|
Gisteren was het Vaderdag. En de verjaardag van Ma. Als ze nog zou leven zou ze gisteren 81 jaar geworden zijn.
Dit alles zou reden genoeg geweest zijn om Pa in Middelkerke een bezoekje te brengen. Maar dat lukte niet, want we kregen zelf bezoek. Bezoek dat neerstreek bij Oudste Broer. Bezoek van ver: helemaal uit Canada.
Nicht Mary, een dochter van mijn tante, de oudste zus van Ma, kwam ons gedag zeggen. Haar moeder, onze tante dus, is ongeveer een jaar geleden overleden.
Mary werd vergezeld van tante Annie en haar man. Tante Annie is ook een zus van Ma. (Zij waren in dat gezin met tien meisjes!)
En ook al is zij weer een heel andere persoon, de gelijkenis liegt er niet om. Met deze gelijkenis en diezelfde streek-moedertaal was het net of we weer een beetje Ma in huis kregen.
Tijdens het bezoek werd er verteld over het overlijden van de oudste zus. Er werd wat verhaald over hun jeugdjaren. Wij konden op onze beurt het verhaal kwijt over de laatste dagen van Ma.
En natuurlijk kwamen er een heleboel andere dingen aan bod. Want we hadden onze nicht in jàren niet meer gezien. En tante Annie, dat was inmiddels ook al lang geleden.
Het was heel erg gezellig allemaal. En lekker ook. Want Schoonzus had voor een heerlijke maaltijd gezorgd: zoete puntpaprika, gevuld met gehakt en overgoten met heerlijke saus. Hmm...! (Kwestie van een beetje reclame te maken!)
Een fijne namiddag. En geen betere manier om aan Ma herinnerd te worden, precies op haar verjaardag.
Pa konden we geen bezoek brengen aan de kust. Maar die heeft deze speciale dag toch niet alleen hoeven door te brengen.
Jongste Zus bracht met haar gezin het Pinksterweekend bij hem door.
U ziet wel, die grote gezinnen... Dat heeft zo zijn voordelen!
|
