Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Sociaal werk in Vilnius
Internationalisation @ Home
15-04-2008
Day 9: Fieldvisit Sarah
Hoi Hoi allemaal!
Ik ben met mijn groepje naar een dagcentrum voor personen met een mentale handicap geweest (of persons with a mental challenge zoals we 't eigenlijk in mooi Engels moete zegge). Dit centrum is gelegen nabij een mooie, oude kerk (de 'Vlaamse' kerk in Litouwen die hier nog ergens vermeld staat) en om hier te komen moet je eerst door een bijna vervallen trappenhal 3 verdiepingen naar boven klauteren, maar eens je boven bent, bestaat dit centrum wel uit een paar fatsoenlijke, nette kamers.
Iedere dag komen er verschillende personen met een mentale handicap naar dit centrum om hier activiteiten te doen zoals postkaarten knutselen, koken, huishoudelijke taken doen, de waarde van geld leren,.... Enkele keren per jaar verkopen ze de spullen die ze maken ook voor een vrije bijdrage, ook dit draagt bij tot de integratie van de gebruikers van het centrum. Deze dingen kunnen ze doen met dank aan de Europese Unie, want het is tot nu toe volledig gratis voor de gebruikers van het centrum. Tot nu toe, want de verlenging moet nog goedgekeurd worden. Ik hoop dat ze de verlenging krijgen, want ze doen hier heel goed werk!
De challenge die we van deze organisatie kregen is 'Hoe personen met een mentale handicap integreren in de arbeidsmarkt' want dit blijkt niet zo simpel te zijn in Litouwen: als een dokter heeft beslist dat je maar voor 20 tot 30% kan werken, vind je geen werk. De sociaal werkster vertelde dat ze een verlamde man kende die alleen met zijn ogen kon knipperen en die had dezelfde werkcapaciteit als haar clienten in dit centrum, dus je kan je wel voorstellen hoe moeilijk het is om deze mensen te integreren, hoewel ze toch veel dingen kunnen doen.
Om het centrum toch ideeen te geven hoe het kan, hebben we de initiatieven van elk land op een rijtje gezet en aan Aina (de sociaal werkster) verteld. Zo staat Denemarken heel erg ver in het integreren van personen met een handicap, zo laten ze daar klusjes die eigenlijk iedereen kan doen, maar veel tijd innemen, zoals bijvoorbeeld papier versnipperen, koffie rondbrengen,... doen door persoon met een mentale handicap. Kortom echte integratie! Belgie kan dus ook nog veel leren van dit systeem.
Weetjes:
In Ankara (Turkije) is er een koffieshop waar er alleen mensen met het syndroom van Down werken! Ook in Denemarken is er een hotel dat helemaal door deze mensen wordt gerund.
In de Scandinavische landen worden mensen met een handicap veel meer geintegreerd, al van jongs af aan. De staat betaald de eventuele extra begeleiding die nodig is, zodat deze mensen een zo 'normaal' mogelijk leven kunnen leiden.
In Denemarken heeft een sociaal werker het laatste woord over hoe arbeidsgehandicapt een persoon is, de dokter kan zijn/haar advies geven, maar de SW'er beslist!
Dit was zowa mijn veldbezoek, amuseer jullie daar nog in't verre Belgie!
