
Afscheid,
met een knuffel en een lach.
Besef dat het zo goed is.
Toch wat verward en wat gespannen,
naar volgende bestemming.
Een warm onthaal,
heel teer, heel lief,
met berenknuffel en een lach.
De tijd
Even op adem komen.
Het groeien naar het wachtend springmoment,
als van een kind spontaan.
De warmte van de zomer,
gegoten op je huid,
de geur zo puur en onversneden,
telkens opnieuw ontdekken,
en eindelijk,
de openheid van woorden,
zo nodig,
nog zoveel te vertellen.
|