Boeken zijn een middel om toe te treden tot een wereld die enkel bestaat in de gedachten van de mensen. Het boek kan je meenemen op een reis doorheen deze wereld en kan je kennis laten maken met alle elementen van deze wereld. Er zijn weining boeken die dit zo goed kunnen zoals Siddartha dit kan het is een samen spel van verschillende factoren die dit boek tot één van de weinigen maakt die deze reis zo goed kan verwoorden en weergeven. Ik zal deze factoren weergeven om te laten zien waarom dit boek deze reis zo mooi kan weergeven. Eerst en vooral hebben we de omgeving en tijd die het verhaal beïnvloeden het symbolisme en de stijl of toon van het verhaal. Het verhaal neemt plaats in een onbenoemde plek in India rond de 6de eeuw voor B.C. Er zijn geen specifieke verwijzingen naar plaats en tijd in het verhaal, maar je krijgt wel een idee van waar en wanneer het verhaal zich afspeelt. Siddartha is een Brahamanen zoon die mensen gelukkig maakt, maar zelf geen innerlijke vrede en zit met levens vragen die niet door de Brahmanen kan worden beantwoord. Hij zoekt naar verlichting. Hierdoor besluit hij om zijn thuis te verlaten om een asceet te worden(iemand die streeft naar het of beoefenen van een reine levenswandel door de eigen hartstochten en begeerten te beteugelen en zelftucht toe te passen). Zijn vader weigert zijn verzoek eerst ,maar beseft uiteindelijk dat Siddartha al zijn zoon hem al heeft verlaten dus geeft hij Siddartha de toestemming om naar het woud te gaan om een Samana (asceet) te worden. Zijn jeugd vriend Govinda die naar hem opkijkt als zijn leermeester volgt Siddartha in zijn beslissing. De Brahmanen worden vermeld in het boek en als je weet wie die Brahmanen zijn dan weet je ook waar het verhaal zich afspeelt(India). Dit is al een eerste aanwijzing voor plaats. Een aanwijzing voor tijd komt later op in het verhaal. Nadat Siddartha de beslissing heeft genomen( tegen de wil van zijn vader) om zijn thuis te verlaten wordt hij een Samana en leeft gedurende drie jaar als een Samana. Hij vast,mediteert en heeft voor de rest geen materïele bezittingen tot hij geruchten hoorde over een Boeddha was genaamd Gotama die zijn leer verkondigde en Brahmanen en vorsten tot zijn eerbiedige volgelingen maakte.Dit is ook een aanwijzing van plaats, maar ook eentje van tijd). Siddartha bespreekt het idee om de Samana's te verlaten samen met Govinda. Govinda vindt dat Siddartha met de Samana's moet blijven zodat hij uitendelijk een heilige wordt, maar Siddartha is hier niet mee eens. Uiteindelijk vertrekken ze samen om op zoek te gaan naar de Boeddha. Siddartha ging naar de Boeddha met de gedachte dat hij niets nieuws zou bijleren in tegestelling tot Govinda. Wanneer ze de Boeddha ontmoeten gaat Govinda in de leer bij de Boeddha en vraagt Siddartha om dit ook te doen. Siddartha legt hem uit dat iedereen zijn eigen pad moet volgen. Govinda begrijpt niet goed waarom Siddartha de leer van de Boeddha niet wilt aanemen, maar Siddartha stelt hem gerust door te zeggen dat de leer volmaakt is. De enige reden die Siddartha geeft om zijn toch verder te zetten is dat hij dezelfde ervaring wil ondergaan als de Boeddha zelf. Hij wil dezelfde status bereiken als de Boeddha. Vanaf dit moment ontwaakt hij en besluit hij om bij niemand meer in de leer te gaan buiten zichzelf. Hij wordt zijn eigen leerling. Siddartha beseft nu pas hoe de wereld rond zich eruit ziet en wat elk element van deze wereld betekent. " Want wie een handschrift werkelijk lezen wil, goed wil begrijpen wat de schrijver heeft bedoeld , zal nooit zo dwaas zijn om de letters en de tekens te verachten, ze slechts illusie noemen, louter toeval, waardeloze schellen,...". Door dit besef weet hij niet meer wie hij is, hij is geen asceet meer en ook geen brahmaan en hij voelt zich als een stuk opgejaagd wild. Hij was alleen, hij bereikt een diepte punt, maar komt er weer bovenop. Hij beschrijft dit als " de laaste pijnen der geboorte". Kort daarop zet hij zijn toch verder en hij overnacht in een stro hut van een veerman en droomt over Govinda die treurig is over het feit dat hij werd achtergelaten. Siddartha wil hem omhelzen, maar op het moment dat zijn armen om Govinda heen deed werd Govinda een vrouw. Siddartha dronk vervolgens melk uit haar borsten die proefde naar alles(elke lust). Zijn droom voorspelt, of zegt hoe Siddartha zich voelt en zal gedragen in de toekomst. Hij heeft behoefte aan menselijk contact. Dit kan je zien doordat hij contact heeft met een vrouw nadat de veerman hem naar de overkant heeft gebracht van de rivier(symboliek). Hij vervolgt zijn weg en voordat hij in de stad komt ontdekt hij Kamala, de courtisante van een lusthof. Nadat hij haar had gezien had hij een doel voor ogen. Hij wil Kamala als zijn vriendin en leermeesteres in de kunst van de liefde. Kamala wijst hem af omwille van zijn gebrek aan materïele rijkdommen. De toch naar deze rijkdommen zal uiteidenlijk naar zijn ondergang leiden en hij zal iets worden wat hij nooit dacht te worden. Kamala is verbaasd dat Siddartha zo snel succes heeft met het bereiken van deze rijkdommen. Hij vertelt haar dat het de wil van Siddartha is die werkt zoals een steen in het water die de snelste weg naar de bodem zoekt. Hij kan enkel vast,denken en geduldig zijn. Dit gebruikt hij om door te dringen tot de dingen van de wereld hen zoals de steen. Hij bereikt de rijkdommen die nodig zijn om het minnespel te spelen met Kamala door in dienst te gaan bij Kawasami( een rijke handelaar). De jaren gingen voorbij en Siddartha werd verstrikt in een wereld van lusten en wereldse zaken. Hij werd een gevange van eigendom, bezit en rijkdom. Hij werd een van de kindmensen. Siddarthe was vergeten wat de reden was voor de reis die hij was begonnen. Wij als lezer kunnen hieruit een mooie les trekken. Wat je doel ook is, mag jezelf nooit laten leiden door wereldse zaken die geen betrekking hebben tot jouw doel. Het zal je alleen maar in een staat van ongeluk en doelloosheid brengen. Dit is een mooi voorbeeld van de toon die het verhaal zet. De reis die Siddartha aflegt is een reis die vele andere mensen ook afleggen(min of meer). Iedereen bereikt wel eens een diepte punt, zoals Siddartha. Hij voelde zich dood van binnen, kon zich niet meer herinneren wanneer de laatste keer was dat hij ooit nog gelukkig was. Hij besluit dat het tijd is om weer te vertrekken. Hij walgde van zichzelf en liep doelloos rond in het woud. Tot hij de rivier tegenkwam waar een veerman hem ooit had overgezet. Hij had nog steeds een afkeer voor zichzelf omdat hij een kindmens is geworden. Hij liet zichzelf vallen in de rivier om de dood te vinden, de verlossing van de verschikking die was geworden. Hij vindt het "Om" en beseft dat zijn handelswijze dwaas was:" rust vinden door de vernietiging van het lichaam". Hij wist meteen alles weer, wat zijn intentie was om deze reis te ondernemen. Hierna slaapt hij aan de wortels van een palmboom. Hij ontwaakt als een geheel nieuwe mens. Dit is de tweede keer dat hij zich zo voelde.De ontwakingen bregen Siddartha elke keer dichter bij verlichting. De eerste ontwaking was er om een leerling van zichzelf te worden en zijn eigen weg te volgen. De tweede ontwaking was er om Siddartha een belangrijke les te leren, namelijk dat je geluk nooit kan vinden in de lusten en materïele elementen van de wereld. Na zijn ontwaking ziet hij Govinda weer na al die jaren, maar Govinda herkent hem op eerst gezicht niet. Govinda zegt dat hij aan het waken was over Siddartha terwijl hij aan het slapen was, maar zelf in slaap viel. Als Govinda zijn weg wil hervatten roept Siddartha zijn naam en Govinda herkent Siddartha. Govinda is een pelgrim en gaat met zijn broeders van streekt tot streek om de leer te verspreiden en aalmoezen aan te nemen. Govinda vraagt wat Siddartha zijn doel is en Siddartha antwoord hij ook een pelgrim is. Govinda antwoord verbaast want Siddartha is gekleed als een rijke man. Siddartha legt hem uit dat het rad der stoffen snel wentelt. Siddartha wilt hier mee zeggen dat mensen verschillende statussen of rijkdommen kunnen hebben en dat die statussen en rijkdommen snel kunnen veranderen. Govinda bleef zijn jeugdvriend aankijken. Toen groette hij hem en vervolgde zijn weg. Siddartha keek in de rivier en het fascineerde hem. Het deed hem denken aan de persoon die hij was voordat hij een kindmens werd en aan de veerman. Hij ontmoet de veerman voor de tweede keer en Siddartha wilt bij hem in de leer gaan om meer over de rivier te weten te komen. Hij leerde veel van de veerman, maar het belangrijkste dat hij leerde was luisteren. Hij leerde ook van de rivier dat er geen tijd is."Niets was, niets zal zijn; alles is, alles is konkreet en heeft plaats in het heden", net zoals de rivier die een plaats in het heden heeft. Siddartha bekijkt zijn wedergeboortes niet als het verleden, maar als delen van het heden. Acties die behoren tot persoon die hij nu is. Kamala was onder weg naar de Boeddha samen met haar zijn Siddartha( verwekt door Siddartha natuurlijk). Toen ze bij de rivier ging liggen om uit te rusten werd ze gebeten door een gifitige slang. De veerman bracht haar naar de stro hut samen met haar zoon. Voordat ze stierf zij ze tegen Siddartha dat de jongen zijn zoon was. Siddartha zag dat zijn zoon verdrietig was, maar ook verwend en alleen maar luxe en rijkdom had gekend. Hij besefte ook dat zijn zoon hem niet als zijn vader zou beschouwen. Siddartha deed toch zijn uiteste best om ervoor te zorgen dat de jongen net zoals hem werd. De jongen liep uiteidenlijk weg na een woede uitbarsting. Siddartha ging hem achter na tegen de raad van de veerman in om hem te laten gaan. Siddartha zag al snel in dat de zoektoch zinloos was en keerde terug met de veerman. De wonde deed weer pijn en Siddartha ging samen met de veerman luisteren naar de rivier en uiteidenlijk hield hij op om met het noodlot te vechten en hield ook op met lijden. Hij was nu verlicht. De veerman vertrekt in het woud omgeven door licht en Siddartha neemt zijn funcite over als veerman(symboliek). De veerman staat symbool als iemand die mensen helpt met de oversteek te maken van kindmensen tot verlichte mensen. Na een tijdje bezoekt Govinda hem weer, maar herkent hem op eerste gezicht nogmaals niet. Hij vraagt of Siddartha een bepaalde leer of filosofie heeft, maar Siddartha is sinds het begin van zijn reis niet afgeweken van de gedachte dat hij geen vertrouwen stelde in systemen en leermeesters en hij legt uit dat hij geen onderscheid maakt tussen goed en slecht dat je uit alles kunt leren omdat alles ooit wel iets anders zal zijn. Dit bewijst dat alles tot de grote eenheid behoort.
Beste mensen , ik ben naar de lessen celbiologie , biostatistiek en bio-organische chemie gegaan. Van elke les heb ik interessante opmerking van de professor genoteerd.
Celbiologie: " er wordt een 3D beeld van eiwitten gemaakt door gebruik te maken van een elektronenmicroscoop. Zoals u hier kunt(toont beelden op powerpoint) zien kunnen we amper iets onderscheiden uit deze beelden , maar door gebruikt te maken van bepaalde programma's die deze beelden zullen combineren, zullen we een 3D beeld van een eiwit verkrijgen."
De les begon met de opmerking dat we processen gingen bespreken die in de celkern ontstaan en uiteindelijk in het cytoplasma terecht zullen komen.
De professor begon te praten over hoe dit tot stand kan komen en welke eiwitten wij daarbij nodig hadden ( en dat waren er tamelijk veel!). Hij begon bij het begin en had het over de code van het DNA en hoe dat werd opgebouwd en hij besprak de verschillende processen die daarbij te pas hoorden zoals translatie en transcriptie. Hij besprak het DNA en de verschillende soorten ervan en ook gelijkaardige structuren zoals RNA.
Hij vertelde ons ook dat het rRNA aan de basis lag van de eiwitsynthese. Het onderwerp eiwitten werd aangehaald en hij liet beelden zien van eiwitten en vertelde dat er ook 3D beelden ervan bestonden.
Biostatistiek: " inductieve statistiek is de statistiek die op basis van een steekproef uitspraken doet over de gehele populatie , dit is eigenlijk veralgemening'
Biostatistiek vond ik tamelijk saai dus zal het moeilijk worden om 5 regels te produceren die er iets mee te maken hebben , maar ik zal mijn best doen om het toch interessant te houden. Hij begon de les op een normale manier. Hij legde uit wat er op zijn powerpoint presentatie stond en nadat de theorie gezien was begon hij wat oefeningen te maken. Nadat hij met dat bepaald onderwerp klaar was begon hij met het volgende deel.
Hij legde de theorie uit en je kan al raden wat de volgende stap is. Dit deed hij een uur lang tot hij een beetje afgeleid werd door het begrip "inductieve statistiek". De professor nam als voorbeeld de gemiddelde lengte van de studenten in deze aula.
Bio-organische chemie: " wanneer men het mechanisme van de gaschromatografie koppelt aan de massaspectrometer dan spreekt men van een GC-M"
In tegenstelling tot biostatistiek was dit WEL een interessante les. Ik kon goed volgen en het interesseerde mij enorm. Ik was te laat in de les dus weet ik niet wat er werd gezegd in het begin , maar wat daarna werd gezegd weet ik wel. Toen ik plaats nam was hij bezig over "diënen" en hij sprak over geïsoleerde, gecumuleerde en geconjugeerde dënen. Deze verschillende vormen van diënen zijn te wijten aan de soort van bindingen die ze hebben. Terpenen en steroïden zijn een vorm van diënen. Terpenen zijn een klasse va natuurproducten die worden gebruikt als geuren in voedingsproducten.
