Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
27-04-2017
Good night monsters (Pegasus spiele)
Kijk jij nog altijd even onder je bed vooraleer je onder de wol kruipt? Soms kan je dit beter toch even doen, wie weet wat zit er nog allemaal verstopt? In "good night monsters" probeer je zo snel mogelijk te onthouden welke zaken er allemaal gedobbeld zijn vooraleer ze onder het deksel van de doos verdwijnen. Nadien krijg je een opdracht en moet je deze zo goed mogelijk trachten te beantwoorden.
Het spel omvat 6 dobbelstenen, 6 pionnen, 1 speel(score)bord, 6 x 6 tipkaarten en 11 opdrachtkaarten. Elke speler ontvangt de pion en de tipkaarten in z'n kleur. De pionnen worden op het scorespoor van het speelbordje geplaatst. De tipkaarten (tonen waarden 0 tot en met 5) nemen de spelers in handen. De opdrachtkaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. De dobbelstenen en het deksel van de doos worden alvast klaargelegd. De speler die als laatste een lichtschakelaar heeft bediend, wordt de startspeler.
Deze speler gooit de zes dobbelstenen. Alle spelers bekijken het gegooide resultaat en proberen dit zo snel mogelijk te memoriseren. De dobbelstenen tonen teddyberen en/of monsters in drie mogelijke kleuren (geel, rood of blauw). Als een speler denkt dat hij voldoende kennis heeft, zet hij het deksel van de doos over de dobbelstenen heen. Daarna wordt de bovenste opdrachtkaart opengedraaid en gaan de spelers op de gestelde vraag antwoorden. De mogelijke vragen zijn : Hoeveel gele, rode of blauwe monsters zag je? Hoeveel gele, rode of blauwe teddyberen zag je? Hoeveel gele (rode of blauwe) monsters en teddyberen zag je? Hoeveel monsters/teddyberen zag je? De spelers kiezen één van hun tipkaarten waarvan de waarde overeenkomt met het antwoord op de vraag en leggen deze kaart gedekt voor zich neer. Nadien draaien alle spelers gelijktijdig deze kaart open en controleren het antwoord door het deksel op te heffen. De spelers die het juiste antwoord kozen, zetten hun scorepion één stapje vooruit. De speler(s) die als eerste 8 punten heeft verzameld, wint het spel.
Titel : Good night monsters Auteur : Hartwig Jakubik Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 10-20 min. Leeftijd : 5+
Wie heeft er nog nooit "ik ga op reis en neem mee ..." gespeeld? Het ideale spelletje om tijdens een lange autorit je kinderen bezig te houden. Ook een ideaal spelletje om er een bordspel van te maken heeft mr. Knizia gedacht. Plak er nog enkele leuke tekeningen op en het kan eigenlijk al niet meer misgaan.
In Manic Monkeys proberen de spelers zo lang mogelijk te "overleven". Spelers die een foutje maken in het memoriseren van allerhande geluiden en bewegingen worden onherroepelijk uit het spel gebonjourd. Het spel bestaat uit 5 x 6 tegels in verschillende kleuren en 1 dobbelsteen die de vijf kleuren toont en één zijde met een banaan. De tegels worden per kleur op gedekte en geschudde stapeltjes klaargelegd. De dobbelsteen wordt aan de speler gegeven die als laatste een banaan at, dit is de startspeler.
Als je aan de beurt bent, gooi je de dobbelsteen en draai je een tegel van de gegooide kleur open. Gooi je een banaan dan neem je een fiche van een kleur naar keuze. Kopieer de beweging van alle voorgaande tegels en tenslotte deze van de laatst getrokken fiche en draai de fiche daarna dicht en leg ze achter de voorgaande fiches. Maak je een fout in de reeks, wordt dit indien nodig gecontroleerd en valt de speler uit het spel. De volgende speler herhaalt dan gewoon de volledige sequentie nog eens in z'n beurt in plaats van een nieuwe tegel toe te voegen.
Als er maar één speler overblijft, wint deze het spel.
De verschillende kleuren hebben diverse uitdagingen : - oranje : kopieer geluiden - geel : kopieer bewegingen met je handen - rood : kopieer rare snoeten - groen : kopieer diergeluiden - blauw : kopieer bewegingen met je armen
Titel : Manic monkeys Auteur : Reiner Knizia Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 10 - 20 min. Leeftijd : 4+
Vanaf vandaag beginnen we nog eens met een reeksje nieuwe kinder- en familiespellen van Pegasusspiele. We starten alvast met het mierzoete "Candy match" waarin spelers hun snelheidsvermogen testen, dus begin al maar suiker in je lijf te proppen.
Het spel bestaat uit 60 kaarten waarop telkens 1,2 of 3 soorten snoepjes staan afgebeeld (je ziet ze netjes op de cover van de speeldoos). Deze kaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. Laat voldoende ruimte naast deze trekstapel om kaarten open te leggen. De speler die als laatste snoepte begint met het spel. Om beurten neem je de bovenste kaart van de trekstapel en leg je deze open in het midden van de tafel. De volgende speler doet aansluitend hetzelfde, dit proces blijven de spelers tegen een strak tempo herhalen. Het doel van het spel is het zoeken van overeenkomsten tussen één of meerdere kaarten. Je probeert steeds setjes van twee dezelfde snoepjes te maken. Je moet er wel op letten dat er geen snoepjes overblijven nadat je koppeltjes hebt gevormd, alle afgebeelde snoepjes moeten gekoppeld worden over één of meerdere kaarten. Zie je zo'n combinatie dan roep je "Candy match" en wordt het spel even stilgelegd. Je neemt onmiddellijk de kaarten bij elkaar, dus je mag niet eerst roepen en dan beginnen nadenken.
Indien je een juiste combinatie weet samen te stellen, neem je alle kaarten die betrokken zijn in de combinatie als overwinningspunten voor je. Maak je een foutje dan mag elke tegenspeler één kaart uit het midden van de tafel nemen (of van de trekstapel indien geen voorradig op tafel). Na het checken van een "candy match" gaat de volgende speler gewoon met het spel verder. Zo gauw de laatste kaart van de trekstapel wordt genomen, checken de spelers nog een laatste keer op combinaties en eindigt het spel. De speler die het meeste kaarten wist te verzamelen, wint het spel.
De spelregels raden aan om snoepgoed te voorzien voor de winnaars van elke speelronde om het geheel wat aantrekkelijker te maken
Titel : Candy match Auteur : Reiner Knizia Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
BrilliAnts is nog zo'n Kickstarter die recentelijk op onze dorpel stond. BrilliAnts is een spel in het thema van Myrmes en March of the ants, maar is toch voor een totaal ander publiek. Het unieke aan dit spel is dat het zowel een kindervariant, familievariant, gevorderdenvariant als expertenvariant met zich meebrengt. Het jammerlijke van de zaak is dat dit zeker niet ten goede kwam aan de overzichtelijkheid van de spelregels. Je moet, zelfs als geoefend lezer, toch wat liggen grasduinen in het boekje vooraleer je het doorhebt (en zelfs dan zijn er nog vragen). Men heeft alleszins alvast beloofd dat de spelregels herschreven zullen worden ... en dat is een goede zaak.
In de zware tjokvolle doos vinden we volgende zaken terug (en ik vertel er al graag bij dat het prachtig materiaal is) : 1 speelbord, 78 doelkaarten, 60 speciale kaarten, 3 bonuspuntenkaarten, 6 dubbelzijdig bedrukte spelersborden (voor links- of rechtshandigen), 6 soortenkaarten, 4 grote hexagonale tegels (om delen van het bord af te dekken afh. aantal spelers), 3 miniaturen van de jagers (sprinkhaan, spin en worm), 90 mierminiaturen met roterende basis, 108 feromoontegels, 90 grondtegels, 24 nesttegels, 18 ondergrondse nesttegels, 142 grondstoftegels, 47 lege grondtegels, 7 jagertegels, 1 startspelertegel, 8 geboortetegels, 1 weerbordje met draaipijl, 6 puntenmarkers en de spelregels.
Het doel van het spel is voor alle varianten dezelfde, namelijk het meeste punten trachten te scoren door opdrachtkaarten te vervullen. Al deze opdrachtkaarten tonen overigens een combinatie van insecten, vegetatie of grondsoorten. Het leutige hieraan is dat je mieren van een verschillende type zijn, nl. soldaat, boer of graver en dat je enkel met het toepasselijke type de gevraagde zaken kan gaan zoeken. De graver zorgt uiteraard voor de grondtegels, de soldaat voor de insecten en de boer zorgt voor de vegetatie. De speler die het meeste opdrachten van een soort uitvoert, krijgt nog eens extra bonuspunten. Tenslotte krijg je punten voor het achterlaten van feromonen, dit doe je automatisch als je insecten of vegetatie oppikt op het speelbord. En veel meer is er wat dit betreft niet om handen, tenzij je de gevorderden- en expertvariant hanteert waarbij je nog extra punten kan behalen met speciale kaarten die je op handen hebt. Ik ga me vandaag in deze bespreking richten op de expertenvariant, daar deze de meest uitgebreide versie is die alles omvat en die bovendien ook het meest uitdagend zal zijn. Wens je het spel te spelen met beginners of kinderen dan verwijs ik je graag door naar de spelregels.
Het speelbord wordt klaargemaakt door de juiste kant te kiezen en stukken af te dekken met tegels, afhankelijk van het aantal spelers. Alle grond/insecten/vegetatie-fiches mogen in een voorraad gelegd worden (hoeft zelfs niet gesorteerd). De opdrachten worden allen door elkaar geschud en als trekstapel klaargelegd. Afhankelijk van het aantal spelers worden er een aantal kaarten opengelegd. Het weerbordje en de geboortetegels worden op het speelbord geplaatst. Elke speler ontvangt een spelersbord, een jagertegel, al de mieren, feromonen en nesttegels in z'n kleur, die op de daarvoor voorziene plaatsen gelegd worden. De bonuskaarten en jagers worden naast het speelbord klaargelegd. De puntenmarkers worden op de nul van het scorespoor gelegd. Elke speler krijgt een willekeurige soortkaart (of je kan ook laten kiezen), deze bezorgen je een unieke eigenschap (deze staan netjes in de spelregels uitgelegd). Daarnaast worden er speciale kaarten gedraft, de spelers ontvangen er aanvankelijk acht, kiezen er één en geven de anderen door. Dit wordt herhaald tot de spelers 6 kaarten kozen, de resterende 2 worden afgelegd. Afhankelijk van hun hand en de openliggende doelkaarten bepalen de spelers met welke drie mieren ze het spel willen aanvatten en zetten deze in klaar. Er wordt een willekeurige startspeler gekozen die de startspelertegel krijgt en deze opgooit. Afhankelijk of deze dag of nacht toont worden de startmieren die de spelers kiezen op deze zijde gedraaid. Dit dag en nacht-draai-systeem is handig om te weten welke mier in de lopende ronde al z'n actie heeft uitgevoerd.
Tijdens een ronde draait de startspeler eerst aan de weerpijl. Afhankelijk van waar deze halt houdt, hebben de spelers in de lopende ronde een extra bewegingspunt met één van de drie typen van mieren. Daarna voeren de spelers om beurten telkens één actie uit, tot iedereen alle mogelijke acties heeft ondernomen. De mogelijke acties zijn : - een geboortetegel kiezen en het bijhorende miertje geboren laten worden. Neem de mier uit je voorraad en plaats deze op je spelersbord op de aangegeven plaats op de geboortetegel (deze geeft dan aan dat je deze actie reeds uitvoerde). De nieuwe mier is al in de lopende ronde inzetbaar, maar zal al één stap moeten spenderen om uit het nest te kruipen, dus heeft eigenlijk één stapje minder. - een jager inzetten : draai de jagertegel op je spelersbord om (deze geeft dan aan dat je deze actie reeds uitvoerde), kies één van de jagerminiaturen, plaats ze op een legale plaats op het speelbord en voer de desbetreffende actie uit. De sprinkhaan eet onmiddellijk de afgebeelde vegetatie op, leg er een lege grondtegel. De spin eet onmiddellijk het afgebeelde insect op, leg er een lege grondtegel. De worm (komt op de spelersborden terecht) eet onmiddellijk de afgebeelde grond op, leg er een lege nesttegel (beige). - beweeg je mier tot 3 plaatsen en voer de desbetreffende actie uit : door het weertype kan het zijn dat je vier bewegingspunten hebt. * de gravers lopen op je spelersbord en stoppen bij het eerstvolgende grondtegeltje, neem de overeenkomstige tegel in je persoonlijke voorraad en dek de plaats af met een lege nesttegel (beige). Indien dit een plaatsje van de bovenste rij is, plaats je ook direct een nieuw hol op het speelbord. Dit hol moet op een leeg veld geplaatst worden of een veld met een eigen feromoon en mag slechts op drie plaatsen van een eerder geplaatst hol liggen. * de soldaten lopen naar de insecten op het speelbord en nemen de overeenkomstige fiche in de persoonlijke voorraad, daarna leg je een feromoontegel op deze plaats op het speelbord, maar enkel als deze grenst aan een eerder geplaatst feromoon (enkel in expertversie, maakt het toch ietwat moeilijker). * de boeren lopen naar de vegetatie op het speelbord en nemen de overeenkomstige fiche in de persoonlijke voorraad, daarna leg je een feromoontegel op deze plaats op het speelbord, maar enkel als deze grenst aan een eerder geplaatst feromoon. Tenslotte kan je met elk type mier naar de bibliotheek op je spelersbord wandelen. Je mag dan een doelkaart van het type mier gaan incasseren door de gevraagde tegels af te geven. Daarna wordt een nieuwe opdrachtkaart opengelegd.
Als een speler z'n achtste opdrachtkaart vervuld, eindigt het spel na de lopende ronde en worden de punten geteld. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : BrilliAnts Auteur : Maxime Tardif Uitgeverij : Sphere games Aantal spelers : 1-6 Speelduur : 45-90 min. Leeftijd : 8+
+ kleurrijk, erg kleurrijk allemaal + het spel speelt vlot, weinig regels, perfecte filler + ik speelde het nu vooral met niet-veel-spelers en ze vonden het allen top + je kan een beetje gaan manipuleren met de 3 openliggende gereedschapskaarten, maar niet overdreven + het is puzzelen en afhankelijk van de opdrachten is het steeds compleet anders + je hebt zeker keuzes te maken, maar het neemt niet veel tijd in beslag om je beurt te spelen
- misschien af en toe een beetje te kleurrijk, komt het overzicht soms wel niet ten goede - het materiaal is fraai en het karton erg dik, een beetje te dik zelfs voor het KS-dobbelsteenbakje, dit was niet eenvoudig in elkaar te schuiven - de KS-extra's zijn niet van een superspectaculaire aard, daarvoor moest je het zeker niet doen
Conclusie : Sagrada is een, in mijn ogen, fraai vormgegeven spel. Het is een zeer interessante puzzel-dobbelsteen-filler die in menig collectie thuishoort en waaraan je zeker plezier zal beleven. Het heeft een sweetspot qua speelduur voor mij en zal dan ook nog regelmatig op tafel verschijnen. Ook mijn niet-spelende partner en vrienden kon ik hiermee overtuigen en dat zegt op zich al voldoende. Dit is zo'n spel dat weinig mensen zullen afkeuren in mijn ogen. Zelfs als je houdt van het zwaardere werk ga je hier mooie en moeilijke keuzes moeten maken. Je gaat voor de perfecte puzzel, maar zal al gauw je plannen moeten bijstellen. Ik ben alleszins fan!
Sagrada is een Kickstarter waar we al een tijdje op zaten te wachten, niet dat deze uitgesteld werd, maar gewoon omdat hij er zo fantastisch leuk leek uit te zien. Qua artwork en vormgeving zeggen beelden meer dan woorden, dus bekijk onderstaande foto's maar eens goed. Dit lichte familie-dobbel-spel heeft een relatief korte speelduur en zal dus ook makkelijk op tafel verschijnen.
Het doel in Sagrada is zo goed mogelijk te scoren op de algemene doelstellingen en je persoonlijke doel door het plaatsen van dobbelstenen in bepaalde kleuren en met bepaalde waarden. Je doet dit op een patroonkaart die in de spelersframes worden geschoven. Deze patroonkaart legt je bepaalde voorwaarden op voor het plaatsen van bepaalde kleuren en waarden van dobbelstenen. Daarnaast zal je hulp kunnen "inroepen" van de gereedschapskaarten, waarvan er in elk spel drie voor handen zijn. Het spel komt met 4 spelersframes (en 1 extra voor de KS), 12 patroonkaarten, 12 gereedschapskaarten, 10 algemene doelstellingskaarten, 5 persoonlijke doelstellingskaarten, 1 ronde/scorespoor, 24 glazen gunstmarkers en 4 scoremarkers. Daarnaast zijn er 90 gekleurde zeszijdige dobbelstenen voorzien (in de 5 kleuren van het spel) en een dobbelsteenzakje. Bij de KS zat er ook nog een dobbelbakje met het bijpassende artwork.
Bij aanvang van het spel krijgt elk speler 1 spelersframe en 1 eigen doelkaart (die je geheim houdt van de andere spelers). Je krijgt 2 dubbelzijdige bedrukte patroonkaarten en kiest uit één van de vier mogelijkheden en schuift deze kaart in je frame. De andere kaart wordt afgelegd. Elke speler krijgt een aantal gunstmarkers, zoals afgebeeld onderaan de gekozen patroonkaart (des te hoger de moeilijkheid van de kaart, des te meer gunstmarkers). Tenslotte legt elke speler z'n scorefiche alvast naar het rondespoorbordje. Alle gereedschapskaarten worden geschud en er worden er 3 open gelegd als vitrine. Je doet exact hetzelfde met de algemene doelstellingen. De 90 dobbelstenen worden in het zakje geschud. De speler die meest recent een kathedraal bezocht, begint het spel.
Het spel loopt over 10 ronden. Elke ronde trekt de startspeler een aantal dobbelstenen uit de zak gelijk aan het aantal spelers plus één. (spelregels voor solospel zijn ietwat anders en staan netjes in de spelregels uitgelegd). Daarna worden deze dobbelstenen gegooid en vormen ze de voorraad waaruit de spelers gaan kiezen. Om beurten doorlopen de spelers hun beurt. Nadat elke speler één beurt gehad heeft, komen ze nog eens aan de beurt maar in omgekeerde volgorde. De beurt begint en eindigt dus bij dezelfde speler. In je beurt mag je twee zaken uitvoeren in een zelfgekozen volgorde. Beide acties zijn optioneel, het kan zelfs zijn dat je niets doet. 1) een dobbelsteen kiezen en op je patroonkaart plaatsen : - de eerste dobbelsteen moet aan de rand of in een hoek op de kaart gelegd worden - elke volgende dobbelsteen moet grenzen aan een voorgaande, orthogonaal of diagonaal - de dobbelsteen moet voldoen aan de kleur of waarde van de patroonkaart - een dobbelsteen mag nooit orthogonaal grenzen aan een dobbelsteen van dezelfde kleur of waarde - witte vakjes zijn vakjes die geen voorwaarde stellen 2) een gereedschapskaart gebruiken : plaats gunstmarkers op de kaart en gebruik de aangegeven actie. Als je als eerste gebruik maakt van de kaart plaats je 1 marker. Elke volgende keer dat de kaart wordt gebruikt, dien je 2 markers te leggen.
Nadat alle spelers twee keer aan de beurt zijn geweest, eindigt de ronde. De resterende dobbelstenen worden op het rondespoor gelegd op het vakje met het huidige rondenummer. De dobbelsteenzak wordt doorgegeven aan de volgende speler (kloksgewijs) en een nieuwe ronde wordt aangevangen. Na 10 ronden eindigt het spel en volgt de slotwaardering : - je scoort punten voor de drie openliggende algemene doelkaarten als je aan de voorwaarden voldoet (je kan ook meermaals de punten scoren als je meermaals aan de voorwaarde voldoet) - je scoort de punten van je persoonlijke doelkaart : tel de waarde van de dobbelstenen in de kleur van je kaart op - je scoort nog 1 punt voor elke ongebruikte gunstmarker - je verliest 1 punt voor elke open plaats op je patroonkaart De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Sagrada Auteurs : Daryl Andrews & Adrian Adamescu Uitgeverij : Floodgate games Aantal spelers : 1-4 Speelduur : 30 - 45 min. Leeftijd : 13+
+ kleurrijk, prachtig, aantrekkelijk artwork + fantastische componenten, erg fraai systeem waarbij je de arbeiders in dag-nacht-stand zet + het spel voorziet 4 moeilijkheidsniveaus, gaande van een spel voor kinderen tot experten + het spel speelt zeker vlot en is vrij logisch eens je bezig bent + je kan elkaar een beetje blokkeren en pesten, maar het blijft zeker beperkt + de scores liggen erg kort bij elkaar, iedereen doet mee tot de allerlaatste snik + het is een eenvoudig pick-and-deliver systeem dat fraai is uitgewerkt + de doos zit knoertvol materiaal, om het ergens mee naar toe te zeulen is het een nadeeltje
- de spelregels zijn op zich duidelijk, maar zo slecht geschreven, door de verschillende moeilijkheidsgraden springen ze van hot naar her. Je moet het ene regeltje gaan zoeken in versie 1, de andere in versie 2, ... op de duur zie je door het bos de bomen niet - het is wel even wennen, dat dag-nacht-systeem, vergeet zeker niet je gebruikte arbeider te verdraaien anders kom je in de problemen
Conclusie : BrilliANTS is een KS die bij een eerste launch niet lukte, bij een tweede was het wel prijs en daar ben ik erg blij voor. Dit is een spel dat zich toch vooral in de familiesfeer situeert. Het heeft naar mijn aanvoelen wat weg van Takenoko, ook qua zwaartegraad en dit is enkel een positief punt. De mensen van Spheregames zijn ondertussen hard aan het werk om de regels te herschrijven en ze hebben hiervoor ook blijkbaar professionele hulp ingeschakeld, ook voor hun nieuwe KS-project DiverCity. De volgende keer dat ik BrilliANTS speel ga ik wel voor de moeilijkste expertenversie met alle toeters en bellen en ben ik erg benieuwd, want ik vermoed dat ik dan nog wel een half tot heel puntje extra ga geven voor dit spel op BGG.
+ kleurrijke, mooie, grote kaarten + het feit dat de kaarten dubbelzijdig bedrukt zijn en je dus snel op zoek moet gaan naar de juiste voorwerpen is een nieuwigheidje (dat natuurlijk weer wat verdwijnt als je het spel vaker speelt en weet welke voorwerpen op welke kaart staan) + het spel is wel een fijne afwisseling in het gamma van "om-ter-snelste" spelletjes en gaat vooral bij de jeugd aanslaan (deze leeftijdscategorie is traditioneel het meest geschikt voor dit type spellen) + de blikken doosjes ogen toch wel mooi en het is ondertussen al een serie geworden
- die ronde kaarten blijven toch een beetje irritant, alhoewel je ze hier niet op handen moet nemen - het is natuurlijk een zoveelste "om-ter-snelste" spelletje à la Halli Galli, Jungle speed, ...
Conclusie : meer van hetzelfde, met een ander thema. Aan u de keuze of je er al dan niet van in huis haalt, maar als je kinderen hebt, gaan die dit zeker appreciëren.
+ erg solide, stevige euro + kaartencombinaties zoeken die je op korte en lange termijn het meeste opbrengen + een erg nauw spel waarbij je constant onder druk komt te staan + een snel spel ook met slechts zes rondjes, deze speelde erg vlot (zelfs voor een eerste sessie) + de gekozen iconografie is zeker niet slecht, je bent er erg snel mee weg + de houten speelstukken zijn erg fraai
- de kwaliteit van het karton is Italiaans (dus zeker niet top) - er had ietsje meer houten materiaal voorzien mogen worden, je kan zonder te komen zitten - onderscheid deze euro zich nu daadwerkelijk zo extreem van anderen zodat je deze zeker in je collectie moet nemen
Conclusie : het laatste minpuntje is misschien wel de belangrijkste om in overweging te nemen bij een eventuele aanschaf. Je telt toch al gauw een 50-tal euro's neer voor deze titel, wat vrij duur is voor een "simpele" euro. Qua gevoel leunt hij voor mij wat aan bij Grand Austria Hotel, maar dan nog met een portie worker-placement. Het is zo'n euro die erg nauw is, maar wel elke speler z'n acties zal kunnen doen. De scores lopen naar het einde toe wel stevig uiteen, maar je hebt zeker niet het gevoel dat je constant achter de feiten aanholt. Het houten materiaal is fraai, de kaarten ook, het speelbord mocht iets beter zijn. Ik zou 'm persoonlijk graag in de collectie opnemen op termijn want voor mij is hij zeker geslaagd te noemen.
+ Dominion met een bord, waarbij je in een dungeon duikt om een draak uit te dagen ... bring it on! + het materiaal is fraai, de kaarten mooi getekend + het spel is superduidelijk en speelt erg vlot + het spel is spannend, je voelt de draak letterlijk dichterbij komen ... en je dood ook + je kan op verschillende paarden wedden + je kan anderen onder druk zetten door snel terug naar het oppervlak te gaan
- qua herspeelbaarheid weet ik het zo niet met deze titel - ik vond mijn speelsessie leuk, maar ik heb niet de onweerstaanbare drang om dit spel onmiddellijk te gaan aanschaffen
Conclusie : Tof spelletje, zeker voor dungeoncrawlers die houden van wat thema en eens graag een deckbuilder willen leren kennen. Ik speel graag mee als hij op tafel komt, maar hem zelf kopen is vooralsnog geen must.
+ erg fraai spel, die tegels zijn wel erg graaf + 17 actiekaarten waarvan je er 16 gebruikt in elke ronde, je weet wat er kan komen + het is een in-balans-houden-spel dat erg fraai is uitgewerkt + de spelregels zijn op zich superduidelijk, de kaarten op zich ook wel (maar het is aanvankelijk wel even zoeken) + het is een redelijk vernieuwend spel (voor mij toch), ik heb niet echt spellen in dit genre in mijn redelijk uitgebreide spellenkast + het artwork verdient toch een speciale vermelding, indien je Keltische invloeden wel kan smaken, is dit zeker je ding + je kan toch een beetje wikken en wegen welke acties je wenst te doen, maar het spel is wel redelijk wispelturig, je moet op meerdere paarden gokken
- het is een in-balans-houden-spel, dus als iemand verzaakt om z'n plicht te doen, gaat een ander met de winst lopen - de kaarten zijn duidelijk, maar hier en daar is het voor interpretatie vatbaar, dus FAQ's gaan zoeken op BGG want de spelregels vermelden bijzonder weinig - het is een big-box, dus er hangt een prijskaartje aan (maar in mijn ogen wel z'n geld waard) - dit soort spellen vraagt wel een publiek dat hiervan houdt, een die-hard-euro-gamer gaat dit niet top vinden en een pure Ameritrasher ook niet vrees ik
Conclusie : Inis is in mijn ogen een meerwaarde voor onze collectie. Niet zozeer dat het spel zo fantastisch goed is, maar het is een spel waarvan ik er nog geen in mijn collectie had. Het is redelijk uniek door z'n draftingsysteem van de actiekaarten die telkens terugkomen. Het is innoverend in z'n spelmechanismen en ook wel een beetje in z'n totaliteit. Het is vooral erg fraai vormgegeven en spat van je speeltafel af. Het is wel niet eenvoudig om de overwinning naar je hand te zetten (wat zeker een goed ding is). Ik vrees wel dat dit spel z'n vis noch vlees spel is dat slechts door een specifiek publiek echt gesmaakt zal worden. Ik neig voorlopig naar de positieve kant en hoop nog enkele fijne speelsessies te ondergaan (ook al is het zonder winst) om volledig overstag te gaan.
2 dobbelstenen en een scoreblokje, meer heeft dit spel niet nodig. Je moet wel zelf schrijfgerei voorzien, één potloodje of balpen om precies te zijn en je kan aan de slag gaan. In dit spel probeer je de kavels aan de rand van het speelveld te bezetten, rond een drinkbak en aaneengesloten ketens van kavels te verkrijgen.
Je kan afspreken dat één speler kruisjes zet en de andere cirkels, of (zoals hieronder afgebeeld) je initiaal te gebruiken. Als een speler aan de beurt is, gooit hij beide dobbelstenen. Je mag eventueel een keer één, beide of geen dobbelsteen hergooien, maar dan moet je het tweede resultaat behouden. Er kunnen zich volgende situaties voordoen : - je hebt 2 koeien gegooid : je moet twee willekeurige koevelden aanduiden op het scoreblad. Indien er nog maar één koeveld vrij is, duid je dit aan - je hebt twee getallen gegooid : je kiest één van beide getallen en markeert een veld met het overeenkomstig nummer op het scoreblaadje. Is een dergelijk veld niet meer vrij, heb je brute pech - je hebt een koe en een getal : de speler mag ervoor opteren om een koeveld te markeren OF een veld met het overeenkomstig gegooide getal. Je kan er ook voor opteren om beide aan te duiden, maar dan moeten deze beide velden naast elkaar grenzen met één vakje tussen. Het veld dat ertussen ligt, mag overigens een drinkbak zijn.
Het spel eindigt als er geen vrije koeienvelden meer zijn of er in totaal nog slechts 5 vrije velden zijn. Nu wordt er gewaardeerd. - de speler met het meeste velden aan elke rand (noord, oost, zuid, west) scoort 3 punten - de speler die het meeste velden heeft grenzen (orthogonaal) aan een drinkbak scoort 2 punten (kleine bak) of 4 punten (grote bak). Bij gelijkstand scoort niemand te punten - voor ketens van aanéénhangende velden (enkel orthogonaal) scoor je 2 punten (minstens 5 velden), 5 punten (minstens 10 velden), 12 punten (minstens 15 velden) en 20 punten voor minstens 20 velden. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Kuhlorado Auteur : Reinhard Staupe Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 2 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
Vandaag een ietwat rare imprESSEN hier op de blog. In tegenstelling tot normaal presenteren we graag een korte conclusie van enkele spellen tegelijk. Enerzijds omdat ze allen van dezelfde uitgeverij (NSV) zijn, anderzijds omdat het gaat om kleinere, vluggere kaartspellen waarover je natuurlijk ook geen uur kan palaveren. Dus bij deze ...
Qwinto het kaartspel : Zoals al een beetje aangehaald in de spelbeschrijving vind ik deze persoonlijk beter dan het dobbelspel. Het concept van aanduiden op je scoreblaadje is identiek, maar in tegenstelling tot de dobbelworp heb je hier meer in handen. Je hebt steeds keuze uit drie kaarten, die je dan ook nog eens op vier diverse plaatsen kan spelen, zodat je toch wel wat mogelijkheden hebt. Het spel verloopt vlot, is tactischer en "voller" dan de dobbelvariant en wist ons onmiddellijk te bekoren. Als je moet kiezen uit het gamma zou ik persoonlijk dan ook gaan voor Qwixx het dobbelspel in combinatie met Qwinto het kaartspel.
Twenty one : Nog maar eens een snelle "dobbelaar" voor tussendoor van NSV. En ook dit keer schieten ze keihard raak. Het lijkt onuitputtelijk te beginnen worden, maar toch is ook dit spel weer vernieuwend ten opzichte van Qwixx en Qwinto. Jammerlijke zaak dat men niet heeft vastgehouden aan de "Q" in de titel langs de ene kant. Daarnaast zijn er toch wel wat puntjes van kritiek die ik op dit spel kan hebben. De vormgeving van de doos is niet echt uitdagend te noemen. De reputatie van de uitgeverij en de voorgaande spellen gaan de koper hopelijk wel over de streep trekken, maar het doosje zelf gaat het niet doen. Een blijvend zeer van dit soort spelletjes blijven ook de scoreblaadjes, zeker aangezien het hier zes verschillende blaadjes betreft, ga je snel door je voorraad heen zijn en niet zomaar kopiëren. Een extra blokje kopen is een optie, maar het blijft een raar gevoel wetende dat je op een gegeven moment het spel niet meer kan spelen. Ook nu weer zijn de blaadjes NIET dubbelzijdig bedrukt, spaart toch weer wat bomen zou je zeggen. Maar op zich ... topspelletje!
Take that : Voor de fans van kaartspellen à la "Take five" zeker de moeite om eens te bekijken. Het concept van de gespiegelde kaarten (25-52 bv.) is erg tof gevonden. Het is een eenvoudig, snel spelletje dat je vooral met jongere spelers ook kan spelen. Het is wat het is, niet meer, maar ook niet minder.
Life is life : Laat je niet misleiden door de grappige, schattige dieren op de kaarten. Dit snelle kaartspelletje is zeker niet alleen voor kinderen. Het kan erg frustrerend zijn, maar ook belachelijk lachwekkend. Dit is zo'n spel dat je niet te serieus mag nemen en dan ga je er zeker plezier aan beleven. Het concept is erg simpel, het spelverloop op zich ook wel, maar winnen is toch weer net ietsje anders. Ik hou hier wel van.
Tembo : Tembo is nog eens een goed straight-forward kaartspelletje waarbij je je tegenstanders kan kl****. Het is een erg snel, eenvoudig spel waarbij je kaarten gaat aanleggen. Weinig opties, korte speelduur, maar er wordt wel wat afgelachen ... en dat is toch wel de kracht van dit type spelletjes. Het is geen spel dat elke speelsessie op tafel zou komen, maar ik zou er ook niet over morren als het een keertje verschijnt.
Zum Kuhkuck : Jammer dat dit enkel voor 2 spelers is, want het is een erg fijn push-your-luck-spelletje. Enkel dit systeem wordt gebruikt en eigenlijk werkt het prima. Je kan als speler een klein beetje gaan anticiperen en vooral je tegenstander onder druk zetten door snel te durven passen. Een supergoede ronde spelen is ook geen garantie om met zekerheid te winnen, want vele lagere punten zijn soms beter dan één superresultaat. De tekeningen zijn erg leuk, maar zorgen er wel voor dat het spel de indruk geeft om voor erg jonge kinderen te zijn en dat is dan weer niet het geval.
Kuh Vadis : Een duidelijk concept, met erg weinig materiaal, we hebben er wel een zwak voor. Natuurlijk zijn ook de scoreblaadjes er waarschijnlijk weer snel door. Meer en meer spellen gaan deze trend volgen, op zich niet slecht, maar in deze wegwerpmaatschappij wil de bordspeler toch z'n verantwoordelijkheid nemen (aangezien hij al een serieuze papier/karton/hout-voetafdruk nalaat). Op zich omvat het spel wel net dat tikje te weinig tactiek. Je kan de tegenspeler enigszins een beetje blokkeren, maar je bent vooral afhankelijk van je dobbelsteenworp. Het speelt wel vlot, is best wel oké, maar niet meer dan dat.
Kuhlorado : De laatste in de koeien-2speler-reeks, hier ga je je meer richten op de diverse scoremogelijkheden en voor de rest is het te vergelijken met Kuh Vadis. Persoonlijk vind ik deze titel wel beter, want ondanks dat je slechts 2 dobbelstenen ter beschikking hebt, zijn de keuzes hier ruimer en belangrijker. Bij Kuh Vadis kan je echt een pasbeurt moeten uitzitten, terwijl je hier toch steeds opties hebt en je op zoek moet gaan naar de beste. Het feit dat je op diverse terreinen kan gaan scoren trekt het ook wat open en maakt het aantrekkelijk. Persoonlijk vind ik dit de sterkste titel van de drie.
In Kuh Vadis heb je niet meer nodig dan vijf dobbelstenen en een scoreblaadje. Op dit blaadje staan 49 velden (7x7) met daarop cijfers van 1 t.e.m. 5 of koeien. Daarnaast zijn er drie startpunten afgetekend voor de kruisjesspeler en drie startpunten voor de cirkelspeler. Doel van het spel is om als eerste je drie startpunten met elkaar te verbinden door een doorlopende serie van kruisjes (of cirkels), zowel orthogonaal als diagonaal telt in dit spel als aangrenzend.
Als je aan de beurt bent, gooi je de vijf dobbelstenen. Je kan maximaal drie keer gooien. Je mag dobbelstenen terzijde leggen of terug mee hergooien, maar na de derde worp moet je het behaalde resultaat gebruiken. Slaag je er niet in om 2 koeien te gooien of 3 keer hetzelfde cijfer, dan kan je deze beurt niets aanduiden op het scoreblaadje.
Heb je wel 2 koeien of 3 dezelfde cijfers gegooid, dan mag je een veld gaan aanduiden op het scoreblaadje overeenkomstig het geworpen resultaat. Het vakje dat je aanduidt, mag je volledig vrij kiezen, het hoeft niet te grenzen aan eerder aangeduide velden. Gooi je zowel 2 koeien als 3 keer hetzelfde cijfer, moet je één van beide kiezen om aan te duiden.
Slaag je erin om 4 koeien of 4 keer hetzelfde cijfer te gooien (of zelfs 5 keer), dan voer je je beurt uit zoals normaal en mag je onmiddellijk nog een beurt spelen. Slaag je erin om met de volgende worp een veld aan te duiden dat grenst aan het zojuist aangeduide veld mag je dit doen. Je kan zo zelfs een combo spelen van meerdere beurten, zo lang je maar minstens 4 dezelfde gooit en aangrenzend kan blijven aanduiden.
Zo gauw een speler z'n drie startvelden met elkaar weet te verbinden, wint deze het spel. Het kan gebeuren dat je een startveld van de andere speler kan blokkeren. Je speelt dan verder tot je zelf ook de winst pakt. Ook de andere speler kan je nog blokkeren en dan eindigt dit spel onbeslist.
Titel : Kuh Vadis Auteur : Reinhard Staupe Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 2 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
Zum Kuhkuck is de eerste in een rij van drie "koeien"spellen die de komende dagen de blog zullen sieren. Deze tweespelerreeks van NSV heeft telkens de koeien als thema. Dit spel omvat 54 verzamelkaarten (11 x botjes, 11 x koebel, 11 x krukje, 11 x melkkit en 10 x borstel), 5 stroomkaarten, 1 infokaart en 1 notitieblok met waarderingsblaadjes.
De infokaart wordt terzijde gelegd en alle andere kaarten goed geschud. Daarna worden deze kaarten verspreid en gedekt in het midden van de tafel gelegd. Er wordt een willekeurige startspeler gekozen.
Om beurten hebben de spelers nu de keuze om een kaart uit het midden van de tafel te trekken en aan hun hand toe te voegen of punten te gaan scoren. In het eerste geval trek je gewoon een kaart en voeg je deze toe aan je hand, maar let op, want als je een stroomkaart trekt, dan moet je al je reeds verzamelde handkaarten (samen met de stroomkaart) afleggen op de aflegstapel.
Heb je reeds minimum 5 kaarten op handen kan je er ook voor opteren om punten te gaan scoren. Je legt dan je volledig hand op tafel en zegt een kleur die je wil gaan scoren. Je kan elke kleur maximaal één keer scoren tijdens het spel. Elke kaart in de desbetreffende kleur levert je twee bonuspunten op, het totaal aantal verzamelde kaarten die je aflegt levert je de punten op zoals staat aangegeven op de infokaart. Het totaal noteer je bij de gewaardeerde kleur op het scoreblaadje. Indien je een kleur wil scoren, moet je minstens één kaart in die kleur hebben. De gescoorde kaarten worden uit het spel genomen en op de aflegstapel gelegd.
Indien er nog maar twee kaarten in het midden van de tafel liggen, wordt het spel kort onderbroken en de aflegstapel terug geschud en gedekt in het midden van de tafel gelegd, het spel gaat nadien gewoon voort. Zo gauw één speler z'n vijfde kleur waardeert, eindigt het spel. Er wordt voor elke kleur gekeken wie het meeste punten scoorde in die categorie en deze speler krijgt 10 punten extra. Tel alle punten op en de speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Zum Kuhkuck Auteur : Reinhard Staupe Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 2 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
In Tembo probeer je jouw hoefdieren naar de overkant van de rivier te brengen. Maar opgepast want er liggen krokodillen en leeuwen op de loer om jouw dieren op te eten. Bovendien kan je niet zomaar oversteken, hiervoor heb je de hulp nodig van de olifant. Het spel omvat 42 hoefdierkaarten (gnoe, zebra en antilope) met in het midden op de kaart de punten die ze opleveren als ze veilig kunnen oversteken (tussen 2-5 punten) en een ordengetal (1-42) dat belangrijk is voor de volgorde waarin de kaarten uitgespeeld kunnen worden. Daarnaast is elke kaart nog voorzien van een diersymbool, als het artwork niet duidelijk genoeg zou zijn. Daarnaast zijn er 40 markeerstenen, 7 olifantkaarten, 3 leeuwkaarten, 6 normale krokodilkaarten en 1 super-Kroko-kaart. Elke speler neemt de 10 markeerstenen van z'n kleur en krijgt 5 handkaarten van de gemengde trekstapel. Indien je een leeuw op handen zou krijgen, moet je deze inruilen voor een nieuwe kaart. Daarnaast worden er in het midden van de tafel 5 kaarten gedekt naast elkaar in een rij gelegd, dit stelt de stroom voor die de hoefdieren moeten oversteken. Je mag niet gaan kijken welk dier op deze kaarten staat. De resterende kaarten vormen een trekstapel.
In een speelbeurt heeft een speler de keuze uit twee mogelijke acties : 1) Een hoefdier uitspelen (of in uitzonderlijk geval 2 hoefdieren) : Leg een hoefdierkaart aan één van de stroomkaarten aan en leg er een markeersteen op om aan te geven dat het jouw kaart is. Enige voorwaarde is dat de kaarten in oplopende volgorde moeten gespeeld worden aan een stroomkaart. Heb je twee hoefdieren met een ordengetal dat maximaal 1 uit elkaar ligt, dan mag je uitzonderlijk twee kaarten spelen. Nadien vul je je hand terug aan tot vijf kaarten. Er is geen limiet voor het aantal kaarten waaruit een kolom kaarten kan bestaan.
2) Een olifant- of krokodilkaart uitspelen : Leg een olifant- of krokodilkaart op de aflegstapel en zeg welke kolom de kaart beïnvloed. Nadien voer je de actie van het dier uit en tenslotte vul je je hand terug aan tot vijf. - olifant : brengt alle hoefdieren naar de overkant. Er moeten minstens drie hoefdierkaarten liggen (maakt niet uit van welke speler). De desbetreffende speler houdt de kaart(en) voor zich open bij als punten. De markeerstenen komen terug in de persoonlijke voorraad van de speler. - super-Kroko : eet alle hoefdieren uit de kolom op. De kaarten worden allen op de aflegstapel gelegd. De spelers krijgen hun markeerstenen terug in hun persoonlijke voorraad. De super-Kroko moet gespeeld worden in een kolom waar hoefdieren liggen, hij MOET eten. - krokodil : eet ofwel het eerste dier van de kolom op (diegene met de laagste waarde) OF alle hoefdieren van de aangegeven soort (staat afgebeeld op de krokodilkaart). De kaarten gaan uit het spel en de markeerstenen komen terug in de persoonlijke voorraad van de desbetreffende spelers.
Wanneer een speler z'n hand terug aanvult tot vijf en een leeuw trekt, moet hij deze onmiddellijk op één van de oversteekplaatsen leggen. Alle hoefdieren van die kolom worden opgegeten en afgelegd. De markeerstenen gaan terug naar de eigenaars. De leeuw MOET eten, dus je mag hem niet op een lege kolom leggen. Bovendien is de kolom vanaf nu ook niet meer toegankelijk voor toekomstig overstekende hoefdieren.
Zo gauw de trekstapel is opgebruikt, spelen de spelers door met minder dan 5 handkaarten. Het spel eindigt onmiddellijk als een speler geen kaart meer kan spelen. De punten van de overgebrachte hoefdieren worden per speler opgeteld en genoteerd. Het spel verloopt over 2 ronden. De speler die in deze twee ronden het meeste punten weet te vergaren, wint het spel.
Titel : Tembo Auteur : Andreas Spies Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
In life is life proberen de spelers zo lang mogelijk in het spel te blijven. Het spel bestaat uit 60 dierenkaarten (9x giraf, 8 x beer, 7 x egel, 7 x geit, 6 x schaap, 6 x hond, 5 x haas, 5 x zwijn, 4 x kat, 3 x muis), 25 levenskaarten en 5 overzichtskaarten. Bij aanvang van het spel krijgt elke speler 5 levenskaarten en een overzichtskaart (resterende kaarten gaan uit het spel). De dierenkaarten worden geschud en elke speler ontvangt er 10. Daarna worden er nog 4 rijen uitgelegd, waarvan de eerste rij bestaat uit 1 kaart, de 2de rij uit 2 kaarten, de 3de rij uit 3 en de 4de rij uit vier kaarten. Bij minder dan 5 spelers worden de resterende kaarten uit het spel genomen.
In een speelbeurt mag een speler één van onderstaande acties uitvoeren : 1) kaarten ruilen : de speler kiest één van de rijen en ruilt deze rij met handkaarten. Je mag nooit exact dezelfde combinatie afleggen als diegene die je neemt. Je moet wel exact evenveel kaarten afleggen als je neemt. Je afgelegde kaarten vormen de nieuwe rij.
2) kloppen : de speler klopt op tafel en kondigt het einde van de ronde hiermee aan. De andere spelers krijgen allen nog één beurt en nadien wordt er gewaardeerd. Deze actie (kloppen) kan niet in je eerste beurt gekozen worden.
Het spel kan ook onmiddellijk tot een einde komen. Indien één van de spelers erin slaagt om één van de volgende drie combinaties weet te verzamelen op handen (ook in de beurt nadat er reeds geklopt is), wint hij de lopende ronde en verliezen alle andere spelers 1 levenskaart. De combinaties zijn 4 x kat of 5 x haas of 5 x zwijn.
Indien de ronde op een reguliere manier afloopt, dan legt elke speler z'n kaarten open voor zich neer per dierensoort. Elke soort wordt onderling vergeleken. De speler die als enige een meerderheid heeft van een dier laat deze openliggen, de andere spelers leggen deze kaarten gedekt. Nadat alle diersoorten zijn gewaardeerd, telt elke speler z'n punten op. Dit is de som van de waarden van dierkaarten die open voor hen neerliggen. De speler met het hoogste totaal verliest 0 levenskaarten, de speler met het laagste totaal verliest er 2, de andere spelers verliezen 1 levenskaart.
Extra detail : als er nog maar 2 spelers in het spel zijn, moet een speler 2 kaarten meer hebben dan de tegenstander om de punten voor die diersoort te laten meetellen.
De speler die als laatste overblijft (met levenskaarten), wint het spel.
Titel : Life is life Auteur : Lorenz Kutschke Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Net zoals z'n voorganger Qwixx, krijgt ook Qwinto een kaartspel editie. In tegenstelling tot diezelfde voorganger waar ik het dobbelspel beter vond, neig ik hier naar de andere kant. Dit kaartspel is zonder meer sterker dan het dobbelspel in mijn ogen. Het concept blijft identiek aan het dobbelspel, dus bij deze even een copy-paste van een eerder geplaatste spelbeschrijving :
Elke speler neemt een
scoreblaadje dat bestaat uit drie gekleurde rijen, die op hun beurt zijn
opgebouwd uit cirkels en hier en daar een vijfhoek. Op sommige plaatsen
overlappen de rijen elkaar, zodat er vijf verticale kolommen worden
gevormd waarin er minstens één vijfhoek zit. Daarnaast worden de kaarten geschud en krijgt elke speler er drie op handen. De resterende kaarten vormen een trekstapel. Leg vier kaarten open in een vierkant.
(voorbeeldje van een scoreblaadje halfweg het spel)
In
een beurt legt de actieve speler 1 kaart naar keuze op één van de kaarten in het vierkant. Tel de waarde van de gelegde kaart op bij de waarde van de aangrenzende (orthogonaal) kaarten en zeg dit nummer luid (vermeld ook even de kleuren die betrokken zijn in deze kaarten). Elke speler mag dan het resultaat in
een rij schrijven (in één kleur van de combinatie). Er moet met 2 zaken rekening gehouden worden :
- alle genoteerde nummers moeten in oplopende volgorde staan (je mag wel vakjes open laten en later invullen)
- er mag geen identiek nummer in een rij of kolom staan
Je moet geen nummer noteren in een
beurt, behalve de actieve speler. Indien die geen mogelijkheid ziet,
moet hij de foutworp aankruisen. Dit levert hem 5 strafpunten op aan het
einde van het spel. Ook wanneer hij door het plaatsen van een kaart drie grijze kaarten in de combinatie heeft of een totale negatieve waarde heeft, moet hij een foutworp aankruisen. Daarna wordt de volgende speler actieve speler.
Het spel gaat zo door tot er iemand 2
volledige rijen heeft gevuld of tot er iemand vier foutworpen heeft aangeduid . Dan tellen de spelers hun punten op. Voor elke volledige kolom
scoren ze de waarde die in de vijfhoek staat. Voor elke volledige rij
scoor je het meest rechtse getal en voor de onvolledige rijen scoor je 1
punt per ingevuld vakje. Tenslotte worden er 5 punten afgetrokken voor
elke foutworp. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Qwinto - das kartenspiel Auteurs : Uwe Rapp, Bernhard Lach & Reinhard Staupe Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 1-4 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
Qwixx, Quinto, ... en nu dus Twenty one. Enkel de "Q" is verdwenen, het dobbelplezier, de afscheurblaadjes, het concept en spelmechanisme is netjes gebleven. In "21" gaan de spelers op zoek naar de meeste punten.
Het spel bestaat uit zes dobbelstenen in zes kleuren en een blokje met afscheurblaadjes. Deze blaadjes zijn telkens verschillend (er zijn zes verschillende) voor de spelers. Het blaadje toont 5 rijen met zes dobbelstenen in verschillende kleuren en verschillende waarden. De waarden zijn bij alle blaadjes overigens identiek, de kleuren niet.
De spelers gaan deze rijen één voor één trachten te vullen met, indien mogelijk, de juiste worpen. Slaag je erin een getal te noteren dat overeenkomt met het voorafgedrukte getal, dan spreken we van een treffer. Des te meer treffers in een rij, des te meer bonuspunten het oplevert.
Als je aan de beurt bent, gooi je de zes dobbelstenen. Ben je niet tevreden van deze worp, moet je exact één dobbelsteen terzijde leggen en al de anderen hergooien. Deze tweede worp is dan sowieso definitief. Alle spelers mogen nu in de rij waarin ze bezig zijn waarden gaan noteren. Uiteraard moet de kleur van de dobbelsteen overeenkomen. De waarden moeten niet exact zijn, ze mogen ook lager zijn. Je noteert de waarde van de dobbelsteen op het blaadje in de desbetreffende kleur. Komen de waardes overéén dan mag je ook een kruisje zetten als "treffer". Indien je als actieve speler (diegene die gooide) geen getal kan noteren in je huidige rij, moet je het meest linkse vrije veld doorstrepen zodat dit niet meer beschikbaar is.
Is er een rij afgewerkt, tel je de waarden in de rij bij elkaar op, alsook de bonuspunten (1/3/6/10/15/21) voor je treffers. Je noteert deze score achter de rij die is afgewerkt. In de volgende beurt mag je aan de volgende rij beginnen. Zo gauw een speler z'n laatste rij afwerkt, eindigt het spel onmiddellijk. Elke speler scoort nog z'n huidige rij (ook al is deze niet afgewerkt), telt al z'n punten bij elkaar op en de speler met de hoogste score wint het spel.
Titel : Twenty one Auteurs : Steffen Benndorf & Reinhard Staupe Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
Take that is, zoals we gewoon zijn van NSV, een kaartspel met een unieke insteek. In dit spel ga je op zoek naar spiegelkaarten, een 28 en 82 zullen samen bijvoorbeeld pluspunten opleveren. Het spel bestaat uit 79 kaarten, met waarden 12-98, zonder de tientallen (20-30-...) aangezien deze geen spiegelkaart hebben. De dubbele cijfers 22-33-... zitten wel in de stapel en zijn vooral pestkaarten die je absoluut niet als strafkaarten wil oprapen, want ze leveren je 5 minpunten op aan het einde van het spel.
Alle kaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. De spelers krijgen 9 (8) handkaarten bij 2-3 (4) spelers. Om beurten moeten de spelers één van hun handkaarten gaan uitspelen. Nadien trekken ze een nieuwe kaart van de trekstapel om hun hand terug aan te vullen. Als je een kaart gaat spelen zijn er twee mogelijkheden :
A) je plaatst je kaart open in de rij naast de trekstapel. Enige regel is dat je kaart maximaal 10 hoger of lager mag zijn qua waarde dan de vorige kaart. De eerste kaart is vrij te kiezen. Indien je geen enkele kaart op handen hebt die voldoet aan deze voorwaarde (en je kan actie B ook niet uitvoeren), dan moet je de volledige rij oprapen en gedekt voor je neerleggen als strafpunten. Je begint daarna met een nieuwe rij door een kaart naar keuze uit te spelen.
B) je legt een spiegelkaart en neemt de beide kaarten uit de rij en legt deze open voor je neer als pluspunten. Ook nu mag je niet vergeten om je hand aan te vullen.
Zo gauw de trekstapel is opgebruikt, wordt er doorgespeeld tot de huidige rij dient weggenomen te worden of de laatste kaart als spiegelkaart wordt weggeplukt. De resterende handkaarten worden gewoon afgelegd en de punten worden geteld. Al je openliggende kaarten tellen als pluspunt per kaart. De gesloten kaarten die je hebt verzameld zijn 1 strafpunt waard, met uitzondering van de dubbele cijfers (22-33-...) die elk 5 strafpunten waard zijn. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Take that Auteurs : Andreas Spies & Reinhard Staupe Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
