Om kwart voor acht deze morgen klonk het trompetgeschal door onze gang.
Gevolgde door een goeie morgen van Nicole en Hugo, konden wij niet anders dan vrolijk opstaan en onze wandeluitrusting aan te trekken.
Maar voor wij de bergen konden trotseren mochten wij aanschuiven aan het ontbijtbuffet.
Dit bestond uit:
wit brood
kleine beschuiten
peperkoek
cornflakes
choco
confituur
boter
honing
kaas
hesp
koffie
chocomelk
melk
Buikje lekker rond gegeten en wij op onze eerste sneeuwwandeling naar het kasteel van Belvédère.
Heel vlotjes verliep deze tocht echter niet. Hier en daar vond een verschrikkelijk sneeuwballengevecht plaats.
Hendrick besloot om juf Ine de diepsneeuw van dichtbij te laten zien, voelen en proeven
Na deze fikse wandeling stond onze tafel al mooi gedekt. ( Het zesde was daar deze ochtend verantwoordelijk voor, morgen is het aan het vijfde.)
We aten met smaak onze hamburgers met gebakken aardappelen en rauwe groentjes.
En dan EINDELIJK de latten op.
Onze gevorderden trokken direct naar de ponylift. Nadat zij verdeeld werden in niveaugroepjes gleden zij sierlijk naar beneden.
Onze beginnelingen deden het ongelooflijk goed! De skimonitor sprak hier en daar zelfs van een echt natuurtalent. Iedereen was hier natuurlijk fier!
In bijlage krijgen jullie alvast enkele sfeerbeelden van 5 en 6 in de sneeuw.
Vanavond hebben wij ons tegoed gedaan aan spinaziepurie met fishsticks en tartaar.
Als dessert een lekkere chocolademousse Hmmm
Na het eten maakten we kennis met Scaramousche. Een meisje met een gekke staart. Hij stond helemaal verticaal. Ze leerde ons in een sketch dat wij respect moeten hebben voor iedereen.
Respect voor hem
Respect voor haar
heb respect voor elkaar!
Als afsluiter van de dag speelden we met onze monis nog een leuk, heel groot bordspel!
Na het aandoen van onze pyjama lazen de juffen nog even voor en konden wij allemaal rustig in onze bedje kruipen en genieten van een welverdiende nachtrust.
Want morgen wacht er ons opnieuw een spannende dag!
Gisteravond was het eindelijk zover! Na ons afscheidsliedje voor de mamas en papas en na het geven van nog enkele dikke kussen mochten we de bus op. Mira had al meteen tegenslag Ze zat nog niet goed neer of ze zakte door haar stoel.
Na een korte tussenstop in Lot, waar we nog enkele sneeuwklassers hebben opgepikt, reden we in één rechte lijn naar Brussel-Zuid. Dankzij meester Johan, de monitoren en enkele lieve papas waren we al snel geïnstalleerd op onze nachttrein.
Tijdens deze nachtreis hebben we niet veel geslapen. Elk excuus was goed:
Katrijn stopte niet met wroeten, waardoor haar compartimentgenoten de slaap niet konden vatten.
Het was veel te warm of het was veel te koud.
Fédra liet de hele nacht van zich horen.
Florian kon niet slapen omdat het raam open stond.
De trein maakte veel te veel lawaai.
Hendrick voelde zich, zoals hij zelf zei, een gekrompen rat.
Julie en Larissa vonden het allemaal veel te spannend en vertikten het om dit mooie moment te verslapen.
Anissa vond heel de reis veel te vermoeiend.
Simon stopte maar niet met het uitdelen van zijn snoepjes.
Pieter voelde zich eventjes niet zo goed. (Was het de warmte? Of teveel gesnoept? )
Zelfs Juf Marijke kon de slaap niet meer vatten nadat juf Ine na haar shift besloot dat zij ook recht had op wat plaats...
David en Hendrik trokken er zich allemaal niet teveel van aan, zij sliepen als roosjes.
Axelle moest om zoek naar haar verloren dagboeksleuteltje en heeft deze spijtig genoeg niet terug gevonden.
Na een lange vreugdevolle nacht mochten we vanuit de bergtrein nog 2 uurtjes genieten van het mooie uitzicht. Arianne en nog enkele anderen hebben tijdens deze rit nog enkele uurtjes slaap ingehaald.
Eens toegekomen in het prachtige Maloja kregen we onmiddellijk lekkere ravioli te eten.
Kort daarna waren we helemaal geïnstalleerd.
Na het passen van het ski-materiaal hadden we gelukkig nog tijd om te genieten van zon en sneeuw.
Glenn en Niels tuimelden de berg sierlijk af.
Toen we s avonds een koninginnehapje met frietjes voorgeschoteld kregen kon onze dag niet meer stuk.
Eef en Lisa stopten niet met frietjes eten.
Na het eten kregen de kinderen de tijd om te bekomen en om zich klaar te maken voor een goede nachtrust.
Vlak voor het slapen gaan kwamen Babeth, Nele en nog enkele jongens vol paniek vragen wie hun bed kwam opmaken. Emilie had het klusje helemaal in haar eentje geklaard, toen bleek dat haar hoeslaken binnenste buiten zat mocht ze weer opnieuw beginnen.
Thibaut kon niet gaan slapen voor hij zeker wist wanneer hij morgen op de latten zou staan.
Martial en Tom zorgen er met een wachtwoord voor dat niemand anders hun domein kan betreden.
Even voor het slapen gaan kwamen Jate en Tabatha met een klein hartje bij de juffen, gelukkig hebben de juffen een ik-voel-me-al-veel-beter-stoel. Na nog geen vijf minuutjes kropen ze met een glimlach in hun bedje.
Onze schatjes liggen in hun bed. Het is nu 21 uur. Het zal niet lang duren voordat iedereen naar dromenland is. Groetjes
