Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
09-12-2013
imprESSEN : La cucaracha
La cucaracha (Ravensburger) :
+ erg leuk concept à la Stef Stuntpiloot en een bed vol vlooien (waarvan ik dacht dat ik het daarmee totaal gehad had) + de hexbug werkt echt wel leuk en is erg aantrekkelijk voor de jongere spelers + het doolhof veranderen kan op zich tactischer gespeeld worden, maar anderzijds is de kakkerlak zo onvoorspelbaar + het perfecte demonstratiespel om onze hobby in de kijker te zetten bij het grotere publiek
- de herspeelbaarheid blijft waarschijnlijk wel een klein probleem hier - weer iets op batterijen, niet ideaal voor een spellenclub, maar thuis kan hij zeker bij in de kast - uiteindelijk is dit zo'n hebbedingetje waar je voor jezelf zal moeten beslissen of het al dan niet in je collectie thuishoort
Conclusie : ga je plezier beleven aan dit spel? Ja zeker, de eerste keren dat u dit spel speelt, gaat u lachen, gieren, brullen. Als u dus regelmatig met andere spelersgroepen aan tafel zit, gaat dit spel regelmatig op tafel komen. Heeft u jongere kinderen? Dan gaat dit spel gewoon kapot gespeeld worden. Houdt u van de droge euro (zoals ikzelf) en kan er op een spellenavond geen glimlach vanaf (niet zoals mezelf) dan laat u dit spel beter in de winkelrekken.
In Plunder kunnen 2 tot 6 piraten stoere praat verkopen in een café over hun verborgen schatten en rooftochten die ze gaan houden. Plunder is een deductiespel waarbij u de uitwisbare stift nog eens een keertje gaat mogen hanteren. Het spel bevat 36 bemanningskaarten (6 in elke kleur), 54 hintkaarten, 18 kaartkaarten, een schatkist, 6 beschrijfbare spelersborden en 6 uitwisbare stiften.
In dit spel ga je proberen te achterhalen waar de andere spelers hun schat hebben verstopt. Je doet dit aan de hand van de hintkaarten. Elke speler krijg bij aanvang 1 kaartkaart in de drie kleuren. Deze vertellen je exact op welk eiland, op welke plaats de schat zich bevindt en welke val ze beschermt. Dit houden de spelers natuurlijk geheim voor elkaar. De hintkaarten worden per kleur als drie trekstapels in het midden van de tafel gelegd. Deze hintkaarten tonen exact dezelfde symbolen als de kaartkaarten. Kies willekeurig een startspeler en het spel kan beginnen.
De spelers die aan de beurt is, draait de bovenste kaart van elke hintstapel open en roept deze af. Je hebt ook de optie om één kaart te veranderen door de volgende kaart van die stapel reeds open te draaien. De andere spelers zeggen nu in volgorde "Aye" of "Nay". Indien één van hun kaartkaarten overeenkomt met de opengedraaide hintkaarten zeggen ze Aye, indien er niets overeenkomt zeggen ze Nay. De actieve speler doet dit echter niet, hij is deze ronde vrijgesteld. Zo gauw alle hintkaarten zijn opengedraaid, mag er de volgende ronde een combinatie gekozen worden.
De spelers noteren op hun spelersborden zaken die ze menen te weten. Zo kan je met een kruisje noteren dat bepaalde spelers de opengedraaide zaken niet hebben, of door middel van deductie juist wel te achterhalen waar de schat van de tegenstanders zich bevindt. Zo gauw je denkt dat je de drie kaartkaarten van een tegenspeler hebt achterhaald, noteer je op de karakterkaart in de speler z'n kleur de antwoorden en leg je deze gedekt in de schatkist in het midden van de tafel.
Zo gauw alle spelers op alle andere spelers gegokt hebben of na de vijftiende ronde eindigt het spel en worden de punten uitgereikt. Draai de schatkist om en laat de karakterkaarten op een stapel liggen en handel ze karakter voor karakter af. Indien niemand de juiste coördinaten gevonden heeft, worden er geen punten uitgereikt. Indien het wel juist is, laat de speler z'n drie kaarten zien. De speler die het eerst raadde krijgt 3 punten. De volgende speler die het goed raadde krijgt nog 2 punten en de derde nog één punt. Alle volgende spelers krijgen hiervoor nul punten. Indien niemand jouw schat gevonden heeft, krijg je overigens zes punten. Je kruist telkens de punten af als iemand je schat zou vinden.
Nadat alle karakterkaarten zijn overlopen, worden de punten opgeteld en wint de speler met de meeste punten. Bij gelijke stand wint de speler die als eerste een schat vond (die dus onderaan in de schatkist lag)
Titel : Plunder Auteur : Jonathan Franklin Uitgeverij : R&R games Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 30-45 min. Leeftijd : 10+
+ prima familiespel + maestro-variant is een must ook voor de beginnende spelers + de blokken zijn erg stevig en mooi, mijn 2-jarig zoontje is er wild van + dit is een snel tussendoortje dat je met iedereen kan spelen + je hebt steeds het gevoel dat je meedoet om te winnen + het stelen is zo'n factor in het spel die hatelijk is, maar maakt het dan ook weer wel leuk (je weet dat als we aan het bouwen zijn, we niet graag pottenkijkers hebben die het komen stukmaken)
- weinig negatief aan te melden, dit is zo'n spelletje dat iedereen wel weet te appreciëren denk ik - misschien is de herspeelbaarheid eerder klein als je enkel met véélspelers rond de tafel zit, dan ga je beter voor iets stevigers - de spelerspionnen deden ons aan welbepaalde XXX-speeltjes denken, maar daar werd dan ook smakelijk om gelachen
The battle of Red Cliffs is geen nieuw spel, maar een herwerkte versie van het razendpopulaire spel Tien Zi Que, een Mahjong variant met kaarten waarin je gaat proberen om setjes van opéénvolgende of dezelfde kaarten af te leggen. Als beloning mag je één van de kaarten uit de set bijhouden en dit wordt je meesterset. Op het einde van de ronde krijg je overwinningspunten overeenkomstig met de set die je met deze verzamelde kaarten kan vormen. Afhankelijk van het aantal spelers wordt er tot een bepaald aantal punten gespeeld.
Dit spel kan je met maar liefst 9 spelers spelen. Je kan individueel aan de slag gaan, maar ook in teams van 2 of 3 spelers. Vooraleer je aan een ronde begint, kan één van de spelers een "Peng" claimen. Hij doet dit door twee van z'n handkaarten en één van de kaarten op één van beide aflegstapels te gebruiken om een set te vormen. Eén kaart houdt hij voor z'n meesterset, de andere legt hij af op de aflegstapels. Hij mag z'n hand niet aanvullen. Daarna begint de gewone ronde. Om beurten voeren de spelers 3 fasen uit. Ze trekken één kaart van de trekstapel, daarna mogen de spelers twee acties uitvoeren (ze hebben keuze uit : een set spelen, een kaart afleggen of passen) en tenslotte wordt de hand terug aangevuld tot zes handkaarten.
Wanneer je op een moment een gebeurteniskaart trekt van de trekstapel voer je onmiddellijk de gebeurtenis uit en trek je nadien een nieuwe kaart. Indien een speler in de lopende ronde 5 of meer kaarten in z'n meesterset heeft verzameld, eindigt de ronde nadat alle spelers hun beurt hebben uitgevoerd.
Wat is een set? - drie kaarten met opéénvolgende waarde (kleur maakt niet) - drie kaarten van éénzelfde waarde - de nullen worden als joker ingezet in sets - de beautykaarten kunnen ook als set worden uitgespeeld, de kaart die wordt gehouden voor de meesterset levert een éénmalig effect op zoals op de kaart aangegeven - de TZQ- kaart en is een superjoker die elke waarde of beauty kan aannemen (de nummers nul en de TZQ-kaarten worden niet op de aflegstapels gelegd, maar op een afvalstapel)
De puntentelling na een ronde : (zie op de handige overzichtjes) - je scoort punten voor 2 of meer kaarten met dezelfde waarde - je scoort punten voor 3 of meer kaarten van éénzelfde kleur - je scoort punten voor 4 of meer verschillende kleuren - je scoort punten voor 4 of meer kaarten van opéénvolgende waarde Je kan kaarten in meerdere combinaties gebruiken.
Titel : The battle of Red Cliffs Auteurs : Ta-Te Wu & E.r. Burgess Uitgeverij : Sunrise tornado Aantal spelers : 2-9 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
+ UNO-variant die iets uitdagender zal zijn voor de echte fans + prachtig vormgegeven kaarten + opbergdoosje met magneet werkt wel netjes
- de iconografie op de kaarten had véél duidelijker moeten zijn - de regels zouden erg simpel moeten zijn, maar zijn dit aanvankelijk niet echt - het spel is niet echt superspannend en dat is nou net het gevoel dat je bij dit soort spellen wel moet hebben - op zich zou ik zeggen dat het iets is om met kinderen te spelen, maar de complexiteit van de acties en de speciale kaarten maken het toch wel een uitdaging om het aan het jongere publiek duidelijk te maken
Conclusie : Onze ervaring was niet echt positief. Op zich had ik een leuk, mooi spelletje verwacht, maar dat viel gewoon even allemaal tegen. Misschien moeten we het spel gewoon snel terug een herkansing geven en met de spelregels nu goed in ons hoofd eens trachten anders te spelen dan UNO-gewijs, want dan werkt het niet echt. Het uitzicht is mooi, maar hetgeen dat onder de motorkap zit is te licht bevonden ... erg jammer!
Deelnemers : Waut, Pieter, Sven G., David & Arne Gespeeld spel : Ghooost!, Armadöra, The rats in the walls, Bruxelles 1893 (met vijf spelers), UGO, Bloqs & De glasstraat (met drie spelers) Speeldatum : 06/12/'13 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkingen
: De Sint kwam vandaag ook bij ons langs en verraste ons met een mooi pakketje spellen. De komende weken zal u hier op de blog er meer over te weten komen. De titels alvast : Russian railroads, Carcassonne Südsee, Ligretto crazy, Der Geheimnisvolle Spiegel & Qwirkle uitbreiding 1
Shadows over the empire is de tweede titel uit de Artipia-stal. Ook dit spel speelt zich af in de setting van "Archon" en dat is overduidelijk aan het artwork te merken. Dit spel is echter een kaartspel waarbij u de acties en combo's van de kaarten zal moeten gaan benutten om uw uiteindelijk doel te bereiken. Het feit dat het hier om dit type van spel betreft, maakt het ook erg moeilijk om er een deftige beschrijving van te geven, want het is de tekst op de kaarten die het spel uiteindelijk maken en laten lopen. De spelregels zijn dan ook redelijk kort en misschien ietsje te beperkt. Als je die leest, heb je nog totaal geen enkel idee hoe een potje "Shadows over the empire" er zal uitzien.
Afhankelijk van het aantal spelers wordt er een rooster aan kaarten afgelegd. Centraal ligt er steeds een belangrijke persoon, in de hoeken starten de spelers telkens met hun leider en daarrond liggen er burgers allerhande die je gaat proberen te beïnvloeden en hun acties gebruiken om het spel in jouw voordeel te laten overhellen. Het spel omvat drie soorten kaarten qua niveaus, zo zal u als beginnende speler voldoende hebben aan de A-kaarten, maar kan u nadien met de B- en C-kaarten aan de slag voor meer variatie, dynamiek en diepgang.
Het spel is afgelopen als een speler er in slaagt om : - z'n 18 invloedsfiches op de kaarten te plaatsen en hij controle heeft over de belangrijke persoon - z'n 18 invloedsfiches op de kaarten te plaatsen en in geen enkel conflict betrokken is
In een ronde voeren de spelers om beurten één van volgende acties uit : - beïnvloed een karakterkaart : door deze actie te kiezen ga je je invloed kunnen laten gelden op de kaarten en je invloedsfiches inzetten. Kies een karakter dat je al beheerst om je invloed te laten uitbreiden, leg een algemeen invloedsfiche op deze kaart om aan te geven dat dit karakter al gebruikt is, leg een aantal eigen invloedsfiches op het aangrenzende karakter dat je beïnvloed. Het aantal fiches hangt af van hoeveel overéénkomstige kenmerken het karakter heeft met jouw leider (er zijn vier verschillende symbolen in het spel). Leg ook een algemeen invloedsfiche op het beïnvloede karakter indien er nog géén andere speler op de kaart vertegenwoordigd was. Sommige karakters hebben niet de hoofdeigenschap van je leider en kunnen dan ook niet beïnvloed worden op deze manier. Er is echter een andere manier om toch je fiches daar op te krijgen via de eigenschappen van kaarten.
- gebruik de actie van een karakterkaart : kies één van de karakters die jij controleert, gebruik de actie, draai de kaart een kwartslag. De eigenschappen kunnen niet tegen een leider gebruikt worden. Een karakter kan slechts één maal per ronde gebruikt worden.
- pas : je mag na het passen geen acties meer uitvoeren deze ronde
Conflict : wanneer méér dan één speler op een karakter vertegenwoordigd is, is er een conflict. Zo lang er een conflict is, controleert niemand de kaart en kan de bijhorende eigenschap dus ook niet benut worden. Nadat alle spelers gepast hebben, eindigt de ronde. Controleer of er voldaan wordt aan de overwinningscondities. Is dit niet het geval, dan wordt er een nieuwe ronde voorbereid : haal één fiche van elke speler van de karakters in conflict, haal alle algemene invloedsfiches van de kaarten, draai de gebruikte karakters terug recht en alle gedekte karakterkaarten die grenzen aan karakters die gecontroleerd worden, worden opengedraaid. De speler met de meest resterende fiches in z'n voorraad wordt de startspeler voor de volgende ronde.
De eigenschappen van de kaarten : sommige laten je toe om een actie te ondernemen, anderen om te reageren en nog andere zijn constant actief tijdens het spel. Veel kaarten laten je toe om invloedsfiches te plaatsen, verwijderen of ruilen. Ook met de posities van de kaarten in het rooster kan gegoocheld worden. Veel meer info hieromtrent kan ik eigenlijk niet kwijt aangezien elk spel weer helemaal anders zal zijn afhankelijk van welke kaarten er in het spel zitten en welke combinaties je dan gaat kunnen maken. Bij de imprESSEN krijgt u er misschien een iets duidelijker zicht op.
Titel : Shadows over the empire Auteur : Babis Giannios Uitgeverij : Artipia Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 120 min. Leeftijd : 12+
Titans of industry is geproduceerd in samenwerking met Gamesalute en dat is er duidelijk aan te merken. Het materiaal op zich is spik en span en van een erg deftige kwaliteit. Wat artwork betreft, is het natuurlijk altijd een beetje subjectief, maar daarin gaat dit spel voor mij dan toch een klein beetje de mist in. Titans of industry is een pure euro waarin je grondstoffen gaat aanschaffen en verkopen, actiekaarten kopen, arbeiders inzetten en hen de bijbehorende acties laten uitvoeren. Jammerlijk genoeg heeft men hier gekozen om met kartonnen fiches te werken à la "Ora et labora" en ik heb persoonlijk liever mooie houten grondstoffen dan. Ook het kleurgebruik voor het centrale speelbord vind ik een beetje sec, maar dat is goesting natuurlijk.
In dit spel probeert u om in zeven jaren (ronden) zoveel mogelijk overwinningspunten te sprokkelen. U doet dit hoofdzakelijk door de aankoop van fabrieken en industrieën en het kopen en verkopen van producten. Er zijn drie types van producten in het spel, de basisproducten hout, steen en baksteen, de middelmatige teer en beton en de geavanceerde staal en glas. In het eerste deel van het spel gaat u vooral met de basisproducten werken, maar langzamerhand komen ook méér en méér de middelmatige en geavanceerde in het spel.
Een speelronde bestaat uit vijf fasen : 1) Koop gebouwen : leg een aantal fabrieken en industrieën open gelijk aan het aantal spelers. Om beurten mogen deze kaarten nu gekocht worden. Je mag ook passen en een rondje overslaan. Dit blijft zo doorgaan tot alle spelers na elkaar gepast hebben. Als je een kaart aanschaft, betaal je de kosten, scoor je de punten van de kaart en leg je de kaart op een vrij veld op je spelersbordje. Indien je geen vrije plaats meer hebt, moet je de kaart op een eerder gebouwd gebouw plaatsen, dit mag enkel als de nieuwe kaart van een hoger niveau is.
2) Plaats arbeiders : je beschikt aanvankelijk over 4 arbeiders die je om beurten gaat inzetten. Je kan je arbeider plaatsen op een eigen of vreemde fabriek. Op elke fabriek kan slechts 1 arbeider staan. Je kan je op een eigen of vreemde industrie plaatsen, hierop mogen meerdere arbeiders plaats vatten. Of je plaatst je arbeider op een veld op het speelbord, ook hier kan slechts één arbeider per plaatsje gezet worden. Indien je gebruik maakt van een fabriek of industrie van een andere speler, scoort deze onmiddellijk 1 punt en eventueel 1 punt extra als het gebouw al een upgrade heeft gehad. De acties van het speelbord even kort samengevat : basisgrondstoffen krijgen, geld krijgen, een actieplaats gebruiken op een fabriek die al bezet is, een fictieve upgrade voor één gebouw, 2 willekeurige grondstoffen aankopen voor 3000 dollar, een bedrijfsstrategiekaart aanschaffen (max. 3 in totaal per speler, ze leveren punten op aan het einde van het spel als aan de voorwaarden voldaan wordt), upgrade van een fabriek of industrie, een tijdelijke arbeider (grijs) voor de volgende ronde, de speelvolgorde wijzigen en een nieuwe arbeider opleiden (verloopt over 2 ronden).
3) Voer de acties uit : De spelers krijgen de grondstoffen van de fabrieken en industrieën die ze bezetten. Er is geen limiet. Indien je arbeider op een industrie staat, kan je de afgebeelde grondstoffen verkopen. Je mag één set verkopen per arbeider die op de kaart staat. Je scoort hiervoor ook de aangegeven overwinningspunten. Je krijgt de extra's van het speelbord, zoals de tijdelijke arbeider en de upgrade voor je gebouw.
4) Onderhouden : In de ronden 3, 5 en 7 tel je de onderhoudskosten voor al je gebouwen bij elkaar op en betaal je het totaal aan de bank. Enkel de bovenste kaarten in een stapel dienen onderhouden te worden. Indien je niet kan betalen, moet je een lening aangaan. Je krijgt 3000 dollar voor een lening die je voor het einde van het spel probeert terug te betalen (5000 dollar). Indien dit je niet lukt, is elke lening 5 strafpunten waard op het einde van het spel.
5) Opschonen en onderhouden : Wijzig de speelvolgorde door door te schuiven of aan te passen na het inzetten van de arbeiders, neem alle arbeiders terug van het bord en de kaarten, arbeiders in opleiding schuiven een plaatsje door (diegene die al op het laatste vak staan, komen in je voorraad terecht). Vul de markt op het bord terug aan en verschuif de rondefiche één plaatsje.
Na zeven ronden worden de resterende grondstoffen ingeruild, 3 voor 1 punt. Elke 5000 dollar levert nog één punt op en spelers krijgen bonuspunten als er aan de voorwaarden van de bedrijfsstrategiekaarten voldaan wordt. Eventuele strafpunten voor leningen worden nog doorgevoerd en de speler met de meeste punten wint.
Titel : Titans of industry Auteur : Matthew Duhan & Brian Lewis Uitgeverij : Gozer games Aantal spelers : 3-6 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 13+
+ geen alledaags thema + prima materiaal, al ziet het er aanvankelijk nogal sfeerloos en ouderwets uit + relatief eenvoudig puzzelspelletje + razendspannend tot het slot, het gaat op punten aankomen + je hebt altijd wel het gevoel dat je netjes aan het meespelen bent, kan verbindingen vervolmaken
- razendspannend tot het slot, het gaat op punten aankomen, die door anderen kunnen bepaald worden, een kingmaker scenario is mogelijk - de brandhaardfiches zijn weer zo petieterig klein, 't is mooi, maar zo'n gedoe met dikke vingers - het onderhandelen en plaatsen van de claimfiches zouden erg veel dynamiek en tactiek moeten teweegbrengen, maar deden dat naar mijn mening niet voldoende, misschien is het spelen met de variant hiervoor een oplossing of hangt het nog meer af van spelersaantal en groep waarmee je aan de slag gaat - misschien zouden er nog op een andere manier punten gescoord moeten kunnen worden, bv. soorten verbindingen verzamelen, setjes maken van bepaalde verbindingen, verzamelen van bepaalde elementen, ...
Conclusie : Compounded is een sfeervol en degelijk spelletje, waaraan u zonder twijfel plezier zal beleven. Een uitbreiding zit al in de pijpleiding en deze is op zich wel welgekomen om enkele kleine euvels te verhelpen. Ik leg het spel met plezier nog eens op tafel en hoop dat u dan even vrolijk aanschuift.
Tzolkin was vorig jaar zonder meer dé hype van Spiel en is in menig spellenclub als erg goed bevonden. Aanvankelijk waren er hier en daar wel wat bedenkingen bij dat radarwerksysteem op het speelbord, maar al gauw verschenen er héél wat gepimpte versies die echt wel te cool zijn. Hopelijk krijgt die van ons ooit ook zo'n verflaagje, zelf ga ik me er niet aan wagen, want dan vrees ik dat we een nieuwe doos zullen moeten aanschaffen.
En zoals zo vaak verschijnt er het jaar nadien een uitbreiding voor de toppers van het vorige jaar, dus ook zo bij Tzolkin. Ook deze uitbreiding bestaat wederom uit enkele modules die naar hartelust kunnen geïntegreerd worden met het basisspel. In het kort zijn er drie aanvullingen. Enerzijds kan je het spel nu met vijf spelers gaan spelen, komen er stammen in het spel met speciale eigenschappen, moet u gaan rekening houden met allerlei voorspellingen en zijn er nog enkele extra gebouwen voorzien om toe te voegen.
1) De vijfde speler : Naast het materiaal voor een extra speler, zijnde pionnen, schijfjes, een overzichtje en wat extra grondstofblokjes en oogsttegels komt er een extra speelbordje in het spel. Dit bordje stelt een nieuwe actieplaats voor waar de werkers kunnen geplaatst worden tijdens de rondes. Deze acties worden de snelle acties genoemd. De tegels met snelle acties worden op het centale Tzolkinrad geplaatst en komen dus op verschillende momenten van het spel aan bod. De kosten van de snelle acties zijn telkens 1. Elke speler mag maar één werker bij de snelle actie plaatsen en zo gauw de plaatsen bezet zijn, kan je er niet meer bij gaan staan. De snelle acties verlopen zo'n beetje als het overnemen van de startspelerpion, je voert de actie in de beurt uit wanneer je de werker plaatste.
De snelle acties : - krijg 3 maïs - krijg 1 hout en 1 maïs - krijg 1 steen - krijg 1 goud - stijg een technologielevel naar keuze, betaal de kosten - ruil maïs en grondstoffen zo vaak als je wil met elkaar - betaal 1 maïs en bouw één gebouw
De voorspellingen : Er worden 3 voorspellingen getrokken uit de voorspellingentegels en op een voorspellingenbord gelegd. De voorspellingen vragen de spelers om bepaalde zaken te bereiken in de loop van een kwart van het spel. De voorspellingen bestaan uit twee delen. Het bovenste deel toont een moeilijkheid gedurende die ronde, zo zal het bijvoorbeeld moeilijker worden om bepaalde grondstoffen te verzamelen. Het onderste deel toont dan weer een voorwaarde waaraan voldaan moet worden om extra punten te verzamelen bij de tussentellingen. Ik ga zeker niet alle tegels hier opsommen, maar om u een idee te geven. Voorbeeld 1 : Wrathful gods : wanneer je een stap omhoog gaat in een tempel moet je 1 maïs extra betalen. Bij de telling scoor je punten op het totaal aantal stappen dat je op de tempels bent gestegen. De startstap telt als nul, de stappen eronder zijn negatief (-3 tot 0 = -5 punten, 1-3 = 0 punten, 4-6 = 6 punten, 10+ = 13 punten) Voorbeeld 2 : High floodwaters : betaal 2 maïs elke keer je een werker op het Chichen Itza rad zet. Bij de telling krijg je punten overeenkomstig met het aantal werkers je op het Chichen Itza rad hebt staan. (0 = -5 punten, 1 = 0 punten, 2 = 6 punten en 3+ = 13 punten) Zoals je al wel merkt zijn de voorwaarden volledig gelijklopend met de moeilijkheid die de tegel met zich meebrengt. Je zal dus nog extra aandacht moeten besteden aan deze voorspellingen om geen negatieve scores op te lopen.
De stammen : Bij aanvang van het spel krijgt elke spelers 2 stammen, je kiest er één uit en kan het ganse spel genieten van de speciale eigenschap van deze stam. Alle deze eigenschappen zijn een surplus op de mogelijke acties. Ook hier geen overzicht van alle mogelijke eigenschappen en stammen, ze zijn op zich allemaal logisch en u heeft slechts keuze uit twee verschillende elk spel, dus dit mag normaal geen enkel probleem zijn.
Titel : Tzolkin - Tribes & Prophecies Auteurs : Daniele Tascini & Simone Luciani Uitgeverij : CGE Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 13+
Vandaag besteden we nog eens aan een Kickstarterproject dat in Essen op de Europese markt verscheen. Dice hate me games is een uitgeverij die telkens toch weer kiest voor een volwassen en realistisch thema. Zo werd er al koffie verbouwd, met de vrachtwagen gereden en nu dus in het chemielab gekropen. In 2014 zouden ze ons zelfs meenemen naar een bierbrouwerij en daar hebben wij als Belgen uiteraard oren naar.
In Compounded probeert u chemische verbindingen te maken zonder dat deze ontploffen, hiervoor punten te scoren die u dan mag aangeven op de tabel van Mendeljev. Als je de spelregels nog niet hebt doorgenomen, stoot dit "speel"bord je eigenlijk zelfs een beetje af, want het ziet er zo ingewikkeld uit. Maar als je weet dat enkel de numerieke getallen op het bord dienst doen als puntenteller, dan komt het helemaal goed. Elke speler krijgt ook een persoonlijk spelersbordje met daarop enkele overzichten (waarde blokjes, bonussen tegels) en vooral een opslagplaats voor je elementen (waarvan je er al 4 krijgt) en de vier experimenten die je tot een goed einde probeert te brengen. Onder het centrale speelbord worden 16 kaarten met chemische verbindingen klaargelegd. Elke speler krijgt nog een brandblusapparaat en een jokerelement en dan kan het spel beginnen.
Het spel eindigt als er aan één van volgende voorwaarden voldaan wordt : een speler behaalt 50 punten (of meer), iemand vervult 3 van zijn 4 experimenten of het centrale onderzoeksveld (16 kaarten) kan niet volledig meer aangevuld worden. Indien één van de eerste twee voorwaarden is vervuld, wordt er nog een laatste ronde gespeeld, bij de laatste voorwaarde eindigt het spel onmiddellijk.
Een speelronde wordt opgedeeld in 4 fasen, die in speelvolgorde worden afgewerkt : - Fase 1 : Discovery In deze fase trekken de spelers een aantal elementen uit het zakje gelijk aan de waarde aangegeven door hun schijfje op het experiment "Discovery" op hun spelersbord. Bij aanvang van het spel zijn er dat 2. Nadat je je verbeterde op dit vlak, kan je er meer gaan trekken. Nadat alle spelers elementen hebben getrokken, mag er onderhandeld worden over eventuele ruilen. Alles mag geruild worden met uitzondering van punten en experimenten. Beloftes zijn niet bindend, dus hopelijk krijg je geen mes in de rug geplant. Indien aan het einde van deze fase je niet al de elementen kan opslaan, moet je het teveel afleggen en terug in de zak stoppen.
- Fase 2 : Study In deze fase mogen de spelers om beurten één van de openliggende verbindingskaarten claimen door er hun pion op te zetten. Je mag er ook voor opteren om te passen, je mag dan geen kaarten meer claimen deze ronde. De fase loopt door tot alle fiches geplaatst zijn (het niveau van je "study" experiment geeft aan hoeveel maximum) of iedereen gepast heeft. Op het einde van de fase mag elke speler nog één fiche van z'n eerder geclaimde kaarten verschuiven naar een andere kaart.
- Fase 3 : Research In deze fase worden er elementen op de verbindingskaarten geplaatst. Het niveau op je "research" experiment geeft aan hoeveel elementen je mag inzetten. Je mag deze op één of meerdere geclaimde kaarten verspreiden. Je mag ook op een niet-geclaimde kaart plaatsen, maar dit houdt in risico in, want andere spelers zouden met jouw werk kunnen gaan lopen. Plaats je echter het laatste element, leg je jouw claimfiche omgedraaid op deze kaart. Je mag in deze fase ook één van je elementen op je brandblusapparaat leggen om het op die manier klaar te maken voor de strijd. (je mag ook éénmalig in een ronde drie dezelfde elementen ruilen tegen één naar keuze uit de zak)
- Fase 4 : Lab In deze fase worden afgewerkte verbindingen gescoord, punten uitgedeeld, gereedschap verworven en experimenten in niveau verhoogt. Maar pas op want er zouden wel een rare chemische reacties kunnen optreden. In speelvolgorde worden de vervulde verbindingen afgehandeld : * je verwijdert de kaart en legt ze naast je spelersbord * je scoort het aantal punten aangegeven op de kaart en zet je telsteen dat aantal plaatsen vooruit op de tabel van Mendeljev * je claimfiche krijg je terug in je voorraad * alle elementen worden terug in de zak gestopt * sommige kaarten tonen het icoon van een gereedschap, neem het uit de voorraad. Je kan het vanaf nu gebruiken in je beurt. Je kan van elk soort gereedschap slechts één hebben. * op elke kaart staat ook het symbool van één van de experimenten, stijg één niveau in dit experiment op je spelersbord * sommige kaarten hebben een chemische reactie en zorgen voor een onmiddellijk effect na het scoren Nadat alle kaarten zijn afgehandeld worden de legen plaatsen terug opgevuld met nieuwe verbindingskaarten en wordt de startspelerssleutel doorgegeven.
Indien er bij het aanvullen van de kaarten brandkaarten worden getrokken (werkt een beetje zoals de epidemiekaarten van Pandemie) worden er op alle ontvlambare stoffen tussen de verbindingskaarten brandfiches gelegd. Indien de kaart z'n limiet bereikt, ontploft de verbinding en worden de elementen op de omringende kaarten geplaatst. Er kunnen geen twee brandkaarten in één fase na elkaar getrokken worden (indien dit toch het geval is, wordt de tweede kaart genegeerd). Indien een wetenschapper een brandblusapparaat heeft klaargestoomd voor gebruik kan hij deze inzetten om één brandfiche te verhinderen om op een verbinding te komen.
Op het einde van het spel krijg je nog 1 punt voor elke element op een geclaimde kaart in het onderzoeksveld en 2 punten voor elke element op je spelersbord. Een niet gebruikt jokerelement levert ook 2 punten op en een afgewerkte, niet-gebruikte brandblusser levert je vier punten op. De speler met de meeste punten, wint het spel!
Titel : Compounded Auteur : Darrell Louder Uitgeverij : Dice hate me games Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 13+
+ solide, strakke workerplacement + het deckbuilding-principe en actiekaartenkeuzesysteem vond ik wel te pruimen + het is allemaal zeer nauw in dit spel, u gaat geen overvloed aan grondstoffen verzamelen + u gaat regelmatig vloeken en uw hoofd moeten breken over mogelijke keuzes (maar ook niet té veel)
- er zijn erg veel wetenschaps- en kunstkaarten voorzien, geen idee waarom, want zo veel kaarten gaan er in een rondje toch niet uit denk ik - het speelbord is erg mooi, maar toch ook wel erg druk, je verliest af en toe het overzicht - wij konden de invallen van buitenaf altijd erg makkelijk counteren eigenlijk, ook diegene die er dan niet in investeerde komt goed weg (misschien toch enige vorm van straf voorzien?)
Conclusie : Archon is een typische workerplacement dat vooral opvalt door het deckbuildingprincipe dat aan het kiezen van acties gekoppeld is. Het spel is erg strak ontworpen en loopt vloeiend en vlotjes door tot het einde van het spel. Het is ook erg spannend en nipt wat overwinningspunten betreft, u gaat op een paar punten van elkaar stranden. Dit is een goed spel, punt! (uitroepteken eigenlijk)
Ginkgopolis - the experts is een uitbreiding voor het fantastische spel Ginkgopolis dat vorig jaar bij Pearlgames verscheen. Het basisspel is wat ons betreft al meer dan goed genoeg, maar deze uitbreiding biedt nog meer variatie. Er zitten maar liefst 6 modules in deze uitbreiding die u naar believen kan combineren met het basisspel. Er wordt overigens netjes aangegeven of de complexiteit en strategie van het spel duchtig verhoogd of niet met de diverse modules.
De modules concreet : 1) Nieuwe gebouwen : Er worden gebouwen 21, 22 en 23 in de verschillende kleuren toegevoegd aan het basisspel. In ruil worden 3 willekeurige basistegels uit het spel gelaten. De nieuwe tegels hebben een waarde II en worden apart gehouden. Indien een speler tegels mag trekken, kan hij ook opteren om een waarde II tegel te trekken in plaats van 2 waarde I tegels. De waarde II tegels kunnen bij uitputting van de tegels ook wederom verkocht worden voor overwinningspunten (1 net zoals de waarde I tegels). De kaarten van de tegels 21 tot en met 23 zijn allemaal kaarten die extra punten opleveren op het einde van het spel als je aan de voorwaarden voldoet.
2) Prestige gebouwen : Deze tegels met waarde 24 en 25 in de drie kleuren worden toegevoegd aan het basisspel en hebben een waarde III. Ook nu weer verwijder je willekeurig drie tegels uit het basisspel en vorm je een aparte stapel met deze tegels. Indien je tegels mag trekken, mag je ervoor opteren om een waarde III tegel te nemen in plaats van drie waarde I tegels. Ook deze tegels kunnen worden ingeleverd voor 1 overwinningspunt als de stapel tegels een eerste keer is opgebruikt. De tegels laten je vooral toe om nog makkelijker een hogere waarde neer te leggen.
3) Groene plaatsen : De groene tegels worden als voorraad naast het bord gelegd en er worden 3 willekeurige tegels uit het basisspel verwijderd. Wanneer je tegels mag trekken, kan je ervoor opteren om de groene tegels te nemen. Je kan er wel slechts één per beurt nemen. De regels om deze tegels te plaatsen zijn exact dezelfde als die bij het uitbreiden van het speelbord. Je plaatst er een blokje van jezelf op van achter je scherm om aan te geven dat het jouw tegel is. Je gebruikt net zoals bij de uitbreiding de acties van de aangrenzende tegels. Indien je uitbreidingskaarten voor je hebt liggen, krijg je ook deze bonussen. Indien er meer groene tegels naast elkaar komen te liggen, wordt er een park gevormd. De speler die naast een park uitbreidt, krijgt 2 extra overwinningspunten per groene tegel in het park. Op het einde van het spel worden parken niet gezien als een gebied, maar beïnvloeden ze wel de score van de regio's die eraan grenzen. De pionnen die je hebt in het park worden meegeteld bij die van de aangrenzende regio's waarin je vertegenwoordigd bent. Bovendien levert elke groene tegel één overwinningspunt op per verdiep van aangrenzende gebouwen. Ook groene tegels mogen worden ingeleverd voor 1 punt indien de tegelvoorraad voor een eerste keer is uitgeput.
4) Gebeurtenissen : Afhankelijk of je met module 6 speelt of niet krijgen de spelers een aantal gebeurtenistegels. Je kan in je beurt een gebeurtenistegel tegel bij een gewone actie die een tegel omvat. Je kiest of de gevolgen van de gebeurtenis plaatsvinden voor of na je actie. Eens je de gebeurtenis hebt uitgevoerd, wordt de tegel uit het spel verwijderd. Zo kan je pionnen en overwinningspunten in je voorraad krijgen of verliezen.
5) Hou een kaart : In deze module is er geen extra materiaal nodig. Deze aangepast spelregel stelt je gewoon in staat om een kaart in je hand achter te houden. In plaats van drie kaarten door te geven, geef je er nu dus maar 2 door. Pas nadien wordt er een extra kaart getrokken, zodat je wederom keuze hebt uit vier kaarten.
6) Experten : Nadat de spelers hun karakterkaarten hebben gekregen bij aanvang van het spel krijgen ze ook willekeurig 2 experten. De kaarten worden wederom gedraft en doorgegeven tot elke speler 3 karakters en 1 expert heeft. Elke expert levert je tijdens het spel een extraatje op en zorgt voor een iets dynamischer spelverloop. Op basis van je expertkaart ga je misschien eerder sneller voor een bepaalde actie kiezen.
Titel : Ginkgopolis - the experts Auteur : Xavier Georges Uitgeverij : Pearlgames Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 13+
+ dit is een echt veelspelersspel, niet direct geschikt voor een beginneling + er is enorm véél aan de hand qua punten verzamelen, pas na een volledig eerste potje heb je hier zicht op + het materiaal is fijn afgewerkt, het toont allemaal mooi en de kaarten zijn wederom schitterend + het deckbuildingprincipe werd ook hier weer op een andere manier in het spel gestopt + je kan eigenlijk altijd wel iets leuks doen, het komt erop neer dat je dat het voordeligst probeert te doen + je hebt geen zicht op hoe iemand er voor staat want alles wordt op het einde geteld + Matthias Cramer staat garant voor goeie spellen + de spelregels zijn te vergelijken met die van het dorp, goed en strak geschreven, prima overzichtelijk + ondanks het feit dat er wel wat symboliek gebruikt wordt, is alles snel duidelijk en speelt het erg intuïtief
- je moet echt wel met veel rekening houden, er zijn wel wat kleine dingetjes die je zou kunnen vergeten - zichtschermen je ziet ze overal verschijnen, maar jammerlijk genoeg niet in dit spel, dat zou nochtans makkelijk zijn om al je zijde en ander materiaal achter te verbergen - je hebt geen zicht op hoe iemand er voor staat want alles wordt op het einde geteld - deze titel lijkt wat te verdwijnen tegen al het andere geweld uit Essen en de Coal baron van dezelfde uitgeverij (die wel iets toegankelijker is eerlijk gezegd, maar Rokoko is zonder meer uitdagender)
In Archon hanteert u (net als bij Rokoko overigens) een workerplacementsysteem dat gelinkt wordt aan een deckbuildingprincipe. Het lijkt me stilaan de trend van dit speeljaar te worden. Zeker niet erg voor ons, want wij vinden het wel oké. In Archon probeert u de stad Cardis te behoeden van een hoop invallen van buitenaf en probeert u vooral niet te vergeten om ook in de eigen cultuur en wetenschap te investeren. Op deze manieren zal u punten kunnen scoren in het spel. Het spel bestaat uit negen ronden, die opgesplitst zijn in drie delen. Na elk deel volgt er een aanval die u zal moeten counteren. U speelt het spel met 10 handkaarten, bij aanvang bestaande uit 8 courtier (standaard) kaarten en 2 magister (geavanceerde) kaarten. In elke oneven ronde gaat u deze 10 kaarten in twee stapels van vijf kaarten verdelen. De ene stapel gebruik je in de ene ronde, de andere stapel in de andere. U zal dus telkens vijf kaarten ter beschikking hebben om acties te kunnen gaan spelen.
In een beurt gaan de spelers in speelvolgorde één (of meerdere) kaart(en) afleggen en hun arbeider op het speelbord inzetten. Ze voeren onmiddellijk de bijbehorende actie uit. Sommige actieplaatsen verwachten twee standaardkaarten of één magisterkaart. Dit gaat zo door tot alle spelers gepast hebben of geen arbeiders meer hebben en moeten passen. Nadat alle spelers gepast hebben, wordt ook de speelvolgorde van de volgende ronde bepaald, de resterende niet-gebruikte handkaarten worden vergeleken (magisters hebben waarden 1-2-3-4, courtiers zijn nul). Indien er gelijke standen zijn, blijft de speelvolgorde identiek aan die van de huidige ronde.
De acties : - repository : neem één grondstof naar keuze, gebruik je de handelaar neem je er twee naar keuze - barracks : neem één recruteerfiche, gebruik je de handelaar neem je er twee - treasury : neem 2 goud, gebruik je de handelaar neem je drie goud - marketplace : je mag 2 koop- en 1 verkoopactie uitvoeren, betaal en ontvang het respectievelijk afgebeelde goud (je mag geen grondstof verkopen die je kocht en omgekeerd) - guild hall : koop nieuwe magisters, betaal de kosten, scoor de punten en vervang de kaart onmiddellijk met één van je courtiers - royal guard : plaats één elitekrijger op de buitenmuur, betaal 1 zilver en 1 recruteerfiche - builder's guild : koop één van de openliggende gebouwen van het bord, betaal de kosten (grondstofblokjes) en leg het gebouw voor je neer (deze leveren een extraatje op) - academy : ontvang een kunstkaart voor 2 goud (mag je tot 2 aankopen) - planetarium : ontvang een wetenschapskaart voor 1 goud en 1 papyrus (mag je tot 2 aankopen) - palace : hier komen gewoon extra actieplaatsen vrij afhankelijk van de gunst die de koning die ronde geeft
De magisters : Naast het feit dat deze eigenlijk als een dubbele kaart tellen bij het inzetten voor de acties, leveren de magisters ook een extraatje op : - tax collector : plaats een rode fiche onder je arbeider, indien andere spelers nadien voor éénzelfde actie kiezen, moeten ze je één goud betalen betalen - cleric : je mag je arbeider op een actieplaats zetten waar reeds een arbeider staat - scribe : na het spelen van de scribe mag je onmiddellijk nog een actie uitvoeren (kaart spelen, arbeider plaatsen en actie uitvoeren) - merchant : je krijgt extra grondstoffen, recruteerfiche of goud
De aanval : Wanneer er drie ronden gespeeld zijn, volgt er steeds een aanval. Schud de aanvalskaarten, draai er één open en kijk of je kan pareren. Indien het totaal elitekrijgers op de muren groter of gelijk zijn aan de kracht van de aanval gebeurt er niets. Indien er te weinig verdediging is, wordt de stad onder de voet gelopen. Elke speler verliest recruteerfiches, goud en zelfs overwinningspunten voor het tekort. Je berekent dit door het verschil van geïnvesteerde elitekrijgers met de kracht van de aanval. Eerst betaal je het verschil met recruteerfiches, indien een tekort betaal je met 2 goud per éénheid en als je nog tekort schiet moet je overwinningspunten afgeven. Na de aanval deel de koning punten uit. De speler met kunst-, wetenschaps- en elitekrijgerskaarten scoren punten zoals aangegeven op de kaarten "de vraag van de koning". Bij gelijke stand worden de punten van beide plaatsen opgeteld en gedeeld. Je moet wel minstens over één kaart beschikken om te scoren.
De gebouwen : Kunnen worden aangeschaft en gaan bovendien in prijs dalen naar gelang het spel vordert. Je mag van elk type er slechts één aanschaffen. De gebouwen leveren een extraatje op bij het uitvoeren van bepaalde acties of leveren punten op aan het einde van het spel. Er staat netjes een overzicht in de spelregels, maar ook de iconografie op de tegels is erg duidelijk. Zo kan je bijvoorbeeld extra geld, recruteerfiches en grondstoffen gaan verzamelen, krijg je kortingen bij bouwkosten, ga je magisters kunnen gebruiken als een andere magister en vooral extra punten scoren voor je kunstenaars, wetenschappers en elitekrijgers.
Titel : Archon - Glory & Machination Auteurs : Nikolas Sakaloglou & Sotiris Tsantilas Uitgeverij : Artipia Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
Invaders is een asymmetrisch 2 speler-kaartspel van Mark Chaplin. Waar heeft u dit nog al eens gehoord? Jawel, bij een andere titel van WGG namelijk Revolver. We zouden op zich erg kort kunnen zijn en vertellen dat dit hetzelfde spel is, maar dan in een totaal andere setting. Dit zou echter iets te kort door de bocht zijn, want er zijn wel enkele verschillen, maar je kunt natuurlijk niet ontkennen dat er wel degelijk gelijkenissen zijn.
In Invaders zijn er twee protagonisten, de mensheid en de aliëns (ofte invaders) die elkaar het leven zuur maken. Er zijn wederom enkele overwinningsvoorwaarden die voor beide kampen verschillend zijn. De mensheid wint het spel indien de trekstapel van 70 kaarten van de Invader is opgebruikt en hij kaarten moet trekken of onttrekken, indien je de invasieplanfiche op nul krijgt of wanneer je vijf fiches weet te verzamelen op den bepaalde kaart. De invaders daarentegen trekken het laken naar zich toe als de trekstapel van de mensheid is opgebruikt, de kracht van Eurazië nul is, de kracht van de twee andere regio's gereduceerd zijn tot nul, wanneer de 11 heldenkaarten verslagen zijn of wanneer er vijf fiches verzameld zijn op een andere bepaalde kaart.
Het spel wordt gespeeld in een aantal ronden, tot aan één van de overwinningsvoorwaarden wordt voldaan. Een ronde bestaat uit de beurt van één speler. De spelers zijn om beurten aan de beurt. De invader begint steeds de eerste ronde. Tijdens een ronde doorloopt de speler drie fasen : trekfase, hoofdfase en aanvalsfase (enkel voor invader). - In de trekfase moet de speler 2 kaarten van zijn trekstapel trekken. Indien hij dit niet kan, verliest hij onmiddellijk het spel. - In de hoofdfase kan de speler kaarten spelen, kaarten die in het spel zijn gebruiken, een strategie activeren of een invasieplan actie gebruiken. * Om kaarten uit de hand te spelen, moet de speler de kosten dekken door kaarten uit de hand af te leggen op de aflegstapel of door kaarten te onttrekken (dwz kaarten van z'n trekstapel omdraaien en onmiddellijk op de aflegstapel leggen). Indien het een kaart betreft met een krachtwaarde wordt deze op één van de invasiezones gespeeld. Dit zijn drie zones waar de spelers elkaar gaan bekampen. Andere kaarten worden uit de hand gespeeld en zijn éénmalig te gebruiken. De mensheid kan ook één van z'n helden in het spel brengen. Hij mag er slechts één hebben liggen, zo gauw deze verslagen wordt door de invader moet hij een nieuwe plaatsen. * Sommige kaarten komen in het spel en zijn meermaals te gebruiken. Je legt er een aantal fiches op overeenkomstig met de kracht en telkens je de kaart gebruikt, verwijder je één fiche. Als alle fiches zijn opgebruikt, wordt de kaart verwijderd. * Elke speler heeft een aantal strategieën die hij kan gebruiken. Deze strategieën staan op het speelbord afgebeeld. Als je de strategie gebruikt, draai je de daarop aanwezige fiche om. Je mag elke strategie slechts éénmalig in het spel gebruiken. * Een invasieplan actie is enkel weggelegd voor de Invader. Hij kan kiezen voor de actie "trek een kaart" of "verminder de kosten van een kaart in je hand met één". Al de invader voor deze actie kiest gaat de fiche op het invasieplanspoor één veld omlaag. - De aanvalsfase wordt enkel gespeeld in de beurt van de invader. In elke aanvalszone wordt er gekeken of er slachtoffers vallen en of er eventuele bijkomende schade is. Je vergelijkt de kracht van de invader met de kracht van de mensheid + de kracht van de zones. Indien de totale kracht van de invader groter is, moet de mensheid een aantal kaarten gaan onttrekken, gelijk aan het verschil in kracht tussen de beide partijen. Kan de mensheid geen kaarten meer onttrekken, verliest hij het spel. De kracht van de zones kan door het spel van kaarten verminderen. Indien de invader deze waarden op nul krijgt, kan hij het spel wederom winnen. Indien de invader geen kaarten kan onttrekken van de mensheid gaat het fiche op het invasieplanspoor wederom een stapje omlaag. Komt deze op nul terecht, dan wint de mensheid.
Uiteraard omvat dit spel véél meer dan die paar korte spelregels van hierboven, het is slechts een overzichtje, maar het zou ons véél te ver leiden om alle kaarten hier te gaan neerpennen. De acties van de kaarten zijn duidelijk en het is aan de spelers zelf om mooie combo's te gaan maken en vooral goed af te wegen of je bepaalde kaarten wil opofferen of niet om de tegenstrever schade toe te brengen. Ook nu weer is Mark Chaplin erin geslaagd om een asymmetrisch spel toch zéér uitgebalanceerd te krijgen. Indien beide spelers van een gelijk niveau zijn, zullen ze elkaar zonder meer in evenwicht houden tot het bittere einde.
Titel : Invaders Auteur : Mark Chaplin Uitgeverij : WGG Aantal spelers : 2 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 12+
+ meerderheden creëren ten top, verdeel-en-heers + erg leuk thema en materiaal, wie speelt er niet graag met dino's + de plastic dino's zorgden online nog voor bedenkingen, maar in werkelijkheid is het gewoon fijn om ermee te spelen + het spel is relatief eenvoudig en speelt erg vlot + het spel is agressief, maar ook weer niet overdreven, je moet natuurlijk wel tegen een stootje kunnen (dino's verdwijnen even snel van het bord als ze er op komen) + je moet zeker opportuniteiten proberen te benutten, je strategie aanpassen en veldslagen durven verliezen + het materiaal is méér dan oké, en de inlay is verzorgd, het materiaal kan je netjes opbergen, daarnaast zijn er overzichten voorzien waar alles nog eens netjes op staat
- je kan wel altijd iets forceren met de acties, maar speelvolgorde is erg belangrijk dus overweeg je keuzes - misschien zou er voor de veelspelers nog enkele extra actietegels voorzien kunnen worden die tijdens het spel ingezet kunnen worden en als het even kan dan liefst iets agressief waarmee je iemand even van z'n sterke plaats kan duwen (en dit is meestal in mijn nadeel, want mij ligt het wel)
Twee vliegen in één klap in deze recensie. Vorig jaar verscheen reeds het spel Wrong chemistry, we hebben het wel enkele keren her en der op een speeltafel zien liggen, maar we waren er nooit toe gekomen om aan te schuiven of het spel van naderbij te bekijken. Aanvankelijk was het zelfs de bedoeling dat we de spelregels mochten vertalen, maar onze Russische vrienden hadden het aan tal van vrijwilligers gevraagd en uiteindelijk mocht Andy van spellenclub 1001 (Bredene) de honneurs waarnemen ... en hij heeft dit prima gedaan moeten we zeggen.
In Wrong chemistry gaat u rare chemische verbindingen proberen te maken en op die manier dezelfde composities proberen bouwen die u op uw opdrachtkaarten heeft staan. In een beurt mag u vier acties uitvoeren en als u voldoet aan de opdrachtkaarten legt u deze af als zijnde overwinningspunten op het einde van het spel. Als afbeelding bij deze recensie toon ik dan ook even het materiaal zodat u duidelijker ziet wat we bedoelen, want het is op zich wel een redelijk abstract spelletje.
In een beurt mag een speler tot 4 acties uitvoeren. Hij bepaalt zelf in welke volgorde en een actie mag meermaals uitgevoerd worden. De mogelijke acties : 1) 1 witte of zwarte schijf van het bord nemen 2) 1 witte of zwarte schijf uit de voorraad op een lege tegel op het bord plaatsen 3) een witte of zwarte schijf verplaatsen van de ene naar een andere lege tegel op het bord 4) 1 lege tegel verplaatsen in het molecuul naar een andere plaats 5) een kaart uit je hand afleggen met een vervulde opdracht Daarnaast liggen er nog twee speciale kaarten open naast het speelveld die één keer per beurt gebruikt mogen worden. Het restartium herstelt de molecule in z'n oorspronkelijke staat en de extramovium laat je toe om 2 extra acties te ondernemen. Je moet hiervoor dan wel 1 reeds vervulde opdrachtkaart afleggen. Aan het einde van de beurt trek je kaarten van de stapel zodat je terug 4 handkaarten hebt. Het spel gaat verder tot een speler geen kaarten meer van de stapel kan trekken. De speler met de meeste ideepunten (gloeilampen) op z'n vervulde opdrachtkaarten wint het spel. Indien je erin slaagt om een rij van opéénvolgende elementen uit de tabel van Mendeljev te creëren scoor je 1 bonuspunt per kaart in de rij.
De uitbreiding "Expand your lab" verscheen dit jaar, vandaar dat we het in deze Essenreeks zonder schroom durven bijplaatsen. In deze uitbreiding krijgt u enkele nieuwe factoren die het basisspel uitbreiden en een beetje verdiepen. De eenvoudigste aanvulling is dat je het spel nu ook met vijf spelers kan spelen. Daarenboven komen er wetenschappers in het spel, elke speler krijgt er bij aanvang 2, je kiest er één uit en de anderen worden afgelegd. De wetenschappers kunnen tot 3 keer in het ganse spel gebruikt worden en leveren een extraatje op. Elke keer je de eigenschap gebruikt leg je er een Nobelfiche op. Bij de derde fiche verdwijnt de kaart uit het spel. Daarnaast komen er een extra stapel kaarten bij, die je wederom andere molecules laten maken. De basiskaarten worden gewoon met deze gemengd en er worden twee stapels gevormd, waaruit de spelers mogen kiezen als ze kaarten bijtrekken. Eens er één stapel op is, is het ook hier afgelopen. Ook de achterkanten van de tegels worden gebruikt (grijze kant). Als actie kan je dus een lege tegel omdraaien naar de andere kant. Er komt ook nog een speciale actiekaart bij "Transmutium". Het laat je toe om het molecule te veranderen in een molecule die je reeds hebt gemaakt om van daaruit weer verder te bouwen. Ook mogen de andere spelers aan het einde van de beurt van de actieve speler ook hun wetenschapper of een reeds vervulde kaart gebruiken om te reageren en acties uit te voeren, dit heet het "verrassingselement". Tenslotte zijn er nog de 5-punten-kaarten (standaard zijn de kaarten 1-2-3 punten waard). Deze kaarten liggen open en kunnen door alle spelers geclaimd worden. Zo gauw deze kaarten verdwenen zijn, eindigt het spel met de uitbreiding overigens.
Titel : Wrong chemistry + expand your lab Auteur : Tony Cimino Uitgeverij : Mage company Aantal spelers : 2-4/5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
+ zéér solide workerplacement, de gebruikelijke elementen perfect met elkaar verweven + het inzetten van de arbeidersblokjes vind ik erg leuk, je kan reeds gekozen acties toch uitvoeren, je moet enkel meer arbeiders inzetten + je hebt echt wel het gevoel dat je aan het spelen bent en dat je volop mee doet aan het spel + het spel is eenvoudig en alles staat netjes aangegeven op het speelbord + dit is weer zo'n spel dat op zich weinig tegenstanders zal hebben, het zit goed in elkaar, speelt vlot en is relatief goed uitgebalanceerd, ook al zal er ongetwijfeld een verschil zijn in punten op het eind
- wat is dat toch met dat papieren geld, het lijkt helemaal terug van weggeweest en dat is in onze ogen een slechte zaak - het speelbord is nogal grijs en steriel, maar dat is misschien wel het aanschijn dat het Rührgebied heeft - contracten blijven punten genereren tijdens drie tellingen, snel contracten vervullen is zeker de boodschap, op zich prima allemaal. Maar als je het geluk hebt dat je een contract hebt vervuld in een bepaalde soort en jij alleen hier punten voor scoort (tot drie keer toe), dan heb je veel kans dat hiermee het verschil gemaakt is (wij hadden tijdens ons eerste spelletje misschien de pech dat dit voorviel, een spelers scoorde voor een treinlevering met zwarte blokjes tot drie keer toe helemaal alleen)
Kortom : Coal baron is een vlot lopende eurogame, waarbij je blokjes gaat oprapen, verschuiven, inleveren en punten scoren. Een echte workerplacement zoals deze hoort te zijn. Is dit vernieuwend? Neen, verre van zelfs, maar als het spel zo strak in elkaar zit als Coal baron mag dit van mij gerust.
Rokoko is de tweede serieuze klepper die Eggertspiele dit jaar in Essen meebracht. Ook de auteurs zijn niet van de minste en onze interesse was dan ook onmiddellijk aangewakkerd. Rokoko is een spel met een niet-alledaags thema. U gaat galakledij maken voor de adel en proberen overwinningspunten te verzamelen door uw kleren aan de man te brengen, maar ook door de balzaal te versieren en wat vuurwerk aan te steken om het geheel op te vrolijken.
Rokoko heeft het uitzicht van een workerplacement, maar gebruikt het deckbuilding/draft-systeem om alles te laten lopen. Op zich is dit alvast een interessant gegeven. Elke speler beschikt over een klein spelersbordje, 5 basisarbeiderskaarten en 16 fiches in je kleur. Het spel verloopt over 7 ronden die opgesplitst zijn in telkens 4 fasen. Na de 7de ronde vindt er een eindtelling plaats en wint de speler met de meeste punten.
Fase 1 : klaarmaken voor een nieuwe ronde : - favorietenkaart klaarleggen en nieuwe startspeler bepalen (diegene die in de vorige ronde de kaart nam) - 4 nieuwe arbeiderskaarten in de vitrine leggen (eventueel resterende kaarten van een vorige ronde worden verwijderd), deze kaarten tonen dezelfde arbeiders als de basiskaarten van de spelers, maar dan met iets meer mogelijkheden, een upgrade laat ons zeggen - nieuwe grondstoffentegels klaarleggen op de markten, deze tonen de grondstoffen zijde, kant en garen in alle mogelijke combinaties - nieuwe jurktegels klaarleggen in de vitrine (de 2 meest rechtse worden verwijderd, de rest schuift door en gaten worden opgevuld)
Fase 2 : 3 handkaarten uitkiezen De spelers kiezen simultaan 3 handkaarten uit hun beschikbare voorraad. De resterende kaarten blijven in de beschikbare voorraad links onder het spelersbordje liggen. Indien je minder dan 3 beschikbare kaarten hebt, neem je alvast de resterende, schudt je de aflegstapel en trek je het tekort bij. De geschudde aflegstapel wordt een nieuwe trekstapel.
Fase 3 : acties uitvoeren Om beurten spelen de spelers één van hun gekozen handkaarten uit en voeren de bijhorende actie uit. Naast de hoofdactie heeft elke kaart ook een bonusactie (onderste deel kaart) dat mag uitgevoerd worden. De gespeelde kaarten worden rechts onder hun spelersbord gelegd als aflegstapel. Als alle kaarten zijn uitgespeeld eindigt de fase. Je hebt drie soorten kaarten : meesters (kunnen alle 6 acties uitvoeren), knecht (kan geen nieuwe arbeiders inhuren), leerling (kan geen nieuwe jurk maken, geen nieuwe arbeiders inhuren en de favorietenkaart niet nemen). De zes acties : - de favorietenkaart nemen : neem de kaart en 5 geld (indien je de kaart in de laatste ronde neemt, levert ze 3 punten op) - grondstoffen verwerven : kies 1 grondstoffentegel uit één van de drie markten, je betaalt afhankelijk van het nog aanwezige tegels (2 geld indien er er nog 3 of 4 tegels zijn, 1 geld als er nog 2 tegels zijn en de laatste tegel is gratis). Nadat je een tegel koos en betaalde moet je onmiddellijk één van beide zaken kiezen, ofwel neem je de zijde die bovenaan op de tegel staan afgebeeld, je legt de tegel dicht voor je neer, ofwel kies je voor de kant en/of garen, je legt de tegel dan af en neemt het overeenkomstige (houten) materiaal uit de voorraad. - een jurk maken : kies een jurk uit de vitrine, betaal de aangegeven kosten, geef ook het juiste aantal zijde, kant en garen af (of te veel). Let op, sommige jurken kunnen enkel door een meester gemaakt worden (gouden vingerhoed). Nadat je de jurk maakte, moet je onmiddellijk beslissen wat je ermee doet. Ofwel verkoop je de jurk voor geld (en legt ze dan af) ofwel verhuur je ze aan een gast voor het bal. Je krijgt soms een kleine bonus zoals geld of grondstoffen en vooral punten op het einde van het spel. - nieuwe arbeiders inhuren : je neemt één van de kaarten uit de vitrine en betaalt afhankelijk van het nog aanwezig aantal kaarten. (5 geld als er nog 4 kaarten zijn, 3 geld bij 3 kaarten, 1 geld bij 2 kaarten en de laatste kaart is gratis). Neem de verworven kaart in je hand, je gaat deze ronde onmiddellijk een actie meer kunnen spelen. - stuur een arbeider naar het koninklijk hof : de kaart wordt uit het spel verwijderd, je krijgt 10 geld voor een meester, 7 voor een knecht en 4 voor een leerling (op deze manier kan je je deck zuiveren, je mag de bonusactie van deze kaart overigens nog wel gebruiken deze ronde). Je mag deze actie niet kiezen als je nog maar 4 kaarten in je voorraad hebt. - maak een decoratie : betaal de kosten en leg één van je fiches op het speelbord (leveren punten op aan het einde van het spel)
Fase 4 : inkomsten verwerven Standaard krijgt elke speler 5 geld. Indien je decoraties hebt voorzien aan de fontein krijg je extra inkomsten. Decoraties in de bovenste rij leveren het aantal geld op gelijk aan het aantal fiches op het bord voor decoraties. Decoraties in de onderste rij leveren een aantal geld op gelijk aan het aantal verhuurde jurken van de speler op het bord.
Het spel eindigt na 7 rondes met een eindtelling : - 1 punt voor elke 10 geld - punten voor kaarten in je stapel met een rode achtergrond - 3 punten als je de favorietenkaart hebt - meerderheden van verhuurde jurken in de vijf zalen van het kasteel (punten staan aangegeven in elke zaal voor 1ste en 2de) - meerderheden voor het vuurwerk - bekijken van het vuurwerk (voor elke vuurwerkfiche, mag je één van je jurken op het terras leggen, de waarde van de jurk wordt vermenigvuldigd met de gedrukte vermenigvuldiger) - punten voor decoraties : 2 punten voor elke kleur van jurk dat je op het bord hebt - scoren van de fiches : tel alle punten van je fiches bij elkaar
Een opsomming van de bonussen van de arbeiders ga ik u hier niet geven. De meeste zijn erg logisch en intuïtief aangezien ze gewoon een extraatje zijn op een bestaande actie. Sommige leveren punten op het einde van het spel (rode achtergrond) en al de rest staat netjes op de achterkant van de spelregels, dus zijn makkelijk en snel terug te vinden en na te lezen.
Titel : Rokoko Auteurs : Matthias Cramer, Louis Malz & Stefan Malz Uitgeverij : Eggertspiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
La cucaracha (Ravensburger) :
In Plunder kunnen 2 tot 6 piraten stoere praat verkopen in een café over hun verborgen schatten en rooftochten die ze gaan houden. Plunder is een deductiespel waarbij u de uitwisbare stift nog eens een keertje gaat mogen hanteren. Het spel bevat 36 bemanningskaarten (6 in elke kleur), 54 hintkaarten, 18 kaartkaarten, een schatkist, 6 beschrijfbare spelersborden en 6 uitwisbare stiften.
(foto Henk Rolleman)
The battle of Red Cliffs is geen nieuw spel, maar een herwerkte versie van het razendpopulaire spel Tien Zi Que, een Mahjong variant met kaarten waarin je gaat proberen om setjes van opéénvolgende of dezelfde kaarten af te leggen. Als beloning mag je één van de kaarten uit de set bijhouden en dit wordt je meesterset. Op het einde van de ronde krijg je overwinningspunten overeenkomstig met de set die je met deze verzamelde kaarten kan vormen. Afhankelijk van het aantal spelers wordt er tot een bepaald aantal punten gespeeld. 
Ghooost! (Iello) :
Shadows over the empire is de tweede titel uit de Artipia-stal. Ook dit spel speelt zich af in de setting van "Archon" en dat is overduidelijk aan het artwork te merken. Dit spel is echter een kaartspel waarbij u de acties en combo's van de kaarten zal moeten gaan benutten om uw uiteindelijk doel te bereiken. Het feit dat het hier om dit type van spel betreft, maakt het ook erg moeilijk om er een deftige beschrijving van te geven, want het is de tekst op de kaarten die het spel uiteindelijk maken en laten lopen. De spelregels zijn dan ook redelijk kort en misschien ietsje te beperkt. Als je die leest, heb je nog totaal geen enkel idee hoe een potje "Shadows over the empire" er zal uitzien.
Titans of industry is geproduceerd in samenwerking met Gamesalute en dat is er duidelijk aan te merken. Het materiaal op zich is spik en span en van een erg deftige kwaliteit. Wat artwork betreft, is het natuurlijk altijd een beetje subjectief, maar daarin gaat dit spel voor mij dan toch een klein beetje de mist in. Titans of industry is een pure euro waarin je grondstoffen gaat aanschaffen en verkopen, actiekaarten kopen, arbeiders inzetten en hen de bijbehorende acties laten uitvoeren. Jammerlijk genoeg heeft men hier gekozen om met kartonnen fiches te werken à la "Ora et labora" en ik heb persoonlijk liever mooie houten grondstoffen dan. Ook het kleurgebruik voor het centrale speelbord vind ik een beetje sec, maar dat is goesting natuurlijk.
Compounded (Dice hate me games) :
Tzolkin was vorig jaar zonder meer dé hype van Spiel en is in menig spellenclub als erg goed bevonden. Aanvankelijk waren er hier en daar wel wat bedenkingen bij dat radarwerksysteem op het speelbord, maar al gauw verschenen er héél wat gepimpte versies die echt wel te cool zijn. Hopelijk krijgt die van ons ooit ook zo'n verflaagje, zelf ga ik me er niet aan wagen, want dan vrees ik dat we een nieuwe doos zullen moeten aanschaffen.
Vandaag besteden we nog eens aan een Kickstarterproject dat in Essen op de Europese markt verscheen. Dice hate me games is een uitgeverij die telkens toch weer kiest voor een volwassen en realistisch thema. Zo werd er al koffie verbouwd, met de vrachtwagen gereden en nu dus in het chemielab gekropen. In 2014 zouden ze ons zelfs meenemen naar een bierbrouwerij en daar hebben wij als Belgen uiteraard oren naar.
Archon (Artipia) :
Ginkgopolis - the experts is een uitbreiding voor het fantastische spel Ginkgopolis dat vorig jaar bij Pearlgames verscheen. Het basisspel is wat ons betreft al meer dan goed genoeg, maar deze uitbreiding biedt nog meer variatie. Er zitten maar liefst 6 modules in deze uitbreiding die u naar believen kan combineren met het basisspel. Er wordt overigens netjes aangegeven of de complexiteit en strategie van het spel duchtig verhoogd of niet met de diverse modules. 
Rokoko (Eggertspiele/Pegasusspiele) :
Invaders is een asymmetrisch 2 speler-kaartspel van Mark Chaplin. Waar heeft u dit nog al eens gehoord? Jawel, bij een andere titel van WGG namelijk Revolver. We zouden op zich erg kort kunnen zijn en vertellen dat dit hetzelfde spel is, maar dan in een totaal andere setting. Dit zou echter iets te kort door de bocht zijn, want er zijn wel enkele verschillen, maar je kunt natuurlijk niet ontkennen dat er wel degelijk gelijkenissen zijn. 
Triassic terror (Kayal games) :
Twee vliegen in één klap in deze recensie. Vorig jaar verscheen reeds het spel Wrong chemistry, we hebben het wel enkele keren her en der op een speeltafel zien liggen, maar we waren er nooit toe gekomen om aan te schuiven of het spel van naderbij te bekijken. Aanvankelijk was het zelfs de bedoeling dat we de spelregels mochten vertalen, maar onze Russische vrienden hadden het aan tal van vrijwilligers gevraagd en uiteindelijk mocht Andy van spellenclub 1001 (Bredene) de honneurs waarnemen ... en hij heeft dit prima gedaan moeten we zeggen.
Coal baron (Eggertspiele/R&R games) :
Rokoko is de tweede serieuze klepper die Eggertspiele dit jaar in Essen meebracht. Ook de auteurs zijn niet van de minste en onze interesse was dan ook onmiddellijk aangewakkerd. Rokoko is een spel met een niet-alledaags thema. U gaat galakledij maken voor de adel en proberen overwinningspunten te verzamelen door uw kleren aan de man te brengen, maar ook door de balzaal te versieren en wat vuurwerk aan te steken om het geheel op te vrolijken. 
