Vangen en terugzetten Snoekclub Runkelen nu ook op
http://www.snoekclubrunkelen.heliohost.org
Voor plaatsing van reacties en foto's kan je terecht op snoekclubrunkelen@skynet.be
27-12-2006
3e Kerstdag
Omdat het clubwater op Kerstdag en 2e Kerstdag gesloten was, hadden de snoeken 2 dagen rust. Vandaag daagden 8 vissers op om die rust te verstoren. De snoek was niet echt opgezet met de rustverstoorders. In de voormiddag werd helemaal niets gevangen. In de namiddag werden toch nog 3 snoeken gevangen (80- & 90-ers). Eentje werd gevangen aan levend aas, een tweede aan doodaas en de derde aan kunstaas. Erwin miste nog één op levend aas. Voor de rest misten zowel de voorzitter als ikzelf elk 2 snoeken aan kunstaas. Goed nieuws voor de actieve snoekvisser want de snoek doet het daarmee op kunstaas minstens even goed als op natuurlijk aas.
PS : Erwin ving vorige zondag deze snoek van 107 Cm (zie bijgevoegde foto). Het is alweer een verbetering van het clubrecord. En ook deze werd gevangen aan kunstaas. Wie doet beter en wanneer gaan wordt de 110-grens doorbroken?
Je kan nu ook een reeks foto's bekijken over de roofvisdag van november 2006. Het werd een zeer geslaagde manifestatie met een aanzienlijk aantal jeugdige vissers. De grootste snoek die tijdelijk het droge voor het natte verkoos, had de respectabele afmeting van één meter en drie centimeter. Onze bijzondere dank gaat uit naar Pol Heymans voor het ter beschikking stellen van de foto's. Klik op het item "fotoalbum" in de linkerkolom.
- De start en het einde van het snoekseizoen wordt tijdig medegedeeld. - Ieder lid wordt geacht de clubregels na te leven. - Er wordt iedere dag gevist van 9 uur tot 17 uur met uitzondering van de dinsdag. - Een dagvergunning bedraag 5,00 en deze moet men voor de aanvang van het vissen betalen. - Men mag maximum 2 lijnen gebruiken. - Men moet tijdens het vissen aanwezig blijven bij de vislijnen. Als men eventjes wil pauzeren, gelieve de vislijnen uit het water te houden. - Er mag gevist worden met alle kunstaas. Ook mag men vissen met levend aas, maar getakeld voor het direct aanslaan. - Iedere snoek of snoekbaars moet na het vangen, in de hand langs het kieuwdeksel zorgvuldig onthaakt worden.. De vis moet hierbij in het gras worden gelegd. Daarna moet hij direct terug in het water worden gezet. - Het is ten strengste verboden om vis mee te nemen. - Voor niet-leden is het verboden te vissen op roofvis. - Bij vervalsing van het reglement of een andere overtreding volgt er een uitsluiting en dit wordt door het bestuur beslist. - Elk lid mag deelnemen aan het clubkampioenschap, bestaande uit zes wedstrijden. - De wedstrijden vinden plaats op zaterdag van 9 uur tot 12 uur en van 13.30 uur tot 16.30 uur. - Voor elke wedstrijd is een inschrijvingsgeld vereist van 10,00, middagmaal en versnapering inbegrepen. - Op het einde van het seizoen wordt een prijsuitreiking voorzien. Om in aanmerking te komen voor de prijzentafel moet men minstens 3 van de 6 wedstrijden hebben meegevist. Tijdens iedere wedstrijd zal er ook een tombola worden voorzien, alsmede een verrassingspakket voor de winnaar van de dag. - Iedere maand wordt een bonuspakket geschonken aan degene die de grootste snoek of snoekbaars van de maand heeft gevangen.
Fotoreportage van de jeugdinstructiedagen in Runkelen
Op de site van de Vlaamse Roofvis Federatie (www.vrf.be) staat een mooie fotoreportage van de jeugdinstructiedag 2005. Klik op de link en je wordt doorgelinkt naar deze site. Klik vervolgens op "jeugdwerking" en klik daarna op de foto die bij de jeugdinstructiedag Runkelen hoort. Niet ongeduldig zijn want het neemt effe tijd om de file van 13 MB in te halen. Geniet alvast van de mooie foto's van dit jeugdig enthousiasme aan onze clubvijver.
Hebt U leuke foto's over het vissen op de clubvijver; mail ze dan door naar alphonse.laporte@skynet.be. Dan voeg ik ze toe in deze slideshow. Dank bij voorbaat.
Dubbelklik op de foto en dan wordt je doorgelinkt naar de slideshow. Veel kijkplezier
Onze voorzitter heeft nu geen tijd meer om te werken. Hij vist nu diverse keren per week, naarstig op zoek naar de grootste snoek. En de afgelopen week was het bingo want met een snoek van 106.5 Cm heeft hij het clubrecord anderhalve Cm scherper gesteld. Alweer doodzonde dat er niemand van de aanwezige hengelaars in bezit was van een fototoestel. In elk geval de snoek zwemt weer en dreigt volgend jaar de 110-grens te doorbreken.
Op zaterdag had de 2e wedstrijd van het criterium plaats. De 20 deelnemers brachten 13 snoeken aan de kant waaronder toch al weer ééntje van 103 Cm. Sinds de opening zijn er nu al tiental metersnoeken gevangen.
Omwille van St Elooi-naweeën heb ik zelf gevist op zondag hopend dat de vele wind en regen de bijtlust zou aanscherpen. In de voormiddag ving ik een snoek van 52 Cm op kunstaas. In de namiddag miste ik nog een beet en ving nog 2 snoeken aan natuuraas; ééntje van 58 Cm en ééntje van 70 Cm. En de maat van Sven, waarvan ik de naam alweer vergeten ben, ving nog een 60-er.
Net als bij de opening is het vandaag weer uitermate zacht (15 tot 18 °C) want de strakke zuidenwind voert zachte lucht aan uit Afrika. Met 5 hengelaars keert de gebruikelijke rust terug aan de waterkant. Om 1500 Hr waren 5 snoeken gevangen waaronder één van 96 Cm (zie foto).
Op woensdag 15 Nov 06 ging het nieuwe snoekseizoen van start. En dat ging niet onopgemerkt voorbij. 14 enthousiastelingen kwamen midden in de week opdagen en vooral genieten van het alweer zachte en zonnige weer. In totaal werden 47 vissen gevangen waaronder enkele prachtexemplaren. Er werden alweer 2 metersnoeken gevangen. De grootste 105 Cm werd door Patrick Peeters gevangen aan een minuscuul plugje van net geen 8 Cm. Daarnaast ving Jacques nog een snoek van precies 100 Cm. Ook de snoekbaars liet van zich spreken met eerst twee kleinere exemplaren (63 en 54 Cm) en later 88 Cm en na de middag zelfs nog één van 91 Cm.
De snoekclub van Runkelen (visvijvers De Heidemeren) organiseert vandaag haar jaarlijkse roofvisdag, in samenwerking met enkele gekende roofvishengelaars. Er zijn ook standjes waar je terecht kan voor kunstaas, hengels en ander visgerei en je kan je er zelfs een nieuwe (Belgische) visboot aanschaffen.
Aan het water kan je terecht voor demonstraties. In één van de hengelaars herken ik mijn oude vriend Rohnny. Hij is aan de slag met een baitcaster met reel en kunstaas. Vissen met een reel is nog niet echt mijn ding want zelf heb ik er nog geen. Even oefenen Rohnny? Natuurlijk. Ik krijg, onafgezien van een piepklein pruikje, het kunstaas toch een aardig eindje weggezet en breng de Rapala Husky Jerk met enkele bewegingen vanuit de pols, in beweging. Tijdens het binnendraaien van het kunstaas na de derde worp zie ik vanuit mijn ooghoeken hoe een snoek praktisch voor mijn voeten een aanval inzet op de Husky Jerk. De aanslag is meteen raak. De baitcaster kromt zich en even later kunnen we een mooi snoekje op de kant brengen en samen met Rohnny vereeuwigen op de foto. Aangezien we geen echt fototoestel bij de hand hebben, moet het dan maar gebeuren met het cameraatje van de GSM.
Het etentje en bijhorende drank van de voorbije avond zit nog wat in mijn botten wanneer omstreeks zeven uur de wekker afloopt, doch voor het overige voel ik me uitzonderlijk fit. Tijd voor een dagje snoekvissen.
Het plasje ligt er tamelijk rustig bij en er zijn reeds enkele hengelaars aan de slag. Wat ik onmiddellijk doorheb is dat we vandaag niet in slaap zullen vallen... het is koud.
Ik besluit om te vissen met een getakeld aasvisje. De tijd van de enkele haak of de gefleurde tripple ligt ver achter me. Een haak door het neusgaatje van de aasvis en een tweede langs het rugvinnetje volstaan om bij een aanbeet razendsnel te slaan. Bijna altijd zal de snoek mooi vooraan in de bek gehaakt zijn zodat je hem of haar ongeschonden kan terugzetten.
Veel actie lijkt er niet in te zitten vandaag en de uren vorderen. Ik besluit om een tijdje met kunstaas aan de slag te gaan. Een Rapala jointed moet hier ook vis op de kant kunnen brengen en anders zal een spinner die klus wel klaren. Prachtige voornemens, maar vandaag ben ik weer wat lui en besluit na een tijdje opnieuw over te schakelen op een getakelde aasvis.
Geen slecht idee blijkt. De dobber verdwijnt als een bliksem onder water en luttele seconden later kan ik de strijd aanbinden met een prachtige snoek die na landing 82 cm op de meetlat aangeeft en daarbij nog zeer proper vooraan in de bek is gehaakt zodat hij ongeschonden van zijn avontuur kan bekomen in de diepte van het rustige water.
Her en der wordt ondertussen nog een snoekje gehaakt. Een collega-visser rechts van mij weet waarempel een snoekbaars van 75 centimeter te haken op kunstaas.
Het is roofviswedstrijd bij de snoekclub van Runkelen, waarbij ik me onlangs heb aangesloten. Deze club hanteert de slogan "vangen en terugzetten" zeer strikt en gelijk hebben ze. Enkel op die manier behoudt je een goed roofvisbestand dat op zijn beurt zorgt voor menig prachtig visuur.
Ik ben al vroeg aan de vijver en heb nog ruimschoots de tijd voor een paar koffietjes die deugd doen op zo een vroege zaterdagmorgen.
Wanneer omstreeks 9 uur het startsein wordt gegeven gaan heel wat deelnemers onmiddellijk aan de gang met kunstaas. Zelf hou ik het voorlopig bij een getakelde aasvis.
Het visje zwemt geen twee minuten zijn rondjes, of de dobber wordt met kracht onder water getrokken. Snel tel ik tot tien, draai de lijn ondertussen strak, voel vis en sla aan. Een stevig buigende hengel is het resultaat. De vis laat zich inmiddels niet onbetuigd en gaat een paar keren goed door de molenslib. Uiteindelijk kunnen we een mooi snoekje van 73 cm landen dat na een paar circussprongetjes toch ongeschonden terug kan worden gezet.
Hetzelfde scenario van verleden week herhaalt zich ook nu. Welk kunstaas ik ook probeer, een aanbeet blijft uit. Vanuit mijn ooghoeken zie ik Fons ondertussen een flinke snoek haken op een plug. Na meting blijkt deze de toch respectabele lengte van 94 centimeter te bereiken.
Ik besluit om het maar opnieuw met getakeld aas te proberen en waarachtig, de aasvis is nog niet te water of de dobber verdwijnt. Een snoekje van 60 centimeter kan even later tijdelijk het natte voor het droge wisselen.
Wanneer omstreeks 12 uur het eindsignaal van de eerste ronde weerklinkt, begint het binnen in mij aardig te rommelen. Van snoekvissen krijg je een reuzenhonger. Geen probleem bij deze club: een gratis middagmaal, inclusief soep en drankje zorgt voor de versterking van de inwendige mens. Het vogelnestje smaakt prima en doet vergeten dat de namiddagsessie een dode mus wordt.
Morgen zal er van vissen, naar alle waarschijnlijkheid niet veel in huis komen. Ik besluit om mijn snipperdag "op te offeren" voor een dagje snoeken.
Het plasje ligt er rustig bij en een winterzonnetje maakt het leven best aangenaam. Je moet dan wel niet zoals ik, in de schaduw gaan plaatsnemen.
Niet alleen de plas straalt rust uit, maar ook de roofvis. Nergens enig teken van jacht te bespeuren. Plug noch getakelde aasvis blijken enige uitkomst te bieden. Kort in de oever bemerkt Jean-Pierre plots een paar snoeken die daar apathisch lijken te dromen van betere tijden. Onze aanwezigheid lijkt hen niet te storen.
Ik besluit een getakelde aasvis in hun buurt aan te bieden en af te wachten.
Wanneer ik een halfuurtje later de aasvis wat wil verplaatsen voel ik weerstand en de top van de hengel begint leven te vertonen. Een korte aanslag volgt. Een snoekje van 53 centimeter kan even later worden geland en voorzichtig terug gezet.
Het is nog pikkedonker als mijn GSM mij waarschuwt dat het tijd is wakker te worden. Alhoewel... veel haast heb ik niet vandaag en het snoekwater ligt bij wijze van spreken aan de voordeur, in vergelijking met de afstanden die we regelmatig afleggen om een visje aan te haak te kunnen slaan. Het vrouwtje heeft gezorgd voor een thermos warme koffie en de boterhammen zijn ook al klaar. Een deel van het snoekgerei heb ik vorige avond al in de wagen geladen.
Aan het snoekwater zijn al een paar collega's aan de gang. Navraag leert dat Jean-Pierre verleden donderdag een prima visdag heeft gehad met vijf snoeken als resultaat. Vandaag heeft hij er ook al eentje aan de kant gekregen.
Ik besluit aan de overzijde plaats te nemen. Eén getakelde aasvis gaat te water. De andere hengel wordt voorzien van een nieuw aangeschafte Tsunami plug. Fons had me gemaild dat deze pluggen werpen als een speer en ik kan hem geen ongelijk geven. Ook de prijs van deze snoekenjagers valt goed mee.
Naarmate de voormiddag vordert neemt evenwel de twijfel toe. Nergens valt enige jacht van snoek te bespeuren en nergens wordt ook maar één enkele roofridder geland.
Ik besluit het wat dieper te proberen. Mijn aasvis moet nu wel pal tegen de bodem rondzwemmen. Tijd voor het zoveelste kopje koffie. Plots begint mijn dobber als een sneltrein over het water te schaatsen. Even denk ik aan een opgejaagde aasvis, maar dat kan niet. Gelijktijdig hoor ik Jean-Pierre roepen "je hebt er eentje aan". Ogenblikkelijk draai ik de lijn strak, voel vis en sla aan. De hengel (een goedkope standaard karperhengel) buigt prachtig door en laat de snoek geen enkele kans. Een mooie tachtiger maakt kennis met het landingsnet en is netjes in de bek gehaakt. Bij het openen van het kieuwdeksel maakt hij echter een verwoede poging om zich te bevrijden. Het resultaat is een verwarde snoekvisser en een in het landingsnet verwarde snoek. Ik begrijp het niet maar een stukje landingsnet zit tussen het kieuwdeksel en is onmogelijk los te krijgen zonder het net door te knippen. Onder het motto van "liever een kapot landingsnet dan een dode snoek" wordt het dyneemaschaartje ingezet om een aanval op het landingsnet te beginnen. Ook het kabeltje wordt doorgeknipt waarna de snoek zonder problemen kan worden verlost van het overblijvende stukje net. De resterende haak kan nu ook zonder problemen worden verwijderd. Om de snoek niet nodeloos te laten lijden wordt hij voorzichtig teruggezet en wordt afgezien van de geplande foto waarvoor Jean-Pierre als model zou optreden.
Ik besluit om het nog even te proberen met de Tsunami minnow. Ik heb haar pas maar vindt haar nu al een schatje. De snoek blijkbaar ook, want ondanks de passiviteit, wordt de plug plots op nog geen meter voor mijn voeten gegrepen door een prachtig exemplaar. Helaas resulteert één en ander in een losser.
Wanneer wat later de lijn van mijn levendaashengel strak loopt en een ongelooflijk sterke vis door de slip giert, doch een naar schatting 60 centimeter lang exemplaartje het natte voor de droge wisselt, kan de verwarring niet meer stuk. De snoek blijkt zich buiten de bek te hebben gehaakt. Vandaar natuurlijk de kracht.
Het dagje snoeken zit er weer op. Tijd voor een videetje met kroketten.
Het wordt vandaag onherroepelijk de laatste visdag van het jaar en het zal een snoekdag worden. Deze week is voor velen een vakantieperiode en dat is te merken wanneer ik aan het water kom. Ik ben inderdaad niet de enige visser vandaag.
Ik besluit om in de nabijheid van de bodem te vissen. De dobber wordt als dusdanig afgesteld en de getakelde voorn gaat te water.
Vooraleer ik het goed besef krijg ik een eerste aanbeet. De dobber gaat als een racebootje over het water. Tijd om aan te slaan. Een blijkbaar mooie snoek biedt goed weerstand. En dan plots niets meer. Verbouwereerd draai ik de lijn binnen. Te snel geslagen? Of is het takeltje misschien iets te klein voor de grotere aasvis? Wat later van hetzelfde laken een broek. Ze hebben iets tegen mij en lachen me vanonder het wateroppervlak hartelijk uit. Ondertussen vangt een collega in een hoekje aan de overzijde twee mooie snoekjes met amper een minuutje tussenpauze.
Na de middag besluit ik mijn kans te wagen op één van de diepere stukken van de plas. Na het zoveelste kopje koffie merk ik plots dat mijn dobber zich enkele meters heeft verplaatst. Voorzichtig draai ik de dyneemalijn strak. Mijn vermoeden wordt bevestigd: ongetwijfeld roofvis aan de lijn. Een aanslag resulteert in een zich danig verwerende tegenstander. Wat gaat het worden: lossen of een begroeting op de oever? De tweede stelling wordt gelukkig ingevuld en de onthaaktang kan zijn werk doen. Niet echt naar de zin van vriend snoek die me als nieuwjaarsgeschenk een danig bloedende rechterhand bezorgt. Ondanks dit kleine misverstand wordt hij met liefde teruggezet en zelfs nog even gereanimeerd door Jean Pierre.
Wanneer ik even later links van mij "een jacht" opmerk is mijn besluit snel genomen. Een blankvoorn gaat op dezelfde plaats te water. Een goede beslissing: een tiental minuutjes later volgt aanbeet nummer vier. Wat zich voorheen bijna steeds in een hanger heeft vertaald, resulteert vandaag in de derde losser. Dan toch een te kleine takel? Het winnende team is vandaag ongetwijfeld de club der loslaters.
Heel wat arbeidskrachten uit de streek van St-Truiden pendelen dagelijks naar het Brusselse. Zo vergaat het ook de plaatselijke hengelaars. De regio heeft nauwelijks openbaar viswater en dat herstelt maar langzaam van vele decennia overdreven vervuiling. Velen zoeken daarom hun geluk op het Schulensmeer, het Albertkanaal, de Maas, de Ardennen of zelfs in het Hollandse buitenland.
Een paar winterse snoekvissers waren de verre verplaatsingen beu. Anderen zochten een alternatief voor de lange winterstop in de brasemvisserij. En dus staken ze de hoofden bij mekaar. O.l.v. Jean-Pierre Vandenreyt, wisten ze de uitbater van de Heidemeren in Runkelen te overhalen om tijdens de wintermaanden (november tot maart) over te schakelen van forel op snoek. Meteen werd ook een club opgericht om de eerste snoekuitzet te financieren. De leden betalen per seizoen een bescheiden lidgeld. Een tiental sponsors zorgen jaarlijks voor een belangrijke extra injectie in de clubkas.
Het clubwater is zon 130 Mr lang en zon 40 Mr breed en ligt zon 5 Km ten NW van St-Truiden in deelgemeente Runkelen. Het clubwater is afgezet met struiken en er liggen diverse bochten in de vijver. Diepere zones van 2 Mr wisselen af met ondiepere zones. De helderheid van het water verbetert van matig tot zeer helder naarmate de watertemperatuur afneemt. Het aantal clubleden schommelt rond de 45.
In ruil voor het abonnementsgeld (40 ) en een bescheiden dagbijdrage (5 ) zet de club jaarlijks tussen 200 en 300 Kg snoek uit. Alhoewel er geen volledig meeneemverbod is, hanteren de leden het no-kill principe wat garant staat voor een uitmuntende snoekstand. Zo krijgen de tientallen tachtigers en negentigers de kans om door te groeien naar de magische metergrens. Het seizoen 2005 - 2006 bracht alweer enkele metersnoeken en tientallen negentigers aan de kant en dat is toch een unicum in het Vlaamse hengelsportlandschap. De vanger van de grootste snoek ontvangt aan het eind van de maand een aantrekkelijke prijs. En de club organiseert 6 wedstrijden. Aan het eind van het criterium ontvangt elke deelnemer een waardevol hengelsportgeschenk.
Het vissen met kunstaas en met natuuraas (dood en levend) zijn beiden mogelijk. Er zijn maximaal 2 hengels toegestaan. De snoek moet met respect behandeld worden. Dat betekent bijna onmiddellijk aanslaan en de snoek reanimeren bij het terugzetten.
Tijdens de wintermaanden wordt dagelijks (alleen dinsdag gesloten) gevist van 0800 tot 1700 Hr. Ondanks het ledenaantal zijn er zelden meer dan 4 of 5 vissers aan de slag. Rust en stilte zijn dus gegarandeerd en de kantine biedt de mogelijkheid om tussendoor te genieten van een natje en een droogje.
Visvijvers De Heidemeren zijn gelegen aan de Binderveldseweg te Runkelen - Sint-Truiden. Het domein bestaat uit twee vijvers, waarvan één plas gedurende het snoekseizoen door de roofvisclub wordt gebruikt. Buiten het snoekseizoen mag onder geen beding op snoek worden gevist. Voor meer informatie omtrent de ligging dien je op onze routeplanner te klikken.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
.jpg)
De snoekclub van Runkelen (visvijvers De Heidemeren) organiseert vandaag haar jaarlijkse roofvisdag, in samenwerking met enkele gekende roofvishengelaars. Er zijn ook standjes waar je terecht kan voor kunstaas, hengels en ander visgerei en je kan je er zelfs een nieuwe (Belgische) visboot aanschaffen.
Het etentje en bijhorende drank van de voorbije avond zit nog wat in mijn botten wanneer omstreeks zeven uur de wekker afloopt, doch voor het overige voel ik me uitzonderlijk fit. Tijd voor een dagje snoekvissen.
Ik besluit aan de overzijde plaats te nemen. Eén getakelde aasvis gaat te water. De andere hengel wordt voorzien van een nieuw aangeschafte Tsunami plug. Fons had me gemaild dat deze pluggen werpen als een speer en ik kan hem geen ongelijk geven. Ook de prijs van deze snoekenjagers valt goed mee.
