissende duik in het zwembad vertrokken we richting Ukunda. We hadden een berichtje gekregen van Dolly dat onze sandaaltjes klaar waren. We spraken met haar en de andere studenten van Tielt, die ook sandalen hadden besteld, af in Meat Palace. Dit is een plaatselijke slager waar de stukken rund in de vitrine hangen en de geur van vlees diep in de neus doordringt.

Zeer tevreden met onze sandaaltjes keerden we terug. Onze zool is gemaakt van autobanden.

Momenteel zijn we aan het genieten van een stukje verse mango. Dit is een fruitsoort die we hier voor de eerste keer proefden. Het bevalt ons en we proberen er elke dag een te eten.

Om half zeven vertrekken we richting Lymington. Dit is een restaurantje gekend voor zijn heerlijke pasta’s.

 Foto's: https://www.dropbox.com/sh/rp4yrii9laxecac/8WyKDgaZ3d?m

02-03-2013 om 16:10 geschreven door Lisa

26/02/2013

Evaluaties

Aangekomen in school, begonnen we meteen met lesgeven. Teacher Aicha was ziek, dus Angie had de hele klas de hele dag voor haar alleen.

Dolly kwam op bezoek om ons te evalueren. Lisa kreeg twee evaluaties en Angie een.

Lisa werd beoordeeld op een les Engels en een les wiskunde. Angie op een les kloklezen.

We kregen te horen dat de school sluit van 27 februari tot en met 10 maart wegens de verkiezingen. Dit betekent dat we nog slechts een weekje les kunnen geven.

In de les creative arts leerde Angie de leerlingen hoedjes van papier maken met het bijhorende Nederlandse lied. De leerlingen zongen tsjoe tsjoe wa papier, want ze hadden vorige week het liedje ‘Tsjoe Tsjoe wa’ geleerd.

Na de middag speelde Lisa enkele spelletjes met haar leerlingen (Pictionary en Galgje). Angie bezocht de schooltoiletten in een les Science. Moesten we kunnen plaatsten we hier een staaltje van de geur. Wees gelukkig dat dit niet kan… ;)

Om 15u hadden we een afspraak met de consul. Hij gaf ons uitleg over de veiligheidsmaatregelen i verband met de verkiezingen. In deze omgeving worden geen rellen verwacht, omdat we in een zeer toeristische streek verblijven, waar extra politiecontrole zal zijn.

De verkiezingen gaan door op maandag 4 en dinsdag 5 maart.

Op de vergadering kregen we gratis cola en hapjes. We zouden het meer moeten doen die vergaderingen.

27/02/2013

Ukunda

De ochtend brachten we door in onze zetel op het terras. We lazen beiden ons boek van Vijftig Tinten uit. Lisa had het derde boek mee en Angie het tweede. Op deze manier kunnen we wisselen.

Na de middag moesten we op tijd vertrekken richting Ukunda. We hadden afgesproken met Dolly, Bonnie en Karaoke. Ze gingen ons rondleiden in Ukunda.

We spraken af in Meat Palace, waar we een verfrissend drankje dronken voor slechts 45 cent!

Toen vertrokken we richting enkele plaatselijke dorpjes. Hier bezochten we een schooltje waar 60 kindjes samen zitten in 1 klas. Verschillende leerjaren zitten hier samen.

We deelden babykleertjes, zandvormpjes, kleurpotloodjes en enkele rugzakjes uit.

Samen met Sweety gingen we allemaal op de foto.

Tot slot slenterden we door de Meir van Ukunda. We bestelden elk een paar sandalen met als zool een stuk autoband, hopelijk zien ze er zaterdag prachtig uit aan onze voetjes.

Omdat we geen lessen moesten voorbereiden tegen donderdag, bekeken we een filmpje met Ine en Joke. De oververhitte computer zorgde voor de vele pauzes tussenin.

28/02/2013

Souvenirs

Na een late filmavond lukte het uitslapen niet echt. Om half acht waren we al klaarwakker.

We besloten om in de voormiddag nog eens inkopen te doen in de Nakumat. Nu hebben we genoeg voorraad in huis, moesten de winkels sluiten wegens de verkiezingen.

In de namiddag gingen we souvenirsjacht. We hadden een lijstje gemaakt van de spulletjes die we graag wilden kopen. Johnson was onze partner in business. We keken rond in de verschillende shopjes en toonden we wat we wilden en hoeveel. Hij maakte voor ons een mooie prijs en dinsdag kregen we alles mee naar huis.

Omdat we zo’n goeie zaken hadden gedaan, beloonde hij ons elk met een prachtige giraf.

We hielden een korte stop bij Forty Thieves, waar we een verfrissende cocktail dronken.

Daarna zetten we onze zoektocht verder naar souvenirs. We kochten elk iets voor onszelf. Angie kocht oorbellen en Lisa een djembe.

Vandaag vertrekken onze luidruchtige buren. Hierdoor krijgen we eindelijk opnieuw de kans om het zwembad te gebruiken.

Straks maken we nog lekkere spaghetti (dat hopen we althans).

Foto's: https://www.dropbox.com/sh/lhqvbo1q7w288eq/w0ZZ24AyNI

28-02-2013 om 17:17 geschreven door Lisa

23&2402/2013

The lion king live 

Om kwart over zes werden we opgepikt door Chakur, onze safarigids. Rond tien uur kwamen we aan bij het park. Na een korte uitleg over de do’s and don’t voor in het park, startten we onze eerste game drive. Meteen spotten we een olifant. Iedereen was verbaasd dat Chakur geen halt hield bij het spotten van het eerste dier van de big five. Even later begrepen we hem wel, want na een paar honderd meter rijden, vonden we een familie olifanten. We kregen de gelegenheid om heel wat foto’s te nemen. Chakur zijn meest bekende zinnetje was: Let me put you in good position.

De eerste drive zagen we ook een struisvogel, een arend, families antilopen, everzwijnen (Pumba’s), zebra’s en gazelles.

Chakur stopte plots de wagen, stapte uit en raapte een olifantendrol op. Hij vertelde dat ze dit gebruiken wanneer een baby niet goed kan slapen. Ze leggen dit dan onder het bedje, sluiten alle ramen en deuren. En naar het schijnt slaapt de baby dan als een roosje.

Bij de aankomst in onze lodge, kregen we een appelsapje aangeboden. We verbleven in een luxueuze kamer met zicht op het park. We hadden de tijd om er te lunchen, te zwemmen, te bruinen (of ons geval verbranden) en even uit te rusten.

Voor het avondeten deden we de tweede game drive. Het eerste dier dat we toen spotten, was een zwangere giraf. Veel nieuwe dieren zagen we in deze drive niet. De nieuwe dieren waren apen, giraffen en een dier met een wc-bril afdruk op zijn achterwerk.

We konden genieten van een mooie zonsondergang midden in de savanne.

Zondagochtend startte met een game drive waar we een prachtige zonsopgang konden zien.

Chakur had ons beloofd om ons een leeuw te laten zien. We vonden leeuwensporen. Hierdoor wist hij dat de leeuwen niet ver zaten en reden we constant in een straatje weg en weer. Hij had ons zaterdag beloofd dat we eens uit de wagen mochten stappen, zondag kregen we hier de kans toe.

Om beurten poseerden we voor antilopen.

Leeuwen hebben we daarentegen niet gezien, tot grote teleurstelling van ons allemaal.

Na deze game drive konden we genieten van een uitgebreid lekker ontbijt. We aten pannenkoekjes met chocoladesaus, boterkoeken en een vers gebakken eitje.

Na het ontbijt vertrokken we richting een ander park. Toen zagen we enkele buffels, nummer twee van de big five.

Over de radio ging het constant over ‘simba’ (leeuw). Ons hoop om een leeuw te spotten werd groter met de minuut. Maar volgens Chakur hadden we geen tijd meer om deze te zien, omdat we voor tien uur aan de uitgang van het park moesten zijn. Opnieuw een grote teleurstelling…

Aan de uitgang van het park namen we een Flairfoto. We zullen deze insturen en hopen dat we in de rubriek ‘Flair was here’ komen te staan.

Bij de ingang van het volgende (en laatste park) zagen we opnieuw een buffel. Een giraf gaf ons de gelegenheid om prachtige foto’s te nemen van hem/haar. Deze giraf stond zeer dicht bij de wagen en Chakur zei opnieuw zijn bekende zinnetje ‘Let me put you in good position’.

Plots moest iedereen terug gaan zitten en startte Chakur een race door de savanne. We wisten meteen hoe laat het was, er waren leeuwen in de buurt. Na enkele minuten zagen we een paar busjes stilstaan, daar bevonden zich de leeuwen.

Chakur reed van de weg af zodat we opnieuw in een good position stonden. We konden prachtige foto’s nemen. En we hebben toen nummer drie van de big five gezien. Onze safari was hierdoor zeer geslaagd.

Op een gegeven moment stapte Chakur opnieuw uit zijn wagen. We hoorden allemaal een ‘psssst-geluid’, platte band.

Chakur reed opnieuw de weg op, zodat hij de band kon vervangen. We moesten allemaal uitstappen, wetende dat er op enkele honderden meters van ons leeuwen zaten…

Dit schrok ons niet echt af en we hielden een fotoshoot midden in de savanne.

Met een nieuwe band reden we richting de lodge waar we ons middagmaal kregen.

Na het middageten vertrokken we huiswaarts.

We hadden ’s avonds met Pascale afgesproken zodat we haar nog een laatste keer voor haar vertrek konden zien en afscheid konden nemen. Het was een zeer kort afscheid met een traantje.

We zullen mama Pascale hier toch wel missen. Ze stond altijd voor ons klaar en nu zullen we het hier alleen moeten redden.

 Foto's: https://www.dropbox.com/sh/avc5rf8xcxvqk6k/aGPzgy7QeT?m

25/02/2013

Kikoi-handdoek

Na een onrustige nacht (deels door de nieuwe buren, deels door de warmte) wandelden we richting school. We kwamen tot de conclusie dat we maar acht dagen les meer konden geven.

Maar we zullen er het beste uit halen en de leerlingen zo veel mogelijk de tijd van hun leven geven.

Angie gaf les ‘cleaning the classroom’. Lisa leerde haar leerlingen een vliegtuigje vouwen.

Om drie uur verlieten we de school om naar de Nakumat te gaan. We zorgden dat we een voorraad kochten voor twee weten (moesten de winkels sluiten door de verkiezingen). Nadat we alles uitgeladen hadden, vertrokken we richting mama Veronica. We waren zeer benieuwd hoe ons kikoi-handdoek er uit zou zien. Het werd een prachtig resultaat, een uniek souvenir.

We maakten ’s avonds eten klaar, rijst met hamburger en tomaten. Onze avond sloten we af met skype.

26-02-2013 om 00:00 geschreven door Lisa