Tante Nicole, dit is een berichtje speciaal voor u zodanig dat ge al een beetje ingeburgerd geraakt in de Zuid-Afrikaanse gewoonten. Struisvogels noemen ze hier ook struisvogels en geen kippen. Toen ik de eerste keer van Stellenbosch naar mijn werk reed zag ik struisvogels in de wei langs de weg staan. Ik vond dit uitermate amusant en zeg dus aan mijn collegas dat dat voor mij raar is om struisvogels te zien want dat die bij ons alleen in de Zoo leven. Zeggen ze mij: Anouk, dat zijn geen struisvogels, dat zijn gewoon grote kippen. Struisvogels is nog iets anders. Aangezien mijn kennis van het dierenrijk net ver genoeg reikt om het onderscheid te kunnen maken tussen een goudvis en een olifant, geloof ik dit dan ook. Hilariteit alom, ik moet het nog steeds horen !!! Als je gaat tanken, blijf dan in je auto zitten !!! de eerste keer dat ik hier ging tanken ben ik (op een uiterset elegante manier trouwens) uit mijn auto gestapt en begonnen met de naftdop los te draaien. Ik greep net naar de naftpomper (of hoe noemt ge dat ding) om mijn (toen nog rode) ferrari beginnen vol te tanken, wanneer ik vanuit mijn ooghoeken een woedende Zuid-Afrikaan op mij af zie komen. Miss miss what are you doing ?!!Dus blijf gewoon zitten, geef je sleutels en laat hun alles doen (ze kuisen hier zelf u ruiten en controleren water- en oliepeil) en geef daarna een kleine (of grote als het ne knappe is !!) fooi. Maak je niet te veel zorgen om te vertrekken, het is echt een prachtig land en de mensen zijn hier supervriendelijk. Hopelijk zie ik je snel in Kaapstad !!! k heb nog een paar foto's hieronder gezet om je al warm te maken voor de prachtige landschappen die je hier ziet. vergeet zeker geen zonnecreme mee te nemen, factor 50+ is hier meer dan welkom de eerste dagen. Ik geef je ook mijn Zuid-Afrikaans nummer van me selfoon en dan moet je maar skakel als jy is in die omgewing: 0714364230 tot binnekort !!!
Beste Uilekotters, jullie Afro-Cuban night is nu dus officieel geïntroduceerd in Kaapstad. We hebben vrijdag een verjaardagfeestje georganiseerd voor Sanne (die hier op uitwisseling is en die ik ken van op NBC, cfr. vorige berichtjes) en het wordt een Afro Cuban party. Ik ben verantwoordelijk voor de Mojitoos en iedereen die op Leslie haar veraardagfeestje was zal zich mijn onwaarschijnlijk lekkere mojitoos wel herinneren (of toch de mensen die nuchter genoeg waren!). Deze keer heb ik er wel voor gezorgd dat ik munt heb !!! Ik kijk er echt naar uit, want ik heb een lange en zware week achter de rug. We gaan morgen naar Mels huis voor een traditionele Zuid-Afrikaanse braai en daarna kan het feest losbarsten !!! Gisteren was het Jim zijn verjaardag en hebben we een Indisch gerecht gegeten dat de nicht van Inshaaf (andere collega) gemaakt had. Het was echt superlekker, maar ik weet niet meer hoe het noemt. Het is iets in de air van Akmi of zoiets??? Anywhay het was gewoon zo lekker dat ik een deel van de leftovers mee naar huis genomen heb. Dat bespaarde mij trouwens het plezier om achter een kookfornuis te staan terwijl het buiten 40 graden is !!! Gisteren is er ook één van de vroegere peer educators langsgeweest om haar baby te showen. Het was echt een megacute dingske !!! Voor de rest is alles hier in orde. Mijn witte auto rijdt nog steeds, dus dat is al een geruststelling. Ik heb ook nieuws gekregen van de VLIR dat mijn beurs toegekend is. Dat zal morgen dus gevierd worden met een paar mojitoos !!! Aangezien we allemaal bij Mel kunnen blijven slapen hoef ik geen BOB te zijn. En dat zullen ze hier in Zuid-Afrika geweten hebben!!!
Even snel een berichtje, want ik sta op het punt om naar huis te gaan. Ik had dus een rode auto en daar was ik uitermate trots op. Mijn collega's noemden hem de "red ferrari" aangezien hij rood was. Logisch !!! (sorry, maar het is een lange dag geweest). Zaterdag is mijn rode ferrari echter in panne gevallen. Ik was naar sanne haar huis gereden en we waren van plan om samen naar de mall te gaan, maar dat was dus buiten mijn auto gerekend. Hij wou niet meer starten. Ik heb dus de roadside assistance van de verhuurfirma gebeld en die hebben mij een nieuwe auto gebracht. Nu heb ik dus een witte auto. Ongeveer drie uur later dan voorzien kon ik dan eindelijk vertrekken met sanne. Ik was dan ook pas heel laat thuis in Stellenbosch en ik had tante Heidi niet meer gezien. De volgende morgen wanneer ik buiten kom zie ik haar heel verbaasd rond mijn auto lopen. Vraagt ze mij: "Was your car always white? Becouse I thaught it was red, but I don't have a very good memory anymore at my age." Ik heb haar gerustgesteld dat haar geheugen nog prima is en dat mijn auto inderdaad rood was, maar dat die in panne staat en dat ik nu dus een witte heb. Het is wel even wennen aan de kleur. Toen ik zaterdag avond laat met sanne uit de mall kwam kreeg ik even een lichte paniekaanval toen ik geen enkele rode auto op de parking zag staan. Gelukkig kon sanne nog net zeggen dat mijn auto nu wit was voordat ze in de slappa lach uitbarstte. Thank god for that !!!
Heej luitjes in België. Ik zit hier nu met mijn laptop op de vensterbank in de gang naast de gang van onze kantoren. We hadden immers voor één dag wireless in onze eigen kantoren, maar blijkbaar reikt de verbinding nu nog maar tot in de gang naast de onze. Handig !!! Ik heb echt een megadrukke week achter de rug !! Het was zo hectisch en ik was echt overladen met werk. Ik was elke dag om 8 uur hier en ging meestal pas tegen 7 of 8 uur 's avonds naar huis. Tante Heidi vraagt zich dan ook af wanneer ze mij nog eens thuis zal zien!! volgende week starten de campagnes in de computerlokalen en dat is echt veel werk om dat in orde te krijgen. Het komt er op neer dat vanaf volgende week studenten een wallpaper zullen zien nadat zij inloggen op de computers van de verschillende computerlabs. elke week moeten wij 600 enquêtes doen om te zien wat zij van de wallpapers vinden. Deze 600 enquêtes moeten ook ingegeven worden in de computer en op vrijdg moeten er groepsdiscussies georganiseerd worden rond de wallpaper. Werk werk werk dus. Bovenden ben ik gevraagd om mee te werken aan een paper die in september gepresenteerd gaat worden op een conferentie in Kaapstad. Dat betekend dus dat ik in september al terug kan komen. Jippie !!! Maar het betekend ook dat ik naast de twee onderzoeksprojecten (dat van mij en dat van de wallpapers) waar ik nu al aan werk ook nog aan een derde zal werken. Ach ja, werken houdt een mens jong. Verder heb ik mij ook ingeschreven in de gym van de universiteit. Maandag is de eerste training en op dinsdag en donderdag ga ik om 7 uur 's morgens trainen voor een 10 km run. zot zijn doet geen zeer, maar vroeg opstaan wel !!! Want als ik om 7 u op UWC moet zijn, wil dat zeggen dat ik om 6 u in Stellenbosch moet vertrekken. Auauauauw !!!
Deze week is het condom week op UWC. Met het programma proberen we in het kader van valentijn het veilig gebruik van condooms te promoten. Om dit te doen moesten de Peer Educators (PEs) een concept uitwerken om studenten op een leuke manier aan te spreken over condoomgebruik. Onder de middagpauze zijn we naar de Cafetaria getrokken en hebben we er een soort van kermiskraampje opgezet. het kraampje werd bemand door PEs die condom demo's gaven. Het concept was dat andere Pes verkleed rondliepen in de Cafetaria en mensen motiveerden om naar het kraampje te gaan. Aan het kraampje konden ze een condoom stukprikken met een nummertje in. Dit nummertje stemt overeen met een vraag over condoomgebruik die ze moeten beantwoorden. de PEs verschaffen hen dan meer info over het veilig en consistent gebruik van condooms. De hele ochtend zijn we in de weer geweest om dingen te knutstelen om ons kraampje zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Eén van de PEs had zich verkleed als condomman en liep zo rond op de campus om studenten te ronselen. Het werd pas echt hilarisch toen hij naar een politiewagen liep en vroeg om de sirene aan te zetten !!! Nog een andere PE had zich als exhibisionist verkleed. Hij had een lange regenmantel aan met daaronder een groot bord men een slogan op en zo liep hij rond en flashte mensen. Echt megagrappig !!! De hele week gaan we dit doen op verschillende plaatsen op campus. Alleen donderdag niet, want dan hebben we een VCT campagne in het Tygervalley shoppingcentre. VCT staat voor Voluntary Counselling and Testing en het komt er op neer dat we mensen moeten aanmoedigen om zich te laten testen op HIV. Donderdag is het ook Valentijnsdag en dat is hier echt een gans gedoe. Ze gingen mij op mijn werk zelf een blind date regelen want ze vonden niet dat het kon dat ik niets deed op Valentijn. Hij kan maar beter knap zijn !!! En rijk, en lief en sportief en slim en een gentleman en beleefd en... Niet dat ik veeleisend ben !!!
Vorige week vrijdag heb ik gekookt voor mijn collega's op werk. Ik heb hen "wortelstoemp met saucisks" leren kennen. Echt gepast als het buiten 35 graden is !!! Maar ze vonden het heel lekker en dus ben ik vanaf nu benoemd tot vaste vrijdagkok. Al denk ik niet dat dat plan gaat doorgaan, want ik heb geen zin om elke donderdagavond 2 uur in de keuken te staan om 5 kilo stoemp te maken !!!
Ik weet dat het al lang geleden is dat jullie nog iets van mij gehoord hebben, maar wees gerust: ik ben nog steeds alive and kicking!!! Het is gewoon enorm druk geweest op werk de afgelopen week. Deze week is het immers condom week en we moesten enorm veel voorbereiden om ervoor te zorgen dat de verschillende initiatieven die deze week op campus lopen vlot zullen verlopen. Ik ben ook begonnen met mijn eigen onderzoek en dat is echt heel heel heel heel heel heel heel...veel werk. Ik ben dan ook baie moeg s avonds wanneer ik thuiskom. Maar alles verloopt goed. Ik heb vandaag et mijn supervisor gepraat en hij wil dat ik meewerk aan een research project dat zal voorgesteld worden in Kaapstad in de maand september. Samen met Melani moet ik werken aan een paper en die paper gaan we dan tijdens een lezing voorstellen. Ik ben dan ook uitgenodigd om in september terug te komen. Ik weet dan ook al waarvoor ik in den BOZAR zal werken wanneer ik terug kom !!! Daarnaast heeft hij mijn internship ook uitgebreid tot in april, zodat ik meer tijd heb om aan mijn onderzoek te werken. Alleen maar goed nieuws vandaag dus. Ik heb het dan ook gisteravond gevierd samen met tante Heidi en een glaasje Stellenbosche wijn. Tante Heidi heeft mij trouwens Hanepoot druiven meegebracht van op de farm van haar zoon. En die zijn echt meeeeeegaaaaalekker !!! Ik was bang dat ik ging verdikken in Zuid-Afrika, maar tot nu toe heb ik hier alleen nog mar fruit gegeten. Dat is hier echt superzoet en lekker !! De Belgian chocolate heb ik hier dus nog niet echt gemist. Al was de verleiding groot toen ik op zondag in waterfront een tablet Côte dOr chocola met nootjes zag liggen in de Sweets from heaven winkel. Maar 11 Rand voor een reep chocolade is zelf voor een chocaholic als ik te veel geld. Hieronder heb ik nog een paar foto's gepost van onze uitstap naar Waterfront op zondag.
Dit weekend is Sanne bij mij komen logeren. Sanne heb ik leren kennen op brandwondenkamp (National Burn Camp of NBC) en zij is hier dit jaar op uitwisselingsproject voor een heel jaar. Zij herdoet hier haar 6e middelbaar, of zoals ze dat hier noemen Matric. Aangezien haar gastgezin nogal lui is, had zij nog geen uitstapjes gemaakt. Ik had al de hele week zin om naar het strand te gaan en dus zijn we er samen op uitgetrokken. Vrijdagnamiddag ben ik haar gaan oppikken bij haar thuis en zijn we terug naar UWC gereden. Ik moest immers nog werken tot 4 uur. Sanne heeft er dan ook van geprofiteerd om een paar mailtjes naar huis te sturen van op mijn computer. Aangezien het al de hele week enorm heet was geweest hadden we allebei enorm veel goesting om te gaan zwemmen. Helaas was het zwembad gesloten om 4 uur die dag. Pech !! We zijn dan maar naar huis gereden en hebben thuis in de Dam (soort van vijver) rechtover mijn huis gezwommen. Er waren daar mensen aan het vissen en die hebben zich echt een breuk gelachen met die twee Belgische meisjes. Zeker toen Sanne vroeg of hier veel vis zat. Ik heb immers een echte vissenfobie. Toen die vent dan ook zei dat dat hier echt vol vis zat en ik prompt verkondigde dat ik een doodse angst voor vissen heb, kwamen ze niet meer bij van het lachen. Blijkbaar was het de eerste keer dat ze iemand ontmoetten die bang was van vissen. Tja ik kan er ook niet aan doen eh !!!! Zoals Julius Caesar al zei, zijn de Belgen de dappersten van alle Galliërs en ik heb dan ook al mijn moed bijeengeraapt en ben in het water gedoken. En ik moet zeggen dat het ferm deugd deed !!! Zaterdag zijn we naar Gordons Bay gereden en hebben we de voormiddag op het strand doorgebracht. s Middags zijn we doorgereden naar Bettys Bay waar we gegeten hebben in een eerder obscuur restaurantje. We zijn nog steeds niet zeker of de ober een man of een vrouw was !!! Na het eten zijn we verder gereden naar het pinguïnreservaat. Het was echt superschattig om al die pinguïns op de rotsen te zien zitten en te zien zwemmen. Vanuit Bettys Bay zijn we dan op het gemak teruggekeerd naar Stellenbosch, waar we pizza zijn gaan halen. Aangezien het zondag regende, zijn we naar Waterfront gereden en hebben we de dag doorgebracht in de vele winkeltjes daar. We hebben ons rot geamuseerd met een bubblegum wedstrijd. Om ter grootste bellen blazen en om ter volst plakkend gezicht. Als echte giecheltrienen hebben we daar natuurlijk ook fotos van genomen. Hilarisch gewoon !!! we hebben de dag afgesloten in het Belgisch café met een kriek en een Duvel (ik de kriek en zij de duvel, want ik moest nog rijden). Zaaaaaaalig gewoon !!! Vanuit Waterfront zijn we terug naar huis gereden en ik heb Sanne veilig en wel terug afgezet bij haar gastgezin. Het was echt een zalig weekend en het deed mij terugdenken aan alle hilarische momenten die we samen beleefd hebben op NBC kamp. Want we zijn het er allebei over eens: hetgeen we het meest van al missen vanuit België is het NBC kamp !!! (en onze familie natturlijk !!!) (en de scouts, en de voetbal, en het turnen,... en al de andere mensen die zich beledigd gaan voelen indien ik hen hier niet vermeld)
Zaterdag ben ik er samen met Melani en Wizza (collegas van op werk) op uit getrokken om Kaapstad te verkennen. Onderweg naar het Kaapse schiereiland zijn we gestopt bij Boulders Beach. Dit is het pinguïnparadijs van Zuid-Afrika. Overal lopen hier pinguïns rond. Er staan zelf bordjes die aangeven dat je onder je auto moet kijken voor je vertrekt om te zien of er geen pinguïns onder verstopt zitten. Van hier uit zijn we verder gereden naar Cape Point, waar we meteen ondervonden hebben hoe het met onze conditie gesteld is. En ik moet zeggen dat het ondanks het feit dat ik al twee weken geen sport meer gedaan heb nog wel meeviel! Cape Point is een vuurtoren die midden in het Table Mountain natuurgebied ligt. De vuurtoren staat ongeveer 250 meter boven de zeespiegel en het is echt een steile wandeling om tot boven te geraken. Eens boven gekomen kan je je levendig inbeelden waarom dit Kaap de Goede Hoop heet. Hoewel het een zonnige dag was, stond er een strakke wind en bulderde de zee tegen de rotsen onder ons. Zelf de meest woeste Piet Piraat zou het hier lichtelijk in zijn broek doen. Vanaf Cape Point zijn we naar Kaap de Goede Hoop gegaan. Dit is een echte toeristenattractie. Je moet er in een rij staan wachten om dan voor iedereen je mooiste pose aan te nemen achter een bord dat aangeeft dat dit het meest Zuid-westelijke punt van Afrika is. Echt iets voor verlegen mensen !!! s Middags zijn gaan eten in een visrestaurantje in Camps Bay. Vraag mij niet welke vis ik gegeten heb, maar het was superlekker !!! Ze noemen het hier snoek, maar ik denk niet dat het een snoek is zoals wij die kennen. Van daaruit zijn we verder gereden naar Waterfront. Dit is de haven van Kaapstad en het merendeel van de gebouwen zijn omgebouwd tot een enorme shoppingmall. Het leukste aan Waterfront zijn de zeeleeuwen. Die zwemmen hier tussen de boten en een paar van hen lagen te zonnebaden op de kade. Echt impressionant om die beesten van dichtbij te zien. In Waterfront is er echt veel te beleven. Overal zijn winkeltjes en straatartiesten en animatie. We hebben er dan ook genoten van een lekker yoghurtijsje met Zulu-muziek op de achtergrond. Het plan was om van hieruit verder te gaan naar Kaapstad, maar omdat het al laat was hebben we besloten om terug te keren naar Camps Bay en daar op het strand te relaxen en te genieten van de zonsondergang. Van daaruit zijn we dan teruggekeerd naar Bellville, waar we pizza gaan halen zijn. Omdat ik Wizza en Melani moest afzetten aan de Campus, hebben we onze pizza opgegeten in ons kantoortje. We beginnen echte workaholics te worden!!! Omdat het de eerste keer was dat ik in het donker terug naar Stellenbosch moest rijden, zijn Melani en Wizza achter mij blijven rijden tot ik de townships uit was. Ze zorgen hier echt goed voor mij !!! Eens thuis ben ik meteen in mijn bedje gekropen, want ik was echt doodmoe van een lange, maar supertoffe zaterdag.
Ik had deze morgen een beetje tijd vrij en heb er dan ook van geprofiteerd om foto`s van de Campus te maken, speciaal voor jullie. Ik heb er immers aan gedacht dat het voor jullie thuis in het regenachtige Belgie moeilijk moet zijn om je een voorstelling te maken van hoe het er hier allemaal uitziet. Hieronder staan dan ook een aantal foto`s van de University of the Western Cape. de laatste foto is het gebouw waarin onze kantoren zijn. De eerste foto`s zijn voornamelijk van de bib en de centrale lezingzalen. Dit zijn immers de mooiste plaatsjes van de Campus.
Vandaag is mijn eerste rustige dagje geweest. En het was meer dan welkom, want ik ben echt uitgeput !!! Ik ben vandaag ook naar mijn stagebegeleider geweest om mijn onderzoeksopzet voor mijn thesis voor te leggen. Hij heeft gezegd dat het er goed uitziet, maar dat het wel ambitieus is om dit te onderzoeken in zo een korte tijd. Kwestie van mijn stresslevels nog een beetje de hoogte in te sturen !!! Ik heb dan ook al een lekker relax weekendje Cape Town gepland samen met een paar collega`s, om volledig te ontstressen en er volgende week weer in te vliegen. Long Street, here we come !!! (for your information: Long Street is een bekende en beruchte straat vol cafeetjes en nachtclubs)
Ik woon nu al bijna een week in Stellenbosch en het is hier gewoon fantastisch. Behalve het schitterende weer en het feit dat auto`s aan de andere kant van de weg rijden verschilt het leven in Stellenbosch niet zo veel van dat van thuis. De meeste producten die je thuis in de supermarkt vindt, zijn hier ook verkrijgbaar en het Zuid-Afrikaanse voetbalteam doet het al even goed als het Belgische. Toch zijn er ook veel verschillen met thuis. Zo werd vandaag het vuilnis buiten gezet en toen ik naar mijn werk reed zag ik allemeel mensen die in de vuilniszakken op zoek waren naar spullen die nog bruikbaar zijn. Op de weg naar mijn werk rijd ik door de townships rond Kuilsrivier en dat is echt een raar zicht. Het is een soort ven grote vlakte die bezaaid ligt met zwerfvuil en waartussen allemeel kleine kleurrijke huisjes staan. Overal op en naast de straat lopen mensen met dingen om te verkopen of met grote karren vol spullen. Ik denk dat het vandaag automarkt was, want overal stonden krakkemikkige kraampjes met auto-onderdelen die verkocht werden. Het grootste verschil met thuis is wellicht dat je hier altijd alles op slot moet doen. Op mijn werk moet ik mijn kantoortje altijd afsluiten als ik er niet ben, zelf al is het meer om 5 seconden naar het toilet te gaan. Rond alle huizen staan hier ook enorme hekken en aan de ingang van de universiteit staan veiligheidsagenten die de slagbomen voor je moeten open doen. Elke avond wanneer ik de Campus weer afrij moet ik ook de koffer van de auto opendoen om te controleren of ik niets meegepikt heb. Ook aan de ingang van winkels staat veiligheidspersoneel dat iedereen die binnenkomt in de gaten houdt. Ondanks al deze maateregelen heb ik mij hier nog niet echt onveilig gevoeld. Ik wordt dan ook goed begeleidt door mijn collega`s op werk die mij allerlei nuttige tips geven. Baie dankie daarvoor !!!
Het weekend is net achter de rug en het is echt baie druk geweest !!! Ik ben zaterdag samen met Elron (die woont in bij tante Rosie) op zoek gegaan naar een huissie voor mij. Het bleek al snel dat dat niet simpel ging zijn. Het academiejaar begint immers deze week en alles is dan ook al verhuurd. Gelukkig heeft tante Rosie haar zus, tante Heidi, een soort van klein flatje naast haar huis. Ik heb dan ook besloten om daar in te trekken. Het is echt een fantastisch huissie !!! Ik heb er een bed en een tafel en een kleerkast en een eigen badkamertje. De keuken deel ik met tante Heidi, maar dat is geen enkel probleem, want het is echt een fantastische vrouw !!! De hele zondag ben ik dan ook bezig geweest met verhuizen en inrichten en ik moet zeggen dat mijn flatje er heel gezellig uitziet. Tante Heidi heeft ook een zalige hond: Jody. Het is echt een stokoud beestje. Naast de huizenjacht heb ik ook veel werk gehad voor mijn thesis. Ik heb vrijdag een vergadering gehad met mijn stagebegeleider en die heeft mij de taak gegeven om een research proposal te schrijven over mijn onderzoek. Dat is baie veel werk en ik ben er dan ook het hele weekend mee zoet geweest. Voor de rest gaat alles supergoed. Ik begin echt al goed bruin te zien en ben dan ook overgeschakeld van een factor 50+ naar factor 30. Mijn Afrikaans begint al goed te lukken. Hoewel het een beetje op het Nederlands lijkt is het toch niet altijd makkelijk om te verstaan. Gelukkig praat iedereen hier ook baie goed Engels. Ik begin mij dan ook al meer en meer thuis te voelen in dit prachtige land.
Heej luitjes in België. Ik zit hier nu met mijn laptop op de vensterbank in de gang naast de gang van onze kantoren. We hadden immers voor één dag wireless in onze eigen kantoren, maar blijkbaar reikt de verbinding nu nog maar tot in de gang naast de onze. Handig !!! Ik heb echt een megadrukke week achter de rug !! Het was zo hectisch en ik was echt overladen met werk. Ik was elke dag om 8 uur hier en ging meestal pas tegen 7 of 8 uur 's avonds naar huis. Tante Heidi vraagt zich dan ook af wanneer ze mij nog eens thuis zal zien!! volgende week starten de campagnes in de computerlokalen en dat is echt veel werk om dat in orde te krijgen. Het komt er op neer dat vanaf volgende week studenten een wallpaper zullen zien nadat zij inloggen op de computers van de verschillende computerlabs. elke week moeten wij 600 enquêtes doen om te zien wat zij van de wallpapers vinden. Deze 600 enwuêtes moeten ook ingegeven worden in de computer en op vrijdg moeten er groepsdiscussies georganiseerd worden rond de wallpaper. Om jullie een idee te geven van hoe ze er uit zien heb ik er een paar hier onder gezet. Werk werk werk dus. Bovenden ben ik gevraagd om mee te werken aan een paper die in september gepresenteerd gaat worden op een conferentie in Kaapstad. Dat betekend dus dat ik in september al terug kan komen. Jippie !!! Maar het betekend ook dat ik naast de twee onderzoeksprojecten (dat van mij en dat van de wallpapers) waar ik nu al aan werk ook nog aan een derde zal werken. Ach ja, werken houdt een mens jong. Verder heb ik mij ook ingeschreven in de gym van de universiteit. Maandag is de eerste training en op dinsdag en donderdag ga ik om 7 uur 's morgens trainen voor een 10 km run. zot zijn doet geen zeer, maar vroeg opstaan wel !!! Want als ik om 7 u op UWC moet zijn, wil dat zeggen dat ik om 6 u in Stellenbosch moet vertrekken. Auauauauw !!!
Vandaag zit mijn derde stagedag er al op en ik kan nu al niet geloven hoe snel de tijd voorbij gaat. Ik ben echt al goed gewend aan mijn nieuwe leventje. Ik heb ondertussen mijn huurauto en ik ben het al redelijk goed gewoon om aan de andere kant van de zeg te rijden. Het enige waar ik nog moeilijkheden mee heb is het vinden van de handrem en de veiligheidsgordel. Ik begin ook al goed mijn weg te kennen en vandaag ben ik voor de eerste keer naar de Campus kunnen rijden zonder verkeerd te zijn. Oooh eh eh !!! Mijn stage is echt fijn. Gisteren en vandaag heb ik de voorstellingen bijgewoond van de toneelstukjes die de peer educators in elkaar gestoken hebben. Peer educators zijn studenten van UWC (University of the western Cape)die HIV/AIDS preventie geven aan medestudenten. De hele week geven ze toneelvoorstellingen aan de eerstejaars. Hier is het schooljaar immers net begonnen en de eerstejaars hebben deze week eeninleefzeek waarin ze de Campus en de verschillende diensten beter leren kennen. De voorstellingen zijn echt super. Ondanks het feit dat het een serieus onderwerp is, zit er heel veel humor in de stukjes. Vandaag is mijn laatste dag op hotel. Morgen verhuis ik naar Stellenbosch bij tante Roosie. Hopelijk kan ik daar met mijn eigen computer op internet en kan ik een paar foto`s online zetten. Nu ben ik aangewezen op de computer in mijn bureau en die is echt oud en heeft een qwerty klavier. Allesbehalve leuk dus voor een tecnonul als ik !!! Baie soenen en groeten van in die Wes Kaap en tot siens !!!
Mijn eerste ochtend op mijn stage zit er juist op. Ik heb nu een uurtje pauze voor we gaan eten en dus profiteer ik er van om een beetje nieuws naar huis te sturen. Het was een hele belevenis om tot hier te raken. Het begon al toen ze de beveiligingscontrole moesten passeren op de luchthaven. Naar aloude gewoonte had ik zel verwacht om een keer of tien te piepen bij de metaaldetector omvervolgens te mogen beginnen aan een alles behalve aangenaam onderonsje met een veiligheidsagent in een paskotje. Groot was dn ook mijn verbazing toen ik zonder piepen de metaaldetector passeerde. Mijn rugzak had echter minder geluk. Blijkbaar werd er springstof gedetecteerd op mijn laptop. Deze moest dqn ook mee voor een volledig onderzoek. Gelukkig werd er niets anders gevonden dan een paar verloren koekjeskruimels tussen de toetsen. De vlucht van twaalf uur is eigenlijk echt nog meegevallen. Toen we in Kaapstad toekwamen werden we wel meteen overvallen door de hitte. Het is hier echt warm !!! Na het passeren van de paspoortcontrole mochten we onze bagage recupereren en mijn valies zat er gelukkig bij. Toen ik de douane gepasseerd was zag ik ook meteen de mensen die mij kwamen ophalen. So far so good dacht ik, nu kan er niks meer mis gaan. Dat was echter te vroeg gejuicht. We konden het verhuurkantoor voor mijn auto niet vinden en dus heb ik nu nog geen auto. Deze namiddag gaan we bellen naar het nummer op de bestelbon en dan kunnen we die gaan ophalen. Gelukkig is er nog een vrouw die samen met mij im hetzelfde hotel logeert en ook de hele week stage loopt. We zijn dus veilig in het hotel geraakt en daar aangekomen ben ik meteen gaan douchen en slapen. Deze morgen ben ik dan ook met deze mevrouw meegereden naar de univ. Die is echt enorm !!! Ik denk dat alleen de ingang en de oprijlaan al even groot zijn als de hele VUB. Ik heb iedereen al een beetje ontmoet en het zijn echt leuke mensen. Deze ochtend hebben we een repititie bijgewoond van een toneelstuk over HIV en beschermingsmaatregelen. Het was echt supergrappig en het waren echt toffe gasten. Ik ben echt op een morgen tijd al superhard verbrand gewoon van het zonlicht. Ik ben nog niet buiten geweest en toch zijn mijn armen al een het pikken. Die factor 50+ is dus meer dan welkom !!!! Ik weet niet wanneer ik mijn volgende berichtje ga kunnen sturen, want we hebben nogal last van powercuts. Zuid-Afrika kan niet genoeg elektriciteit produceren en dus zitten we soms zonder. Neem hier dus nooit de lift, want het kan zijn dat je drie uur vastzit !!! Tot de volgende keer en ik zal proberen om er dan foto`s bij te zetten.
Vandaag heeft Dorien mij de campagnes laten zien die gaan lopen op de Universiteit terwijl ik daar ben. Dorien doet haar doctoraat rond het gebruik van 'digitale layers' in HIV/AIDS preventie aan de University of the Western Cape en zij begeleidt mij bij mijn thesis en mijn stage. Kort gezegd komt het er op neer dat vanaf februari in de computerlokalen wallpapers geïnstalleerd gaan worden op de computers. Op die manier worden hopelijk meer studenten bereikt, waardoor de preventiecampagnes meer succes hebben. Tijdens mijn stage zal ik er ondermeer verantwoordelijk voor zijn om te zorgen dat de wallpapers op tijd op de schermen staan. Daarnaast moet ik ook elke vrijdag een enquête doen bij de studenten om te zien wat ze vinden van de wallpapers. Vandaag heeft Dorien mij uitgelegd hoe ik die enquêtes juist moet afnemen. Ze heeft mij ook al vier van de acht wallpapers laten zien en al zeg ik het zelf: ze mogen er zijn !! Morgen is het mijn laatste dag thuis, want zaterdag vertrek ik naar Düsseldorf om vandaar zondag dan het vliegtuig naar Kaapstad te nemen. Deze middag ben ik nog samen met mijn mama de laatste boodschappen gaan doen. Daarmee was alles in orde voor te vertrekken en moet ik mij nergens meer zorgen om maken dacht ik. Tot het moment dat ik mijn mailbox opendeed. Blijkbaar moeten wij voor onze stage een stageplan indienen en een stagecontract. En dat moest al twee weken geleden ingediend zijn. Als dat niet op tijd is ben je niet verzekerd. Het begint een heel vervelende gewoonte te worden, maar ik viel compleet uit de lucht toen ik die mail las. Dus heb ik onmiddelijk naar de VUB gebeld. Die hebben mij de papieren per mail doorgestuurd en ik heb die onmiddelijk naar Zuid-Afrika gemaild om te laten ondertekenen. Net toen ik dacht dat ik rustig kon wachten tot het zondag is, komt er dus weer een hoop gedoe bij. Ik moet echt is beginnen met mij beter over alles te informeren !!! Het was dus op zijn zachtst uitgedrukt echt een baaldag. Ik heb die dan ook afgesloten zoals het moet: met een sazie in de zetel, een groot pak Côte d'Or chocola met noten en de DVD box van Grey's Anatomy. En dan maar "Mac dreamen" van een zorgeloze dag onder de Zuid-Afrikaanse zon.
Je suis sur le bateau avec Aaricia. Elle a un nouveau chien qui s'appelle Leechy. On a fait des photos marrantes ensemble. C'était très chouette !!!! Gros bisous de Aaricia et Anouk.
Vandaag voor de laatste keer voor mijn vertrek naar de scouts geweest. Ik ben maar eventjes langsgeweest omdat ik ben beginnen leren voor mijn examens. En ik kan elk uur gebruiken !! Het zal raar doen om op zondag geen 40 gillende kapoentjes meer rondmom mij te hebben, maar gewoon te kunnen doen waar ik zin in heb. Lang leve de rust !! Zo een kudde kapoenen in goede banen leiden is echt vermoeiend. Maar het zijn ook wel allemaal superlieve schatjes !! En ook met mijn medeleiding amuseer ik mij te pletter. Daarom aan iedereen: een dikke kus en groet en ik zal jullie missen in Zuid-Afrika !!! Dus daarom: Kapoenen klein maar ... DAPPEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEER !!!!!!! Ingerukt... MARCHE !!!!!
Het is zover: 2007 zit er op. En we hebben het al feestend afgesloten !! Het was echt een supergezellige avond bij Joe thuis. En het werd nog gezelliger toen ik vernam dat ik geen BOB moest zijn. Lang leve de 'light' Mojitoos van Mart !! Ik heb trouwens een leuke ontdekking gedaan: 2008 is een schrikkeljaar. Dat betekent dus dat ik een dag langer in Zuid-Afrika blijf ! Het jaar kan voor mij alvast niet meer stuk !
Even snel een berichtje, want ik sta op het punt om naar huis te gaan. Ik had dus een rode auto en daar was ik uitermate trots op. Mijn collega's noemden hem de "red ferrari" aangezien hij rood was. Logisch !!! (sorry, maar het is een lange dag geweest). Zaterdag is mijn rode ferrari echter in panne gevallen. Ik was naar sanne haar huis gereden en we waren van plan om samen naar de mall te gaan, maar dat was dus buiten mijn auto gerekend. Hij wou niet meer starten. Ik heb dus de roadside assistance van de verhuurfirma gebeld en die hebben mij een nieuwe auto gebracht. Nu heb ik dus een witte auto. Ongeveer drie uur later dan voorzien kon ik dan eindelijk vertrekken met sanne. Ik was dan ook pas heel laat thuis in Stellenbosch en ik had tante Heidi niet meer gezien. De volgende morgen wanneer ik buiten kom zie ik haar heel verbaasd rond mijn auto lopen. Vraagt ze mij: "Was your car always white? Becouse I thaught it was red, but I don't have a very good memory anymore at my age." Ik heb haar gerustgesteld dat haar geheugen nog prima is en dat mijn auto inderdaad rood was, maar dat die in panne staat en dat ik nu dus een witte heb. Het is wel even wennen aan de kleur. Toen ik zaterdag avond laat met sanne uit de mall kwam kreeg ik even een lichte paniekaanval toen ik geen enkele rode auto op de parking zag staan. Gelukkig kon sanne nog net zeggen dat mijn auto nu wit was voordat ze in de slappa lach uitbarstte. Thank god for that !!!
Vandaag zit mijn derde stagedag er al op en ik kan nu al niet geloven hoe snel de tijd voorbij gaat. Ik ben echt al goed gewend aan mijn nieuwe leventje. Ik heb ondertussen mijn huurauto en ik ben het al redelijk goed gewoon om aan de andere kant van de zeg te rijden. Het enige waar ik nog moeilijkheden mee heb is het vinden van de handrem en de veiligheidsgordel. Ik begin ook al goed mijn weg te kennen en vandaag ben ik voor de eerste keer naar de Campus kunnen rijden zonder verkeerd te zijn. Oooh eh eh !!! Mijn stage is echt fijn. Gisteren en vandaag heb ik de voorstellingen bijgewoond van de toneelstukjes die de peer educators in elkaar gestoken hebben. Peer educators zijn studenten van UWC (University of the western Cape)die HIV/AIDS preventie geven aan medestudenten. De hele week geven ze toneelvoorstellingen aan de eerstejaars. Hier is het schooljaar immers net begonnen en de eerstejaars hebben deze week eeninleefzeek waarin ze de Campus en de verschillende diensten beter leren kennen. De voorstellingen zijn echt super. Ondanks het feit dat het een serieus onderwerp is, zit er heel veel humor in de stukjes. Vandaag is mijn laatste dag op hotel. Morgen verhuis ik naar Stellenbosch bij tante Roosie. Hopelijk kan ik daar met mijn eigen computer op internet en kan ik een paar foto`s online zetten. Nu ben ik aangewezen op de computer in mijn bureau en die is echt oud en heeft een qwerty klavier. Allesbehalve leuk dus voor een tecnonul als ik !!! Baie soenen en groeten van in die Wes Kaap en tot siens !!!
Mijn eerste ochtend op mijn stage zit er juist op. Ik heb nu een uurtje pauze voor we gaan eten en dus profiteer ik er van om een beetje nieuws naar huis te sturen. Het was een hele belevenis om tot hier te raken. Het begon al toen ze de beveiligingscontrole moesten passeren op de luchthaven. Naar aloude gewoonte had ik zel verwacht om een keer of tien te piepen bij de metaaldetector omvervolgens te mogen beginnen aan een alles behalve aangenaam onderonsje met een veiligheidsagent in een paskotje. Groot was dn ook mijn verbazing toen ik zonder piepen de metaaldetector passeerde. Mijn rugzak had echter minder geluk. Blijkbaar werd er springstof gedetecteerd op mijn laptop. Deze moest dqn ook mee voor een volledig onderzoek. Gelukkig werd er niets anders gevonden dan een paar verloren koekjeskruimels tussen de toetsen. De vlucht van twaalf uur is eigenlijk echt nog meegevallen. Toen we in Kaapstad toekwamen werden we wel meteen overvallen door de hitte. Het is hier echt warm !!! Na het passeren van de paspoortcontrole mochten we onze bagage recupereren en mijn valies zat er gelukkig bij. Toen ik de douane gepasseerd was zag ik ook meteen de mensen die mij kwamen ophalen. So far so good dacht ik, nu kan er niks meer mis gaan. Dat was echter te vroeg gejuicht. We konden het verhuurkantoor voor mijn auto niet vinden en dus heb ik nu nog geen auto. Deze namiddag gaan we bellen naar het nummer op de bestelbon en dan kunnen we die gaan ophalen. Gelukkig is er nog een vrouw die samen met mij im hetzelfde hotel logeert en ook de hele week stage loopt. We zijn dus veilig in het hotel geraakt en daar aangekomen ben ik meteen gaan douchen en slapen. Deze morgen ben ik dan ook met deze mevrouw meegereden naar de univ. Die is echt enorm !!! Ik denk dat alleen de ingang en de oprijlaan al even groot zijn als de hele VUB. Ik heb iedereen al een beetje ontmoet en het zijn echt leuke mensen. Deze ochtend hebben we een repititie bijgewoond van een toneelstuk over HIV en beschermingsmaatregelen. Het was echt supergrappig en het waren echt toffe gasten. Ik ben echt op een morgen tijd al superhard verbrand gewoon van het zonlicht. Ik ben nog niet buiten geweest en toch zijn mijn armen al een het pikken. Die factor 50+ is dus meer dan welkom !!!! Ik weet niet wanneer ik mijn volgende berichtje ga kunnen sturen, want we hebben nogal last van powercuts. Zuid-Afrika kan niet genoeg elektriciteit produceren en dus zitten we soms zonder. Neem hier dus nooit de lift, want het kan zijn dat je drie uur vastzit !!! Tot de volgende keer en ik zal proberen om er dan foto`s bij te zetten.
