oef, ik ben er dan nog eens geraakt. het waren wat hectische weken voor me. Veel mankementjes ondervonden: knikkende knieën, vastgelopen hals en armen maar krakende wagens lopen nu eenmaal langer hé! Nu ja, van dat langer lopen wordt je dan ook weer wat moe hé. We hadden wel hele mooie weken: de grote Sinterklaasshow, de Sint op bezoek en wat familiebezoekjes. Ben net terug van een controle bij de diëtiste en 'k zal het geweten hebben. Ben een kilo bijgekomen en dat net voor die dagen. Ik weet niet hoe het bij jullie zit maar als ik zo'n moeilijke (lees vermoeiende) periode heb, heb ik heel veel honger. Sommige mensen krijgen niks binnen van vermoeidheid maar bij mij vraagt mijn lichaam om eten. Het is al gelijk wat ik dan maar binnen krijg: een boterham, fruit, snoep... maar ja elk pondje gaat door het mondje hé. Het wordt opletten de volgende weken maar we laten ons niet kennen. Mijn kindjes letten ook al op wat mama in haar mond stopt. "Mama, mag jij dat wel eten van de dokter?" jaja, ik wordt nauwlettend in het oog gehouden door mijn eigen eetpolitite. Normaal gezien ga ik ook wat meer sporten maar 'k geraak gewoon niet meer vooruit. Heb moeite om de dagdagelijkse dingen tot een goed einde te brengen. Gelukkig kan ik nog steeds mijn werk aan. En heb ik nog werk in deze moeilijke tijden van crisis.
Ik mag echt mijn twee handen samenvouwen dat ik de kans gekregen heb om op mijn huidige werkplaats te kunnen starten want ik vrees dat ik bij mijn vorige werkgevers al lang naar de deur gewezen was.
Nu ja, 'k ga jullie laten. We zullen ons naar boven laten kruipen en een warme douche tot ons laten komen.
