Aangezien we een verlengd weekend hadden, hebben we (de crew van vorige keer, zonder German 2 en deze keer met Annelies, een studente van toerisme) nog eens een tripje gemaakt. Het paasweekend heeft ons naar Clarens en de Golden Gate gebracht. Zoals gewoonlijk zijn we net iets te laat begonnen met onze backpackers te boeken, met het gevolg dat alle backpackers in Clarens volzaten, al van een half jaar op voorhand.. Dan hebben we maar een backpackers geboekt in Bethlehem, ongeveer een half uurtje rijden van Clarens. Vrijdagochtend zijn we vroeg vertrokken naar onze bestemming. Na ongeveer drie uurtjes rijden zijn we dan aangekomen in Bethlehem & onze backpackers The Sanctuary. Wanneer we er nu bij nadenken zien we dat de naam alleen al van in het begin iets louche uitstraalde. We komen dus aan aan onze backpackers en het enige wat we zien is een berg en een veel te stijle weg op die berg. Dus beslissen we van onze autos beneden te laten staan. Na een goeie wandeling op de berg komen we aan aan de ingang van The Sanctuary. Het enige wat we zien zijn 2 honden, modder en een soort van vuilnisbeltje. Het domein is afgebakend met prikkeldraad en de bel is vervangen door 2 ijzeren staven die tegen elkaar geklopt moeten worden. Na 70 keer te bellen (tevergeefs, er kwam niemand opendoen) hebben we naar de backpackers gebeld en de man beloofde ons om meteen af te komen. Na nog eens 15 minuten te wachten kwam er dan uiteindelijk een verroeste, superoude bakkie de heuvel opgereden. De man zelf was anders. Lang haar, met 5 honden & had iets hippie-achtig. Allemaal goed en wel, met wat moeite zijn we dan de autos gaan halen en hebben we die tot boven gereden (geen makkelijke opdracht). Daarna bracht de hippie-man ons naar onze slaapplek Voor we daar raakten moesten we eerst nog iets van een vijf minuten stappen op een soort van bospaadje vol rotsen, modder, het leek net of we verbleven in de rimboe. De hut zelf stelde ook niet veel voor: een zelfgemaakte hut door de hippie man, met een paar stapelbedden in. Aan de voorkant stond gewoon een bankje met een ton waarin we vuur mochten maken. De badkamer stelde ook niets voor. Ook die was zelf gemaakt en er was geen warm water wanneer de zon niet scheen! Er was s avonds zelfs geen licht! Voor 2 dagen viel het allemaal best wel goed meeJ. We werden 1 met de natuur zullen we het maar noemen.
Nadat we een beetje over de shock van de backpackers waren zijn we in de namiddag gaan quad rijden in Clarens. We hebben een tour gemaakt doorheen de bergen, met de nodige obstakels natuurlijk! Felle bergop, bergaf, modder, water, Alles. We zijn zo ook langs de townships van Clarens gereden. Super om te doenJ.
s Avonds zijn we dan, helemaal onder de modder in Ocean Basket gaan eten & daarna zijn we teruggegaan naar onze hut op de heuvel! Na wat rond het kampvuur te zitten zijn we dan gaan slapen. Erg comfortabel waren de bedden niet, maar we hebben het overleefd.
De dag erna zijn we gaan Riverraften, ook in Clarens. Weer iets super om te doen! Na een soort van les, wat we moesten doen in welke omstandigheden, zijn we vertrokken. We hebben een hele rivier afgevaren met de nodige obstakels in de rivier! En dan op het einde The Big Surprise: een waterval van 5 meter afvaren in een rubberen bootjeJ. Natuurlijk zijn we ook 1 voor 1 in het ijskoude water gesmeten.
Na het raften hebben we gewoon wat rondgeslenterd in Clarens, iets gaan eten, wat op het gras gaan liggen,
s Avonds hebben we op een heel primitieve wijze spaghetti gemaakt. Primitieve wijze = 1 pot, 1 gasvuurtje, flessen water (de waterleiding was gesprongen) & eten op het bed, want er was geen tafel :p.
De volgende ochtend hebben we alles ingepakt & zijn we doorgereden naar the Golden Gate National Park waar we zijn gaan paardrijden doorheen de Golden Gate!
Daarvoor zijn we gaan hiken in de bergen. Natuurlijk hadden we niet de juiste schoenen aan, niet de juiste kleren & was het heel warm en stijl! Het was eerder berg/rotsklimmen in plaats van wandelen! Maar uiteindelijk was het toch de moeite waard, wanneer we bovenop de rots stonden en een uitzicht hadden over de hele Golden Gate.
Zoals we al zeiden zijn we erna gaan paardrijden. Afgezien het feit dat de paarden niet echt wouden luisteren was ook dat weer superJ.
Na een uurtje paardrijden zijn we verder gereden naar onze volgende backpackers. Het totaal tegen over gestelde van The Sanctuary. Warm water, Jacuzzi, bar, super comfortabele bedden, We waren helemaal in de goede stemming tot het opeens begon te regenen. Het leek alsof Murphy onze reisgenoot was. Allemaal goed en wel, wat regen, donder en bliksem tot opeens de elektriciteit uitviel en we geen water meer hadden (ondertussen hadden we ook al onze sleutel van de kamer verloren). Steven en Petra waren iets gaan halen in de auto toen het opeens zo hard begon te regenen, dus zijn ze in de auto blijven zitten tot de regen over was. Ondertussen zaten wij met Ozan in de kamer zonder licht of iets dergelijks toen er opeens een ENORME bliksemschicht was met een oorverdovende donder (5 minuten na de schicht zagen we nog steeds witte vlekken voor onze ogen). De bliksem was ingeslagen in de auto naast Steven en Petra! De lichten van de auto begonnen te flikkeren, het alarm ging af... En wij dachten natuurlijk dat het in onze auto was.. Wat uiteindelijk niet zo bleek te zijn:p. Na nog een hele tijd in de donker te zitten zijn we naar de algemene keuken van de kampeerders gegaan (die mensen hun tent was helemaal ondergelopen) en hebben we daar nog wat gelachen. Na iets van een 40 minuten werkte de elektriciteit weer en zijn we nog even in de bar gaan zitten en hebben we ons nog wat geamuseerd op de klimmuur. Achteraf bleek dat Kimberley en Annelies (die in een andere kamer sliepen) geraakt zijn geweest door de bliksem terwijl ze buiten aan de bar zaten.
De volgende dag zijn we doorgereden naar nog een ander National Park waar we weer zijn gaan wandelen (was weer eerder klimmen!) en waar we de 2e hoogste waterval ter wereld hebben gezien.
Rond 4 uur zijn we vertrokken, terug richting Bloemfontein, waar het ook super slecht weer was. Maar het was weer een geweldig weekend om niet meer te vergeten.
Deze week zal alles terug zijn normale gangetje gaan Werken, National Museum en recuperen van het weekend.
Ondertussen weer een week en half verder. Deze week zijn we gaan roadtrippen naar Capetown en terug! We = Lore, Sofie, Petra, Steven, Kimberley, German 1 (Ozan) en German 2 (Tobias). Woensdagnamiddag zijn we na de les vertrokken op onze 8-dagen durende trip. Het begon allemaal met het ophalen van de autos, een Ford Fiesta en een Mazda 2. Petra ging dus de auto ophalen, en bleek dat de auto die we hadden besteld nog niet was binnengebracht & wouden ze ons een gele Kia zonder airco aansmeren Dat is uiteindelijk dus niet gebeurd, en na een beetje paniek zijn we dus vertrokken op onze roadtrip.
Onze eerste stop was de Gariep stuwdam, niet veel speciaal. Gewoon eens leuk om te zien. Na de nodige fotos zijn we dan verder gereden naar onze eerste backpackers Addo aan het Addo Elephant Park (origineel). De rit naar daar was lang en vermoeiend, iets van een 600 km. In de backpackers sliepen we met 8 in 1 kamer, het water dat uit de kraan kwam zag bruin Maar dat kon ons niet veel schelen, de euforie van het roadtrippen & een week weg te zijn uit Bloem én niet te hoeven te werken, was groter. De volgende dag zijn we vroeg opgestaan om naar het Addo Elephant National Park te gaan. Het was een soort van safari met je eigen auto.
Na 20 minuten rond gereden te hebben in het immens grote park, waren ze daar de elephants! De eerste olifanten die we zagen stonden in het midden van de weg, waardoor er een soort van file ontstond. In het totaal hebben we iets van een 30 olifanten gezien, een paar kudus, buffels, veel te veel struisvogels die in het midden van de weg stonden, wrattenzwijnen, dungbeatles,... Dungbeatles zijn bizarre grote kevers die leven op de olifantenstrontJ.
Op een bepaald moment stonden we stil, en te kijken naar een tafereel waar in olifanten en wrattenzwijnen allemaal mooi samen stonden, tot er op eens een olifant op de auto kwam afgelopen! Natuurlijk brak er een soort van paniek uit in de auto (waar wij nog inzaten), hoe dichter de olifant kwam afgelopen, hoe meer paniek. Maar net naast onze auto stopte de olifant met lopen Een pak van ons hartJ.
Na nog een 30-tal olifanten zijn we doorgereden naar onze volgende stop: Stormsriver.. Waar we zijn gaan bungeejumpen van de Bloubrug. De hoogste bungeejump ter wereld (260 m)! In de auto waren we nog volledig mee met de gedachte om van een brug te springen, tot we uiteindelijk de brug zagen en mensen zagen springen. Toen kwamen de twijfels natuurlijkJ. Verstand op 0 en gaan, dus zijn we gaan betalen en werden we klaargemaakt voor de bungee jump. Eerst werden we gewogen en upgegeard om te kunnen springen. Na een beetje theorie over hoe je moet springen zijn we de brug opgegaan. Tjaa, daar steeg de spanning helemaal natuurlijk! Gelukkig dat de mannen die daar werkten volledig chillaxed waren. Stay Calm, Its all in your head, makkelijk gezegd als je daar op de rand staat van een brug om naar beneden te springen met enkel beveiliging aan onze voeten! Na een beetje paniek zijn we dan uiteindelijk gesprongen! 260 m vrije val en dan nog 4 of 5 keer bouncen, GEWELDIG! Afgezien van de pijnlijke ribben (van Sofie die wat raar terug gebounced is), was het het helemaal waard:). Be crazy, stay extreme was het motto van de dag.
Helemaal onder de indruk en vol adrenaline zijn we naar onze volgende slaapplaats in Mosselbaai gereden. Na een paar bavianen in het midden van de autosnelweg zijn we ook daar weer goed geraakt. De eerste aanblik van de zee maakte ons ook spontaan gelukkig. Na een louche avondmaal (dat ze aanboden aan de helft van de prijs, we weten waarom!) zijn we dus weer gaan slapen (uiteraard).
De volgende ochtend hebben we ons helemaal uitgeleefd op het strand van MosselbaaiJ, om tegen de middag te vertrekken naar Stellenbosch. In Stellenbosch zijn we gaan wijnproeven, we hebben daar 2 winefarms bezocht. Een hele fancy bedoening. Op de eerste winefarm hadden ze Belgische chocolade! Jaja, ook daarvan werden we weer spontaan gelukkig. De wijn zelf was niet lekker:p. Enkel rode wijn, geen aanrader. Na 4 glazen rode wijn zijn we doorgereden naar de 2e winefarm. 5 Glazen wijn voor maar 1,50. We hadden die dag enkel ontbijt gegeten, de gevolgen waren dus niet te overzienJ.
De hostel in Stellenbosch was niet zo geweldig als de vorige. We sliepen weer met 8 in een kamer mét nog 3 andere mensen die we niet kenden. Allemaal goed en wel, tot we ontdekten dat er kakerlakken zaten. Brr
De dag erna zijn we dan doorgereden tot in Cape Point en na veel te veel trappen & veel te warm weer hebben we Kaap de Goede Hoop gezien. We hebben dus op het Zuidelijkste punt van Zuid-Afrika gestaan!
S Avonds zijn we doorgereden tot Cape Town zelf. In Cape Town hebben we overnacht in de villa van Bastian. Indrukwekkende villa waarin ze met 11 woonden. Elke avond home party & feest. Het was de bedoeling om met 2 personen in een bed te liggen, en de andere 2 in de sofa (de andere 4 sliepen in een hostel). Maar na een paar geluiden die we tot in de woonkamer hoorden hebben we besloten van de kussens in de kamer, naast het bed te leggen. Niet zo handig aangezien die kussens altijd verschoven en Bastian geen lakens had voorzien. Na een creatieve ingeving hebben we dan maar onze badhanddoeken als laken gebruikt:p. Zo hebben we 3 nachten in Kaapstad geslapen.
De eerste avond in Kaapstad zijn we uitgeweest naar Long Street, de uitgaansbuurt. Louche buurt heel druk & Steven zijn gsm is daar gestolen. Wanneer hij dan belde naar zijn eigen nummer nam de kerel die zijn gsm had gestolen op: Are you the guy who stole my Phone?, Yes I am. De gsm hebben we nooit meer teruggezien. Er was echt sprake van een ghetto-hierarchie! Als Steven zijn gsm terug wou, moest hij eerst aan iemand betalen om een louche gebouw binnen te mogen, dan aan nog een kerel om zo uiteindelijk tot bij de baas te raken en zo zijn gsm terug te krijgen. Daar hebben we toch vriendelijk voor gepast. Conclusie: Long Street is een louche boel!
Zondag zijn we doorheen Capetown gereden met de Hop on, Hop off bus. We hebben het Two Oceans Aquarium bezocht. Een aquarium met de meest vreemde vissen in Krabben van 40 cm, haaien, supergrote schildpadden, We hebben het Waterfront bezocht en natuurlijk Table Mountain! Het was er ijskoud & bewolkt op Table Mountain zelf, dus hebben we besloten van er toch maar niet op te gaan. Met de kabelbaan heen & terug was ook 16!
Maandag is Sofie gaan Shark Cage Diven (een impulsieve beslissing van op zaterdag) tussen de witte haaien. Eerst vaarden we midden op zee. Erna moesten we dan met 4 in een minikooi, om tussen de witte haaien te gaan hangen! De grootste haai die we gezien hebben was 1 van ongeveer 4 meter. Echt wel eng om in die kleine kooi onder water te hangen, en zo een beest op je te zien afzwemmen.
Lore is naar Robbeneiland geweest. Daar hebben we eerst een tour gekregen over heel het eiland. Nadien werd er een toer door een ex-gevangene gegeven, we hebben de cel gezien waar Nelson Mandela inzat. De cel op zich was kleiner dan een hondenkennel
Dinsdagochtend zijn we terug uit Kaapstad vertrokken & zijn we naar Oudtshoorn gereden. Daar hadden we een super backpackers voor ons alleen! S Avonds hebben we de beste BBQ ooit gehad, hebben we wat gepoold en in de hangmat gelegen. Woensdag ochtend zijn we (iets later dan gepland, een uur of 2 ) vertrokken, terug naar Bloemfontein.
Het geliefde stadje, met tralies overal en waar eigenlijk niet zo heel veel te beleven valt. Maar toch We love Bloemfontein!
Hier zijn we weer. Ondertussen zijn er al bijna 2 maanden voorbij, nog 1 te gaan dus. De tijd vliegt hier echt. Het lijkt net of we hier nog maar een maand zitten!
De voorbije week is er niet echt iets spannends gebeurd. De week bestond vooral uit het plannen van onze trip naar Cape Town en plannen/discussiëren over wat we in het weekend zouden gaan doen (wat uiteindelijk zowat in het honderd is gelopen).
Na dus heel veel opzoeken en discussiëren hadden we het idee om te gaan River Raften aan de Oranje Rivier. Dus zijn we een auto gaan boeken om dan tot de conclusie te komen dat de organisatie die het raften organiseert volgeboekt was Ondertussen hadden we wel al een auto geboekt, dus zijn we maar verder beginnen plannen & zoeken naar dingen die we konden doen (op vrijdagavond).
Ons idee was dus om te Gariep stuwdam te gaan bezoeken. Allemaal goed en wel, we gaan onze auto halen en vragen we aan de man van de autoverhuur welke richting we op moeten. Na een hele uitleg vertrekken we. Wanneer we dan op de autostrade zitten kijken we eens op de kaart en zien we dat we de totaal andere richting aan het uitrijden zijn! We hebben besloten van niet terug te keren en te kijken waar we zouden uitkomen. Na een willekeurige blik op de kaart zagen we een dorpje Welkom. Door de geweldige naam hebben we dan besloten van daar heen te gaan.
We waren dus met 4 meisjes (Hanne, Petra, Lore en Sofie). Steven was niet mee omdat hij aan de Argusrace, 1 van de grootste races hier in SA meedeed.
Na heel veel gestop voor de wegenwerkenzijn we dan uiteindelijk in Welkom aangekomen. In Welkom zelf was er echt niet veel te zien, dus zijn we maar wat gaan shoppenJ. Ja, we rijden 200 km om uiteindelijk te gaan shoppen!In Welkom hebben we de lokale Hells Angels ontmoet& we staan ermee op de foto! Nu ja, niet de echte Hells Angels, gewoon een paar rare mannen op een Harley, volledig in het leder J. Na een paar momenten van OK, we moeten hier echt wel weg nu!! zijn we dan uiteindelijk kunnen ontsnappen:p.
Na Welkom zijn we op zoek gegaan naar de Crocodile Farm, die we nooit gevonden hebben Er stonden 2 wegwijzers met Crocodile Farm, wanneer we die dan volgende bleken we gewoon in the middle of nowhere uit te komen. Na de vruchteloze zoektocht naar de Crocodile Farm hebben we Naval Hill (hier in Bloemfontein) bezocht in de hoop 1 van de 3 giraffen die er rondlopen te zien Weer tevergeefs, dus zijn we maar naar huis gereden.
S Avonds zijn we weggeweest en op zondag hebben we heel het appartement van onder tot boven gepoetst. Aangezien ons wasmachine al 3 weken kapot is hebben we ook praktisch een hele dag handwassen gedaan, in ons bad. Vermoeiend! Daarna zijn we nog even een plonsje gaan nemen in het zwembad. En dat was grotendeels onze zondag.
S Nachts kregen we ook bezoek in onze kamer! Van een rat! We werden wakker van een geknaag Na wat paniek zijn we dan gaan kijken wat er was We hebben niets gezien. Maar we weten wel dat het raam in onze living openstond en dat we op ons terras regelmatig boek krijgen van een rat (die we tot Jeanke hadden gedoopt). Brr!
Misschien nog even iets over de autostrade & de wegenwerken hier. Op de autostrade is het hier dus normaal dat er mensen aan de zijkant lopen & fietsen. Ook de wegenwerken hier zijn nogal primitief. In plaats van lichten te plaatsen wanneer de autos horen te stoppen staan er mensen die een verkeersbord omdraaien. Om aan te duiden dat er wegenwerken zijn, staan er mensen met een rode vlag te zwaaien In België gebruikt men daarvoor zo van die poppen, hier staan er dus echt mensen. Allemaal om werkgelegenheid te creëren. Achja, op een dag vind je de job van je leven zeker
Op het werk gaat ook alles goed. Op Sunflower is er een nieuwe baby aangekomen. Ze is 3 maanden oud en weegt iets van een 2 kg Met de kindjes gaat ook alles goed. Er zijn een paar mensen komen kijken om een kindje te adopterenJ. Ze worden hier echt goed verzorgt, krijgen veel aandacht, er wordt veel met hen gespeeld, Voor de rest nog steeds alles hetzelfde. Op zoek naar sponsors voor het event, upgraden van de website, Communication Policy opstellen,
Ondertussen is er een warmte onweer op komst (natuurlijk hangt onze handgewassen-was nog buiten ).
Deze week vertrekken we ook op onze roadtrip naar Kaapstad. Hiervoor hebben we 2 autos gehuurd. Benieuwd wat dat ons zal brengen, maar dat laten we jullie uiteraard weten!
Hier zijn we weer, weer een weekend voorbij. We zitten al bijna in de helft van ons heel Afrika avontuur L. Bizar Zo lang naar uitgekeken, en gepland en nu zitten we dus al bijna in de helft!
Het weekend en de voorbije week was niet zo spannend en spectaculair als alle andere weekends & weken.
We hebben ons eerste interview gedaan voor het National Museum. Het interview was welnog niet voor echt echt; Het was gewoon eentje met een medewerker van het National Museum. De voorbereiding op het echte werk dus. Een interview met iemand uit de sloppenwijken hier in Bloemfontein, en dat interview moet iets van een 2 uur duren. Allemaal goed en wel, maar we moeten dat dan ook uittypen & daar kijken we al tegen op.
Het enige gekke dat we deze week misschien hebben gedaan was ons eigen haar knippen. Het gebeurde allemaal in een impulsieve bui, en voor we het wisten hadden we ons haar zelf geknipt. (T is allemaal goed gekomen hoor, iets korter dan gehoopt).
Vrijdagavond zijn de zus en schoonbroer van Steven ons komen bezoeken hier in Bloemfontein. We hebben dan maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog eens te braaien J. Zaterdagochtend (weer om 7 uur opgestaan) is een vrouw van Petra haar stageplaats ons komen halen om naar de Boeremark te gaan. Daar hebben we een SUPER grote watermeloen gekocht voor 2, we hebben daar ook pannenkoeken gegeten en nog eens echte koffie gedronken (in plaats van die oploskoffie). Super gezellig, alleen jammer dat we nog niet gerecupereerd waren van donderdagavond.
Zaterdagmiddag hadden we de intentie om te werken voor school. Dat is niet echt gelukt we hebben allemaal een powernapje gedaan. S Avonds zijn we in de Ocean Basket gaan eten (nogmaals, beste vis ooit!).
Zaterdag avond zijn we uitgegaan, naar Stones uiteraard. Daar hebben we het rubgyteam van Kaapstad ontmoet. Grappig, super brede maar toch wel wat rare mannen.
Voor zondag hadden we super actieve plannen die er nooit zijn doorgekomen. We hebben dan maar geslapen tot 12 u en zijn erna aan het zwembad gaan liggen.
Zondagnamiddag zijn we ook tot een fascinerende conclusie gekomen over het AIDS probleem hier in Afrika. De mensen hier geloven zo hard in god en geloven er in dat god hun zal beschermen tegen ziektes en gelover daardoor niet in condooms. Ook de president gelooft daar in, en keurt condooms af Aangezien god en de president de personen zijn wie de mensen hier het meest geloven zal het probleem waarschijnlijknooit stoppen
Volgende weekend zijn we van plan om paard te gaan rijden in de bergen en we zijn nog steeds ons tripje naar Kaapstad aan het plannen. We zouden van de 17e tot de 23e gaan.
Op de stage gaat verder alles gewoon zijn gangetje
Vrijdag zijn we hier naar de film geweest ( we hebben Avatar gezien, niet in 3D, dat kennen ze hier in Bloem percies nog niet). Allemaal heel leuk & mooi buiten de popcorn dat ze hier met zout eten Natuurlijk hadden wij een Large pot popcorn besteld en hebben we die dus niet opgegeten..
Zaterdag dan hebben we een bezoekje gebracht aan Kimberley & The big Hole of Kimberley. Kimberley is een stadje ongeveer een uur en half weg van Bloemfontein. Om daar te raken hebben we dus eerst en vooral een auto gehuurd (logisch). Ozan the German heeft gereden & we zijn niet verongelukt. Een positief teken dus. De auto waarmee we dus naar Kimberley zijn gereden was een wit VW busje voor 8 personen:p. Een super comfortabele auto om zo van die roadtrips mee te doen. Vorige week zijn er trouwens nog 2 Belgische meisjes hier toegekomen, Annelies en Kimberley (dat maakte het bezoek aan The Big Hole of Kimberley een stuk grappiger).
Na dus ongeveer een uur en half rijden en een paar bijna accidentjes met ons roadtrip busje zijn we aangekomen in Kimberley. Het was weer veel te warm (blijven vermelden hoe warm het hier wel niet is, terwijl jullie in een of andere storm zitten). Aan The Big Hole hadden we een hele toer verwacht.. die er dus niet was.. Eerst hebben we dus in een soort cinemazaaltje een film gezien over het ontstaan van The Big Hole & hoe ze daar vroeger diamanten zochten. Kimberley was de eerste plaats in Zuid-Afrika waar ze ooit diamanten hebben gevonden. Na dat filmpje zijn we dan de Big Hole gaan bekijken. Heel indrukwekkend eigenlijk, en heel diep! We dachten eraan om te gaan bunji jumpen in Cape Town van de hoogste brug ter wereld, maar die is nog 2 keer zo hoog als de Big Hole, en de Big Hole op zich is al superdiep Aan de Big Hole was er ook een museum gekoppeld en een mijn, die hebben we dan uiteraard ook bezocht. Ook was het historisch stadje van in de tijd dat men nog diamanten zocht in Kimberley bewaard gebleven, echt leuk gedaan
Na Kimberley zijn we (uiteraard) terug naar huis gereden, inkopen gedaan en zo van die toestanden.
S Avonds zijn we gaan eten in Seven on Kelner Street. Das een restaurant dat in de top 100 van Zuid-Afrikas beste restaurants staat. En die plaats heeft het echt wel verdiend! We zijn begonnen met een Apple Martini (mmmm..), als voorgerecht hebben we een soort van pizza gekregen met feta, look, en kruiden (mmmm ) en dan het hoogtepunt van die hele belevenis was het hoofdgerecht. Kip met sweet patatoes en een overweldigend heerlijke saus met appeltjes.. MMMMMM! On-ge-loo-fe-lijk lekker! We hebben besloten dat we de hele menu kaart van dat restaurant gaan afgaan.
Na die geweldige maaltijd zijn we uitgeweest naar Stones. Daar dragen ze liedjes op aan the Belgians in the House en aan Our Belgian & German friends .
Een negatief puntje aan al onze avonturen hier in Bloem is dat alles met de taxi moet gebeuren. S Nachts over straat wandelen is hier echt not done. Iedereen blijft er hier maar op hameren. Zelfs overdag kan je niet alleen ergens naartoe gaan. Van op ons appartement zien we soms ook louche figuren over straat lopen, horen we geschreeuw, autos die met piepende banden wegrijden, Zelfs de politie aan de overkant van de straat doet echt super louche. Om dan nog maar te zwijgen over de verhalen die we hier horen over hotels waar ze human trafficing doen en zo van die toestanden!
De president van Zuid-Afrika, Jacob Zuma, heeft trouwens ook een x-aantal vrouwen (5 of 6 dacht ik) en 13 kinderen. Polygamie is hier dus niet verboden. Vorige keer hoorden we zelf reclame voor een parfum van de president (!) op de radio, met de slogan For men who need to apologize. Super bizar
Zondag zijn we dan, om het ritueel te blijven behouden, gaan braaien en gaan zwemmen aan het zwembad.
Buiten al dat plezier maken moet er hier natuurlijk ook nog gewerkt worden. Op de stageplaatsen dan:
Lore heeft ondertussen sponsors moeten zoeken voor Naledi Hospice & een newsletter gemaakt. Normaal liggen er in dat ziekenhuis ook mensen, maar door een crisis liggen er momenteel geen
Op Sunflower House heeft Sofie een communicatie workshop georganiseerd & is nu volop bezig aan het organiseren voor een evenement van alle donors aan Sunflower House.
We moeten beiden de website van onze stageplaatsen upgraden (Gelukkig hebben we het boek van Dreamweaver bij). De kindjes op de stageplaats zijn echt super schattig! Jammer dat sommige erg ziek zijn. Kindjes die niet kunnen stappen en zich moeten voorttrekken op hun armpjes, kindjes die met een looprekje moeten lopen omdat ze 6 weken tot hun middel in de plaasten hebben gezeten. Maar voor de rest zijn ze echt super lief!
Het project in het National Museum begint ook goed te vorderen. Hiervoor werken we dus mee aan het Batho-project, een popular memory project. T is de bedoeling om mensen uit de Townships te gaan interviewen over hun leven & ervaringen. Donderdag hebben we hiervoor ons eerste proefinterview met 1 van de staffmembers van het Museum, vanaf volgende week zal het échte werk dan beginnen..
Deze week gaan we ook eens ons tripje naar Cape Town plannenJ. Sharkdiven, bunji jumpen (?), en volgend weekend gaan we naar een waterpretpark, niet ver buiten Bloem.
Hier zijn we weer weer een week verder. Ondertussen zitten we hier al bijna een maand. Vorige week, net zoals alle vorige weken hier, is on-ge-loo-fe-lijk snel gegaan. Zoals jullie al weten, maandag & dinsdag werken. The usual. Woensdag zijn we naar de ongelooflijk boeiende 20-minuten durende les gegaan Toen hebben we ook besloten dat we donderdag zouden uitslapen in plaats van naar school te gaan. Woensdag zijn we met Derek du Bruyn (de man van het Batho-project van het National Museum) naar het House Museum geweest. Het House Museum, zoals de naam het al verklapt, is een huis museum:p. Het komt er dus op neer dat we een rondleiding hebben gekregen in het oudste huis van heel Bloemfontein. Heel het huis was nog ingericht in de Vicoriaanse (?) stijl. Allemaal heel interessant, maar toch waren we stiekem blij toen de tour voorbij was. We hebben daar ook een restaurant ontdekt Seventh on Kelner Street wat we dit weekend eens gaan uitproberen. Donderdag, niet naar de les dus en terug naar het National Museum. Daar hebben we 1 of andere lezing gekregen over iets & ook dan waren we weer blij toen we naar huis mochten. Na het National Museum zijn we gaan shoppen in de Waterfront Mall. We zullen het de lokale klederdracht ontdekken noemen. Vrijdag dan terug werken en dan kon het weekend beginnen!
Vrijdagavond zijn we naar een braai geweest bij de nieuwe Hollandse & Duitse studenten. Steven had een steak van 2 kg gekocht! Héél groot en héél lekker:p. Aangezien we zo moe waren van de hele week te werken (J) zijn we wel vroeg gaan slapen En toen was het zaterdag Steven & Petra moesten vroeg opstaan om naar een evenement te gaan van hun werk. Even uitleggen: Steven werkt hier bij een eventbureau Z2A & Petra bij Lebone House. Lebone House was dus een klant bij Z2A, en die moesten dus een watersportsevent organiseren. Voor dat event hebben wij jammer genoeg moeten passen Het was ten eerste veel te vroeg opstaan (6u30) en het was ook vrij ver. De taxi zou duur geweest zijn.
Maar bon, na een 10 à 12 uur slapen zijn wij dus opgestaan en hebben we ons appartement opgeruimd omdat de ouders van Lore toekwamen:p. Daarna zijn we naar de luchthaven gegaan om hun op te pikken,hun verblijf bekeken & naar de winkel gegaan. Eindelijk hebben we terug mayonaise & Nutella! (die Lore haar ouders hebben meegebracht). De mayonaise hier was echt niet te eten...
S Avonds zijn we naar de (hoe wij het noemen) BBW Best Barbecue in the World- gegaan! Misschien ook hier ff toelichten. Vrienden van Lore haar ouders wonen hier in Bloemfontein en die hadden ons uitgenodigd voor een braai. Tamara heeft ons opgepikt in zo een splinternieuwe rode pick-up (daarvan waren we al helemaal onder de indruk!). Komen we toe aan een super sjiek & groot huis (wij, terug helemaal onder de indruk). Wij dachten dat de braai gewoon in de tuin zou plaatsvinden Eigenlijk was dat ook zo, buiten het feit dat er een soort van mini-pub in de tuin was. Een klein huisje, met een bar Een bar zoals iedereen ze kent van in de gewone cafés met alle soorten drank die je je maar kon inbeelden. Die mensen waren echt super vriendelijk & suuper gastvrij! In hun tuin was er ook een verwarmd zwembad, het water was iets van een 30°. We beklaagden het ons natuurlijk dat we onze zwemkleren niet aanhadden. Na een paar drankjes begonnen we dus te braaien een ingebouwde BBQ in die mini-pub! Iedereen natuurlijk kei hard onder de indruk. En toen kwam het eten lamsvlees, kip, ribbetjes, worstjes (nog harder onder de indruk!), soorten slaatjes, een soort pompoentaart. Niet echt taart-taart gewoon lekker. Na veel te veel te hebben gegeten kwam er nog een dessert. Een soort van ananaspudding, met ijs met nog een soort van vloeibare pudding over, véél te lekker! Na dan veel te veel gegeten te hebben zijn we nog maar eens 2nd Avenue gaan verkennen met de nieuwe collega studenten. Barbas was de club waar we naartoe zijn geweest. Het was een iets duurdere club met een jacuzzi buiten. Op het einde van de avond waren er natuurlijk al een x-aantal mensen ingeduwd & zaten er gewoon mensen (met kleren, schoenen, ) in de jacuzzi. Ieder zen ding zeker
Zondag! Dé dag waarop we zolang gewacht hadden. Een bezoekje aan de cheetah-farm! Een 15 km buiten Bloem ligt de cheetah-farm. Echt de moeite! We hebben leeuwen geaaid, baby cheetas, een dier vanwaar de naam me ontsnapt, en volwassen cheetas! 1 voor 1 enorm indrukwekkende dieren. Het aaien van de cheetas was misschien toch ietsje enger dan het aaien van de leeuwen. Er zaten 2 cheetas op het domein, 1 cheeta mochten we absoluut niet aanraken omdat die dat blijkbaar niet kan appreciëren:p. Alles goed en wel. Buiten het feit dat die 1ne cheeta die we niet mochten aanraken maar niet weg wou bij de cheeta die we wel mochten aaien. Moesten we dus eerst de cheeta die we niet mochten aaien trotseren om tot bij de andere te komen. Maar het is ons toch gelukt (mss met wat angst).
S Avonds zijn we terug in Spurs, in de Waterfront Mall gaan eten . Voldaan & moe zijn we dan maar gaan slapen. Ondertussen is het terug maandag & deze avond gaan we naar het casinoJ. Hier mag je vanaf 18 gokken en toestanden, dus dat moeten we toch eens gaan ontdekken. Niet het gokken, gewoon het casino . Volgend weekend gaan we naar Kimberley, een uurtje rijden van Bloemfontein. Dan gaan we zelf een auto huren Spannend. We laten jullie wel weten hoe het afloopt!
We hebben gehoord van de sneeuw, de duizend kilometer file, het vriezen, We kunnen niet meer zeggen dan: grappig! Vooral omdat het hier (net zoals de vorige 3 weken) nog steeds héél héél warm is! We kunnen ons met moeite nog inbeelden hoe sneeuw ernu ook weer uitziet.
Woensdag en donderdag zijn we, zoals het hoort, naar de les geweest. Op donderdagnamiddag hadden we een afspraak met Derek du Bruyn van het National Museum. Daar hebben we zo wat kennis gemaakt met de verschillende medewerkers van het Museum en hebben we een rondleiding gekregen doorheen het museum. Fossielen, Afrikaanse dieren en het ontstaan van Bloemfontein hebben ondertussen geen geheimen meer voor ons. Het gedeelte van de Afrikaanse dieren was eigenlijk het meest interessante gedeelte van de hele toer. Naast de olifantenembryos,opgezette dieren & insecten, zaten er natuurlijk ook echte. Kakkerlakken, slangen (die al een paar keer ontsnapt zijn uit hun glazen kooi) en nog eens kakkerlakken. Na het museumbezoek hebben we directons appartement opgeruimd (uit schrik voor de kakkerlakken natuurlijk , echt super gore beesten). Wat hebben we daar nog gezien Tja opgezette insecten (een slak van 15 cm groot, kevers, spinnen, schorpioenen) die in Bloem leven.
Duss, zoals we al zeiden hebben we voor de toer kennisgemaakt met de medewerkers vant museum, we hebben daar ook de lokale taarten geproefd. Chocoladetaart met munt, een soort melktaart en een soort van Afrikaanse quiche we hebben natuurlijk van alles een stukje moeten proeven, ahja... het zou maar onbeleefd zijn moesten we dat niet doen hé.
Dan, het weekend Vrijdagavond zijn we naar een rugbymatch gaan kijken, de Cheetas Vs. The Bulls. De cheetas zijn hier de lokale helden. We zullen maar beginnen bij het begin
De rugbymatch was in het stadion waar ze ook matchen zullen spelen voor de wereldbeker hier in Bloemfontein, vrij indrukwekkend. Rugby hier valt eigenlijk te vergelijken met de Amerikaanse football. Voor ze begonnen te spelen was er eerst een hele show. Er stonden cheerleaders van elk team op het veld te dansen, er was vuurwerk, iets van een 20 Harley Davidson motos die op het veld reden, allemaal indrukwekkend.
Dan kwamen de teams op het veld. De Bulls (de duidelijk niet favorieten hier) werden helemaal uitgejouwd door het publiek, de Cheetas daarentegen werden heel luid toegejuicht. Iedereen begon het lied van de Cheetas te zingen. Iets in de aard van: Cheetas! Cheetas! We are the Cheetas! Niet erg origineel En toen begon te match 2 keer 40 minuten en 1 pauze van 5 minuten.
Iedereen (Zuid-Afrikanen) gingen heel hard op in het spel. Schreeuwen, roepen, rechtspringen, Super grappig eigenlijk. De spelregels van de rugby begrijpen we niet echt, ook al hebben ze ons dat 17 keer ofzo uitgelegd. Ma bon, 7 KOs later en 3 mannen die van het veld werden gedragen was de wedstrijd dus gedaan. De Cheetas hadden verloren:p. Ohja, tijdens de match was er ook een electriciteitspanne, een bewijs dat de Zuid-Afrikanen misschien toch niet zo goed voorbereid zijn op de wereldbeker?
De wedstrijd op zich was dus indrukwekkend. Fans van de Bulls en Cheetas kunnen hier gewoon door elkaar zitten zonder dat er gevochten word of iets dergelijks (misschien best, want de security stelt niet zoveel voor).
Zaterdag hebben we dan uitgeslapen, en zijn we in een park gaan liggen. Wat met de kaarten gespeeld, wat gaan zonnen. S Avonds zijn we in The Ocean basket gaan eten. Dat was een GO GO! Lekker eten voor niet zoveel geld. We zijn niet echt vis-fans maar we hebben echt wel goed & veel gegeten daar. Een pan voor 2 personen, met mosselen in een super lekkere saus, inktvis, gambas, zo van die gefrituurde kleine inktvisjes (de naam ontstapt ons even ) &natuurlijk frietjes!
Zondag dan zijn we terug aan het zwembad gaan liggen, hebben we natuurlijk terug een braai gedaan, gezwommen,.. The usual (je zou denken dat dat begint te vervelen na een tijdje al dat braaien, zwemmen en zonnen; maar dat is totaaaal niet het geval).
Aan het zwembad hebben we ook straatkinderen gezien, die om brood kwamen vragen. We hadden natuurlijk geen brood mee, enhebben we hun dan maar een zakje chips gekocht. We vragen ons nog steeds af of dat wel een slimme zet was Als ze terug komen gaan ze misschien steeds meer willen? En of het wel straatkinderen waren (ze zagen er in alle geval wel zo uit), omdat je moet betalen om in het zwembad binnen te kunnen. Achja:p. We hebben ons misschien in het zak laten zetten, misschien ook niet.
Deze nacht trouwens was er wel een heel zwaar onweer. Bliksemschichtendie de hele kamer verlichtten, luide donder Als we niet beter geweten zouden hebben, zouden we nog gedacht hebben dat er hier oorlog was uitgebroken. Het super slechte (& enge weer) is ondertussen weer over, en nu zitten we terug in 30°J.
Als er nog iets super spannends gebeurd, laten we het jullie (uiteraard) weten!
Het weekend vrijdag avondwas een leuke avond. We zijn naar een club geweest Stones (ingang is 1). Daar hebben we zowat de lokale drinkegewoonten en drankjes leren kennen. Sommige shotjes waren lekker, anderen weer totaal niet Zuid-Afrikanen kunnen niet drinkenJ. Na 3 drankjes ofzo liggen ze al (letterlijk) onder tafel! Echt wel grappig, maar voor de rest zijn het echt wel super vriendelijke mensen.
Zaterdagochtend zijn we (met een groot slaaptekort) naar het Bochabela String Orchestra gegaan, we hadden daar afspraak met Neuville (ons opleidingshoofd). Het Bochabela String Orchestra bestaat uit allemaal kinderen, uit de townships (sloppenwijken met huisjes uit golfplaten) die daar viool leren spelen. Echt wel indrukwekkend (desondanks ons grote slaaptekort). Zaterdagnamiddag hebben we gewoon ons groots slaaptekort ingehaald en is Meneer Neuville nog eens langsgeweest (ons appartement was letterlijk een stort, dus hebben we dat allemaal nog snel moeten opruimen).
Zaterdagavond zijn we met Meneer Neuville gaan eten in Spurs. Een of ander Amerikaans-achtig steakhouse, maar het eten was ON-GE-LOO-FE-LIJK lekker! Ribbetjes, steak, hamburgers en niet te vergeten overheerlijke dessertjes zoals brownies, ijs, chocolademousse, Mmmm..
Onze wall of shame begint ook alsmaar voller te hangen. We hadden het geweldige idee om per dag onze blunders op een papier te schrijven. Je zou denken hoe kan je nu per dag een blad vol blunders hebben? Wel het lukt vrij makkelijk eigelijk Hoe we het doen, geen idee. Maar het lukt ons toch.
Zondag zijn we aan het zwembad gaan liggen, we hebben daar dan uiteraard ook een braai gedaan, was super leuk (afgezien van de mieren en de wespen).Wespensteken doen hier héél héél veel pijn .
Over de Zuid-Afrikaanse gedachtengang hebben we toch nog steeds onze twijfels vooral over het vlak van politiek dan het terug invoeren van de doodstrafom de zwarte bevolking af te schrikken en zo van die dergelijke toestanden. We horen hier ook gekke verhalen over het feit dat moest Mandela sterven om kippevel van te krijgen! Verhalen over corruptie, de apartheid (die afgeschaft is maar er toch nog steeds duidelijk is!)
Nog iets om kippevel van te krijgen: verhalen over SPINNEN! Tarantulas, platte spinne, doorzichtige spinnen, spinnen die je schaduw volgen en je haar opeten, spinnen die je onmiddellijk doden als ze over een wonde lopen en hun gif daarin verspreiden.., slangen, vliegende kevers (waarvan we trouwens al 1 in onze slaapkamer hebben gevonden). Brr, louche insecten als je het ons vraagt! Maar die leven gelukkig niet waar wij momenteel wonen in Bloemfontein ( te verstedelijkt).
Voor de rest hebben we niet echt zo een spannende dingen meer meegemaakt. Morgen naar de les (zien dat we deze keer wel op tijd daar zijn) en dan morgennamiddag terug naar het zwembad. Donderdag ook zoiets In de voormiddag les en dan een paar uurtjes naar het National Museum hier, om te werken aan ons project.
Maandag zijn we dus begonnen met het werk op onze stageplaats (Lore bij Naledi Hospice en Sofie bij The Sunflower House). Lore is eigenlijk pas dinsdag begonnen, omdat ze maandag niet hoefde te gaan (die Zuid-Afrikaanse mentaliteit hé).
Sunflower House:
Eerst en voor al kwam de persoon die me oppikte 45 minuten te laat (weer een bewijs van de Zuid-Afrikaanse cultuur). Voor de rest begon de eerste werkdag op het gemakje, wat spelen met de kindjes (die trouwen héél héél aanhankelijk en schattig zijn). De kindjes noemen me hier allemaal Mama. Jammer dat ik ze niet begrijp, want ze spreken allemaal Sutu hier. De namen zijn ook onmogelijk om te onthouden en uit te spreken. Ik heb ze allemaal tot Darling gedoopt. Voor dat men hier begint te werken, is het de gewoonte om elke ochtend te bidden (al zingend). Voor de rest is er hier absoluut geen stress. Tijdens de 3 maanden is het hier eigenlijk de bedoeling om The Sunflower House wat te promoten, hun website aan te passen, newsletters schrijven, events organiseren, veel werk (denk ik), maar wel interessant.
Naledi Hospice:
Maandag hoefde ik dus al niet te werken, dat was eigelijk wel best chill. Wat uitslapen terwijl de rest moest gaan werken, afwassen, . Voor de rest heb ik ook nog niet echt iets moeten doen (maar dat zal nog wel veranderen vrees ik), het enige wat ik tot nu toe weet is dat ik ook de website zal moeten updaten. Ohja, wat wel handig is dat er hier een vrouw is ingehuurd om iedereen te voorzien van eten en drank! Sandwiches, koffie en thee zoveel als ik wil! Its nice.
Onze eerste les op de CUT hebben we gemist we dachten dat de les om 11u05 begon, maar uiteindelijk bleek die te eindigen om 11u05. Achja, kan gebeuren zeker. De 2e les werden we gedoopt tot our 5 Belgian friends.
Gisteren zijn we ook voor de eerste keer gaan zwemmen (we hadden hiervoor al wel vaker de ambitie, maar het begon telkens te regenen en onweren, HEEL hard ). Aan het zwembad is er de mogelijkheid om te braaien (daar staan 3 BBQ-toestellen ofzo), dus dat zijn dat ook meteen de plannen voor zondag.
Een vrij bekende sport hier blijkt ook een soort van onder waterhockey te zijn (we hebben hiervan niet veel kunnen zien, wantjah, het is onder het waterJ).
Dit weekend gaan we de verjaardag vieren van Ozan, een Duitse jongen die een dag later is aangekomen dan wij. We gaan dus eerst eten en dan 2nd Avenue (uitgaansbuurt) eens verkennen, met de taxi uiteraard.
Op het appartement wordt het steeds een meer huislijk gevoel. Wassen, strijken, kuisen, koken, afwassen, NU begrijpen we pas hoe mama en papa zich s avonds voelen:p.
Voor de rest moeten we dus meewerken aan het BATO-project van het national museum hier. We moeten dus mensen uit de Townships gaan interviewen en zo van die toestanden (wel steeds onder begeleiding). Komt wel goed allemaal.
We kunnen ons momenteel echt niet inbeelden hoe koud het bij jullie moet zijn, hier is het iets van een 33° (om nog maar eens te zeggen hoe warm het hier wel is),
Hier zijn we dan, eindelijk een blog. Beter laat dan nooit. We zullen maar beginnen bij het begin zeker. Na een veel te langeen 1 gecancelde (dat gaat hier blijkbaar makkelijk) vlucht, bizar vliegtuigvoedsel en een vliegtuigje met propellors zijn we uiteindelijk toch goed aangekomen. Ons appartement is alles wat we nodig hebben, niet al te fancy maar dat hoeft ook niet. Na veel papierwerk (wat we in België op een halve dag kunnen doen, doen ze hier in 3 dagen) hebben we van Dawn van Gensen een rondleiding gekregen door Bloemfontein. Er zijn veel plekken waar we niet mogen komen, ongeveer 3/4e van Bloemfontein eigenlijk. S Avonds mogen we hier ook niet alleen buiten komen, omdat het hier echt wel louche is. De eerste nacht al werden we wakker van 3 luide knallen (wij denken geweerschoten) en een auto die vertrekt met piepende banden Louche! Uiteraard kunnen we het ons niet laten om s avonds altijd een half uur uit ons raampje te kijken (undercover, met lichten uit), en dan zien we toch wel vrij veel bizarre dingen gebeurden, ondanks dat ons appartement recht over het politiekantoor ligt.
Duss..tijdens onze rondleiding hebben we hier al giraffen, gnoes en antilopen gezien, ook wel vrij indrukwekkend om dat hier zo in het wild te zien leven en rondlopen. We hebben hier ook al heel wat tijd doorgebracht in het winkelcentrum hier:p. Achja, moet kunnen hé.
De mensen hier zijn ook echt wel chill. We hebben hier al een braaj (=BBQ) gedaan met een paar mensen die ook op de CUT zitten. Het vlees is hier echt super lekker en goedkoop. Natuurlijk hebben we ook al eens de plaatselijke McDonalds bezocht, ongeveer 3 voor een menu = NICE!
Om mss nog even verder uit te wijken over ons appartement dat is dus helemaal omringd door tralies, voor elk raam, op het balkon, voor de voordeur staat er een hek, zelfs tussen de woonkamer en de slaapkamers, we zitten dus eigenlijk in een soort van kooi.Voor de rest is er een keuken (waar blauwe korrels liggen die verdacht veel lijken op rattenvergif), 3 slaapkamers, 2 badkamers, een chillroom met televisie (Afrikaanse televisie uiteraard) en 3 zetels. Op 100 meter is hier ook het stadion van de World Cup.
Tijdens de week moeten we dus (tot nu toe) maar 3 dagen per week werken op onze stageplaats, voor de rest 2 dagen per week 3 uurtjes les volgen en werken aan een of andere project voor het National Museum hier.
De stageplaatsen op zich vallen ook wel mee. Alles op het gemakje zelf kiezen tot hoe laat je werkt, super chill dus ook. De mensen komen hier dus echt wel een half uur schaamteloos te laat.. maar das eigenlijk een gewoonte die we ook vrij vlotjes hebben overgenomen. Zuid-Afrikaans is ook wel lachen (joa= ja, nieje = neen, Zuid-Afrikaans = Zuid-Afrikoans), en makkelijk verstaanbaar ook wel.
Voor de rest Met het links rijden hebben we toch wel wat last mee gehad:p. Echt super bizar dat de autos hier langs rechts komen. Zebrapaden zijn hier ook nutteloos, gwn overlopen when you feel like it.
Het is hier trouwens ook super warm, rond de 30°. Gisteren heeft het hier voor de eerste keer geregend maar voor de rest echt zalig weer. En NEEN we zien (nog) niet rood:p.
Dat was het tot nu toe zo wat in grote lijnen. We houden jullie wel op de hoogte van onze spectaculaire avonturen hier in Bloemfontein en omstreke.
.
