Ja bij deze de lang verwachte blog Neen de voorbije 2 weken had ik geen uitstel gedrag, ik had het gewoon veel te druk!
Heb net eens mijn laatste (echte) blog gelezen en ik kom precies wel een beetje achter Ik zal dan maar in grote lijnen vertellen wat er hier in Schotland allemaal gebeurd is.
Zodus na dat bezoek ging alles hier terug zijn gewone gangetje Veel opzoeken en schrijven aan mn eindwerk aangezien de deadline hier lag in mijn 9de stageweek. Uiteindelijk werd de deadline verschoven naar 16 april 14h. Ik kan dus met trots zeggen dat om 8h maandag morgen 16 april, mijn eindwerk uit de printer rolde en om 8h15 veilig in mijn handen lag.
Next up: presentaties Het weekend voor de presentaties had ik eindelijk ontdekt (met hulp van Aziliz) hoe ik op mijn UWS mail moest geraken. Gelukkig want de data en uren voor de presentaties werden blijkbaar enkel via mail verstuurd Ik zag trouwens in mn postvak in 2 mails van de modulevoorzitter van het project. 1tje dat hij geen punten gekregen had voor mij voor die statistiek dus met de vraag of ik dat wel had ingediend. En nog 1tje (op dezelfde dag) dat ik niet aanwezig was (ik was er wel, maar zonder poster) op de poster voorstelling en dat ik daar dus geen punten voor kreeg (telt voor 10% mee), ook vroeg hij of ik wel nog de opleiding volgde, zo niet, kon ik dat even laten weten? Zodat hij mij kon schrappen. Nu die mails dateren van de 14de februari, maar ik heb het toch even tegen Calum gezegd.
De presentaties dus De vrijdag rond de middag kregen we een mailtje met de dag en het uur. Het werd een druk weekend, want de presentaties waren al de MAANDAG! Iedereen kreeg 15 min, 10min voorstellen en 5min vragen. Maar er werd dus effectief maar 15min gerekend, dus geen tijd om je ppt op te starten enzo En natuurlijk kwamen ze dan in tijdsnood als een docent net iets meer vragen had De organisatie is toch ook dat niet ze hier
Wat me het meeste choqueerde aan de presentaties was niet het feit dat bijna iedereen zijn tekst mee nam (ok ja na een tijdje wel, zeker als 1 van mijn groep alles gewoon aframmelde en dan plots zag dat hij met zijn ppt 5 dias achterkwam), het feit dat zo goed als niemand opgekleed was! We waren met 4 die niet in onze dagdagelijkse kleding onze presentatie deden. Er zei zelfs iemand tegen mij: ma jij bent ook al zo gekleed, wat is dat toch?! Het is misschien je eindwerkverdediging??!!
Een volgend groot obstakel was een opdracht statistiek. Dit hadden de andere studenten vorig trimester gekregen en moest ik dus inhalen. De zelfstudie had ik tijdens mn eerste weken hier wat gedaan, maar toen werd het drukker en is het een beetje verschoven naar het einde. Was me dat inderdaad een obstakel zeg! Allemaal statistiek die ik nooit gezien heb, dan nog eens allemaal in het Engels en de enige uitleg zijn slides waar niet alles opstaat Na een paar keer binnen te springen in zijn bureau werden een paar dingen toch duidelijker. De grootste moeite had ik eigenlijk (buiten het feit dat ik meer dan de helft niet verstond) met de punten verdeling! Zo stond 1 vraag op 20 punten en ik kon deze beantwoorden met 1 zin Dan denk je toch dat er iets niet klopt hé En ik wilde zeker goede punten hebben voor deze opdracht want het telt mee voor een belachelijke 25%! Nuja na veel gesukkel, weinig slaap en veel hulp van Marc is mijn opdracht dan toch afgeraakt.
En dan het examen Hier keek ik echt niet naar uit! Maar het moest gebeuren. Het systeem is hier compleet anders dan bij ons, wat ervoor zorgt dat je (ik dus) tijd verliest, ik had mn woordenboek bij dus af en toe eens een woordje opzoeken zodat Ciaran toch begreep wat ik schreef, maar daar verlies je ook weer tijd mee. En uiteindelijk had ik nog een halfuurtje ongeveer om nog 2 volledige vragen (die bestonden uit 4 vragen) op te lossen Indien iemand het rare systeem van hier wil weten, vraag het gerust. Het is gewoon wat moeilijk om hier alles neer te typen.
Na het examen ben ik dan naar het labo gegaan voor mijn l-PAC experiment (het eindwerk onderwerp van een klasgenoot die ik verder zet). Toen dit aan het incuberen was ben ik Calum gaan zoeken, zonder resultaat. Ik ben dan maar naar Monika gegaan om te vragen of ik haar kon helpen. Ze was zeer blij dat ik haar een tweetal weekjes kon helpen. Ze heeft me dan uitgelegd met wat ze precies bezig is: het maken en analyseren van DPPs (diketopyrrolopyrrole), ofwel fluorescerende stoffen. We zijn dan maar direct begonnen met het synthetiseren van Cl-DPP. We begonnen van BOC-DPP en daarop hebben we dan 2 chloride atomen geplaatst. We vertrokken van een rode fluorescerende stof en verkregen uiteindelijk een gele.
De linkse is de stof die ik gemaakt heb! *trots*
Op het einde van de dag ben ik dan nog eens langs Calum zijn bureau gepasseerd en deze keer was hij er wel. We hebben wat gebabbeld en ik heb hem dan ook gezegd dat ik nu de komende tijd bij Monika zou helpen. Ok zei hij en 10 min later: ja weet Callum (haar supervisor) hiervan? Ik moest hem eerlijk zeggen dat hij dat niet wist want hij zat in Londen. Ik mocht van Calum mij er niet mee bemoeien tot haar supervisor hiervan wist omdat hij dacht dat het zon (min of meer) vertrouwelijk project was.
Ok maar dan moest hij wel met iets komen, want met die l-PAC kon ik echt mijn dagen niet vullen! Ik had hem in het begin al gevraagd of ik Stephen (de jongen die mij de eerste dag een rondleiding heeft gegeven) mocht volgen met zijn PhD, maar dat heeft hij toen genegeerd. Hij ging een mailtje sturen naar Stephen om te vragen of ik hem kon helpen, ik kon mij intussen bezig houden met mijn l-PAC (niet dus!). De woensdag ben ik dan terug naar Monica gegaan en gelukkig Callum was terug en het was natuurlijk geen probleem dat ik wat ging helpen.
Donderdag is Stephen dan langs gekomen om te bespreken wat hij me kon laten doen. Het kwam er op neer dat Calum gevraagd had om mij bezig te houden, hij zou iets zoeken om mij te laten doen. Maar het had dus niets te maken met zijn PhD. Ok dan werk ik liever met Monika, die ik effectief kan helpen dan iets te doen dat geen steek houdt, gewoon om mij bezig te houden Monika ging mij nog houden die week, en dan mocht Stephen mij hebben de week erna. We hebben gsmnrs uitgewisseld zodat hij mij de maandag kon contacteren als hij naar de unief kwam.
Nu beide weken later heb ik 2 weken Monika geholpen, ik heb niets van Stephen gehoord en heb hem niet in het labo gezien. Eerlijk gezegd vind ik het niet zo erg, want het was plezant werken met Monika en ik heb veel bijgeleerd. Mocht iemand zin hebben om een PhD te doen met DPPs, er is een vacature vrij!
Die 2 weken met Monika waren een leuke afsluiter voor mijn stage. Ze is afkomstig uit Polen en heeft hier ook een jaartje of trimester gezeten en werkt nu als Callum zijn assistente.
Aziliz is donderdag vertrokken dus nu zit ik hier alleen. Of ja de nieuwe (aja dat weten jullie nog niet, na Pasen is hier dus een nieuw meisje toegekomen, ook een Franse, maar belange niet zo taalvaardig als Aziliz amai!) is hier ook nog en de Chinezen zijn gisteren terug gekomen. Maar ja dat betekend dus hetzelfde als: ik ben hier alleen. Behalve dan dat ik af en toe lawaai hoor en de keuken altijd smerig is.
Over een goeie week ben ik al terug thuis Het is moeilijk om me dat voor te stellen Ik ben het hier nu zo gewoon, maar sinds Aziliz weg is ben ik er niet rouwig om dat ik hier niet langer alleen moet blijven. Maar het zal toch raar doen om terug thuis te zijn. Terug aanpassen, iedereen terug zien, 21 worden Jaja drukke tijden.
En om af te sluiten: normaal weet ik vanaf 4 juni mijn punten van mijn examen en project. Maar uiteraard, ik kan al wat punten mee delen :D De punten voor mijn coursework van physical evidence (telt voor 30% mee): 67,8%. Punten voor mijn presentatie: 14,8 op 20 (telt voor 10% mee). En dan de gevreesde statistiek voor 25%: 86,4%!!! Ik ben zeer tevreden moet ik eerlijk toegeven!
Oh en ik was het bijna vergeten! Vorig weekend zijn Aziliz en ik naar de highland games gaan kijken! Het weer zat wel serierus tegen waardoor een stuk geannuleerd werd en we dus de spectaculaire dingen niet gezien hebben, maar toch even om jullie wat jaloers te maken:
En om nu echt af te sluiten! Vorige week zaterdag hadden mijn mede klasgenoten hun ander examen, ik ben gegaan om afscheid te nemen en ze hebben mij dit cadeautje geven, de schatten!
Even een kort berichtje om jullie toch gerust te stellen en te melden dat ik nog niet weggeregend ben! Eigenlijk is het hier blijkbaar beter weer dan bij jullie (ja nu ben ik stiekem aan het gniffelen).
Volgende week zal ik een uitgebreide blog schrijven, maar na 3 weken uitstel vond ik het toch nog eens hoog tijd om jullie wat op de hoogte te brengen van mijn avonturen hier. Maandag 16 april was het dan zover: het drukken, inbinden en indienen van mijn eindwerk! Ja het waren toch wel wat stress momenten, maar het is me gelukt en ik ben er trots op! Kan je trouwens geloven dat studenten van hier (die dus 2 trimesters aan hun project werken) gevraagd hebben om uitstel te krijgen? Aja dat was nu toch ongehoord?! Zo weinig tijd dat ze hadden... Toen enkele studenten me dat vertelden heb ik letterlijk gezegd: 'Excuse me??!!' (en ja ik heb dit gezegd op de manier dat je nu waarschijnlijk aan het denken bent). Toen schoten ze natuurlijk allemaal in de lach. Maar ze vonden het ook absurd, ik moest alles nog doen en had maar 1 trimester. Zij hadden er 2 en als ze nog niet aan hun experimenteel konden beginnen in het 1ste konden ze op z'n minst hun theoretisch deel schrijven. Er zijn er dus inderdaad die een uitstel gekregen hebben. Nu ja ik ga er niet te veel over uitbereiden want anders wordt het toch nog een lange blog ;).
Vrijdag 27 april rond 12u30 mailtje van de module voorzitter: de presentaties zijn maandag. Gelukkig had ik het weekend ervoor eindelijk uitgefineerd hoe ik op mijn studentenmail hier kon geraken, want op hun leerplatform is die melding nooit gekomen. Na dus een stressy weekend heb ik maandag toch een goede presentatie gegeven!
Nu moet ik nog die statistiek opdracht afgegeven (dat de andere vorig trimester hadden), maar eerst moet ik de docent te pakken krijgen om te zien of ik alles wel goed begrepen heb. Want statistiek in zelfstudie is niet zo evident als daar veel zaken in komen die je nog nooit gezien hebt... En dinsdag heb ik mijn examen!
Dus vanaf dinsdag mag je een langere blog verwachten!
Tot volgende week ergens! (Als ik niet te veel lijd aan uitstelgedrag.)
Haal de popcorn / chips, een groot glas drank en nestel je op een goede stoel
of in de zetel. Want dit wordt een lang blogbericht!
Na mijn lange uitstel gedrag dan toch een nieuw blogbericht.
We zullen beginnen bij vorige week maandag. Ik had gevraagd aan Calum of ik nu
(eindelijk!) iets anders mocht/kon gaan doen, in plaats van steeds vezeltjes te
tellen onder een microscoop. Ok dan maar! Ze hadden enkel maar vloeibare
stikstof nodig en dan kon in dinsdag werken met de IR. Een afspraak met Ciaran
geregeld na de les physical evidence, zodat hij mij kon uitleggen hoe alles
werkte. Hier een foto van de IR (met het vat vloeibare stikstof):
Zoals je kan zien is er zowel een IR zoals wij hem kennen op school, als een
microscoop. Aangezien ik op vezels werk is het wel interessant om die
microscoop te gebruiken. Je kan er je vezel onderleggen en met een camera kan
je kijken of hij goed ligt. Zo gezegd zo gedaan, Ciaran wou eerst eens proberen
met wat aspirine. Toen we de aspirine met de camera wilden bekijken was er
enkel een zwart scherm met hier en daar wat grijze vlekken te zien. Blijkbaar
was er een lichtje kapot. Alle 3 (Calum was er ook) hebben we rondgekeken of
alles wel in orde was (of alles aan lag, alles verbonden ), we vonden niets.
Na een tijdje heb ik dan toch nog maar eens een kijkje genomen naar de on/off
knop achteraan en wat bleek? Hij stond off Ik dacht dat het daar niet kon
aan liggen aangezien de camera wel werkte, maar blijkbaar werkt die apart van
de microscoop. Ciaran was zelfs heel erg verbaasd dat er een on/off schakelaar
was.
Nu dit probleem uit de weg was konden we dus een spectrum nemen van aspirine.
Na nog wat uitleg luidde het verdict: oh just play a little.
Woensdag dan toch maar even de help doorgenomen om de betekenis van alle
knopjes te achterhalen.
Donderdag eerst weer de interessante forensische biologie. En ik moet toegeven
ik vind de lector fascinerend. Hij heeft een speciaal gevoel voor humor en soms
deed hij me denken aan Sneep (Harry Potter). Echt een fascinerende man! En
natuurlijk voelt het goed om de antwoorden op zijn vragen te weten!
Vrijdag was dan een dag om een verslag te maken! Over het labo documents lab.
Een lab waarin we moesten onderzoeken of een cheque al dan niet vervalst was en
zoja wat er dan precies vervalst was. Hiervoor moeste we een TLC uitvoeren en
ik was de enige met een labojas Er moest ook maar 3x gespot worden en alle
reagentia waren al gemaakt en verdeeld in kleine potjes.
We moesten de cheque (en ander papier) ook onder de microscoop bekijken om de
verschillen te zien tussen verschillende printers en handschriften. Ja ik heb
weer wat bijgeleerd!!
Weekend => bezoek!! Op de agenda: Glasgow, Edinburgh en daguitstap naar de
Highlands! Wat toch wel de moeite is om eens te gaan bekijken in Glasgow is de
Necropolis. Een gigantisch groot kerkhof met speciale, oude, grote grafzerken.
In Edinburgh moet je zeker naar het kasteel gaan! Dit hebben wij dan ook gedaan
en alles dat er te zien valt. Het is eigenlijk geen kasteel, maar een dorp als
je het mij vraagt. Plots begon het er te hagelen en deze bleef op Carlton Hill
zelfs liggen! Hier hadden we een mooi zicht over Edinburgh en omdat het toen al
wat later was hing er een mooie gloed over de stad.
Wat zeker ook eens de moeite is, is het nationaal museum, we hebben er o.a.
Dolly gezien! Het is een mengelmoes van museum, technopolis, earth explorer Je
kan er zeker een hele dag vertoeven en het beste van al: het is gratis!
De daguitstap was plezant en leerrijk! We hebben vele mooie dingen gezien en
veel bijgeleerd. Over de film Braveheart, de vele clans, de kastelen. We hebben
ook enkele plaatsjes gezien waar ze scènes van Harry Potter hebben opgenomen.
En als kers op de taart zijn we nog een doedelzak-kiltdragende-Schot
tegengekomen!
Over het kiltenmysterie
Het is opgelost! Namelijk: een echte Schot draagt niets onder de kilt en het is
aan jou om een Schot te vragen of hij een echte Schot is of niet, hou er wel
rekening mee dat hij het wel eens zou kunnen bewijzen
Nog een leuk weetje: vroeger bij officiële gelegenheden werd gecontroleerd of
de mannen wel in orde gekleed waren. Dit werd gedaan door de commandant die een
spiegeltje bevestigde aan één van zijn schoentoppen, je kan al raden hoe het
verhaal verder gaat zeker?
Na een druk,vermoeiend, maar zeer plezant weekend (jammer genoeg een blits
bezoek) was het weer tijd om afscheid te nemen, dit keer net iets emotioneler
dan in Zaventem.
Dinsdag les physical evidence: fingerprint examination. Een van de methodes die
we konden doen: superglue methode (zoals in CSI met die doorzichtige bak waar
je dan een gas door ziet gaan). Iedereen zag het dus heel goed zitten. Tot
plots
Stroomuitval. We hielden ons nog een halfuutje bezig maar dan kwam Ciaran
zeggen dat het mogelijks tot 14h panne ging zijn dus we naar huis moesten gaan.
Plots kwam er dan ook een vrouw binnen om te zeggen dat het gebouw direct
geëvacueerd moest worden (rare Schotten!). Dan maar geen les en labo die dag, maar
wees gerust ik heb me nuttig bezig gehouden!
Woensdag dan opnieuw naar het labo, ik mocht poedertjes bekijken onder de IR
(verder doen met wat ik maandag gestopt was dus). Maar het toestel had precies
geen zin om mee te werken. Als achtergrond kreeg ik geen spectrum, maar een
rare lijn. Deze veranderde ook niet als ik mijn poeder er dan onder legde,
zodus het wou niet werken!
Geen Ciaran te bespeuren dus dan maar opzoeken en leren spectra interpreteren.
Kort na de middag kwam hij dan toe, hij had ook geen idee wat er mis was. De
gewone IR werkte wel, maar met de microscoop ging het niet. Misschien door de
stroomuitval de dag voordoen? Ciaran wou me ook met de ATR laten werken (met
een diamand), maar met de microscoop hadden we al gemerkt dat dit een probleem
was, en nu wou het al helemaal niet meer werken!
Dan maar om de ATR die op de gewone IR ging. Ciaran toonde me hoe het moest
en dan mocht ik donderdag komen om spectra van mijn kleding te nemen.
Donderdag kan ik normaal niet naar het labo omdat er dan les in wordt gegeven,
maar aangezien ik op de IR werkte en daar toch niemand moest zijn mocht ik deze
keer wel gaan. Zo gezegd zo gedaan, ik moest gewoon mijn lap stof op een ronde
schijf leggen, het dichtgroeven en dat was het. Dus al mijn tapings voor vezels
te verzamelen zijn zo een beetje voor niets geweest
Ik was eens voor een keertje niet alleen in het labo! Je kan niet geloven
hoeveel verschil dit had om te werken! Ik had geen contact met hen, maar alleen
de aanwezigheid, babbeling, een wereld van verschil!
Het was ook tof om te zien wat ze allemaal moesten doen: schoenafdrukken maken
met magnetisch poeder, bloedspatten na maken, fotos nemen van de crime scene
En om af te sluiten (ja er komt een einde aan) nog enkele weetjes:
*Het is waar dat je hier 4 seizoenen op 1 dag kan meemaken!
*In het kleine Paisley hebben ze zon 19 kerken.
*Vele jongeren hebben tatoeages, een favoriete plaats is net achter het oor.
*Niet naar de les gaan is ok en op voorhand verwittigen? Doe vooral geen moeite!
*Hier begint de lente op 1 maart, de enige manier waarop je dat merkt is
doordat de ijskar rondrijdt.
Wat ik in mn vorige blog vergeten vermelden ben, een rechtzaak is hier met alles erop en eraan! ==> pruiken, togas, objections, all rise, rechter hand omhoog voor de eedaflegging
Vorige week was ook de eerste wasbeurt, van mijn kleren weliswaar, met als gevolg: mijn kamer hing vol met kleren om te drogen. Ik denk dat mijn creativiteit met 1 punt omhoog gegaan is!
Vrijdag, na een korte nachtrust want een paar studenten vonden het plezant gillend door de gangen te lopen, een hele dag in het labo gezeten. Plots kwam een docent binnen en die zei/vroeg half verwonderd of ik daar de tijd voor had *zucht*. Terug in Underwood een eind staan babbelen met Yuki, Vina kwam binnen, begon aan het eten en stelde voor of ik niet eens wou proeven. Met als uiteindelijk gevolg, een volledig bord Chinees eten voor mij!
En de nacht van vrijdag op zaterdag waren het geen gillende studenten maar het brandalarm dat om 3u30 afging! Ik begin stilletjes aan een hekel aan dat alarm te krijgen! Om buiten te geraken moeten wij door een lange gang. En plots hing die gang vol rook, die serieus op de adem pakte!
Zaterdag morgen dan maar wat langer geslapen! s Middags lang met Vina gebabbeld, ze heeft me fotos getoond van haar uitstappen deze zomer in Schotland en ik wou onmiddellijk vertrekken! Het is zo mooi! Ze heeft me ook een soort reisbrochure gegeven dat ik mag lenen om een uitstap uit te stippelen.
Maandag, dinsdag en woensdag opnieuw een hele dag in het labo vertoefd. Mijn rug vindt dit niet al te plezant. Reeds een gevoelige rug hebben gecombineerd met vervelende krukken, voorover buigen om 0,5cm vierkantjes te tekenen en dan door een microscoop vezels te tellen is echt geen goede combinatie als je rug je lief is!
Een foto van een nieuwe crime scene
Ik voel me wel wat eenzaam. In het labo zit ik constant alleen, in de les zit iedereen ook in hun groepjes en ze zijn direct na de les allemaal weg, hier in Underwood zit ik ook constant alleen. Tenzij ik iemand tegenkom in de keuken en we een eind babbelen. Maar vorige week woensdag hebben we een pizza avond gehouden, zelf gemaakt en samen met zn 4 opgegeten. En normaal gingen we deze woensdag ook weer met zn 4 samen eten, maar het is verschoven naar vrijdag. Maar het ziet er dus naar uit dat we iedere week toch een gemeenschappelijke avond zullen hebben, waar ik toch wel naar uit kijk.
En gelukkig komt er volgende week bezoek vanuit Belgenland, hoera! Dada eenzaamheid! Op de agenda: veel samen zijn en veel gaan bekijken/bezoeken. Ik kijk er al naar uit!!
Vandaag les forensische biologie. En het was, hoe moet ik het formuleren Niet zo heel erg moeilijk. We zijn de les begonnen met vragen zoals: Wat is DNA, hoe is het opgebouwd, waar komt het voor. Dan verder gegaan met een beetje overerving. And not kidding, op een gegeven moment heeft hij gezegd: this is the male symbol, this is the female symbol. Toen moest ik toch echt wel rondkijken of iemand dit daadwerkelijk opschreef! Ik zag niet direct iemand iets schrijven, tot die persoon naast me effectief boven haar symbolen: male en female schreef.
Tot zover de leerrijke dag!
Wist je trouwens dat: *Het hier Moederdag is op 18 maart? *Rugzakken, tassen, jassen allemaal in het labo binnen mogen? *Veiligheidsbrillen dan weer wel altijd verplicht zijn om te dragen? *Schotse studenten zwaar verslaafd zijn aan facebook? *Ik een cadeautje heb voor school? Eigenlijk meer voor mevrouw Salliau.
De dagen glijden stilletjes aan voorbij. Intussen ben ik hier al 11 dagen en geraak ik stilletjes aan ingeburgerd. Het weekend begon vrijdag avond gezellig met het brandalarm dat af ging! Ik denk, neen ben het 100% zeker, dat ik een paar decibel dover ben geworden! Na 10min in de kou te hebben gestaan was het veilig volgens de brandweer en mochten we weer naar binnen. Eenmaal terug in onze gang hebben Aziliz (Frans meisje), Yuki (1 van de Chineesjes) en ik nog een 20tal minuten staan babbelen. Ze wisten me onder andere te vertellen dat er blijkbaar iedere woensdag rond 9u brand oefening is. Maar dit is gewoon om hun alarm eens te testen, na een paar seconden is het gedaan. Dus er hoeft niet geëvacueerd te worden. Later die avond, rond 21u30 werd er op mijn deur geklopt. Een jongen die een blad kwam afgeven. Een Welcome to underwood residence, ze zijn er zeer vroeg mee moet ik zeggen En hier staat dus effectief vermeld dat er iedere woensdag brandalarm is.
Zaterdag was het plan om naar Morrisons te gaan, een soort groot warenhuis. Ik was er s morgens over bezig tegen Aziliz en zij wist me te vertellen dat het wel vrij ver was en zij hier dichter naar een winkel ging, misschien niet zo goedkoop, maar wel veel dichter. Zij moest in de buurt zijn dus zijn we samen gegaan. Na een 2 tal uurtjes besefte ik plots dat ik aluminium folie vergeten was (zonder dat leg ik echt niks in die oven!), dus terug naar de winkel. Deze keer ben ik wat verder gewandeld (het is een soort shopping center). Daar kwam ik Poundland tegen, alles aan £1! Onder andere ook ibuprofen en paracetamol, ik heb mijn winkel gevonden ;).
Die avond gezellig gebabbeld met de 2 Chinese meisjes, Vina en Yuki. We hebben wat gebabbeld over China en over België, wat we graag eten en wat onze gewoontes zo zijn. Logisch dat we bij de chop-sticks uitkwamen. Ik heb mijn eigen paar gekregen en zij hebben het mij geleerd! Er is wel nog (heel) wat oefening nodig
Om wat meer beeld in deze o zo lang wordende blog te stoppen, een foto van onze keuken:
Zondag was een rustig dagje, bestaande uit verder opzoeken waar ik de zaterdag gestopt was. Ook wat verder lezen over mijn stage onderwerp.
Maandag voormiddag ben ik naar de unief getrokken om wat in het labo te werken. Calum ging rond de middag eens komen, maar die heb ik niet gezien en in zijn bureau was hij ook niet te bespeuren. Dan maar even met Ciaran gebabbeld en die wist me dan weer te vertellen dat ik misschien iets anders kon doen als onderwerp? Ik moest maar eens wat lezen Maandag namiddag was dus direct ook gevuld.
Ik heb fotos genomen van mijn stageplekje voor de komende maanden:
Maandag avond werd er plots op mijn deur geklopt. Aziliz die zei dat er vanavond iets te doen was voor internationale studenten in de pub en ze vroeg of ik geen zin had om mee te gaan. Samen met 2 Duitse studenten zijn we dan naar de pub vertrokken. Daar hebben we een bende andere studenten vervoegd die deze avond blijkbaar organiseerden. Na een uurtje zijn er dan nog 2 studenten bij gekomen. Na wat Engels bleken het Nederlanders te zijn. We zijn dan nog gaan poolen in de student Union (naast de unief). Iedereen had les de dinsdag dus erg laat is het niet geworden. Het was zeer gezellig en ik heb alweer wat bijgeleerd: jongeren onder de 18 mogen niet in een pub na 20u en ik lust aardbeien cider.
Vandaag stond er dan net iets spannender op het programma dan lezen: het gerecht! Vanmorgen vertrokken samen met Louise en Nicky (2 mede studenten) naar Glasgow naar de high court. Daar hebben we een deel van een rechtzaak bij gewoond. Wel eens interessant om bij te wonen, maar het heeft zo wat zijn doel gemist. Het was namelijk de bedoeling dat we ging zien hoe iemand van het labo zijn bewijsmateriaal verdedigde, hoe en wat die antwoordde op de vragen van de advocaten We hebben echter niemand van het labo gehoord. Wel 2 getuigen. Het is een zaak over een vrouw die vermoord werd. En we hebben een stuk van de getuigenis van haar zus gehoord, daarna was het de buurvrouw van de vermoorde vrouw. Ik vond het soms wel moeilijk te volgen, want de vrouw sprak dikwijls onduidelijk en met een serieus accent. Zelf Nicky zei dat ze het soms moeilijk vond.
Nog enkele weetjes: *Schotten hebben geen zebrapaden en stoppen voor het rode licht als voetganger is abnormaal. *Chinezen zijn erg luidruchtig en nemen het net iets minder nauw met hygiëne in de keuken. *In de pub moet je je ID tonen, ook voor een Pepsi. *Doe nooit mee aan een quiz, je verstaat er geen snars van! *Let steeds op waar je loopt, ligt er geen hondenpoep dan ligt er glas...
En om af te sluiten nog enkele fotos van het uizicht:
Vandaag een kort blogbericht! Ik ben ingeschreven hoera! Ik moest vandaag of morgen tussen 10 en 12 opnieuw naar de student link gaan om te kunnen inschrijven. Maar ik had les vandaag om 10u, gelukkig moesten we rond 11u, 50min incuberen. Dus ben ik vlug naar de student link gegaan en is het gelukt om me in te schrijven. Ik heb nu dus een UWS studentenkaart met een foto die ze daar terplekke met de webcam genomen hebben. Dat is blijkbaar de normale gang van zaken Zie hier de fameuze kaart:
Morgen moet ik op gesprek met de safety officer in verband met het labo. En dan mag ik maandag hopelijk beginnen aan mijn project!
Internet doet momenteel zeer vervelend! Ik geraak met mijn gewone laptop, na veel problemen, wel op internet. Maar ik kan geen enkele site openen, uitgezonderd de portaalsite van de unief. Gelukkig kan ik wel nog op skype zodat ik met het thuisfront kan babbelen. Maar niet in staat zijn om een gewone site te openen (nee zelfs google niet) is zeer frustrerend!En ik heb geen idee hoe het komt! Gelukkig werkt mijn reserveplan (een mini laptop)!
Om af te sluiten een foto van mijn eerste evidence bag. Wat we dus onder andere moesten doen in het labo van dinsdag.
Gisteren Calum, mijn stagebegeleider, ontmoet. Een zeer joviale man! Hij heeft
me uitleg gegeven over wat het project precies inhoudt en wat over de lessen.
Ik ben ook gaan babbelen met de coördinatoren van de 2 mogelijke lessen die ik
zal volgen.
Dus zeer veel informatie en er is ook nog veel onduidelijk. Ik ben trouwens ook
nog geen student daar, want ik ben blijkbaar zoek in hun systeem. Intussen kan
ik gelukkig wel de lessen volgen.
Vandaag de eerste les (voor mij dan toch) physical evidence. Zeer interessant
allemaal! Ik voelde me een echte CSI! Een hemd als bewijsmateriaal verzamelen,
het analyseren, rapport over schrijven.
Deze les maakte mijn dipje van gisteren toch wel voor een stuk goed.
In het begin waren de andere studenten precies bang van mij, maar 2 ervan moesten
met mij samen werken. Dan hebben ze enkele van hun vragen kunnen stellen en ze
lijken mij wel te aanvaarden.
Morgen zijn de poster voorstellingen van de andere studenten, wat ik dus moet
inhalen (samen met nog een paar zaken). Daar ga ik dus naar kijken en ik zal
ook nog eens met Calum gaan babbelen over mijn project.
Vandaag ben ik ook om een sim kaart geweest dus ik ben officieel niet meer bereikbaar
op mijn normale nummer, als jullie iets willen laten weten zal je moeten
mailen!
Daarnet ben ik in de keuken al mijn mede flat-gang-genoten tegen gekomen. 2
Chineesjes en 1 Franse, de kamer naast mij is blijkbaar (nog) leeg. Ze zijn
vriendelijk maar spreken toch niet zo goed Engels. Ik moest alles zeer simpel
zeggen en nog was dat moeilijk te verstaan.
Het weer gisteren zag er als volgt uit:
Vandaag was er zon en dat zullen de Schotten geweten hebben! Ook al vroor het
nog overdag, overal liepen kort gerokte en geschorte meisjes rond.
En om af te sluiten fotos van mijn dagelijkse beklimming naar de unief:
Dit moet ik dus beklimmen bij het vertrekken van mijn slaapplaats.
En dit moet ik afdalen als ik naar de unief ga en dus terug beklimmen als ik
terug naar mijn kamer ga. En ik kan je verzekeren, het is de moeite! Want na die kleine heuvel volgt een serieus stijl gedeelte!
Gisteren
om 8u vertrokken naar Zaventem en als ik het zo hoor mag ik van geluk spreken
dat m'n vlucht zo vroeg was en dat ik weggeraakt ben uit België...
De 'Howest valiezen' voor vertrek:
Na een toch wel
emotioneel afscheid, door de controles en weg was ik... Vol spanning, want ik
heb dan wel al veel gevlogen, ik heb nog nooit een overstap mee gemaakt...
Op mijn vlucht naar Londen heb ik mijn eerste Engelse maaltijd gekregen en het
was lekker!
Gelukkig mocht in in Londen Heatrow in dezelfde terminal blijven. Alles stond
wel goed aangegeven dus alles verliep vrij vlot. Bij de controle van de
boarding pass moest ik in een camera kijken, nog nooit mee gemaakt! Het is daar
allemaal zeer high tech! Na de controle met de metaal detector was het zoeken
naar de gate, die verschijnt blijkbaar maar 90 à 50 min voor het opstijgen. En
aangezien ik daar 2 uur zat was het even wachten.
Amai het is daar groot!! Dat is echt DE luchthaven voor overstappen! Zodra de
gate er dan eindelijk op kwam ben ik ernaar vertrokken, want geen idee hoe lang
het wandelen was. Daar is alles dan misschien wel high tech, Zaventem heeft wel
van die loopbanden!
Een uitzicht vanuit de vlieger boven Londen:
Zoals je kan zien staan de huisjes hier allemaal mooi op een rijtje!
Om 16u30 (lokale tijd) ben ik dan in Glasgow geland, even wachten op de bagage.
Maar gelukkig was de mijne één van de eerste. Dan naar buiten en kijken voor
een taxi. Die heeft me dan naar Underwood, mijn slaapplaats, gebracht. Daar ben
ik dan rond 17u15 aangekomen.
Het is wel raar om vanuit de lucht de auto's links te zien rijden! En nog
raarder om in een links rijdende auto te zitten!
Eenmaal in Underwood heeft een jonge gast (die blijkbaar de 'warden' is) mij
begeleid naar m'n kamer en me mijn sleutels gegeven. Eenmaal op mijn kamer wou
ik toch wel eens het internet testen.
Eerst eens vlug gekeken of er geen internetverbinding op de kamer te vinden
was, maar blijkbaar is het draadloos. Ik kon mij verbinden met een netwerk maar
kon nog niet op internet... In de hoop dat de warden nog niet weg was ben ik
dan maar naar de inkom hal gegaan, daar was een ruimte waar precies een tv
stond te spelen en daar heb ik hem dan inderdaad (samen met nog een heleboel
mensen) gevonden. Hij heeft dan geprobeerd om mij op internet te krijgen,
tevergeefs.
Dan is hij terug gegaan om iemands hulp in te schakelen, maar dat leverde mij
ook geen internet.
Wel een grappige anekdote: de warden tegen de andere jongen: oja kan je
Belgisch lezen? En natuurlijk werd er gevloekt omdat ik een azerty toetsenbord
heb en zij een qwerty...
Daarna is hij mee gekomen naar m'n kamer om me daar te helpen (in plaats van de
inkom hal), na heel lang sukkelen is het dan toch gelukt om mij op internet te
krijgen! Hoera!
Mijn kamer is mini! Als ik 3 stappen zet vanaf het raam dan ben ik bij de deur.
Howest is al vertegenwoordigd in mijn kamer:
En nu ga ik eerst eens de keuken gaan bekijken en dan eens de omgeving.
