Dinsdag 12 februari

We hadden zondagavond Ryan en Darrel opnieuw uitgenodigd om op maandag bij ons te komen eten, ma da is door de elektriciteit ni kunnen doorgaan.  We hadden om kwart na 7 nog altijd geen power.  Dus Ryan is ons dan komen halen en we zijn pizza gaan halen en hebben da bij hem thuis gaan opeten.  Hij heeft echt zo een klein, schattig appartementje.  En Darrel is ook mee komen eten, na zijn presenteren bij de radio.  Na het eten is Chippy, een vriend van Ryan die we al in Numbers gezien hadden, ook nog gekomen.  We hebben dan 30 seconds gespeeld.  Echt een vree leuk spel.  Je neemt een kaartje met 5 namen op en tis de bedoeling om die namen te beschrijven voor je teamgenoten.  En in die 30 seconden moeten je teamgenoten zoveel mogelijk namen kunnen raden.  En de eerste keer da we het speelden zaten de jongens samen en hadden we twee groepen gemaakt van de meisjes.  Ze hadden dat gedaan zoda wij Nederlands konden praten tegen elkaar, voor de eerste keer was da wa makkelijker voor ons.  En de tweede keer hebben we de teams door elkaar geschud, zo waren er 3 groepjes met 1 jongen en 2 meisjes, waardoor alles in het Engels moest (wat goed was om ons Engels te oefenen).  We hebben echt superveel plezier beleefd.  We waren wel laat thuis, rond half 12 ofzo, waardoor het vanmorgen echt moeilijk was om op te staan.  De stage viel wel mee vandaag.  Juist 1 kleinen, die echt superhard aan het wenen was voor de kleinste dingen.  Echt bijna om de 5 minuten begon hij te wenen en daar kreeg ik echt hoofdpijn van.  Nu zitten we allemaal voor school te werken.  We hebben voor vanavond nog ni echt iets gepland, dus we zijn wel wat de avond brengt.  Ik moet juist straks nog hartjes versieren voor Valentijnpakjes voor mijn kindjes.  En straks belt mijn mama, joepie en kannek mijn broerie gelukkige verjaardag wensen.

Woensdag 13 februari

Gisterenavond hebben ze dan gebeld.  Kwas wel een beetje zenuwachtig, stom é, ma kvonnet zo spannend da’k hen terug ging horen.  En kheb ook een beetje geweend aan telefoon, wa da’k wel gedacht had.  Ma kwas echt superblij om hen ne keer te horen.  Ma toch had ik zo het gevoel dat ik niet veel te vertellen had, echt raar.  Daarna was ik wel redelijk stil voor de rest van de avond.  Ik had zo niet veel nood aan praten met de rest.  En er hangt trouwens ook wel een beetje spanning tussen een aantal personen.  Voor de rest hebben we gisterenavond niks speciaals meer gedaan.  We hebben naar de powerpointpresentatie gekeken van de meisje van lager, want die moesten een presentatie doen over België.  En we zijn dan maar vroeg gaan slapen.

Vandemorgen had ik het lastig op stage, ma tligt aan mezelf hoor.  Ik was echt moe (kheb nochtans veel geslapen) en khad echt geen energie.  Mijn juf zei dat het misschien een beetje door de warmte komt.  En ze heeft mij dan vitamientjes gegeven, dus da’s wel lief van haar.

Daarnet hebbek samen met Lisa art gegeven aan wat kinderen van lager onderwijs, we hebben een mobiel gemaakt van hout. En nu ga’k mij klaarmaken om aan het zwembad te gaan liggen, want tis eindelijk terug supermooi weer.

Donderdag 14 februari

Gisterenavond zijn we dan nog efkes met de jongens naar de pub geweest, want we hadden het toch allemaal nodig om efkes buiten te zijn.

We zijn vandaag naar de high school geweest.  We hebben daar eerst een rondleiding gekregen, echt een supergrote school, ni te doen.  Ik denk ni da we in België zo grote scholen hebben.  En die hebben echt superveel sportfaciliteiten.  Der zijn zo 8 squashhokjes, 3 cricketterreinen, een waterpolobad, …  En we mochten gewoon kiezen naar welke lessen da we gingen en gewoon in en uit lopen.  We zijn ook allemaal naar de les van Andrew (de vriend van Ryan die we vorig weekend ontmoet hebben) geweest.  Twas wel leuk om die ne keer anders te zien. 

En in de namiddag zijn we naar ‘House on the rocks’ geweest.  Echt aangrijpend.  Het is een tehuis voor misbruikte en verlaten kinderen en kinderen met AIDS.  In het begin was ik wel wat afstandelijker tegenover de kinderen en de kinderen ook wel tegenover ons.  Maar die eerste indruk was echt wel wat slikken.  Er liepen daar superveel honden rond en ook heel erg veel kinderen.  En ze dragen allemaal vuile kleren en hebben verschillende wonden (we zijn heel voorzichtig geweest) en er zitten vliegen op die wonden.  Gelukkig hadden ze wel heel wat speelgoed.  En der waren heel veel kindjes die een dikke buik hadden en bij sommige een hele dikke navel.  We zijn daar twee uur geweest en we hadden ballen meegenomen en je merkte wel dat de kinderen er deugd van hadden dat we met hen speelden en dat ze zich wel aan ons begonnen hechten, want toen we naar huis moesten, was er een kindje die vroeg waar we naartoe gingen en toen we zeiden dat we naar huis gingen, was hij echt kwaad op ons.  Wat we allemaal wel minder vonden, was dat er plots een hele klasgroep binnenkwam.  Ze kwamen kijken naar deze kinderen en dat vonden we zo toeristisch.  En vanavond krijgen we een verrassing van Ryan en Darrel voor onze Valentijn, we zijn allemaal echt supernieuwsgierig.

Vrijdag 15 februari

Onze verrassing gisterenavond was echt super super mooi!  We werden opgepikt door Ryan en hij stapte uit de auto met 6 roosjes, voor elk ééntje.  En we reden dan ergens naartoe, maar aangezien wij onze weg hier nog niet goed kennen, wisten we echt niet waar we naartoe gingen.  En we moesten Ryan dan volgen langs een padje tussen de bomen en in grasvelden.  En uiteindelijk kwamen we dan aan een echt schoon plekje.  Het was een klein graspleintje, aan de ene kant omgeven door bomen en aan de andere kant was er een meer en daarachter rotsen.  En der lagen dekens en een heleboel kaarsen.  Ze hadden dus een picknick georganiseerd voor ons, ma echt, zo schoon.  En ge kon zo heel goe de maan en heel veel sterren zien.  En we hebben dan als voorgerecht toastjes met Philadelphia gegeten.  En de jongens verschoten dervan da wij da ook kennen.  Als hoofdgerecht was het een soort brood, ma der zat ham in, da was er al ingebakken, wel lekker.  En als nagerecht waren het pannenkoeken à la Ryan, namelijk met suiker en siroop binnenin, erbovenop slagroom en ten slotte vers fruit, echt mmmm.  Twas echt een gezellige avond, want der was dan ook nog een vriend van Darrel, Johan en Andrew is ook nog afgekomen.  En we hebben leuke gesprekken gehad en liggen kijken naar de sterren.  Da is 1 van de mooiste dingen da’k hier al gedaan heb en zeker iets da’k nooit meer ga vergeten.  We waren natuurlijk superlaat thuis, om 2 uur en deze morgen moesten we al om half 7 opstaan, want we moesten om kwart na 7 klaarstaan om mee te doen aan de athletic day van Stirling High School.  We zijn naar een groot stadion geweest.  De studenten waren in 4 groepen verdeeld met daarin verschillende leeftijden.  En het was de bedoeling dat ze verschillende sporten uitoefenden en dit tegen elkaar deden.  En het was normaal gezien de bedoeling dat we hingen helpen, ma we hebben da ni echt gedaan, want ze hadden geen werk voor ons.  Er zijn er een aantal van ons die dan bij het lopen van de 3000 meter even meegelopen hebben (ik ni, want ik ben ni goe in lopen).  En voor de rest hebben we op de trimbune gezeten, in de schaduw, want twas echt ongelooflijk warm vandaag.  We konden het bijna niet uithouden in de zon.  En twas echt al vanaf 8u zo warm, echt zwaar.  Dus toen we daarnet terug thuiskwamen zijn we direct in het zwembad gesprongen.  Straks gaan we naar de kerk van Darrel om te helpen met soep maken en die wordt dan uitgedeeld aan de armen.  En normaal gezien gaan we daarna naar McDonalds, mmmmm J. 

Zaterdag 16 februari

We zijn gisterenavond dan toch ni naar McDonalds geweest, want Darrel ging mee gaan eten met ons en hij was al naar McDonalds geweest ’s middags, dus we zijn ergens anders gaan eten, ma ook superlekker.  Kheb spaghetti met kip gegeten, echt superlekker. 

Daarvoor zijn we dan in de kerk (ma efkes duidelijk stellen, die kerken hier zijn geen kerken zoals bij ons, da zijn gelijk grote gebouwen met een grote zaal waar de dienst gehouden wordt) gaan helpen met het maken van soep.  Da was wel leuk, want zo hebben we nog wat nieuwe mensen leren kennen.  En toen de soep klaar was, werden we verdeeld onder 3 auto’s.  En elke auto rijdt naar een andere buurt.  Daar zoeken ze naar arme mensen, vaak mensen die ze wekelijks zien en geven ze hen een grote beker met soep en wat brood en wordt er ook een gebed gedaan.  En je kon echt de dankbaarheid zien op het gezicht van die mensen.  En het geeft echt een supergoed gevoel dat je daar kan aan meehelpen.

Vandaag zijn we naar Hoghsback geweest met Darrel.  Tis zo een soort gebergte en als ge derdoor rijdt, dan doet het zo wa denken aan Lord of the Rings, met zo verschillende speciale bomen.  En ook superveel watervallen, ma echt supermooi.  En we hebben een aantal wandelingen gedaan, ma wel ni altijd even gemakkelijk, want Darrel was daar al een aantal keer geweest en hij nam ons dan mee naar plaatsen waar we echt ons best moesten doen om naar boven te geraken.  En naar beneden was nog erger, want twas glad, doordat het ’s morgens geregend had en doordat het mistig was, dus der zijn der een aantal serieus geschoven.  Ma kheb er echt van genoten, twas leuk om ne keer in de natuur te zijn.  Wel jammer dant zo mistig was, waardoor we een minder goed uitzicht hadden.

Daarna zijn we dan naar McDonalds geweest, want we hadden daar allemaal superveel zin in.  Ryan is dan ook nog afgekomen.  En normaal gingen de jongens na McDonalds naar huis gaan, ma wij hebben hen opnieuw kunnen overtuigen om iets met hen te doen.  Ze zijn dan bij ons thuis geweest.  Ryan had zijn playstation en DVDspeler meegebracht en we hebben dan naar Hostel 2 gekeken.  En ja, het was een thriller, mijn god, ik heb afgezien J op een gegeven moment zattek echt bijna op Darrel zijn schoot van de schrik.  Na de film hebben we naar een muziekDVD gekeken van ‘Dave Matthew band’.  En ik vind het echt supermooie muziek.  Tis zo wa jazz-achtig, echt tof.  En Darrel heeft mij beloofd om een CDtje te maken met die muziek op, dus dan kannek het meenemen naar huis en aan jullie ook laten horen.  3 van de 6 zijn dan gaan slapen.  En ik, céline en celine zijn dan met de jongens wakker gebleven en we hebben naar Roswell gekeken (geen idee of dat er iemand da nog kent, ma da is vroeger ook bij ons op tv geweest en Darrel had de DVDboxen dervan mee).  En twas uiteindelijk kwart voor 3 als we in ons bed zaten, ma twas echt supertof. 

Zondag 17 februari 

Deze voormiddag heeft Angi ons gebracht naar het leeuwenpark.  Tis zo een soort mini-dierentuin met wilde dieren, wel leuk.  En ze hadden daar megagrote schildpadden.  En mooie leeuwen, tijgers en giraffen, en die kwamen met hun kop echt tot bij u, dus we konden die dan strelen, echt leuk.  En we konden ook met leeuwenwelpjes spelen, ma we zijn der ni zolang bijgeweest, want ze waren al vrij groot en ze hadden al redelijk grote klauwen en der was een jongen bij en ze plaatsten hun klauwen in zijn schoenen en aangezien wij allemaal slippers aanhadden, hadden we wel een beetje schrik J.  Der was ook een stokstaartje en je kon daar ook bij, maar ik was daar niet zo zot van, want ik stond te kijken en het komt zo naar mij en plaatst zijn tanden op mijn voet.  Het heeft gelukkig niet gebeten, maar toch voelde ik de tanden goed.

En om half 1 was het voedertijd, dus we konden het gelukkig meevolgen.  En da’s  echt leuk om te zien, want ze smijten dan stukken van een stier in het hok en die dieren vliegen daar dan op af en beginnen dat dan in stukken te trekken. 

Na het leeuwenpark zijn Ryan en Andrew ons komen oppikken en zijn we naar het strand geweest.  En joepie, deze keer ben ik niet verbrand J.  En het water deed zo’n deugd, want vandaag was het echt een superwarme dag.  Ik ben nu nog altijd aan het zweten en tis ondertussen al lang donker buiten.  Ryan en Andrew zijn dan bij ons spaghetti blijven eten en jawel, ik heb het helemaal zelf klaargemaakt.  We hadden wel wat miserie met het gehakt.  We hadden het in de microgolfoven gestopt om het te ontdooien, ma blijkbaar had er iemand op de verkeerde knop gedrukt, waardoor het gehakt voor een deel al aant bakken was en een deel nog bevroren was, echt raar.  Ik heb het dan maar opgelost J, want de rest zat vooral bij de jongens, wa da’k wel minder vond, want kstond er dan alleen voor in de keuken en ik ben al geen kookwonder.  Gelukkig is Lisa mij dan nog komen helpen op het einde.  En daarna zijn we dan naar de kerk geweest.  Ma twas zo geen gewone dienst, twas een convenant service.  Het was zo iets waarbij ze terug duidelijk moesten maken aan God dat ze hem respecteren en bij hem horen.  En voor de eerste keer was er de communie.  Een aantal onder ons hadden getwijfeld, ma ik ben wel naar voor gegaan.  Ma iedereen zit zo op zijn knieën op een bank en de priester loopt rond en geeft aan iedereen een stukje brood.  En daarachter kwam Darrel dan en hij deelde mini-glaasjes wijn uit. 

Superdikke zoenen! 

18-02-2008, 15:03 geschreven door sofie