|
 
Wat is het toch mooi, strategisch spel waar planning en taktische keuzes hand in hand gaan.
De president die op het einde van de ronde een bezoekje brengt aan de
overgebleven Cubaan vind ik heerlijk
die arme stakker wordt getroost
maar een sigaar of mojito wordt hem/haar niet aangeboden.
Strak in het cubaans hemdje zit iedere ronde.
1) wetsvoorstellen bekend maken (PS. Wij kunnen beter knopen doorhakken dan de huidige regering )
2) de actiefase: bestaat uit het uitspelen van 1 vd 5 handkaarten of 1 cubaanse kaart nemen EN de bijbehorende actie uitvoeren.
3) Parlementsfase: hier wordt er gestemd en kan je ook stemmen bijkopen
om zo trachten de meerderheid te bemachtigen. Die met de meerderheid
beslist welke 2 vd 4 wetten ten uitvoer zullen worden gebracht.
4) Statutaire fase: dit wil kort zeggen dat de nieuw gekozen wetten of reeds goedgekeurde wetten van kracht worden.
5) einde vd spelronde.
Zo gaat het 8 ronden door
De trigger in dit spel is enerzijds welke actie speel je wanneer
toch
wel steeds moeilijk om je planning in goede banen te doen verlopen
en
anderzijds welke wetsvoorstellen zullen worden aangenomen en dus van
kracht worden.
+ de vormgeving van het bordspel
+ duidelijke spelregels.
+ vele strategische mogelijkheden
+ je eigen plantagebord is dubbelzijdig, je komt overeen welke kant je gaat spelen. Allemaal dezelfde indeling of verschillend.
+ Vele ultimatums en deze elke spel anders door devrandomness van de kaarten.
+ Duidelijke vormgeving van de tegels
+ Taalonafhankelijk
Door de vele strategische mogelijkheden kan het zijn dat je door het bos de bomen niet meer ziet.
|
