|
Vorig jaar had ik ook een blog. Deze had ik wel aangemaakt voor een totaal tegengestelde reden als deze. Ik wilde de breuk met mijn vriendje verwerken, mijn gevoelens afschrijven en dat is me aardig gelukt.
Ik weet niet hoe het komt, maar ik had opeens terug enorm veel zin om een blog te beginnen. Deze keer niet om een breuk te verwerken, maar om de gevoelens die ik voor mijn lief heb hier neer te schrijven.
De laatste jaren is er enorm veel veranderd. In het middelbaar had ik veel vriendinnen, al heeft dat ook een tijdje geduurd eer ik me aan hen kon binden. Ik had altijd van die 'beste vriendinnen' die ik niet kon loslaten. En allemaal één voor één verlieten ze mijn klas, waardoor ik plotseling 'alleen' achterbleef. Ik had wel vrienden, maar ik voelde mij niet zoals ik me bij mijn beste vriendinnen had gevoeld. Ik kon niet zeggen wat ik tegen mijn beste vriendinnen zei. Maar dat beterde natuurlijk, ik kreeg veel nieuwe, echte vriendinnen. En niet te vergeten... Veel vrienden.
Toen ik naar de hogeschool ging, was er helaas veel minder contact met die vrienden. Er werd nog mee afgesproken, maar langzaamaan werd dat steeds zeldzamer. Ik had dan ook een richting gekozen waar je heel veel werk en eigenlijk bijna geen ontspanning hebt. Ik zeg het je, lager onderwijs is geen lachertje.
Ik kreeg natuurlijk nieuwe vriendinnen en vrienden. En dat breidde zich ook steeds meer uit. Maar ook dat is weer veranderd.
Ik heb geen zin om allemaal te vertellen hoe dat gekomen is, want telkens ik eraan denk, word ik nog steeds verdrietig. Ik kan nog steeds niet geloven dat iemand zo schijnheilig en achterbaks kan worden, na alles wat ik voor hen heb gedaan. Als ik er niet was geweest en hen niet had voorgesteld aan elkaar, liepen die 2 seuten nog altijd alleen seutig te wezen.
Het komt erop neer dat ik al die vriendinnen eigenlijk niet echt meer als vriendinnen zie. Zelfs degene die ik mijn beste vriendin noemde (ja, het zat er nog steeds in. Het is precies of ik moet dat etiket altijd op iemand kunnen plakken.) 'verraadde' mij. Alles wat ze had gezegd over die vriendinnen, negatief, ze ergerde zich echt mateloos, was opeens niets geworden, want ze sloot zich aan bij hen. Ik bleef zeg maar 'alleen' over. De enige die ik nog had was K. Maar hij is een jongen, dat is toch nog anders.
Stand van zaken is dat ik nu nog steeds K heb. Ik weet dat hij een echte vriend is. We steunen elkaar, kunnen elkaar veel vertellen en ergeren ons aan alles wat die meiden doen. K is degene waar ik mijn frustraties kan tegen vertellen.
Ik ga er eentje vertellen. In het begin van de vakantie had ik een mailtje gekregen van 'de vriendinnen'. Er stelde iemand voor om iets te gaan doen in de vakantie. Eén van degenen die voor de breuk tussen mij en de meisjes staat, L, antwoordde. Zij moet alles altijd heel gestructureerd hebben, maar dat lukt haar niet altijd even goed. Daarom dat ze in de examens besliste om drie examens niet mee te doen en die gewoon even te herdoen in de grote vakantie. Ja, zo zwak is ze dus. Zij stuurde dus heel gestructureerd: "Wie:.... Wat:... Wanneer..." Zo kwamen er drie voorstellen van haar. Alleen stond degene die ik mijn beste vriendin noemde, J, en ik er niet bij. Vier namen, zichzelf erbij gerekend.
Ik weet niet hoeveel later het was, maar nadien kregen we terug een mail van haar. "Oh sorry, ik had niet gezien dat J en K er ook bijstonden. Natuurlijk mogen jullie ook mee!"
Sorry, maar daar trap ik niet in! Hoe schijnheilig kan je zijn? Ik kan me voorstellen hoe ze in een privégesprek met de andere meisjes vertelde hoe ze zich schaamde en hoe ze heeft geprobeerd haar eruit te lullen. Het is dus niet gelukt, trut!
Bij J spijtig genoeg wel. Is ze blind of wil ze gewoon niet zonder vrienden vallen zoals in haar hele middelbare school waar ze gepest werd? Ik kon het echt niet begrijpen dat mensen haar pestten, zij was zo leuk! Hoe de breuk tussen ons is gekomen, is denk ik omdat ze de kant van de anderen koos. En als het haar uitkwam koos ze de mijne. Ik kan me niet meer goed herinneren hoe het zit tussen ons. Ik weet alleen dat ik me niet meer laat vangen en dat ik niets meer tegen hen kan vertellen. Ik vertrouw enkel nog op K. Hoe spijtig dat ook is, en hoe graag ik ook wil dat alles terug zoals in het begin van twee jaar geleden zou zijn.
J antwoordde dus dat ze de voorstellen van L goed vond en dat het appartement waar we vorig jaar samen naartoe waren geweest terug vrij was.
Sorry, maar ik heb niet geantwoord op die mail en ik denk dat dat me nog het verstandigste bleek. Het stomme was dat ik die mail op FB gekregen had en dat ze waarschijnlijk kunnen zien dat ik die wel gelezen heb. Maar daar trek ik mij nu eens niets van aan.
Wat ik dan ook erg vind, is dat ik hen foto's zie posten van hun vier tesamen, vol dolle pret. Meerdere keren hebben ze met elkaar afgesproken. J en ik hoorden daarbij te zitten en ze hebben ons niet eens gevraagd. Dat doet mij gewoon echt pijn. Ik zou er niet naartoe gaan, gewoon het feit dat ze mij niet hebben gevraagd! De gedachte dat zij met hun viertjes over mij zitten te roddelen, daar word ik gewoon echt verdrietig van.
Het feit dat ik ervoor heb gezorgd dat zij vrienden met elkaar zijn! Want ik was bevriend met de twee seuten omdat zij niemand anders hadden. Ik vond andere meisjes leuker en wilde daarmee rondhangen dus besloot ik de twee seuten mee te nemen. Zo werden we één grote vriendengroep, tot ik er dus eigenlijk werd uitgesmeten. Niets werd met woorden gezegd, je merkt het gewoon aan hun gedrag en het is verschrikkelijk.
Sinds L een lief heeft, is het alleen maar erger geworden. Ze is een echt bitch! Echt waar.
Ik weet dat ik hier 'vuile' dingen zeg, maar het doet echt deugd om dit allemaal eens te kunnen zeggen. Want de dingen die ik hier zeg, kan ik tegen niemand anders zeggen. Het zou het allemaal gewoon erger maken.
Ik was zo ongelofelijk blij wanneer het vakantie was, dan had ik van hen geen last meer. Maar de vakantie loopt op zijn einde. Nog een kleine drie weken en het academiejaar begint terug. Het is het laatste jaar dus het zal hard werken worden.
A gaat op buitenlandse stage, dus daar zal ik al geen last van hebben. Zij valt uiteindelijk nog heel goed mee, al kan ze ook heel achterbaks doen. Het is alleen L die haar meetrekt. Ze zijn al sinds de kleuterklas beste vriendjes en wijken geen seconde van elkaars zijde. Wel... A zou eens moeten weten wat L allemaal over haar heeft gezegd over haar reis... Ik weet het allemaal. Maar ik ben zo een goede vriendin dat ik dat niet ben gaan verklappen aan A. Want moest zij dat te weten komen, zou het écht ruzie zijn tussen hen hoor. Ik kan daar allemaal voor zorgen, maar ik doe zoiets niet.
Het is gewoon erg dat ik er nu tegen opkijk om terug naar school te gaan. Zouden we nog samen eten? Zouden ze nog tegen mij praten? Ik weet het niet. Ik weet niet wat er gaat gebeuren en ik wil er zo min mogelijk aan denken ook.
Ik heb er al veel te veel over geschreven, ze verdienen het niet. Maar dat is toch teken dat het wel echt iets voor mij betekent. Deze blog is er dus om frustraties af te schrijven. En ik ga zeker niet zo dom zijn om het webadres aan iedereen door te geven zodat ze mijn frustraties over zichzelf kunnen lezen. Want zo zijn ze, no life, alles weten ze over iedereen door de hele dag op FB te kijken. Man, man...
Maar deze blog is er ook vooral om te vertellen over mijn lief, J. Ik ken hem al een hele tijd en twee weken geleden waren we een jaar samen! Het is mijn langste relatie ooit en hier kon ik echt alleen maar van dromen. Hij is geweldig! Ik heb zo geluk dat ik hem heb! Hij steunt mij in alles, troost mij als het nodig is, moedigt mij aan, vrolijkt mij op. Hij is het beste lief op de hele wereld. Hij is degene waar ik echt àlles kan tegen vertellen. Alles wat ik hier geschreven heb, weet hij. Tegen hem kan ik dat doen. Hij kalmeert me steeds wanneer ik me er te veel over opwind en dat heb ik echt nodig.
Ik hoop dat de blogs die zullen volgen niet te veel over frustraties zullen gaan, maar vooral over mijn lief. Hij is echt de beste. Ik kan niet zonder hem. Hij is niet enkel mijn lief maar ook mijn beste vriend. I love him. <3
29-08-2012 om 16:21
geschreven door Special K 
|
