Mijn weekend begon vroeger dan normaal gezien. Vrijdag ben ik niet naar school gegaan (alweer gebrost). Wat ik wel heb gedaan is voor 2 uur en een half in de auto gezeten samen met Ella en haar grootvader (Sarahs papa) op weg naar Asheville. Dat is waar John en Milan (de grootouders) en Marilyn (tante), haar man en kinderen wonen.
Wanneer we eindelijk waren aangekomen hebben we wat gegeten en dan zijn Ella, Marilyn en ik de meisjes, Lucille en Caroline, gaan oppikken van school. In het begin waren ze heel verlegen en spraken ze niet echt, maar tegen dat we terug thuis waren was dat helemaal veranderd!
We speelden wat buiten, maar na even gingen we alweer naar binnen. Het was te koud. Dat komt omdat Asheville in de bergen is en het daar kouder is. s Avonds zijn we naar Dennys gegaan. Een fastfood, zoals altijd Het was lekker ongezond!
Na het eten zijn we terug naar huis gegaan, de meisjes zijn gaan slapen en dan ben ik samen met Marilyn naar een parking gereden waar ik voor het eerst in mijn leven heb autogereden. Ik ging helemaal niet snel omdat ik bang was om iets met de auto te doen. Ik was wel heel blij dat ik het gedaan heb. Voor al mijn Amerikaanse vrienden is dit heel normaal omdat de meeste vijftienjarigen al autorijden. Na een halfuur rijden zijn we terug naar huis gereden. Daar ben ik gaan slapen in Marylins huis.
De volgende ochtend ben ik bij de grootouders gaan ontbijten. De grootmoeder is een zeer goede kok. Samen hebben we overheerlijke pancakes gebakken.
Overdag hebben we wat rondgereden in Asheville en zijn op sommige plaatsen gestopt voor een foto pauze. Wel zijn de meeste fotos gefaald door mijn zusje die niet beter kon vinden dan scheel te kijken, haar tong uit te steken of andere rare gezichten te trekken. s Avonds was er een diner- party met een tiental mensen van de wijk. Die avond heb ik mijn zus en nichtjes Franse liedjes zoals Frère Jacques geleerd.
Zondag zijn we appels gaan plukken. Het was een redelijk groot domein. Ik was appels gaan terugbrengen in de auto, maar toen ik terugkwam zag ik niemand meer. Ik denk dat ik daar 20 minuten heb zitten rondwandelen, plots hoorde ik meisjes stemmen mijn naam roepen. Ik heb de stemmen gevolgd en zo ben ik veilig teruggekomen bij mijn familie.
Na het plukken van de appels heeft de grootvader Ella en mij terug naar huis gebracht.
