DES AVONDS WORDEN MIJN GEPEINZEN EEN HOFKE VAN GEHEIMENIS.. WAAR BLOEMEN NAAR HET WESTEN WIJZEN, WAAR IEDRE VOGEL SLAPEN IS. DES AVONDS WORDT DE WERELD KLEENER EN DICHTER ALLE VER VERLEËN... DIE EENZAAM ZIJN,WORDEN ALLEENER, EN DIE BEMINNEN MÉÉR BIJEEN.
DES AVONDS WEEGT ER OP MIJN ZWIJGEN DIE SCHONE, MENSELIJKE PIJN... DE DRANG EEN INNIG WOORD TE KRIJGEN EN ZELF VOOR IEMAND LIEF TE ZIJN.
DES AVONDS WORDEN MIJN GEPEINZEN EEN HOFKE VAN GEHEIMENIS... WAAR BLOEMEN NAAR HET WESTEN WIJZEN, WAAR IEDRE VOGEL SLAPEN IS. DES AVONDS WORDT DE WERELD KLEENER EN DICHTER ALLE VER VERLEËN... DIE EENZAAM ZIJN, WORDEN ALLEENER, EN DIE BEMINNEN MÊÊR BIJEEN.
DES AVONDS WEEGT ER OP MIJN ZWIJGEN DIE SCHONE, MENSELIJKE PIJN... DE DRANG EEN INNIG WOORD TE KRIJGEN EN ZELF VOOR IEMAND LIEF TE ZIJN. alice nahon.
Laat mij als vlinder spontaan, al fladderend door ons hofke gaan. Het paadje loopt een beetje schuin, maar ik fladder recht door de tuin. In ons hofke heb ik heel veel fun, en land al fladderend op de sedum. Ook de kruiden ruiken heerlijk fijn, nog even snoepen van de marjolein. Een paar meter verder de vlinderstruik, waar ik ook met veel plezier op duik. En zeker mag ik de rozen niet vergeten, daar heb ik al vaak op gezeten. Dan heb ik nog een geheim plekje, dat wordt mijn onderduikstekje.