Goed nieuws... Ik ben sinds zondag terug in ons Belgenlandje. Na een vlucht van 12 uur was het een super leuke verassing om nog twee extra vriendjes aan de luchthaven te zien staan! Dank je wel ook voor de leuke spandoek die zeker een fantastisch plaatsje zal krijgen.
Voor de rest wil ik ook graag nog besluiten dat ik een super leuke 2 maanden heb beleefd en wil ik ook graag nog dank je wel zeggen voor alle leuke mails,smsjes en blogberichtjes die ik van iedereen heb gekregen! Zonder dit was het die 2 maand zeker nog moeilijker geweest.
dikke zoenen en tot mijn nieuwe blog over mijn volgende bestemming
Terug even tijd om jullie wat te vertellen over onze laatste avonturen van hier.
Deze week hebben we definitief afscheid genomen van onze eerste stageschool waar we een maandje les hebben gegeven. Het was eigenlijk wel vrij triest en het idee dat we vele kinderen nooit meer gingen zien deed ons wel pijn.
We hebben als afscheidscadeau een trampoline en verschillende springspeeltuigen voor hen gekocht. De lachende gezichtjes toen we het speelgoed afgaven maakte ons natuurlijk ook wel terug blij.
Definitief afscheid van onze juffen hebben we nog niet genomen want die zien we deze week nog wel een keertje.
Vanaf woensdag begon hier dus de paasvakantie met als gevolg dat er zwaar gewinkeld moest worden om de laatste souvenirs aan te kopen voor iedereen uit het thuisfront. Toen we in de winkelstraat liepen spraken er ons ineens 2 studenten haarverzorging aan met de vraag of we het zagen zitten om model te spelen voor hen. Ze gingen krullen in ons haar leggen.
Wij natuurlijk helemaal verkocht dus donderdagmorgen stonden we vroeg op de stoep van het kapsalon. Het resultaat was nogal vettig te noemen want blijkbaar gebruiken de kapsters hier enorm graag olijfolie op het kroezelhaar van hun slachtoffers. Maar bij ons was dit natuurlijk iets te glanzig. Gevolg was dat we savonds wel vlug onze haren hebben gewassen
Dit weekend waren hier grote festiviteiten in de stad. Op zaterdag was er phagwa, een Hindoestaan nieuwjaarsfeest waar ze met verschillende poeders naar elkaar gooien. Het was enorm kleurrijk maar toch wel vergelijkbaar met onze 100dagen festiviteiten.
Er was ook een Surinaamse fuif op zaterdag met een hele mooie locatie maar spijtig liet de dj het af en toe een keertje afweten waardoor we af en toe moesten stoppen met dansen. Maar uiteindelijk hebben we wel een korte maar fijne nacht gehad.
Zondagmorgen zijn we dan op wet en wild- 2daagse vertrokken. En het was op zn minst wet en wild te noemen. We hebben op deze twee dagen echt enorm veel gedaan en gezien. We zijn helemaal de jungle in gereden , dan hebben we onze hangmatten opgesteld in de mooie natuur en daarna zijn we met een bootje midden in de jungle gaan varen. Daarna zijn we naar de zonsondergang gaan kijken midden in de savanne en wat bleek: de mensen namen gewoon muziek, wat bier en een dj mee en we hadden een kleine pré-party midden in de savanne met een super mooie zon op de achtergrond.
Terug op het kamp was er een echte wild- fuif met barbecue, kampvuur, een massa aan sterke drank, super muziek en een mooie sterrenhemel.
Eens we uitgedanst waren zijn we midden in de nacht in een kano gaan varen in de jungle op zoek naar kaaimannen en slangen.
Daarna opnieuw gedanst en uiteindelijk toch maar in onze hangmat gekropen voor een paar uurtjes rust. De volgende dag hebben we nog met de jeep door de jungle gecrost en hebben we nog een wandeling gemaakt in de een stukje natuur.
Uiteindelijk na veel autopech zijn we toch terug goed thuisgekomen.
Nu kunnen we nog genieten van onze laatste daagjes Paramaribo, waar vooral afscheid nemen en alles voor een laatste keer nog doen centraal zal staan.
vele dikke zoenen en waarschijnlijk tot niet zo lang meer Sofie
Het is even geleden dat ik nog eens op dit blog heb geschreven maar daar was een geldige reden voor: we waren deze week in het binnenland.
Vorige week zondag zijn we heel vroeg vertrokken naar de afspraakplaats met de begeleider. Toen we daar aankwamen zagen we hoe we naar het binnenland gingen reizen. Namelijk met een truckbus.
Een korte beschrijving: Een truckbus is een vrachtwagen waar ze in de laadbak enkele stoeltjes hebben geplaatst van ijzer. Zet daar dan 30 mensen in en je kan je een beetje voorstellen hoe onze reis naar daar verliep.
Na 6 uur rijden kwamen we eindelijk aan in een haventje. Daar moesten we dan nog een korjaalbootje nemen en dan kwamen we na drie kwartiertjes varen aan in JAW JAW onze verblijfplaats voor een week. Eens aangekomen mochten we onmiddelijke onze bagage in onze hut plaatsen. Ja je leest het goed: we hebben een weekje in hutjes geslapen. We deelden onze hut met 5 meisjes. Josette een Nederlands meisje reisde ook mee met ons.
Daarna was het tijd om ons eerste avondmaal te gebruiken want ondertussen was het al 19u30. en daarna kropen we vroeg onder de wol.
Ik had natuurlijk opnieuw kei veel schrik maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen.
Op maandag hadden we dan ons eerste stagedagje. Wat mij vooral opviel was dat de kinderen hier heel rustig zijn. Ik denk dat dit ook komt door de natuur en de gezonde voeding die de kinderen hier krijgen. Wat wel jammer was was dat de kinderen hier weinig tot geen Nederlands kunnen. De meeste kinderen spreken hier Surinaams. Dus was de juf steeds tolk voor mij wanneer ik iets wou vertellen aan de kinderen. Zo hebben we elke dag lesgegeven in dit schooltje. In de namiddagen hadden we meestal wel een beetje pech met het weer dus in de namiddag hebben we niet echt veel kunnen zwemmen in de rivier. We hebben dus vooral gezocht om contact te leggen met de plaatselijke bevolking in de namiddag. Deze waren in het begin nogal teruggetrokken maar naar mate de week vorderde vertrouwden ze ons meer en hebben we zelf op de laatste dag hun babytje mogen vasthouden.
Maar op donderdag hadden we geluk en scheen het zonnetje. En zijn we dus gaan picknicken op de stroomversnellingen. Heel mooi allemaal en we hebben zelfs een aapje en kaaimannen gezien!
Vrijdag zijn we dan terug naar de stad gegaan. Deze maal hadden we geluk en kregen we een gewoon busje om mee te rijden.
Maar we zijn echter niet heel lang in de stad gebleven want op zaterdag zijn we gaan kamperen met enkele plaatselijke vrienden in een bos hier niet ver vandaan. We hebben er heel veel avontuurlijke dingen gedaan. We hebben een nachtelijke duik gemaakt in de rivier. Op zondag morgen heeft Gwen ineens een vogelspin gevonden in onze slaapplaats! Iedereen schrik natuurlijk! Zelfs de jongens! Gelukkig was er onze stoere Gwen die opnieuw de vogelspin durfde vast te nemen en in een potje te stoppen! Wat is ze toch fantastisch!
Maar aan alle leuke dingen komt een eind dus ook aan ons kampeerweekendje.
Morgen moeten we terug naar onze stageschool om afscheid te nemen van de kinderen want woensdag is het hier officieel vakantie.
Deze week geef ik zoals ik jullie al verteld heb, les in het buitengewoon onderwijs. De groep waar ik deze week les aan heb gegeven is een klasgroepje met 6 kinderen die verstandelijk eigenlijk het niveau van het eerste leerjaar hebben bereikt.
Ik heb de hele week leesoefeningetjes en rekensommetjes met hen gemaakt. Heel leuk allemaal en zo heb ik ook even het gevoel hoe het is om in het lager onderwijs les te geven.
Verder is er ook nog minder prettig nieuws. Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, hebben wij geen brievenbus. Daarom ontvangen wij hier nooit post. Na veel zoekwerk hadden we vanmiddag het juiste postkantoor gevonden, en wat bleek: alleen de brieven voor celine zijn aangekomen. De andere zijn ze verloren. Dus ik heb mijn hoop opgegeven om ooit nog mijn cd te krijgen ;-)
Dit weekend vertrek ik naar het binnenland om stage te geven. Ik zal er een week zijn dus jullie zullen een weel niets van mij horen. Omdat er daar geen internet is. We moeten in hangmatten slapen midden in de jungle stel je voor! Dit is zoiets voor mij euhm ...
We moeten daar dan ook les geven aan een plaatselijke school. Normaal gingen we samen met alle meisjes van de hogeschool maar door omstandigheden kunnen we enkel met ons vier en nog drie Nederlandse meisjes gaan. Ik ben echt al benieuwd wat het gaat zijn. We hebben alvast onze nodige inkopen gedaan zoals, muskietengel, tijltje om ons in te wassen, Maar we blijven nog steeds op zoek naar t- shirts met lange mouwen wat hier blijkbaar niet te vinden is. Het zou ons moeten beschermen tegen de muggen
Hopelijk gaat alles goed met jullie daar! Nog eens super bedankt ook voor het super leuke filmpje. Wanneer ik thuis ben vraag ik zeker aan jan of hij het op mijn fotosite kan zetten, dan kunnen jullie het allemaal zien.
Hier zijn we terug met enkele nieuwe weetjes en gebeurtenissen vanuit onze verre stageplaats.
Vrijdag hebben we afscheid genomen van ons eerste stageschooltje. Het afscheid was best wel triestig. Dit had ik eigenlijk nooit verwacht toen ik de eerste maal in de klas terecht kwam. Na de les kregen we ook nog een cadeautje van onze directrice. Nog eens een ketting en een paar oorbellen. Mega grappig eigenlijk. Ik denk dat ze hier allemaal vonden dat we te weinig juwelen aanhadden gedurende onze stageperiode.
Zaterdag zijn we dan naar white beach getrokken. Dit is een kunstmatig aangelegd stukje strand dat aan een kreek ligt. Het was heel mooi weer dus opnieuw zomerse taferelen
s Avonds zijn we dan eerst iets gaan eten met paar Surinaamse vrienden en daarna zijn we gaan dansen naar Starzz.
Twas een speciale avond met een Nederlandse DJ dus op vlak van muziek was het volledig ons ding Met gevolg dat we nog eens goed gedanst hebben.
Zondag hebben we dan eerst uitgeslapen Daarna het telefonisch contact onderhouden met maar mensen en dan daarna zijn we beetje gaan wandelen in de palmentuin. Wat je bij ons een park zou noemen maar dan met palmbomen.
Vandaag maandag, zijn we voor de eerste maal naar het buitengewoon onderwijs geweest. Het is de bedoeling dat we in alle klasjes eens een dagje gaan meedraaien. Vandaag heb ik een zorgleerkracht gevolgd. Ik heb gezien hoe ze kindjes ondersteund met lees en rekenproblemen. Heel interessant allemaal.
Daarna ben ik met Gwen gaan webcamen in het nieuwe internetcafé dat we ontdekt hebben Het was super grappig om iedereen te zien ( vooral de grappige lachgezichtjes ;-) ) en met een beetje vertraging zagen zij ons ook;-)
Daarna hebben we thuis nog beetje voor school gewerkt en toen kwam er het grappige verhaal van de eierensalade. We hadden het goeie idee om een eierensalade-verkiezing te organiseren. ( nog net iets minder spectaculair dan onze ponyclubverkiezing ma toch ;-) ) Iedereen maakte zijn eigen salade en daarna proeven van elkaar. Mijn winnermentaliteit kwam natuurlijk opnieuw naar boven. Dus ik deed echt mijn uiterste best. Zelfs de zilveruitjes waren super fijn gesneden. En toen dacht ik: ooh der moet nog beetje zout bij!. Ik strooi met het zoutbusje en pats al het zout op de eierensalade. Met gevolg dat ik niet gewonnen ben. Het kon natuurlijk een scenario van een Samson aflevering geweest zijn maar dat was het niet.
Het bleef wel grappig, alleen zonde van het eten.
Ziezo nu zijn jullie weer helemaal up-to-date met onze belevingen
Mijn stage zit er bijna op! nog een dagje te gaan En dan volgende week stage in het buitengewoon onderwijs.
Het is echt met pijn in het hart want de vriendschapsband met de kinderen en de juffen is enorm. Vandaag hebben Gwen en ik van onze juf een set juwelen gekregen (oorbellen + ketting) echt heel mooi, en van de kindjes hebben we beiden een dromenvanger gekregen. Ik kreeg het er helemaal warm van binnenin. Dat je op zo een korte tijd zo een intens gevoel kan opbouwen is echt enorm het voelt echt zo goed.
Dit is echt al één grote ervaring geweest met ups en downs maar de gedachte dat dit de tijd van mijn leven is kan niemand me nog afnemen.
Ik ben hier morgen net een maand, niet te geloven bijna ik kan alleen maar zeggen dat de tijd hier vliegt. Ik hunker enorm naar het terug zien van iedereen maar het zal enorm veel pijn doen ook om alles hier te moeten achter laten.
Maar geen paniek ik kom zeker nog terug naar hier en dan neem ik gewoon iedereen die ik lief heb mee Want hier moet je echt eens geweest zijn. We hebben ook ons adressen geruild met de juffen zodat we zeker contact kunnen houden.
Tof tof tof!!!
We hebben nog steeds geen brievenbus en onze post is nog steeds niet toegekomen.
Dus was ik heel boos woensdag omdat we hier dan net een maandje waren. Gelukkig was er mijn lieve Gwennetje die mij een verassing heeft bezorgd! Er lag een super mooi briefje op ons bedje voor mij!
Tis echt raar hoe goed we het met elkaar kunnen vinden. We kenden elkaar bijna niet voor we vertrokken en nu zijn we al twee handen op één buik. Ik weet echt niet wat ik zonder haar hier zou doen hoor.
We gaan proberen volgende week een bezoek te brengen aan het postkantoor om na te gaan of het daar soms niet ligt dus hopelijk ligt er dan échte post voor ons!
Knuffelkes van mij xxx
PS: Ik heb vandaag Lotus speculoos gevonden in de winkel! Dus speciaal voor Karel, deze foto!
Eerst en vooral wil ik even vertellen dat ik het super leuk vind om al die leuke reacties en mailtjes te lezen. Het zorgt er echt wel voor dat de tijd hier nog vlugger voorbij vliegt. Dus super bedankt hiervoor en doe zo verder ;-)!
Woensdag zijn we hier een maandje en de tijd is echt al vooruit gevlogen. Ook deze week ging het opnieuw allemaal heel snel.
Ik heb gewerkt rond het thema " de vrachtwagen" met mijn kinderen.
De thema-uitwerking zelf is natuurlijk totaal niet vergelijkbaar als die van ons maar we proberen toch om met de kinderen zoveel mogelijk leuke activiteitjes te doen die passend zijn.
Ik begin eigenlijk steeds meer en meer aan de kinderen te wennen ( en zij aan mij) en de juffen zijn echt zon schatten.
Elke dag krijgen we hier wel iets typisch van eten om te proeven of worden we uitgenodigd om bij iemand thuis te gaan eten ofzo.
Woensdag zijn we zo uitgenodigd bij één van de kleuterjuffen om lasagne te gaan eten bij haar thuis. Eerst hebben we samen inkopen gedaan in de grootste supermarkt die we hier reeds hadden gezien. En daarna zijn we dan aan de slag gegaan om de lasagne te maken. Ze maakten hem wel anders en eenvoudiger dan dat ik hem thuis maak dus ik ga dit recept denk ik zeker thuis nog een keertje overdoen!
Dan daarna hebben we ook nog typische "Bakabanas" leren maken. Dit zijn een soort bakbananen in een gefrituurd. Heel lekker en zeker een aanrader om op kot ook keertje te proberen.
Maar we doen natuurlijk ook nog een heleboel buitenschoolse activiteiten. Zaterdag scheen de zon hier heel hard en hebben we besloten om hiervan optimaal gebruik te maken door een dagje te gaan zwemmen. We voelden ons even helemaal terug de westerse meisjes die toch wel hard kunnen genieten van even luxe.
S avonds zijn we dan gaan dansen in de ZAZAZOU samen met de andere Belgische stagiaires die we hier hebben leren kennen. Daar bleek dat dit echt wel dé plaats is voor alle blanke stagairs om samen te komen. Dus het werd opnieuw een vrij blank dansfeestje.
Vandaag, zondag, staat er vooral werken voor school op het programma. Deze week is de laatste week dat wij in onze gewone stageklasjes lesgeven. Vanaf volgende week staan we in het bijzondere onderwijs en daarna trekken we naar het binnenland.
Ohja voor ik het vergeet, normaal kan je als je wil ook enkele fotos bekijken op de link die hier links staat. Het heet " mijn fotosite" site. Het zijn wel nog niet zoveel fotos maar dit is omdat het internet hier ongelofelijk traag werkt. Als ik terug ben moeten jullie allemaal maar eens komen kijken naar de vele fotos die ik reeds genomen heb.
Het is weer tijd om even onze belevenissen te komen vertellen.
We hebben een heel fijn weekend gehad! Zaterdag zijn we naar de speelgoedwinkel geweest om speelgoed te kopen voor onze kinderen.
Aangezien de klassen hier vrij leeg zijn wouden we graag enkele spullen aanschaffen om de kinderen volop de kans te geven om zich goed te kunnen ontwikkelen.
In de speelgoedwinkel heb ik autos, vrachtwagentjes en blokken gekocht voor de kinderen. Zaterdag namiddag hebben we dan voor school gewerkt.
Zaterdagavond zijn we dan even gaan eten naar De Waag dit is een vrij Westers restaurant met een Italiaanse keuken. Het eten was super lekker en we hebben heel wat afgepraat met ons 4-tjes. Zondag hadden we een uitstap naar Republiek samen met onze huisbaas en vrienden van hem. Dit was echt super leuk. Stel je voor, een hele dag zwemmen in de kreek, lekker eten en daarna gaan varen met de korjaal. Natuurlijk had ik eerst schrik in het bootje maar eens ik me veilig voelde was het fantastisch. We hebben ook heel veel gerust want we zijn hier wel moe na zon drukke schoolweek.
Maar zondag was natuurlijk weer te vlug voorbij en vandaag maandag hadden we een klein probleempje. We hadden zaterdag heel veel materiaal gemaakt om vandaag in de klas te gebruiken dus hadden we gisterenavond besloten om met de taxi naar school te gaan. Wij vanmorgen dus een taxi gebeld om ons te komen halen en de mevrouw vertelde dat ze iemand ging sturen. En wij maar wachten en wachten en wachten uiteindelijk besloten we te voet te gaan naar het taxibedrijf en daar dan te kijken wat er aan de hand was. Het probleem was wel dat het vanmorgen super hard regende dus ons gerief en onze kleren waren al helemaal nat toen we in het garagebedrijf toekwamen. Uiteindelijk bleek dat veel mensen hetzelfde idee hadden als ons om ook met dit hondenweer een taxi te nemen dus we moesten nog even wachten.
Na een kwartiertje was het aan onze beurt. Wij al helemaal in paniek dat we te laat op school gingen aankomen en dat we de school niet konden verwittigen. Uiteindelijk wonder boven wonder zijn we net om 8uur aangekomen in de klas en konden we direct van start gaan met onze les.
De helft van de kinderen was wel niet aanwezig in de klas dus het was eigenlijk wel een vrij rustige dag vandaag.
Ziezo nu zijn jullie weer op de hoogte van mijn avonturen.
Nu nog een beetje reflecteren over mijn dag en dan vroeg naar bed.
Ons eerste weekje lesgeven is reeds voorbij. Wat een ervaring! Niet normaal. De kinderen hebben hier zo ongelofelijk veel energie dat het echt moeilijk is om steeds hun volledige aandacht te krijgen. Daarom moeten we echt al onze trucjes uit de kast halen om het klas gebeuren zo rustig mogelijk te laten verlopen.
De juffen krijgen meestal de aandacht van de kinderen door hard op te treden wanneer de kinderen niet betrokken zijn. Deze harde manier van werken ligt ons minder goed dus wij zijn volop aan het zoeken naar andere manieren van werken om de kinderen zo betrokken mogelijk bezig te houden.
We hebben natuurlijk ook nog vele andere dingen gedaan dan lesgegeven. Vrijdagavond hebben we een klein pannenkoekenfeestje georganiseerd voor onze huisbaas en zijn familie. Daarna zijn we gaan poolen met zijn zoon en nog enkele vrienden van hem. Daar zijn ze hier echt wel heel goed in.
Zaterdag was echt een super dagje. We zijn vroeg opgestaan om te vertrekken op uitstap naar de plantages. Daarna zijn we op een bootje gestapt en zijn we van de ene plantage naar de andere gevaren. Nu viel het ons echt op hoe een mooie natuur ze hier hebben.
Op het water zagen we ineens iets bewegen. Het waren dolfijnen!
Super leuk om hier hier dolfijnen te zien! We waren natuurlijk al opnieuw helemaal in de toeristische stemming met ons fototoestel in aanslag.
De combinatie van een fris windje en het zonnetje deed ons zon deugd dat we even alles vergaten. Maar de zon deed haar werk goed dus zijn we even een beetje roder dan anders.
Onze juf van onze stageschool had gevraagd of we even een eucharistieviering wouden bijwonen hier in Suriname. Zij geeft hier in een plaatselijke kerk een neven viering voor de kinderen. Dus wij als vlijtige stagiaires na onze uitstap vlug gedoucht en daarna op naar de kerk! De nevenviering was heel interessant en de juf kon zalig vertellen. Na de viering ontmoeten we hier ook een Belgische broeder. Dus wij nog even bijgepraat.
Daarna zijn we samen met onze juf nog naar een trouwbeurs geweest! Super grappig! We weten nu natuurlijk wel al hoe onze trouwjurk er moet uitzien en welke taart we willen!Één ding staat vast Alles is hier veel goedkoper dan in België!
Daarna zijn we nog een Javaanse soep gaan eten en daarna was het voor ons al laat genoeg om te gaan slapen.
Vandaag, Zondag, staat er vooral werken voor school en klasboeken maken op ons rooster dus veel spectaculairs zullen we over vandaag niet echt kunnen vertellen.
Nog even een kort berichtje op ons blog tussen ons vele schoolwerk door.
Deze week hebben we reeds kennis gemaakt met onze stageklasjes. wij staan samen op de Estourtonne-school. Maandag was het nog niet zeker op welke school we stage mochten lopen maar uiteindelijk in de loop van de voormiddag konden we toch reeds gaan observeren in onze stageklasjes. Gwen heeft gekozen voor de 5-jarige en Sofie heeftde 4-jarige kinderen onder haar goede genomen. Na deze eerste dag vol emoties en verschillende indrukken hebben we samen besloten om met ons 4 nog iets kort te gaan eten. We hadden van enkele Nederlandse studenten die we hier hebben leren kennen een tof adresje gekregen om iets te gaan eten. En het was inderdaad super lekker. Even alles van de voorbije dag verwerken en onze batterijen opladen voor de volgende dag. We kozen voor echt vlees want dat missen we hier echt wel!
Daarna vroeg gaan slapen want voor ons is het echt wel vroeg dag! s morgens moeten we telkens om 5u45 opstaan. Een ware marteling en nu weet ik natuurlijk waarom ik een Azalea-angel ben want in Gent moet ik maar om 8u opstaan natuurlijk (Sofie)We moeten dan nog een half uurtje te voet en dan nog een halfuurtje met de bus naar onze stageschool.
De bus nemen is hier ook echt een groot avontuur voor ons. De bussen vertrekken niet voor ze helemaal volzet zitten. Maar gelukkig is er s morgens veel volk op de been en zat de bus aardig vol. Eens we de stageschool bereikt hebben mochten we gaan kijken naar stagiaires van de hogeschool waar we les volgen die een leergesprek of waarneming gaven met de kinderen.Dit was op zn zachtst gezegd een beetje verschillend van bij ons. Maar later vertellen we je in geuren en kleuren over deze ervaringen.
Vanaf vandaag was het aan ons om halve dagen les te geven en vanaf maandag gooien we ons terug volledig in het juf- zijn
Nu ons nog even voorbereiden op onze stagedag van morgen en daarna vroeg onder de wol.
