hallo, hier de route en ons dagelijks verslag !!
Verslag dag 1: 06/06/2010
Vertrek om 9.30 aan Het balanske
Onder een enthousiaste menigte, de nodige zenuwen en een stralende zon begonnen onze stoere benen aan een zoveelste wild avontuur. In Geldenaken nemen de Pellenbergse vrienden met enige jaloezie afscheid als echte broeders. Eens voor bij Namen begonnen we de geur van Frankrijk te ruiken en de gemoederen kregen een vakantie tintje. Naast de Maas tussen Namen en Dinant moesten we plots gaan schuilen. Een forse plensbui deed sommige macho's onder ons al huiveren voor wat nog moest komen. Paul rijdt lek en het gesakker begint. De Vlamingen beginnen in volle verkiezingskoorst te sakkeren over de Waalse infrastructuur en vooral de staat van het jaagpad naast de Maas. De kadans stijgt. Onze benen krijgen voor het eerst warm, warmer en warmer. De adrenaline krijgt pas later zijn kans bij de aankomst in Givet. De ware schoonheid van de natuur begint zich nu pas echt te tonen.
Dag 2:
Ondanks de weersvoorspellingen kunnen we toch droog van start. Een grijs ietwat belgisch wolken tapijt bedreigt onze eerste trappen. Het water van de Maas trekt ons aan en onze kadans stuwt ons dieper Frankrijk in. Nederlandse bootjes met schipper en getrouwen groeten onze tred en ons sierlijk ornaad. De velden en weides worden alsmaar prachtiger. Geuren krijgen langzamerhand pas echt kleur. Plots krijgen we te maken met de eerste kuiten bijters. En het betert er niet op. Na elke afdaling volgt een kleine Ventoux. De Argonne-streek is niet alleen adembenemend maar doet ons bloed als nooit te voren bruisen van leven. Met een kruisteken dank ik stiekem de Heer voor wat we mogen meemaken. Na vele Ventoux's en F1 afdalingen komt het jong gezelschap aan in putje Frankrijk; tussen sprookjes routes van Rimbaud en Verlaine, beken en kanalen, verre plateau's en wolken parels komen we aan in Vouziers.
Pieter
Dag 3
De rit van vandaag begon onder een bewolkte hemel. De zware inspanningen van gisteren waren nog niet helemaal verteerd maar deze rit van Vouziers naar Saint Dizier kondigde zich in in ieder geval gemakkelijker aan. De temperatuur bedroeg 22°, ideaal om te fietsen, hoewel de lange rechte wegen eerder saai waren. Marc had voor de catering gezorgd, maar al tijdens het middageten werden we geconfronteerd met de eerste regendruppels.
Het verdere verloop van de rit werd gereden met de regen als metgezel, nu eens op de achtergrond, dan als striemende partner in het aangezicht.
De laatste 40 kilometer waren zwaar; nu eens snelle afdalingen, dan weer serieuze kuitenbijters die ervoor zorgden dat het tempo zakte en sommigen naar adem deed snakken.
Amper hadden we ons hotel bereikt, of het regende pijpenstelen. We prezen ons gelukkig hieraan ontsnapt te zijn. Het gezellig tafelen achteraf deed veel vergeten en we kijken nu reeds uit naar de dag van morgen.
Valère
Dag 4
Ritje van St.Diziers naar Chatillon sur Seine.Na de stortregen van gisteravond ( we waren toen al binnen ) hadden we toch bange verwachtingen.
De weersvoorspellingen kondigden zich niet goed aan.Deze morgen was er lichte bewolking, soms wat motregen, maar al bij al viel het mee.
We hebben de start genomen langs een kanaal na de Lac du Der en omdat er zo'n mooi fietspad langsliep, hebben we het meteen een 10-tal km. te ver gevolgd.Niet getreurd, we zijn terug op de goeie weg gekomen en langs licht heuvelachtige wegen (?) en mooie landschappen zijn we gaan lunchen in Colombey- les- deux- Eglises.Iets speciaals ? Jawel : de graftombe van Charles de Gaulle. (Boze tongen beweren dat er sommigen van de fietsers een behoefte ...., ik geloof er niets van , maar je weet nooit ).
Na de middagpauze opnieuw prachtige landschappen, buizerds, een reeke, ... weinig verkeer.
De laatste kms, met de stal in zicht (?) werd er even doorgeduwd (36-37km/u) , wel licht bergaf en de wind in de rug.Na de aankomst : eerste werk : fietsen kuisen.
Voor de rest : hotelletje ok, eten ok, compagnie ok, wat wil een mens nog meer.
km : 136
Marc
5de dag Klungeldag
Naar trouwe gewoonte dreigende regenwolken gereed om uit uit elkaat te spatten, het heeft geduurd tot in de namiddag. Tegenslag kwam vroeger, 3 lekke banden in de eerste 7 km bij dezelfde pechvogel met fietswissel tot gevolg. Ondertussen konden we de juiste route niet zo juist meer vinden, resultaat 2 uur vertraging op het traagste uurschema, en om 14:00 middagmaal met tomaat aan het kerkhof met een denkbeeldig kabbelend beekje. In de namiddag konden we niet meer naast de regendruppels rijden werden de eerste punten van de bergprijs uitgedeeld. (1500 meter hoogteverschil op de 130km) Ondergetekende komt niet in het klassement voor. Om 18:15 aankomst in Savigny- les- Beaune, terug droog, naar trouwe gewoonte openden de hemelsluizen volledig na onze arrivé om even later een stroomonderbreking na blikseminslag en een volledige regenboog aan de verre horizon. Melkzuur blijft zich ophopen....
km.130
Paul
6de dag
Heel de nacht had het water gegoten en ik denk dat iedereen er niet gerust in was voor de volgende rit.
Maar toen ik 's morgens om 6.45 u door het raam keek zag ik een blauwe lucht en voelde ik een aangename temperatuur. Het zou dus mogelijks een fijne fietsdag worden. Door het rotweer gisteren waren onze fietsen super vuil en iedereen was er zeer vroeg bij om zijn fiets te kuisen. Om 09.00 u stipt waren wij al op weg richting St. Etienne de Bois. Het was aanvankelijk wat zoeken om uit Beaune weg te geraken, maar wij hadden aan Marc een goede gids en eenmaal we de juiste route hadden gevonden vlogen we erin. Ik zeg duidelijk vliegen want wij gingen inderdaad zeer goe'd vooruit. Om 11.00 u hadden we reeds meer dan 45 km gereden en waren we Chalon sur Saone reeds voorbij. Er was op dat ogenblik nog geen spoor van Julien, die onze chauffeur en koerier was. Ik belde hem dan maar zelf op omdat wij stilaan de pic-nic plaats naderden. Eindelijk was onze koerier weer in ons midden en werden we geloost naar een mooie zon overgoten pic-nic in Ratanelle. Maar zoals elke dag moest de zon plaats ruimen voor bewolking en reden we de ganse namiddag onder een bewolkte hemel, maar met toch zeer een zeer aangename 23 gr. Tijdens onze rit had ik een bizar voorval.Ik keek recht in het achterwerk van iemand dat me blijkbaar iets wilde zeggen Blijkbaar had mijn collega het wat te warm en liet hij in zijn kaarten ( acherwerk ) zien. De namiddagrit verliep verder rimpelloos en onze Fons wist ons nog te verrassen met een zeer mooie onverwachte route. Eind goed al goed en we bereikten ons hotel zonder regen. Dit laatste woord duurde echter niet lang,want zoals elke dag begon het vrij vlug te regenen. Dit weerhield echter Patrick en mezelf niet om nog wat baantjes te trekken in het zwembad van ons hotel. Dus weeral een prachtige fietsdag met een ontspannen sfeer en een aangenaam avondmaal. Op naar onze zevende rit.
Km : 117
Eugène
Dag 7
Vandaag zaterdag 12 juni, zwaar bewolkt rond 6u. Ik sta op en probeer in het zwembad te geraken maar deze is afgesloten, dus niet zwemmen deze morgen.
Ondertussen zijn de wolken weggetrokken en is het weer veelbelovend.
Ontbijt en alles inladen en klaar om te vertrekken rond 9u. Het hotel oogt langs buiten helemaal niet (is een beetje verwaarloosd) maar eigenlijk is dit volgens mij één van de beste hotels tot op heden, zeer vriendelijke bediening, ruime kamers, goed eten en ontbijt en goed functionerende Wifi.
Marc achter het stuur en wij vertrokken, eerst nog een beetje koud maar daarna volle zon en aangenaam, wind in de rug. Een beetje zoeken om van de hoofdweg af te geraken maar daarna mooie en rustige binnenwegen. Zonder dat wij het goed beseffen is 70 km afgelegd en heeft Marc een schitterende stopplaats gevonden aan de Rhône - Pont-Galland. Wat kan een mens meer verlangen?
Het stuur wordt overgenomen door Paul en wij terug op weg. In 't begin drukke banen. Wij vinden een alternatief maar rijden verloren in een woonwijk. Na wat sukkelen zijn wij terug op onze route De weg is in tegenstelling tot vanmorgen veel zwaarder : dalen en vooral stijgen. Geregeld op elkaar wachten en verder rijden. Wij spelen de volgwagen kwijt en rijden tot aan een observatorium. .Wij spreken opnieuw af met de volgwagen (route D126), missen elkaar en fietsen uiteindelijk rechtstreeks naar onze eindbestemming Hotel De La Gare in St;Jean de Bounay., waar wij aankomen voor de volgwagen (het is dus duidelijk een volgwagen) om16u30. Ons voornemen om minder alcohol te drinken zijn wij snel vergeten. Na deze relatieve zware tocht (118 km - 845 hoogtemeter) is een schuimend glas of twee zeer welkom.
Wij nemen bezit van onze kamer en proberen te douchen zonder vast te raken in de nauwe douche deuren.
Wij eten in de stad, aangezien het restaurant van het hotel gesloten is. Ons tafel is gereserveerd in de lokale pizzeria wat blijkbaar op zaterdag avond geen overbodige luxe is. Het eten is bijzonder lekker maar wordt in reeksen van 2 borden geleverd wat ons de gelegenheid geeft uitgebreid commentaar te leveren op de vele (vrouwelijke) klanten. Blijkbaar vallen wij ook in de smaak bij de chef die ons op een digestief tracteert (Génepy - waar blijven onze voornemens / morgen weten wij wel beter!).
Morgen zijn het verkiezingen in België: zal Bart Dewever België mogen of moeten redden? Sorry hier schijnt de zon!
Achter mij wordt het traject voor morgen voorbereid (117 km en meer dan 1000 hoogtemeters). Gelukkig zijn dit zorgen voor morgen?
Km : 113
Patrick de M
Dag 8
Stond in mijn agenda rood aangeduid als zware rit, zal ook zo blijken.
Na een onrustige nacht, veel straatlawaai, warme kamers, muggenbeten en misschien ook het idee van te weten wat er nog te verwachten is tijdens de dag.
Om 07.30u eerste alarmsignaal, batterij van vrachtwagen liet het afweten, kan er blijkbaar niet tegen dat GPS en frigoboxen de ganse nacht blijven draaien
. Geen nood, we logeren Chez Bricole en met de nodige kabels en jeep, wagen terug aan de praat gekregen.
Om 9u stipt vertrekken we onder een grijze hemel met 16graden, na een tiental kilometer begint het al op te warmen en beginnen we aan een eerste beklimming naar een plateau van ongeveer 500m hoogte. Hierboven kunnen we toch genieten van het bosrijke gebied, de weides en meren of hoger gelegen moerassen, zeer rustig met langs de wegen metershoge varens en onkruid, waar we bij ons maar kunnen van dromen; om groen! (we zijn vandaag zondag 13juni) van te worden.
Na de lange afdaling naar de vallei gaat het in snelle tred naar Roybon en door het Fôret de Chambaran naar ongeveer 600m hoogte (uw nederige dienaar ziet ze voor de 2de maal vandaag vliegen onder een pletsende regen!). Boven aangekomen is het terug volop genieten van de vergezichten, met links de Alpen, weliswaar in de mist en rechts de heuvels van het Centraal Massief (in de zon) ondertussen begint het droog te worden en op te warmen. Via de Col de la Madeleine een lange afdaling naar ons bevoorradingspunt in de vallei van de Isère. In de afdaling eventjes paniek, van een bij onder mijn helm een steek gekregen, door de wonderbare kus van Paul en zalf van Marc alles onder controle en verder naar beneden naar St Lattier aan de oevers van de Isère waar onze begeleidingswagen niet te vinden is, zit ergens verkeerd in een bos.
Na het nuttigen van onze 6 stokbroden, 1kg tomaten, 750gr salami, 500gr paté, 1 camembert en 500gr hesp begint het stilaan op te warmen. Zoals gewoonlijk bel ik s middags naar onze volgende halte om onze komst te melden
.Bonjour, ici le répondeur de lhôtel Grand Hôtel à Crest, nous sommes fermé jusque lundi soir 18hr, laisser un message après le biep
..
Niet getreurd,zal wel een vergissing zijn, is al altijd perfect verlopen. Wij met een overvolle maag terug de baan op, we hebben ondertussen al geleerd dat na een afdaling naar de vallei van beek of rivier er terug een stevige klim volgt, hier dus ook en zal ik voor de 3de maal vandaag gaan sterven.
De beklimming van Barcelonne staat in mijn geheugen geprent en via pittoreske dorpen beginnen we stilaan aan onze afdaling naar de Drôme vallei en onze eindbestemming Crest. Aan het hotel aangekomen
.Fermeture hebdomadaire, ouverture lundi 18hr
Eventjes al ons gezond verstand (wat er op dat ogenblik nog overbleef) tezamen geraapt en in een lokale bar info gevraagd voor eventuele logementmogelijkheden. Zeer vriendelijke en gedienstige mensen die onmiddellijk via internet en telefoon zijn beginnen te zoeken. We zijn uiteindelijk 1u later in Chabrillan (op 6km) terecht gekomen Lauberge Centre la Plaine (oude gerestaureerde boerderij) met zwembad, binnenkoer en prachtige kamers, een echte aanrader in een zeer rustig en idyllisch decor gelegen.
Vandaag echt afgezien maar 200 per cent genoten van prachtige rit.
Km : 132
Julien
Dag 8
Vandaag onze laatste trip tot aan de voet van de Mont Ventoux.
De laatste maar zeker niet de gemakkelijkste, na welgeteld 1 km reeds een beklimming van 4 km met een percentage van om en bij de 6 % en dit met koude spieren, een troost telkens boven op een helling konden we genieten van een mooi vergezicht,
In Valreas zijn we gestopt om te eten in een klein eethuisje, een sla van de chef daar hij vernam dat we Belgen waren, heeft hij nog wat frietjes gebakken en als dessert kregen we twee borden met lekkere kersen en een kaas schotel.
Nog 35km tegaan.
Aangekomen in Vaison la Romain zijn we drie belgische vrouwen tegengekomen, wat bleek ,het was Magda, Greta en Felice, ze waren ons tegemoed gefietst. Na het nuttigen van een lekkere pint hebben we samen de laatste 10 km gereden om iets voor 17 uur in Malaucène aan te komen.
Km: 85
Deze negen dagen waren mooi, zwaar maar door de vriendschap, de steun, hebben we ( de Balanskesbikers) het toch
volbracht, weer iets om trots op te zijn.
Fons
Bij deze willen we alle personen bedanken voor hun bijdrage.
Bijlagen:
Route Maulaucène.doc (259 KB)
|
In juni rijden we met een 8 tal Tandem bikers uit Het Balanske met de fiets naar de Mont Ventoux !!
Daar we ons betrokken voelen met Het BALANSKE willen we ons graag laten Sponseren.
Onze vrienden uit Bolsward
