Yes yes yes!!! Heb het einde van week 3 gehaald! Ik moet toegeven dat het deze week een vrije ru zal rustige week was, ofwel ben ik gewoon al goed aangepast aan het ritme... Het enige waar ik momenteel persoonlijk problemen mee heb is het tekort aan slaap, maar ja, dat ligt waarschijnlijk ook gedeeltelijk aan mezelf :) Ik kan het nameljk niet zo laten om mijn gsm'ke op tijd en stond op te bergen, en ja... de uren vliegen dan voorbij en vooralleer je het weet moet je weer 'fris en monter' op het toneel verschijnen. Volgende week staat de 2e bivak op het programma, en die zal deze keer een stuk zwaarder zijn wordt er gezegd. Afwachten dus... Ik hou jullie op de hoogte!
Sorry sorry sorry voor het lange wachten op het vervolg. Het is momenteel dan ook niet zo evident om deze blog up-to-date te houden, maar ik doe m'n best! Mijn eerste week is heel goed meegevallen. De eerste dag was vooral veel administratief werk, papieren ivullen, papieren invullen, en jawel, papieren invullen! Het is ook de dag waarop je je peleton leert kennen, en niet te vergeten het peletonskader. De eerste dag ging er dus ook vrij losjes aan toe. We hebben ook ne lange (lees saaie en overbodige) speech gekregen, maar daarna was het tijd voor een beetje actie: Ons beddengoed ophalen! Jaja, je bent verplicht te slapen tussen 2 militaire lakens. s'Avonds mochten we al naar de bar Leerlingen om onze eerste pint (colaatje voor mij) te gaan drinken, dat werd gedaan om elkaar al wat te leren kennen, maar wie slim was bleef niet te lang plakken, want de volgende dag zou er snel zijn. Even ter verduidelijking, ik was snel terug op m'n kamer. Niet dat ik asociaal wou doen ofzo, maar wou gewoon ni te laat gaan slapen. En zo kon ik ook nog ongemerkt iets aan het thuisfront laten weten é?
Op dag 2 mochten we onze uitrusting gaan halen. Man man man, was dat ne lijst! Zal een paar dingen opsommen: - Helm, kevlar vest, poncho, regenbroek-en vest -zaklamp, munutiezakje, granaatzakje -tent, slaapzak, schop en schophouder -rugzak, mes, slaapzak -2 hemden, 2 broeken, riem -werkpet, 3 t- shirts -wastuil, veldfles, slaapmatje -cam stick, sportschoenen (die ik toch ni gebruik) -2paar bottines
En das dus nog ni alles é! We waren precies muilezels! Echt amai.
Het legerleven is een hele aanpassing, en je ziet nu al wie er problemen mee heeft en wie ni. Persoonlijk heb ik niet echt problemen met de tucht, want dat hoort er gewoon bij. Het is enkel de beperkte vrijheid die je hier hebt dat me soms zwaar valt. Als je thuis een zwak moment hebt ofzo pak je gewoon je telefoon, maar dat mag hier niet. Je peleton is je familie en je vrienden in de week hebben ze gezegd, maar toch, das toch niet hetzelfde é. Soms snak je er gewoon naar om een bekende stem te horen. In mijn geval is dat nogal veel eigenlijk! lol
Zo, tot zover mijn blogje. Ik doe m'n best om dat hier zo'n beetje te onderhouden zenne mensen. Tot gauw!
Veel te vertellen valt er vandaag ni vrees ik, ni zoveel gebeurd, alé ja, wél veel gebeurd maar geen dingen die ik aan jullie neus ga hangen. Pech é?! Voel me vandaag ni zo goed in m'n vel, het is m'n dagje niet, alles wat verkeerd kan lopen loopt dan ook verkeerd... Nogthans, ben momenteel het boek van 'The Secret' aan het lezen, dat gaat over hoe je alles kan verwezelijken door je eigen (gelukkige) gedachten te bepalen. Er staat ook in hoe je een negatieve dag kan omdraaien in een positieve, enkel en alleen door te denken. Ik denk dat ik nog véél moet oefenen hierop zenne, want da's vandaag toch ni zo gelukt! lol Eigenlijk ben ik zo gene boekenwurm, alé toch geen leesboeken. 2 Boeken van Harry Potter heb ik gelezen, en laatst het dagboek van 'Sara'... Als ik iets lees zijn het meer boeken over geschiedenis en lifestyle enzo... Tja de mensen die me ni kennen zouden me dat ni aangeven zenne, lol! Als jone puber was mijn favoriet boek een Nederlands woordenboek Als ik dan tegen vrienden of familie iets aan het vertellen was flanstte ik er zo'n woord tussen dat ik die dag in het woordenboek had gelezen, hoewel ik ni zeker was van de betekenis! Gieren soms zenne. En s' anderendaags was ik da woord al wel vergeten, maar kom...
Goh, had ni veel te vertellen zei ik in het begin van deze blog, maar ben precies al wel goe bezig é?
Enfin, heb net gehoord dat het op 20 september Studio 54 is in het sportpaleis, ben aan het twijfelen of ik zou gaan... Is altijd wel leuk é, toch zeker als ge uwe kledingstijl aanpast, lol Wou vorig jaar ook gaan maar dat is er ni meer van gekomen, weet ni meer waarom. Dus vrienden, als je wil gaan, laat het me weten é? Weet ook ni of het gaat uitkomen met het leger... maar dat zal wel zeker é.
Ik ga hier nu stilletjes afsluiten. Morgen ga ik mijne koffer inpakken se, dan zal ik jullie laten weten wat ik allemaal meeheb... en het zal ne hoop zijn, ben een vrouw voor iets é!
Nog effe een klein stukje blog voor vandaag, veel tijd heb ik niet, want ik ga shoppen! Weet alleen nog ni of ik naar de stad ga of naar Wijnegem Shopping Center. Zal wel zien waar de wind me naartoe voert é...
Ik laat jullie nog wel weten of ik gevonden heb wat ik moest hebben, want op shopping-vlak ben ik geen simpel geval, nooit geweest en zal dan ook nooit zijn!
Ja het is alweer enkele daagjes geleden dat ik nog iets geplaatst heb, sorry daarvoor, maar had nog vanalles te doen. Heb ook een vermoeiend weekend gehad daarbij, en nee, heb weer niet op café gezeten, moest ge da u afvragen! lol Heb weinig geslapen, laten we het daarop houden é...
Goh volgende week rond deze tijd zit ik effectief binnen, dan zit ik 'vast', en ben echt curiues wat het daar gaat geven. Hoop dat ik bepaalde mensen niet te veel moet missen... maja, daar wordt je hard van zeggen ze é. Maar toch... Het zal soms geen pretje zijn. Kan me al voorstellen dat ze je liggen afkafferen en voor schut zetten in aanwezigheid van het hele peleton, en dat ge u op zo'n moment maar moet kunnen recht houden. Dan is die hardheid wel welkom denk ik. Belangrijk is dat er mensen zijn die achter je staan, en je steunen. Gelukkig heb ik die...
Aja morgen moet ik gaan shoppen. Ga nog wat verplichte dingen kopen, zoals ducktape enzo. Een goe zakmes heb ik een 2tal maand geleden al gekocht bij AS Adventure. Moet morgen nog wat indoor-sportkledij halen, goede ontsminker (voor de camouflage van uw gezicht te krijgen), sportsokken, wat extra ondergoed... En nog ne pyjama. Bij de H&M hebben ze er meestal wel schone, dus denk dat ik daar eens ga zien. Zal maar niks te aanspannend kopen zeker é om ginder in rond te lopen... lol Vrijdag of zaterdag zal ik jullie exact weten te vertellen wat er in mijne koffer zit om mee te nemen, en dat zal ne hoop zijn zenne.
Tot later!
PS: De Japanse symbolen bovenaan staat voor sterke vrouw...
Wat een blog toch kan doen é.... In mijn vorige post zei ik dat ik van sommige mensen geen foto's had om mee te nemen naar het CBOS, en wonder boven wonder kreeg ik gisterenavond een lading foto's binnen! :) Super é? Dus DANKJEWEL!!! *smak*
Ook ongeloofelijk hoeveel mensen me persé nog willen zien voordat ik binnenga! Het is geen afscheid é mensen, ik ga (nog) ni naar de oorlog. Ik apprecieer het wel enorm, maar ik kom terug é, alé, dat hoop ik toch!!! Zal jullie allemaal nog ne keer opbellen vooralleer ik weg ben, is dat ook goe? Da zal nogal een rekening worden denk ik... Maximum 5 min per gesprek, en na 19u! lol
Wat een kutnacht heb ik gehad (pardon my French). Heb weer een hele tijd wakker gelegen. Ik denk dat de zenuwen mij in hun macht beginnen te krijgen... Ik ga 'fris' binnengaan als dat zo blijft doorgaan vrees ik. Uiteindelijk had ik dan maar besloten om een filmke op te zetten, An officer and a gentlemen! Lekker romantisch!
Wat staat er vandaag op mijn progamma? Ik heb net al de petatjes voor vanavond geschild, en straks volgt de bloemkool. Maar, ALS het droog is, ga ik in de tuin werken. Heb absoluut geen groene vingers, hoewel ik heel graag 'groen' zie. Gras beetje bijzaaien, onkruid uittrekken, vieze beestjes killen... Das het ergste van al é, al die beestjes. Ik trek die precies aan, krijg allerlei beten en jeuk en bweik... Het eerste wat ik dus doe als ik de tuin verlaat is ne goeie douche nemen en propere kleren aantrekken. Verder zou ik nog een aantal foto's moeten laten afdrukken, om mee te nemen naar het CBOS. Van sommige mensen heb ik helaas gene foto om mee te nemen omdat ze er gene hebben (oh yes, you know who you are)!
Voor de rest zie ik nog wel wat de dag en avond me (al dan niet) brengen!
Tja, ik ben jullie eigenlijk nog verplicht om te zeggen wat me min of meer te wachten staat daar in Leopoldsburg... Wel, op 28 april heb ik mijn inlijving, dwz dat ik mijn contract moet gaan tekenen en alle administratie in orde gebracht wordt. Die dag begint ook mijn MIF (militaire inititiatie fase) die 8 weken zal duren, met aansluitend 4 weken meer specifieke vorming. De MIF is voor iedereen gelijk, of je nu als gewone soldaat aan de slag wil, als para, als piloot, als kiné of tandarts...iedereen moet die fase doorstaan. (slechts enkele uitzonderingen) Wat is nu die MIF? Wel, om te beginnen ben je VERPLICHT intern van zondagavond 22u tot vrijdagavond 17u. Je moet dus een tijdje je familie en vrienden missen... Gsm's zijn wél toegelaten, maar enkel als je op je kamer zit, na je diensturen. Dus je bent toch niet volledig afgesloten van de wereld... Je leert er omgaan met tucht, je beult je af om de sportproeven uit te voeren door weer en wind, krijgt theorie over vanalles en nog wat... Het kaf wordt van het koren gescheiden daar. De volledige opleiding van een militair bedraagd 4 jaar... ni niks é?
Ik kijk ook enorm uit naar de lessen shootsonderricht, schietlessen dus. Vanaf de eerste week al krijg je jouw vast wapen, en dat is een FNC. Ik zal er zeker foto's van trekken en hier op m'n blog plaatsen... Zo weten jullie wie ik dicht tegen me aan zal hebben de komende 8 weken! Op de foto zien jullie alvast een FNC.
Het aftellen is begonnen! Nog 20 dagen en ik mag vertrekken naar het CBOS (centrum voor basiseducatie en scholing) in Leopoldsburg! "Op je 31ste als vrouw een volledige carriéredraai maken... je moet het maar durven" zeiden m'n ex-collega's, en ze hebben best wel gelijk. Ik ruil mijn vaste, comfortabele bediende job in voor een job bij defensie, waar je toch niet weet waaraan je je mag verwachten én of je het wel zal volhouden, want naar het schijnt is het zwaar, zeker als vrouw, maar zal mijn mannetje wel staan! Terwijl ik voor mijn vorige werkgever iedere dag smetteloos voor de dag moest komen, zal ik nu liggen ploeteren in de modder, aan touwen gaan hangen, met zware wapens leren omgaan... FUN
Voor je toegelaten wordt bij defensie heb je wel nog een hele weg af te gaan. Eerst moet je een afspraak maken voor een PINP test in het defensiehuis van je stad (voor mij was dat Antwerpen). Die test is een basis IQ test, en een psychotechnische test die je zo snel mogelijk moet afleggen want tijd=punten. Ik was van de eerste keer geslaagd, en heb toen onmiddellijk een afspraak gekregen om mij in het Militair hospitaal van Neder-Over-Heembeek aan te bieden, een week later.
Daar moest je om 8u ten laatste aanwezig zijn, 's morgens te verstaan. Toen ik uiteindelijk had gevonden waar ik moest zijn (das daar écht groot), kreeg ik een inlichtigenformulier onder mijn neus geduwd. Buiten de gebruikelijke vragen als je naam en beroep, vroegen ze ook achter mijn familie, mijn karakter, de moeilijke periodes uit m'n leven... Formuliertje afgeven en de dag kon beginnen!
Programma : Indeling Vlaamse en Waalse kandidaten Medische testen sportproef Technische testen Karaktertest middagmaal (was best lekker!) sollicitatie interview bij de commandant gesprek bij de psychologe orientatiegesprek bij de officier
We werden daar al onmiddellijk gedrild en moeten door de gangen lopen naar de plaatsen waar we moesten zijn. De medische testen, tja, dat was vooral veel wachten. Eerst was er een urinetest, vervolgens werd er een scan gemaakt van je rug en bekken, dan was er de oorarts, 2 oogartsen, dan neus-keel onderzoek, dan bij de tandarts, dan moest ik een cardio laten maken, werd je gemeten, gewogen, enz. Helemaal binnenste buiten gekeerd dus. Vervolgens kom je bij dokter die al je resultaten bekijkt en je een medisch profiel geeft, zij was ook de enige dokter daar die perfekt nederlands sprak én supervriendelijk was. Mijn profiel was uitmuntend zei ze!
Ondertussen geraak je aan de praat met de andere kandidaten, zo heb ik de Jimmy en de Sven leren kennen, en hebben ons daar rotgeamuseerd... En aan Katrientje zeg ik: Ik kom eraan é, ge zijt gewaarschuwd! Jimmy zit ondertussen al binnen als para, en is ne goeie maat geworden. (Jim als ge dit leest: volhouden é man!)
Jaja, ik zie het helemaal zitten! Ik heb een paar maanden moeten wachten, maar het zal het waard zijn, I feel it!
Tja, ik ben jullie eigenlijk nog verplicht om te zeggen wat me min of meer te wachten staat daar in Leopoldsburg...
