Wilt u ons iets vertellen of meedelen? Aarzel niet, typ het hier!
Stage te Senegal
01-03-2014
Op een zonnige zaterdag!
Hellooooow,
Na goed slapen en een koude douche besloten we om vandaag
het centrum van Dakar te bezoeken.
We namen de taxi tot in het centrum. Al snel klampten Senegalezen ons op de
markt aan. Ze haalden alle mogelijke trucks uit de kast om ons mee te lokken
naar hun kraampje. In een plaatselijke kledingzaak stonden wel 10 Senegalezen
rond ons heen om ons kledij aan te schaffen. Soms gaat het er extreem chaotisch
aan toe en weten we niet meer waar eerst gekeken. Toen we eindelijk beslist
hadden welke kledij we zouden meenemen vroeg men om te betalen. Daarvoor
moesten we naar boven waar de werkplaats, het naaiatelier was. We vroegen of we
fotos mochten nemen, maar dat was verboden (op veel plaatsten in Senegal
trouwens). Waarom dat zo is, was al snel duidelijk. Kinderen waren er aan het
werk. Daar werden we toch even stil van.
Daarnaast was de markt zeer leuk om te doen. Het gaat er
enorm hectisch aan toe, maar het is wel mooi. Vooral kleurrijk. De mensen zijn
er ook extreem vriendelijk. Zo ontmoetten we een man die ons wegwijs toonde in
alle kleine winkeltjes, ons naar de zee bracht en aan postkaarten hielp, etc. Met
andere woorden, zonder die man hadden we nooit alles gezien en gevonden.
Bovendien zei hij ook tegen de verkopers dat ze veel van de prijs moesten
afdoen, omdat we goede mensen zijn. Pour les étudiants => Idéale ;)
De mensen in Dakar zijn net niet over sociaal. Zo was er
bijvoorbeeld een uitnodiging voor polygamie. Aangezien iedereen zomaar tegen
iedereen praat zagen we er op terugweg naar de taxi ook geen graten in dat een
man tegen ons kwam praten. Hij vertelde ons dat zijn vrouw net was bevallen en
er morgen een groot feest volgde. Wij kregen ook een uitnodiging. Wanneer er in
Senegal een baby wordt geboren is het zo dat de papa uitdeelt wat zijn vader
van beroep deed. Zo kregen Jana en ik elk een paar oorbellen cadeau uit het
niets. Nadien kregen we nog een gans verhaal te horen over wat het feest
precies inhield. Dansen, slachten van een lam en het ook opeten, etc. Waar we
niet op gerekend hadden was dat de man van ons geld verwachtte. We werden
uitgenodigd, maar hij diende nog naar de markt te gaan om het lam. Daar moesten
wij ook in meebetalen. Hij zette ons min of meer onder druk, maar om het kort
te houden hebben we besloten om geen geld te geven en de oorbellen terug aan de
man te geven.
Telefoonnummers hebben we vandaag genoeg gekregen. Iedereen
stelt zichzelf hier kandidaat om rondreisjes te maken. We hebben hier alvast
een aantal dingen geleerd.
1. 1/ Afdingen, afdingen, afdingen en voet bij stuk
houden tot we een correct bedrag krijgen. En vooral veeeeeeeeeeeeeeeel geduld
uitoefenen.
2. 2/ Mensen gaan hier snel uit eigen initiatief
meewandelen en ons af en toe wat uitleg verschaffen. Achteraf verwachten die
natuurlijk geld. Als we dit nog verder toelaten hebben we binnen 1 maand geen
geld meer!
3. 3/ Respect voor alle prachtige handarbeid hier!
4. 4/ België wordt hier vooral gezien als een zeer
goed en rijk land met veel koffieshops!
Na een dagje stappen zijn we nu fatigué en vooral benieuwd
naar het avondmaal.
Nadat we onze eerste nacht overleefd hebben zonder muggenbeten was het tijd om de omgeving te verkennen. Rien en Seba stonden al vroeg op terwijl ik nog een beetje bleef soezen in het bed. Om half 9 moesten we bij de directeur gaan (spannend). Die was blijkbaar al vertrokken dus kregen we verdere info door de collega van de hoofdverpleegkundige.
We namen samen de stagecontracten door en kregen onze stagediensten toegewezen. Rien staat voorlopig op de diensten cardiologie en chirurgie, Seba op spoed en médicine interne, en ik op pediatrie en reanimatie. Eens alles over de stage besproken was trokken we buiten het domein van het ziekenhuis. We hadden 2 uurtjes om eens rond te kijken aangezien men ons om 13uur terug bij de directie verwachtte.
We gingen om zoek naar wat eten en een nieuwe simkaart. Eens op straat was het wel een stuk anders dan binnen het domein van het ziekenhuis. Op het domein is het zeer rustig, zijn de mensen heel vriendelijk en worden we niet aangeklampt. Buiten het domein waren de mensen ook vriendelijk maar we werden veel meer aangeklampt, constant gevraagd of we geen taxi wilden nemen en of we geen interesse hadden in hun producten die ze verkochten. Er reden heel wat kleurrijke busjes, typisch voor Senegal en heel mooi om te zien!
Op onze zoektocht naar eten en drinken kwamen we een marktje tegen. Het was er heel druk en lag vol met plaatselijke producten. Het ene product al wat smakelijker dan het andere. Het was heel kleurrijk maar het rook niet altijd even goed. Veel vis, vol met vliegen, kwamen we regelmatig tegen.
We kochten wat brood, water en onze nieuwe simkaarten. Daarna trokken we terug richting ziekenhuis aangezien we afgesproken hadden om samen met een medewerker te gaan eten. Het eten was pikant maar wel heel lekker, beter dan verwacht dus!
Na een heuse zoektocht hebben we dan uiteindelijk ook internet gevonden. Niemand schijnt hier de wificodes te kennen, maar we hadden geluk en vonden een open netwerk. Op deze manier konden we voor het eerst iets op onze blog schrijven!
Het restaurant beloofde onze een maaltijd voor deze avond. Even raden? Inderdaad: du riz!
Zoals beloofd hierbij het vervolg van onze eerste dag :) Na onze bewogen "taxirit", kwamen we aan in het ziekenhuis.
De verpleegkundigen werken hier blijkbaar maar tot 17u. Gelukkig was de hoofdverpleegkundige wel nog aan het werk, waardoor we toch door iemand werden opgevangen. Even geluk gehad dus!
Er waren nog een aantal onverwachte problemen, zoals bvb. onze documenten en de intrek in onze studio. In Senegal maakt men graag gebruik van stempels dus verwacht men hier dat ook onze stagedocumenten een stempel (ipv een handtekening) bevatten. Ook de sleutel van onze "studio" was men kwijt. De tijd begon echter te dringen, want om 19u plaatselijke tijd is het hier donker. De hoofdverpleegkundige heeft ons dan maar meegenomen naar zijn huis waar we door zijn gezin zeer vriendelijk zijn ontvangen. Voor ons was het even onwennig aangezien hier een moslimcultuur heerst. Ze maakten voor ons (super lekker) eten en na het vinden van de sleutel voerden ze ook onze bagage van hen thuis naar onze studio (maar liefst 30m ver!!!).
Onze studio viel veel beter mee dan we hadden verwacht. Weliswaar ingericht naar Afrikaanse normen. Alles wat we nodig hebben is aanwezig, maar met enkele gebreken (Sjas kapot, geen WC- bril, licht kapot, halve kast, etc.)
Aangezien het al laat was dienden we te roeien met de riemen die we hadden, waardoor we het gekregen water (100ml) van op het vliegtuig moesten gebruiken om onze tanden te poetsen en te drinken.
Om middernacht hadden we eindelijk rust gevonden en konden we voor het eerst slapen op Afrikaans grondgebied. (Vooral GEEN last gehad van muggen ;))
Eindelijk kunnen we even tijd maken om onze blog te optimaliseren ;) Het was namelijk niet zo simpel om een internetverbinding te verkrijgen in het ziekenhuis.
Even beginnen bij het begin; Onze vlucht is enorm goed verlopen. Maaltijden waren in orde, geen last van turbulentie en een goede landing (voornaamste) ;)
Vanaf dan kon het echte avontuur beginnen. Allereerst; aanvragen van ons visum. Die luchthavenofficieren van de politie werken zoals de mannen van 't stad bij ons ;) a l'aise! Trouwens, iedereen hier blijkbaar in Dakar!
Vervolgens was het onderwerp 'zoeken naar een "taxi"' geen simpel item. Wrakken zijn het! Echte afdankers! De koffer kon niet eens dicht, waardoor we steeds vreesden onze valiezen te verliezen! Ook bij iedere drempels sleepte de "taxi" tegen de grond. Je kon dit zo voelen aan je voeten!
Pinkers, sloten, ramen, spiegels, kilometriek werken niet of zijn stuk. Maar kom, we zijn om 18u00 plaatselijke tijd (19u00 in België) aangekomen.
We dachten toen dat alles mooi geregeld zou zijn, maar het tegendeel werd ons bewezen... Zie vervolg 'Aankomst ziekenhuis Dakar!'.
Groeten, Jana, Rien, Sebastian
PS: onze foto's zijn te groot, waardoor we slechts 1 foto kunnen uploaden!
Van harte welkom op onze blog! Vanaf nu kan je ons elke dag volgen vanuit onze stage te Senegal (Dakar). We proberen zo vaak en zo snel mogelijk onze blog te optimaliseren/hernieuwen, zodat u steeds op de hoogte blijft van onze belevenis.
Wenst u iets te posten of te vragen? Doe gerust! Wij hopen alleszins op een succesvolle en leerrijke stage, waarbij we uiteraard het 'mooie' België zullen missen. Het weer zal bij ons toch net iets beter zijn (nu 21°C).
Ons vertrek staat gepland op donderdag 27 februari 2014 om 11u30 vanuit Zaventem!
