Inhoud blog

	Woensdag keer ik terug !
	02/08/2006 Terug
	17/07/2006 in België
	06/07/2006 In Argentinie
	05/07/2006 We zijn bijna terug...

Archief per week

	09/09-15/09 2013
	31/07-06/08 2006
	17/07-23/07 2006
	03/07-09/07 2006
	26/06-02/07 2006
	19/06-25/06 2006
	12/06-18/06 2006
	05/06-11/06 2006
	29/05-04/06 2006
	22/05-28/05 2006
	15/05-21/05 2006
	08/05-14/05 2006
	01/05-07/05 2006
	24/04-30/04 2006
	17/04-23/04 2006
	10/04-16/04 2006
	03/04-09/04 2006
	27/03-02/04 2006
	20/03-26/03 2006
	13/03-19/03 2006
	06/03-12/03 2006
	27/02-05/03 2006
	20/02-26/02 2006
	13/02-19/02 2006
	26/09-02/10 2005

Zoeken in blog

Sofia in Paraguay

Rondreis in Zuid-Amerika (2006 - 2013)
2006: Stage te Asuncion - 2013: Ik ga terug !

08-04-2006

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

08/04/2006 in Cuidad del Este

Sinds vrijdagavond zijn we in Cuidad del Este. Even een weekendje er op uit.

En Sofie is superstom geweest...

ik ben mijn origineel paspoort vergeten mee te nemen...
en Cuidad del Este ligt dus helemaal op de grens met Brazilie en Argentinia en dichtbij de overbekende watervallen van Iguazu... maar daar kunnen we dus niet naar toe, want ik mag de grens niet over... ze zeggen hier wel dat je eigenlijk wel kan proberen, maar ik zou niet graag vastzitten in Brazilie met alleen maar een copie van mijn paspoort.

We gaan een andere keer terugkomen. Kwestie van geen risico's te nemen. Maar 't is wel superstom. Bovendien is Cuidad del este dus wel degelijk geen leuke stad... veel te warm... veel te druk... alles trop eigenlijk. Niet mijn ding.

Voordeel is wel: Louis woont hier... dus we moeten toch nog eens terugkomen om hem te zoeken... want we weten het juiste adres nog niet... en het is hier dus ook te groot eigenlijk.

We zien wel... seffens een doucheke... gaat deugd doen.

08-04-2006 om 22:08 geschreven door Sofia

05-04-2006

05/04/2006 Ik heb ZELF een bevalling gedaan!

Vandaag heb ik mijn allereerste bevalling zelf gedaan...

een vrouw die beviel van haar 8ste kindje...

EINDELIJK dan toch...
ze hadden het mij beloofd!
en het is werkelijkheid geworden.

Eigenlijk was het wel een beetje vreemd...
want eigenlijk stond Anneleen op de dienst van de bevallingen (ik sta momenteel bij de post-abortus patiënten in combinatie met de prive-patiënten),
maar de mensen van de bevallingen zeiden dat ze het aan mij beloofd hadden dus dat het nu ook zo moest zijn dat ik het zou doen...
gelukkig kwam ik toen ook toevallig langs om Anneleen mee te vragen naar een gezamelijke les...

Kreeg ik dus plots te horen dat ik mij moest haasten om mijn groen pakje aan te doen, want dat mevrouw elk moment kon bevallen... spurten werd het... maar gelukkig was ik nog helemaal op tijd klaar...

best wel spannend... best wel stress... maar blijkbaar was daar uiterlijk niet zoveel van te merken...

koppeke vast genomen... mooi gedraaid... naar onder... naar boven... en floep... daar was hij al...
nog even vlug die navelstreng afklemmen en doorknippen...
en hij kon mee met de pediater
Om 10u53 om precies te zijn, mocht ik als eerste in deze wereld dit jongetje in mijn armen nemen... een heerlijk gevoel

3450g (een giga-kind naar Paraguyaanse normen) en maar 49.5 cm lang... een klein dikkertje dus

daarna nog de nageboorte... maar ook dat ging vlotjes...

en naar het schijnt was ik er goed in... ze zeiden dat het leek of ik mijn hele leven niks anders gedaan had... grappig he

Spijtig genoeg zijn er geen actie foto's want daarvoor ging het allemaal te snel en bovendien had ik mijn fototoestel niet bij... maar toch een paar van achteraf...
1. nog even uitleggen hoe die borstvoeding weer in z'n werk ging en het kindje een beetje stimuleren... want die zuigreflex wou niet metteen in gang schieten

2. Samen met de pediater van dienst op de foto... leuk toch!

Een rare gewoonte is hier wel dat je voor alles wat je mag doen moet "betalen"... voor de jefa (de baas) moest ik haar middageten gaan kopen... en voor de andere 2 (R1 en R2 - degene die gezegd hebben dat ik het mocht doen) weet ik nog niet wat het gaat worden... wel een beetje vreemd eigenlijk... maar kom... dat is alleen maar voor de eerste... daarna moet het niet meer... of dat hoop ik alvast

Gisteren mocht ik bijvoorbeeld eindelijk eens instrumenteren... en toen bleek achteraf ook dat ik toen maar voor iedereen eten moest kopen... echt vreemd... en het geeft toch wel een beetje een raar gevoel... precies alsof mijn geld zomaar uit de lucht komt vallen en ik het maar op te rapen heb... vreemd