Wanneer hij haar voor een zoveelste keer het verhaal heeft
verteld, herkent ze hem plotsklaps weer en het geluk is groot, maar het duurt
niet lang. Ze hervalt weer maar op hun vijftigste trouwdag kruipt hij bij haar
in bed. Ze herkent hem en ze sterven in elkaars armen.
Noah en Allie trouwen, krijgen vijf kinderen maar verliezen er
een. Na vijfenveertig jaar krijgt Allie
Alzheimer en worden ze allebei in een verpleeghuis opgenomen. Noah doet zijn
uiterste best om haar geheugen terug te kringen met behulp van zijn dagboek. Hij
brengt zijn dagen door met haar hieruit voor te lezen, in een poging haar
geheugen terug te laten komen. Door elke dag een stukje uit zijn dagboek voor
te lezen, herbeleeft hij zijn jeugd, hoe hij in de zomer van 1933 als
zeventienjarige dolverliefd werd op haar.
Ze ontmoeten elkaar weer en al snel blijkt dat Noah haar
heel lang heeft geschreven, maar uiteindelijk ophield omdat ze niet antwoordde.
Terwijl Allie voor haar verloofde verbergt waar ze is en wat ze doet, springen
de vonken tussen haar en Noah opnieuw over en begint ze serieus te twijfelen
aan haar toekomstige huwelijk. De dag nadat ze met elkaar naar bed zijn
geweest, komt Allies moeder om ze te waarschuwen dat Lon argwaan heeft gekregen
en ook onderweg is. Ondanks haar liefde voor Noah voelt Allie zich gedwongen
het juiste te doen en besluit terug te gaan naar Lon. Dat is echter alleen om hem
te vertellen dat het gedaan is tussen hen, ze kiest zonder enige twijfel voor
Noah.
Zeven jaar later krijgt Noah een baan bij een schroothandel
en vecht in de Tweede Wereldoorlog. Bij zijn thuiskomst erft hij genoeg geld
van zijn vorige werkgever om het oude, verwaarloosde landgoed van zijn vader
van onder tot boven te renoveren. Allie woont intussen in de stad, studeert af
aan de kunstacademie en verlooft zich in 1947 met de rijke advocaat Lon
Hammond. Als Allie een artikel in de krant leest over Noah denkt ze ineens weer
terug aan haar jeugdliefde. Na een paar dagen besluit ze hem op te zoeken om
zeker te weten of ze écht met Lon wil trouwen, aangezien ze steeds meer begint
te twijfelen.
Allies moeder slaagt er desondanks in ze uit elkaar te
drijven door te verhuizen. Het verliefde koppel gaat uit elkaar na
een hevige ruzie, de nacht voor de verhuis. Beiden zijn ze ongelooflijk
verdrietig en Noah beslist elke dag gedurende een jaar brieven te schrijven
naar Allie. Deze zijn jammer genoeg nooit tot bij Allie geraakt, door tussenkomst van haar moeder, waardoor
Allie het gevoel krijgt dat Noah haar gewoonweg vergeten is, en voor goed.
Allie Hamilton is een welvarend, zeventien jarig meisje dat
haar zomer doorbrengt in Seabrook. Daar ontmoet ze Noah Calhoun. Hij werkt op
een houtzagerij met Fin, het vriendje van Allies beste vriendin Sarah. Noah
ziet Allie op de kermis en is op slag verliefd op haar. Eerst moet Allie niets
van Noah weten, maar na vele pogingen van Noah valt ze langzamerhand voor zijn
charmes. Samen beleven ze een prachtige zomer vol liefde en vreugde, maar de
ouders van Allie keuren hun relatie niet goed. Noah verdient maar weinig geld
en zij willen een goede toekomst voor hun dochter, om deze reden verbieden ze
Allie Noah nog te zien. Ondanks de vele commentaren die ze beiden krijgen van
Allies familie, plannen ze hun toekomst samen.
