we wisten dat je dood zou gaan , alleen nog niet wanneer een maand , een week een dag misschien , zien we je morgen weer ? die tergende onzekerheid het afscheid aan zijn bed we glimlachen als we naar je zwaaien maar zijn totaal ontzet
we lopen naar huis het lege huis het huis waar niemand wacht ons hoofd is leeg en overvol hoe eenzaam is de nacht we zijn zo bang zo vreselijk bang we willen je nog niet kwijt we moeten nog duizenden dingen zeggen , geef ons nog even tijd
't gebeurde slechts een week nadien een engel riep zijn naam
die laatste glimlach was voor ons we moeten hem laten gaan nu staat zijn foto op de kast , moet bloemen er omheen die kijkt ons aan en fluistert zacht '' jullie zijn echt niet alleen ''
18-05-2007 om 11:36
geschreven door johan 
|