Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Sociaal werk in Vilnius
Internationalisation @ Home
07-04-2008
Dag 2 in Vilnius: werkendag!
Labas! (Hallo in't Litouws)
Vandaag was onze eerste echte "werk"dag. Nu ja, heel veel gewerkt hebben we nog niet. Na heel vroeg te moeten opstaan (om twintig voor 8 zouden wij normaal naar 't unief moeten vertrokken zijn, maar met zoveel mensen op tijd komen is onmogelijk, dus was het iets later), zijn we uiteindelijk aan de unief geraakt.
De Mykolas Romeris University is een universiteit met een 'oud' en een nieuw gebouw. Het nieuwe gedeelte is een hypermodern gebouw met overal computers, breedbeeldschermen en geweldige zeteltjes in alle kleuren van de regenboog (daar kan Geel nog wat van leren!). Het oude gedeelte is zoals in Geel, maar ook mét zeteltjes, planten en internetaansluitingen.
Na het verplichte gedeelte van toespraken kregen we een rondleiding, en konden we in onze werkgroepjes beginnen met kennismaken. De eerste uren werd er vooral gepraat over de verschillen in opleiding, lonen, sociale zekerheidssystemen,... Alles over Sociaal Werk dus!
Weetjes: - Een sociaal werker in Litouwen verdient gemiddeld tussen de 400 en 500 euro (ter vergelijking, een appartement met twee slaapkamers kost in Vilnius ongeveer 300 euro per maand), een sociaal werker in Turkije krijgt ongeveer 700 euro, in Finland verdient deze 2500 euro per maand, in Denemarken 3000 euro!
- In Turkije duurt de bachelor sociaal werk 5 (!) jaar waarvan het eerste jaar volledig in functie is van het leren van de Engelse taal. Hierna worden ongeveer 30% van de lessen in het Engels gegeven, hoewel een groot deel van de studenten na dit ene jaar amper Engels kan.
- In Finland moet je een master Sociaal werk volgen vooraleer je de titel van Sociaal werker krijgt.
- In Finland, Zweden en Denemarken moeten de studenten niets betalen voor hun opleiding. Ze worden zelfs betaald om te studeren! In Litouwen krijgt de beste 50% van de studenten hun studie volledig gratis. De andere 50% moeten wel voor hun opleiding betalen. In Turkije moet je tijdens je studie niets betalen, maar als je gaat werken moet je dit bedrag wel terugbetalen.
- In Turkije moet je eerst een zwaar toegangsexamen doen vooraleer je de studie kan starten. 50 % van de studenten die doorgelaten worden is vrouwelijk, 50% is mannelijk.
- In Finland, Zweden en Denemarken bestaat er een nog beter sociaal zekerheidssysteem dan in België: in deze landen moet je 30% van een gemiddeld inkomen afgeven aan de overheid, maar dit werkt progressief: hoe meer je verdient, des te hoger het percentage is dat je moet afgeven, en ook omgekeerd. Hiervoor krijgen ze echter wel veel meer voordelen en sociale zekerheid: bijvoorbeeld: iemand met een heel laag loon kan in bepaalde gevallen 80% van zijn huishuur terugbetaald krijgen van de overheid. Kinderopvang is gratis, er wordt met écht inclusief onderwijs gewerkt, mensen met een handicap krijgen veel meer subsidies om zelfstandig te leven,..
Na deze boeiende kennismaking hebben we de rest van de dag over ons onderwerp gepraat in de werkgroepen. Na deze conversaties zijn we gaan eten (ze hebben hier roze soep, rare bruine korrelige rijst, gehaktballetjes met vééééél vet, en lekkere dessert!) en toen kwam het hoogtepunt van de dag: de interculturele avond! Ieder land moest zichzelf op een originele manier voorstellen. We hebben gezongen, gedanst, gedronken, gegeten, gelachen, de stoelendans gedaan (ons nieuw nationaal spel met Ishtar in de hoofdrol, Belgium 12 points), een traditioneel Turks trouwfeest bijgewoond,....
Nu gaan we de overschotjes van onze jenever verder consumeren, dus tot morgen!!
Een nieuwe dag, een nieuw avontuur! Vandaag stonden we op om half tien- dus we hebben niet zo lang geslapen aangezien we tot half drie iets zijn gaan drinken. Het ontbijt was Verschrikkelijk origineel: Haartjes in de yoghurt, groene haartjes op de kwark (hollands) en vierkante omelet. Na dit stevig ontbijt zijn we met de reeds gearriveerde turken naar Vilnius-city geweest.
In Vilnius hebben we ons opgesplitst in drie groepen:
-De docenten zijn hun eigen weg uitgegaan,...
- Vincent, Eva en Ayse (je spreekt het uit als Aïscha) zijn naar de toren van Vilnius geweest vanwaar ze een adembenemend uitzicht hadden over de hele stad. Daarna zijn ze de Kathedraal binnengegaan en hebben ze een authentieke Litouwse mis bijgewoond. Daar heeft Ayse , een islamitisch meisje, haar eerste hostie ontvangen,...
- De andere tien personen zijn de winkelstraat opgegaan en hebben lekker voordelig een pizza gegeten. Nog geen vijf euro voor een heel grote pizza en een drankje.
We zagen elkaar weer om drie uur op het hoofdplein van Vilnius, aan de heel mooie kerk. En toen was Ayse bijna dood,.....
Ayse trok een foto van een zwerver die op het plein aan het rondlopen was. De zwerver stormde op ons af en stond op een gegeven moment in het midden van onze groep. Hij keek iedereen kwaad aan tot hij Ayse zag. Hij gromde iets naar Ayse en liep op haar af. Ayse was bang en liep de hele tijd rond onze groep op zoek naar bescherming. De man werd vijandiger en liep achter haar aan, tot hij stopte en iets uit zijn jaszak haalde. Het was een mes! Hij zwaaide er dreigend mee in het rond en liep achter Ayse aan. Uiteindelijk gaf hij de strijd op toen hij merkte dat Ayse de foto wilde wissen. Langzaam strompelde hij weg, de kerk in.
Na deze spannende gebeurtenis besliste Ayse om naar het hotel terug te keren. Wij daarentegen gingen er nog volop tegenaan in down-town Vilnius. Langs de kant van de weg zagen we jongeren hun kunsten vertonen. Ze deden salto's, breakdance, enz... Een kleurrijk straatje was onze volgende bestemming, we zeggen kleurrijk omdat de rest heel grijs en grauw is hier in Vilnius. (van wat we nu toch gezien hebben.) Daar stonden enkele marktkraampjes met ambersteentjes, Matrousjka-beeldjes, communistische hebbedingen,enz
Omdat we zoveel gestapt hadden moesten we even pauzeren. Vincent en Gitte hadden het smakelijk idee om een hot-chocolate te bestellen. En wat kregen ze: gesmolten chocolade in een cocktailglas. Jaja zonder melk dus het was eigenlijk chocolade- fondue (zonder fruit).
Zes uur! Tijd om naar het hotel weder te keren. We hebben daar kennis gemaakt met de Zweedse, de Spaanse, de Finse, de Litouwse en later in de avond de Deense groep.
Enkele weetjes: - De winkels zijn hier open tot 12.00 uur 's nachts. - Veel mensen zijn hier zwart gekleed: punkers, gothics,... - Het Vilnusiaans gerecht is: dumplings (grote aardappelen) met vlees en een heel vette saus. Morgen meer en nog spannender
Vandaag was het zo ver... Om 4 uur hadden we afgesproken aan de luchthaven van Zaventem om samen in te checken. Iedereen met zijn zware bagage sleuren en wie zagen we daar opeens hard aan het werk ... Muni Jaja , ze werkt dus echt in de luchthaven...
Na lang wachten op de ticketten zaten we dan eindelijk op het vliegtuig. We waren al snel ik Kopenhagen waar we van een heerlijke maaltijd hebben genoten.
Wanneer we terug moesten inchecken doken er wat problemen op. 5 van ons waren blijkbaar niet ingechecked in Belgie om naar Vilnius te vliegen. Er konden er maar 3 verder dus...
Maar gelukkig hadden we een vriendelijke vrouw die ons verder wou helpen en ons manueel toch nog incheckte. Natuurlijk was er geen zekerheid dat onze koffers dan wel op het vliegtuig zaten. We hadden nog maar 10 minuten en het vliegtuig zou opstijgen. Geen garantie op bagage dus...
Toen we in Vilnius aankwamen sloegen er wel wat harten sneller uit schrik dat hun bagage nog in Kopenhagen was achtergebleven. Wonder boven wonder kwamen onze tassen als eerste van de band gerold.
Op weg naar de Reval Inn dus, er stonden 2 vriendelijke taxi chauffeurs ons op te wachten met een groot blad : MENEER PIETER LIEVENS We vielen meteen in de smaak in Vilnius. Aan het hotel stonden de docenten van Litouwen en Spanje ons al op te wachten met een welkomsdrankje. (Er was lekker fris water aanwezig dat deugd deed na een lange vlucht in een Litouws vliegtuig)
De kamers werden meteen verdeeld , en op deze moment zijn we al gesetteld en klaar om Vilnius te verkennen. Ondertussen hebben we met de Turkse groep kennis gemaakt. Ze zijn bijzonder positief ingesteld en vol met energie na een lange vlucht van 24 uur. Ze zijn via Istanbul en Praag moeten reizen.
Hier is het momenteel 1 uur , dus we zitten in een andere tijdszone maar we hebben geen last van jetlag
Jammer genoeg gaan we nu moeten gaan want VILNIUS wacht op ons.
Deelnemers Op deze kaart kan je de deelnemende landen terugvinden (donkergroen). Hongarije (lichtgroen) doet helaas niet meer mee. In totaal zijn we met zeven deelnemende landen, verdere info volgt snel! Planning: zaterdag hebben we om 17u20 een vlucht naar Kopenhagen, Denemarken. We maken hier een tussenlanding (landing om 18u50), om rond 20u30 weer te vertrekken naar Vilnius, Litouwen. We zullen daar landen om 23u00.
Normaal start het project op zondagavond, maar we hadden hiervoor geen goede vluchturen en hebben daarom in samenspraak met Pieter Lievens (onze begeleidende docent) besloten om een dagje eerder te vertrekken. Ook Turkije zal een dagje eerder aanwezig zijn. Zondag zullen we samen met Turkije een rondleiding krijgen door Vilnius. Zondag zal de rest van de groep ons vervoegen.
Wij , Sien, Eva, Vincent, Tanja, Sarah, Gitte en Stefanie zijn studenten van het tweede jaar Bachelor Sociaal Werk in de KHK HIK te Geel. In september 2007 is er een uniek project opgestart met de naam PAL IP Vilnius. PAL staat voor Promotion of Active Learning, IP staat voor Intensive Programme en Vilnius is de plaats waar het zich allemaal afspeelt van 5 tot en met 17 april 2008.
Het project wordt mogelijk gemaakt door 42 enthousiaste studenten van 8 verschillende landen en 9 gemotiveerde docenten van elk land.
Via deze blog willen we jullie up to date houden waar we zoal met bezig zijn en hopen we jullie ook warm te maken voor de internationalisering van sociaal werk.
Op onze vergadering hebben we eerst en vooral de thema's verdeeld waar we mee aan de slag zullen gaan tijdens het project in Vilnius :
- Early-retirement - Equal rights of woman - Foster-care and child protection - Juvenile and Social Risc Groups - Migration and ethnic minorities - People with disabilities - Voluntary work
We hebben onze vluchten geboekt en het is nu officieel dat we zaterdag 5 april om 17.20 uur opstijgen in België met een korte tussenstop in Kopenhagen om daarna onze reis verder te zetten naar Vilnius en te landen omstreeks 23.00 uur. Op donderdag 17 april komen we terug naar huis en moeten we al heel vroeg om 6.35 uur onze vlucht op de luchthaven van Vilnius nemen en om 8.00 uur s'morgens landen we weer in ons eigen landje België.
Tijdens de vergadering hebben we ook besproken hoe we het project onder de studenten op de Campus kunnen brengen. Onze doelstelling is om de internationalisering van sociaal werk op multicultureel vlak in onze eigen school tot leven te brengen. Dit ook zeker met het oog op het warm maken van de studenten voor de internationalisering van sociaal werk. Ons project loopt zeker niet ten einde wanneer we de 17de april terugkeren van Vilnius. We kunnen stellen dat we dan aan de hand van ons voorbereidend werk pas echt met onze internationalisation @ home van start gaan. Om dit zo aantrekkelijk mogelijk te maken gaan we een soort van werkstuk maken over het internationaliseren van sociaal werk toegepast op verschillende vakken die je tijdens je opleiding krijgt. Dit werkstuk of paper zal dan als alles goed gaat opgenomen worden door de docenten in de lessen en eventueel ook in de cursussen. Op deze manier zal er ook op onze eigen Campus in Geel aan Active Learning gedaan worden.
We zullen het reilen en zeilen van wat er allemaal gebeurt in Vilnius up-to-date houden via het grote scherm in de Agora en natuurlijk via onze blog door middel van foto's, beeldmateriaal en dagboekteksten. We hopen dat zo iedereen toch kan meegenieten van ons uniek avontuur in Vilnius.
Om nog een tipje van de sluier te lichten kan ik ook al meedelen dat er een festival zal plaatsvinden op de Campus in samenwerking met de studentenraad waarin iedereen kan genieten van het IP in Vilnius.
Bezoek dus af en toe onze blogsite om op de hoogte te blijven,