Het avontuur zit erop. Na de pech van Ruben moest iedereen toch weer even de knop omdraaien om een fantastische lap op de laatste skidag te geven. En dat lukte wonderwel. Niet in het minst dankzij Ruben zelf die een optimist van het zuiverste bronwater blijkt te zijn. Hij kreeg natuurlijk ook wel de ganse dag het gezelschap van een knappe lerares die hem tot en met verwende. De beginners, die geen beginners meer zijn maar de trotse eigenaars van een levensecht skidiploma, hebben deze voormiddag een reuzenslalom tegen de tijd gemaakt en de winnaar werd bekroond en gelauwerd. Alle anderen trouwens ook, haha. Daarna mogen jullie kinderen (familieleden, vrienden) een afsluitende fuif in de disco houden, waarin we voor één keer de klok niet zo nauwlettend in de gaten zullen houden. Maar morgen geldt weer hetzelfde principe als altijd: gezond weer op, fit en genietbaar zijn voor een fonkelnieuwe dag. Want deze dag, beste allemaal, brengt jullie schatjes weer met de bus naar huis. We proberen stipt om half elf te vertrekken zodat we omstreeks elf uur (als we geen files krijgen in Duitsland) op de Vismarkt in Tessenderlo zullen zijn. Je kunt voor eventuele richttijden ook afstemmen op Radio Benelux vanaf elf uur in de morgen. Zo, dat was het weer. We gaan nu stoppen en er zelf ook een lap op geven. Het was een plezier om jullie kinderen mee te hebben op skivakantie. Onvermijdelijke kleine probleempjes werden zo snel mogelijk aangepakt en opgelost. We zijn er trots op dat we de eer van Pius X Middenschool in het verre Oostenrijk voor de twaalfde keer alweer (!) hoog konden houden. Groetjes van Chris, Inne en Désirée (onze onvolprezen gogo-girls) en van Jos, Gerd, Michel, Dirk, Jan, Bart en Piet. Tessenderlo en omstreken, here we come. Met een enthousiaste buslading ex-vakantiegangers die ongetwijfeld zullen uitpakken met geweldige verhalen en wat lichte overdrijvingen. Maar één zaak is zeker: prachtige skiërs zijn het allemaal. Voor de laatste keer dus SCHUSS (of in begrijpelijk Loois DAAAAAAAAAAAGGGGGGGGG)
Beste mensen, Het was hier de voorbije dagen bijna te mooi om waar te zijn en dat hebben we vandaag helaas met een dipje moeten bekopen. Pechvogel was Ruben Smeulders. Deze schitterende jongen uit klas 2C kwam bij een ogenschijnlijk ongevaarlijke val zo ongelukkig neer dat hij zijn scheenbeen brak. Twee begeleiders zijn met hem onmiddellijk naar het ziekenhuis van Bad Ischl gereden, de ene met de ambulance mee, een andere met een in Gosau gehuurde auto achterna. Geluk bij een ongeluk was dat het volgens de ziekenhuisarts een niet gecompliceerde breuk betrof en dat een operatie niet nodig bleek. Maar Ruben zit helaas wel een poos in het gips. We hebben hem per ambulance weer mee naar ons hotel genomen waar hij als een echte held onthaald werd door het hele gezelschap. Reken maar dat hij vertroeteld wordt door iedereen totdat hij vrijdag weer in Tessenderlo afgeleverd wordt. De busmaatschappij past de skibus aan zodat hij in de beste omstandigheden weer mee naar huis kan. Ja mensen, skiën is nu eenmaal een doe-sport en zoiets kan jammer genoeg op de pistes gebeuren. Op de meer dan 600 kinderen die we de voorbije twaalf jaar hebben meegenomen, trok Ruben helaas het tweede 'slechte lot' uit de loterij. Natuurlijk overvleugelt dit nieuws de verder weer prachtige dag. Toch gaan we er op de laatste skidag nog het beste van maken, sympathieke Ruben zou niet anders willen. Tot morgen. De begeleiders.
Dag drie van het skiën zit erop en de Alpenreuzen hebben geen geheimen meer voor uw kinderen. Vandaag hebben al onze vakantiegangers de steilste hellingen van Gosau onder de knie gekregen en ze gaven geen krimp. Even naar beneden kijken, een paar keer slikken, dan de aangeleerde technieken perfect toepassen en zigzaggen maar. Ze konden het allemaal en ze deden het ook allemaal. SUPER, zongen onze Oostenrijkse monitoren in koor. En dat was het ook. De gevorderden kenden dat fantastische gevoel van 'yes, we kunnen het', al veel langer en de beginners - welke beginners? - ervaren het nu ook. Skiën is fantastisch. Geen gekwetsten, geen zieken, alleen maar heel blije en door de zon gebronsde gezichtjes. Great, ook voor ons, de prille en iets minder prille maar jong van hart zijnde begeleiders. Bedankt voor jullie leuke berichtjes aan de kinderen, beste mensen. En nu we toch bezig zijn.LEA en ANNEKE, njam, njam, omdat jullie eveneens een berichtje stuurden. Jos heeft als onverbeterlijke reisorganisator een pintje tegoed van het hele team. Trouwens, onze talrijke sponsors zijn stuk voor stuk ontzettend hard merci omdat ze hun gul hart ook (of nog maar eens) aan de goede zaak geschonken hebben. Mede dankzij hen kunnen we de prijs - skieën is ontzettend duur geworden - nog een beetje drukken. Aan namen wagen we ons liever niet, we moesten maar eens iemand vergeten. Het rodelen gisteravond was ook een erg prettige bezigheid. We gaan voor vandaag stoppen met deze goednieuws krant, anders weten we morgen niks meer. Schüss.
Hallo thuisfront, De tamtam gaat snel. We hebben in het wondermooie Gosau (en dat is niet overdreven) vernomen dat Koning Winter ook weer een blitsbezoek gebracht heeft aan het verre België. Op ons vakantieadres ligt ook veel sneeuw, maar hier is dat witte goedje meer dan welkom. Skidag twee zit erop en er viel naar goede gewoonte weer heel veel te genieten. De dag begon wat mistig, maar daarna trok de hemel open en konden we genieten van een stralend zonnetje. Iedereen is met de stoeltjeslift hoog in de bergen geweest en onze beginners zijn geen beginners meer. Het zijn heuse bergbokjes en - geitjes geworden. Niemand is ziek, niemand gekwetst, niemand wordt geplaagd door heimwee. En het eten is blijkbaar ook oké, want we hoorden nog niemand daarover mopperen. Vanavond gaan we nog rodelen (=met twee man per slee een verlichte bergtop af roetsjen) en dan zal het wel tijd zijn om van een welverdiende nachtrust te genieten, zeker? En morgen weer netjes op tijd op om de kolossale Alpenruggen te gaan veroveren. Aju paraplu en blijft u vooral deze blog lezen lezen. De foto's komen later wel op een CD. De begeleiders
