Alles nog okay in Belgie? Al een regering of al nieuwe verkiezingen in het vooruitzicht? Ook live gekeken naar de overwinning van Clijsters? :p Voor ons begint de tocht stilaan naar het einde toe te lopen. Momenteel zijn we aanbeland in Harrisburg in Pennsylvania en bevinden we ons op circa 250km van Washington. Maar we zijn jullie natuurlijk nog onze belevenissen schuldig van de voorbije 2 dagen. Gisterenochtend hebben we een korte kennismaking met Toronto gemaakt. Buiten de 541m hoge CN-tower viel er echter niet zo heel veel te bezichtigen in downtown Toronto. Wel passeerden we nog snel even langs de haven, het stadhuis, de Canadian walk of fame en wandelden enkele honderden meters van Yonge Street (langste straat van Canada) maar na een 2tal uurtjes hielden we het voor bekeken want de Niagara watervallen wachtten op ons. Op zich was het slechts een korte trip van 150km maar het leek wel of half Canada in die richting moest zodat we er toch bijna 3u over deden. We besloten toch om nog een kleine omweg te maken en de Niagara rivier te volgen vanaf Niagara on the lake. Dit was een stadje dat een beetje deed denken aan De Haan. Gezellige drukte, leuke winkeltjes en cafeetjes en huisjes in de stijl van begin 20ste eeuw. Langs de weg die naar de watervallen leidde stonden enerzijds grote villa's en anderzijds parkjes met picknickende en BBQ-ende families en vriendengroepen. Van de geur alleen al kwam het water ons al in de mond... Maar we waren dus vooral gekomen voor de watervallen en hadden dus geen tijd om mee aan te schuiven aan de tafels! Snel ingechecked in het hotel trokken we meteen richting de Falls. Wees het geluid ons niet de richting dan voelden we al de druppels tot in het gezicht waaien. Het is en blijft indrukwekkend vanaf welk punt je ze ook bekijkt, maar wij kozen voor de ultieme ervaring door met de boot - de fameuze 'Maid of the mist' tot onder de falls te varen. Een natte, maar onvergetelijke ervaring! Gelukkig kregen we vooraleer aan boord te gaan elk een blauwe regenjas zodat we toch niet kleddernat werden. Na het avondeten moesten we natuurlijk nog eens terug om de falls by night te bewonderen waar ze om het kwartier van kleur veranderen.
Vandaag hebben we dan een rustige dag gehad. Eerst eens rustig uitgeslapen en ontbeten om dan de grens met de Verenigde Staten terug over te steken rond de middag. Onze route leidde ons door de bossen van New York-state en Pennsylvania en je kan hier en daar beginnen te merken dat de herfst in aantocht is. Hier en daar beginnen er enkele bomen te verkleuren, maar we zijn 1a2 weken te vroeg on de echte Indian Summer mee te maken.
Nog mensen die deze blog meelezen om onze gebreurtenissen over de Atlantische Oceaan te volgen? Gisteravond was alleszins 1 van de fijnste avonden tot nu toe. Enerzijds hebben we onze huwelijksverjaardag op passende wijze gevierd en anderzijds hebben we genoten van het licht en klankspektakel 'Mozaika' dat werd getoond aan en op de gevel van het parlementsgebouw. In een show van een dik half uur werd zo een blik gegund op de geschiedenis van het land en de bevolking nu (http://www.youtube.com/watch?v=ncq_BlAYzcQ&feature=related).
Vanmorgen zijn we dan vroeg vertrokken omdat er een trip van ongeveer 500km naar Toronto op het menu. Onderweg maakten we nog een stop in Kingston (de eerste hoofdstad van Canada) en Gananoque. Hier bevinden zich op het stukje St-Lawrence rivier nog een hoop kleine eilandjes (daarom dat deze de 1000 Islands worden genoemd). Vele ervan zijn bewoond - soms past het huis er maar net op - en via een boottochtje kan je hier een blik op werpen. Om maar te zeggen dat we er weer van genoten hebben. De resterende trip langs lake Ontario naar Toronto verliep zeer vlot. Eens aangekomen in het hotel hebben we de vermoeidheid trachten te verjagen met een frisse duik in het zwembad. Morgen is het dan tijd voor ons laatste dagje Canada (om 9/11 niet in de VS te moeten doorbrengen ).
Hier zijn we dan weer met een korte update vanuit Canada. Ondertussen hebben we Montreal ook weeral achter ons gelaten en zijn we in Ottawa aangekomen. Ja, we houden het tempo erin! Ons tweede dagje Montreal hebben we gebruikt om ook even de batterijen terug op te laden. We hebben een keertje uitgeslapen (tot 8u) om daarna een dagje de stad te doorkruisen met de metro. We reden tot aan het Oratoir St Joseph, zeg maar het plaatselijke Lourdes. Hier zagen we enkele pelgrims de vele trappen omhoog klimmen op hun knieen met per trap telkens een gebedje. Omdat wij vonden dat wij toch wel brave zielen zijn, kozen wij voor de roltrappen (in een kerk, echt waar!!) te voet naar boven. Nadien metrooden we onder het water door naar de twee kleine eilandjes waar het vroeger expopark ligt en ook het F1-circuit Gilles Villeneuve. Op het circuit zagen we geen Schumi of Ferrari maar namen we wel speciaal voor Hans een paar fotookes! Verder liepen we ooklangs bij de verhuurmaatschappij om onze wagen even te laten nakijken omdat die reeds van in Boston aangaf dat de olie moest vervesrt worden en de bandenspanning te laag was en we toch nog een 1500 km moesten afleggen...De wagen was s avonds terug in orde. In Ottawa aangekomen rond 11u konden we gelukkig al onmiddelijk terecht in het hotel waar we onze wagen konden achterlaten en de stad intrekken. We gingen eerst naar het parlement (mooi gebouw!) waar we een rondleiding kregen, heel interessant! Ook konden we tot in de toren klimmen waar we een uitzicht kregen over Ottawa en omstreken. Onze wandeling ging verder langs de sluizen van het Rideau kanaal die het kanaal met de Ottawa rivier verbinden, langs het park, over de brug om tot aan het canadian museum of civilisation te brengen. Tijdens onze wandeling viel het ons op dat er op elke hoek van de straat en in het park standbeelden staan. Het museum gaf ons een idee over het leven van de indianen en de geschiedenis van de canadezen zelf. Eerlijk gezegd zijn we het uit gaan eten een beetje beu en hebben we geopteerd voor een take away pizza hier in het hotel. Er staat ook een flesje koel die we zo meteen gaan opentrekken omdat we nog iets te vieren hebben...
Hier zijn we dan nog eens met een update. Onze reis is ondertussen al halfweg en de tijd vliegtvoorbij. We hebben echter wel het gevoel dat we al veel langer weg van huis zijn dan die anderhalve week, misschien omdat het programma totnu toe alvrij druk is geweest. Maar neen,we vergeten niet te genieten! Onze tweede dag Quebec begonnen we nog met een kort bezoekje aan de oude stad. Om daarna richting parc national Cartier te trekken. Een natuurpark iets ten noorden van de stad. We opteerden voor een natuurdagje omdat we toch al veel van onze tijd binnen een stad hadden doorgebracht. Hier wilden we graag een fietstochtje maken maar aangezien we onze eigen fietsen niet bijhadden was dit niet mogelijk. Achteraf gezien was dit nog niet zo erg want we kozen dan maar voor een wandeling die meer dan de ;oeite waard was. We klommen en soms klauterden vanaf de rivier, door het bos omhoog, 450 meter hoger om daar te genieten van het adembenemend uitzicht over de ongerepte canadese bossen en rivieren in de verre omgeving. We hadden heel veel geluk met het weer want toen we net onze terugweg aanvatten naar het hotel begon het te druppelen en nadien te gieten zonder ophouden. We kozen toch nog om onze avond door te brengen in de stad. We hadden er een gezellig restaurantje gezien waar we lekker gegeten hebben. Vannochtend viel de regen opnieuw met bakken uit de lucht tijdens onze trip naar Montreal. Maar eens we de stad naderden trok de hemel open en genieten we nu van een verkende stadswandeling doorheen de stad bij 24 graden C. Morgen staat de grote stadsverkenning op het programma want nu hebben we enkelnog maar de oude stad en de haven gezien.
Omdat hij sommigen misschien niet is opgevallen in de reacties bij Boston nog eens een kopie...
Bonjour,
Zoals in de vorige reactie gemeld lukt het ons op deze computer blijkbaar niet om in te loggen op de blog zelf en zo een bericht te posten.
Verder alles goed met ons. We hebben de Verenigde Staten even achter ons gelaten en bevinden ons nu in Canada. Dat betekent dat er hier nu weer gemeten wordt in kilometers en dat men hier Frans spreekt, of toch iets wat erop lijkt!
Uit Boston vertrokken, maakten we een kleine omweg via Salem, berucht om zijn heksenvervolging in de 17de eeuw. Nadien zetten we onze weg voort door de White Mountains in New Hamshire. Niet enkel een mooi bosrijk gebied om door te rijden, maar we maakten ook een tussenstop aan de Flume Gorge. Een klein natuurpark die ons doorheen de bossen en klimpartijen leidde naar enkele watervallen tussen smalle rotswanden. Een hele verademing om in de natuur te vertoeven na een weekje in grote steden te hebben doorgebracht.
En zo kwamen we aan de Canadese grens. Wat een verschil hier met de ontvangst enkele dagen geleden in de Verenigde Staten. Waar we daar met bijna korte bevelen en afname van vingerafdrukken het land binnenmochten, werden we hier meteen welkom geheten en werd ons een prettig verblijf toegewenst in dit stukje van de wereld.
We hadden ons voorgenomen om tot Sherbrooke door te rijden. Eens daar aangekomen bleek het (tegen alle verwachting in) niet zo eenvoudig een hotel te vinden. Er was voor ons geen plaats in de herberg. Gelukkig bleek de receptionist van het 2de hotel dat we aandeden zo vriendelijk de hele stad af te bellen en een kamer voor ons te versieren. Het bleek echter te gaan om een motel in een industriezone met stapelbedden. Onze verwachtingen lagen niet hoog, maar op zich bleek het nog mee te vallen.
Deze morgen werden de laatste 140km naar Quebec-stad overbrugd. Onze eerste uitstap hier bracht ons naar de Montmorency watervallen (speciaal ter ere van Hilde bezocht) even buiten de stad. Deze zijn misschien minder indrukwekkend als de Niagara watervallen, maar wel een beetje hoger.
In de namiddag trokken we dan Quebec-ville in. Een stad die in tegenstelling tot New York en Boston een echt Europese sfeer uitstraalt. We waanden ons zelfs even in Brugge met de paardenkoetsen, de gezellige autovrije steegjes, een geen hoogbouw.
Het weer is ondertussen ook omgeslagen. Niet meer de drukkende warmte uit het begin van onze reis, maar een wisselend bewolkte dag met af en toe een druppel.
Nu trekken we weer de stad in om een hapje te eten en de avondsfeer op te snuiven. Morgen is het hier Labour-day en hebben de Canadezen een dagje vrij en staan er heel wat festiviteiten gepland.
Hier weer een korte update van onze trip hier in Amerika. Omdat we slechter weer verwachtten waren we er vanochtend alweer vroeg bij. Na een geimproviseerd ontbijt op de hotelkamer waren we rond 8u al gepakt en gezakt door de straten van Boston aan het rondlopen. Onze eerste indrukken van gisteravond werden bevestigd. Zonder de wolkenkrabbers zou je je niet in een grootstad wanen. De sfeer is hier dan ook zeer gemoedelijk tov New York.
De geschiedenis van Boston is onlosmakend verbonden met de tijd van de kolonisten en de onafhankelijkheidstrijd van de VS. Omdat ons hotel vlak naast Chinatown ligt, begonnen we daar onze stadswandeling. Verder ging het doorheen de haven waar de oude scheepswerven een nieuwe bestemminmg hebben gekregen als luxehaven. Leuk hier is trouwens dat er een stadswandeling is uitgetekend van ongeveer 5km langsheen de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. Je kan niet verloren lopen, want je dient hiervoor enkel maar de rode lijn op het trottoir te volgen. Eens op deze route aangekomen werden we meteen meegenomen naar de andere kant van de rivier (Charlestown). Hier vonden de eerste veldslagen plaats tussen de vrijheidsstrijders en de Britse soldaten. Terug in Boston zelf, werden we doorheen het oude stadscentrum geloodst en kwamen we een fruitmarkt tegen. Ideaal om weer wat vitaminen op te doen! Tot slot wandelden we nog even door Beacon Hill, waar de rijke Bostonians wonen en passeerden we het 'Cheers'-cafe. Terwijl we ons even gingen opfrissen in het hotel vielen hier de eerste druppels. Dat weerhield ons er niet van om een kijkje te gaan nemen in Harvard. Tijd om onze regenvesten uit te halen want daar viel toch een serieuze bui!
Morgen vertrekken we weer richting noorden al is de exacte route nog niet bepaald. Veel hangt af wat Earl hier vannacht gaat doen en wanneer de hemel terug zal opklaren morgen. Vast staat dat we zondagavond in Quebec worden verwacht. Onze tocht zal oa door de natuurparken van de 'White Mountains' van New Hamshire gaan en mogelijk houden we daar halt. Verslag volgt...
How are you? - Fine thank you and you? dienen jullie nu te antwoorden vooraleer we kunnen overgaan tot de orde van de dag! Met ons hier trouwens alles in orde! We zijn vlot weggeraakt uit New York en veilig toegekomen in Boston. En orkaan Earl nadert wel, maar op wat felle windstoten en regenbuien na (morgenavond) gaat het nog meevallen volgens de laatste berichten.
Vanochtend mochten we dus onze wagen gaan ophalen. Even wennen aan een nieuwe wagen en de automatische versnellingsbak, maar gelukkig konden we dit uitproberen in downtown Manhattan rond 9u 's ochtends. Als de vriendelijke gps-mevrouw dan bovendien nog eens dienst weigert, ben je aangewezen op je natuurlijk orientatievermogen om de stad uit te raken. Gelukkig kan je wanneer je je afslag mist, snel en letterlijk een blokje om doen. Ook opvallend: een liter water kost al gauw 2 dollar, maar een gallon benzine (3,8L) kost slechts 3 USD (ongeveer 0,6 EUR/L)!
Oorspronkelijk waren we van plan om vandaag langs Cape Cod naar Boston te komen, maar deels uit tijdsnood en vooral door de komst van Earl (waardoor de mensen aangeraden worden andere oorden op te zoeken en slechts 1 hoofdweg) besloten we deze te laten voor wat het was. Op die manier konden we enkele kleine tussenstops inlassen van bezienswaardigheden op onze route. Zo stopten we even in een idyllisch kustdorpje en aan de eerste atoomduikboot (USS Nautalus) en tenslotte hielden we ook even halt aan de eerste waterkrachtfabriek van de VS. Na een toch doorheen Connecticut, Rhode Island en een deel van Massachusets belanden we dan in Boston.
We zijn hier nog maar enkele uren en hebben enkel een verkenningswandeling doorheem de stad achter de rug, maar het bevalt ons hier wel. Weg drukte van New York en meteen zijn de mensen ook een heel stuk vriendelijker. We kijken alvast al uit naar de rest van onze verkenningstocht morgen.
Hier het vervolg van ons verblijf in 'The Big Apple' (al vind je hier niet veel vers fruit!).
Gisteravond hebben we eens een stapje gezet weg van de bekende en toeristische avenue's (5th-fashion avenue/6th met oa Time Square en zijn theaters) om eens een andere kant van NY te zien. We kwamen er niet veel toeristen meer tegen, maar wel een lekker Grieks restaurant. Omdat we toch al een beetje vermoeid waren van het vele wandelen de voorbije dagen, hebben we verder niet zo veel bijzonders meer gedaan al blijven de winkels hier lang open en kan je hier de zotste dingen kopen.
Vandaag stond dan een bezoekje aan het 'Metropolitan Museum' op het programma. Onderweg daar naartoe hebben we halt gehouden in 'Le pain Quotidien' voor een uitgebreid en smakelijk ontbijt. Fans van Villa Vanthilt herinneren zich deze misschien nog van in 1 van zijn laatste shows. In het 'Met' kan je echt verloren lopen. We hebben geprobeerd om van alles iets op te pikken (oa Egyptische, Romein-Griekse, Moderne en Afrikaanse kunst en natuurlijk Van Gogh, Monet, Rubens,...), maar na een uur of 4 vonden we het welletjes en hebben we het Aziatische gedeelte gelaten voor wat het was.
Omdat we uitgebreid ontbeten hadden, konden we het middagmaal overslaan en kozen we meteen voor een vervroegd 4-uurtje. Voor Griet een ijsje (het blijft hier dan ook zeer warm) en voor Steven een traditionele hot dog uit een kraampje dat je hier op elke hoek van de straat vindt. Voor de terugweg kozen we 5th avenue, ipv door Central park, voor de mooie herenhuizen te bezichten en dan nog snel even door de lobby van het bekende Plaza hotel (oa van in Home Alone en andere films) en langs het Rockefeller Center. Seffes staat er nog een bezoekje aan het 'Grand Central Terminal - station' en dan ons gaan opfrissen vooraleer onze laatste avond hier door te brengen. Op het programma staat een etentje in Little Italy en een Taxirit terug naar het hotel, want we kunnen NY toch niet verlaten zonder gebruik te hebben gemaakt van 1 van zijn bekende attracties (Yellow Cabs). Steven zou graag ook nog een bezoekje brengen aan Hooters of 1 van de Belgian Beer Cafes, maar het valt af te wachten of dit nog in het programma zal passen.
Morgenvroeg pikken we dan onze wagen op en beginnen we aan onze trip naar het noordoosten. Eerst richting Cape Cod, waar de Beau Monde een vakantiehuisje aan het strand heeft en dan verder naar Boston.
Tot later!
Griet en Steven
ps leuk dat er ook reacties komen van jullie kant...
Hier zijn we dan terug, deze keer vanuit de bibliotheek waar we beperkt maar gratis kunnen internetten. Voor foto's zullen jullie nog even geduld moeten hebben want voorlopig geen pc waar we zonder usb kabel kunnen foto's overzetten.
Gisterenavond gingen we de sfeer opsnuiven van Time Square by night. Het was er vrij druk maar wel de moeite om de massa's lichtreclame in het donker te zien. We bezochten ook de fameuze M&M shop waar je dan ook alles wat je maar kunt bedenken vindt van M&M. Eens terug aan ons hotel stond de brandweer voor ons hotel. Gelukkig was het aan de overkant van de straat waar een (beperkte) keukenbrand was en ging het niet om ons hotel.
Vanochtend stonden we om de veelbesproken wachtrijen aan the Empire State Building te vermijden al tegen 8u voor de deur. Resultaat... een lift exclusief voor ons alleen naar de 86e verdieping. Na 20 min op het balkon te hebben staan uitkijken rondom over de skyline van NY daalden we af om te gaan ontbijten (Starbucks). Na het ontbijt zetten we onze wandeling verder richting VN gebouw. Ban Ki Moon hebben we niet gezien maar we konden wel de zaal waar de veiligheidsraad doorgaat en de algemene vergadering doorgaat bezichtigen. Ook St Patrick cathedral deden we aan. We konden die maar beperkt bezichtigen want er was net een dienst aan de gang.
Deze namiddag gaan we nog een beetje verder rondkuieren in de stad en genieten van het mooie weer want er zou slechter weer op komst zijn tegen het einde van de week (Orkaan Earl komt onze richting uit).
Terwijl jullie daar weggeregend worden zitten wij hier te puffen in New York (> 30graden). Onze reis hiernaartoe is vlot verlopen en de jetlag goed verteerd.
Blijkbaar moet Steven er wel als een onguur type uitzien, want hij stond op de 'black-list' voor grote controle voor het inschepen (fouilleren, binnestebuitenkeren van de rugzak, schoenen uitdoen, ...). Gelukkig mocht hij toch mee op het vliegtuig al had hij in de gauwte nog het paspoort van de mevrouw voor hem meegegritst. Waren de mensen van de douane in Belgie nog vriendelijk dan is dat toch wel anders in de VS. Koel, nors en onbeleefd werden we ontvangen op Amerikaans grondgebied. Nog even snel vingerafdrukken en irisscan en we werden dan toch toegelaten in het beloofde land. ;)
Snel ingechecked in ons hotel (27ste verdiep) en dan een eerste tocht door downtown Manhattan. Omdat Central Park op zondag de 'place-to-be' is, kozen we dit uit als eerste uitstap. Op onze weg te voet ernaartoe wandelden we o.a. voorbij The Empire State Building, Time Square en Broadway. Op die manier konden we al meteen de sfeer van de stad opsnuiven. In Central Park, zeg maar het Rivierenhof van New York :) was het een gezellige drukte. Vrienden en families spreken daar 's zondags immers af om te komen picknicken, sporten, dansen, bootje te varen, naar straattheater kijken, ... Dit maar om te zeggen dat het er een gezellige bedoening was. Omdat het toch al laat begon te worden en de jetlag zich begon te laten voelen, besloten we om vroeg onder de wol te kruipen. Het was hier dan nog maar 20u30 locale tijd, maar voor ons was het toch al een lange dag geweest.
Het voordeel van vroeg in je bed te kruipen, is dat je de dag nadien vroeg wakker bent. Om 7u zaten we dan ook al op de metro richting 'Lower Manhattan'. Zoals de New Yorkers nog even snel een croissant en een koffie langs de straat oppikken en dan richting ferry naar het Vrijheidsbeeld en Ellis Island. Omdat we weer security controle hadden, mocht Steven zich weer bij de gelukkigen prijzen. Omdat we op de eerste boot van de dag zaten, konden we van beide locaties in rust genieten en mooie foto's maken. Terug op Manhattan passeerden we langs Wall Street en Ground Zero. Na een snelle hap wandelden we dan over de imposante Brooklynbridge. We snoven vervolgens ook nog even de sfeer op in Chinatown en Little Italy. En zo zijn we in dit Internetcafe aanbeland om jullie een alvast een eerste verslagje te bezorgen. Foto's volgen later.
).
