Door wind gejaagd

want zonder weer

jij knotwilg zonder heks

knalhard de tak

zo dood gekraakt

op voorruit van mijn kar

zwier door de velden heen

verdorde dans van maïs

je spel van Mexicaanse golf

stuw door de massa wolk

van razernij in ongehoorde vaart

sleur mee

jij nietsontziende wervelkracht

de ziel van al wat leeft,

niet leeft,

de waanzin van de mens.