8 en 9 februari: deel 2 van de ski-kursus die Tobi en Jelle volgen. Het groepje van Jelle bestaat nog maar uit 4 kindjes en 2 leerkrachten. Hierdoor kan elke leerkracht met 2 kinderen op de lange anker lift naar boven. Van daar uit brengt een mooie blauwe piste hen weer naar af. Tobi, die al een niveau hoger zit, moet deze ankerlift nu zonder begeleiding doen, maar met een ander kind. Ze vallen er uiteraard een aantal keer af, maar je moet dus niet alleen leren skiën, maar ook leren hoe je op een lift je moet recht houden en vooral niet te veel rond moet kijken J. Een keer valt Tobi en zijn kompaan van de lift en zijn de daardoor genoodzaakt om met hun ganse groep de rode piste te doen. Die heeft een heel stijl stuk, waar een paar kinderen serieuze petotters naar beneden doen. Zelf hebben die mannen daar geen last van: ze staan weer op en doen of er niks aan de hand is. Het resultaat van de ski-lessen heeft iedereen ondertussen al we op facebook gezien denk ik.

Omdat we dit weekend 2 geweldige babysitters hebben voor Matthias, kunnen ook Gert en ik genieten van een weekend ski-en: echt zalig!

17 februari: ik begin weer met Duitse les: 2 voor middagen in de week, van half 9 tot 12. Daarna moet ik me naar huis haasten omdat Tobi ’s middags al thuis komt. Vanaf nu is het dus elke avond huiswerk maken: woordjes blokken en teksten schrijven. Veel weer en nog maar weinig vrije tijd, maar ’t is dat of blijven steken op het huidige niveau.

21 februari: het maandelijkse kindertheater. Dit keer over heksen. Onze kinderen vragen nu al wanneer het nog eens theater is: ze vinden dat echt heel leuk.

25 februari: jaarlijkse controle met Matthias: alles ok: kwa gewicht en lengte boven het gemiddelde en kwa motorisch kunnen ook goed voor op zijn leeftijd. Alles prima, dus kon ze de nodige inentingen doen, tot ze vaststelde dat hij een oorontsteking had. Eh?? Hij is toch niet ziek, klaagt niet, heeft geen koorts?? Tot hij ’s middags geslapen had, toen begon het geklaag. Maar koorts heeft hij nooit gekregen en dus ook geen antibiotica.

Donderdag 27 februari: de carnaval heisa begint: vandaag is het bij Jelle op school ‘Hemdglunki’: alle kinderen doen over hun jas een wit T-shirt/slaapkleed of dergelijke aan en dan wordt een stoet door het dorp gemaakt. Bij verschillende handelaren wordt halt gehouden om een lied te zingen en worden dan snoepjes geworpen.  Bij Tobi op school is het vandaag carnaval-bal.

Vrijdag 28 februari: Tobi heeft al geen school meer (carnaval verlof), bij Jelle is het vandaag verkleed feest op school.

Zaterdag 1 maart: carnaval in Eichsel: in Nieder-eichsel begint een stoet en die loopt tot boven aan de turnhal, waar er heel de namiddag feest is. Voor de kinderen staan er tal van spelletjes op het programma en dus is het een ganse namiddag entertainment voor het ganse dorp.

Zondag 2 maart: Carnaval in Rheinfelden: in Reinfelden is er elk jaar een heel grote stoet, waarbij wagens uit zwitsers rheinfelden en duits rheinfelden en omstreken mee doen. Er zijn tal van fanfares en vele verklede groepen, met vaak angstwekkende makers. Jelle moet zich nog vaak verstoppen achter onze benen. Maar ’t is wel mooi en niet onbelangrijk voor de kinderen: er wordt met snoep gegooid. 

Maandag 3 maart: ik wil gaan zwemmen met Tobi en Jelle en rijd naar Lorrach. Ik had er echter geen rekening mee gehouden dat het ‘Rosenmontag’ is (iedereen moet nog bekomen van carnaval vieren). Het stedelijk zwembad was gesloten, dus zijn we naar Bad-Säckingen gegaan, waar er een kuuroord is, met heerlijk warm water. Het was ook mogelijk om buiten te zwemmen, maar dat vonden wij wat koud.

Woensdag 5 maart: Matthias gaat naar de onthaalmoeder en Gert, de kinderen en ik gaan een dagje skieen.

Donderdag 6 maart: De opa van Mechelen komt op bezoek.

Vrijdag 7 maart: we gaan een dagje naar Basel en het lijkt er wel zomer. Terwijl we woensdag nog skieden zitten we nu zonder jas buiten op een terrasje te lunchen. Heerlijk!

Zaterdag 8 maart: daguitstap naar Donauenschingen. Hier vind je de bron van de Donau: echt prachtig (als je de restauratie-omkleding er rond wegdenkt). De bron bevindt zich in de tuin van een groot kasteel, met een groot park er rond. Het dropje op zich is ook best pittoresk. Verder bevindt zich in Donauenschingen ook een kinder-wetenschapsmuseum, waar we een patat-batterij gemaakt hebben en ‘mind-ball ‘speelden en uiteraard nog tal van andere dingen ontdekten.

Donderdag 13 maart: Jelle wordt ’s nachts ziek: 2x hebben we zijn beddengoed moeten vervangen en ook het vast tapijt in de gans moest er aan geloven. Zaterdag nacht was Tobi aan de beurt: van 8’s avonds tot 1 ’s nachts heeft hij overgegeven: gal op den duur. Maar hij werd er niet wakker van, wat het extra lastig maakte, want we moesten hem recht trekken en houden, wat niet makkelijk is aangezien hij een hoog bed heeft en hij wilde dan ook altijd direct terug gaan liggen. Na 1 uur werd het dan ipv om het half uur, om het uur: dus om 1u,2u en 3u en dan een pauze tot 6u. Zondag lagen zowel Tobi als jelle plat om de zetel, de ganse namiddag, hoewel het heel mooi weer was. Maandag nacht was het mijn beurt. Ik wou dinsdag tegen 11u eindelijk uit bed kruipen, maar lukte er maar niet in. Ik viel telkens weer in slaap en was niet in staat om op mijn benen te staan. Tegen 2u ’s middags lukte het eindelijk en om 8 u ’s avonds lag ik al terug in bed. Lang leve de uitvinding van de wasmachine en de droogkast!

23-03-2014 om 20:54 geschreven door Lien  

Matthias wordt vandaag 1 jaar:  Hoera!! Hij kan ondertussen al heel goed stappen en zelfs lopen. Ook dansen kan hij heel goed: zodra er ergens iets van ritme te horen is (vb. de broodmachine die draait, de mixer, of uiteraard de radio), dan begint hij te dansen. Dan waggelt hij met zijn poep en zwaait hij met zijn armen en buigt op en neer door zijn knieën. We vinden het nog steeds verbazingwekkend hoe hij zo een hele tijd op en neer door zijn knieën gaat, zonder om te vallen. Hij kan ook heel goed zich vooroverbuigen om iets op te rapen, zonder daarbij om te vallen. Verder gaat hij nu ook heel vlot alleen de trap op, sneller dan je denkt kruipt hij op handen en knieën hoog. Hij kruipt ook op het keukentrapje en gaat er dan recht op staan en dan komt de overwinningslach. Op de trip-trap stoel raakt hij op het eerste ‘verdiepje’, maar nog niet op het tweede, hoewel hij dat graag zou kunnen. Zijn lievelingsspeelgoed is, op de gedeelde eerste plaats de afstandsbediening van de TV en de telefoon en dan alles wat Tobi en Jelle hebben. Als hij iets wil hebben waar hij niet aan kan of als hem iets niet aan staat, gebruik je best oorbeschermers, want dan zet hij zijn keel open en dan denk ik dat onze buren hem ook horen, hoewel we nu geen huis meer hebben dat ‘vast plakt’ aan de buren.

Maar soit, het is een wonderkind, dat is duidelijk. Want hij weet ook al dat WC papier in de WC moet (neen Matthias, niet de ganse rol), dat  de WC borstel dient om te poetsen (neen Matthias, niet je tanden) en dat papa graag zijn boek in bad leest (papa houdt dat dan wel vast Matthias).

Na zijn eerste 2 tanden onderaan in het midden, zijn ook 2 hoektanden bovenaan doorgebroken. Nog even dus en we hebben een kleine Drakula J

Op deze heuglijke dag kunnen we ook overgaan tot de uitreiking van onze kersttombola 2013. Van de 6 foto’s die in onze kerst- en nieuwjaarskaart zaten, waren volgende 4 bij ons huis getrokken: 1) de rode tulpen , 2) het besneeuwde landschap rechts (blik vanuit onze living), 3) de slak die in onze tuin zat en 4)de egel die aan de voorkant van ons huis passeerde. Het hert kwam  ons in Frankrijk begroeten en de spitse bergen was ons zicht vanuit onze hotelkamer in Oostenrijk. Van de inzendingen die we kregen, had  maar 55 % de foto’s juist geraden.

Matthias weegt vandaag 11,1 kg. Zij die de foto’s juist geraden had en er met het gewicht het dichtste bij zat is Tante Maria!! Ze heeft geluk gehad, want Gitte Van Oers zat maar 17 gram na haar.

05-02-2014 om 20:09 geschreven door Lien  

19 januari: in de voormiddag maken we kennis  met een nieuwe babysit, de derde ondertussen, die alweer super goed mee valt. In de namiddag hebben we met vrienden afgesproken om samen te gaan wandelen. De kinderen entertainen elkaar en de ouders hebben wat tijd om bij te babbelen. Nadien wordt verder gekletst bij een tas koffie en een stuk taart en genieten we van de ‘home cinema’ van onze vrienden, waar we een concert van Depeche Mode bijwonen.

24 januari: Bobon wordt vandaag 93 jaar: hoera!! Na een drukke dag met veel bezoek klonk ze ’s avonds aan telefoon nog zo fris als een 39 jarige J. Als de bobon in bed kruipt, trekken wij onze schoenen aan voor onze eerste dansles. We kwamen toe en de leraar begon de aanwezigheidslijst af te roepen. Ik vroeg me al af hoe onze namen zouden uitgesproken worden, maar dat bleek tot mijn verbazing volledig correct te gaan. Blijkbaar kon hij Nederlands, waardoor wij nu bij de les telkens in het Nederlands worden aangesproken. Dankzij de man zijn humor tussen de danspassen door, is het ‘tenetrappen’ heel ontspannend.

26 januari: uitstapje naar Bad-Säckingen: we doen een kleine stadswandeling en ontdekken een mooi pittoresk stadje met een prachtige houten brug over de Rein, naar Zwitserland. Er is ook een bakkerij waar je kan zitten om taart te eten, een echter uitzondering in deze buurt, dus profiteren we daar uiteraard van.

28 januari: ontbijt met de buurvrouwen bij ons thuis. Met 4 mama’s en 4 kindjes is het een gezellige boel en vliegt de voormiddag zo voorbij.

Jelle-taal:

• Papiertjesrol. Ik: “Dat is een keukenrol Jelle”. Jelle: “ ik ben er nu mee in de living, dus is het een livingrol”.

• Sokkenbroek (kousenbroek dus)

• ‘Gaan spinnen onder de douche mama?’. Ik: “ja, ik heb al eens een spin in de douche gezien”. Jelle: “neen, die wassen zich als het regent”.

Tobi-vragen:

Nadat ik ettelijke maanden gestalkt werd met vragen als ‘wat als al het eten op is’ en ‘en als de vrachtwagen die het eten naar de winkel brengt er niet meer is’ en ‘en als de appelboom dan ook leeg is’ en ‘en als het veld dan ook leeg is’ en ‘en als we in het bos geen dieren meer vinden om op te eten’….

Of ‘wat als mijn jas kapot is’ …’helemaal in stukken vaneen’….

zijn we ondertussen aanbeland bij het hoofdstuk “Jongens en wetenschap” met onder meer volgende boeiende vragen

• Waarom dampt je bril aan als je warm water weg giet? Als antwoord heb ik hem zijn eerste leg chemie gegeven: koken, verdampen, condenseren

• Waarom draait het badwater op het einde als het bad leeg loopt?

• Waarom vallen vallende sterren?

• Waarom wordt de lucht soms oranje/roos?

• Waarom zien Marsmannetjes er anders uit dan wij?

• Hoe draaien de wijzers van een klok

• En ga zo maar verder, elk uur van de dag komen er tientallen (moeilijk uit te leggen) vragen.

Als antwoord zoekt deze vlijtige moeder naar een cursus wetenschap voor 6-jarigen. Helaas begint het meeste pas vanaf 8 jaar. Ik heb ondertussen wel een aantal ‘Technopolis-varianten’ in de buurt gevonden, allez, in de buurt is wel 1 à 2 u rijden. Je moet iets over hebben voor je kinderen zeker?

05-02-2014 om 20:08 geschreven door Lien  

4 december: Tobi gaat naar het Theater in Basel en ziet ‘De Froshkoning’. Hij mocht samen met zijn vriendinnetje Linnea heen rijden en met Theodora naar huis komen en dat op zich was al een feest. Hij was wel doodop als hij om half 8 thuis kwam.

5 december: Emma is geboren. Hiep hiep hoera voor Fabi en Kevin J

6 december: na weken aftellen is het zo ver: de goed Heilige man is langs geweest! Wat een feest!! Naast chocolade en ander snoep heeft hij uiteraard cadeaus meegebracht voor alle 3 de jongens. Tobi leest de namen op de pakjes en verdeelt ze onder de broers. En dan naar school en bij het thuiskomen naar het vliegtuig en Basel, voor een weekendje België. Tobi had ook een brief geschreven aan de Sint en heeft een brief terug gekregen. De Sint schreef dat hij de brief met veel aandacht had gelezen en dat het hem ontroerd had om zo’n mooie brief te krijgen. Daarom stuurde hij Tobi een spelletjesboek. De Sint had het zo aandachtig gelezen dat hij niet wist in welke taal Tobi had geschreven en daarom stuurde hij zijn brief 2x: 1x in het nederlands en 1x in het frans.

Terwijl de kinderen in Belgie zijn, versier ik de kerstboom en decoreer ik het ganse huis, met kerstversiering. Ik vloek omdat er zo veel tijd in kruipt en omdat een deel zondag morgen al naar beneden gevallen is.

8 december: zondag avond keren de jongens weer uit België en staan ze bewonderend te kijken hoe mooi het huis wel niet versierd is. Ze vinden het allebei prachtig: zo veel glitterslingers, kerstballen, etc. Ik vind het plots niet meer erg dat ik er veel tijd heb in gestoken. Uitgeteld van het vermoeiende weekend moeten ze dan direct in bed. Met de Sinterklaas cadeaus is dit weekend helaas niet veel gespeeld, maar de verwennerij in België maakt dat allemaal goed natuurlijk.

9 december: ‘Adventsvenster’ in de Kindergarten: vanaf de eerste advents wordt elke avond, wanneer het donker is, in bijna elk dorp een ‘adventsvenster’ geopend. Vandaag is het de beurt aan de Kindergarten. Het ganse dorp en alle kinderen en ouders van de kindergarten staan paraat voor een schaduwspel waarbij een tekst wordt voorgelezen en nadien worden nog tal van kerstliederen gezongen door de kinderen en aanwezigen. Uiteraard is de nodige Glühwein aanwezig en zijn er ‘plätzchen’ dat zijn koekjes die met kerstmis/in de adventstijd worden gemaakt. Er is hier dus een onderscheid in ‘keksen’ (koekjes) en ‘plätschen’ (kerstkoekjes). Het was een zeer gezellige avond, maar ook heel koud. Voor kinderen die net een druk weekend achter de rug hadden ook erg vermoeiend.

21-30 december: bezoek aan België. Zoals gewoonlijk hebben we weer erg veel bezoekjes gedaan in België. Van de 8 dagen die we er waren, waren er al 4 gevuld met kerstfeesten en verjaardagsfeesten. ’t Was heel fijn om nog eens terug te zijn en heel leuk om iedereen te zien, maar ’t was ook heel leuk om nadien terug hier te komen. De kinderen waren plots heel erg rustig, toen ze weer in hun Duitse habitat kwamen en niet meer elke dag van hier naar ginder moesten gaan. Hoewel ze dat uiteraard heel graag doen.

31 december: de dag na onze terugkeer was het al oudjaar. Er kwamen een paar vrienden bij ons eten en hun kinderen bleven in de kamers van onze jongens slapen. Ik had extra bedden opgedekt, maar was er aan voor de moeite: Jelle deelde liever zijn bed met zijn vriendinnetje: lekker gezellig en lekker warm was het, zo samen onder een deken. En eigenlijk zijn ze alle 4 nog redelijk vlot gaan slapen, dus dat is zeker voor herhaling vatbaar. Voor de kinderen was er vuurwerk dat ze zelf mochten aan steken en vasthouden (van die stokjes die ze soms op een taart zetten). Dat vonden ze uiteraard de moeite. Het echte vuurwerk was net als vorig jaar een kanjer: 45 min. Aan een stuk ongelofelijk mooi vuurwerk, en dat vanuit de livingraam te zien. Lekker eten, goed gezelschap en kleurrijke knallers, meer hoeft dat niet te zijn. De kinderen mochten daarvoor ook uit bed komen (al hebben we wat moeite moeten doen om ze wakker te krijgen) en spreken daar nu nog over: ’t heeft echt indruk gemaakt.

1 januari: het nieuwe jaar is een feit. De kinderen blijven gelukkig lang genoeg in hun nest, want de bezoekers waren redelijk lang blijven plakken, dus de nacht was kort. We starten het nieuwe jaar zoals het hoort: met de beste voornemens en doen alvast een eerste stap in de goede richting: een fitometer. De kinderen doen alle oefeningetjes mee en vinden het wel leuk om te doen. Hier en daar blijkt het wel wat moeilijk kwa coördinatie en gaan de armen soms de verkeerde kant op, maar, al doende leert men J.

Verder kwamen in de kerstvakantie nog een paar vriendjes van Tobi spelen, gingen we een dag naar de binnenspeeltuin (is altijd goed bij slecht weer en zorgt altijd voor zeer snel slapende kinderen ’s avonds) en maakten we nog een paar mooie wandelingen. We hebben ook ‘gif’ gemaakt, om de mummies weg te jagen. Een mengeling van zand, water, bessen, blaadjes en nog een paar geheime ingrediënten, werden in een kom aan de deur gezet. De mummies hebben daar ’s nachts van gedronken, dat konden we ’s morgens zien, want ze hadden gemorst. Toen waren alle mummies dood. Maar het gif moet toch blijven staan en af en toe doet Jelle er nog iets bij, je weet maar nooit dat er toch nog een mummie zou komen. Aan de voordeur ligt ondertussen ook een anti-mummie installatie (een blad papier met wijndoppen op geplakt). Ze functioneert goed: ik heb geen mummies gezien de laatste tijd.

In de kerstvakantie kregen we op 1 dag ook 2 geboortekaarten, op zich misschien niet zo speciaal, maar het waren 2 keer tweelingen. Hoe groot is de kans de we ooit nog op 1 dag 2 geboortekaarten van tweelingen krijgen?? In elk geval, tussen 5 december en 5 januari werden 6 baby’s geboren bij onze vrienden en familie en ze zien er allemaal super schattig uit!! Nog veel succes aan de kersverse ouders!!

8 januari: onze kroost is ondertussen al wat groter en werd vandaag aan de babysit toevertrouwd. Gert en ik knepen er een avond tussenuit voor een concert van het Wiener Johan Strauss orkest. Een avondje uit in Freiburg in een mooi  concertgebouw met een heel goed orkest en een dirigent die van grapjes houdt. Een echte aanrader!

17 januari: avondje tennis met een vriendin. Na 10 jaar niet getennist te hebben, voel ik spieren waarvan ik het bestaan al niet meer af wist.

18 januari: daguitstapje naar de Feldberg. Tobi, Jelle en ik hebben geskied, Gert heeft Matthias geëntertaind. Terwijl het beneden aan ons huis heel de dag grijs was, hebben wij een ganse dag in de zon gezeten: heel aangenaam! Zo’n ganse dag buitenlucht zorgde wel voor extra grote eetlust en eens de kinderen in bed lagen was het heel rap stil. En ook het grootste kindje lag vroeg (al om 8u) te slapen J

Matthias: de eerste 2 tanden zijn een feit, de eerst kwam na 10 maand en de volgende een maand later. Jammer genoeg ging dat telkens gepaard met een ganse week nachtelijke weenmomenten. Ook de eerste stappen zijn gezet, met 10,5 maand ging het voetje voor voetje en met 11 maand al erg vlot. Ondertussen zijn we aan 11,5 maand en hadden we deze week ‘wedren’ in de gang beneden, tussen Jelle en Matthias. De benen van Matthias waren net te kort om te kunnen winnen, maar het plezier van beiden was groot J En verder heeft hij nog eens 1 nacht doorgeslapen, zijn tweede nacht ooit…

18-01-2014 om 21:45 geschreven door Lien  

Bijlagen:
Prettig kerstfeest.pdf (599.7 KB)   

Een mail van iemand die uit Mechelen afkomstig is en een verhuis naar Obereichsel overweegt (hoe zot kan je zijn? J ), doet me er aan herinneren dat ik dringend nog eens tijd moet maken om mijn blog bij te werken. Alweer 2 maand geleden, wat gaat de tijd snel… Er is altijd zo veel anders te doen, naast bloggen.  Enfin: here we go:

17 oktober: een nieuwe babysit stelt zich voor. Ik had haar al leren kennen, toen ze zich vrijwillig bij onze tagesmutter (onthaalmoeder) had aangemeld en daar een paar dagen proef liep. Ze is dus echt heel geïnteresseerd, zowel in baby’s zoals Matthias als in groteren zoals Tobi en Jelle. En ze is super sociaal, vlot, … kortom, alles wat je van een babysit verwacht. Bovendien woont ze in ons dorp en rijdt ze zelf al auto, wat zeer praktisch is, want dan hoeven we ze ’s avonds niet naar huis te brengen.

18 oktober: avondje uit eten bij vrienden. De babysit entertaint de kids en steekt ze in bed, terwijl wij nog eens genieten van lekker eten en fijn gezelschap. We leren ondertussen nog 2 andere koppels uit Eichsel kennen, waardoor we ondertussen al 2/3^de van het dorp kennen J

21 oktober: eerste bezoek aan de kinesist. Doordat ik ons kleine dropje nog altijd moet dragen (hoewel hij al flink recht staat en veel oefent met toertjes rond de zetel te lopen en met het salontafeltje rond te lopen) en omdat dat ventje niet echt een lichtgewicht is, zijn mijn schouders en nek stilaan helemaal verkrampt. Het eerste bezoek aan de kinesist wijst uit dat het al redelijk hopeloos is, maar soit, de massage deed deugd.

23 oktober: winterbanden gelegd op de rode, de dag erna op de andere auto. Net op tijd, voor onze rit naar België.

25 -28 oktober: weekendje Ardennen met de Vlimmeraars. De sfeer zat er als altijd goed in en het weer viel al bij al nog goed mee. Zaterdag werd er een mooie wandeling gemaakt en zondag voormiddag heeft het wel goed geregend, maar in de namiddag was het gelukkiger beter, zodat we nog een terrasje konden doen in Durbuy. Gert genoot van de eerste Belgische frietjes van de week.  29 okt – 1 november: De rest van de week bleven we in België en stond er zoals gewoonlijk elke dag wel iets op het programma: bezoek aan Mechelen, Zandhoven, Vlimmeren,…Belgische frieten voor Gert.

2 november: eerste dag terug thuis en tevens voorlaatste dag van de herfstvakantie. 2 van Tobi’s klasvriendinnen komen op bezoek. We spelen gezelschapsspelletjes en bakken koekjes die naar believen versierd worden met alle kleuren van de regenboog.

4-10 november: Het is hier de ganse week precies lente: temperaturen van 16 graden om 9u ’s morgens, echt aangenaam. De kindergarten bereidt deze weekt Sint Maarten voor. Jelle komt elke avond zingend thuis en zingt van wanneer hij wakker wordt tot wanneer hij gaat slapen.

11 november:  Sint- Maarten: het event van het jaar voor kinderen in Eichsel. Vandaag is het lichtjesstoet. Dan komen alle kinderen om 6u ’s avonds (het is dan al heel donker) met zelf geknutselde lantaarns, samen aan het schoolplein. Van daar uit vertrekt de stoet van een 150-tal kinderen en ouders, voor een kleine wandeling, met tussenin  pauzes om de Sint-Maarten liederen te zingen.  Terug aangekomen bij het schoolplein wordt er nog gezongen en wordt een toneeltje gespeeld rond Sint-Maarten en worden traditioneel Brezels verkocht. We hebben onze les geleerd van vorig jaar en doen eerst de zoutkorrels er af, voor we ze aan de kinderen geven (om te vermijden dat ze de ganse nacht uit hun bed komen ‘ik heb dorst’).

12 november: ontbijt bij de buurvrouw. Ik leer er nog een buurvrouw van een paar huizen verderop kennen. Alle drie hebben we baby jongens, dat wordt leuk als die binnenkort samen kunnen spelen…

14 november: Tobi wandelt met zijn klas naar Adelhausen om er appelsap te maken. De appels moeten in een oude melkmachine en de appelsap is echt heerlijk.

15 november: nog eens bezoek van de tandenfee: nr8 is er uit. Hij zat redelijk los en vorige keer had ik er een met de tandenborstel ‘uitgepoetst’. Tobi vroeg of ik dat weer kon doen, maar ik zei: trek er maar eens aan en toen was hij er uit.

16 november: ski-beurs: de ski’s van de kinderen van vorig jaar passen nog, maar ik had me vorig jaar niks aangeschaft, wegens te dikke buik, dus ik ben dit jaar aan de beurt. Hoewel het 2 weken geleden nog een ganse week 16 graden was, was het  kwik de voorbije week naar 4 graden gedaald en was ook de eerste sneeuw gevallen. De beurs kwam dus net op tijd en het skiën komt nu echt in zicht. De bergen die we vanuit onze living zien zijn nu bedekt met sneeuw en ook de bergen die we zien als we naar de kindergarten rijden (o.a. de Feldberg), zitten sinds half november onder een wit kleedje.

18 november: Na 16 jaar trouwe dienst, heeft mijn stofzuiger het begeven.  Aangezien hij ons 16 jaar zulke goede diensten bewezen heeft – (we dachten 6 jaar geleden al dat hij aan zijn einde was en hebben hem daarom ook tijdens verbouwingen ingezet om beton stof e. d. op te zuigen) krijgt hij zijn eigen kruisje in onze tuin. We besluiten ook om net dezelfde nieuwe te kopen, die ons 2 dagen later door de postbode geleverd wordt. Lang leve Amazon!! Aan alle hardwerkende Vlamingen: Amazon is de placeto be voor al wat je niet in de supermarkt vindt (en zelfs ook dat): van horlogebandjes over design staanlampen, borstels voor elektrische tandenborstels, baby-pap, pampers, kruiden, wekkers, en dus ook stofzuigers. De kinderen zijn heel blij met de nieuwe stofzuiger en zijn er een hele namiddag mee zoet. De living was zeer proper  J

22 november: nog eens naar de kapper geweest. Ze is opgeslagen: van 15 naar 17,5 euro. De week nadien ook met de 2 jongens geweest: 10 euro (voor beiden samen!!) voor 45 minuten werken???

23 november: kerstmarkt op Tobi zijn school. Al heel de week had hij gezegd dat we ‘schoon op tijd’ (letterlijke vertaling van ‘schön rechtzeitig’) moesten gaan. Hij had namelijk iets geknutseld in de klas en dat moesten we gaan kopen en als we niet op tijd zouden zijn, zou iemand anders het misschien al gekocht hebben. Gelukkig konden we zijn zelf geknutselde sneeuwman herkennen uit alle anderen en was hij dus nog niet verkocht toen we aan kwamen.  Tobi was ook heel fier dat hij het geld van de tandenfee kon gebruiken om te betalen. Verder was er zoals gewoonlijk een knutselhoek, waar onze knutseltalenten tal van prachtige kerstdecoraties gemaakt hebben en verder hebben ze ook elk een kaars gemaakt en hadden we die avond dus een gezellig diner bij kaarslicht.

24 november: vandaag heeft Tobi zijn brief aan de Sint geschreven, met tekst en een tekening van wat hij graag wil krijgen. We hebben hem ook samen in de brievenbus gestopt, nu maar hopen dat de goede man hem braaf genoeg vindt.

Bijlagen:
IMG_0404b.jpg (729.6 KB)   
IMG_0416b.jpg (1.4 MB)   

10-11-2013 om 20:32 geschreven door Lien  

07-10-2013 om 20:50 geschreven door Lien  

07-10-2013 om 20:47 geschreven door Lien  

12 september: eerste schooldag voor Tobi. De kinderen die in Duitsland naar het eerste leerjaar gaan, gaan traditiegetrouw de eerste dag van het eerste leerjaar met hun ‘schultute’ naar school. Die eerste dag begon om 10u en duurde tot 11u20. Er stond een toneelstuk van de 3^de klassers op het programma en wat randanimatie voor de ouders, terwijl de kinderen 1 lesuur besteedden aan het bekijken van hun klas. In Tobi’s klas zitten 16 jongens en 4 meisjes. Tobi is de jongste, want hier wordt de grens voor het eerste leerjaar gelegd bij verjaardagen tot eind september (ipv eind december zoals bij ons).

13 september: eerste echte schooldag, van 8u tot 11u20 (4 lesuren). Op het programma: taal (duits), wiskunde, frans en godsdienst. Vanaf nu heeft Tobi elke dag vanaf 8u tot 11u20 les (4 lesuren van 45 min.) enkel woensdag en donderdag zijn er 5 lesuren en duurt de school tot 12u20. Zoals alle kinderen uit Eichsel gaat Tobi ook alleen te voet naar school en komt hij alleen terug naar huis. Het was wel even slikken toen hij de eerste keer ‘moederziel alleen’ het huis verliet. Bij Tobi gaat dat ook zonder omkijken of nog eens wuiven.

14 sept: vliegshow in Hutten: op een half uurtje rijden is er in de bergen een sport-vliegclub. Er was een event met sportvliegtuigjes op afstand bediening die tot 400 km/u vlogen.

15 sept: na een dagje spektakel bij de vliegtuigen houden we het zondag rustiger en maken we een toertje met een huifkar.

28 sept: Tobi wordt vandaag 6 jaar!! Toevallig is er vandaag een groot kinderfeest bij Evonik. Het weer is mooi en de kinderen leren met pijl en boog schieten, brand blussen, ze rijden nog eens paard, etc. Een geslaagd feest en de jarige genoot er van. Hij genoot ook van alle pakjes die de postbode ter gelegenheid gebracht had.

2 oktober: auto in onderhoud. Niets speciaal zou je denken, buiten dat we blijkbaar ‘marter-schade’ hebben opgelopen. Er zitten hier blijkbaar marters die graag auto-onderdelen eten. We hadden hier al vaker gezien dat mensen kippengaas onder hun auto leggen en blijkbaar is dat niet overbodig. Marterschade kan immers oplopen tot 400 euro!!

3 oktober: nationale feestdag (eenheidsdag)

4 oktober: Jelle wordt 4 jaar!!  En Gert en ik zijn 15 jaar samen! De jarige heeft zijn eerste elektrische gitaar gekregen en verder nog een heleboel geschenken van vrienden en familie, te veel om op te noemen, maar wel nog bedankt iedereen!

Kindertaal: af en toe vraagt Jelle: ‘mama, praat ik nu Nederlands?’ of ‘mama, hoe is woord xxx in het Nederlands’ en zo ook op een dag ‘mama, hoe is auto in het Nederlands?’. En ik: auto is in het Nederlands en in het Duits hetzelfde. Tobi: ‘neen, auto is in het Nederlands ‘OTTO’

Bijlagen:
IMG_0363.JPG (3.1 MB)