Ilse, Caroline, Doortje en Brecht Jambo Jambo! Hallo allemaal :-) Wij (Ilse, Caroline, Doortje en Brecht) zijn 4 studenten verpleegkunde aan de KHLim in Hasselt. Samen gaan we van 31 december 2011 tot 25 februari 2012 stage lopen in het Maweni-Hospital in Kigoma, Tanzania. Via deze blog kunnen jullie op de hoogte blijven van ons spannend avontuur in Tanzania! Veel leesplezier :-)
22-02-2012
Ons laatste blogbericht vooraleer we weer huiswaarts keren
Nog enkele keren slapen en we zijn terug thuis. Hieronder
een kleine samenvatting van de afgelopen dagen.
Woensdag 15 februari namen we een overheerlijk ontbijt in
het Tanganika Lake Hotel ter gelegenheid van Carolines verjaardag. Het even
wat anders dan de dagelijkse witte boterhammen met choco, smeerkaas of banaan.
Dit maal was het ontbijtbuffet. We hadden de keuze tussen: verse watermeloen,
papaja, ananas, fruitsap van watermeloen, overheerlijke knapperige toastjes, omelet,
pannenkoek, worstjes en verloren brood. HMMMM! In de namiddag brachten we een
bezoekje aan het Jane Goodall-instituut, waar we (tevergeefs) een glimp hoopten
op te vangen van Mevrouw Goodall. In de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw deed
zij als primatoloog baanbrekend onderzoek in Gombe Stream National Park. Ze
ontdekte dat de vele chimpansees die er leven bepaalde gedragingen hadden die
tot voor haar onderzoek enkel werden toegeschreven aan de Homo sapiens (de
voorloper van de moderne mens). Zo zag ze onder andere dat chimpansees twijgjes
en takjes gebruiken om mieren of termieten uit hun nest of holen te vissen.
Donderdag brachten we een bezoekje aan Annelies (studente
journalistiek) haar stageplaats in het centrum van Kigoma. Ze werkt samen met
de Burundees Deo aan een project dat KiCoRa heet: Kigoma College by Radio. Een
project waarbij met het niveau van educatie van de gemiddelde Tanzaniaan omhoog
wil krikken door lessen te geven via de radio.
Vrijdag trokken we, na een fikse regenbui in de morgen, met
ons 4 met de dala-dala naar het vissersdorpje Katonga, een 10-tal minuutjes
rijden van Aqua Lodge. Het dorpje is zo speciaal omdat de mensen er bijna
uitsluitend leven van de visvangst van kleine typische visjes (dagaa). Wanneer
de vissers s morgensvroeg terug aan land komen na een nachtje vissen, leggen
ze hun vangst verspreid op de grond te drogen in de brandende Afrikaanse zon.
Daarna verpakken ze de visjes en verkopen ze de pakjes langs de straat of op de
markt. Het was ook mooi om te zien hoe de honderden vissersbootjes in de
vissershaven op de lichte deining van het meer lagen te dobberen. Op terugweg
naar huis, we gingen te voet, werden we 2 maal lastig gevallen door een
dorpsgek. Tot groot jolijt van de lokale bevolking die plat lagen van het
lachen. We wandelden nog eventjes langs het schooltje in Bangwe waar we werden
ontvangen door tientallen kinderen die rond ons heen zwermden. We kochten er
nog enkele souvenirtjes om een lokaal project te steunen. s Avonds trokken we
met de hele bende naar Aqua Lodge waar we de hele avond doorbrachten rond een
kampvuurtje op het strand onder de prachtig fonkelende sterrenhemel. We zongen
liedjes die Roel, student gitaarleerkracht, begeleide. Om iets voor middernacht
zwommen we allemaal naar een boot op het meer en telden af voor Brechts
verjaardag.
Zaterdag wilden we nog een keertje naar Jacobsen beach gaan
om te genieten van een dagje op het paradijselijk mooie strand. Maar helaas
strooide de regen roet in het eten en moesten we noodgedwongen thuis blijven.
s Avonds trokken we naar het Coast View Hotel om te gaan eten ter gelegenheid
van Brecht zn verjaardag. Na meer dan anderhalf uur wachten kregen we
eindelijk ons voorgerecht. Iets later volgden onze spaghetti bolognese en de
overheerlijke steaks. Het was het wachten waard! Na ons heerlijk diner trokken
we naar Maendeleo voor onze laatste Bungalow Time. Charles, de baas van
Maendeleo die tevens tot onze Afrikaanse vriendengroep behoort, gaf ons 4 voor
aanvang van de Bungalow Time een mooi zelfgemaakt kaartje voor ons afscheid
hier in Tanzania. Het ontroerde ons wel een beetje (veel). Na afloop zong de
hele bende nog happy birthday voor Brecht en daarna trokken we naar Faith Bar
om te genieten van iets fris. Doortje en Ilse trokken later die avond nog voor
de laatste keer naar discotheek Kibo waar ze weer een zalig feestje hadden.
Zondagnamiddag, toen iedereen eindelijk uitgeslapen was,
trokken we naar Aqua Lodge waar we hadden afgesproken met George, organisator
van onderwatersafaris. Eindelijk, na zoveel weken twijfelen gingen we
SNORKELEN! Het was zalig mooi! We genoten van de onderwaterwereld van het
Tanganjika-meer. Af en toe verslikten we ons wel eens wanneer een grote golf
water in onze snorkel spoelde. Ook verlegden we onze grenzen: Brecht door van
een klif van 7 à 8 meter hoog het water in te duiken, de dames door hetzelfde
te doen van een iets lagere rots: KICKEN!!! s Avonds nodigden we Jean-Michel
uit om samen te gaan uiteten omdat het ons laatste weekend was in Tanzania. Met
ons penske vol kropen we moe maar voldaan ons bedje in J
Maandag brachten we een bezoekje aan Bangwé, een
opvangtehuis voor kinderen met een mentaal en fysieke handicap waar Bram en
Roel, 2 studenten muziekleerkracht, hun stage doen. We deden er balspelletjes,
speelden een variant op een twee drie piano (moja, mbilli, tatu, jambo) en
zongen liedjes waarbij de kinderen een voorgedaan ritme moesten nadoen. s
Avonds namen we afscheid van onze vriend Charles (ex-baas van Maendeleo) in
Sandras Bar. Hij vertrok dinsdagochtend terug naar zijn thuisland Kenia om een
weekje later alweer naar Ethiopië te vliegen. Hij moet daar in opdracht van de
Broeders van Liefde een nieuw soort van Maendeleo oprichten. Het afscheid viel
ons redelijk zwaar. Zeker omdat we toch redelijk goed bevriend waren geraakt.
Rafiki (vriend), het ga je goed in Ethiopië!
Dinsdag moesten we voor de verandering nog eens vroeg uit de
veren. Om half 8 s morgens namen we de boot naar Gombe National Park. Een trip
van ongeveer 2 uur over het meer langsheen typische vissersdorpjes, prachtige
beboste heuvels en we konden zelfs al onze eerste bavianen spotten die aant
spelen waren op het strand. In Gombe aangekomen werd ons meteen meegedeeld dat
we onze rugzakken goed moesten bijhouden. De nieuwsgierige en hongerige
bavianen zouden wel eens een rugzak durven stelen en in een hoge boom kruipen
om aldaar het eten eruit te halen. Het park zelf was adembenemend mooi. Onze
gids bracht ons, na een hele lange weg zwoegen en zweten in de tropisch
vochtige warmte van de jungle, tot op de top van een heuvel waar we een
prachtig uitzicht hadden op het oerwoud en het meer onder ons. Daarna keerden
we terug heuvelafwaarts richting een plaats in de jungle waar chimpansees waren
gespot. Daar aangekomen zaten 3 grote en 3 kleine chimps met een stokje
termieten te vissen uit een termietenheuvel. Prachtig om te zien met hoeveel
precisie ze te werk gingen om de termieten te vangen. Vervolgens wandelden we
terug heuvelopwaarts naar de waterval van Gombe. Het pad leidde ons langsheen
de voederhut waar Jane Goodall in de jaren 60 de chimps lokte en voederde met
bananen om vervolgens hun gedrag te bestuderen. Verder wandelden we op smalle
paadjes langsheen eeuwenoude bomen, doorheen lianen en over op het pad
omgevallen boomstammen: een echt hindernissenparcours. Maar het was de moeite
waard! De waterval was echt fotogeniek mooi en zorgde tevens voor een heerlijk
verkoelende nevel in de vallei. Ilse en Brecht lieten de kans dan ook niet
liggen en staken hun hoofd onder de waterval met als gevolg dat ze doorweekt
waren van kop tot teen J
Op terugweg naar de boot, spotten we nog enkele bavianen die op, langs of boven
het jungle pad zaten, wandelden of zwierden. Ook zagen we nog enkele rode
colobusapen. Hmm, het was weer een safari om nooit meer te vergeten!
Woensdag, onze laatste dag in Kigoma, Tanzania. Vandaag
staat in het teken van koffers maken, kleren uitdelen, nog een laatste keer
naar het centrum van Kigoma wandelen en afscheid nemen van onze vrienden.
Morgen keren we helaas weer terug naar Bujumbura, Burundi waar we in hetzelfde
hotel als tijdens de heenreis zullen overnachten. Vrijdag rond 14 uur stijgt
het vliegtuig op in Bujumbura om vervolgens terug naar België te vliegen met
tussenstops in Nairobi, Addis-Ababa en Milaan. Zaterdagochtend rond 7.20 uur
landen we in Zaventem en zit ons Afrika-avontuur erop. Het zijn alleszinds 2
onvergetelijke maanden geweest die ons op heel wat vlakken rijker hebben
gemaakt. We willen dan ook alvast onze ouders, broers/zussen, familie, vrienden
en niet te vergeten onze liefjes bedanken voor de steun (financieel,
emotioneel, ) die jullie ons hebben gegeven. Want zonder jullie was het
waarschijnlijk niet mogelijk geweest om dit avontuur te mogen meemaken. ASANTE
SANA! (Heel erg bedankt!)
Bezoekje met ons vieren aan de scheepswerf van Kigoma. Met dank aan de Nederlander Frank die werkt voor een oliemaatschappij die opzoek is naar olie in het Tanganjika-meer.
Ookal reden we tot op minder dan 10 meter afstand van mevrouw de leeuwin, ze bleef lekker lui liggen in de schaduw. Maakten wij daavan eventjes gebruik om haar te fotograferen
