Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
In de jaren '70 ben ik begonnen met maken van muziek, ik zat toen bij de marine en aan boord van de schepen hadden ze meestal een scheepsband. De gitarist van onze scheepsband was bereid om mij gitaarles te geven. Ik leerde de accorden wat en kon al een beetje spelen. Er stond in de oefenruimte een drumstel, waar ik de verleiding niet kon weerstaan om er af en toe op te rammen.Leuk hoor maar echt spelen kon ik niet.Het ging op een gegeven moment niet goed met de scheepsband want de toenmalige drummer bedankte voor de eer en vertrok. Ze zaten zonder drummer en nog erger was er was niemand aan boord die kon drummen. Zo de ene dag op de andere werd ik gebommerdeerd tot drummer van de scheepsband . Met een beetje begeleiding van de overige bandleden zou dat wel lukken en zo ben ik begonnen met mijn drum cariere.Ik speelde in mijn marine tijd in diverse scheepsbandjes de ene keer als gitarist en andere keer als basgitarist of als drummer.Zo leerde ik de muziek beginselen. Na mijn marine tijd was zo fanatiek geworden dat ik beslist een drumstel moest kopen en op zoek ging naar andere muzikanten die een bandje wilde oprichten of evt mij zouden vragen voor een bestaande band.Zo kwamen mijn broer en ik in aanraaking met de band Topic die bekent stond als een hele slechte band.Op een gegeven ongenblik werd basgitarist vervangen door Siep, mijn broer als 2de gitarist en ik als drummer. De naam werd gauw veranderd in de naam Requiem en we begonnen met covers van oa Wishbone ash, Santana, Thin lizzy enz. Maar alles wat wij speelde was erg eigen, wij waren niet een coverband.Dus werd al gauw eigen nummers gemaakt mijn broer de muziek onze zanger en ik de teksten.De muziek moest zo moeilijk mogelijk gemaakt worden want zo moest dat in de zeventige jaren. De songs en solo's moesten zo lang mogelijk want wij moesten toch ook synfonische rock gaan spelen. Op een gegeven ogenblik kwam ik erachter dat ik de techniek toch niet zo goed beheersde en dat het tijd werd dat ik wat drumles moest gaan nemen en zo heb ik een aantal jaren les gehad en het ging steeds beter, dus kocht ik een wat betere drumstel, het werd een echte majestic. Met de band oefenden heel fanatiek elke week er kwam een manager bij in de vorm van Bertus en ondertussen verliet onze solo gitarist de band en nam mijn broer Brian zijn taak over. We oefenden 2 jaar lang om alles tot in de puntjes te beheersen.Maar ja, we moesten ook een keer optreden en dat gebeurde ook in Heerenveen.Het optreden zelf werd een ramp, er werd heel veel fouten gemaakt en dat kwam omdat we te weinig podium ervaring hadden,plus nog dat we allemaal vreeslijk nerveus waren.Maar goed aldoende leert men en er kwamen wat meer optredens. In die tijd kwam de eigenaar van de platenwinkel de Put en hij had tevens een platenmaatschappij op het idee om wat opnames te maken van wat plaatselijke bandjes.Dus wij de studio in en opnemen maar.Al snel kwamen we erachter dat iedere fout snel te horen was en dat het echt niet mee viel om een plaat te maken. Maar Sido zat achter de knoppen en uiteindelijk kwamen we toch op de Lift 3 lp te staan. Onze zanger Rein werd van de ene dag op de ander zwaar gelovig en wou uiteindelijk niet meer verder gaan met de band en stapte op. Ja, daar sta je dan. Wat nu? Geen zanger meer en een opvolger konden we niet zo snel vinden. Dus zijn we maar uitelkaar gegaan. Een Zware klap dus. Maar life must go on. Al snel kwamen mijn boer en ik in aanraking met een band uit Franeker, die gebukt ging onder de naam Dirty Underware. Al snel hadden we wat opredens en het ging best wel goed, maar ja ik kon mijn studie,mijn werk en de band op een gegeven ogenblik niet meer combineren, dus moest ik een keuze maken.De studie ging voor en ik verliet de band.
Toen ik mijn studie afronde, had ik in een keer veel meer vrije tijd, dus wat doe je? Je pakt je oude hobby weer op de muziek. Op een zaterdag avond was er een open podium in Deinum, dus ik met broer Andrew erop af, iedereen die wat kon spelen mocht meedoen.Ik was erg onzeker van mijzelf. want tenslotte had ik minstens 3 jaar niet meer gespeeld. Op een gegeven ogenblik stond de complete bezetting van the Pubstreet bluesband op het podium en de drummer wou wel eens gaan zingen. Ik dus achter de drums. Meestal werd er een paar nummers gespeeld, om daarna weer te wisselen.Maar de jongens bleven doorspelen en ik kreeg behoorlijk veel last van mijn handen.Niks meer gewend dus! Maar ik ging maar door totdat ik dikke blaren kreeg en mijn handen begonnen te bloeden. Ik kon de stokken niet meer vasthouden.Dus toch maar stoppen, met wel met het besef dat ik maar zo snel mogelijk weer een band moest vinden. Die band die kwam er in de vorm van Piet Kok De no nonsence band van Piet was een ware leermeester voor mij geweest. Wij gingen een keer oefenen en de week erop gelijk al een optrede. Wonder boven wonder ging het allemaal goed. We hadden vrij veel optredens en ook hele leuke voorprogramma's.Ik hield zelfs een beetje geld aan over, meestal moest er geld bij.Een van die leuke voorprogramma"s was bij de nederlandse zangeres Renee, die in die tijd een plaatje in de top 40 had staan die heete High time we went.We speelde ook in het voorprogramma van de engelse band Magna Carta. Die op hun beurt met vele engelse grootheden hebben gespeeld o.a Paul McCartney en de geluidsman was in dienst geweest van o.a. Jethro Tull.Kun je nagaan hij verzorgde ook het geluid van onze band en het klonk geweldig.We speelde in het Holt in Deinum en het was totaal uitverkocht. Een andere keer speelde we in de Koornbeurs in Franeker en het publiek wat kwam kijken was een beetje ouder dan wat wij hadden verwacht.Probleem dus, want wij speelde een beetje te hard en ruig.Maar Piet trok een blikje liedjes open die wat rustiger waren, maar die wij nooit eerder hadden gespeeld. Hij speelde een nummer voor al fluistered in het oor van onze basgitarist wat voor accorden en wij moesten maar invallen.Dus al improviserend hebben we de avond vol gemaakt. De muziek die wij maakte was rock and roll en wat blues, met een aantal covers en eigen nummers. Maar ja nothing lasts forever en na 2 leuke jaren, werd er besloten om er mee op te houden. Geen nood ik ging wel op zoek naar wat anders, ik speelde in een multiculturele soul en reggee band, speelde met diverse muzikanten, richtte een eigen band op, maar het hield nooit lang stand.Er was altijd wel wat. Uiteindelijk kwam ik in aanraaking met Jan Seuninga, Kees Dijker en werd de band Piles of Derbries opgericht.(P.O.D.) Snelle punkachtige newwave muziek maakte we en was geheel nieuw voor mij.Bij een optrede in Joure was de zaal vol met punkers en het leek alsof ze aan het vechten waren, ik schrok me rot, maar het bleek dat het een nieuwe manier van dansen was.Ze botsten opelkaar en duwden elkaar, het leek heel eng, maar gelukkig onschuldig. Ook hier hebben we veel leuke optredens gehad, maar er werd wel erg hard gespeeld, soms hoorde ik mijn eigen drumstel niet eens en als voorzorg duwde ik vlooitjes in mijn oren.De band bleef 2 jaar bestaan en nadat we uitelkaar gingen vormde Jan en Kees later de beroemde band Kobus gaat naar Appelscha en weer later begon Jan met Sietse het duo Pigmeat, die nog steeds actief is. Het is inmiddels 1985 en ik werd gevraagd om mee te werken aan een liedje over de 11 stedentocht bij de band Onder ons. We maakte een demo en stuurde overal naar toe en werd opgepikt door radio 1 en vrij veel gedraaid. Dat speelde af in de tijd voor de 11 stedentocht.Pas na de 11 stedentocht maakte we een single en je raadt het al die flopte. De demo, die ik helaas niet meer heb was veel beter dan de single.We hebben een paar optredens gedaan o.a. in de Frieland hal (FEC) Maar de muziekstijl was niet de mijne, ik deed samen met de basgitarist alleen mee als sessiemuzikant. Weer op zoek naar een band. Al vrij snel kwam ik in aanraking met de band Nun Gun. De band speelde eigen nummers gegoten in een rock sausje.Stan de zanger/slaggitarist schreef de meeste nummers, Toby speelde solo, Henk de bas Annet en Alex achtergrond zangeressen. Het oefenen gebeurde in Fire voor niets, maar als je onze drank rekeningen zag dan betaalde we dubbel en dwars alles terug.We kregen leuke optredens en haalde zelfs de finale van de klein prijs van Sneek. Daardoor kregen we steeds meer optredens, maar de stemming in de band werd steeds minder, twee leden van de band zaten in een echtscheiding, de basgitarist kreeg wat verkering met Annet enz enz. Het gevolg was dat de band op haar hoogte punt uit elkaar ging, want de stemming werd steeds grimmiger. In deze fase van mijn leven was ik het een beetje zat om in een band te spelen en ik ging opnames maken voor andere bands met mijn viersporen recorder en mengpaneel.Maar dit gaf ook niet genoeg voldoening.
Ik begon steeds meer liedjes te schrijven en ik wou wel weer gaan drummen. Dus besloot ik om zelf maar een band te beginnen. Dat werd Secret Warrior. Jan Seuninga speelde bas, Toby solo gitaar, Alex zang en ik zei de gek drums. Maar Jan had het te druk met Pigmeat en al snel kwam Bob Schaafsma in the picture. Deze band was het helemaal, de leden hadden allemaal veel ervaring en het geluid was geweldig.Wat kon nog mis gaan?Allemaal eigen nummers en meer dan genoeg optredens.We maakte rock muziek in de tijd dat New wave helemaal in was.Het gevolg was dat we een demo gingen opnemen in een echte studio.Dat kostte ons fl.1000,- maar de 5 nummers die we opnamen klonken erg goed.We moesten snel werken om de kosten zo laag mogelijk te houden. Dankzij de demo werden we uitgenodigd om op Spring pop in Delfzijl te spelen. Wij konden een hele avond vol maken met eigen nummers, maar ik wou er meer bij hebben, helaas pindakaas niet iedereen dacht er zo over.Op het laatst zat Toby en ik alleen te repeteren want we hadden toch genoeg nummers om de hele avond te vullen? Jammer heel jammer.Deze band was toch wel de beste band waar ik bij heb gezeten.Langzaam maar zeker bloede deze band dood.Men had geen zin meer.
