Ze had een afspraak met de zon
vandaag.
Heel rustig was ze en voor t eerst
sinds vorig jaar,
zag ze de knoppen van de boom
ontluiken.
De boom die haar zon twee jaar
kende,
toonde haar de eerste tekenen
van de nakende lente.
Samen genoten ze, in stilte, van
de zon, de blauwe lucht,
met grijze wolken in de verte,
terwijl een briesje in hun haartooi wriemelde.
De zon leek enkel op die plaats
te schijnen,
gaf ruimte om te ademen,
gaf ruimte om te rusten,
gaf ruimte
|
