Hier een klein verhaaltje hoe wij aan onze smegoal zijn geraakt.Daar we op zoek waren achter een labrador zijn wij tot bij een kweker beland te Tielt.(Welke reeds enige tijd zijn activiteiten heeft moeten stopzetten).Daar aangekomen werd ons medegedeeld dat er geen pups meer beschikbaar waren maar dat ze wel nog een andere labrador hadden die wel is waar 5 maanden oud was.Bij nadere vraag over deze hond namen ze ons mee naar een stal waar we,niet hadden gedacht dat dit bestond,maar toch een labrador aantroffen,die bij het openen van de deur,volledig achter een houtvuur was weggestopd.Daar we na een poosje toch een zeker band en vooral voor de hond zijn lot,dachten wij,hebben we besloten om deze hond ,die mijn dochter smegoal heeft genoemd,mee te nemen naar huis.Thuis aangekomen was hij van alles en nogwat bang en angstig.Zo erg dat hij gedurende 3 volle dagen niet vanonder de buffetkast wilde komen en dus ook gedurende die periode niet gedronken en geeten heeft.Bij nadere info bij een dierenarts,had deze hond dus geen socialisatie meegemaakt en was volgens hem mishandeld geweest, zoals we hadden gedacht,dat ze deze hond dus 5 maand hadden opgesloten in hun stal,met reden dat ze hem niet verkocht geraakten zeker,en toen toch met volle moed, maar aanraden van de dierenarts,zijn wij op zoek gegaan naar een hondenschool..Dus hebben wij ons dan maar ingeschreven in de hondenschool,en wat bleek was dat het ECHT nodig was ook,want alleen zouden we,wat we momenteel bereikt hebben,niet gekund hebben denk ik.Alvast bedankt aan diegene die ons daarmee hebben geholpen,vanharte.
19-10-2010
Mijn pas
Mijn pas eindelijk uitgereikt
krantenkop
Smegoal voor het eerst in de krant het laatste nieuws
