We zijn onder leiding van Eva een avondspel aan het spelen in het cafetaria van het hotel. De aanleiding is het vertrek van Pieter morgenvroeg. Zo vieren we zijn afscheid. Hij neemt morgenvroeg de taxi om 5u., hij zal om 4.30u. uit zijn bed moeten. Terwijl hij gisterennacht met een paar docenten en een dertigtal studenten tot 3u. is uitgeweest.

Maar denk nu niet dat het hier een plezierreisje is, zelfs 's zaterdags werd er gewerkt op de universiteit. Ik (Aleidis) erf van Pieter een leuk groepje studenten van Finse, Lithouwse, Spaanse, Turkse, Zweedse origine. Zij werken goed en finaliseerden hun Power Point presentatie om maandag voor te leggen op hun werkveldbezoek. De dagen zitten nok-vol met 'werk', vandaag was dus een welgekomen dagje relaxen voor de studenten en teachers die hier al een hele week zijn. Gisterenavond was iedereen echt moe, maar vandaag zat de sfeer er weer helemaal in.

De Belgische studenten zijn geweldig, ze zijn erg sociaal en houden de moed er altijd in. Het is een fijne groep die elkaar steunen en ook naar de andere studenten ondersteunend zijn.

Vandaag ging iedereen dus wat zijn eigen gang, het is de eigenlijk de enige dag dat er geen 'programma' gevolgd moet worden. Toch een pluim voor de organisatie van Pieter en de Lithouwse docenten, dat moet gezegd worden. Ik zal Pieter zeker missen en ik denk nog wel een paar docenten. Hij leidde de boel hier wel sterk, ook op moeilijke momenten. Maar dus terug naar vandaag. Ik ging deze voormiddag met Pieter en twee Spaanse docenten naar een marktje wat verderaf van de stad. Daar zag je ook heel wat armoede: een vrouw die geen 'kraampje' had op de markt, maar enkel schorten verkocht die allemaal rond haar hals hingen en zo liep ze rond op de markt. Ik vroeg aan een paar marktkramers dat ik van hen een foto mocht maken, maar iedereen weigerde. Daarom wou ik maar eens een foto maken van de waren, zonder de marktkramer(s) op de foto. Een vrouw verkocht bessen en de schep waarmee ze de bessen opschepte om ze te verkopen, bestond uit een doorgesneden plastic fles. Ik richte mijn fototoestel dus op de bessen en stelde scherp op de zelfgemaakte 'schep'. De vrouw zag dat ik een foto wou trekken en nam snel de 'schep' weg :-) De Lithouwers zijn dus wel wat verlegen om hun armoede. Begrijpelijk, want je ziet hier ook veel 'nieuwe rijken'. Er rijden hier meer limousines rond dan bij ons en in het centrum vind je ook 'Armani' en 'Chanel'. Ook zie je kleine houten huisjes en daarnaast een super modern glazen kantoorgebouw. We moeten hier vaak de bus nemen en dan rijden we langs eindeloos veel flatgebouwen die erg verouderd overkomen. Ze zien er allemaal hetzelfde uit: beton, enkel (geen dubbel) glas in de ramen, verkommerd. Deze namiddag ging ik de stad met twee Spaanse docenten. Je vindt hier heel wat winkeltjes die sieraden e.d. in amber verkopen. Amber is hier veel goedkoper dan in de West-Europese landen, dus als je deze steen mooi vindt is het echt wel de moeite om wat in te kopen. Ikzelf vind deze halfedelsteen niet zo mooi, maar ik kocht wel een zakmes met een amberen steel voor mijn oudste zoontje.

Het eten is niet echt geweldig :-?, ik pas me graag aan aan de plaatselijke eetcultuur, maar deze keer valt me dat toch moeilijk... ik verwacht dat de weegschaal me welgezind zal zijn bij aankomst in België. 's Morgens zijn er rauwe groenten, vlees en vis smaakt hier precies hetzelfde en de desserts zijn soms geweldig, bijvoorbeeld water met wat cassis en een soeplepeltje gesneden fruit. Wel kan je overal, bijvoorbeeld bij de bakker, sterke drank kopen voor bij de koffie.

En ondanks deze 'vrije dag' vandaag, zitten hier onze Geelse studenten alweer te discussiëren over sociaal werk in internationaal perspectief! Fantastisch vind ik!

Morgenvroeg om 7u. uit bed, 8u. al terug op de universiteit om het werkveldbezoek voor te bereiden, dus ik kruip onder de wol...

Het Vilniusteam