|
Terug van een reisje naar Denemarken. De
broer van Echtgenoot, en peter van onze Jongste, woont en werkt in
Kopenhagen. En petekind mocht zich verheugen op een weekje verblijf in het nieuwe thuisland, met als hoogtepunt een bezoek met overnachting in
Legoland. En ik was mee, als moeder-begeleider, maar eveneens en zeker
als mee-genieter.
Nonkel had
alles tot in de puntjes voorbereid. En zo beleefden we een prachtige
week. Langs diverse pretparken, want daar is Jongste aan verslingerd.
Met bus, metro of boot langs talrijke bezienswaardigheden in de stad:
nieuwe en oude gebouwen, pittoreske straten, het folkloristische
wisselen van de wacht voor het koninklijk paleis, het zeemeerminnetje...
We zetten onze voet heel eventjes net over de grens op Zweedse bodem.
We bezochten een vikingbootmuseum, en namen met verve deel aan de
activiteit die daar toevallig in gang was: kinderen mochten, gebruik
makend van allerlei gereedschap en materiaal, en met de hulp van
vaders of moeders, een water-waardig scheepje ineen knutselen. Met spijt liet
Jongste het zijne achter, want het kon moeilijk mee in de metro en later
in de valies naar huis.
We
maakten een lange autotocht, over lange indrukwekkende bruggen en langs
bijwijlen schitterende landschappen, naar Legoland. Legoland, met zijn
mooie attracties, dat ook. Maar vooral ook de vele bouwsels uit
legoblokjes, de steden en rivieren, met ertussenin de prachtige
aanplanting van tuinen vol boompjes, zo miniatuur als de gebouwtjes
zelf. De Star Wars bouwsels trokken vooral de aandacht van Jongste.
Na
ons verblijf in Legoland reden we verder, naar een buitenverblijf op
één van de vele piepkleine eilandjes die Denemarken rijk is. We
parkeerden het gehuurde autootje op het vasteland en maakten de
overtocht per overzetboot. Want het eilandje was autovrij en zo heerlijk
stil, dat je niet anders kon dan af en toe even blijven staan om heel
bewust naar die stilte te luisteren en in je op te nemen.
Minder
stil, maar fantastisch, was het tochtje met ons drieën in een gehuurd
motorbootje, waarmee we het eiland rondvoeren. Van dat alles maakte ik
vele foto's, als herinnering. Tot ik, tijdens het kuieren langs het
strandje rond het eiland, uitschoof op een glibbersteen en met camera en
al in het water viel. Terwijl het water uit het toestel stroomde,
verwijderde ik snel batterij en geheugenkaartje. De gemaakte foto's kon
ik zo redden, maar verder fotograferen was vanaf dat moment gedaan
natuurlijk.
Hier een klein
greepje uit mijn aldus on-affe reportage. Met vooral héél veel dank aan
Nonkel, Peter van Jongste en onze toegewijde gids tijdens deze
fantastische reis.
|
