Hier een berichtje om de vrieskou even te vergeten. Ps: Het was hier vandaag 30°C.
Eerst en vooral GOOD NEWS!Jolien is terug bereikbaar op haar GSM. Eline is opgelucht, nu hoeft ze de pikante berichtjes van Kasper niet meer te lezen.
Zondagmorgen maakten we een uitstap die geleden was van onze plechtige communie, we gingen naar de kerk! Om half tien stond iedereen klaar in zijn beste kleren, wij in jeans met t-shirt. We stonden ervan versteld hoeveel jonge mensen, kleine kinderen en families er waren. Heel gezellig. De mis verschilde niet veel van de onze in België ( tot zover we weten), behalve kennen ze geen hosties en komen ze rond met shotjes wijn.
Opdracht voor volgende week: de kerkliederen vanbuiten kennen!
Na de mis kreeg Lizette telefoon van vrienden dat ze langskwamen voor lunch. Iedereen ging aan de slag om op een korte tijd een heerlijke maaltijd klaar te maken. Teamwork!
Na de braai gingen we een bezoekje brengen aan de leeuwen. Jolien had haar sportieve Shoes aangetrokken in het geval ze moest gaan lopen. In het eerste hok zaten jonkies, heel schattig! Jammer dat we geen lange broek aanhadden, anders mochten we erbij! En Jolien dacht nog zo voorbereid te zijn. Wat verder zaten Musafa met zijn vrouw. Ze zaten wat te ver om te kunnen poseren dus lokten we ze. Op zijn dooie gemak kwam Musafa dichter en dichter. We gingen voor de perfecte foto dus stapten wij ook dichter en dichter naar het hek. Op een gegeven moment zat Jolien gehurkt met de camera prepared to flash en stonden Lizette en Eline ernaast rare geluiden te maken. ( zoiets als: kom poesie poesie J ) PLOTS uit het niets ging Musafa ten aanval, hij sprong op het hek en zei: WAAAAAAAAAAAAAAAH, We zouden geld geven om onze reactie nog eens terug te zien. Mike die alles zag vanuit de auto moet nog steeds lachen als hij eraan denkt.
Na dit avontuur kropen we moe, maar met een brede glimlach in bed.
Maandag ging de wekker om 5u30 af. We wreven de slapers uit onze ogen, aten toast en dronken koffie. Om 6u30 vertrokken we opnieuw voor een 2 uur durende autorit. In Wimpys (snackbar) dronken we een lekkere glaasje fruitsap en ontmoetten Riette en Jay, medewerkers van NGO Read. We gingen met hen mee naar deTownship waar ze training gaven aan de leerkrachten. Voor ons was dit heel interessant. Deze schooltjes/créches zijn heel back to basic. We namen meteen het hef in eigen handen en gingen aan het werk. Eline hielt een theekransje met de jongste kleuters terwijl Jolien met handen en voeten een verhaal vertelde aan de vijfjarigen. De leerkrachten waren er heel vriendelijk, deden enthousiast mee en stonden open voor onze ideeën. Hierna vertrokken we naar een ander schooltje waar we vooral observeerden in functie van onze bachelorproef.
Op weg naar huis waren we al aan het dromen over een frisse duik in het zwembad. Toen we bijna thuis waren kwamen we echter in een hels onweer terecht (regen, donder en bliksem). We zaten wat beteuterd naar buiten te staren toen Lizette riep Johannes heeft een ongeluk gehad!. We aarzelden geen minuut en liepen naar hem toe, de één al wat sneller dan de ander. We probeerden te helpen, maar uiteindelijk waren we meer ramptoerist. We hadden wel meteen door dat er iets was met zijn schouder, hij kermde van de pijn en liep vloekend heen en weer. Toen Mike thuis kwam gingen ze naar het ziekenhuis. Gelukkig was het niet gebroken. Hierna werkten we de verslagen van de scholen af en kropen we met een gerust hart in ons bed.
Vandaag ging de wekker terugveel te vroeg af. We gingen mee met Jay naar de Township en bezochten er twee scholen. Toen we in de eerste school aankwamen begonnen de leerkrachten meteen enkele gymoefeningen met de kinderen te doen. We vroegen ons af of ze dit elke dag doen of enkel omdat er bezoek was. De leerkrachten vertelden ook een verhaal op een manier die we nog nooit gezien hadden. De leerkracht las een zin voor en de kinderen herhaalden deze zin. Of ze het verhaal werkelijk ook begrepen is iets anders. In de tweede school dat we bezochten konden we heel praktisch aan het werk gaan. Er was net een nieuw lokaaltje bijgebouwd en het moest nog ingericht worden voor graad R. Eline liet haar fantasie de vrije loop en zocht naar materialen voor de de fantacy corner. Zelfs de vuilbakken moesten eraan geloven, zo maakte ze met plastiek een deur. Jolien installeerde ondertussen een lees-, schrijf- en knutselhoek. Toen ze de leerkrachten om verf vroeg, haalden ze enkele grote bakken met speelgoed die nog in de verpakking zat. Dit speelgoed hadden ze enkele maanden geleden van de organisatie gekregen, maar omdat de leerkrachten de spelletjes zelf niet goed kennen grijpen ze steeds naar het vertrouwde materiaal terug. Bv. een bal. We haalden alles uit het plastiek en legden de spelletjes uit aan de kinderen en leerkrachten. Ze waren heel enthousiast en begonnen meteen te experimenteren. Daarna namen we afscheid van de kleine schatjes. Toch wel een moeilijk moment voor Eline aangezien ze in de deuropening bleef staan en wel 10 000 keer Bye Bye Bye.. zei. Eens thuisgekomen namen we de frisse duik in het zwembad die we nog tegoed hadden van gisteren.
Het is nu 20u50 Zuid-Afrikaanse tijd. We kijken nog een aflevering Friends en gaan naar dromenland aangezien de wekker morgen opnieuw vroeg afgaat.
Voor de nieuwsgierigen onder ons, de bestanden van de fotos zijn te groot om op de blog te plaatsen, als iemand weet hoe je bestanden kleiner maakt
Woensdag hebben we eerst lekker lang kunnen uitslapen. Daarna aten we een toast met Nutella. Lizette nam ons mee naar Rights, volgens hen slechts 5km hiervandaan. 3 kwartier later pas kwamen we aan in de garage van Henny (de schoonzoon van Lizette en getrouwd met Yvonne). Daar lieten we haar auto achter en kwamen met de bakkie (jeep) terug. Rond 15u waren we thuis en aten we vleestaart (een soort van vol-au-vent). Na het eten gingen we zonnebaden. Jolien was bezorgd om haar zonneallergie en smeerde zicht grondig in. Ook Eline nam haar voorzorgsmaatregelen, ze viel echter in slaap en werd een half uur later wakker als een echte lobster queen. Rond 19u was het aperitief, waar Mike ons opnieuw inlichtte over THE MAIN PROBLEM OF SOUTH AFRICA. Rond 20u30 was het BRAAI-TIME (BBQ). Op het menu stond schapenvlees. Voor Jolien was er kip voorzien. Helemaal in het begin zei ze dat ze geen rood vlees lust. Daarom krijgt ze nu enkel kip voorgeschoteld (echt lachen!). Na het eten ging iedereen naar bed. Vraag ons niet hoe het komt, maar we waren ook moe ;).
Donderdag bezochten we met Yvonne het plaatselijke schooltje van Petrus Steyn. Het is een school met een goede reputatie. We mochten gaan kijken in Graad R (5-6jarigen). We zagen hoe ze werkten rond het lichaam (2benen, 2armen, 10vingers, 1 neus, ). In België is dit leerstof voor de 1e-2e kleuterklas. De kinderen kregen ook turnles. Naar onze mening hadden de kinderen niet genoeg kansen om te bewegen. Ze stonden heel vaak stil te wachten. Er was telkens maar één kind aan het bewegen. Als hier de verschillen met België al zo duidelijk zijn, eens benieuwd wat we gaan zien in de Townships. Daarna gingen we huiswaarts en schreven ons verslag. Rond 16u gingen we De stad verkennen. We deden dit te voet want fietsen hebben ze hier niet. Volgens hen zijn fietsen voor mensen die geen auto hebben. We bezochten een paar winkeltjes, slenterden door de straten en werden grondig nagekeken. (Blanken nemen altijd de auto). Op een gegeven moment kwamen we een man teen. Hij was zo verbaasd dat wij van België naar dit kleine stadje kwamen. (Hij zou eens moeten weten dat België nog kleiner is dan zijn provincie) . Apentrots toonde ons zijn tweedehands winkel .
Toen we terug thuis waren proefden we Melkos ( een soort papje) , een specialiteit in ZA. We lustten het maar ons lievelingseten zal het nooit worden J .
Rond 21u keken we nog wat afleveringen Friends ( Eline Haar lievelingsprogramma). En rond 22u gingen we slapen, vrijdag moesten we vroeg uit de veren.
Vrijdag, gisteren dus ging onze wekker om 6u, om 7u zouden we vertrekken. Uiteindelijk vertrokken we om 7u30. ( Zuid Afrikanen en tijd ).
We waren op weg naar een school inVanderbijlpark. Tijdens de autorit vielen we alle twee in slaap. De lange afstanden zullen we ze ooit gewoon worden?
We kwamen aan bij de school rond 10u30. We werden hartelijk verwelkomd door de directrice die ons naar klas graad R bracht. De juf was heel lief en enthousiast, ze gaf ons veel relevante informatie voor onze bachelorproef. In de klas zaten 29 kleuters. Alle 29 kleuters waren tegelijk, aan banken, in stilte aan het rijgen. We konden onze ogen niet geloven. Benieuwd wat onze opleiding hiervan vindt. Even later kwam Lizette ons halen en bracht ons naar de Kentucky Fried Chicken. Ze stond erop, aangezien wij dit niet hebben in België.
We hadden reuzenhonger en dachten dat we direct mochten aanvallen. Bleek dat de kip voor thuis was nog 2 uur rijden! J
s Avonds gingen we naar een visfestijn ten voordele van de kerk.
De mensen waren heel vriendelijk en verzonnen een bijnaam voor Jolien, Tin Tinky ( naam van een heel kleine volgen in ZA).
We dronken heerlijke Afrikaanse wijn. De fles van Jolien was bijna leeg en ze voelde zich nog zo fris als wat. Eline begreep er niks van, zij had 2 glazen op en voelde het al in haar hoofd.
Jolien maar lachen en lachen tot uitkwam dat in de rode wijn dubbel zoveel alcohol zat dan in de witte wijn.
Het was een fijne avond ( eerste keer in maanden geen Napoleon voor Eline L )
Deze morgen maakte Lizette ons wakker om 8u30, het ontbijt was klaar!
Met onze ogen nog maar halfopen sloften we de woonkamer binnen. Blijkbaar was er bezoek, daar stonden we in onze pyjama. ( van een goede eerste indruk gesproken J )
Bij het ontbijt was er toast, choco, kaas, eitjes het leek een beetje op zondagmorgen in België .
We proefden ook een nieuwe soort pap. Jolien, de slimme van het duo, nam een klein beetje en at het snel op. De zoon van Lizette zei dat we gedroogd vlees in de pap moesten doen. Eline, de treuzelaar van het duo, had nog veel pap over dus moest er eraan geloven. MMM lekker ;)
Na het eten nam Mike ons mee naar zijn plaas ( boerderij) met de bakkie ( jeep).
We namen onze cowboyhoed, zonnebril en zonnecrème mee zoals echte voorbereide avonturiers.
Het was prachtig op de plaas, dit moet je zien met je eigen ogen! Onbeschrijfelijk.
We leerden Ronny, Sammy en Johannes kennen, de werknemers van Mike.
We vertelden Mike over de boerderijen in België, hij moest lachen met de kleine oppervlaktes.
Terug thuis aten we broodjes. Lizettes zoon en een vriend wouden ALLES weten over België.
We probeerden met handen en voeten alles uit te leggen.
Vanavond gaan we naar vrienden van Lizette en Mike om de 18de verjaardag van de zoon te vieren.
Hier ons eerste berichtje vanuit Petrus Steyn, South Africa.
De vliegreis is niet zonder slag of stoot voorbij gegaan. Welk soort metaal Eline in haar lichaam heeft weten we niet, maar zowel in Londen als in Johannesburg werd ze grondig gefouilleerd. Ze ziet er dan ook een beetje gangster uit ;).
Blijkbaar ziet ook Jolien er heel gevaarlijk uit, zij mocht het nogal eens uitleggen bij de douane om het land binnen te komen. Ze haalde alle mogelijke papieren uit (het zien waard), uiteindelijk was het woord internship genoeg. Toen we de inkomsthal binnenkwamen zagen we Lizette meteen staan. We werden ontvangen met een dikke knuffel en een smoothie, Mmm. Hierna vertrokken we met de auto naar een schooltje waar Lizette nog een cursus didactiek wiskunde moest geven aan leerkrachten. We zaten achteraan in de klas en de vermoeidheid sloeg toe. Het moment waarop we bijna ingedommeld waren, vernoemde Lizette onze namen en keken alle hoofden onze richting uit. We waren meteen klaarwakker. Daarna deden we boodschappen en mochten we zelf eten kiezen. Het eerste wat we kozen was Nutella. Lizette zag dat we doodop waren waarop ze ons trakteerde op een sterke koffie. De rit naar huis duurde nog een uur. We konden gerust nog een dutje doen maar het uitzicht was te prachtig. Jolien kon haar ogen niet geloven dat de mensen hier midden op de autostrade fietsen en wandelen.
Toen we rond 18uur de oprit opreden, werden we verwelkomt door 4 honden. Jolien haar lievelingsdieren (uhum uhum). Uiteindelijk bleken de honden schatjes te zijn, wie weet worden ze wel echte vrienden. Lizette toonde ons onze kamer en badkamer en we konden alleen maar Waauw zeggen. We namen eindelijk een verfrissende douche en daarna was het aperitieftijd. Mike (de man van Lizette) gaf ons een lekker zoet wijntje en we werden ondergedompeld in de geschiedenis van Zuid-Afrika. Rond 7u30 was het etenstijd. Op het menu stond: gefrituurde patatjes, kip, maïskolven, rijst en pumpkincake (het wordt met suiker gegeten en is heel zoet. Voor ons meer een dessert). We aten ons buikje rond.
Eline kreeg plots maagpijn, ze stak het op het verrukkelijke eten van op het vliegtuig.
Daarna kropen we in ons bed en vielen als een roos in slaap.
Al vanaf Juni zijn we aan het aftellen maar nu is het wel heel erg dichtbij! SPANNEND Morgen is het eindelijk zover ... ons avontuur deur die hoeke suid Africa kan beginnen ! Dit weekend hebben we alletwee uitgebreid afscheid genomen van onze lieve familie en vrienden, Wat zullen we jullie allemaal missen !!!!!!!!!!!!!!!!! We gaan proberen elke dag iets op onze blog te schrijven zodat jullie op de hoogte blijven van onze spannende verhalen ! Verlies hem zeker niet uit het oog ;) Ondertussen kunnen we ook skypen/sturen/chatten,enz maar vooral ... veel aan elkaar denken.
Het volgende berichtje zal er eentje zijn uit Petrus Steyn! we kunnen het bijna niet geloven. We gaan deze nacht een paar slapeloze uren tegemoet!
Wij zijn Jolien en Eline, derdejaarstudentes Kleuteronderwijs aan de Artevelde hogeschool in Gent.
Nu zitten we nog in België te blokken voor onze laatste examens, maar op 23 januari vertrekken we voor 2 maanden op stage naar Zuid-Afrika
We stijgen om 16u50 op in Brussel en maken een tussenlanding in Londen. Van daaruit vertrekken we om 19u25 rechtstreeks naar Johannesburg. Als alles volgens plan verloopt komen we op daar 24 januari om 8u35 aan. Daar komt Lizette ons met de auto ophalen en rijden we naar Petrus Steyn (free state province), waar we verblijven. We worden begeleid door de organisatie NGO Read, die werkt rond taalontwikkeling op school in Zuid - Afrika ( ga gerust een kijkje nemen op de site: http://www.read.co.za/index.php?id=3 ). We zullen er heel wat scholen bezoeken waar we ook zullen meehelpen.
Op deze blog gaan we proberen om regelmatig berichtjes en foto's posten over onze stage in het Zuiden. Wij nodigen jullie dan ook graag uit om via deze blog met ons mee te gaan op avontuur deur die hoeke suid - Africa.
