
Dankbaar,
om wat ik zomaar vond,
zonder te zoeken ...
**************************
Eenvoudig aangereikt,
beducht om de reactie,
in hopende overtuiging,
onverwachts de stap gezet.
Tot tranen toe geraakt,
heel diep, intens, gevoelig,
gisteren door 't gemis,
vandaag door het geluk.
Het mooie van het samen "zijn",
in 't broeierig lawaai,
cocon gevormd bij 't water,
in wind en gloed van zonnestralen.
Met ogen toe genieten,
van al dat zacht gevoel,
met open ogen kijken, in 't blauw,
en zien, dát wat de andere,
in het groene ziet.
Beleven het moment,
vergeten deze wereld,
de tijd op "O" gezet,
gevonden in de woorden,
wat nooit het daglicht zag.
Het bouwen aan een "ons",
beginnend met onszelf,
vertrouwend in de ander,
een stap weer dichterbij.
2 september 2011
|