Waarom ben ik toch ooit naar Eel Marsh House gegaan? Waarom toch? Waarom heb ik het noodlot getart? En ik die dacht dat de belevenissen in Crythin Gifford achter de rug lagen. Dat het allemaal slechts een kwade droom was.

Ik was toch zo gelukkig, samen met mijn Stella. Snel na onze terugkeer in Londen ben ik met haar getrouwd en een jaar later kregen we ons zoontje Joseph. Hoe waren we toch gelukkig! En dan die vermaledijde dag. We waren in het park en onze Joseph wou een ritje maken in een pony met een karretje. Ik had het moeten weten! Plots verscheen ze terug, de zwarte dame. De pony steigerde en botste tegen een boom. Mijn zoontje was onmiddellijk dood en Stella is vandaag, na een strijd van 10 maanden gestorven. Ik heb de geest van Jenneth Humfrye gezien en ze heeft wraak genomen. Wat moet er van mij geworden?

16-03-2014 om 10:55 geschreven door Arthur Kipps  

Ik ben 2 weken erg ziek geweest en al die tijd hebben de Dailys voor mij gezorgd. Nu ben ik beter. Stella is me komen halen en nu we keren samen terug naar Londen. Ik hoop dat ik deze periode uit mijn leven achter de rug kan laten. Maar ik kan niet nalaten te zeggen dat de waarheid  verbijsterend is. In de officiële documenten ontdekte ik dat mevrouw Alice Drablow een zus had, met name Jennet Hymfrye. Jennet had een buitenechtelijk kind Nathaniel.  Alice en haar man adopteerden het kind. Enkele jaren later verdronk het kind, samen met zijn kinderverzorgster in het moeras. Jennet, zijn moeder, verloor haar verstand en overleed 12 jaar later aan een verterende ziekte. Zij had de dood van haar kind nooit verwerkt. Ze stierf in haat en ellende. En volgens meneer Daily begon na haar dood het gespook. Altijd als ze gezien werd kwam er een kind om in gewelddadige of tragische omstandigheden.  Dat waren de kinderen die zag de dag na mijn aankomst in het stadje! Ik ga alles wat ik hier beleefd heb zoveel als mogelijk uit mijn hoofd zetten. Dat deze nachtmerrie maar voorbij is.

16-03-2014 om 10:54 geschreven door Arthur Kipps  

Nooit ga ik nog terug naar dat rothuis! Ik had al mijn moed bij elkaar geraapt en was teruggegaan om mijn werk te doen: de papieren van de overleden vrouw sorteren. Ik had gelukkig het gezelschap van Spider, een hondje dat ik meegekregen had van meneer Daily. Na een harde dag werken bleef ik overnachten in het huis, kwestie van niet teveel tijd te verliezen. Hoe roekeloos ben ik geweest? De meeste documenten waren rommel; ik selecteerde wat persoonlijke briefwisseling en enkele brieven van notarissen. Die zou ik later lezen.  

Ik werd wakker van geschommel.  Spider werd er gek van. Was er nog iemand in het huis? Ik ging op onderzoek en vond dat het geluid kwam uit de kamer met de gesloten deur. De volgende ochtend hoorde ik opnieuw een koets in het moeras rijden. Ik besefte dat hier ooit een drama gebeurd is. Dan bleek dat de deur van de gesloten kamer open was. Het was een kinderkamer, met speelgoed van 60 jaar oud. De volgende nacht werd ik nog meer geterroriseerd door lawaai, voetstappen, geschommel. Dan gebeurde bijna een nieuw drama. Ik liet Spider uit en het hondje liep plots in het moeras, gelokt door een zuiver en helder fluitje. Spider werd in de moerasgrond gezogen en ik kon hem maar ternauwernood redden. Ik was totaal doorweekt en ontredderd. Als door God gezonden dook meneer Daily op. Hij nam me mee naar zijn huis. Nooit keer ik nog terug naar het spookhuis.

16-03-2014 om 10:53 geschreven door Arthur Kipps  

Wat een vreemde dag heb ik beleefd! Het begon nochtans prima. Ik had een heel verkwikkende nacht achter de rug toen ik ging ontbijten. Het was heel druk in het stadje omdat er een veiling doorging. De herfstzon scheen zalig.

In de voormiddag ging ik naar de begrafenis van mevrouw Drablow. Ik was enkel vergezeld van de heer Jerome, de locale agent die de onroerende zaken van mevrouw Drablow behartigde. Er was niemand anders in de kerk: ik vond het toch vreemd voor iemand die een gans leven in het stadje gewoond heeft! Op het kerkhof zag ik een glimp van een vrouw gekleed in het diepste zwart. Die vrouw leek erg ziek: ze was buitengewoon bleek  en zag eruit alsof ze uitgehongerd was. Ik was tevreden dat er toch iemand een blijk van medeleven toonde. Vreemd genoeg had meneer Jerome haar zogezegd niet gezien. Ik zag ook een 20-tal kinderen die roerloos op een schoolplein stonden. Ze vormden een rij bleke, plechtige gezichten met grote, ronde ogen. Toen ik meneer Jerome erop aansprak werd hij lijkbleek en zakte hij in elkaar. Ik begrijp er niets van! En niemand die met mij wil praten over mevrouw Drablow!

In de namiddag ging ik op verkenning naar Eel Marsh House, het huis van wijlen mevrouw Drablow. Het huis is gelegen op een eilandje in het moeras. Je kunt het enkel bereiken via  Nine Lives Causeway, een wegje dat enkel bij eb berijdbaar is. De Heer Keckwick bracht me er naar toe. Ik zat in een sjofel sjeesje met een pony. De Heer Keckwick liet me achter op het eiland en beloofde me diezelfde avond te komen halen. Ik zat dus enkele uren ‘gevangen’ op het eiland, maar wat kon het me aanvankelijk schelen! Vooraleer ik het huis binnenging verkende ik het eiland. Ik vond er een ruïne en een ook een oude begraafplaats. Plots dook  de vrouw met het uitgemergelde gezicht op! Haar blik vertoonde een wanhopige, gretige kwaadaardigheid. Ik ervoer op dat moment een enorme angst. Ik moet toegeven dat ik in heel mijn leven nog nooit zo in de greep van angst geweest ben!

Ik trok me terug in het huis. De moed zonk me in de schoenen toen ik zag hoeveel papieren er in het huis lagen. Ik moet die allemaal doorzoeken. Enkel de belangrijkste papieren moet ik meenemen naar Londen. 

Ik nam dan een beslissing die achteraf gezien niet wijs was. Ik besloot te voet terug te keren naar het dorpje. Maar eenmaal ik op de verbindingsweg was met het vaste land kwam de mist geweldig opzetten. Ik zag geen meter voor mij. Plots hoorde ik het geluid van een koets die in het water reed. Ik hoorde het hinniken van een paard en ook het angstig snikken van een kind dat verdronk. Ik ging ervan uit dat het Keckwick was die, toen hij mij kwam halen, in het water gereden was. Ik stond volkomen hulpeloos en kon niets doen. Ik heb me nog nooit zo machteloos gevoeld!

Ik keerde terug naar het huis om te wachten op hulp. In het huis vond ik één kamer waarvan de deur op slot was, maar er was geen sleutelgat noch grendel.  Waar ben ik toch beland? Ik vond een fles cognac en dronk mezelf moed in. Ik moet in slaap gevallen zijn en werd wakker door belgerinkel. Het was Keckwick die me kwam ophalen. Ik zit nu in mijn hotelkamer. Ik ben verbijsterd door wat ik meegemaakt heb. Spookt het hier? Wat is me overkomen? Wie zijn die mensen die verdronken zijn in het moeras? Waarom doet iedereen in het stadje zo vreemd tegen mij? Welk geheim is er verborgen in Eel Marsh House?

16-03-2014 om 10:52 geschreven door Arthur Kipps  

Het was deze ochtend erg mistig toen ik Londen verliet.  Niets eigenaardig voor een novemberdag. De smog zorgde ervoor dat ik geen meter voor me uit kon kijken. Ik was dus ook tevreden dat ik een ‘uitstapje’ kon maken naar het platteland. Mijn baas, de notaris Bentley, stuurde me naar Crythin Gifford om de nalatenschap van de 87-jarige mevrouw Alice Drablow af te handelen. Ze is overleden en heeft geen familie meer. Ik moet de begrafenis bijwonen en nadien het huis leeg maken en alle relevante papieren meenemen naar Londen.  Het was een lange en vermoeiende treinreis die me naar het noordoosten van Engeland bracht.  Eenmaal we door de Gapemouth tunnel gereden waren, leek het alsof ik weg was van de beschaafde wereld. Het laatste stukje van de reis bracht ik door in een oud treinstel. Ik maakte er kennis met Samuel Daily, iemand van de streek. Hij deed nogal mysterieus omtrent mevrouw Drablow. Hij bracht me met zijn wagen naar het locale hotel, de Gifford Arms. Ik heb net een goede maaltijd achter de kiezen geslagen en maak me op om te gaan slapen.

16-03-2014 om 10:51 geschreven door Arthur Kipps  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

16-03-2014 om 10:35 geschreven door