STADSREUZEN IN VLAANDEREN EN DAARBUITEN...


Over mijzelf
Ik ben Guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam de belleman.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Belleman, Snorrenclub en reuzen.
Sinds enkele jaren ben ik alle Belgische, Noord-Franse en Nederlandse stadsreuzen aan te inventariseren.

Reuzenliederen op datum 1 jan 2010 !

Zoeken in blog


Reuzengilden
  • Stichting Reuzengilde - Oisterwijk / Moergestel / Heukelom
  • Stichting Reuzengilde Gigantius Maastricht
  • Reuzengilde Asbeek
  • Reuzengilde Bolderberg
  • Royer Reuzengilde Gruitrode
  • Reuzengilde Opstal
  • Reuzengilde Roermond
  • Reuzengilde Geeraardsbergen
  • Reuzengilde Greate Pier
  • Akkermans Reuzengilde Venlo

    Reuzengilden
  • Stadsreuzen Bergen-op-Zoom
  • Stichting Reuzengenootschap Tilburg, Berkel-Enschot en Udenhout
  • Stichting Reuzengenootschap Boxtel
  • Reuzen van Nieuwpoort
  • Kruishoutems Reuzengild
  • Turnhoutse Reuzenclub
  • Les Amis de Fromulus Steenvoorde
  • Fruitreuzen Sint Truiden
  • Reuzengilde Deurne
  • Reuzengilde Sint Niklaas

    Reuzengilden
  • De Reuzendragers van Ronse
  • International Circle of Friends of Giant Puppets
  • Reuzengilde Gruitrode
  • De Vrienden van Baden Powell in Ath
  • Het Reuzenhuis in Ath
  • Reuzendragers-site Ambiorix Ath
  • Carnaval vereniging De Bierpruvers uit Ekeren
  • Beverse reuzen in de kijker
  • Federatie van Noord-Franse Reuzen
  • Federatie van Franse reuzen

    Reuzengilden
  • Reuzengilde van Seclin
  • Ass. Regional La Ronde des Geants
  • De Ducasse van Ath
  • Gilde van Reuzen van de Britse Eilanden
  • Cercle International des Amis des Geants
  • Agrupació de Colles de Geganters de Catalunya
  • Geganters de Vallgorguina (ES)
  • Reuzen van Groot-Temse
  • Reuzen in vlaanderen
  • Reuzen Federatie Nederland

    Reuzen Literatuur
  • Ducastelle, J.-P., en L. Dubuisson, 'Keer weer om: zes eeuwen reuzen en ommegangen', Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen 48 (2010), nr. 2, middenkatern.
  • Kermue, R., 'Dans van de reuzen', National Geopgraphic Nederland-België z.j. (2008), p. 32-43.
  • Linden, R. Van der, Reuzen in Vlaanderen, Vlaams Boekenfonds N.V., Aartselaar,1986.
  • Daem, M., Reuzenliederen in Oost-Vlaanderen, Geers Offset, Gent-Oostakker,1989.
  • Commission Royale Belge De Folklore, Les géants processionnels en Europe, catalogue de l'exposition du 500e anniversaire du Goliath d'Ath, ministère de la Communauté française, Brussel, 1981.

  • Reuzengilden
  • Reuzengilde uit Stockel

  • 04-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De reuzenfamilie van Nieuwpoort

    De reuzenfamilie van Nieuwpoort


    Jan Turpin is de ambasadeur van de stad Nieuwpoort!


     

    Jan Turpin

    DE GROOTSTE GEDRAGEN REUS VAN EUROPA

    10,4 meter hoog
    750 kg
    24 dragers





    Hij werd voor het eerste gebouwd in 1924, maar werd helaas vernield door de oorlog. In 1962 werd hij herboren. Hij wordt genoemd naar de toenmalige burgemeester, die tijdens het beleg van Nieuwpoort in 1489 door de Fransen, de Nieuwpoortse vrouwen opriep ten strijde te trekken en
    zo hun vermoeide mannen bij te staan.



    Goliath



    Goliath is de verpersoonlijking van de heldenmoed die de bevolking betoonde tijdens het beleg van 1489.

    Hij weegt 80 kilo en wordt gedragen door 2 personen.












    Puuptje


    Puuptje is 1,8m groot, weegt 35 kg en wordt gedragen door 1 persoon.
    Hij is geboren in 2000 als eerbetoon aan Julien De Groote, het enige nog actieve lid die in 1962 de geboorte van de nieuwe Jan Turpijn mogelijk maakte.












    Rozalinde


    Rozalinde zag het levenslicht in 1987.
    Ze is 1,8m groot en weegt 35kg.















    Heks Jacqueline

    Jacqueline vertelt het verhaal van de hekserij in Nieuwpoort in de 16e eeuw.
    Jacqueline Puyt leefde in Nieuwpoort. Net als haar moeder in 1603, werd Jacqueline als heks in Nieuwpoort verbrand in 1627.










    Crabbe



    De jongste reus is Crabbe, hij werd geboren in 2005.
    Het hoofd werd gemaakt naar het beeld van de huidige burgemeester van Nieuwpoort. Hij kwam voor het eerst buiten tijdens de reuzenstoet in 2005 en dit om het college van burgemeester en schepen op een ludieke wijze te bedanken voor de vele steun die de reuzengilde krijgt.


    Reuzengilde Nieuwpoort







    De Reuzengilde Nieuwpoort: één grote familie, een groep vol leven en historiek.
    En U kan er deel van uitmaken!

    In de reuzengilde Nieuwpoort hebben we de grote trots Jan Turpijn. Hij is in binnen- en buitenland bekend. We waren ondermeer al te gast in Frankrijk , Duitsland , Nederland , enz.

    Wij zijn blijvend op zoek naar nieuwe dragers. Dit jaar staan er tal van evenementen op de agenda. Naast de jaarlijkse Reuzenstoet in onze thuisstad, staat er nog andere activiteiten op de agenda.

    Dit is dé kans om van onze grote reuze familie een deel uit te maken. Ben je gegrepen door de historiek van de vereniging, of wil je deel uitmaken van de trots van Nieuwpoort? Schrijf je dan zeker in!!

    Voor verdere informatie of inschrijvingen kan u terecht bij de voorzitter of secretaris.

    Voorzitter
    Maria Degroote
    Ollevierslaan 22
    8630 VEURNE
    GSM: 0477/81.35.56

    Secretaris
    Roland Degroote
    Stuiverwijk 120
    8620 NIEUWPOORT
    Tel: 058/23.51.99
    GSM: 0494/79.62.94

    04-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jan Turpijn uit Nieuwpoort

    Reus Jan Turpijn

    Nieuwpoortse reus - grootste gedragen reus van Europa.

    Kop : is dezelfde als die van Jan Turpijn I (1926) - De kop kan draaien.



    Hij werd op 31 januari 1925 te Brugge vervaardigd door Charles Brondel.
    Later bijgeschilderd door Staf Buffel (1939).

    Het gezicht is geslagen uit een koperlegering.
     Het gezicht is 1,75m hoog.

    De haren waren vroeger paardenstaarten maar zijn nu vervangen door nylon.

     Geraamte : werd door een gedeelte van de reuzengildeleden in metalen buizen gemaakt in 1962. Het geraamte van de rok bestaat uit 4 delen, die voor het vervoeren ineen geschoven kunnen worden. Voor het rokgeraamte waren 143 meter buizen nodig.

    Dan zijn er nog het lijf en de twee armen afzonderlijk, eveneens uit buizen vervaardigd.

    Handen en sabel werden vervaardigd door E.H. Vandecasteele.
    De sabel bestaat uit triplex en is ongeveer 3,5 meter lang.

    De handen zijn werkelijk kunstwerken.
    Ze zijn vervaardigd uit toiletpapier, doordrenkt met een soort lijm (papier maché).
    Later werden ze ingesmeerd met een doorzichtig polyester om hen tegen vocht te beschermen.

    Klederen : ong. 120 vierkante meter stof heeft men nodig gehad om ze te maken.

    Dragers: 24 man dragen afwisselend de reus d.m.v schouderriemen.

    Jan Turpin en André Cordenier : Foto 1

    04-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Bergen-op-Zoom

    Zondag 22 februari 1987 deden de reuzen hun intrede in Bergen op Zoom.
    In de weken ervoor werden alle Bergse kinderen opgewarmd door de televisiefilm ‘De Verjaardag van de Nar’. Hierin vertelde heks Wana dat alle kullekes naar de Kiek in de Pot moesten komen, want daar zou hen een grote verrassing wachten! En ja hoor, bij de Kogelvangers waren twee grote kisten aangespoeld, die vergezeld door duizenden mensen naar de Peperbus werden gebracht. De vastenavendvierders op de grote Markt zagen de reuzen voor het eerst in al hun rijkheid tijdens de kindervastenavend op maandag 2 maart.
    Toen gingen de reusachtige kisten open.
    Een paar maanden later trouwden Jan en Trui onder toeziend oog van vele Bergenaren en bevriende reuzen uit binnen- en buitenland. Sindsdien zijn ze niet meer weg te denken uit Bourgondisch Bergen op Zoom!

    In 1987, het jaar dat Bergen op Zoom 700 jaar stadsrechten vierde, werd de stad niet alleen op reuzen getrakteerd. Bij de nieuwe stadsreuzen hoorde ook een reuzenlied, destijds het 'b-kantje' van het vastenavendliedje. Hieronder staat de tekst.

    't Merck toch oe Sterck is oew vestingroem.
    Reuzestad ge blef toch te benije,
    mille periculis supersum.
    Zie ze danse, onze gròòte reuze,

    Jan mette Lippe mee zunne Trui.
    Ze zijn t'rug, ge zie d't aan d'r neuze,
    oe blij ze zijn, onze ouwe lui.
    refrein
    Kek ze schuive, deur de Bergse strate,
    fier metter neus in de Scheldewind.
    G'eddut as vaneiges in de gate,
    ze zijn ons Berrege goed gezind.
    refrein
    Ier te leve, da d'is 'n genoege,
    onder de Peperbus, witte wel.
    Krabbe wille n'ier d'r leve zwoege,
    'n stad as 'n uis, da's gin kinderspel
    refrein

    Voor het eerst in twintig jaar is het gelukt: Bergse Stadsreuzen.nl kreeg toestemming om Jan metten Lippen, heer van Bergen exclusief te interviewen.
    Uw verslaggever was te gast bij de markies thuis, in het Markiezenhof.
    Onder het genot van een kop koffie vertelde Metten Lippen honderduit over zijn huwelijk, zijn hobby’s en zijn kinderen (ál zijn kinderen, ja).


    Jan metten Lippen
    is alweer twintig jaar getrouwd met Trui van den Toren.
    Op de vraag hoe hij het zo lang volhoudt, antwoordt hij: "Nou, dat zal ik u vertellen. We geven elkaar de ruimte. Gezien onze omvang hebben we die ook wel nodig… Trui gaat graag naar de Peperbus en zeker als er een trouwerij is. Zelf loop ik zo af en toe naar de bieb hier verderop om ’n mooi boek en pak dan bij La Pucelle ’n lekkere pint. Ik laat onze Trui in elke reuzenstoet ook altijd voorop lopen en we hebben twee schatten van kinders. Dat houdt mensen als wij op de been."

    Hun trouwdag, op 23 mei 1987, was een goed begin van een gelukkig huwelijk, beaamt de markies.
    "Het was geweldig. Trui zag er die dag op haar voordeligst uit en ik ook, zeiden ze. Er waren veel reuzengasten die van gans over de wereld, zowat dan, naar de Grote Markt gekomen waren om ons trouwfeest mee te maken. Ook zowat alle Bergenaren waren er en de Peperbus had speciaal z’n jacquet uit de mottenballen getrokken."

    Het echtpaar woonde toen nog maar net in Bergen, want het was pas een paar maanden daarvoor tijdens de Vastenavend van 1987 gevonden door duizenden kinderen op de Kiek. Ze hebben voor de voorbereidingen van de trouwerij toen veel hulp gehad van de Stichting Vastenavend.
    "Dat hele huwelijk, dat heeft nogal wat voeten in de aarde gehad want het was een hele organisatie. En voordat het zover was hebben we eerst nog een nachtje op de Kiekendepot geslapen, in een kist. Ja, ieder in z’n eigen kist hoor! Dat de mensen niet denken dat wij met z’n tweetjes…"

    Toch kreeg het stel vrij snel kinderen. Toontje in 1988 en Marieke vier jaar later.
    "Met onze kinders gaat het buitengewoon naar wens. We hebben niks te klagen. Mijn vrouw Trui regeert met vaste hand en waakt over die jong als ’n kloek over haar kuikens. Ja, af en toe moeten we wel eens streng optreden. Vooral bij Toontje, die moet je zo af en toe met twee handen boven z’n lendenen vasthouden. Zoals een paar jaar geleden tijdens de Vestingstedendagen in Willemstad. Toen is ie pardoes over een verkeerspaaltje getuimeld. Hij had zowaar z’n lendenen kunnen breken zodat wij ‘m op die plaats niet meer vast konden houden. Marieke is een ander verhaal. Met haar hebben we weinig dol, ze is net d’r moeder, als ze maar de stad in kan. Ze houdt van tennissen trouwens, ze slaat elke bal over het net. En vaak genoeg over de schutting, dan moet Toontje weer naar ’t Ketrientje om ballen te rapen. Marieke kent d’r eigen kracht ook niet! Wel handig, want ze krijgt elk potje open! (…) U vraagt naar mijn ‘andere kinderen’? Daar zullen we het maar niet te uitgebreid over hebben. Het waren over het algemeen maar kleine ongelukjes. Een uit de hand gelopen hobby. ’n Zwakheid van de mens zal ik maar zeggen. Ze zijn allemaal goed terecht gekomen heb ik me laten vertellen. Hun namen ken ik niet, maar de moeders zullen ze vast en zeker weten."

    Sinds 1992 hebben de Bergse reuzen veel gereisd om de stad te promoten en bevriende reuzen op te zoeken. Ze zijn vooral vaak in België geweest, maar hebben ook alle Nederlandse reuzen bezocht, zoals Sint Martinus van Losser, in de Achterhoek, en Greate Pier uit het Friese Wûnseradiel.
    "We hebben al die jaren heel wat afgereisd, altijd heerlijk comfortabel tussen schuimrubberen kussens. Maar de mooiste reis die we hebben gemaakt was toch wel die naar Matadepera. Een klein stadje vlak boven Barcelona. Dat was in 1992, het jaar van de Olympische Spelen. Het was heerlijk weer, zo’n veertig graden, maar het kunnen er ook wel vijfenveertig geweest zijn! Toontje heeft er bijna een zonnesteek opgelopen en Trui heeft toen nauwelijks geslapen. We sliepen met ons hele gevolg op grote slaapzalen, ziet u. Op de terugweg hebben we trouwens ook nog uren langs de kant van de weg gestaan: bandenpech! Gelukkig had er iemand nog een stuk overlevingsworst, Spaanse bloedworst. Zo hielden we het vol.  We dachten dat we zoiets wel nooit meer mee zouden maken, maar nou gaan we met de hele club naar Québec!"

    De Bergse reuzen Jan metten Lippen en Trui van de Toren hebben in de zomer van 2008 een gigantisch avontuur gemaakt... Ze zijn op reis geweest naar Canada!
    "Het begon allemaal bijna twee jaar geleden, toen we middenin de voorbereidingen zaten voor de Bergse Reuzenstoet. We surften nachtenlang op internet, op zoek naar virtuele reuzenvrienden en vonden een  site uit Québec. Daarop stond dat ze in augustus 2008 een Grande Rencontre des Géants wilden organiseren met reuzen uit de hele wereld! Nou, daar moesten wij maar eens bij zijn, dachten we zo!
    Als enige Nederlandse reuzengroep reisden we af naar Québec, waar het vierhonderdjarig bestaan van de stad werd gevierd. Het was een gigantisch feest! De hele stad was voor de gelegenheid gerenoveerd en opgepoetst (net zoals Rome in het Jubeljaar 2000, maar dan anders...) en alle bewoners liepen verkleed rond om oude tijden te laten herleven.
    Tijdens het reuzenfestival in Québec hebben we veel vrienden gemaakt en we hopen dan ook dat we binnenkort wéér op reis kunnen! Naar Engeland, Spanje, Portugal..."

    Tegenwoordig staat Bergen op Zoom bekend als Stad van Stoet en Spel, maar dat beeld gaat ver terug.
    Al in de Middeleeuwen waren er in de stad veel processies en stoeten waarin ook reuzen een grote rol speelden. De eeuwen erna verdwenen zij echter uit het straatbeeld tot ze in 1987, tijdens de Kindervastenavend weer opdoken…

    Na de Tweede Wereldoorlog nam stadsarchivaris Korneel Slootmans het initiatief om de Bergse stoeten en processies in ere te herstellen. Maar het duurde tot 1985 voor er weer reuzen in beeld kwamen. Dat kwam door Jan van Giels, groot liefhebber en beschermheer van de Bergse cultuur, die met de naderende viering van 700 jaar Heerlijkheid Bergen op Zoom in 1987 een mooie gelegenheid zag. Samen met andere leden van de Stichting Vastenavend ging hij zich in Vlaanderen oriënteren, want daar waren ze al lang bekend met het fenomeen! Joost Eykman kwam tot een ontwerp en in het najaar van 1986 begon de bouw van ons reuzenechtpaar.

    Hoewel de reuzenbouwers de Vlaamse voorbeelden goed hadden bekeken, gebruikten ze in plaats van de traditionele wilgentwijgen en rotan een moderne constructie van lichte stalen pijpen. Ze bouwden de reuzen zo, dat ze nog steeds in kleinere stukken vervoerd konden worden en niet te zwaar werden om door één man gedragen te worden in een stoet. Zo zijn kop, romp en ledematen allemaal te scheiden.
    Over het stalen geraamte heen modelleerden ze kippengaas en schuimstof.
    De koppen werden eerst geboetseerd in klei en daarna getjept met door glasvezel versterkt polyester.
    Jan en Trui werden aangekleed met velours de Amiens, zo kon iedereen meteen zien dat ze van goede komaf zijn.

    De Bergse reuzendragers zetten er alweer ruim twintig jaar de schouders onder. Onder de reuzen dan.
    Er zijn namelijk veel reuzen op wielen, dat zijn voornamelijk de échte giganten van boven de vijf meter.
    Nee, de Bergse Stadsreuzen zijn met hun 45 kilo ‘licht’ genoeg om te dragen. Het is verder aan de drager om dat een beetje soepel te doen, en lekker dansend door de straten te bewegen.
    Maar ze hebben het zwaar hoor, die dragers. Hoe hard het ook waait of regent, gerold worden de reuzen niet. Bij tegenwind lijkt het alsof de reuzen de Tourmalet opgedragen moeten worden. En bij zomerse temperaturen, van rond de 25 graden, is het in zo’n reus al gauw tien graden warmer. Het zweet springt dan uit alle poriën en het risico van uitdroging is bedreigend aanwezig. Dragers moeten veel drinken maar hebben nooit dorst! Het zicht van de dragers is bovendien sterk gelimiteerd door een kijkgat van slechts tien bij vijf centimeter. De drager is werkelijk alléén in de holte van de reus, met af en toe instructies van de begeleiders: "Links, rechts. Kijk uit, een stoeprand/paardenstront/drempel, opgepast!!"

    Toontje en Marieke, de knappe kinders uit het huwelijk van Jan en Trui zijn kleiner en beweeglijker.
    De dragers dragen de reuzenrompen op hun schouders. Hun hoofden steken daar net bovenuit.
    Dan krijgen ze de polyester koppen van de reusjes erop en kunnen ze de buitenwereld alleen nog zien door een smalle spleet. Deze dragers hebben pas écht een opgesloten gevoel, want ze kunnen tijdens de stoet niet wisselen! 
     Reuzen dragen, het is een réuze karwei. Geef onze dragers, en die van de andere groepen daarom een klaterend applaus als ze langskomen!

    04-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reus Opstal

     Door de eeuwen heen werden er tal van reuzen gemaakt naar aanleiding van geschiedkundige gebeurtenissen. Bijv. de reuzen uit Dendermonde, geïnspireerd door de Guldensporenslag van 1302. (pijl en boog)

    Gezien Opstal enige faam kent bij de omliggende dorpen, dachten we onze gemeenschap te laten vertegenwoordigen door een ambassadeur. De cultuur, de vrolijkheid, de Bourgondische waarden, de glimlach, de sympathie, kortom, alles aankunnen wat ze aanpakken, scheren hier hoge toppen.
    Daarom: Onzen Opstal, een dorp uit de duizend, moet vertegenwoordigd worden door een unieke reus,
    een tweeslachtige reus, enig in de wereld.
     
    MARJAAS

    image

    Op zaterdag 27 juni 1997 zette de reus, in al zijn pracht en praal, zijn eerste stap op Opstalse bodem.
    De dorpshoeve werd verkozen als zijn stand- en startplaats voor de optocht.
    Om 17u, na de 'ceremonie protocolaire', vertrokken we met zo'n 15 groepen, weaaronder:

    • Politie
    • Paarden Hoefijzer
    • Wagen Malheur
    • Chiro Muziekkapel
    • Fietsclub
    • Karnavalprinsen
    • Reus Vriendjen
    • Steltenlopers
    • Paard (Halt)
    • Reus polliet
    • Kinderen met tekening
    • Reuzen
    • Pol - Hermine
    • Doetjen - Louis - Hoera
    • Fong & Lissen (Meter & Peter)
    • Morgenster
    • Reus Marjaas
    • Paarden Hoefijzer
    • politie

    Reisweg Dorpshoeve - Ravenstraat - Jules Andriespark (Links) - Meir - Prosper Bosteelsstraat - Opstaldries - Broekstraat - Kerkweg - Meir - Putweg - (Begroeting van de kerk, Torenhof en beukenhof) - opnieuw Putweg - Meir - Krapstraat - (begroeting Bloksken) - hof ter Koppen.

    ==> Om 19u30 werd iedereen uitgenodigd op het Hof ter Koppen (centrum Opstal) waar we overgingen tot de officiële doop van onze reus, met de nodige ceremonie.

    ==> Ondertussen was er in de namiddag en vooravond een grote 'tafelhappening' (Doopfeest) in de Broekstraat, waar iedereen de gelegenheid had te genieten van ludieke attracties met een natje en een droogje, met de medewerking van verschillende verenigingen.

    ==> Vanaf 21u tot 24u volgde een spetterend volksbal, geopend door onze reus en zijn genodigden.
     

    image image

    Een reus bouwen kan niet van vandaag op morgen en zeker niet zonder organisatie.
    Om alles in goede banen te leiden, hebben 9 berstuursleden een functie gekregen.

    Stallaert Dir De Rees(voorzitter)
    Bourgeois Peter De ½ Rees (ondervoorzitter)
    Van Mulders Bruno De ½ Rees (ondervoorzitter)
    Peytier Edward De Ploim (secretaris)
    Bellon Roger De Bezze (schatbewaarder)
    Maes Herman De Gazet (persman)
    Cayet Dolf De Chauffeur (chauffeur)
    Van Der Veken Patrick De Stock (materiaalmeester)
    Van Ransbeeck françois De Peynder (hoofdpeynder)

    image

    Onze gilde-gedachten verliepen niet altijd van een leien dakje, doch het ontbrak ons nooit aan goeie ideeën, wilskracht en kameraadschap om het project tot een goed einde te brengen.
    Alles goed en wel beschouwd, maar wat heb je aan een reus die niet gedragen wordt en kan dansen op eigen gecomponeerde muziek?
    In september 1997 aan de Petattenmolen werden een 14-tal kandidaten onderworpen aan zware proeven.
    Met veel tandengeknars en krachtpatserij werden alle kandidaten gediplomeerd tot 'PEYNDER'

    image

    • Hoodpeynder François (Peynder) Van Ransbeeck
    • Michel Annaert
    • Kristof De Hauwere
    • André Dierickx
    • Frank Klinkaert
    • Hans Stallaert
    • Piet Van Engelgem
    • Nico Van Petegem

    Deze 8 Opstalse dragers zijn dus aangesteld om vanaf nu tot in de eeuwen der eeuwen onze reus te laten dansen, Zij en niemand anders ! Daarvoor is aangepaste kledij vereist. Aangezien wij, allemaal mannelijke leden, niet overweg kunnen met naald en draad, hebben een 5-tal dames voor de prachtige kostuums gezorgd.

    Naam: Marjaas
    Geslacht: M en V (2-slachtig)
    Hoogte: 4,60m
    Breedte: 4,60m
    Gewicht: +/- 80 kg.
    Gedoopt op: 27 juni 1998 - 18u



    04-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Heusden-Zolder

    Reuzen Jan Bessem en Mie Breem


    In de uitgave “Zolder, kijkboek vol herinneringen” van Jozef Rogiers, uitgegeven door de vzw Heemkundige Kring van Zolder, ontdekte men een beeltenis van twee Zolderse reuzen.
    Ze werden gedoopt en huwden op zaterdag 27 juni 1953.
    We proberen nog het wedervaren van deze reuzen te achterhalen.

    Nakomelingen van Mr Rogiers mogen zich altijd melden bij:
     Dienst toerisme & evenementen
     Vrunstraat 6
     3550 Heusden-Zolder
     011/80 88 88
    of
    Guy Vandendriessche
    vandendriessche.guy@telenet.be
    0476.361558

    -----------------------------------------------------------------------------------------------

     

    Reuzen Jef Slam en Trees Turf


    Reuzengilde: De Slamridders van Heusden

    Info: Contactpersonen:
    - de heer Willy Huybrechts, Guido Gezellelaan 151  3550 Heusden-Zolder  Tel.: 011/42.24.17

    De reuzen Josephus-Encianus Slam en Theresia-Maria-Louisa Turf werden beiden op 20 juli 1952 door burgemeester Jozef Aerts ingeschreven in de registers van de gemeente Heusden.
    Sinds dan zijn zij onafgebroken getuigen van de folklore in de gemeente.

    Na een tijd van stilte werden de reuzen “opgeknapt” door de goede zorg van de Heudense Slamridders aan wie zij nu zijn toevertrouwd.
    Jef Slam en Trees Turf symboliseren de hardwerkende Heusdenaren:

    • Trees Turf verwijst naar de oude turfstekers van Heusden.
    • Jef Slam daarentegen roept de herinnering op van de beginnende industrialisatie. Hij is een “slam-arbeider” die het bezinksel van de steenkoolwasserij (slam) als brandstof verkoopt.

    Het laatste publieke optreden van deze reuzen had plaats in 1982.
    Anno 2005 gebeurt er een grondige restauratie van het koppel.

    -------------------------------------------------

     

     

    Reuzengilde : Orde van de Kluizenaar van Bolderberg.

    Lambert Hoelen, verbleef in 1670 en 1672 tijdens zijn pelgrimstochten naar Rome in Loreto (Italië). 
    Hier staat volgens de overlevering het huisje van Maria, dat de familie di Angeli uit Nazarth naar Loreto (Italië) had laten overbrengen.  Lambert Hoelen was zo onder de indruk van de eenvoud van dit heilig huisje, dat hij bij zijn thuiskomst het zelf wilde nabouwen.

    Ferdinand, Graaf von Inhausen und Kniphausen, Baron van het Vrije Land van Vogelsanck en Heer van Zolder, verleende aan Lambert Hoelen op 16 januari 1673 de toestemming om binnen zijn land, op het hoogste punt van de streek, namelijk op de top van de Bolderberg te Zolder een kluis en kapel te bouwen volgens
    “dieselve forme ende grootheyt als het voorscreven huysken in Loreto”. 
    Lambert Hoelen werd de eerste kluizenaar van Bolderberg. 
    Hij kreeg 10 navolgers tot 1880.

    De kluis en de kapel werden een druk bezocht bedevaartsoord. 
    Op 15 mei 1679 bekrachtigde Paus Innocentius XI door een pauselijke bulle de oprichting van het Broederschap van O.L.Vrouw van Loreto op de Bolderberg.

    Op initiatief van wijlen José Cupers (Zee van de Kluis), oprichter en zaakvoerder van Hotel De Kluis in Bolderberg, maakte wijlen kunstenaar Lowie Beets uit Heusden in het begin van 1986 een reus die de eerste kluizenaar van Bolderberg voorstelde. Het was de bedoeling om via de deelname van de reus aan diverse culturele en volkse evenementen meer bekendheid te geven aan Bolderberg en zijn omgeving.

     

    Voor het aanmaken van het hoofd van de reus inspireerde Lowie Beets zich op twee prominente figuren uit de gemeente. Voor het voorhoofd inspireerde hij zich op José Cupers (Zee van de Kluis). De neus ontleende hij aan Baron de Villenfagne de Vogelsanck, ereburgemeester van Zolder en eigenaar van de kluis van Bolderberg.
    Volgens de oude Vlaamse reuzentraditie, en binnen het verbond van de reuzen der beide Limburgen, werd vervolgens een reuzengilde opgericht. Als gildepeter fungeerde het reuzengilde ’t Remunsje van Roermond.
    Op 24 augustus 1986 werd de reus voor het eerst aan de bevolking voorgesteld op het bordes van hotel De Kluis te Bolderberg. Dat gebeurde door burgemeester Jaak Vandenwijngaert, die de eerste stappen van de reus zette en die hem vervolgens inschreef in de gemeentelijke registers van Heusden-Zolder.

    Steeds volgens de gangbare tradities binnen de Vlaamse reuzenwereld werd de reus vervolgens gedoopt.
    Dat gebeurde op 28 juni 1987. Als peter en meter traden op: de heer Jos Gijsen, directeur van radio Limburg, en mevrouw Hilde Houben-Bertrand, deputé voor toerisme en later gouverneur van Limburg.
    Als reuzenpeter trad op: reus Den Hiër van Gèringe uit Bree. Reuzenmeter was Zwarte Mie van de heksenvereniging van de Hasseltse Banneux-wijk. Dit spektakel, gevolgd door een reuzenstoet met 29 Limburgse reuzen, bracht een nooit eerder geziene menigte in Bolderberg samen.
    Naar schatting 20.000 toeschouwers waren getuige van dit feestelijk gebeuren.

    De reus Lambert Hoelen van de Kluis is getooid met het zwarte habijt van de augustijnermonniken, draagt op zijn kap het wapen van de Ferdinand graaf von Inhausen und Kniphausen en het kenteken van de reuzengilden der beide Limburgen.  De Sint-Jakobsschelpen verwijzen naar het wapen van Baron de Villenfagne van Vogelsanck. Deze familie is sinds 1741 eigenaar van het landgoed Vogelsanck en de kluis van Bolderberg. 
    Aan zijn voeten staat een miniatuur van die kluis van Bolderberg.

    Sinds 2004 is de reus vergezeld door leden van het “Hof van Vogelsanck”, een gilde met 9 volksmuzikanten en 8 vendeliers. De gildenleden zijn getooid in de 17de eeuwse kledij van de adel van het Land van Vogelsanck.  Deze kleurrijke kledij staat echter in schril contrast met het sobere en zwarte habijt van de kluizenaar. 
    De muzikanten en vendeliers dragen de volkse kledij uit het einde van de 17de eeuw.

    De reus Lambert Hoelen van de Kluis is een rollende reus en heeft een grootte van 4,80 m.

    Samenvatting :

    FUSIEGEMEENTE:  Heusden-Zolder
    VROEGER:               Zolder
    KERKDORP:             Bolderberg
    NAAM VAN DE REUS:  De Kluizenaar van Bolderberg
    KENMERKEN: - Man
                                                               - Totale hoogte: 4,80 m                       
                                - Gewicht: 95 kg

                                       - Hoofd: 1,00 m       
                                - Lichaam: 3,80
    GEMAAKT UIT:  Ijzer en piepschuim
    VERVOERMIDDEL:  Op wieltjes
    GEBOORTEJAAR: 1986
    WAAR EN WANNEER IN HET OPENBAAR:  Bolderberg 24 augustus 1986

    Voorgesteld en in de gemeentelijke registers ingeschreven door burgemeester Jaak Vandenwijngaert.

    DOOPSEL:  28 juni 1987
    PETER:  Eredirecteur van Radio 2 Limburg: de heer Jos Gijsen
    METER:  Eregouverneur van Limburg: mevrouw Hilde Houben-Bertrand
    REUZENPETER:  Den Hiër van Gèringe (Bree)
    REUZENMETER:  Zwarte Mie (Hasselt
    HUWELIJK:  geen
    BEGELEIDING:  Gilde, gekleed als Loonse adel anno 1672 + vendeliers en volksmuzikanten


    info: 0498/690821, de heer Michel Verdonck

    04-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reus Rupelmonde

    Gerard De Cremer werd op 5 maart 1512 in het stadje Rupelmonde geboren. Na zijn wetenschappelijke studies specialiseerde Gerardus Mercator zich in de cartografie. In 1552 week hij uit naar Duisburg waar hij zijn werken voor Keizer Karel V ondertekende met “Gerardus Mercator Rupelmundanus”.
    Hij overleed in Duisburg op 2 december 1594.

    400 Jaar na zijn overlijden werd 1994 tot het Internationale Mercatorjaar uitgeroepen, bij deze gelegenheid werd de reus “Gerardus Mercator Rupelmundanus” gedoopt op 5 maart 1994.

    Klik op de afbeelding om de link te volgen














     
     

    Constructie: gebouwd door Jo Bockland. De reus bestaat uit vijf delen, een metalen onderstel met drie wielen, een polyesteren torso, een polyestereen gesculptureerd hoofd, de linkerarm met een wereldbol en de rechterhand met een passer. De kledij is historisch verantwoord.

    Mobiliteit:
    Wordt gedragen of gerold door één pijnder, met twee begeleiders.
    Hoogte= 3,8m.
    Breedte = 1,4 m.
    Totaal gewicht = 84 kg.

    Zie ook de website  
    www.schellekesfeesten.be

    04-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Tervuren

    Het ontstaan van de Reuzen

    In het voorjaar van 1948 werd op vraag van het gemeentebestuur van Tervuren het Feestcomiteit opgericht. Het toenmalige gemeentebestuur drong erop aan dat de folklore in de gemeente opnieuw zou herleven.
    In juli van dat jaar trok de eerste bloemenstoet door de gemeente en gezien het succes werd dit nog een vijftal keer herhaald. Daar Tervuren nu eenmaal geen bloemenkwekerscentrum was, bloeide dit initiatief dood om financiële redenen.
    Op 22 februari 1951 besloot het Feestcomiteit twee reuzen aan te kopen.
    Aangezien deze reuzen echte Tervurenaars uitbeelden, kregen zij de naam Pie en Wanne.
    Onder de oudere inwoners waren er immers heel wat Petrussen en Johanna's, in de volksmond Pie en Wanne.

    Wie zijn Pie en Wanne nu eigenlijk ?

    Tussen beide wereldoorlogen in, trokken de Tervurenaars trouw naar de jaarmarkt in Leuven, in die tijd een "feestdag" voor de boeren en de arbeiders. Pa, ma en de kinderen trokken er 's ochtends met het beruchte stoomtrammetje al op uit, uitgedost in hun beste kleren. De blauwe kiel en de rood-witte zakdoek harmonieerden puik onder de fluwelen pet. Moeders beste rokken en schort waren gewassen en gestreken.
    Na een dag van inkopen, drinken en feesten slaagden enkelen er in om met de laatste stoomtram terug in Tervuren te geraken. Anderen verkozen door te vieren tot in de kleine uurtjes en sukkelden te voet terug. Pie en Wanne worden tijdens deze terugtocht uitgebeeld. Pie draagt het gekochte vlees aan zijn wandelstok die achteloos op zijn schouder ligt. Wanne torst een enorme mand met groenten, fruit en bloemen.
    In 1975 werden Pie en Wanne de gelukkige ouders van hun eerste zoon Jommeke.

    Ondanks goede en kwade huwelijksdagen zijn onze reuzen nog steeds samen en zijn ze regelmatig te zien op plaatselijke festiviteiten, maar treden ook op in Reuzenstoeten in binnen- en buitenland.

    Medio jaren 1980 zijn er door onze vereniging 2 draagkoppen gemaakt naar de hoofden van onze stichters, zijnde:
    - Rosse Weey (Lowie): Een klein eenmanszaakje als schoenhersteller, maar je kon er voor alles terecht: voor je schoenen, je leren jas en je boekentas. Maar opgelet, hij zat voor geen grapje verlegen. Hij was een echte volksfiguur en als stichter ging hij steevast mee in onze stoet als pastor Munte en zijn vrouw speelde de meid Rosalien. De meest blonde jongen werd meestal gezocht in de familie Van Diest.
    - Charel Decat: ne legumenboer (groenten) rechtover de commerce van de Rosse, zijn nog altijd aanwezig in Tervuren en zijn kleinzoon baat nog een fruit- en groentekraam uit op de wekelijkse markt.

    De reuzen van Tervuren adopteren drie reuzen uit Bilzen in 2009

    In 1965 werden de reuzen Brugmiel (wijzend op de Brugstraat in Bilzen) en Maaslis (een verwijzing naar de Maaskant) aangekocht om de folklore in Bilzen te laten herleven. De gemeente was erg enthousiast, en de reuzen mochten zelfs trouwen in 1966 op het stadhuis. Ze staan er nog steeds officieel geregistreerd. Een babytelgje, Demerjanneke, kwam het reuzengezin vervoegen in 1967.
    De naam is een verwijzing naar de Demer die door Bilzen stroomt. Tot eind jaren 80 waren de reuzen te zien in reuzenstoeten in en rond Bilzen.
    De reuzen zijn dan in de vergetelheid geraakt, maar werden in de zomer van 2009 geadopteerd door de reuzen van Tervuren met de bedoeling een stukje Bilzerse geschiedenis te laten herleven.
    Door de jaren heen zijn de reuzen versleten, en alvorens ze terug te zien zullen zijn in stoeten is er heel wat restauratiewerk nodig. Voor deze restauratie is alle hulp welkom.


    04-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Nieuwkerke

     

    Ridder Jaques de la Douve

     

    Jacques de la Douve is een historische figuur. In 1408 was hij "Heer van Nieuwkerke".
    Die titel kwam van een verre voorvader die een stuk grond aan de bevolking schonk waarop de kerk van Nieuwkerke gebouwd werd. De Heren van Nieuwkerke woonden in een kasteel dat zich niet ver van de huidige kerk bevond. Jacques de la Douve was naast heer van Nieuwkerke ook hoofd van het magistraat van de stad Belle. Na zijn dood vielen Franse soldaten Nieuwkerke binnen, verwoestten het kasteel en staken de kerk in brand. Daarop schonk  Isabelle de la Douve, zijn enige dochter, alle resten van het kasteel aan de parochie om de kerk opnieuw op te bouwen. Het kasteel werd nooit meer opnieuw opgebouwd.


    Vader Breughel

    Met het succes van het breugheluniform waardoor de harmonie heel wat bekendheid verwierf in de streek, groeide stilaan de idee om ook een reus te maken die echt bij de hamonie paste.
    "Vader Breughel" was geboren: een enthousiast dansende reus, een volksmens, een levensgenieter, met een bolle buik en een pint schuimend bier in de hand.

     

    De reus werd ontworpen en gebouwd door enkele vrijwilligers uit de harmonie en maakte zijn eerste publieke optreden, samen met de harmonie en de dansgroep, op 24 juni 1962 tijdens een folkloristische stoet in Hazebrouck (F). Op 30 september van datzelfde jaar werd de reus tijdens de 'Breugheliaanse feesten' officieel ingeschreven in het bevolkingregister van de gemeente Nieuwkerke.

    Deze 'Breugheliaanse feesten' werden elk jaar in oktober gevierd en herinnerden aan de welvaart van het middeleeuwse Nieuwkerke. De lakennijverheid kende toen een hoge bloei en zorgde voor ruime welstand en de mensen leefden op grote voet. Vader Breughel stelt dan ook de typische volksmens voor uit deze periode. 
    Vader Breughel is 4m hoog, weegt 80 kg en wordt gedragen door 2 sterke mannen. 

     

    Met het verdwijnen van de dansgroep in de jaren '70, verdwenen ook onze reuzen naar de achtergrond. Doordat de reuzen nog heel weinig op straat kwamen verdween ook de vaste groep reuzendragers en de reuzen werden op wielen geplaatst. In 1993 kregen onze beide reuzen een grondige opknapbeurt en sindsdien worden ze ook opnieuw gedragen. 

    Op vandaag is Vader Breughel nog steeds de meest enthousiaste van onze reuzen.
    Hij vergezelt de harmonie een 4-tal keer per jaar op uitstap.
    In 2003 ging hij zelfs mee met de harmonie naar Vallgorguina.




     

    04-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Menen

    Naar aanleiding van de Wieltjesfeesten waren de Menense reuzen Jan & Bette herboren.
    Menen had in
    1596 al een reus. In 1626 werd hij vervangen door de reus Jan van Meenen.
    Tussen die datum en
    1761 kreeg hij gezelschap van zijn vrouw Bette.
    Om de een of andere reden raakten ze voor 200 jaar in de vergetelheid.

    In 1948 nam men het initiatief met een rondgang van Jan en Bette.
    In
    1970 kregen ze een kind, Kinneba. Er werd zelfs een geboorteakte opgesteld.
    Vanaf
    1971 werden de festiviteiten uitgebreid met de verkiezingen van een Wieltjesprinses.
    Zij moest als stadsambassadrice Menen vertegenwoordigen.

    04-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Zele

    Achiel Tas

    Woonplaats: aan den Dijk




    Er was eens, héél lang geleden een arme houtakker met zijn vrouw, die leefden aan de oever van de Schelde, in het naburige Wichelen. En hoe harder de houtakker werkte, des te armer hij werd. Hij was zeer ongelukkig, en de enige troost die hij ten dien tijde had, was dat zijn vrouw hem weldra een kind zou schenken, en op een mooie morgen in mei zag Achiel, hun zoon, voor het eerst het levenslicht. Hoe gelukkig de vader ook was, was er iets merkwaardigs: hun zoon was geen normaal kind, want hij zag er groter uit dan de kinderen van zijn leeftijd.

    André Bogaert

    Woonplaats: in Durmen



    Als kind verbleef André Bogaert vaak aan de Durme. Later vond hij aan de toen nog levende rivier als kunstschilder zijn bron van inspiratie voor landschapstaferelen. Niet vanzelfsprekend voor die tijd, temeer daar hij zeker niet van rijke afkomst was, vatte hij de studies aan te Dendermonde aan de academie en aan het hoger instituut van schone kunsten te Antwerpen. Op 66 jarige leeftijd overleed André Bogaert. De man, klein van gestalte met grote faam, zou door zijn dorpsgenoten niet vergeten worden.

    Pitje Moer

    Woonplaats: aan ’t statiekwartier



    Pitje Moer, is een reus, die als het ware de reïncarnatie is van Henri (ri) Van Daele, peter en grootvader van de schrijver Henri Van Daele. Hij was herbergier en klompenmaker, maar vooral filosoof. Gehuisvest in het Moer, aan het statiekwartier.
    Hij is zeker de enige reus die te gast was op de Antwerpse boekenbeurs, dit naar aanleiding van het feit dat schrijver Henri Van Daele de prijs voor literatuur won met zijn boek “Pitje Moer” en dit in hetzelfde jaar als dat de reus geboren werd.

    Mon Vlasboer

    Woonplaats: in den Vlaschaard



    Mon is officieel gedoopt op zaterdag 18/11/1989.

    Een paar maanden eerder, einde augustus 1989, konden we de geboorte van onze “kleine” (5,30 meter!) spruit Mon de Vlasboer vieren ter gelegenheid van de 6de Vlaschaardfeesten. Er volgde een optocht doorheen de Vlaschaard met de fanfare van de Heikant op kop. Vervolgens ons “Mon” en dan volgden zijn “meter Bega” uit Wetteren (Begijneweide) en zijn “peter Wardje” uit Grembergen (Jeugd zonder Club).

    Cesar

    Woonplaats: in Huivelde



    Cesar is geboren in een klein huisje nabij de Vierwies.
    Als volwassene werkte hij bij de boeren die van hem hielden. Als er ruzie was tussen de boeren dan vroegen ze raad aan reus Cesar en alles was opgelost. Waren er kinderen ziek dan ging hij als grote kindervriend waken aan hun bedje. Kortom hij was de vriend van iedereen. Tot er op een dag twee boeren zo ruzie maakten om reus Cesar dat hij na het gevecht gestopt te hebben wegging en nooit meer weerkeerde. Thans waakt hij over de parochie Hansevelde-Huivelde-Mespeleir.


    Melanie en Judocus van den Dok

    Woonplaats: Den dok in den Heikant



    Het ontstaan van de reuzen van de Heikant situeert zich in die tijd en die sfeer van de “Dolle Dorpsdagen”.
    In den dok werd beslist 2 reuzen te maken. Op 1 augustus 1986 was het zover, de reuzen werden geboren en met de passende plechtigheden gedoopt op 15 augustus 1986.
    Reuzen worden vlug volwassen, het duurde dus niet lang of ze dachten aan trouwen. De mannen van “Den Dok” hadden daar geen bezwaar tegen. Er werd “aangifte van huwelijk” opgesteld op 26 juli 1987

    04-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stadsreus Asbeek
     

    Manse en Kalle zagen het levenslicht in 1936 door toedoen van de eerste toenmalige pastoor Frans Robberechts van het gehucht Asbeek (Asse), de plaatselijke kunstschilder Karel de Bauw en de schrijver Wies Moens. Kenners rekenen hen onder de oudste reuzen van het vlaamse land.

    Manse en Kalle

    Buiten het opvrolijken van jubilea moesten de Reuzen ook meewerken aan de eerste Vlaamse kermis in het toenmalige 'goed' of domein van dokter Gautot. De opbrengst diende voor het afwerken van de bouw van de nieuwe kerk en in het bijzonder om de aanschaf van een orgel te bekostigen.

    Renée en Wim

    Na nog een tweede Vlaamse kermis het jaar nadien, mochten zij gaan rusten. Ze sliepen op een hooischelft. Bij de bevrijding na de tweede wereldoorlog heeft iemand ze wakker gemaakt. Enkele soldaten die terugkwamen van het front werden toen door Manse, Kalle en entourage verwelkomd en gehuldigd.

    kalender

    Maar in al die jaren bleven ze niet van ongevallen en ziekte gespaard. Houtworm tastte hun ledematen aan en kwetsuren ten gevolge van valpartijen en transport kwamen regelmatig voor.
    Vermits de verzekering voor deze schadegevallen niet kan aangesproken worden moet de Reuzengilde zelf instaan voor deze soms belangrijke kosten.
    In 1980 kregen Manse en Kalle een zoon. Hij kreeg de naam Susken (naar de geestelijke vader F. Robberechts) en werd gedoopt door niemand minder dan Pastoor Munte uit de in die tijd populaire televisiereeks 'Wij Heren van Zichem'.
    De meter was Wanne uit Wambeek , de peter Naren uit Lombeek.

    De twee grootsten zijn ongeveer 3,75 m hoog en werden voorzien van een onderstel op wielen. Susken is een goeie 3 meter groot en wordt gedragen door leden van de gilde. Samen met een 25-tal begeleiders in folklorekledij uit de streek nemen ze deel aan allerlei feesten en stoeten.
    Eigenlijk zijn ze wat dat betreft de 'grootste culturele ambassadeurs' van Asse en omstreken. Ambassadeurs die de schoonheid van de streek en de mensen weerspiegelen en uitstralen naar iedereen die er voor openstaat.


    Na de feesten van 50 jaar Asbeek in 1980, kreeg de Reuzengilde nieuw bloed.
    De meeste medewerkers van deze werkgroep sloten zich het jaar nadien aan bij De Reuzengilde.
    In die tijdspanne van 25 jaar hebben Manse, Kalle en hun gevolg niet stilgezeten.

    De Reuzengilde

    Verschillende festiviteiten schrijven zij op hun palmares. Ze stapten mee in een ontelbaar aantal stoeten in binnen- en buitenland: Brussel, Tervuren, Den Haan, Rupelmonde, Overijse, Dendermonde, Lokeren, Buggenhout, Westende enz.

    Bloemenstoet Ternat

    We denken aan de tweejaarlijkse Reuzenfeesten met barbecue, waar ooit veel varkens werden geslacht op het kerkplein, om nadien te worden verwerkt tot brochetten of pensen. We denken aan de huifkarrentochten op Kerstdag, die intussen traditie zijn geworden, de kaasavonden elk jaar de eerste zaterdag van april, met vlaamse kazen en streekbieren.

    We vergeten ook de spaghetti van mama Gusta niet. Herinneren we ons ook nog de Reuzenstoeten door de straten van Asbeek, die... dit jaar niet kan doorgaan omwille van wegeniswerken en werken van Aquafin (maar we hebben een alternatief).
    We mogen ook terecht fier zijn op onze eigen Reuzenkaas en Reuzenbier.

    reuzen

    De Reuzengilde was trouwens één van de eerste winnaars van de Gouden Klakson.
    Dit is maar een greep van wat de Reuzengilde de laatste tijd verwezenlijkte.
     
    -----------------------------

    Op 2 april werden Clement en Blondine Verhertbrugge-Van Overstraeten door de Reuzengilde in de bloemen gezet ter gelegenheid van hun gouden huwelijksjubileum.
    Het echtpaar is al bijna 30 jaar lid van de gilde. Clement heeft gedurende vele jaren allerhande bestuursfuncties waargenomen in de vele verenigingen, organisaties, en evenementen.
    Ook bij de Reuzengilde waren ze er van de eerste bij van huis uit.
    We hopen dat ze volgend jaar in 2011 nog actief kunnen meewerken aan het 75 jarig bestaan van onze reuzen Manse en Kalle.
    Want 2011 zal voor de Reuzengilde een jubileumjaar worden.


    04-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    03-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Nieuwkerke
     

    De Katholieke Harmonie van Nieuwkerke werd opgericht in de jaren '60 en is een jonge en erg levendige harmonie. We tellen immers heel wat jonge muzikanten.
    Naast ons jaarlijkse Cecilia-concert (eind november) doen wij gemiddeld nog een 10-tal straatoptredens per jaar. We zijn ondermeer door ons breughelkostuum een graag geziene gast tijdens folkloristische optochten.
    Op uitstap wordt de harmonie steevast begeleid door het drumkorps.

    De harmonie beschikt ook over 2 reuzen: Ridder Jacques de la Douve en Vader Breughel.
    Beide reuzen worden gedragen door 2 personen. Zoals zijn naam laat vermoeden heeft Vader Breughel hetzelfde breughelkostuum als de harmonie en hij begeleidt dan ook wat graag de harmonie op uitstap. De harmonie zorgt voor de gepaste marsmuziek waarop de reus kan dansen.

    Samen met ons drumkorps en de groep reuzendragers telt de harmonie een 75-tal leden.
    Voor de ietwat plechtiger gelegenheden beschikken we ook over een gala-uniform.

    In 1993 ging de harmonie voor het eerst samen op stap met Les Amis de Fromulus en hun reus Jean le Bûcheron uit Steenvoorde (F). Dat was het begin van een lange vruchtbare samenwerking, die tot op de dag van vandaag nog steeds standhoudt. Sinds 1993 hebben Jean le Bûcheron en onze harmonie al de hele wereld afgereisd en waren we te gast op heel wat grote evenementen. 

     

    1994

    Openingsfeest Eurotunnel te Folkstone (GB.) 

    Le Corso Fleuri de Genève (CH)

    1995

    Reuzenstoet te Rupelmonde(B.), 

    Fêtes du Houblon à Steenvoorde (F.)

    1996

    Corso Fleuri de Selestat et Metz (F.)

    Corso Fleuri à Strasbourg(F.)

    1993

    Le Carnaval d'Albi(F.)

    1994

    Openingsfeest Eurotunnel te Folkstone (GB.) 

    Le Corso Fleuri de Genève (CH)

    1995

    Reuzenstoet te Rupelmonde(B.), 

    Fêtes du Houblon à Steenvoorde (F.)

    1996

    Corso Fleuri de Selestat et Metz (F.)

    Corso Fleuri à Strasbourg(F.)

    1997

    Deutsche Trachtenfesten Sankt-Wendel (Saarland, D.)

    Reuzenstoet te Bergen-op-Zoom(NL.)

    1998

    Internationaal Folklore festival Sankt-Wendel (Saarland, D.)

    1999

    Econtro International de Gigantones e Cabeçudos Braga (P.)

    Breughelstoet Wingene(B.)

    2000 

    Le Carnaval d'Albi (F.)

    Reuzenstoet te Nieuwpoort(B.)

    2001 

    Carnaval de Mulhouse (F.)

    Druivenstoet te Overijse (B.)

    2002 

    Reuzentstoet te Bergen-op-Zoom (NL)

    Carnaval de Yutz (Alsace, F.)

    2003 

    Carnaval de Nantes (F.)

    Carnaval de Ploërmel(Bretagne, F.)

    Breughelstoet Losser (NL.)

    Reuzenstoet te Vallgorguina (ES.)

    Openingsfeest Lille2004 (F.)

    2004 

    Carnaval de Riedisheim (Alsace, F.)

    Beijing International Cultural Tourism Festival (China)

    2005 

    Reuzenstoet Oisterwijk (NL.)

    2006 

    4ème Ronde Européenne de Geants Portés à Steenvoorde (Nord, F.)

    Fêtes du Poulain à Pézenas (l’Herault, F.)

    2007 

    Les fêtes de la Rose à Bellegarde (Loiret, F.)

    Reuzenstoet te Matadeperas (ES.)

    2008 

    La Grande Rencontre des Géants à Québec (Canada)

    1993

    Le Carnaval d'Albi(F.)

    1994

    Openingsfeest Eurotunnel te Folkstone (GB.) 

    Le Corso Fleuri de Genève (CH)

    1995

    Reuzenstoet te Rupelmonde(B.), 

    Fêtes du Houblon à Steenvoorde (F.)

    1996

    Corso Fleuri de Selestat et Metz (F.)

    Corso Fleuri à Strasbourg(F.)

    1997

    Deutsche Trachtenfesten Sankt-Wendel (Saarland, D.)

    Reuzenstoet te Bergen-op-Zoom(NL.)

    1998

    Internationaal Folklore festival Sankt-Wendel (Saarland, D.)

    1999

    Econtro International de Gigantones e Cabeçudos Braga (P.)

    Breughelstoet Wingene(B.)

    2000 

    Le Carnaval d'Albi (F.)

    Reuzenstoet te Nieuwpoort(B.)

    2001 

    Carnaval de Mulhouse (F.)

    Druivenstoet te Overijse (B.)

    2002 

    Reuzentstoet te Bergen-op-Zoom (NL)

    Carnaval de Yutz (Alsace, F.)

    2003 

    Carnaval de Nantes (F.)

    Carnaval de Ploërmel(Bretagne, F.)

    Breughelstoet Losser (NL.)

    Reuzenstoet te Vallgorguina (ES.)

    Openingsfeest Lille2004 (F.)

    2004 

    Carnaval de Riedisheim (Alsace, F.)

    Beijing International Cultural Tourism Festival (China)

    2005 

    Reuzenstoet Oisterwijk (NL.)

    2006 

    4ème Ronde Européenne de Geants Portés à Steenvoorde (Nord, F.)

    Fêtes du Poulain à Pézenas (l’Herault, F.)

    2007 

    Les fêtes de la Rose à Bellegarde (Loiret, F.)

    Reuzenstoet te Matadeperas (ES.)

    2008 

    La Grande Rencontre des Géants à Québec (Canada)

    1993

    Le Carnaval d'Albi(F.)

    1994

    Openingsfeest Eurotunnel te Folkstone (GB.) 

    Le Corso Fleuri de Genève (CH)

    1995

    Reuzenstoet te Rupelmonde(B.), 

    Fêtes du Houblon à Steenvoorde (F.)

    1996

    Corso Fleuri de Selestat et Metz (F.)

    Corso Fleuri à Strasbourg(F.)

    1997

    Deutsche Trachtenfesten Sankt-Wendel (Saarland, D.)

    Reuzenstoet te Bergen-op-Zoom(NL.)

    1998

    Internationaal Folklore festival Sankt-Wendel (Saarland, D.)

    1999

    Econtro International de Gigantones e Cabeçudos Braga (P.)

    Breughelstoet Wingene(B.)

    2000 

    Le Carnaval d'Albi (F.)

    Reuzenstoet te Nieuwpoort(B.)

    2001 

    Carnaval de Mulhouse (F.)

    Druivenstoet te Overijse (B.)

    2002 

    Reuzentstoet te Bergen-op-Zoom (NL)

    Carnaval de Yutz (Alsace, F.)

    2003 

    Carnaval de Nantes (F.)

    Carnaval de Ploërmel(Bretagne, F.)

    Breughelstoet Losser (NL.)

    Reuzenstoet te Vallgorguina (ES.)

    Openingsfeest Lille2004 (F.)

    2004 

    Carnaval de Riedisheim (Alsace, F.)

    Beijing International Cultural Tourism Festival (China)

    2005 

    Reuzenstoet Oisterwijk (NL.)

    2006 

    4ème Ronde Européenne de Geants Portés à Steenvoorde (Nord, F.)

    Fêtes du Poulain à Pézenas (l’Herault, F.)

    2007 

    Les fêtes de la Rose à Bellegarde (Loiret, F.)

    Reuzenstoet te Matadeperas (ES.)

    2008 

    La Grande Rencontre des Géants à Québec (Canada)

    03-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Lier

    De Lierse Reuzen komen alleen bij uitzonderlijke gelegenheden naar buiten en verlaten ook nooit het Liers grondgebied. De oorspronkelijke Ommegang kwam er in 1377 ter gelegenheid van de erkenning van de relieken van Sint-Gummarus.
    De eerste vermelding van de reus
    Goliath vinden we in 1469 en van de reuzin in 1483.
    In de Ommegang van 1604 zijn er vijf kleine reuzen en de kamenierster.

    De familie bestaat nu uit: Kinnebaba, Mooreke, Groteva, Janneke, Mieke, Moemoe, de Koningin, de Meid en Grimmara.

    03-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Kruishoutem

    ONTSTAAN KRUISHOUTEMS REUZEN.

    In 1670 verleende de Franse zonnekoning Louis XIV aan Kruishoutem het privelege een jaarmarkt te houden. Dit was de eerste stap om kopers en verkopers te samen te brengen onder de bescherming van een magistraat. Zo ontstond de wekelijkse markt, die als eiermarkt bekend werd in binnen- en buitenland. In de laatste week van augustus 1952 had in Kruishoutem de “Nationale Week van de Kip en het Ei” plaats. Tijdens de slotzitting kwamen ruim 500 vertegenwoordigers uit Vlaanderen en Wallonië te samen om de problemen van de afzet te bespreken.

    Op 4 juni 1952 werd Marie De Stoop 100 jaar.
    Petrus Michels werd het jaar voordien op 14 februari 1951 ook honderd jaar,
    maar overleed op 1 oktober 1951
    Om deze feiten te vieren, besliste het schepencollege met Burgemeester Vergaert, schepenen De Winne en De Baere en secretaris D’Huyvetter op 17 februari 1952 om een reuzenfamilie in het leven te roepen.
    Dit zou een eierboer en een boterboerin worden. Er zou een reuzenfeest ingericht worden om de week van de Kip en het Ei af te sluiten
    De kostprijs voor de twee reuzen wordt geraamd op 20.000 frank.
    De aankondiging van dit feest werd reeds in april 1952 afgekondigd met volgend bericht:

    ”
    Wij, Burgemeester, Schepenen en andere wethouders van Kruishoutem, welke in de overoude tijden Graafschap van Kruishoutem heette, berichten aan alle inwoners dat in de Zomer van 1952, bij de wil en de toelating van God in onze gemeente zullen geboren worden twee schone en liefelijke reuskens, een jongen en een meisje, welke zelfs van Brussel tot de zee nooit te zien waren. Zij zullen gekerstend worden op den 24 Oogst en zullen in ’t H. Doopsel de namen Pier en Mie ontvangen. Er wordt nog aan toegevoegd dat op diezelfde dag de reuskens zullen in ’t huwelijk verbonden worden, iets wat sedert heugelijke tijden ’t gebruik was in al de reuzenfamilies van de wereld. En omdat alle lieden, vaders en voorvaderen, eierboeren zijn geweest en voor eeuwig blijven zullen, zijn ook de reuskens van plans diezelfde dat de ommegang te doen en iedereen eieren aan te bieden samen met die hennen en kiekens die zulke eieren leggen en ook de haan ten teken van deugdelijkheid van die eieren.
    Wij vermelden nog dat al wie van onze dierbare ingezetenen wensen peter en meter te worden van onze geliefde en vermaarde reuzen, hetzij getuigen te wezen bij hun huwelijk, zich onverwijld mogen bekend maken op het Gemeentehuize van Kruishoutem. Deze geste kan alleen geschieden tegen betaling van een behoorlijke bijdrage volgens hun goeddunken en vermogen.
    Gegeven op ’t Gemeentehuis van Kruishoutem de 14de dag van April 1952”

    De reuzenstoet moest de apotheose van de “Nationale Week van de Kip en het Ei” worden en ging door op 31 augustus 1952. De stoet werd op drie plaatsen gevormd: Waregemsesteenweg, Heedekensdriesstraat en Ouwegemsesteenweg.
    Deze vertrok richting Markt, waar de aanstelling van de reuzen gebeurde.

    De aanstelling van reuzen (op andere plaatsen spreekt men van een doopfeest) is steeds een feestelijke bedoening waarbij tal van andere reuzenfamilies uitgenodigd worden.
    Zo waren volgende reuzenfamilies aanwezig op de aanstelling: Hanske De Krijger en gemalin (Oudenaarde), Djoos vanter  Stroelbeke, Petronella vande Roo Zee en dochter (Leupegem), Sarel en Tiele (Louise Marie), Tonus en Tonia (Gavere), Fransoo en Adele (Zulte), Pie, Mie en Pia (Nederbrakel), Dokus en Isabella (Evergem), Wannes en Wanne (Ninove), Jef Tomat, Mie en 2 kinderen (Lebbeke), Goliath, Petronella en 2 kinderen (Oostakker), Jan en Mie (Merelbeke), Karel en Ida (Lovendegem), Philippo en Isabella (Overmere), Poliet en Liza (Wetteren), Julius en Cesarine (Schellebelle-Serskamp), Markies en Markiezin (Lede) en Albrecht en Isabella (Gent).

    Deze feesten waren de aanzet tot het organiseren van de latere feesten "Op zoek naar het Gulden Ei", welke thans nog doorgaan ieder Paasweekend onder de naam "Gulden Eifeesten".

    PIER DE EIERBOER

    Verzinnebeeldt Petrus Michels die leefde van 14 februari 1851 tot 1 oktober 1951.
    Zijn volledige reuzennaam luidt Pier van ’t Hoge, zoon van vader Jan van ’t Stropershof en van moeder Wanne van ’t Hazenveld.
    Die oude hoevenamen doen ons denken aan verloren gelopen en ander wild. 
    De reus, evenals Mie de Boterboerin, werden ontworpen en gemaakt door de firma Boes Gebroeders uit Gent, welke werden bijgestaan door hun vader die toen conservator was van het Museum van Folklore te Gent.
    Aanvankelijk waren ze vervaardigd in riet. Ook hierop heeft de tand des tijds zijn weerslag. In 1989 werden het geraamte vervangen door een aluminium constructie, welke vervaardigd werd door de firma Willaert uit Desselgem.
    De kledij verwijst naar de klederdracht van de boeren en boerinnen uit de 17° eeuw.
    In 1989 ter gelegenheid van de vernieuwing van de geraamten, werd de kledij eveneens vernieuwd. Mevr.Willy Garez zorgde voor de nieuwe kledij.
    In 2002 zijn de reuzen getooid in de huidige kledij, welke gemaakt werd door de bewoners van Heuvelheem.
    Petrus Michels woonde in de Hedekensdriesstraat. Deze straat gaat over in de Ommegangstraat. Deze locatie wordt in de volksmond het Hoge genaamd. Hieruit spruit dan ook de naam van de reus voort.
    hoogte: 4,25 m
    gewicht 50 kg
    diameter 1,60 m

    MIE DE BOTERBOERIN

    Deze reus verzinnebeeldt Marie De Stoop, die leefde van 4 juli 1852 tot 22 juli 1953.
    De volledige reuzennaam luidt Marie van ’t Neerhof, dochter van vader Cies van de Hoogmolen en van moeder Siska van ’t Waterkot.
    Alhoewel reuzen maar gemaakt worden na het overlijden van de eeuweling, heeft Marie De Stoop haar evenbeeld in reus kunnen aanschouwen.
    Evenals Pier werd de reus ontworpen door de gebroeders Boes. en onderging dezelfde geschiedenis van Pier.
    Marie De Stoop woonde in de Ouwegemsesteenweg - thans Kasteelstraat - in een kleine woning van de hoeve “’t Neerhof”. Deze hoeve hing af van het Kasteel Ayshove. Zij was het jongste  kind in een gezin van zeven kinderen, waarvan er vier vroegtijdig stierven. Ook verloor zij reeds vroeg haar ouders, zodat zij overbleef met twee broers. Een van deze broers werd smid en is de vader van hoefsmid Hervé De Stoop. Zij verdiende haar kost als naaister
    hoogte 4,25 m
    gewicht 50 kg
    diameter 1, 60 m

    MELEKE DE SPINSTER

    De reus verzinnebeeldt Melanie Van Den Berghe, die leefde van 23 oktober 1864 tot 22 maart 1965. De reus werd aangesteld op 19 april 1965, ter gelegenheid van de Gulden Eifeesten, met als volledige naam Meleke van de Gavers. De Gavers verwijst naar de weiden en akkers gelegen rond de Huttegemstraat, Gaverstraat. Deze streek is thans doorkruist door de E17.
    Bij haar geboorte kreeg zij het beroep van spinster mee. Hiermede wordt aangeduid dat er naast het land en de dieren ook nog ander werk te doen was. Haar echtgenoot was seizoenarbeider en was vele maanden per jaar aan het werk in Frankrijk. Tijdens de periodes dat men thuis was, werd aan thuisweven gedaan. Dit werk werd verdergezet door de vrouw gedurende de periode van afwezigheid van hun echtgenoot. In vele gezinnen werd toen aan thuisweven gedaan om alzo het gezinsinkomen wat op te trekken.
    De reus werd gebouwd door de firma Bauwens-Koeke uit Oudenaarde en is uit riet vervaardigd. Het is thans nog de enige reus in riet.
    -hoogte: 3,70 m
    -gewicht: 40 kg
    -diameter: 1,25m 

    CASTEUR DE VEEBOER

    Deze reus verzinnebeeldt Remi Casteur, die leefde van 7 december 1873 tot 9 januari 1977. De aanstelling gebeurde op 16 april 1979 als zoon van Pier de Eierboer en Mie de Boterboerin.
    De volledige naam luidt Casteur van Riemegem. Hij kreeg als beroep van veeboer mee.
    Remi Casteur woonde lang in de Ijzerbergstraat en oefende het beroep van landbouwer-veeboer uit. Riemegem verwijst naar een zijstraat van de Ijzerbergstraat. De naam Casteur de Veeboer verwijst naar het vroegere leven hier ten lande, het vee en de verafgoding op de markten, veefokdagen en prijskampen.
    De reus werd gemaakt in riet en werd gebouwd door de firma Willaert uit Desselgem, die ook de kledij vervaardigde. De handen werden gemaakt door Luc Leidens  De kop werd gemaakt door Willy De Meester.
    -hoogte: 4,30 m
    -gewicht 50 kg
    -diameter 1,50 m

    VERGEKE DE WERKSTER

    Deze reus verzinnebeeldt Virginie De Waele, die leefde van 11 oktober 1883 tot 31 maart 1991.
    Zij was daarmee de oudste inwoner ooit te Kruishoutem. Zoals gebruikelijk bij een honderdjarige werd zij gevierd bij de honderdjarige verjaardag.
    Ter gelegenheid van haar 105-jarige verjaardag werd zij opnieuw gevierd en werd de reus aangesteld. Samen met Marie De Stoop voor Mie de Boterboerin, is Virginie bij de enigen die hun evenbeeld als reus hebben kunnen aanschouwen. De organisatie van dit feest en deze aanstelling lag in handen van het wijkcomité “Virginie” onder leiding van Frans De Weder en Hugo Castro.
    De naam van de reus Vergeke komt voort uit een vroegere gewoonte om namen te vervormen, af te korten of tot een roepnaam om te vormen. Virginie werd aldus aangesproken als Vergeke.
    Het beroep van werkster verwijst ook naar het vroegere landbouwleven, waarbij veel mensen gingen werken, helpen bij de boeren, zowel op het land als op de boerderij zelf, melken, karnen, enz.
    De reus werd vervaardigd door de firma Willaert uit Desselgem.
    -hoogte: 3,60 m
    -gewicht 40 kg
    -diameter: 1,60 m

    HET REUZENLIED

    Bij de aanstelling van Pier de Eierboer en Mie de Boterboerin, werd eveneens een speciaal reuzenlied geschreven. Een familielid van René Dhuyvetter, namelijk Cyriel De Baere stond in voor de tekst van dit reuzenlied. Cyriel De Baere was letterkundige en volkskundige. Hij werd geboren in Baasrode in 1884 en overleed in Beringen op 14.10.1961. Tijdens zijn jeugdjaren, van 1886 tot 1906 verbleef hij te Kruishoutem.
    Uit blijk van bijzondere waardering voor de verdiensten van dr. Cyriel De Baere, werd hem op 2april 1956 het ereburgerschap van de gemeente geschonken. Een straat werd ook naar hem genoemd (Cyriel De Baerestraat) Hij schreef een aantal werken over de reuzen: o.a. “Onze ommegangsreuzen” en “Onze Vlaamsche reuskens”.

    DE REUZENDRAGERS

    De reuzen van Kruishoutem zijn gedragen reuzen.  Zij hebben geen wielen.
    De dragers van het Kruishoutems Reuzengild zijn er fier op dat zij de reuzen dragen. Dit heeft hen de mogelijkheid om enige levendigheid te brengen tijdens de deelname aan de stoeten.
    Iedere reus is wordt begeleid door drie dragers, die om beurt de reus dragen. De reus wordt gedragen op de schouders. Binnenin zijn twee draagbaren voorzien die op de schouders rusten. Op die manier kan men de reus gemakkelijk in evenwicht houden en er heel wat bewegingen mee uitvoeren.
    De drager draagt de reus, naar gelang de weersomstandigheden, een tweehonderdtal meter en wordt dan afgelost. Sommige stoeten zijn tot 5 km lang, zodat dit een hele inspanning is om de stoet tot een goed einde te brengen. Gelukkig doen er zich zelden ongevallen voor.
     Wanneer men de reus draagt is de zichtbaarheid beperkt. Het is dan ook de taak van de twee begeleiders om de drager te wijzen op de voorkomende hindernissen, zoals put in de straat, riool, borduren, enz.
    Uiteraard is het prettiger bij mooi en rustig weer deel te nemen aan de stoet. Wind en regen zijn de grootste vijand van de reuzen. Door hun hoogte vangen zij veel wind, zodat het soms een ganse toer is om de reus bij hevige wind recht te houden. Dan zijn alle dragers alert voor eventuele ongevallen en bij te springen. Regen is een andere vijand. De kledij wordt dan nat en zwaarder. De reus kan dan gauw een tiental kilogram zwaarder wegen.
    De dragers zijn thans gekleed in een witte broek, wit hemd met rode das, een witte traingingsvest, Op het hoofd dragen zij een rode pet. Op de rug van de vest staat “Kruishoutems Reuzengild”. Op de voorzijde van de vest en op de pet is een vignet genaaid met het logo van het Kruishoutems Reuzengild. In het begin was er geen speciale kledij voorzien. De dragers droegen gewone kledij met wit hemd en een das.
    In  1957 werd een witte broek en een witte kepie gedragen. In 1969 werden de witte kepies vervangen door rood-gele petjes en werden rode dassen aangekocht.
    Omdat bij kouder weer het niet steeds mogelijk is om in hemd te lopen, droegen de dragers dan een gewone jas. Dit gaf een minder feestelijk uitzicht.  Daarom werden in 1980 witte bloesons aangekocht , waardoor de dragers een volledig “uniform” kregen en allen gelijke kledij droegen. Dit gaf een schonere indruk aan de reuzengroep.
    In 2000 werden de petten, dassen en bloesons vernieuwd en wordt thans nog deze kledij gedragen.
    De dragers zelf werden in het begin vooral gerecruteerd onder het personeel van de firma De Snerck. Bij dit bedrijf in bouwmaterialen vond men de sterke mannen die de reuzen konden dragen.

    De eerste dragers waren: Alfred De Smet, Gomar Van Den Berghe (+), en Godard Garez(+) en Robert ’t Kindt die Pier de Eierboer droegen.
    Mie de Boterboerin werd gedragen door Roger De Praetere (+), Valère Van Assche (+) en Henri Dhuyvetter (+).

    Robert ’t Kindt is ruim 50 jaar drager geweest en overleed in 2005 en heeft steeds Pier de Eierboer onder zijn hoede gehad.. Hij werd dan ook op passende wijze gevierd voor zijn “50-jaar dragerschap”, ter gelegenheid van de ontvangst op het gemeentehuis bij de viering van 50 jaar Reuzengild, samen met de oprichter van het Reuzengild René Dhuyvetter die in 2006 overleed op 96-jarige leeftijd...Gedurende de vijftig jaar bestaan zijn, naast deze eerste dragers,  heel wat dragers actief geweest:
    Creteur Marcel - Van Den Heede Gerard - Garez Willy - Garez Roger(+) -Van Steenbrugge Marnix (+) - Van Steenbrugge Eric - Garez Jean-Pierre - Van Kwikenborne Christiaan - Everaert Irené - Moerman André - Everaert Lieven - Herroelen Marc - Heyde Peter - Van Kwikenborne Benjamin - Verpraet Kenneth - Moerman Marc - Vindevogel Chris - Crabbe Julien(+) - Van Den Heede Eric(+) - Lasseel Marc - Van Kwikenborne Remi(+) - Van Den Heede Martin - Everaert Koen - Nachtergaele Luc - Dierick Jürgen - De Poortere Edwin - Nollens Tom - Van Den Heede Frederik - 't Kindt Kevin - Cosijns José en leider Dierick Patrick.

    BOEKINGEN EN INFORMATIE

    Voor boeking en informatie kan u steeds terecht bij de leider:

    DIERICK Patrick
    Lozerbosstraat 11
    9770 KRUISHOUTEM
    tel: 0032(0)9.383.64.79
    GSM: 0032(0)479.930.670
    e-mail:
    kruishoutems.reuzengild@skynet.be

    03-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (4 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Kraainem

    De KRAAINEMSE REUZEN  KRANI en KRANA, oorspronkelijk uitgevoerd in papier-maché en 2m10 groot, zagen in het jaar 1972 het levenslicht dankzij het vernuft van de Kraainemse allround-artiest Piet Boesmans. Hij gaf hun gestalte om een prachtige scholen- carnaval extra op te fleuren.

    Door de jaren doken ze, tot meerdere pret en glorie van de kinderen en de toeschouwers, her en der op tijdens folkloristische feesten in Kraainem en de buurgemeenten.  De tand des tijds liet echter hun fragiele constructie niet onaangetast. Tijdens de overzichttentoonstelling van het “gemeentelijk leven” in het jaar 2000 rees de idee om onze ambassadeurs een verjongingskuur te laten ondergaan.
    Deze gelegenheid werd dan ook aangegrepen om onze Kraainemse reuzen te doen herrijzen naar beeltenis van twee personen die in het hart van de bevolking als ware  symbolen van vriendschap en burgerzin gewaardeerd werden.
     
    En zo verpersoonlijkt onze reus
    KRANI, 5m 90, Jean van Jef van Joager.
    Overleden in 1985, populaire bierhandelaar, ondervoorzitter van het carnavalcomité en goedlachse volksfiguur bij uitstek.

    Onze reuzin
    KRANA, 5m 60,
    Micheline van Rosse Juul.
    Overleden in 1993, schalkse café-uitbaatster, meter van het Kraainemse carnaval, omwille van haar kleine gestalte en als dochter van een witloofboer betiteld met de koosnaam:
    Klei Loef.

    Om het heugelijk feit  van de “hergeboorte“ van de Kraainemse reuzen extra in de kijker te stellen werd het Kraainemse carnaval 2001 in hun teken geplaatst onder het motto:
    “
    Carnaval is reuzenfijn”.

    Tijdens het carnavalsfeest van 3 maart 2001 werden zij officieel ingeschreven in het bevolkingsregister van de gemeente Kraainem en door de dienstdoende  burgemeester getrouwd, waardoor zij vanaf heden wettelijk als man en vrouw door het leven gaan.
    Vanaf 2007 vergezellen de vendeliers van Vendelgroep VENKRA onze reuzen.

    Praktische info:
    De reuzenkoppen zijn uitgevoerd naar eigen ontwerp, in polyester, door de carnavalgroep “De Dollekes“uit Halle.  
    De 150 m² stof werd  keurig  tot passende kledij genaaid door Henny en Micheline Willegems.
    De totale upgrade van onze reuzen en de realisatie van een dragende metalen constructie is het werk van de gebroeders Mels: Francis en Aimé.

    03-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Hamme
    HISTORIEK

    Hoe de vereniging is ontstaan en wat er allemaal veranderd is op die vijftig jaar kunnen we volgen nu in de Historiek der folkloristische vereniging “ DIE HAMSE WUITENS “.

    De start werd uiteraard genomen, op de stichtingsvergadering van 28 juli 1956 te 20.00 U, in café “St. Pieter “ gelegen op het St. Pietersplein “het varkensmarktje”.

    Het was een samenkomst met door enkele vastberaden Wuitens, die reeds sporen hadden verdiend in en rond het Hamse verenigingsleven, mannen die niet meer aan hun proefstuk toe waren. Deze vergadering werd geïnspireerd door het gemeentelijk feestcomité, en had doel een vereniging op te richten, tot bijzondere opluistering van de Hamse folklore , en om een nog mooiere tint te geven aan de cavalcade. De vergadering werd geopend door de heer VAN GOETHEM Alfons, die aan de aanwezigen de uiteenzette wat het doel van de nieuwe maatschappij zou zijn . De hoofdzaak was,het vormen van een groep, een carnavalgroep die speciaal in het teken stond van “ DE HAMSE WUITEN”. Nadien zou men overgaan tot het verkiezen van een bestuur. Er werd hard gewerkt, verschillende voorstellen werden met aandacht aanhoord. Het moest iets mooi worden,waar de Hammenaren konden mee uitpakken. En inderdaad men kwam tot voldoening, tot resultaat .

    Het eerste bestuur van de jong geboren vereniging zag er als volgt uit

    Voorzitter                VAN GOETHEM Alfons

    Ondervoorzitter       TILLEY Frans

    Secretaris                DE STROBBELIER Richard

    Hulpsecretaris         VAN GOETHEM Frans

    Schatbewaarder      WATERSCHOOT Maurice

    Artistiek Adviseur     TILLEY Rene

    Bestuursleden          BOCKLAND Henri

                                          VAN HAVER Paul

                                                     VAN GOETHEM Guillaumme

                                                    CLAUS Aimé

                                                    FIERENS Alois

                                                   VAN DEN BOSSCHE Marcel

                                                   VAN BEEN Adrien

                                                   DE FERRERE John

    Deze personen zijn de stichtende leden van de nieuwe groep. Er  werd vlug gewerkt, men sprak reeds van een tweede vergadering, Iedereen had als opdracht meegekregen om te na  denken over een naam. Op die bewuste samenkomst, was het de Heer VAN GOETHEM Frans die voorstelde: Carnavalsvereniging “ DIE HAMSE WUITENS” als naam te nemen. Dit voorstel werd door iedereen aangenomen, en dus ook goedgekeurd. Er was een bestuur, het kind had een naam, er waren reeds goede vorderingen geboekt. Maar er werd in snel tempo verder uitgebouwd, Volgende stap oordeelde het bestuur, was het opstellen van standregels, wat mocht en wat niet mocht. Zo had men reeds een agendapunt voor de volgende vergadering, die reeds de volgende week zou plaatsvinden. Van doordrijven gesproken, deze ploeg wist van aanpakken. En de standregels kwamen er, na rijp beraad, in de schoot van het jonge bestuur. Na de laatste wijzigingen te hebben aangebracht, werd het statuut voorgelegd aan het gemeentebestuur, met de hoop de goedkeuring te bekomen. Een zucht van verlichting de standregels werden aangenomen. Er kon worden verder gewerkt.
    Nu kwam het grote ogenblik, de volgende vergadering,  kwam een artistieke adviseur aan het woord, en ontrolde het ontwerp van de praalwagen en de kostuums van de groep, die hij getekend had. Het was werkelijk prachtig en iedereen was het erover eens dat dit als definitief mocht worden beschouwd.
    De tijd ging verder, en we schrijven 07 september 1956 Toen werd de volgende stap ondernomen, regelrecht naar het gemeentehuis. Daar werden de heren van het bestuur verwelkomd door de Heer Burgemeester VAN DRIESSCHE en Schepen. De Heer VERMEIRE Paul sprak het welkomstwoord uit. Hier was het doel van de samenkomst, een goede verstandhouding te scheppen tussen de nieuwe vereniging enerzijds en het gemeente bestuur anderzijds. Hier verliep alles weerom in harmonie. De voorzitter van de carnavalgroep “DIE HAMSE WUITENS “ nam het woord en bedankte op zijn beurt de Heren van het gemeentebestuur voor hun begrip en warme ontvangst. En er kon weer verder gebouwd worden.

    De Folklorische vereniging "Die Hamse Wuitens" bestaat uit verschillende subgroepen, die samen een geheel vormen in de parade
    Hieronder vindt U de verschillende subgroepen van de vereniging:

    De schilddragers

    De reuzen

    De dansmeisjes

    Het muziek

    De keurgroep

    Het wuitensschip

    De vendeliers

    De vereniging "Die Hamse Wuitens" is ook de thuis van de Hamse reuzen,

    Polydoor, de Hamse reus met drietand in de hand

    en de Vierling.


    De legende van de Hamse reus "Polydoor"

    Ook hier aan onze kronkelende Durmeboorden moeten destijds ook Reuzen gewoond hebben.
    Lindanus van Teneramunda door Sanderus als <onwederleglijksten> schrijver aanzien, maakt er melding van in zijn schriften (1612)
    Sanderus in zijn boek  'Verheerlijkt Vlaanderen'  ten jare 1735 uitgegeven en handelende over het <gebied van Hamme> geeft ons eene beschrijving van het reuzenbeen in de Durmebedding gevonden.
    In de kerk van deze plaats ziet men het Dijbeen van een mensch, hetwelk voormaals in de Durme gevonden , en tweemaal zo groot als dat van andere menschen is, mits het vier voet en anderhalve duim in de lengte en daar op zijn dunst is, dertien duim in de omtrek begrijpt.
    Frans De Potter en Jan Broeckaert, die talrijke opzoekingen deden in de oude  kronieken  en de aloude volkslegenden nauwkeurig onderzochten en aantekenden voor hun groot werk 'De geschiedenis van de Gemeenten der provincie Oost-Vlaanderen' geven volgend relaas bij de geschiedenis der gemeente Hamme onder rubriek  'Sagen en sproken' .

    ' Over langen, langen tijd woonde er te  Hamme een reus. Een andere reus had zijn verblijf over de rivier de Durme, in ’t land van waas. Op zekeren dag, dat beiden in twist waren over hunne lengte, gingen ze samen naar Tielrode, waar men toen juist de kerk bouwde, om te zien wie van hen, met zijne hand, aan het hoogste van den muur kon reiken. 't Verschil moet niet groot zijn geweest daar ze alle twee in lukten een steen op de muur te leggen.   
    Nu  beweert men, dat zij gedrie waren, zonder juist te zeggen waar de drie woonden, en dat zij in Tielrode bijeen kwamen, niet om hunne  wederzijdse lengte te kennen maar om de kerk te bouwen, ’ t geen zij konden doen zonder een stelling te gebruiken. Een der reuzen, die aan dezen kant van de rivier woonde, had schuit nog pont van doen om over te varen: niet dat hij er over kon met een wipje maar hij waadde door het water zonder door de diepte of de stroom  weerhouden te zijn. Links in het portaal der kerk van Hamme hangt het dijbeen van enen der reuzen. ’ T heeft vier voet zes en een halve duim lengte ( Waasche maat ) en op de dunste plek een diameter van dertien duim. In vroegere tijden uit de Durme opgetrokken, word het zorgvuldig bewaard; geen Hammenaar, of hij zal u spreken over het reuzenbeen
     De straat waar de lange man te Hamme zou gewoond hebben, behield de naam Reuzestraat . '

    In Hamme zal er dus ook een reus gewoond hebben en wel in de tijd dat de eerste kerkjes hier ten lande gebouwd werden. De geschiedschrijver Van Den Bogaerde (1825) in zijn historie van < het land van waas > plaatst het oprichten van het kerkje aan den oever van de Durme te Tielrode voor de 10° eeuw. Waar de reus van Hamme woonde, is niet te bepalen. Betrok hij de verstekte burcht die aan de eerste monding van der Durme schijnt gestaan te hebben … of was hij maar een eenvoudige visscher, allenlijk gekend en geroemd voor zijn buitengewone lichaamsbouw en zijn overgrote kracht ? Woonde  hij verder, dieper het land in  ook mogelijk daar zijn naam gegeven werd aan den weg, dewelke alle lieden daar in den ronde nog kunnen aanwijzen, gaande van aan de Durme, Hoogen – Akker, over den Kouter en verder naar de plaats, de Roode–Lieve –Vrouw, waar naar ’t algemeen gevoelen, de galg zou gestaan hebben ? 
    Zij zullen ons ook bevestigen, dat de akkergronden in den Reuzenweg of Reuzenstraat gelegen, door den reus zou vertrappeld  en doortrapt zijn geweest, dat de teeltlaag niets is dan zand en wat men ook doe, en ondanks alle zorg, de vruchten altijd klein, nietig en vernepen zijn !

    Wat er ook weze, van den Reus van Hamme werd er nooit kwaad gezegd. Hij schijnt geen boosaardig karakter gehad te hebben, noch strijd noch vechtlustig, dus net als de tegenwoordige Hammenaars ! - nog door zijn tijdsgenoten gevreesd geweest te zijn zoals een Finhard en een Druoon Antigoon ! Honderden jaren geleden vond men in de rivier, bij uitspoeling mischien het overgroot dijbeen waarvan voormelde schrijvers de afmetingen en de beschrijving geven. En welke Hammenaar twijfelt (?) of ‘t moet voorkomen van den reus.

    Maar wat men toch niet Loochenen kan is het bestaan van dit reuzenbeen, zo zorgvuldig bewaard en dat nu, Opgepoetst en liggend in een schrijn, voor iedereen zal te zien zijn op den dag der plechtige intrede van den reus in zijn dorp. 

    De legende van "De fameuze vierling"

    Echter is er nog zelden of nooit gesproken over de kinderen van Reus Polydoor, je weet wel, de vier kleine reusjes, met name DOLFYDOOR – JACKYDOOR- LUCKYDOOR  en WILLYDOOR. Met aan hun linkerschouder de kleine groene ronde studentenpetjes,jawel depetjes van de toenmalige “hoogstudentenclub MOEDER POLYDOOR”.

    Na een grondig speurwerk hebben wij DIE HAMSE WUITENS deze vier kinderen te danken aan de voornoemde hoogstudentenclub. U weet het zeker nog wel, de verantwoordelijken van het stelen van het kanon in 1964 en jawel in 1965 verdween de cup in het amerikaans theater in Brussel.

    In de maand maart 1966, verscheen er in de binnenlandse en buitenlandse pers een bericht wat voor opschudding zorgde, “een schreeuwerige vierling geboren in HAMME, van een ongehuwde moeder, pappie zou met mammie trouwen”. Ook vernamen wij in LA FIGARO,PARIS JOUR en LE PEUPLE “des qaudruples a Hamme”.
    Hamme stond weer eens op stelten, en de journalisten liepen de deur van de burgerlijke stand plat! Echter werd al snel duidelijk dat het om een carnavalstunt ging. Gezien carnaval voor de deur stond. Maar …. In Hamme kun je nooit weten ….scheef de pers.

    Hoe dan ook, de vierling was een feit in 1966. Dhr LUC BOEL , of zijne hoogvrolijkheid Prins BOELYDOOR 1 was prins carnaval, en tevens lid van de hoogstudentenclub MOEDER POLYDOOR. En om al de begrippen “vierling” “folklore” en “Moeder Polydoor” in één verband te brengen, werd uiteindelijk verkozen Reus “Polydoor” zal verijkt worden met vier reuzen, op hem gelijkend maar van een kleiner formaat. Op deze wijze wordt Reus Polydoor de fiere symbolische vader van de vierling.In 1968 mochten wij ze plechtig in ontvangst nemen. Ze werden gedoopt en gingen voor het eerst in de stoet.

    De vier peters waren:

                         DOLFYDOOR           Dhr Burgervader Adolf ROSSCHAERT

                                              Peter lap was Dhr Willy D’have
    JACKYDOOR            Dhr JACKY VAN GOETHEM
    LUCKYDOOR            Dhr LUC BOEL
    WILLYDOOR            Dhr WILLY VERMORGEN


    Wel te verstaan waren op de burgervader na, de vier peters de lolbroeken van MOEDER POLYDOOR, dat is duidelijk. Zo nu weten we waar onze fameuze vierling vandaan komt en hoe die bij de vereniging is gekomen en ook onze dragers weten nu aan wie zij dit gewicht dat zij telkens moeten torsen tijdens onze vele stoeten te danken hebben.

    03-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Geeraardsbergen

    Geschiedenis van de reuzen

    Reeds in 1567 wordt er in de oorkonde van de stad Geraardsbergen een reus vermeld met de naam 'Clays de Innocent'. Deze was gekleed met een violetkleurig laken, afgeboord met geel.
    De vroegste vermelding van een reus in Geraardsbergen komt voor in de stadsrekening van 1577 - 1578 "... ‘t maecken van den ruese Goliath een nieuw cleet ..." .
    Dus in 1577 beschikte Geraardsbergen al over een reus die vermoedelijk heel wat ouder moet zijn geweest. Uit de stadsrekening van 1643 kan afgeleid worden dat in de Ommeganck van dat jaar slechts 1 reus opstapte, Goliath dus.

    Pas in 1807 wordt voor de eerste keer melding gemaakt van drie reuzen. De gemeenteraad van 30 mei 1807 besliste namelijk: "De structuur en de kledij te hernieuwen van de grootste reus Goliath, van zijn vrouw en van het kind, zijnde oude monumenten van de stad".
    De reuzin en Kinneke Baba zijn dus heel wat ouder dan 1807.

    De gemeenteraad laat in 1865 - 1866 het reuzengezin grondig aanpakken. Aan de toenmalige vermaande beeldhouwer Prosper Speck (1832-1898) werden de restauratiewerken aan de reuzen toegewezen. De koppen, het vlechtwerk, de schouderstukken, diadeem en de kledij werden grondig aangepakt. Een meer recente herstelling dateert van 1977. Toen kregen de reuzen nieuwe klederen en herstelde een mandenmaker het vlechtwerk. In 1996 werd de rieten onderbouw en kledij vernieuwd (kledij werd gemaakt door het KTA/nu KA) van Geraardsbergen.
    Nadat de reus Goliath en zijn gezellin Gerarda tijdens de autovrije zondag in september 2002 door een hevige windstoot tegen de grond werden geblazen hebben onze stadsdiensten hun hoofden gerestaureerd.

    File written by Adobe Photoshop

    De reuzengilde van Geraardsbergen

    In de 19de eeuw werden de reuzen gedragen door de zakdragers. Deze gilde was een gesloten ambacht, die meer dan tweehonderd jaar heeft bestaan. De zakdragers stonden in voor het laden en lossen van de schepen op de Dender. Elke kandidaat zakdrager moest een proef afleggen om lid te worden van dit ambacht. Dit omvatte het dragen van een heel zware zak, heen en terug, van beneden de Denderstraat tot Abdijstraat.
    Het was een ongeschreven wet, dat alleen zakdragers de reuzen mochten dragen.
    Eind 19de eeuw nam de politie deze zware taak op de schouders. Nadien stadsarbeiders.
    Naderhand werden buitenstaanders ingehuurd, doch bleek deze situatie niet haalbaar omwille van een te hoge uitkoopsom. Er deden zich moeilijkheden voor met de toenmalige reuzendragers, moeilijkheden van financiële en morele aard.
    De toenmalige schepen van feestelijkheden en toerisme, Ernest Daver, daarin gesteund door het College van Burgemeester en Schepenen, klaarde deze toestand met veel lef en durf op, door beroep te doen op vrijwilligers binnen het stadspersoneel.
    De nieuwe groep dragers werd een echte vriendenkring. Uit deze vriendenkring is de Geraardsbergse Reuzengilde ontstaan en werd er een bestuur samengesteld
    (29 oktober 1988 kwam men voor het eerst samen - stichtingsvergadering).

    Dankzij de gilde werd het reuzengezin heropgeknapt
    en werd er een nieuwe versie van het Reuzenlied gecomponeerd door dhr. Marc Godfroid.

    De Gilde zorgde ervoor dat onze reuzenfamilie tijdens de plaatselijke festiviteiten probleemloos door de straten van de Oudebergstad werden gedragen. Maar daarnaast zette de gilde zich in om het reuzengezin ook bekendheid te geven buiten de stad door deelname aan stoeten en ommegangen.

    Nieuwe reuzendragers sinds 2008

    Bij de Processie van Plaisance lvan 2008 liepen een 20-tal nieuwe vrijwilligers mee die de intentie hadden om reuzendrager te worden. Een reus dragen van 120 kg is nu geen kinderspel, vooral op een heuvelachtig en zwaar parcours. Met enige trots droegen ze de rieten geraamten, met daarop het zware hoofd van de reus, rond door de steile straten van onze binnenstad. 
    t'Was in het begin met wankelende en onzekere passen maar de Geraardsbergenaars konden het best appreciëren, bleek bij het spontaan handgeklap. Men was fier op hun nieuwe reuzendragers.

    Tijdens de algemene vergadering van 29 oktober 2008 (precies 20 jaar na de stichtingsvergadering die doorging op 29 oktober 1988) werd deze nieuw groep dragers opgenomen in de Reuzengilde van Geraardsbergen. In de Processie van Plaisance van zondag 30 augustus 2009 heeft iedereen kunnen vaststellen dat deze groep volwaardige reuzendragers zijn. De naam en eerbied waardig van hun vroegere collega's, afstammelingen van de "Gilde van de zakdragers".

    Volgende personen maken deel uit van de Geraardsbergse Reuzengilde:

    • E. Spitaels - ere-voorzitter en schepen van feestelijkheden
    • G. Duhau - voorzitter
    • E. Neybergh - ondervoorzitter
    • K. Van Bossuyt - secretaris


    Leden:

    • Bart Van Den Daele
    • Gustaaf De Groote
    • Stephaan Goossens
    • Robin Ronsyn
    • Luc De Jonckheere
    • Daan Franceus
    • David Van Cauwenberge
    • Tom Suys
    • Christophe Ysebaert
    • Ives Van Israel
    • Tom Goditiabois
    • Ken Wicheler
    • Bram Van Der Straeten
    • Bert Van Ongeval
    • Sven Van Oudenhove
    • Pieter Jan Kindekens
    • Patrick Van Sinaey
    • Kris Liedts
    • Kim De Henau
    • David Allaer
    • Xavier Pevenage
    • Albert Goossens

    Doelstelling van de reuzengilde

    De Reuzengilde wil in eerste instantie de beroepsfierheid van de reuzendragers aanwakkeren en aldus komen tot een betere bewaring van het unieke reuzenpatrimonium.

    De Reuzengilde, zal de reuzenfamilie in ere houden, met de reuzenfamilie aanwezig zijn op de Geraardsbergse kermisfeesten en de stad nationaal en internationaal bekendheid geven.

    03-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Evergem

    De reuzengroep werd door August Debbaut in 1936 gesticht.

     Onze groep omvat 8 reuzen en een reuzenkind, begeleid met een groep bloemenmeisjes.

    Alle reuzen zijn op de één of andere manier verbonden met het volksleven van Evergem.

     

     De Reuzenfamilie is als volgt samengesteld:

    DOKUS en ISABELLA trouwden in september 1949 en krijgen twee kinderen JACOBUS en JACOBA.

    Zij zorgen voor een kleinkind “HET REUZENKIND”.
    In 1960 worden SLISSEN en CESARINNE als knechten bij de tuinbouwfamilie aangeworven.

    SABBAS en PIERKEN sluiten in 1963 als bloemenverkopers aan.

     

    In februari 1971 deed August Debbaut afstand van de reuzen en stichtte een vereniging voor behoud en onderhoud van de reuzenfamilie en nam Antoine Gilles de fakkel over als voorzitter.

     Debbaut Adelin nam in 1991 als kleinzoon van de Heer Debbaut de taak van voorzitter over,

    Gille Antoine werd ere-voorzitter.

    Onder het voorzitterschap van Debbaut Adelin hebben we op 21 juli 1993 onze Koninklijke titel gekregen. 

    Reeds menige nationale en internationale optochten mogen wij op onze palmares schrijven.

     De bloemenmeisjes gaan de reuzenfamilie voor in de optochten.Deze delen bloemen en snoepgoed uit aan het toekijkend publiek.

      

    Dokus en Isabella  zijn 3.50m hoog en wegen ongeveer 39kg.

    Jacobus en Jacoba zijn 3m hoog en wegen ongeveer 29kg.

    Slissen en cesarinne zijn 2.50m hoog en wegen ongeveer 25kg.

    Sabbas is 2m hoog en weegt 20kg.

    Pierken is 1.50m hoog en weegt 8kg.

    En ja, dit moet ook nog gezegd worden: onze reuzen worden gedragen ,
    dus ze zijn allemaal zonder wieltjes.

     
    ----------------------------------------------

    Men moet niet treuren voor wat niet meer is, maar koesteren wat is geweest.
    De heer Antoine Gillis
    echtgenoot van mevrouw Monique De Meyer
    Erevoorzitter van de Koninklijke Debbauts Reuzengroep
    Lid van de koninklijke Belgische Duivenliefhebbersbond
    geboren te Evergem op 14 januari 1930 en god vruchtig overleden te Gent op 26 november 2009.
    De plechtige uitvaartdienst, waartoe u vriendelijk wordt uitgenodigd, zal plaatshebben
    in de dekenale Kerk Sint-Christoffel te Evergem-Centrum,
    op Donderdag 3 december 2009 om 10 uur.
    Daarna volgen de crematie te Lochristi en de bijzetting van de urne in het familiegraf
    op het kerkhof te Evergem-Centrum.
    Vrienden en kennissen die bij vergetelheid geen rouwbericht ontvingen,
    gelieven dit als dusdanig te beschouwen.
    9940 Evergem, Hofbilkstraat 7


     

    03-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen Dilbeek

    In Dilbeek, de eerste groene gemeente van het Pajottenland ten Zuid-Oosten van Brussel,
    werd in 1984 de 'Wolsem Reuzengilde' opgericht.
    Eén jaar na haar oprichting telde de gilde reeds 70 leden en twee reuzen: Jef Pajot en Rinneke.
    Vandaag zijn er drie reuzen, een 'blusserkar"en een vijftigtal gilde leden.
    In de loop der jaren heeft de Wolsem Reuzengilde heel wat optredens verzorgd in binnen- en buitenland. Hoogtepunt was de deelname aan de Vlaamse Reuzenstoet in Amsterdam in 1987
    Er leven in Vlaanderen vele boeiende verhalen en legendes. De 'REUZENGILDES' maken reuzen met gezichten van populaire helden uit het verleden, van dorpsfiguren of eenvoudige mensen uit hun eigen buurt.
    Zij bouwen rond deze reuzen een dynamische vereniging uit die graag feest, graag danst, graag samen met hun reuzen mee opstappen in stoeten en allerlei grote manifestaties. Het Wolsemgehucht in Dilbeek - want hiermee stemt deze parochie overeen – heeft er met de reuzengilde een actieve vereniging bij.
     Onze reuze draag-poppen werden gecreëerd naar mensen uit de eigen buurt, naar levende getuigen van een lokaal cultureel erfgoed.
    Jef Raes stond model voor reus Jef Pajot.
    Lokaal kunstenaar Jacques Schelfhout maakte het hoofd van Jef en het rieten onderstel werd vervaardigd door kunst-vlechters, de twee gebroeders Keppens uit Bornem. Zij zijn nog de enige echte kunstvlechters uit Vlaanderen.
    De kledij van de reuzen werd gemaakt door de leden van de reuzengilde zelf.
    Jef, als reus moest dringend een vrouw hebben. Daarom werd Rinneke, troetelnaam voor Césarine gecreëerd naar het model van een al even gekende buurvrouw in Wolsem, Cérarine De Wreker.
    Voor Fientje stond niet echt iemand model, maar de kunstenaar verklapte geprobeerd te hebben de gelaatstrekken van deken Jef in zijn jonge jaren in dit jonge meisjesgezicht weer te geven.

    JEF PAJOT


    Groot was de vreugde toen reus Jef PAJOT het levenslicht zag.
    Groot was het feest toen hij op 10 juni 1984 werd gedoopt ter gelegenheid van de jaarlijks weerkerende bouwkermis van de Dominiek Savio parochie in Dilbeek.
    Jef staat symbool voor een Pajotse Lambic brouwer. Als hij in volle tenue is heeft hij zelfs de brouwers'schort' aan. Steevast heeft hij wel zijn Lambik-pot in z'n rechterhand. De rode zweetdoek met witte bollen en de loodzware floeren bruinen jas maken deel uit van zijn typische kledij.  De kledij van Jef komt van de kledingzaak Raoul Beck uit Hekelgem, een van de weinigen die nog de zware boerenstoffen hanteert.
    Jef is 5.40 m. hoog en uiteraard de grootste van de drie reuzen.
    Volledig gekleed weegt hij meer dan vijftig kg.. Jef dragen en ermee wandelen in de parades is enkel weggelegd voor grote en sterke mannen. Als het wat te winderig is, blijft Jef thuis.


    RINNEKE

    De brouwersvrouw die aan de dorstige de geuze en de lambic uitdeelt.
    Zij hield zich vooral bezig met het kweken van snijbloemen.
    Op haar sjaal, afgeboord met zwarte franjes, komen aardbeien voor. Ze symboliseren de 'Matot', gekweekt op aanvraag van Baron De Viron uit Dilbeek en ook officieel zijn naam dragend.
    Het medaillon dat Rinneke om haar hals draagt is een camee, een fijne steen, versierd met een belangrijke figuur in reliëf. Bij Rinneke heeft het medaillon de beeltenis van Sissi, de jonge keizerin van Oostenrijk.
    De dame waarnaar Rinneke werd gebouwd, Cesarine De Wreker, was alom aanwezig in de parochie Savio. Zij was een graag geziene dame die heel vaak met boer Jef Raes op stap was.
    Rinneke is 3,50 m. groot en weegt gekleed 35 kg.

    FIENTJE

    De jonge aardbeienplukster is het kind van Jef en Rinneke.
    Als enige dochter kreeg ze als naam Fientje, een afkorting van Josefien. Dit was in die periode wellicht de meest voorkomende meisjesnaam in de streek. De fiere meisjesfiguur staat voor de toekomst en het speelse in de reuzengilde. Haar weelderige haar werd vervaardigd uit zuiver vlas, bijzonder sterk en zandkleurig blond. Alhoewel Fientje niet echt naar een meisje uit de buurt werd gemaakt, licht een pittig detail een beetje van de sluier over haar afkomst op: Josefien is de meisjesnaam van Jozef, een naam die klinkt in onze gilde !

    KOSTUMES

    De kledij is gebaseerd op onderzoekswerk van deken Jef.
    Hij vond in de bibliotheek van Dilbeek een aantal afdrukken in boeken over de klederdracht uit het verleden. De gekozen afbeeldingen stonden voor de zondagse kledij van de Vlaamse boeren en boerinnen.
    Dames:
    Vooral Julienne, Alfonsine en Gaby waren de naaisters en stiksters van dienst wat de kledij van de dames in de gilde betreft. Onze dames hebben elk een winter en een zomerblouse.
    Al de kleren van de dames werden zelf gemaakt.
    Heren:
    Boerenkledij uit het einde van de negentiende eeuw.
    Zware warme floeren vesten in donderbruin, met bijpassende broeken. Een wit hemd met korte rechtstaande kraag en een zondagse rode doek met witte vlekken rond de nek. De boerenpetten, 'klakken', meestal wat scheef op het hoofd doorzakkend, zijn gemaakt door de dames van de gilde die ook de damesrokken en blouses stikten.

    ANDERE MATERIALEN

    Brandweerkar met Lambic-tonnen
    De huidige kar komt van de brandweer van Ternat. Ze is uit 1840. Ze stond te vergaan in een wei in Oetingen, een klein dorpje in het verre Pajottenland. Daar werd ze door de Reuzengilde op de kop getikt en omgebouwd van brandweerkar tot dorstlessende bierkar. In de achterste ton van deze sfeerkar werd de muziekinstallatie en de tapkraan gemonteerd.
    In 1985 had de Brouwerij Eylenbosch aan de reuzengilde de twee (lege) eiken tonnen geschonken die op deze brandweerkar gemonteerd werden door Raymond en Lode. In de tonnen werd een geluidsinstallatie gemonteerd voor muziek tijdens de optredens.
    Maar vooral een kleine tapinstallatie voor de krieke-Lambic werd geïnstalleerd in de achterste ton.
    Terecht kreeg de kar de naam 't Blusserke mee. De kar wordt getrokken door twee personen.

    Kinderkoets
    De koets dateert uit 1940. Toen reeds bestond dit oerdegelijke model van koetsen al enkele deccennia. De koets is van het merk storck.

    Kriekpotten
    De potten die in de streek destijds gebruikt werden, vervaardigd uit aardewerk. De grijze schenkpotten hadden een Delfs-blauwe versiering.
    Als de potten werden meegenomen naar het veld waar de plukkers en de boeren aan het werken waren, werd de hals toegedekt met een halve biet, suikerbiet. Dit hield de drank in de potten koel.

    Logo en schilden
    Het logo werd getekend door Lode Segers. Het symboliseert de wijk waarin de meeste gildeleden wonen. De dakvormen zijn voor de lokale mensen duidelijk herkenbaar.
    De reus steekt boven de huizen uit en brengt in een circel de mensen samen, een opdracht van de gilde.
    Het ronde schild met het logo dat in de stoet vooropgaat werd gemaakt door een studente aan de tekenacademie van Anderlecht. De houten panelen met de namen van de reuzen in gotische letters, werden eveneens gemaakt door Lode.
    Een echte reus wordt gedragen, niet gereden. De sterke mannen van de gilde zweten onder het rieten geraamte van onze reuzen, maar zijn er des te meer fier over. De reuzengilde heeft in de loop van haar 23 jaar bestaan, aan heel wat reuzen-stoeten deelgenomen, in binnen- en in buitenland.

    Een overzicht van de activiteiten:

    Datum locatie activiteit
    03-07-1984 Savio Reuzenstoet met belleman, doop Jef
    01-09-1984 Savio-wijkfeest Optreden "Wolsjoi'-ballet
    16-09-1984 Tervuren Reuzenstoet

    26-05-1985

    Savio

    Eerste Wolsemommegang met vertrek op Kauwenlaan, naar aanleiding van bouwkermis

    30-08-1985

    Dilbeek

    Optreden tijdens braderij van Dilbeek centrum

    08-09-1985

    Brussel

    Optreden in stoet in Hoogstraat en Blaesstraat (start aan Hallepoort)

    19-04-1986

    Groot-Bijgaarden

    Optreden tijdens Scoutsfeest

    18-05-1986

    Savio

    Tweede Wolsemommegang met vertrek op Kauwenlaan, naar aanleiding van bouwkermis. DOOP VAN RINNEKE

    01-07-1986

    Park broederschool Savio

    Optreden voor afreis van Dalton-delegatie op bezoek in Dilbeek, op verzoek van handelaars Dilbeek

    24-08-1986

    Overijse

    Optreden in stoet van wijnprinses

    07-10-1986

    Asbeek

    Optreden in reuzenstoet n.a.v. 50 jaar bestaan vereniging van Asbeek

    14-10-1986

    Brussel

    Optreden in stoet in Hoogstraat en Blaesstraat (start aan Hallepoort)

    30-08-1987

    Amsterdam

    Deelname aan reuze reuzenstoet in Amsterdam op uitnodiging van Brakke Grond

    04-10-1987

    Denderleeuw

    Optreden in stoet n.a.v. een 105 jarige.

    11-10-1987

    Brussel

    Optreden in stoet in Hoogstraat en Blaesstraat (start aan Hallepoort)

    23-01-1988

    Dilbeek

    Optreden als steun aan prinsenverkiezing van Jos

    16-04-1988

    Dilbeek centrum

    Optreden tijdens weekend vakantiegenoegens 'bootjesvaren'

    22-05-1988

    Savio

    Optreden met toneel tijdens bouwkermis, TROUW van JEF EN RINNEKE en GEBOORTE van FIENTJE,

    29-05-1988

    Halle

    Optreden tijdens activiteit vakantiegenoegens

    28-08-1988

    Grimbergen

    Optreden in grootse reuzenstoet in Grimbergen

    25-09-1988

    Luik

    Optreden in stoet

    03-12-1988

    Savio

    Onze kleine reus staat op de hobby tentoonstelling van Saviocentrum

    14-05-1989

    Savio

    Bouwkermis optreden met x vrouwen en de 'reuzenteurenmeukers'

    25-06-1989

    Savio

    Optreden tijdens het tuinfeest van de Broederschool

    17-09-1989

    Tervuren

    Optreden in reuzenstoet van Tervuren

    24-09-1989

    Borgerhout

    Optreden tijdens de 277ste reuzenstoet van Borgerhout

    01-10-1989

    Dilbeek

    Optreden van de reuzenteurenmeukers tijdens Jogging van Dilbeek

    05-05-1990

    Vilvoorde

    Optreden tijdens kermisstoet van Vilvoorde

    03-06-1990

    Savio

    Optreden tijdens bouwkermis met DOOP van Fientje

    23-10-1990

    Brussel

    Optredne in d' Huugstroet in de marolle in Brussel (Koningsfeesten): Koning 60 jaar, 30 jaar getrouw

    22-09-1991

    Lokeren

    Deelname aan jaarlijkse reuzen KOVEKENstoet in Lokeren03-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen van Dendermonde

    De ultieme bekroning: de erkenning als Unesco Werelderfgoed

    unesco_logo_en         Vrijdag 25 november 2005 was een heuglijke dag voor Dendermonde. Op die dag zijn het Ros Beiaard, de drie historische Gildereuzen Indiaan, Mars en Goliath en hun Ommegangen door Unesco erkend als ‘Meesterwerken van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid’.

    Deze erkenning zegt veel over de historische waarde van het Ros Beiaard en de Gildereuzen en over de kwaliteit en uitstraling van hun ommegangen. De Dendermondse reuzenfiguren voldoen dan ook perfect aan een aantal van de belangrijkste criteria van de Unesco: er is een sterke concentratie van immaterieel cultureel erfgoed; het gaat om elementen van uitzonderlijke waarde die geworteld zijn in de plaatselijke gemeenschap; de aanwezigheid van het erkende Werelderfgoed speelt een belangrijke rol in de identiteit van de gemeenschap; er is sprake van technische en kwalitatieve excellentie en de erkende elementen hebben een bijzondere waarde als getuigenis van levende culturele traditie.

     

    De toewijzing van de titel Werelderfgoed aan de Dendermondse pronkstukken van folklore betekent de ultieme erkenning voor de jarenlange inzet en creativiteit van iedereen die van dichtbij betrokken is bij de organisatie van de Ros Beiaardommegang en de Traditionele Reuzenommegang ‘Katuit’. Anderzijds vormt deze eretitel voor het Ros Beiaardcomité ook meteen een motivatie om de ommegangen waarin deze ‘ambassadeurs van Dendermonde’ deelnemen steeds verder uit te bouwen, inhoudelijk te vernieuwen en naar een (nog) hoger niveau te tillen.

    rijdag 25 november 2005 was een heuglijke dag voor Dendermonde. Op die dag zijn het Ros Beiaard, de drie historische Gildereuzen Indiaan, Mars en Goliath en hun Ommegangen door Unesco erkend als ‘Meesterwerken van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid’.

    Deze erkenning zegt veel over de historische waarde van het Ros Beiaard en de Gildereuzen en over de kwaliteit en uitstraling van hun ommegangen. De Dendermondse reuzenfiguren voldoen dan ook perfect aan een aantal van de belangrijkste criteria van de Unesco: er is een sterke concentratie van immaterieel cultureel erfgoed; het gaat om elementen van uitzonderlijke waarde die geworteld zijn in de plaatselijke gemeenschap; de aanwezigheid van het erkende Werelderfgoed speelt een belangrijke rol in de identiteit van de gemeenschap; er is sprake van technische en kwalitatieve excellentie en de erkende elementen hebben een bijzondere waarde als getuigenis van levende culturele traditie.

     

    De toewijzing van de titel Werelderfgoed aan de Dendermondse pronkstukken van folklore betekent de ultieme erkenning voor de jarenlange inzet en creativiteit van iedereen die van dichtbij betrokken is bij de organisatie van de Ros Beiaardommegang en de Traditionele Reuzenommegang ‘Katuit’. Anderzijds vormt deze eretitel voor het Ros Beiaardcomité ook meteen een motivatie om de ommegangen waarin deze ‘ambassadeurs van Dendermonde’ deelnemen steeds verder uit te bouwen, inhoudelijk te vernieuwen en naar een (nog) hoger niveau te tillen.

    Vrijdag 25 november 2005 was een heuglijke dag voor Dendermonde. Op die dag zijn het Ros Beiaard, de drie historische Gildereuzen Indiaan, Mars en Goliath en hun Ommegangen door Unesco erkend als ‘Meesterwerken van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid’.

    Deze erkenning zegt veel over de historische waarde van het Ros Beiaard en de Gildereuzen en over de kwaliteit en uitstraling van hun ommegangen. De Dendermondse reuzenfiguren voldoen dan ook perfect aan een aantal van de belangrijkste criteria van de Unesco: er is een sterke concentratie van immaterieel cultureel erfgoed; het gaat om elementen van uitzonderlijke waarde die geworteld zijn in de plaatselijke gemeenschap; de aanwezigheid van het erkende Werelderfgoed speelt een belangrijke rol in de identiteit van de gemeenschap; er is sprake van technische en kwalitatieve excellentie en de erkende elementen hebben een bijzondere waarde als getuigenis van levende culturele traditie.

     

    De toewijzing van de titel Werelderfgoed aan de Dendermondse pronkstukken van folklore betekent de ultieme erkenning voor de jarenlange inzet en creativiteit van iedereen die van dichtbij betrokken is bij de organisatie van de Ros Beiaardommegang en de Traditionele Reuzenommegang ‘Katuit’. Anderzijds vormt deze eretitel voor het Ros Beiaardcomité ook meteen een motivatie om de ommegangen waarin deze ‘ambassadeurs van Dendermonde’ deelnemen steeds verder uit te bouwen, inhoudelijk te vernieuwen en naar een (nog) hoger niveau te brengen. 

    Gildenreuzen van Dendermonde

    Indiaan

    Sint-Sebastiaans gilde

    Goliath

    Sint-Joris gilde

    Mars

    Sint-Andries gilde

    Over het ontstaan van de reuzen en over de invloeden die hebben meegewerkt om ze een volwaardige plaats in onze folklore te bezorgen, is reeds veel geschreven. Uit de geschiedkundige bronnen kunnen wij met vrij grote zekerheid afleiden dat de Dendermondse schuttersgilden veel vroeger in optochten en ommegangen verschenen dan dit het geval was met de Reuzen.
    Dit is begrijpelijk: in de hoge middeleeuwen hadden de processies een louter geestelijk karakter; pas later werden zij het conglomeraat van godsdienstige en profane elementen en mondden ten slotte uit in een splitsing van kerkelijke processies enerzijds en historische en folkloristische ommegangen anderzijds.
    Reeds in het laatste kwart van de XIVe eeuw bestond de gewoonte dat de schuttersgilden deel uitmaakten van de drie processies die hier jaarlijks werden gehouden, te weten op Sacramentsdag (9 juni), op O.-L.-Vrouw-Hemelvaart (15 augustus) en op de dag der Kerkwijding (29 augustus).
    Volgens een stadsrekening van 1377 was de Sint-Jorisgilde er toen reeds in vertegenwoordigd; ze kreeg het voorrecht het beeld van O.-L.-Vrouw van Troost te mogen dragen. Vanaf 1458 voegde zij aan de ommegangen een groep toe, die Sint-Joris met de draak voorstelde.
    De gilde van Sint-Sebastiaan verscheen voor het eerst in deze processies in het jaar 1415. Sinds het einde van de XIVe eeuw gingen de schuttersgilden geregeld mee in processies van de naburige parochies van Sint-Gillis (-binnen) en Lebbeke - een gewoonte die trouwens wederkerig was.
    Pas omstreeks het midden van de XVe eeuw, tijdens de regering van Filips de Goede, verschenen ook de Reuzen definitief in de ommegangen en volksfeesten. Soms echter klimt hun bestaan veel hoger op. Volgens G. Piot waren er in Dendermonde reeds reuzen bekend sinds het einde van de XIIIe eeuw.
    In een ommegang van 1405 zouden enkele reuzen mee hebben opgestapt, elke reus voorafgegaan door een speciale speelman. Wegens het verlies van het grootste deel van het Dendermondse archief in de brand van 1914, is het echter onmogelijk de juistheid van deze bewering te achterhalen.
    In 1468 gaf de stadsmagistraat het bevel een reus te maken; hij vond immers dat een reus een onmisbaar onderdeel was van de ommegang. Het hoofd van die reus werd in 1521 vernieuwd door Jan Verloo en verguld door een schilder, Balten of Boudewijn genaamd.
    En inderdaad, in een stadsrekening van 1522 staat vermeld dat een bepaald bedrag werd betaald aan Rogier de Wilde, met ene quene voor den reuse spelende. Deze reus werd trouwens als reus Balduin vermeld in een ommegang van 1480. In 1547 werd aan deze reus een `jonck reusken' toegevoegd. In een ommegang van 1559 is er sprake van `de afgod Mars en zijn vier lakeien'. Waarschijnlijk gaat het hier om een eerste versie van onze beroemde reus Mars.
    In het Stedelijk Museum worden het hoofd en de twee armen van een reus bewaard;
    opvallend is de gelijkenis ervan met die van de huidige Mars.
    Op het einde van de XVIe eeuw, na de Spaanse troebelen, komen de reuzen en 'Mars' weer voor in de ommegang. Om welke reuzen het hier gaat, is niet uit te maken. Het is waarschijnlijk in de XVIIe eeuw dat 'De Boogschutter' (Goliath) en de 'Indiaan' de reeks kwamen vervolledigen.
    Het is zeer moeilijk te achterhalen wanneer precies de band ontstaan is tussen de reuzen en de schuttersgilden; mogelijk zijn de drie 'grote mannen' door de gilden zelf vervaardigd.

    In elk geval is men sinds het begin der XVIIIe eeuw vertrouwd geraakt met het typische beeld van de ommegang, waarbij de Sint-Jorisgilde werd voorafgegaan door Goliath, de Sint-Sebastiaangilde door de Indiaan, en de Sint-Andriesgilde door Mars.

    Wat de Dendermondse reuzen zo beroemd heeft gemaakt, is niet alleen hun prachtige bouw en kunstige versiering, maar tevens het feit dat zij bij ommegangen en schuttersfeesten werkelijk dansen. Gewoonlijk werden zij bij hun dans begeleid door de respectieve gildeliederen. Jammer genoeg is er van de Dendermondse gildeliederen niet zo veel bewaard.
    Het lied van de gilde van Sint-Andries is verloren gegaan.
    De Sint-Jorisgilde had geen eigen liederen en wanneer die met haar reus in de ommegang ging, werd het reuzenlied gezongen. De melodie bestaat uit een thema en verschillende uitbreidingen, die in 1868 door Clemens Wytsman werden uitgegeven.
    Florimont Van Duyse heeft het thema geharmoniseerd.
    Van het lied der Sint-Sebastiaangilde is de oorspronkelijke tekst verloren gegaan.
    De melodie van het refrein bleef echter bewaard en zou dateren uit de XVIIe eeuw.
    Ter gelegenheid van de inhuldiging van het vaandel - aan de gilde geschonken door Filips, Graaf van Vlaanderen - heeft Emmanuel Hiel in 1856 nieuwe verzen gedicht.
    Clemens Wytsman harmoniseerde het XVIIe-eeuwse refrein en heeft de strofen getoonzet.
    Uit de ommegang van 1754 zijn ook de spotliederen op de drie reuzen en hun respectievelijke gilde bewaard gebleven.

    In de ommegangen die sinds de XVIIIe eeuw tot op onze dagen werden gehouden, verschenen de drie 'Grote Mannen' steeds op het appél, vergezeld van hun overeenkomstige schuttersgilde, zelfs na de Franse Revolutie, toen de gilden werden ontbonden.
    Voor de Sint-Sebastiaansgilde met reus Indiaan is dit begrijpelijk, omdat zij immers in het begin van de XIXe eeuw werd heropgericht.
    Maar ook rond Goliath en Mars zijn zich kruisboog- en busschieters blijven verzamelen, ongetwijfeld in de hoop dat ook zij eens opnieuw een volwaardige schuttersgilde zouden vormen.
    Elk jaar opnieuw kan men de drie gildereuzen Indaan, Mars en Goliath bewonderen in de middeleeuwse reuzenommegang, de donderdag na de vierde zondag van augustus.
    Zij worden omringd door meer dan 600 middeleeuwse gekostumeerde figuranten.

    -----------------------

    Gildereus Indiaan

    Tijdens een stoet in 1648 liet de Sint-Sebastiaansgilde zich vertegenwoordigen door een reuzin. De reuzin droeg een handboog en kreeg de welluidende naam ‘Jachtgodin’. In 1714 verscheen de gilde tijdens een optocht met een ‘nieuwe’ reus: Indiaan. Hij vertoonde opvallende gelijkenissen met de Jachtgodin uit 1648.
    In die periode werden reuzen wel eens over-schilderd.
    Het is dus mogelijk dat Indiaan, nu met donkerkleurig gezicht en handen, de Jachtgodin is. De Indiaan herinnert aan de ontdekking van Amerika.
    Indiaan is de reus van de Handboogschutters-gilde Sint-Sebastiaan en is 4,45 meter hoog en weegt 71 kg.

    Gildereus Mars

    Deze reus stelt de Romeinse oorlogsgod voor en werd in de Renaissance herontdekt. Hij presenteert zich als de krijgsgod met een zwaard in de hand en een helm op het hoofd. Het is een pseudo-Romeinse helm met bovenaan een gevleugelde draak.
    De gebeeldhouwde lichaamsdelen stammen uit de 17e eeuw. Mars is 3,70 meter hoog en weegt 79 kg. Zijn hoofd is van beschilderd hout.
    Mars is de reus van de Kolveniersgilde Sint-Andries (buskruitschutters).
    Hij werd gehouwen in 1648 door de Mechelse beeldhouwer Valentyn Vander Lantscroon.

    Gildereus Goliath

    De oorlogszuchtige Goliath was een reus die behoorde tot de bijbelse stam van de Filistijnen en die door David werd bestreden. De reus is 4,00 meter hoog en weegt 76 kg. Het hoofd is van beschilderd hout en meet 50 cm.
    Een drakenkop en een gegroefde greep sieren zijn kromzwaard.
    Een merkwaardige hoed doet dienst als hoofddeksel.
    Goliath is de reus van de Kruisboog-schuttersgilde Sint-Joris en dateert van 1626.
    Indiaan
    Gildereus Indiaan    Tijdens een stoet in 1648 liet de Sint-Sebastiaansgilde zich vertegenwoordigen door een reuzin. De reuzin droeg een handboog en kreeg de welluidende naam ‘Jachtgodin’. In 1714 verscheen de gilde tijdens een optocht met een ‘nieuwe’ reus: Indiaan. Hij vertoonde opvallende gelijkenissen met de Jachtgodin uit 1648.
    In die periode werden reuzen wel eens over-schilderd. Het is dus mogelijk dat Indiaan, nu met donkerkleurig gezicht en handen, de Jachtgodin is. De Indiaan herinnert aan de ontdekking van Amerika.
    Indiaan is de reus van de Handboogschutters-gilde Sint-Sebastiaan en is 4,45 meter hoog en weegt 71 kg.

    Mars
    Gildereus Mars    Deze reus stelt de Romeinse oorlogsgod voor en werd in de Renaissance herontdekt. Hij presenteert zich als de krijgsgod met een zwaard in de hand en een helm op het hoofd. Het is een pseudo-Romeinse helm met bovenaan een gevleugelde draak. De gebeeldhouwde lichaamsdelen stammen uit de 17e eeuw. Mars is 3,70 meter hoog en weegt 79 kg. Zijn hoofd is van beschilderd hout. Mars is de reus van de Kolveniersgilde Sint-Andries (buskruitschutters). Hij werd gehouwen in 1648 door de Mechelse beeldhouwer Valentyn Vander Lantscroon.

    Goliath
    Gildereus Goliath   

    De oorlogszuchtige Goliath was een reus die behoorde tot de bijbelse stam van de Filistijnen en die door David werd bestreden. De reus is 4,00 meter hoog en weegt 76 kg. Het hoofd is van beschilderd hout en meet 50 cm. Een drakenkop en een gegroefde greep sieren zijn kromzwaard. Een merkwaardige hoed doet dienst als hoofddeksel.
    Goliath is de reus van de Kruisboog-schuttersgilde Sint-Joris en dateert van 1626.

    03-10-2010, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)

    Welkom op mijn reuzenblog !

    Foto

    Gastenboek
  • levitra viagra online
  • look there viagra canada cheap
  • cialis one day pill
  • acheter cialis en belgique
  • cialis causes hair loss

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Inhoud blog
  • Wammekesfeesten en stoet Wambeek
  • Oprichting werkingsgroep 'Reuze Groot Kortrijk'
  • Stoet van Canteclaer Deinze
  • Kattenfeesten, kattestoet, kattenwerpen Ieper
  • Baafmiskermis met reuzenommegang Moerzeke (Hamme) 1 okt 2011
  • Kovekenskermis met reuzenstoet Lokeren
  • Septemberfeesten met Reuzenommegang Borgerhout (Antwerpen)
  • Pierlala Stoet Ursel
  • Reuzenfeesten Tervuren
  • Bevrijdingsfeesten met Reuzenommegang Deurne
  • Reuzenstoet Zedelgem (onder voorbehoud)
  • De heksen-reuzen van Beselare
  • Reuzenstoet Nieuwpoort
  • Gapersfeesten Anzegem
  • Puitenslagersfeesten Beveren
  • Tiense reuzen verenigd... maar zonder Delta Kweiker !
  • CARNAVAL DER REUZEN Wellin
  • Nieuwe Venlose Katern over mythische stadsreuzen
  • Borgerhoutse Reuskes ... om op te eten !
  • Reusachtig Landen bouwt 4 nieuwe reuzen

    Archief per maand
  • 02-2018
  • 01-2014
  • 05-2012
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 11-2009
  • 09-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 09-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 10-2006
  • 08-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 11-2005
  • 09-2005
  • 05-2004
  • 07-2001
  • 09-2000
  • 09-1977
  • 02-1975
  • 01-1975


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs