Vangen en terugzetten Snoekclub Runkelen nu ook op
http://www.snoekclubrunkelen.heliohost.org
Voor plaatsing van reacties en foto's kan je terecht op snoekclubrunkelen@skynet.be
12-04-2010
Clubkampioenschap deel 6
Door omstandigheden (vakantie en tuin) verschijnt dit artikel wat later dan normaal, doch beter laat dan nooit. Met 18 snoeken en 1 snoekbaars werd dit één van de betere wedstrijden.
De top 5: 1. Team Drillieux Frank en Brent: 211 cm. 2. Team Vandenreyt-Buvé: 176 cm. 3. Team Digneffe-Loneux: 167 cm. 4. Team Haenen-Crabbé: 154 cm. 5.Team Drillieux-Faux: 140 cm.
De laatste wedstrijd heeft plaats op zaterdag 24 april eerstkomend. De kampioenenhuldiging is voorzien op zaterdag 5 juni 2010 in zaal Halleman.
Vandaag naar de vijver toe en met wat geluk er een paar mogen vangen.Het was behoorlijk fris met een koude NO wind. Toch was het fijn aan het water.Op de andere vijver was er in de namiddag een wedstrijdje door de vaste stok vissers,maar er werd niet echt goed gevangen vertelden ze me.Water nog te koud?.Mark J.mocht net voor aanvang van de wedstrijd de foto van de snoek maken wiens kleurschakering ik mooi vind.Ze was ook goed in conditie en gaf me een mooie dril.
eindelijk wat tijd gevonden om er werk van te maken. Zo gaat dat met gepensioneerden.....
Ik had in november bij de opendeur van Dekock een nieuwe lichte St Croix hengel in promotie gekocht en door de lange en harde winter had ik er nog maar weinig mee gevist en nog helemaal niets mee gevangen; niet op de clubvijber maar ook niet tijdens mijn twee recentste bootvistrips. Dus moest die harnekkigheid deze week gebroken worden.
Dus ging ik maandag 5 Apr met veel goeie moed aan de slag want ik zat helemaal alleen aan het water. En mijn nieuwe hengel werd voorzien van de succesrijkste spinner van mijn herfsttrip naar Zweden. Dat zou dus niet mogen mis gaan. Maar toch; het kon niet baten; zelfs niet toen de spinner werd vervangen door kleine shads en kleine pluggen. Mijn nieuwste aanwinst bleef uitblinken in onmacht. Godzijdank kon ik twee beten versieren op zwaarder kunstaas aan een zwaardere St Croix. Allebei aan een jerkbait en goed voor een 60-er en een 70-er. Maar daarmee was de ban nog niet gebroken.
Donderdag; op de terugweg van het containerpark; reed ik even langs de vijver om wat te drinken. Onze voorzitter stond op snoek te vissen samen met ons jongste lid (sorry maar ik ben zijn naam even vergeten). Dus ben ik even een praatje gaan maken. En wat bleek : onze jongste had letterlijk de maat genomen van onze voorzitter. Met 8 tegen 5 en een metersnoek (101 Cm) als toemaatje. Geef toe; voorhistorische cijfers en dat aan een hengeltje van de Liddl........ . En dat tijdens je paasvakantie! Z'n enthousiasme kende geen grenzen al vrees ik een beetje dat zijn mama niet zo gelukkig zal geweest zijn met een fleece vol met snoekenslijm. Als je hoorde wat ze daarnaast nog gemist hadden aan beten, dan moesten ze wel bijten als gekken.
Die avond dacht ik bij mezelf : "dan is het morgen toch het moment om de ban te breken". Dus 's anderendaags ben ik vroeg gaan vissen in Runkelen. Voor de verandering gewapend met een hengel met doodaas en een actieve hengel. De doodaashengel ging gelijk goed met 3 vissen in een paar uur (77, 87 en 66). Maar op mijn dure nieuwe aanwinst bleef het vervelend stil ..... en stil. Het weer was ondertussen zo mooi geworden, dat ik een wandelingske ben gaan maken in het natuurreservaat achter de vijver. Moet je ook maar eens doen als het niet lekker loopt.
In de namiddag wist ik dan toch een 4e snoekske te vangen op mijn actieve hengel; maar alweer op een zwaardere voorzien van een jerkbait. Hoe erg ik ook mijn best bleef doen; mijn nieuwste aanwinst is nog steeds zonder snoek. Wel heeft hij ondertussen toch een beetje van zijn kwaliteiten onthuld bij de lange drill van een vals gehaakte schubkarper van 91 Cm.
Zo zie je maar dat dure hengels zeker niet beter vangen.
Zaterdag 20 maart: aan ons clubwater is geen kat te bespeuren, laat staan een snoekvisser. Ik besluit om een stekje te kiezen aan de overzijde, rechtover de waterpomp. Tijdens het klaarmaken van mijn baitcaster zie ik dat de dobber van de reeds in stelling gebrachte levendaashengel kuren begint te vertonen. Dit moet reeds een aanbeet zijn! Inderdaad, enige ogenblikken later kan ik een vijftiger aan land brengen. De aanbeet van waarschijnlijk een snoekbaars kan ik nadien niet verzilveren. Even later krijg ik het gezelschap van Stijn. We zijn dan uiteindelijk toch met twee vissers actief. Wanneer Fons even later een praatje komt slaan, verdwijnt plots mijn dobber opnieuw en dit keer met een rotgang. Een zestiger is het resultaat. Als Stijn en ikzelf besluiten om in de kantine een drankje te gaan kopen worden de dobbers van de levendaashengels netjes naar de kant gehaald op die wijze dat het aasvisje in de oeverzone net onder water drijft. Bij onze terugkeer, nog geen twee minuten later, merk ik tot mijn verbijstering dat één van mijn hengels verdwenen is. Even later zie ik hem drijven, net naast de waterpomp. Uiteindelijk kan Stijn hem met een welgemikte worp van zijn spinhengel naar de oever sleuren om dan aan een natte hengel een snoek te drillen. Gelukkig bleek deze netjes in de bek te zijn gehaakt. Mijn geluk kon niet op, zeker wanneer even later twee snel na mekaar volgende aanbeten twee mooie snoeken opleveren. Ik besluit om de ondiepe oeverzone met een screaming devil uit te kammen. Bij mijn derde worp lijkt deze ergens vast te komen zitten, doch het obstakel begint te bewegen en de top van de baitcaster kromt zich onder het gedreun van een knoert van een in de flank gehaakte snoekbaars. Stijn, die ondertussen de hoop op een aanbeet had opgegeven, kan een tijdje later een prachtige tachtiger haken en landen en zet nog even later een punt achter deze geslaagde visdag met een tweede snoek. Al met al een betere visdag. Samen vingen we dus zeven snoeken, werd een pracht van een snoekbaars op de gevoelige plaat vastgelegd en kwam ook een verloren (hengel)zoon weer thuis (aan land). We hebben er nog eentje op gedronken en zijn dan tevreden en braaf huiswaarts gereden.
Vandaag zat ik voormiddag alleen aan de vijver en had toen ook nog niks gezien. Namiddag kwam Patrick H me vergezellen en ving ik een snoekje,niet groot maar met een mooi paaikleedje aan. Patrick ving twee stuks kort na mekaar. Ook Tom G kwam ter plaatse en mocht er ook eentje vangen. Patrick wierp wat met de aruku en dacht even een meterman te drillen,maar toen hij korter aan de kant kwam bleek dat hij de mooie snoekbaars in de flank had gegrepen van 85 cm die ik een paar weken geleden had gevangen met dood aas. Toch gaf de snoekbaars hem een goede adrenaline stoot. Op de andere vijver zaten een tiental vaste stok vissers,maar er werd niet echt veel gevangen. mvg: Erwin.
Vandaag naar de vijver toe waar ik de ganse dag alleen heb gezeten. Ergens wel wat begrijpelijk,daar er gisteren wedstrijd is geweest. Het zonnetje scheen,doch er stond een koude N O wind. Met de wind in de rug viel het allemaal goed mee en tegen 11 u mocht ik er eentje vangen met de ratelaar aan mijn nieuw Predox hengeltje wat me tot nu toe erg goed bevalt. Voor de rest nog een paar kleine volgers gehad tot bijna in de kant maar ze lustten de ratelaar niet. Levend en dood aas geen tik gezien. Op de andere vijver zaten ook nog 3 man met de vaste stok bezig en alhoewel er nog niet zo veel werd gevangen,toch zaten ze er geconcentreerd bij en hadden er lol in en daar gaat het om. mvg: Erwin.
De vangsten van voorgaand weekend, alsmede deze van de daaropvolgende dagen beloofden veel goeds. Helaas verstoorde een ijskoude en snerpende noordoostenwind alle goede moed en dito voornemens. De snoek was echt niet op jacht. De vangsten waren dan ook navenant. De top 4 van vandaag: 1. Team Vandeborne-Vandeborne: 152 centimeter. 2. Team Groenendaels-Champagne: 132 centimeter 3. Team Schepmans-Goossens: 67 centimeter 4. Team Geijsenbergh-Drillieux: 58 centimeter De zesde wedstrijd - Paastrofee - wordt gevist op zaterdag 3 april eerstkomend. Zevende en laatste wedstrijd is voorzien op zaterdag 24 april.
Dit was zaterdag mijn verjaardagsgeschenk. Met nog een paar snoekjes erbij was mijn dag goed.
Voor nog 4 andere leden was de dag ook prima,want ze vingen ieder twee, drie en zelfs vier snoeken.
Erwin, van harte proficiat met je vangst en met je verjaardag.
Zaterdag 13 februari 2010. Wat verleden week nog een pril begin van een nieuwe lente leek is weer omgeslagen in sneeuw, ijs en een koude noordoostenwind. Toch bracht deze wedstrijd enkele snoeken tijdelijk naar de bevroren oever. Zoals altijd waren er weer winnaars en natuurlijk ook verliezers. De top 4 van deze wedstrijd: 1. Team Merckx-Meulemans: 217 cm. 2. Team Schepmans-Goossens: 127 cm. 3. M. Vandeborne: 73 cm. 4. Team Dignef-Loneux: 71 cm. Volgende week zondag verwachten we iedereen op de restaurantdag. Alvast smakelijk eten en veel werkgenot voor de helpende handen.
De klok tikt net half negen. Ik heb nog maar pas mijn levendaashengel in stelling gebracht als de schuifdobber reeds verdwijnt. Luttele seconden later plooit het stokje prachtig door en kan ik na een korte strijd de eerste snoek van de dag landen. Een tijdje later komt onze voorzitter me gezelschap houden en deze weet er even later eentje te landen die zijn dode aasvis niet met rust kon laten. Met een spinnerbait brengt hij even later nummer twee aan land wanneer plots de top van mijn lichte baitcaster vertelt dat een snoek mijn abuplug heeft gepakt. Een korte dril eindigt jammer genoeg in een losser. Ook onze voorzitter dient er noodgedwongen een paar te laten gaan. We hebben ondertussen het gezelschap gekregen van Frankie en ook Stijn meldt zich wat later aan. Dat ze het de laatste tijd goed doen op dood aas bewijst Jean-Pierre door een derde snoek te landen. Stijn die nog maar net aan de slag is, kan er eveneens eentje tijdelijk het natte door het droge laten verwisselen. Met spijt in het hart dien ik reeds omstreeks het middaguur naar huis te keren, maar een mens heeft soms nog andere verplichtingen nietwaar. Ik heb mijn collega's nog veel geluk voor de rest van de visdag toegewenst. Dit alles belooft voor de wedstrijd van volgende week. Hopelijk steken de weergoden geen (vis)stokken tussen de wielen.
Vandaag vrijdag 5 februari van 15u tot 16u30 het hoofd gaan leegmaken aan de clubvijver. Dat resulteerde in 2 vissen, eentje op kunstaas (+/- 85cm) en een jonkie op levend aas. Mooi als je zomaar eventjes een lijntje gaat uitgooien en dan toch een paar vissen kan verschalken. Groetjes Werner
Er zijn zo van die rare dagen en rare momenten. Vandaag zo een dag
gehad. Deze morgen naar de vijver toe en op een half uur tijd mocht ik
4 snoeken vangen. Doodaas scoorde goed. Pluggen of shads wilden ze
niet. 's Middags kreeg ik het gezelschap van Harald O.,die tot ongeveer
3 u heeft geprobeerd met pluggen,maar hij kon niks verleiden. Even
later kwam onze webmaster Eddy een praatje slaan en mocht ik nog een
snoekje landen met laat ons zeggen levend aas,alhoewel het beestje al
een tijdje aan de kalme kant was. Tegen 5 u naar huis met als resultaat
5 snoeken tussen de 60 à 75 cm. We hebben al erger meegemaakt hé. Erwin.
Het is bijna middag wanneer ik aan ons clubwater verschijn. Onze voorzitter en Werner uit Tongeren hebben er al enkele uurtjes opzitten en met succes. Werner wist reeds twee snoeken tijdelijk aan het water te onttrekken. Jean-Pierre deed het met drie snoeken nog iets beter. Zijn eerste worp van de dag met kunstaas had reeds een beet opgeleverd. Kort na mijn aankomst kregen we ook nog het gezelschap van Ronny. Na een half uurtje met kleiner kunstaas aan de gang geweest te zijn - om een nieuwe lichte baitcaster uit te proberen - zag ik plots dat de dobber van mijn andere hengel verdwenen was. De lijn liep langzaam weg. Even gevoeld, een aanslag en een hanger! Blijkbaar een mooie vis, doch jammer genoeg heb ik hem niet mogen zien. Ineens was er niets meer. Jean Pierre wist mij te vertellen dat hij bij een van zijn volgende worpen een kanjer aan de lijn had gehad die maar niet van de bodem wou komen en uiteindelijk eveneens loste. Een kwartier later kreeg mijn dobber rare neigingen: ging eventjes onder, kwam terug aan de oppervlakte, verschoof een tweetal centimeter en begon dan als het ware te beven. Even aan de lijn voelen deed me besluiten aan te slaan. Waarachtig een hanger en een snoekje dat netjes, maar toch zo fragiel was gehaakt, dat het onthakingsproces slechts een paar seconden in beslag nam. Een paar minuutjes later kon Ronny aan de andere zijde van het water eveneens een snoek van toch wat groter formaat, landen. Spijtig genoeg kon ik geen foto maken. Dat de snoeken er wel waren, af en toe trek hadden maar toch ongelooflijk voorzichtig bleven, bewees een derde nauwelijks zichtbare beet waarvan de initiatiefnemer spijtig genoeg na een korte dril het voorbeeld volgde van vele van zijn soortgenoten, dag met het staartje deed en een ontredderde visser op de oever achterliet. De ondanks veelvuldige lossers, talrijke aanbeten - onze voorzitter alleen kon er een tiental op zijn naam schrijven - lieten ons echter besluiten dat onze snoeken stilaan uit een diepe coma begonnen te ontwaken en met ons vieren konden we toch een zevental van deze aanbeten verzilveren. Groetjes en tot aan de waterkant.
Vandaag naar de vijver toe en met 3 snoeken mag ik zeker niet klagen. Eindelijk. Zat er de ganse dag alleen. Tijdens de morgen nog vaak regen,maar nadien droog weer en zelfs liet de zon zich even zien. Zeker de helft van de vijver is ijsvrij. Nu maar hopen op wat positieve temperaturen en ook dat de snoeken weer wat meewillen,dan komt alles in orde. mvg: Erwin.
Vorige zaterdag heeft Rhonny VDV de ganse dag gevist met kunstaas en levend aas. Resultaat; één baars van ongeveer 30 Cm maar geen snoek gezien. Als je dan ziet dat Erwin daags nadien 3 snoeken vangt; dan blijkt weer maar eens dat het snel kan omslaan van uitzichtloos naar goed vangen. Maandag was er dan volgens Joke niemand aan de slag. Ik denk er aan om morgen woensdag zelf een paar uurtjes te gaan vissen. Ik hoop dat ik er niet alleen ben. Mvg Fons
Vandaag nog eens naar de vijver toe,maar de snoeken waren weer niet thuis. Denk dat ze momenteel in Ibiza zitten hi hi. Toch maar een paar foto's genomen van de vijver. De winter heeft ook zijn charmes. Zat er de ganse tijd alleen,maar dat geeft niet. mvg: Erwin.
Het einde van zowel het jaar nadert met rasseschreden. De weergoden waren ons nog eens gunstig gezind bij temperaturen van +9°C. Heel lang geleden en slechts een kort intermezzo want begin volgend jaar duiken de temperaturen weer onder het vriespunt. Dus oordeelden 4 leden hun moment gekomen om nog een snoekske te vangen. Toen ik om 1300 Hr langs ging aan de vijver had JP Polleunis; terug na een quasi eindeloze reeks doe het zelf taken; stond heel scherp en wist 3 snoeken te vangen met kunstaas. Patrick H; Erwin B en de voorzitter hadden veel minder "piet" en hielden het toen nog bij een blanco score. Ik hoop dat de rest van de namiddag toch nog wat snoek aan de kant bracht.
Een raar volkje: een glibberig en gevaarlijk wegdek wordt in de vroege ochtend getrotseerd om op een ijskoude tweede kerstdag samen te komen voor een lekker dagje vissen op snoek en ze hebben er nog geld voor over ook. Menig normaal burger denkt hier zo over. Maar ja, wij behoren niet tot die groep. Wij zijn roofvisjagers. De vijver was in de dagen voordien volledig ijsvrij gemaakt. Je moet het maar doen. Het werd dus een dagje vissen tussen het ijs op de oever want het bleef de ganse dag bitter koud. De snoeken hielden zich warm tegen de bodem en hielden de lippen stijf op mekaar. Toch lukte het Jean-Piere Janssens om met de plug een leuke kerel te verschalken. Tom pakte er eentje op levend aas en bijna ook een mooie baars. De gehaakte snoek van Eddy loste jammer genoeg juist voor de oever. Wat er ook van weze, we kijken al uit naar de januari-sessie en uitbaters, proficiat voor het heerlijk kerstmenu. Resultaat derde wedstrijd: 1. Team Janssens-champagne (70 cm) 2. Team Groenendaels-Minnaert (54 cm)
Dit was het enige vrije plaatsje wat er nog te vinden was aan de vijver om toch nog een beetje te kunnen vissen. We schrijven dus zondag 20 december. Heb een dikke vier uur geprobeerd op de groene mannen,maar het enige wat ik gekregen heb was redelijk wat wind en veel sneeuw. Toch een fijne dag gehad in mijn eentje aan een stukje water.
. En dat tijdens je paasvakantie! Z'n enthousiasme kende geen grenzen al vrees ik een beetje dat zijn mama niet zo gelukkig zal geweest zijn met een fleece vol met snoekenslijm. Als je hoorde wat ze daarnaast nog gemist hadden aan beten, dan moesten ze wel bijten als gekken.
