Sinds de dood van James lijkt Caila in constante shock,
naast huilen doet ze niets. Telkens als ik haar zie kijkt ze wezenloos voor
zich heen. Vandaag heeft ze besloten om naar huis te gaan en aangezien ik hier
niets te zoeken heb ga ik ook maar. Ik heb haar voorgesteld om met mij mee te
gaan maar ze stond erop om naar haar eigen huis te gaan met haar eigen spullen
en haar eigen herinneringen aan James. De piloot komt ons morgen ophalen. Zal
ik Caila ooit nog terug zien? Geen idee
Deze morgen besloten Caila en ik na het eten even te gaan
zwemmen. Niet zomaar spartelen en spetteren zoals we gewoonlijk doen, maar echt
baantjes trekken. Caila leek me nu beter te kunnen bijhouden dan in het begin.
Bijna alles wat ik vandaag deed, deed ik samen met Caila. Als we samen op het
strand lagen, leek de lucht blauwer. Als we samen met dolfijnen zwommen, leek
het water helderder. Telkens wanneer ze naar me glimlachte gaf ze me en gevoel
van hoop. Elk moment dat we samen doorbrengen worden mijn gevoelens voor haar
dieper. Jammer genoeg zal dit niet lang meer duren James is deze middag gestorven
door een haaienbeet. Ik zou het graag meer uitleggen maar ik kan het niet, ik
krijg het niet over mn lippen.
James en Caila zijn hier nu al enkele weken. James besteed
het grootste deel van zijn tijd in het water, ik heb nog nooit iemand ontmoet
die zo graag snorkelt. Aangezien ik niet goed durfde met James erbij heeft
Caila zelf de eerste stap gezet. Ze ging gisteren bij me op schoot zitten
tijdens het kampvuur. James leek niet boos te zijn maar ook niet blij, ik denk
dat hij zich wat verantwoordelijk voelt voor haar maar ze is oud genoeg om zelf
te beslissen wat ze doet. Toch ben ik vandaag eens gaan praten met hem. Ik
vertelde hem dat de gevoelens wederzijds zijn en hij zei dat hij niemand liever
zou hebben als broer. Top jongens is het
Ik ben een paar dagen geleden naar het vaste land gegaan,
doe dit ik af en toe om eens goed te kunnen eten, slapen en douchen. Net
wanneer ik me wat eenzaam begon te voelen op het eiland heb ik haar ontmoet.
Caila heet ze, ik snap nog steeds niet waarom ze geïnteresseerd was in me. Ze
zat aan de andere kant van de bar te lachen met enkele jongens. Vergeleken met
hun had ik geen kans dacht ik. Toch kwam ze naar me toe en toen ik haar
vertelde over het eiland was ze super enthousiast. Om te lachen vroeg ik of ze
mee wou gaan en tot mijn verbazing zei ze ja! Wat ik echter niet wist, was dat
haar broer, James, ook zou meegaan
Ik kan niet wachten tot het bouwmateriaal wordt geleverd
want ik heb in het bos de ideale locatie gevonden! Het is niet ver van mijn
kampeerplek op het strand en de bomen erom heen zouden me moeten beschermen
tegen de hevige stormen die me nog te wachten staan. De omliggende vegetatie
zal ik jammer genoeg wel moeten wegkappen, een pittige klus denk ik. Vandaag
heb ik alvast met een schop wat ondergroei uitgespit. O ja, ik heb een haai
gezien vandaag! Ik was zo ver afgedreven van het rif dat ik eerst niet doorhad
toen hij naast mij zwom. Het kostte me de grootste moeite om niet in paniek te
geraken.
Ik heb de voorbije tijd enorm veel gesnorkeld. De dieren
hier zijn prachtig, in de vissen zie ik mooiere kleuren dan ik ooit al heb
gezien en de details zijn oneindig. Een aantal dolfijnen zijn me komen
gezelschap houden, ze komen elke ochtend en elke avond. Prachtige dieren, en
vriendelijk, ze laten me hun aanraken en zelf meezwemmen als ik me vasthoud aan
hun vinnen. Verder dan het rif durf ik echter niet gaan, van zodra het water
donkerder wordt krijg ik schrik voor haaien. Ik zal de waarschuwingen van de piloot
nooit vergeten Ben ook begonnen met het lezen van het boek dat ik heb gekocht
over huizenbouw. Ik popel om te beginnen, morgen kies ik de plek waar ik ga
bouwen.
Ik ben net aangekomen op het eiland. Nog steeds geen spijt
van mijn beslissing. Eens zien hoe iedereen thuis reageert als ze merken dat de
geldkraan is dichtgedraaid. In het begin was iedereen blij met het geld dat ze
kregen, mijn moeder, mijn zus, mijn stiefvader. Nu lijkt het vanzelfsprekend te
zijn en worden ze boos wanneer het te laat is. Heb ze voor mn vertrek een
aanzienlijke som gegevens en dat is het laatste, als ze het er direct doorjagen
dan is dat hun probleem. De eenzaamheid maakt me kalm, had die afstand van mij
drukke businessleven echt nodig. Heb wel schrik voor de hoeveelheid drinkwater
die ik heb meegenomen, de warmte is hier enorm drukkend en ik drink meer dan
gewoonlijk. Gelukkig komt de piloot één keer per maand met voorraden, en als
het echt nodig is kan ik hem altijd bellen met de telefoon die hij me heeft
gegeven.
 "Sad"){kind=icon}
 "Crying or Very sad"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Confused"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
