Hallo iedereen.

Ik ben al over de helft van mijn verblijf in Rock Hill. Dit is zowel positief als negatief. Positief want ik zal binnen 1 maand en een half mijn familie en vrienden eindelijk terug zien, maar op dat moment zal ik ook al mijn nieuwe vrienden moeten achterlaten…

Mijn weken zien er nog steeds hetzelfde uit. Maandag heb ik een halve schooldag en ga ik rond 18uur dansen. Ik doe ‘lyrical’, het is niet echt ballet, maar ik vind dat het een beetje op ballet trekt. Het is heel leuk, we zitten met 8 in de groep. De meisjes zijn zeer leuk en vriendelijk, ik zal proberen volgende week een foto van mijn dansgroep te nemen (maar ik beloof niets).

Van dinsdag tot en met vrijdag heb ik gewone schooldagen, deze zijn van 8 uur 15 tot en met 3 uur 15. Na school doe ik niets speciaal, ik doe mijn huiswerk (als ik er heb, wat zeer uitzonderlijk is), speel met mijn zussen, ga wandelen of doe iets anders om me bezig te houden. Ik verveel me alleszins nooit!

De lessen zijn niet moeilijk. Wat ik nu in wiskunde zie heb ik 2, 3 jaar geleden gezien. Dan zit ik met leerlingen die voor hun eerste jaar Spaans volgen, dus het is helemaal niet moeilijk. We leren eigenlijk niet veel. Verder dan mij voor te stellen en het werkwoord ‘zijn’ zijn we nog niet geraakt. Social studies (geschiedenis en aardrijkskunde) is het moeilijkst van al voor mij. Geschiedenis is in het Nederlands al moeilijk voor mij, laat staan in het Engels. We leren momenteel over Rusland. Dat is nog redelijk leuk tegenover het begin van het jaar waar we over de Renaissance en de tweede oorlog leerden.

De toetsen zijn ook redelijk makkelijk. Sommige leerkrachten laten je spiekbriefjes gebruiken omdat ze zeggen dat je leert als je schrijft dus ook leert als je je spiekbriefje schrijft. Voor wiskunde zijn de toetsen (bijna) altijd openboek toetsen en de Spaanse leerkracht laat ons af en toe in groepjes onze toetsen afleggen. Er zijn ook veel bonuspunten waardoor je makkelijk een 103 % kan halen.

We hebben maar één speeltijd van 30 minuten per dag. Dat is niet zo lang... Meestal zit ik met een paar andere vrienden onder een boom of aan tafel. Zoals in België spelen vele jongens voetbal.

Wat me ook opvalt, is dat de Amerikaanse mensen zich een anders kleden. Over het algemeen dragen we dezelfde kleren: jeans en T-shirt. Het verschil is dat vele leerlingen hier met sportschoenen naar school komen. Ook komen er veel meisjes in een jogging en pantoffels of flipflops naar school. Jongens dragen een jeans met schoenen of een sportshort met ‘zwembadschoenen’ en hun kousen opgetrokken tot halverwege hun scheen. Ik vind dit niet speciaal mooi…

30-09-2011 om 13:34 geschreven door Sophie  

25 septembre 2011, aujourd’hui j’ai 15 ans et 2 mois. Bon, je ne pense pas que cela vous intéresse vraiment. Je pense que vous préférez lire ce que je fais ici.

Cette semaine tout c’est très bien passé, comme chaque semaine j’ai été à l’école et j’ai eu mes cours d’espagnol, de math et de ‘global studies’. Chaque jour j’ai eu droit à ma portion d’enfants qui me sautent déçus. Car à chaque fois que je rentre dans une classe maternelle ou première primaire les enfants lâchent tous ce qu’ils ont en mains pour me donner un câlin. Mais comme ils ne sont pas très grand ils prennent mes jambes ce qui fait que je ne sais plus avancer.

Vendredi, après l’école, j’ai été chez une amie, Mégane, avec un autre amie, Maddie. Là, on a attendu 19h et puis on été à un parc d’attraction (Scarowinds) avec 3 autres garçons. Comme c’est presque Haloween, le parc n’ouvrait qu’à 19h et ils ont fait plein de truc pour que le parc fasse peur. Ils ont bien réussi ! C’est un peu comme à un simple parc d’attraction à part qu’il y a des gens déguisés qui se promènent dans le parc et font peur. Exemple : Tu marches simplement et tu parles avec tes amis et puis en une fois il y a une main qui apparait à un centimètre de ta tête, ou en une fois quelqu’un cri dans ton oriel, et plein de truc comme ça. J’ai quand même eu quelques moments ou j’ai crié de peur...  Pour le restant c’est un peu comme à Walibi. Il y a le cobra, loup garou, dalton,…  

A 1h 45, j’étais enfin au lit. Le lendemain matin je devais me réveiller à 6h 15 parce qu’on allait participer à une course de 5 km. J’étais crevé mais je me suis quand même levée. Je n’aurais jamais cru qu’après une nuit de 4 heures et demi j’étais capable de courir 5 km. Mais je l’ai quand même fait ! Il fallait payer à l’entrée et tout l’argent récolté est pour des enfants qui ont le cancer.

Ce weekend on a aussi été au Mc Donald, et on est passé chez les grand parents, mais à par ça j’étais juste à la maison en train de jouer avec mes sœurs. Pas avec mes frères parce qu’ils avaient un tournoi de foot.

26-09-2011 om 02:19 geschreven door Sophie