Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
25-03-2010
Mid-box 5 : Alea iacta est
Zoals de titel u reeds zal verraden is dit een spel met dobbelstenen, erg veel dobbelstenen. Niet zo veel als Das spiel (Abacusspiele) die vooralsnog het record hebben met 166 dobbelstenen als ik het goed voorheb. Het feit dat dit een dobbelspel is, duidt ook al de intentie van het spel aan, geen tactische hoogvlieger dit spel, gewoon dobbelen en je stenen op de juiste plaats inzetten op het juiste moment. Gooi je de beste combinaties win je hier en daar fiches, die je bij de telling punten gaan opleveren.
Het speelbord bestaat afhankelijk van het aantal spelers uit een aantal gebouwen. Elk gebouw heeft z'n eigenheid en levert een bepaald soort beloning op. Je gaat om beurten je dobbelstenen gooien, een setje wegleggen in de gebouwen, daarna als je terug aan de beurt bent, gooi je terug de overige dobbelstenen en plaats je ze op een gebouw, ... dit gaat door tot iedereen al z'n dobbelstenen heeft geplaatst.
1) Templum (enkel bij 4 of 5 spelers) : de eerste speler legt één dobbelsteen, neemt een fortunafiche, de volgende speler moet twee dobbelstenen leggen met in totaal een hogere waarde, hij trekt twee fortunafiches, ...
2) Senatus : dobbelstenen in volgorde worden hier gelegd (straat), je mag de rij verlengen in volgende rondes. De speler met de langste rij neemt 3 senaatskaarten, houdt er één en geeft door aan de speler met de tweede langste rij, hij neemt ook een senaatskaart, de laatste kaart komt verdekt terug onder de stapel
3) Castrum : dobbelstenen met hetzelfde ogenaantal, je mag aanvullen in volgende rondes of een nieuwe rij starten. De speler met de langste rij neemt als eerste een provinciekaart, daarna de volgende speler, dit gaat door tot alle provinciekaarten zijn verdeeld of alle rijen zijn afgehandeld.
4) Forum romanum : je legt één dobbelsteen, of twee dobbelstenen (samen waarde vijf) in de rij op de juiste plaats, van klein naar groot, de andere dobbelstenen schuiven door. Dobbelstenen die uit het forum vallen komen in de latrina terecht. Op het einde van de ronde kiezen de spelers van links naar rechts een personenfiche.
5) Latrina : hier komen alle dobbelstenen terecht die je niet meer geldig kwijt kan in een gebouw of die uit het forum worden geduwd. Per dobbelsteen krijg je een herhaalfiche, je kan deze gebruiken om de dobbelstenen te hergooien na een rol.
Na elke ronde volgt er een waardering : - het aantal provincietegels die inwoners hebben - het aantal inwoners die zijn ondergebracht in een provincie of gebruikt bij een senaatskaart - vervolmaakte senaatstegels - optelling van fortunafiches - herhaalfiches : 2
Persoonlijk vind ik de waardering nogal een gedoe, echt handig telt het niet en het vertraagt het spel dan ook mateloos. Ik vind dit spel geen hoogvlieger, als ik een ludiek dobbelspel wil doen, grijp ik wel naar Perudo of Dice town. Dit spel zwemt een beetje verloren tussen een dobbelspel en puntjes scorenspel. Je kan voor bepaalde zaken echt proberen te gaan, maar volgens mij is het de meest juiste tactiek om gewoon zo veel mogelijk fiches (van eender welke soort) te verzamelen, dan kan je op het einde sowieso mooie combinatie maken. Uiteraard hou je wel wat in het oog wat je graag zou willen bemachtigen, maar je bent op dat moment zo afhankelijk van jouw rol en die van de tegenspelers dat ze zonder het te beseffen misschien jou misschien wel dwarsbomen.
Titel : Alea iacta est Auteur : Jeffrey D. Allers & Bernd Eisenstein Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 9+ Spelregels
Hier is er weer zo ééntje, iedereen kiest kaarten en hoopt dat de andere spelers deze niet kiezen, zodat hij toch maar de acties kan uitvoeren. Hou je van de spelmechanisme? Koop dit spel dan zonder nadenken. Vind je het maar niets en wil je controle over alles, laat dit spel dan maar in de rekken. Sommige mensen vinden het jammer dat deze spellen niet in het Nederlands verschijnen, ik kan dat best begrijpen, maar zelfs mijn vriend met het meeste haar op z'n Duits, roept even vrolijk "Nein, ich bin ..." of "So sei es".
De spelers trachten punten te verzamelen door toverdrankjes te brouwen. Ze kunnen dit door de juiste ingrediënten (rode, witte en groene druppels) te verzamelen en dan de juiste ketel te vullen of door toverdrankjes te verzamelen. De speler die dit het beste doet, wint het spel.
De spelers krijgen 12 personages die elk hun eigenschappen hebben. Elke ronde zullen ze er slechts vijf hiervan mogen kiezen. En dan maar hopen dat niemand anders jouw idee had. De startspeler neemt één van zijn gekozen personagekaarten en zegt : "Ich bin ... (naam personage)", dan komen de spelers om beurten aan het woord. - heb jij dit personage niet gekozen, dan pas je gewoon - heb jij dit personage ook gekozen, kan je twee zaken doen : a) "So sei es" : je bevestigt dat de speler het personage is, en gebruikt zelf de troostprijs van dit personage b) "Nein, ich bin ... (naam personage)" : je ontneemt het personage van de speler, hij kan al niets meer doen en jij moet nu hopen dat de resterende spelers jouw rol zelf niet afpakken Diegene die de actie van het personage uiteindelijk mag spelen, komt het volgende personage uit. Op die manier worden alle kaarten één voor één uitgespeeld. Daarna nemen de spelers alle personages terug op handen en begint een volgende ronde.
De rollen : - wolvenhoeder : drie rode druppels nemen, troost = 1 rode druppel - slangenvanger : drie witte druppels nemen, troost = 1 witte druppel - kruidenzoeker : drie groene druppels nemen, troost = 1 groene druppel - alchemist : één druppel inruilen voor vijf goud, troost = 1 druppel inruilen voor twee goud - waarzegster : één goudstuk inruilen voor twee toverdrankjes (punten), troost = één goudstuk inruilen voor één toverdrankje - assistent : één goudstuk inruilen tegen drie willekeurige druppels, troost = één goudstuk inruilen tegen één druppel - druïde, heks, tovenaar : je kan de toverdranken in de desbetreffende ketel gaan maken als je de betreffende druppels afgeeft, troost = twee extra goudstukken afgeven en betreffende druppels om drank te fabriceren - heksenmeester : je voert de openliggende toverspreuk uit, troost = één goudstuk uit de voorraad - zakkenroller : je steelt één derde van de goudstukken van je tegenspelers, deze komen op de bovenste goudrekkaart, de speler kan dan eventueel nog goudstukken toevoegen om de kaart te kopen, troost = één goudstuk minder afgeven dan normaal - bedelmonnik : idem zakkenroller maar met druppels (de spelers kiezen zelf welke druppels ze afgeven)
Ook dit spel krijg je wel aan de meeste mensen verkocht, eens je een rondje hebt gespeeld, is het allemaal erg duidelijk. Aanvankelijk zullen er wel wenkbrauwen gefronst worden, want de uitleg is vrij abstract. Hoewel de geluksfactor aanwezig is, blijkt dat sommige mensen hier toch beter in zijn dan andere, ik spreek uit ondervinding, want ik eindig meestal laatste. Het kunnen inschatten wat een ander niet zal doen is hier de kunst.
Titel : Wie verhext! Auteur : Andreas Pelikan Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 9+ Spelregels
Wederom een kaartspel met een dik spelregelboek. Het lijkt wel of ze het er bij Alea om doen. Maar de eerlijkheid gebiedt mij om te zeggen dat ik me al verschillende keren goed heb geamuseerd met dit spel. Het is een biedspel van de puurste soort. Bieden zal het allerbelangrijkste (en ook enige) zijn dat u moet doen.
Elke speler krijgt een ontwikkelingsbord waarop hij z'n macht tracht te laten groeien. Je kan in drie kleuren gaan sparen, geel voor geld, oranje voor punten en rood voor arbeiders die je iets extra's bieden. Het spel verloopt over verschillende ronden (afh. aantal spelers) die zijn opgesplitst in 2 fasen. In fase 1 ga je bij de verschillende edelen langs, in fase 2 ontvang je geld, schuldbrieven en punten (waar het uiteindelijk weer om draait).
In fase 1 worden de edelen bezocht, er wordt geboden voor z'n hulp. Je mag enkel de kaarten gebruiken van de bepaalde edele. Je kan drie zaken doen : passen, evenaren of verhogen. Het gaat om het aantal gespeelde kaarten. Als je als enige het hoogste bod deed, win je de veiling sowieso. Zijn er meerdere spelers met hetzelfde bod, telt de kaart met de hoogste waarde als winnende. De niet-winnaars krijgen als schadevergoeding 100 gulden (2de speler) en 50 gulden (volgende spelers)
De speler die een veiling wint, neemt een open privilegekaart naar keuze en voert twee van de drie aangeboden privileges uit. Deze privileges kunnen geld zijn (500 gulden), punten (6 of 7) of extra kaarten van de voorraadstapel ofwel neemt de speler het eerst volgende niveaukaartje en legt het op zijn ontwikkelingsbord. Indien u graag weet wat deze niveaukaartjes allemaal zijn, raad ik u aan om de spelregels eens door te nemen. (In de loop van het spel moet je ook een kerk en kathedraal bouwen anders mag je niet meer punten scoren dan respectievelijk 25 en 45.)
In fase 2 worden de spelers uitbetaald afhankelijk van hun niveau op het spelersbord : geld, punten en schuldbrieven. En dan kan er een nieuwe ronde van start gaan. De speler die op het einde van het spel het meeste punten heeft gesprokkeld, wint het spel.
Het spel klinkt vrij ingewikkeld en is ook wel een beetje abstract, maar dit keer stoor ik me daar niet echt aan. Ook het artwork en de kleuren zijn niet echt flashy, maar dat schaadt het spel ook niet echt. Dit spel staat er gewoon. Het blijft nagelbijten bij elke bieding die je doet, je wil zo graag uitbouwen, maar hebt ook een beetje geluk nodig met je handkaarten. Soms moet je je een beetje inhouden om in een latere beurt een grote slag te kunnen slaan, maar laat je al dat lekkers passeren is de vraag ???
Titel : Augsburg 1520 Auteur : Karsten Hartwig Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 75 min. Leeftijd : 12+ Spelregels
Dit is zo één van die spellen die geruisloos door het leven gaat als zijnde een Alea spel. Als u even kijkt naar de auteur, kunnen we toch stellen dat het niet van de eerste-de-beste is. Ik ga u even inlichten over dit spel : het is een goed spel, niet meer en zeker niet minder.
In palazzo gaat u zo mooi mogelijke gebouwen oprichten. Met mooi bedoel ik vooral gebouwen bestaan uit hetzelfde materiaal op alle verdiepingen, met veel ramen en deuren, want dit levert meer punten op. Het bouwen op zich zal waarschijnlijk niet zo'n probleem zijn. Maar om aan de verschillende verdiepingen te geraken, zal u meer uw best moeten doen.
De verdiepingen worden per soort (I,II, III) geschud. In de laatste stapel worden ook de ruiterkaarten gestopt. De kaarten duiden het einde van het spel aan. Zo gauw ze alle vijf zijn verschenen en de puzzel compleet is, stopt het spel onmiddellijk en wordt er geteld voor de overwinning.
Speelbeurt : - geld nemen : er worden geldkaarten opengedraaid (één meer dan spelers), speler neemt twee kaarten, andere spelers elk één in volgorde - bouwelementen kopen respectievelijk veilen : er worden twee bouwelementen opengedraaid, één komt op de verzamelplaats, de andere op de steengroeve x aantal plaatsen (afh. aantal ramen op bouwelement) verder dan de bouwmeester. Nu beslist de speler of hij wil kopen of veilen. Kopen doe je van de verzamelplaats. Je moet minstens één element kopen en max. 2. De kostprijs bedraagt 10 min het aantal bouwelementen die er liggen. Kies je voor veilen, wordt de bouwmeester naar de eerstvolgende groeve met bouwelementen verplaatst. Alle bouwelementen in deze groeve worden geveild. De speler neemt het certificaat met waarde 3 en start de veiling. De andere spelers mogen om beurten bieden door een bod (geld, certificaten) op tafel te leggen. De veiling gaat door tot iedereen heeft gepast, de winnaar neemt de bouwelementen en bouwt deze en legt z'n geldkaarten af. - bouwelement verbouwen : je mag één afzonderlijk bouwelement invoegen (tussen twee verdiepingen), demonteren of verwijderen (dit laatste doe je enkel naar het einde van het spel toe als je ziet dat je hier geen paleis meer mee kan bouwen)
De geldkaarten : Hiermee gaat u bieden op de verdiepingen die in de steengroeve komen te liggen. De kaarten hebben een waarde van 3 tot 7, certificaten hebben een waarde 2 of dienen als joker. Een groep van drie geldkaarten van verschillende kleur, maar met dezelfde waarde is 15 waard.
De bouwvoorwaarden : - de bouwelementen mogen enkel opklimmend op elkaar worden geplaatst, er mogen wel leegtes ontstaan - geen enkel paleis mag dezelfde verdiepingen bevatten - bouwmaterialen mogen worden gemixt (maar leveren minder op) - het aantal vensters per verdieping mag variëren (maar liefst zo veel mogelijk) - een bouwelement mag normaal enkel op de voorgaande worden gelegd (met uitzondering van een speciale actie)
Puntentelling : - paleis bestaande uit 1 verdiep = -5 punten - 2 verdiepingen = 0 punten - 3 verdiepingen = het aantal vensters - 4 verdiepingen = het aantal vensters + 3 - 5 verdiepingen = het aantal vensters + 6 Je krijgt ook extra punten voor : - 1 of 2 verdiepingen in zelfde materiaal = 0 punten - 3 of 4 verdiepingen in zelfde materiaal = + 3 - 5 verdiepingen in zelfde materiaal = + 6
Titel : Palazzo Auteur : Reiner Knizia Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+ Spelregels
Jammer, jammer, jammer, ... zoveel regeltjes voor zo'n relatief, makkelijk spel. Zet er u eens achter en u merkt dat dit spel de twijfelachtige eer heeft van de dikste handleiding nl. 31 pagina's van alle Alea spellen. Het moet wel gezegd dat men veel voorbeelden heeft gebruikt en nog wat extra info geeft over de verschillende personages, maar de spelregels zijn toch redelijk artificieel en moeilijk om zo uit de losse pols op te sommen. - de manier van invloedsstenen inzetten - het uitspelen van personagekaarten - het waarderen van personages - het terugtrekken van de invloedsstenen - het verzamelen van de voordelen en omdraaien van de personages - het uitvoeren van opdrachten Laat u echter niet afschrikken, worstel je even door de regels en een eerste testspel en u zal versteld staan van de mogelijkheden die dit spel biedt.
Jammer des te meer omdat dit een fantastisch spel is, dat me echt heeft aangegrepen. Toen ik het de eerste keer speelde, heb ik nog een nachtje wakker gelegen van hoe ik bepaalde zetten wel had moeten doen. Het spelmechanisme is eenvoudig, je tracht een meerderheid te creëren bij de hofhouding van de zonnekoning om zo hun voordelen te bekomen.
Je verzamelt opdrachtfiches bij de hofhouding om deze in je opdrachtkaarten te gebruiken en op deze manier punten te scoren. Zet je invloedsstenen verstandig in en verzamel de meeste wapenschilden om het spel te winnen.
Titel : Louis XIV Auteur : Rüdiger Dorn Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+ Spelregels
De laatste big-box uit de reeks voorlopig. Deze werd voorgesteld op Spiel 2009 in Essen. Al héél snel volgde er een Nederlandse versie van bij QWG, die werd gereleased op zaterdag 30 januari. Die jongens van QWG kennen er iets van, een officiële releasedag, met een boekje met bonnen voor uitbreidingen en extraatjes. Ik probeer nog zo'n boekje vast te krijgen, dus ik kan je niet meer vertellen over de inhoud ervan. Maakt natuurlijk ook niets uit, want het gaat hier over de originele versie van Alea. Zoals de laatste spellen uit de reeks al gebleken is, is Stefan Feld zich toch aan het ontpoppen als huisauteur van Alea, en mijn gedacht : ze zouden er slechtere kunnen kiezen.
Macao durft wel eens een langdradig spel te worden, heb ik al op verscheidene besprekingen gelezen. Je zou je tijdens de laatste ronden blijkbaar wel eens kunnen gaan vervelen, aangezien de winnaar al bijna vast staat. Wat dit betreft, bekruipt mij een beetje een "Im jahr des drachen"-gevoel. Maar we willen het spel zeker een kans geven. Dit spel kregen we overigens als beloning voor onze inspanningen hier op de weblog.
Een spel duurt 12 ronden, in deze ronden worden 3 fasen overlopen : - kaarten : de bouwwerk- en personenkaarten worden opengedraaid (deze kaarten zijn misschien een reden om een Nederlandstalige versie aan te schaffen), de tolwaarde wordt berekend (staan onderaan de kaarten), tenslotte kiezen de spelers in volgorde een kaart die ze willen uitspelen later - dobbelstenen : de dobbelstenen worden gegooid en per soort (aantal ogen) bij elkaar gelegd, elke speler kiest 2 dobbelstenen en legt deze naast zijn windroos, de windrozen worden één plaats doorgedraaid, pijl geeft aan welke dobbelstenen mogen gebruikt worden - acties : alle dobbelstenen in de voorraad worden gebruikt om acties uit te voeren
De mogelijke acties : 1) kaarten activeren die op zijn spelersbord liggen, betalen met actiestenen en nadien is die actie voor altijd kosteloos 2) stadsdeel in bezit nemen : leg je fiche op een stadsdeel na de gevraagde actiestenen in te leveren (eventueel worden er bonusfiches gewonnen) 3) op de muur vooruitgaan : éénmaal per ronde actiestenen afgeven in ruil voor velden vooruitzetten 4) schip bewegen : actiestenen afgeven om zijn schip een aantal passen vooruit te zetten, passende goederen kunnen in een haven worden gelosd (kost geen actiestenen), dit levert punten op 5) éénmaal prestige verwerven : goudmunten afgeven en punten sprokkelen naar gelang de tolwaarde die ronde 6) speelkaarten benutten : een geactiveerde kaart benutten (er zijn overigens 120! kaarten) 7) passen : als alle actiestenen verbruikt zijn, of je geen actie meer wil uitvoeren (overige actiestenen gaan terug naar de algemene voorraad)
Na 12 ronde volgt er nog een slotwaardering : - voor elke strafmarker die je verzameld hebt 3 strafpunten - bouwwerk- of personenkaarten die je op het einde van het spel punten opleveren afrekenen - stadswaardering : het grootste samenhangend gebied bepalen per speler en 2 punten per bezitmarker
De winnaar is uiteraard de speler met de meeste punten. (ik vraag me af hoe vaak ik deze zin al getypt heb)
Titel : Macao Auteur : Stefan Feld Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 25 min./speler Leeftijd : 12+ Spelregels (voorlopig enkel duits op website) Nederlandse spelregels (met dank aan Forumfederdatie)
In de bespreking van Notre Dame sprak ik over een winnende tactiek vinden, wel in dit spel kan je er blijkbaar zo één vinden. Ik ken hem alleszins niet, nogal moeilijk na twee speelbeurten (waarvan één online, zonder voorkennis, dus serieus op onze donder gekregen). Het feit dat het mathematisch allemaal kan gespeeld worden, maakt het toch een afknapper. Daarom wil ik het spel enkel nog spelen met mensen die die tactiek niet kennen. Qua spelplezier kan het spel me wel bekoren. Het is een typische Feld aan het worden. Veel, maar toch beperkte keuze, je voorbereiden op een gebeurtenis (die meestal negatief is) en naar het einde van het spel toe toch de meeste punten te sprokkelen (die tijdens het spel waardeloos zijn).
Het spel verloopt in 12 rondes (= maanden van het jaar), die op hun beurt uit vier fasen bestaan : - fase 1 : actie - fase 2 : persoon - fase 3 : gebeurtenis - fase 4 : waardering
Er zijn zeven mogelijke acties (fiches) in dit spel, die worden afhankelijk van het aantal spelers in een bepaalde manier gelegd. Je kan dus elke ronde maar één (of max. twee) acties hiervan uitvoeren. In principe kan elke actie maar één keer gekozen worden, tenzij je 3 yuan betaald om éénzelfde actie te mogen uitvoeren. De acties zijn belastingen (geld innen), bouw (paleisdelen zetten), oogst (rijst inzamelen), vuurwerk (punten bij drakenfeest), parade (je krijgers versterken, speelvolgorde), studie (punten sprokkelen), privilege (kopen van privileges die punten opleveren) Hoeveel je krijgt van al deze zaken, hangt dan weer af van welke arbeiders je in je paleis hebt liggen.
Je start het spel al met enkele personen en elke ronde komt er een persoon bij, je speelt één van je persoonkaarten en brengt hem onder in je paleis (indien je er plaats voor hebt). Maar pas ook op voor de gebeurtenissen die na elke ronde je overvallen. Bij rust gebeurt er niets, bij keizerstol moet je 4 yuan betalen (voor iedere yuan tekort, moet je één persoon uit je paleis verwijderen), bij droogte moet je voor elke paleis waarin zich personen bevinden één rijstzak terugleggen (voor iedere rijstzak tekort, één persoon verwijderen), tijdens het drakenfeest krijgt de speler met het meeste vuurpijlen 6 punten, de tweede krijgt nog 3 punten. Bij een mongolenstorm winnen de spelers een aantal punten afhankelijk van het aantal helmen (krijgers) in hun paleis (de speler met het minste krijgers, moet één persoon verwijderen). Bij ziekte tot slot moet je drie personen uit je paleizen verwijderen. Voor elke heelmeester (blauw) mag je één persoon minder verwijderen.
Na elke gebeurtenis volgt er nog een waardering : - één zegepunt voor elk paleis - één punt voor elke draak op de waaier van de hofdames - één punt voor elke draak op de privileges Op het einde van het spel krijg je nog extra punten : - ieder persoon in het paleis levert 2 punten op - het aantal boeddha's op een monnik in een paleis vermenigvuldigt met het aantal etages in het paleis - je verkoopt overtollige rijstzakken en vuurpijlen voor 2 yuan per fiche. Voor elke 3 yuan krijg je nog een punt De winnaar is de speler met de meeste punten.
Titel : Im jahr des drachen Auteur : Stefan Feld Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+ Spelregels
Blijkbaar heeft men bij Alea de smaak te pakken wat de spellen van Stefan Feld betreft, want de laatste big-box games zijn allemaal van deze man. Notre dame was dan ook heel belangrijk voor Alea spiele. Na die "kinderlijke" um ruhm und ehre moest er toch terug een veelspelersspel op de proppen komen?!? Ik moet zeggen dat men daar deels in geslaagd is. Het spel ademt een zekere sfeer uit die ik wel weet te pruimen. Je krijgt een apart speelbord, een apart spelmechanisme wat betreft het "krijgen" van acties en je hebt te weinig acties voor te veel keuzes die je graag allemaal tot een goed einde zou willen brengen. Voor velen is dit de definitie van een goed spel, wel voor mij geld dat ook grotendeels.
In Notre Dame draait alles rond de verschillende plaatsen in je stadsdeel (spelersbord). Je moet hier overal een beetje proberen te groeien, zodat je punten scoort, kan reizen met je koets, beschermt tegen de pest, de rattenplaag kan indijken, geld verzamelt, ... Maar je kan niet zo maar aan de slag in de verschillende plaatsen. Veel hangt af van wat andere spelers zullen kiezen. Elke ronde zal je drie handkaarten krijgen van je eigen stapel (hierin zitten alle plaatsen). Je mag slechts één kaart houden van deze drie, de andere geef je door. Daarna kies je een tweede kaart uit de hand van je rechterbuurman en schuif je nog een keer door. Nu krijg je een laatst derde kaart van de speler die rechts van je rechterbuurman zit. Met deze drie kaarten ga je twee acties mogen uitvoeren. De derde kaart wordt ongebruikt afgegooid.
Een beurt bestaat uit vijf fasen : - personenkaarten blootleggen (bruine komen elke ronde terug, grijze zijn soort tijdsklok voor het spel) - actiekaarten kiezen (zoals hierboven beschreven) - actiekaarten uitspelen (zoals hieronder beschreven) - een persoon omkopen (de blootgelegde personen worden omgekocht door 1 goud te betalen) - epidemiegraad bepalen (aantal ratten op de blootgelegde persoonkaarten)
De verschillende actiekaarten : - kloosterschool : invloedstenen uit de algemene voorraad halen (afh. aantal stenen op deze plaats) - bank : geldmunten incasseren (afh. aantal stenen op deze plaats) - residentie : prestigepunten scoren (afh. aantal stenen op deze plaats) - koetshuis : postkoets verhuizen (aantal plaatsen afh. aantal stenen op deze plaats) - hotel : bij 1ste, 2de en 3de steen mag je één geld of één steen of rattensteen één veld terugzetten, vanaf 4de steen mag de speler 2 van deze opties kiezen - vertrouweling : zet vertrouweling op plaats naar keuze en voer de actie uit (vertrouweling telt ook als invloedssteen) - park : zet de rattensteen één plaats terug, voor elke twee stenen in het park 1 extra punt bij elke puntenwinst in het verdere verloop van het spel - hospitaal : zet de rattensteen één plaats terug, aftrek bij fase 5 (epidemiegraad) - notre dame : zet één steen in de Notre dame en doe een donatie 1 munt = 1 punt, 2 munten = 3 punten, 3 munten = 6 punten, bovendien krijgen de spelers op het einde van een ronde punten voor hun stenen in de Notre Dame
Als in fase vijf je rattensteen over de negen gaat, zit je met een rattenplaag en moet je boete betalen : - je rattensteen blijft op 9 staan - je moet 2 overwinningspunten afgeven - je verwijdert één invloedssteen op de plaats waar je het meeste stenen hebt staan Na 9 rondes (en 3 tellingen in de Notre Dame) eindigt het spel en wint de speler met het meeste punten.
Het is ondertussen ook weeral een hele tijd geleden dat ik dit spel speelde, als ik me goed herinner heb ik het zelfs nog maar één keer gedaan. Jammer, want ik vond dit echt een leuk spel. Je hebt veel keuzes, maar weinig in de hand. Het spel speelt een beetje zichzelf en dat vind ik in dit geval zeker geen nadeel. Je speelt allemaal wel op iets anders op hetzelfde moment. Dit brengt misschien ook ineens het zwakste punt met zich mee, nl. de interactie. Je kan elkaar enkel dwarsbomen met het ophalen van de boodschappen. Voor de rest speel je je eigen spel en probeer je vooral die ratten zo goed mogelijk tegen te houden, want dat zou wel eens doorslaggevend kunnen zijn. Of er echt een tactiek is om dit spel te winnen dat weet ik niet, daarvoor heb ik het te weinig gespeeld, maar ik zou het in de loop van de volgende weken graag nog eens uittesten.
Titel : Notre dame Auteur : Stefan Feld Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 75 min. Leeftijd : 10+ Spelregels
Toen dit spel verscheen in de Alea-reeks was er verontwaardiging alom bij de geeks. Dit is toch een Alea onwaardig. Zo'n hoge geluksfactor!!! Ze zijn wel even "Adel verpflichtet" uit het oog verloren op dat moment en vooral het allerbelangrijkste ... het speelplezier.
Dit spel speel je, zoals de titel al aangeeft, best met een flesje rum. Maar zorg dat je niet te beschonken bent, want het zou jammer zijn als het mooie materiaal, dat het moet gezegd fantastisch op te bergen is in de doos (bij Alea zijn ze op dat vlak sowieso goed bezig), beschadigd zou worden. Er zijn héél wat fiches te verdienen. Al deze fiches leveren punten op aan het einde van het spel. Je gaat op een modulair speelbord rondlopen met je piraten en de bijpassende fiches trachten te veroveren. In deel twee van het spel ga je je ongebruikte piraten tegen elkaar uitspelen en fiches verdienen door zo goed mogelijk te dobbelen.
De verschillende plaatsen waar je terecht kan komen op het speelbord : - in de kroeg kruipen en goed dobbelen - bij de rode vlag krijg je je ingezette piraten van één steegje terug - bij het veld goudmunt, krijg je een munt - het veld piraat voor één extra piraat - piratensnuisterijen, je krijgt de bijhorende punten of je verkoopt het en krijgt hiervoor 2 goudstukken - het veld "rendez-vous", je tracht om de aangegeven plaats te bereiken en incasseert dan de punten - schatkaart, je verzamelt twee stukken van dezelfde kleur en krijgt de bijhorende punten - bij de schatkist krijg je de punten die staan aangegeven op de fiche en wordt er gedobbeld voor negatieve punten - het veld rum, je mag deze fiches afgeven om te herrollen met de dobbelsteen - stadswacht, je trekt een kaartje en hoopt dat je voldoende piraten hebt om de stadswacht te verslaan en bijhorende punten te halen
U merkt dat het gewoon punten verzamelen is, je weet nooit wie aan het winnen is en dat maakt het misschien een niet-echte-alea, maar als familiespel is dit best wel leuk. Ik heb me er alleszins al vaak mee geamuseerd en krijg steeds positieve reacties. Ik moet wel zeggen dat de volgende spellen van deze auteur ietsje tactischer zijn.
Titel : Um ruhm & ehre Auteur : Stefan Feld Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 9+ Spelregels
Wat mij betreft, is dit spel de vreemde eend in de bijt in de Alea-reeks. Het verwondert me niet echt dat dit spel redelijk snel in de vergetelheid is geraakt. Zowel qua uitzicht, materiaal, gameplay en bij god zelfs de spelregels (die bij Alea normaal netjes en overzichtelijk zijn) wijken totaal af van de standaard. Op zich mag dit wel hoor, want je hebt nog specialekes in de reeks, maar bij dit spel heb ik toch mijn vragen.
Ik heb me al enkele keren achter de spelregels gezet, net zoals gisterenavond, ik moet weer zeggen dat ik een troebel spelverloop in mijn hoofd heb. Als ik de spelregels van de Aleaspellen doorneem, heb ik meestal een goed zicht op hoe het spel in z'n geheel zal verlopen, hier is dat niet het geval. Misschien moet ik gewoon eens enkele mensen verplichten om mee te spelen, want vaak helpt dat toch en blijkt er soms een leuk spel achter de warboel aan regels te zitten. Misschien ligt het gewoon aan de schrijvers van de spelregels, zij zijn waarschijnlijk geen authisten en houden dan ook geen rekening met chronologisch en vooral logisch opstellen van de regels.
Het spel bestaat er eigenlijk gewoon uit om op de beste plaatsen in de stad wolkenkrabbers te bouwen. De beste plaatsen zijn bouwgronden naast winkels (boetieks, juweliers, kunstgalerijen en parfumeries om precies te zijn). Doorheen het spel gaan commissiestenen over het spelbord bewegen en worden de verschillende wijken van de stad gewaardeerd, heb jij gebouwen staan in de wijk, die toevallig dan nog grenzen aan zo veel mogelijk verschillende winkels, dan scoor je veel punten.
Het unieke aan dit spel zijn de acties. In tegenstelling tot andere spellen, kies je hier aan het begin van je beurt één van de vier mogelijke acties en doorloop je daarna 2 acties die aan de eerste verbonden zijn (dit had ik nog nooit tegengekomen). Overzichtjes van de acties : 1) 3 torenflats uit algemene voorraad nemen ; twee verschillende gekleurde kaarten nemen ; één commissiesteen verplaatsen 2) een winkel plaatsen ; twee verschillende gekleurde kaarten nemen ; één commissiesteen verplaatsen 3) een zwarte kaart nemen en een commissiesteen verplaatsen ; twee verschillende gekleurde kaarten nemen ; één commissiesteen verplaatsen 4) een stadswijk waarderen ; twee zwarte kaarten nemen ; één commissiesteen verplaatsen
Ik heb me voorgenomen om niet telkens de volledige spelregels uit de doeken te doen, en dat ga ik inzake dit spel dan ook doortrekken. Het zou u enkel verwarren volgens mij als ik hier alle kleine regeltjes ga vertellen. Misschien is dit spel wel de grootste uitdaging in de reeks om een keertje te testen op een spellenavond of bij een andere gelegenheid ... op die manier kan je toch een duidelijk beeld vormen van het spel en of het al dan niet iets voor jou is. Mocht u op het net op zoek gaan naar andere recensies (wat ik toch ook gedaan heb) dan zie ik dezelfde bekommernis terugkeren, maar merk ik ook dat er achter de verwarring een mooi spel schuilgaat ... toch eens proberen lijkt me.
Titel : Fifth avenue Auteur : Wilko Manz Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60-100 min. Leeftijd : 12+ Spelregels
De auteur van dit spel kennen we allemaal, maar dan van het spel Ticket to Ride. In dit spel wil je zo dicht mogelijk bij de mammoeten blijven, aangezien zij een bron van voedsel zijn voor de prehistorische mens. Het spel verloopt over vier ronden, waarin je eigen jagers gaat inbrengen, jagers verzetten van de tegenstrevers en mammoeten door het land laat trekken. Al deze acties kosten stenen, zij zijn het betaalmiddel in dit voorhistorische spel. Maar om aan stenen te geraken, zal je tegemoetkomingen moeten doen voor je tegenstrevers. Des te meer voordeel je hen geeft, des te meer stenen zal je krijgen om voor jezelf te gebruiken. Aan het einde van elke ronde vindt een waardering plaats, waar jagers die zich bij mammoeten bevinden er veel van zullen opstrijken. Natuurlijk wil iedereen daarom wel bij de mammoeten zijn en dit gaat niet zonder bots of stoot. Haal je knots boven en sla de schedel in van je tegenstrevers. (dit mag je letterlijk doen bij het spel Aaargggh, maar hier niet)
Elke ronde bestaat uit vier fasen : 1) zich vestigen (duurt tot de laatste steen uit de donkere voorraad is weggenomen) 2) conflicten beslechten 3) waarderingen bepalen 4) gletsjerdelen plaatsen
In fase 1 ga je eerst een kaart uitspelen, daarna mag je één kaart afleggen en tot slot vul je je handkaarten terug aan tot vijf. Speel je een lichtbruine kaart, dan is dat in je eigen voordeel, je betaalt de stenen die nodig zijn en voert de actie uit. Speel je een donkerbruine kaart, dan krijg je zoveel stenen als aangegeven op de kaart en mogen de medespelers de actie uitvoeren.
In fase 2 worden de vuurschijfjes blootgelegd en wordt er gebied na gebied nagegaan of er al dan niet teveel jagers in een gebied zijn. Het aantal jagers hangt af van diverse zaken : - het basisaantal per gebied is drie jagers - elke mammoet verhoogt de waarde met 1 - de waarde van de vuurfiches verhoogt de waarde van het aantal jagers Zijn er nog steeds te veel jagers, moet de speler met het minste jagers één jager wegnemen. Zijn er nog steeds te veel moet de speler met het op één na minste jagers één jager wegnemen, ...
In fase 3 worden punten gescoord voor : - 1 punt per jager indien er geen mammoet in de regio is - 2 punten per jager met één mammoet in de regio - 3 punten per jager met minstens twee mammoeten in de regio
In de vierde en laatste fase mag de speler die op dat ogenblik laatste staat een gebied afdekken met ijs. Het gebied moet wel grenzen aan een de bovenste rand van het speelbord of aan een gebied waar reeds ijs is.
Ik herinner me nog goed de laatste keer dat we dit spel speelden, het was op een warme zomerdag. Toen we halverwege het spel waren, hoorden we muziek bij de buren en gingen we een kijkje nemen. Het was de à-capella-groep Vane, de plaatselijke trots, die aan het repeteren waren. We werden vriendelijk uitgenodigd voor een drankje en een privéconcert en dat was zonder meer de moeite. Net als het spel overigens. Het speelt snel, vlot, de kaarten zijn erg leuk, vooral het systeem dat je goed moet doen, om meer onheil te kunnen brengen is erg leuk.
Titel : Eiszeit Auteur : Alan R. Moon & Aaron Weissblum Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 10+ Spelregels
Hoeft dit spel nog een recensie? De onbetwiste nummer 1 van Boardgamegeek, tot Agricola op de proppen kwam. Ik kan u hier misschien een volledige bladzijde met links geven met recensies, varianten, extra's, spelbesprekingen, spelregels, fora, faqs, ... maar dat ga ik niet doen.
Ondertussen is het spel toch al zo'n acht jaar oud, maar het wordt nog steeds ontdekt door vele beginnende spelers. Voor mij persoonlijk was dit spel de opstap naar het betere bordspelwerk. Een ultieme speelervaring zonder meer, je moet het wel gewoon even over je heen laten komen. Het duurt wel een tijdje eer je een winnende tactiek zal vinden, zeker omdat er héél wat verschillende zijn om het laken naar je toe te trekken. Alles hangt af van hoe het allemaal loopt. En lopen ... man, man, dat doet dit spel zonder meer.
Voor diegenen die het spel nog niet kennen : het komt erop neer om zoveel mogelijk overwinningspunten bij elkaar te sparen. Hoe je dit doet? Eenvoudig : je neemt een stukje land, bewerkt het met een boer, ontgint het, verwerkt de grondstoffen in producten in je fabriekje waar je arbeiders hebt staan, verkoopt deze producten om financieel beter voor de dag te komen, koopt terug land, zet een boer aan het werk, produceert meer grondstoffen, bouwt een grotere fabriek en fabriceert dus meer producten, zoveel zelfs dat je ze kan gaan uitvoeren en voor export ... daar krijg je punten voor. Daarnaast kan je ook investeren in enkele speciale gebouwen die je op het einde van het spel extra punten opleveren.
Het spel is volledig opgebouwd rond zeven rollen, die je op het juiste moment moet kiezen en hun actie kunnen toepassen zodat het voor jou meer oplevert dan voor de tegenspelers, want ook zij profiteren mee van de economische groei van het eiland Puerto Rico. Bovendien krijg je voor de eigen gekozen personages een extraatje. - landbouwer : je bouwt een nieuwe plantage op het eiland (extra : je mag ook een steengroevekaartje nemen : bezorgt korting bij gebouwen) - burgemeester : je brengt nieuwe kolonisten in het spel, werknemers voor je plantages en fabrieken (extra : één kolonist meer) - bouwmeester : je bouwt gebouwen die je voordelen geven in de verschillende fasen (extra : bouwkosten minus één) - opzichter : je produceert goederen voor elke bezette plantage (extra : één goed extra) - handelaar : je verkoopt je goederen aan de handelaar in ruil voor geld (extra : één geld extra) - kapitein : je exporteert de goederen naar het buitenland in ruil voor punten (extra : één punt extra)
Het spel eindigt als alle kolonisten zijn opgebruikt, alle punten zijn verdeeld of iemand die op zijn spelersbord de stad heeft volgebouwd. Daarna worden alle verzamelde punten opgeteld, bij de punten van de gebouwen (staat op de gebouwen) en de extra punten voor speciale gebouwen .
Dit spel bezit echt alles wat een goed spel moet hebben in mijn ogen. Dit neemt niet weg dat je het spel elke dag uit de kast zal halen. Je bent al gauw een tijdje bezig, het opstellen van alle kleine prulletjes neemt ook al wat tijd in beslag. Het spel loopt nochtans erg vlot en je bent constant betrokken aangezien je ook in de beurt van de andere spelers deelneemt. Heb je dit spel nog nooit geprobeerd, geef het dan zeker een kans. Heb je het spel al eens gespeeld en vond je het niets, probeer het dan misschien toch nog eens. Heb je het spel al gespeeld en vind je het fantastisch, nodig me dan zeker eens uit voor een partijtje.
Titel : Puerto Rico Auteur : Andreas Seyfarth Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 120 min. Leeftijd : 12+ Spelregels
Dit is het zoveelste spel dat ondertussen verschenen is bij QWG, maar dit keer vind ik niet dat ze er een meerwaarde aan hebben gegeven. Ik vond de oorspronkelijke kleuren van de Aleaversie al vrij flets, maar hier heeft men bij QWG weinig aan veranderd. Het speelbord blijft nog steeds vrij saai, de gameplay eigenlijk ook wel.
Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik vond dit spel, dat toch redelijk hoog staat aangeschreven, zeker niet het beste spel uit de reeks. Ik vond het nogal saai en traag overkomen. Misschien stelt het probleem zich een beetje thematisch, maar toch ... Het spel bezit ook weer allerlei diverse spelmechanisme, van dobbelen overgaan naar het strategisch plaatsen van een handelaarstoren van waaruit je verschillende gebouwen bezoekt die elk een actie voorstellen. Je gaat grondstoffen verzamelen om hiermee opdrachten uit te voeren die je op hun beurt geld opleveren. Misschien doe je ook af en toe wel eens een boodschapje en lever je iets van het ene naar het andere gebouw, waarvoor je natuurlijk ook vergoed wordt. Ofwel spaar je tenslotte privileges bij de vooraanstaande families in Genoa en krijg je hier ook nog wat poen voor. De speler die op het einde van het spel het meeste dukaten heeft gesprokkeld, wint het spel.
Ik heb bij dit spel een redelijk grote déjà-vu ervaring, niet moeilijk natuurlijk want alle spellen beginnen elkaar op de duur elkaar te kopiëren. Misschien is dit spel gewoon op "Fürsten von Florenz" gestoten (wat we rond dezelfde periode aanschaften) en beviel die ons meer dan dit spel. Het monopoly-geld zal zeker ook geen goed doen voor het spelplezier, ik weet dat je er doorheen moet kijken, maar bij elk spel met die briefjes krijg ik kippenvel. Ik heb het dan ook nog niet vaak gespeeld, volgens mij maar één keer om precies te zijn, en dit is te weinig om een goed oordeel te kunnen vellen. Hij moet zeker nog eens een kans krijgen, misschien zelfs eens in de vorm van de QWG-versie, want die krijg je uiteindelijk toch ietsje makkelijker verkocht aan het grotere publiek.
Titel : Die händler von Genoa Auteur : Rüdiger Dorn Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 100 min. Leeftijd : 12+ Spelregels
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik dit spel niet heb in de originele Alea-versie maar in de Jumbo-versie (afbeelding rechts). Uiteraard betreft het wel hetzelfde spel, het is taalonafhankelijk, maar als je ziet dat het spel "spiel des jahres" is geworden in 1990, dan ligt het niet voor de hand om het nog ergens op de kop te tikken. Zelfs de Jumbo-versie vinden, wordt nog een uitdaging.
Persoonlijk vind ik dit een erg apart spel in de Alea-reeks, misschien omdat ik de originele versie niet heb en de artwork ietwat anders is, maar ook het spelprincipe is een beetje ouderwetser dan de andere spellen die we hier bespreken. Dat wil niet zeggen dat het spel z'n waarde niet heeft, want dat heeft het zeker wel. Ik raad u wel aan om het spel met zo veel mogelijk te spelen, dat maakt het alleszins leuker. De leeftijd staat op 12+, maar als je een rondje gedraaid hebt is het best speelbaar voor jongere kinderen.
Het is de bedoeling om zo snel mogelijk rond het spelbord te lopen met je figuur, je kan dit doen door tentoonstellingen te organiseren met waardevolle kunstcollecties. Ben jij diegene met de waardevolste tentoonstelling, dan ga je voort op het scorespoor.
De spelers krijgen 2 plaatskaarten en 8 actiekaarten (4 geldkaarten, 2 dieven, 1 detective en 1 tentoonstelling). In elke ronde bepalen de spelers waar ze naartoe gaan (veilinghuis of kasteel) en wat ze er gaan doen. Afhankelijk van hun keuzes die ze verborgen maken voor de tegenstrevers gaan ze verschillende acties kunnen ondernemen.
Dit zijn de mogelijkheden : - veilingshuis en betaalkaart : de speler met het hoogste bedrag, koopt één van de twee openliggende voorwerpkaarten en legt het geld in de kassa, de andere spelers nemen hun geldkaart terug op handen (verliezen eigenlijk een beurt) - veilinghuis en dief : de speler neemt het geld uit de kassa dat er deze ronde is neergelegd (niet uit vorige rondes), indien meerdere spelers een dief spelen, krijgt niemand het geld - kasteel en tentoonstelling : je legt een tentoonstelling (drie kaarten van zelfde soort of opéénvolgend), de speler met de meest waardevolle collectie (afhankelijk grootte, daarna oudste voorwerp) mag x aantal stappen zetten, de tweede beste tentoonstelling mag ook nog enkele stappen zetten (afh. van het aantal aangegeven stappen waar de leidende pion op dat moment staat) - kasteel en dieven : de speler mag één voorwerp stelen van elke speler met een tentoonstelling, indien er meerdere dieven zijn, mag diegene met de meeste ervaring (hoogste getal) als eerste stelen - kasteel en detectives : alle gespeelde dieven van deze ronde gaan naar de gevangenis, indien je een dief vangt, mag je x aantal stappen vooruit zetten (afh. van je plaats op dat ogenblik bv. 3de mag 3 stappen zetten)
Dieven die in de gevangenis terechtkomen worden telkens doorgeschoven als er nieuwe dieven bijkomen, tot ze uit de gevangenis gaan en terug op handen van de speler terechtkomen.
Zo gauw een pion het laatste veld van het scorespoor bereikt heeft, wordt er nog één maal gewaardeerd voor de waardevolste tentoonstellingen. De speler die op dat ogenblik het verste vooraan staat, is de winnaar.
Het is ondertussen toch al een dikke drie jaar geleden volgens mij dat ik dit spel speelde. Niet omdat het slecht is, verre van zelfs, maar er zijn nu éénmaal betere spellen. Maar het ultieme bordspel uitvinden, dat gaat niet over één nacht ijs, ik denk dat onze Klaus daar een mooi voorbeeld van is. Na Adel verpflichtet, kwam er nog drunter und drüber (Hans im Gluck) en toen begon het grote "Kolonisten van Catan" avontuur.
Titel : Adel Verpflichtet Auteur : Klaus Teuber Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 3-6 Speelduur : 75 min. Leeftijd : 12+ Spelregels
Het verhaal van dit spel loopt parallel met dat van Chinatown, de originele versie van het spel zou ik niet meer gaan zoeken. Het zou u een hoop frustratie en wel wat centjes kosten. Schaf u gewoon de versie van QWG aan, die volledig gerestyled is. Bovendien krijgt u er een variant bovenop, waarover ik u bijzonder weinig kan vertellen, aangezien ik hem nog nooit gespeeld heb. Hoeft ook niet, want het basisspel is al een toppertje.
Net zoals bij Puerto Rico, spelen de spelers op hun eigen speelbord. Ze trachten een stad vol te bouwen met gebouwen, parken, meren, bossen, ... Ze huren goochelaars en bouwmeesters in om hier voordelen uit te halen en tegemoet te komen aan het paleis. Dit alles heeft maar één doel : werken voltooien, want hiervoor krijg je overwinningspunten. Elk werk heeft een aantal basisvoorwaarden om te kunnen vervuld worden.
Elke ronde wordt het moeilijker om werken te voltooien, want de prestatiewaarde gaat telkens de hoogte in. Zoek daarom ook werken die naar dezelfde basisvoorwaarden vragen, een bonuskaart helpt je misschien aan die laatste puntjes. Als je een werk voltooit, mag je opteren voor een uitbetaling in geld (dat je kan gebruiken bij het bieden en bouwen) of in punten, die uiteindelijk het belangrijkste zijn.
Het spel verloopt over zeven rondes, die bestaan uit een veilingfase en een actiefase :
In de veilingfase wordt er geveild voor de verschillende voorwerpen : woud, meer, park, goochelaar, bouwmeester, prestigekaart en wegkoopkaart. Elke speler mag maar één voorwerp kopen per ronde. Het minimumbod is 200 florijnen en er wordt telkens opgeboden met 100 florijnen. De speler met het hoogste bod, betaalt aan de bank en neemt het voorwerp. Dit voorwerp is deze ronde niet meer te koop. Voor het woud, meer en park geldt dat je 3 overwinningspunten krijgt als je een tweede, derde, ... aanschaft. De bouwmeester heeft als voordeel dat je 300 florijnen betaalt voor een gebouw ipv 700, twee bouwmeesters en je mag gebouwen tegen elkaar bouwen (normaal enkel met een hoekje), drie bouwmeester en je bouwt kosteloos. Prestigekaarten leveren je op het einde extra punten op als je aan de voorwaarde op de kaart voldoet. (je neemt vijf kaarten en kiest er één) Gebouwen oprichten
In de actiefase mogen de spelers 2 acties uitvoeren : - een werk voltooien (2 x mogelijk) : je kijkt of je met je gebouwen en extra's tot de prestatiewaarde komt en legt het werk voor je af - een gebouw oprichten (2 x mogelijk) : moeten netjes in de kader gebouwd worden, niet op elkaar, volgens de bouwvoorschriften (afh. aantal bouwmeesters) - een persoon naar het hof halen (1 x mogelijk) : betaal 300 florijnen, neem vijf kaarten en hou er één - een vrijheid invoeren (1 x mogelijk) : betaal 300 florijnen en neem een vrijheid (geeft je meer punten voor prestatiewaarde) - een bonuskaart aanschaffen (2 x mogelijk) : betaal 300 florijnen, neem vijf kaarten en hou er één
Na zeven ronden eindigt het spel, de prestigekaarten worden nog gewaardeerd en de speler met het meeste punten wint het spel.
Dit spel heb ik verscheidene keren gespeeld en ik vind het een erg leuk spel. Je doet ook een beetje van alles, in de eerste plaats moet je bieden en er is altijd wel iets leuk om aan te schaffen, je gaat bouwen (en dus puzzelen op je spelersbord), je probeert aan de voorwaarden van je werk te voldoen op een zo sterk mogelijke manier en maakt een moeilijke keuze inzake geld of punten bij het voltooien van een werk.
Titel : Die fürsten von Florenz Auteur : Wolfgang Kramer/ Richard Ulrich Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 100 min. Leeftijd : 12+ Spelregels
Natuurlijk staat Smart games centraal, dus u mag u zeker al verwachten aan volgende spellen : Road block; Hide & Seek safari; Hide & Seek pirates; Alcatraz; Airport traffic control; Metroville; Camouflage north pole; Riomino; Titanic; Antivirus; Camelot Jr.; Castle logix; Tower of logic inferno; Boosterpacks; Gogetter cat & mouse; Gogetter mummy mysteries; Gogetter land & water; Gogetter prince & dragon; IQ cabin; IQ puzzler; Colourcode; Day & night; Duopuzzle
Daarnaast hebben we de Gipf-serie die ook door Smart wordt uitgegeven : Yinsh; Pünct; Dvonn; Gipf; Zertz; Tzaar; Tamsk
Tenslotte nemen we ook nog een assortiment aan andere spellen mee : Steeldriver; Thurn und taxis; Saulen von Venedig; Cartagena IV; Long shot; Mysterie van de abdij; Koehandel master; Bumbesi; Titania; Schweinebande; Maori; Strada romana; Cities; Modern art; Qwirkle; Middernacht vampierenjacht; Ubongo; Wijsneus; Egelrace; A la carte; Blokus 3D; Ave caesar; Up & down; Spokentrap; Regenwormen; Kiekeboe; Tchin tchin; Rythm & boulet; Tokio train; Egizia; Brug naar de hemel; Hansa teutonica; Dungeon lords; Battlestar galactica; Vasco da gama
Wenst u nog een ander spel te spelen, gelieve ons dan even te verwittigen, zodat we het spel kunnen meebrengen.
Deel 3 in de reeks en ook weer verkrijgbaar bij verschillende uitgeverijen. Als je van miniatuurgebouwen houdt, moet je dit spel maar aanschaffen. Er zitten welgeteld 100 mini Taj Mahals in de speeldoos in vijf kleuren. Deze gebouwen gebruik je om bepaalde steden op het speelveld toe te eigenen.
Tadsch mahal is in zekere zin een meerderhedenspel, waar je op een subtiele manier moet trachten om de extraatjes mee te pikken als het even kan. Het spel duurt 12 ronden, waarin telkens om een provincie wordt gestreden. In een beurt gaan spelers kaart(en) uitspelen. Op deze kaarten staan verschillende symbolen, waarvan ze er graag meer zouden spelen dan de tegenspelers.
In je beurt moet je dus kaarten uitspelen (1 of 2) en op die manier je krachten in de provincie verhogen of passen, waarmee je je invloed te gelde maakt en uit de spelronde stapt. Als je een kaart uitspeelt, is dit een kaart van een kleur naar keuze. De volgende rondes mag je enkel kaarten in dezelfde kleur uitspelen. Samen met zo'n kleurenkaart mag een speler een extra witte kaart of bijzondere kaart uitspelen. Indien een speler past, gaat hij kijken of hij de meerderheid heeft van één van de symbolen en krijgt hij hiervoor de gepaste beloning : - vizier, generaal, monnik of prinses : je neemt de invloedskaart van deze personen en plaatst een paleis in een vrije stad in deze provincie. - grootmorgul : je plaatst de kroon op jouw paleis in deze provincie, bovendien mag dit paleis op een plaats worden gezet waar reeds een paleis stond of kan er in de loop van het spel nog een paleis bijkomen (normaal maar één paleis per stad), met dit paleis kan de extra fiche niet gewonnen worden die zich eventueel op die stad bevindt. - olifant : je neemt de provinciekaart
Hierna berekent de speler zijn invloedspunten en zet zijn scoresteen een aantal plaatsen voort. De bonuskaarten leveren +2 punten op, 1 extra kaart op handen, punten voor verzamelde bonusfiches met grondstoffen en provinciekaarten met grondstoffen en +4 punten als je de taj mahal wint. Daarnaast scoor je ook punten voor de paleizen : voor minstens één paleis in de betreffende provincie 1 punt en per stad die ononderbroken grenst aan deze stad 1 punt per stad. Tenslotte krijg je ook extra punten voor de combinatie van grondstoffenfiches en provinciefiches die dezelfde grondstoffen vertonen. (ik raad u aan het voorbeeld uit de spelregels bij de hand te nemen de eerste keer als je moet gaan tellen)
Voor de volgende ronde nemen de spelers terug twee nieuwe handkaarten bij (de laatste speler die past, krijgt slechts één kaart) Na 12 ronden krijgen de spelers nog 1 punt voor elke bijzondere en witte niet uitgespeelde kaart en elke kaart die deel uitmaakt van een reeks, waarvan men de meeste kleurenkaarten bezit.
Titel : Tadsch mahal Auteur : Reiner Knizia Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 100 min. Leeftijd : 12+ Spelregels
Ook hier hebben we al een Nederlandstalige uitgave van en wat voor één??? Een prachtige remake met schitterend materiaal en artwork zoals we gewoon zijn van QWG. (We weten uiteraard dat deze uitgeverij ondertussen terug gesplitst is in WG en Quined, maar het spel is onder de samengestelde naam uitgebracht, dus hou ik het daarbij) Bent u van plan om dit spel te kopen, dan raad ik u ook aan om de QWG -versie te kopen. Deze editie is mooier en vooral goedkoper, want de alea-versie is eerder een collector's item geworden.
Je kan dit spel enkel speler met minimum drie spelers, maar voor optimaal speelplezier speel je best weer in volledige bezetting. Aangezien het hele spel draait rond onderhandelen met je tegenspelers, kan je best een beetje keuze hebben. Kwestie dat als je al ambras hebt met de helft van de speeltafel, je toch nog ergens terecht kan om iemand in het zak te zetten.
Het speelbord toont een plattegrond van Chinatown in New York. De spelers gaan kavels krijgen waarop ze winkels gaan bouwen. Ze proberen een imperium uit te bouwen, met dezelfde soort winkeltjes naast elkaar. Uiteraard krijgen ze waarschijnlijk geen kavels die tegen elkaar liggen en ook geen winkelfiches van dezelfde soort en dan begint het spel.
Alles mag ... je mag kavels ruilen, winkelfiches ruilen, geld bijgeven, beloftes doen en vooral later breken, ... Wat niet mag is een winkeltje afbreken dat reeds gebouwd is. Je kan het spel dan ook op twee manieren winnen. Of je gaat voor een eigen imperium of je probeert de meest interessante zaken voor tegenspelers zo goed mogelijk te verpatsen.
Na elke ronde volgt er een uitbetaling en na zes uitbetalingen wint de speler met het meeste geld. Dus voor een goede zaak mag je hier en daar wel eens investeren, maar pas op dat je op het eind niet tekort schiet.
Ik had dit spel al een tijdje staan, maar vond geen medespelers. Misschien was de aleaversie nu éénmaal niet zo flashy. Het spelconcept is dat des te meer. Toen ik de QWG-versie toch eens op tafel gooide, overtuigde ik onmiddellijk de medespelers. Het werd gedurende een tijdje zelfs het favoriete spel en nu ik deze recensie hier neertyp, vind ik het de hoogste tijd om nog eens een partijtje te spelen. Het gaat er echt heftig aan toe. Je bent steeds reuzebenieuwd wie jouw favoriete kavel heeft gekregen en wat je die kan (en mag) aanbieden. Soms wil je zo graag, dat het pijn doet als je je zin niet kan doen, en neem van me aan, dat gaat hier sowieso gebeuren. Superspel!
Titel : Chinatown Auteur : Karsten Hartwig Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 100 min. Leeftijd : 12+ Spelregels
Zoals u reeds ziet op de cover hierboven, is dit alvast het eerste spel van Alea spiele dat vertaald is naar het Nederlands. 999 games nam dit spel op in hun gamma, maar het is jammerlijk genoeg er ook al terug uit gegaan. Vandaar dat het de laatste tijd moeilijk was om dit spel nog vast te krijgen. Toch is er goed nieuws want Rio Grande komt met een heruitgave van dit spel onder de naam "Priests of Ra". U weet ook wel dat er dan een jammerlijke meerprijs aan vasthangt aangezien het uit het verre Amerika komt.
Zoals u zult merken, gedurende onze besprekingsreeks van de Alea spellen, komt het spelmechanisme "bieden" redelijk vaak aan bod. Ik moet eerlijk bekennen dat ik hier ook wel van hou. Het is een constant wikken en wegen van je zet, maar af en toe gewoon durven toehappen om de overwinning naar je toe te halen.
In Ra is dit niet anders, de spelers trachten om tegels te verzamelen die in de loop van het spel worden omgedraaid. Deze kunnen ze kopen met hun biedstenen, waarvan ze er slechts 3 hebben. Gooi je je sterkste steen direct overboord, ben je hem natuurlijk kwijt en is de kans groot dat iemand anders er in de volgende ronden van profiteert. De uiteindelijke bedoeling is om bij de telling een goede combinatie van de te verzamelen tegels te kunnen voorleggen.
Even een opsomming hoe je punten kan scoren : - farao's : de spelers die bij een telling het meeste farao's heeft verzameld wint 5 punten, die met het minste farao's verliest 2 punten (blijven liggen) - goden : elk niet uitgespeeld godenkaartje levert 2 punten op (verdwijnen nadien uit het spel) - Nijl : totaal aantal punten als je Nijlkaartjes hebt verzameld, maar je moet ook minstens één overstroming hebben (overstroming verdwijnt, Nijlkaartjes blijven liggen) - beschaving : drie verschillende kaartjes = 5 punten, vier verschillende = 10 punten, vijf verschillende = 15 punten (verdwijnen uit het spel) - goud : 3 punten per tegel (verdwijnen nadien uit het spel) - monumenten : (enkel bij eindtelling) 1,2,3,4,5,6 punten voor 1,2,3,4,5,6 verschillende monumenten, 7 verschillende = 10 punten, 8 verschillende = 15 punten, 3 identieke leveren 5 punten, 4 identieke = 10 punten, 5 identieke = 15 punten - zonnen : (enkel bij eindtelling) de biedstenen die je op het einde van het spel in bezit hebt, tel je op. De speler met de hoogste waarde krijgt 5 punten, de speler met de laagste waarde 5 strafpunten
Opgepast : tussen de tegels zitten ook rampenfiches. Als je er zo ééntje bemachtigt, moet je andere fiches afgeven (farao's, nijl, monument, beschaving)
U merkt dat u op verschillende manieren gaat proberen te scoren. We hebben overigens een tijdje geleden het "dobbelspel" (van Abacusspiele) voorgesteld en het scoren van punten is hier sterk gelijkend.
De spelers beginnen het spel elk met een uitgebalanceerd aanbod aan biedstenen. In een beurt kan je volgende opties kiezen : - een willekeurig kaartje omdraaien : je legt het aan de speel-rij als het een gewone tegel is, je legt het aan de ra-rij als het een ra-figuur is (dan volgt ook sowieso een bieding) - ra aanroepen : je gaat een bieding opstarten voor de tegels in de speelrij - godenkaartjes inzetten : je legt de godenkaartje(s) af en neemt een tegel(s) uit de speel-rij naar keuze
Wanneer volgt er een bieding : - omdraaien ra-kaartje - volle speel-rij - ra aanroepen Bij een bieding start de speler links van de speler die de bieding opent. Hij mag één van z'n biedstenen inzetten, iedereen mag het bod verhogen, de actieve speler is de slotspeler. De hoogste bieder neemt de tegels uit de speel-rij en legt z'n biedsteen in het midden van het speelbord en neemt de vorige geboden steen op handen. (begin van het spel steen met waarde 1) Als de ra-rij volledig bezet is of een speler al z'n zonnen heeft ingezet, volgt er een tussentelling. Na drie tijdperken en dus tellingen eindigt het spel.
Titel : Ra Auteur : Reiner Knizia Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+ Spelregels
De spellen van Alea kan je in drie delen opsplitsen afhankelijk van de grootte van de doos. Daarenboven zijn ze netjes genummerd, dus je kan ze mooi wegzetten in je boekenkast. Ik raad u dan wel aan om het materiaal in zakjes te stoppen of elastiekjes te gebruiken, zodat u bij aanvang van een spel geen uur moet sorteren.
De big-box-games : 1. Ra 2. Chinatown 3. Tadsch mahal 4. Die fürsten von Florenz 5. Adel verpflichtet 6. Die händler von Genoa 7. Puerto Rico 8. Eiszeit 9. Fifth avenue 10. Um ruhm und ehre 11. Notre dame 12. Im jahr des drachen 13. Macao
De mid-box-games : 1. Louis XIV 2. Palazzo 3. Augsburg 1520 4. Wie verhext 5. Alea iacta est 6. Glen More
De small-box-games : 1. Wyatt earp 2. Royal turf 3. Die sieben weisen 4. Edel, stein und reich 5. San juan
Uitbreidingsbox : Die schatzkiste
We hebben al deze spellen in onze collectie en zullen ze dan ook allen bespreken. U bent van ons gewoon dat we de hele spelregels uit de doeken doen op onze weblog, dat zal bij deze reeks niet het geval zijn. Ten eerste zijn de regels meestal ietsje complexer en een te lange recensie leest niet echt leuk, daarnaast plaats ik gewoon een link naar de spelregels die terug te vinden zijn op de website van Alea spiele. Dus u vindt zonder enige problemen de spelregels als het spel u interesseert.
Wat gaan we dan wel doen? Op onze eigenste manier wat commentaar bij de spellen plaatsen, hier en daar een kort spelverloop, weetjes, aankoopmogelijkheden, positieve en negatieve punten, ... Veel zal afhangen van de inspiratie van het moment en de bevindingen van eerdere speelbeurten. Veel plezier in ieder geval met deze eerste echte gamersgames-reeks.
