Gisteren vertrokken we terug vol goede moed met z`n zessen naar Mukono Health Center. Sarah en Julie hebben de materniteit terug onveilig gemaakt. Ze keken zo hard uit naar hun eerste bevalling, maar de goden waren hen nog altijd niet goed gezind. De vrouw die moest bevallen werd naar het operatiekwartier gebracht voor een keizersnede :( We waren allemaal een beetje ziekjes (darmproblemen) na de safari en plots voelde Sarah zich onwel; er was nochtans niets te zien :p Julie ging een druivensuiker halen maar alle hulp kwam te laat. Gevolg: De ogen draaiden weg, er kwam geen reactie meer, dus hop die benen in de lucht! Na een frisse cola en wat rust ging het terug stukken beter met haar! Alle verpleegkundigen waren super ongerust en Sarah moest al naar het labo om haar bloed op malaria te laten testen... `You have to go to a real doctor` werd haar aangeraden :p Vreemd toch in een ziekenhuis... Maud heeft de circumcisies bijgewoond. Inge heeft tot 2 maal toe een poging ondernomen maar dan toch maar besloten om buiten op een stoeltje te wachten... Het was echt wel ons dagje! Ten slotte zijn we alle 4 op de prenatale consultaties terecht gekomen waar we onder begeleiding volledig zelfstandig de zwangere vrouwen mochten onderzoeken en hun dossiertjes aanvullen.
Die middag zijn we onze kledingstukken bij de naaister in onze straat gaan ophalen. De broeken zijn 3/4 ipv 4/4 en jammer genoeg heeft de naaister zich vergist en de stof voor Maud haar kleedje omgewisseld met de stof voor Julie haar broek. Al bij al zijn we blij dat we er in kunnen! Dat weerhield Maud er niet van om nog 3 stofjes te kopen... :p
Die avond probeerde Sarah haar gsm te herstellen. Als laatste redmiddel gooide ze hem een paar keer op de grond... Niets ernstigs, gewoon een paar krasjes erbij! Hij was toch kapot... Tot Marine op het miraculeuze idee kwam om hem eens te proberen opladen! Tadaaaaaaaaaa! Hij werkt weer ;)
Vandaag gingen Julie en Sarah met de moed in hun schoenen nog eens naar de materniteit... Na 2.5u kregen ze EINDELIJK een bevalling te zien! Mission accomplished! Inge en Maud hebben consultaties meegevolgd bij een Keniaanse dokteres. Heel gevarieerde pathologieen van balanitis over herpes zoster tot het wijdverspreide malaria...
Donderdagavond zijn we vertrokken richting Kampala naar Red Chilli Hideaway (een hostel). Alles was zogezegd geregeld maar toen we daar aankwamen moesten ze toch nog bedden voor ons zoeken. We sliepen uiteindelijk in een dorm, Maxime en Marine kregen een luxekamer (een kamer met eigen badkamer). We lieten hen rustig doen, ondertussen genoten wij van onze eerste Oegandese pizza! Verder was het heel bijzonder om opeens terug tussen allemaal musungo`s te zitten.
Na een korte nacht vertrokken we op onze trip naar Murchison Falls. In ons busje zat nog een Canadees meisje, Courtney, die hier 4 maand gewerkt en gereisd heeft en die vandaag terug naar huis vertrekt. Na een lange, hobbelige rit kwamen we eindelijk aan bij de watervallen! De `hike` naar boven was echt niet zo zwaar als we verwacht hadden, die wandelschoenen waren dus wat overbodig... De falls zelf waren prachtig (zie foto`s). We kregen er zelfs een echte douche bovenop, zeer welkom bij deze zwoele temperaturen! Toen reden we verder naar Red Chilli Rest Camp, waar ze niet wisten dat we in banda`s zouden slapen. Weer op zoek naar een oplossing! Uiteindelijk heeft Sarah zich opgeofferd en is ze in een tent gaan slapen. Dit heeft ze zich achteraf beklaagd, toen er plots een nijlpaard naast haar tent stond! Ze heeft er zowaar haar gsm van doodgeknepen :p (Sorry Jonas, voorlopig hebben we hem nog niet kunnen herstellen) Jammer dat we er geen foto`s van konden nemen: nijlpaarden worden namelijk heel agressief als ze een flits in hun ogen krijgen!
De volgende dag: SAFARI! De ochtend was zeer vruchtbaar: waterbucks, giraffen, hartebeesten, everzwijnen, een enkele olifant, 3 vrouwtjes leeuwen met een mannetjes leeuw, kraanvogels, buffels, nijlpaarden, bavianen,... passeerden allemaal de revue. In de namiddag namen we de boot naar de watervallen. Het krioelde van de nijlpaarden, we vaarden voorbij de crocodile pool met als eindbestemming de watervallen langs een andere invalshoek. Het was een zalige (toeristische) dag! Daarbovenop eindigde de dag met een lekkere Westerse maaltijd: moussaka voor de meesten, Maud deed verder met haar inburgeringscursus en nam Zanzibar Chicken: allebei heerlijk genieten! Die nacht werden we overvallen door een gigantisch onweer, ook het nijlpaard kwam opnieuw op bezoek... De banda daverde op zijn grondvesten, Maxime en Marine dachten dat de banda van Julie en Sanne ingestort was door de bliksem :p Geen zorgen, we hebben het overleefd! Moe, maar klaar voor de bush breakfast, begonnen we een nieuwe dag... Maud en Inge willen duidelijk een Afrikaanse poep kweken want ze namen een ontbijt voor 3. Vol verwachting begonnen we aan een nieuwe trip door het park, maar deze keer kwamen alleen de everzwijnen, bavianen en herten ons begroeten... Op de terugweg stopten we nog even bij Koruma Falls, waar we opnieuw van het uitzicht konden genieten!
Tijdens ons weekend hebben we naast onze nieuwe Canadese vriendin, een Nederlands meisje leren kennen, Judith. Zij is vrijwilliger in Kampala en ze zet zich in voor de straatkinderen die hier zonder reden van straat worden geplukt en in de kindergevangenis terecht komen (onder de slogan: Keep Kampala Clean). Hiervoor worden zelfs beloningen uitgereikt, een echte schande! Ze heeft ons tal van shockerende verhalen verteld: zo worden de kinderen eerst in een isoleercel opgesloten gedurende 2 weken alvorens ze bij de rest van de kinderen mogen. Ze mogen geen kleren aanhouden en krijgen slechts 2 maal per week eten. Zieke en gewonde kinderen worden niet verzorgd en totaal aan hun lot overgelaten. Haar verhaal was zo aangrijpend dat we ons onmiddellijk geroepen voelden om een kijkje te gaan nemen en die kinderen te helpen. De Belgische organisatie waar Judith vrijwilliger bij is, doet er alles aan om die kinderen terug uit de gevangenis te krijgen en hen opnieuw te integreren in de maatschappij. Dit blijkt een heel moeilijke opdracht te zijn. Voorlopig hebben ze al 34 van de 500 kinderen vrij gekregen. Er komen jammer genoeg elke dag kinderen bij... Er is maar 1 dag per week bezoekersrecht, namelijk op donderdag, dus hopen we dat Judith ons donderdag mee binnen kan krijgen...
Gisteren zijn Maud en Inge op prospectie geweest in het ziekenhuis van Mukono om te kijken of we daar volgende week kunnen werken... Sarah en Julie hebben voor de allerlaatste keer de prachtige boda boda rit naar Nagojje genomen (we hebben er mooie filmpjes van gemaakt). Voor de rest was de dag gelijkaardig aan de vorige...
`s Avonds kwamen Walter en Queen Emma (van Walters boda boda tours) op bezoek bij ons in ons guesthouse. Na hun hilarische mopjes besloten we om onder hun begeleiding een stapje in het Afrikaanse uitgaansleven te zetten. De muziek was wat eentonig, maar we waren het hoogtepunt van ieders avond. Smirnoff is blijkbaar ook voor volwassenen hier in Mukono :p Echte nostalgie... We had the most best time of our lives, in Walters woorden. Echt onvergetelijk!
Na het lange uitslapen, zijn we nog eens gaan chillen aan het zwembad. Nu gaan we onze trekrugzak gaan maken om morgen op safari in Murchison Falls te vertrekken! We kijken er allemaal heel hard naar uit! We blijven weg tot zondag dus houd jullie nieuwsgierigheid in bedwang tot maandag! ;)
Vrijdag kwamen de medicijnen toe in Nagojje. Ze hadden ons gewaarschuwd voor een drukke dag en het zag inderdaad zwart van het volk ;), maar naar westerse normen viel het best wel mee. Sarah mocht meehelpen met de vaccinaties, Maud en Inge hebben een nieuwe bevalling (deze keer zonder vruchtwaterval) mogen meemaken en Julie deelde de medicatie uit. De antibiotica en malariapillen vlogen in het rond, al dan niet op geldige indicatie! Na het `harde labeur` hebben we de markt onveilig gemaakt, op zoek naar mango`s en stofjes. We dachten dat ze ons aan het afzetten waren, dus bleven we maar afdingen tot we een deftige prijs overeen waren gekomen. Later vertelde John ons dat we onze mango`s wel aan een heeeeel goedkope prijs hadden gekregen... :p Tot zover onze `werkweek`, het weekend brak aan!
Zaterdag: platte rust met een boek aan het zwembad. `s Avonds verwenden John en Joanne ons met het eerste stukje vlees van de week. Maximum een half worstje per bord. Vlees is hier namelijk bijzonder duur en moeilijk te verkrijgen. Zondag: We hadden een trip geboekt in Kampala: Walters Boda Boda Tours!!!!! We hadden om 11u afgesproken en naar Westerse normen stonden we daar al om half 11 te koekeloeren en werden we naar Afrikaanse standaard afgehaald om kwart voor 12 :p Gelukkig was Walter het wachten waard. Hij trakteerde ons op een onvergetelijke tour beginnnend in Beverly Hills van Kampala... Daar kregen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld: een rolex uit het vuistje (is niet gelijk aan een uurwerk, maar een wrap met ei en groentjes). Vervolgens zagen we: de Bahai tempel, de Khaddafi moskee, het koninklijk paleis met zijn folterkamers (van Idi Amin), het gigantische taxipark en een gezellig marktje waar we elk aan ons trekken kwamen. We hebben allemaal een 2m mooie stof gekocht om een broek/jurkje/rok van te laten maken bij Maureen, de lokale naaister van onze straat. Sanne, 1 van de Hollandse/Vlaamse (ze studeert in Gent) medevrijwilligers, had op het vliegtuig een Amerikaan ontmoet die bij de US army werkt en hier in Oeganda gestationeerd is. Hij heeft ons gisterenavond getrakteerd op een royale maaltijd bij een Mexicaan: vlees a volonte! Hij bracht ook een Britse collega mee: zij was hilarisch a la Bridget Jones (Inge)/Adele (Sarah)/... Het was een zeer gezellige, toffe dag. Een leuke afsluiter van het weekend.
Vandaag ging alles in het health center zijn normale trage gangetje... In de materniteit stond een vrouw op bevallen, maar aangezien het deze keer een 1ste kindje was, ging het nog een aantal uur duren. Aangezien er geen patienten meer waren voor Sarah en Julie, zijn we teleurgesteld afgedropen :p
`Het zit niet in onze kleren, het zit in ons hart`
Jebaleko!
Onze eerste werkdag zit er op! Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan om er
zeker om 9u te zijn. Dat was echter buiten het Afrikaanse ritme
gerekend... We hebben 40 min stilgestaan aan de kant van de weg tot het
busje vol was. Tot ergernis van sommigen onder ons... Niemand wou naast
de musungo's komen zitten... :p
We waren dus flink te laat op onze bestemming. Geen probleem want niemand stond ons op te wachten... 3 kwartier later...
Inge en Maud mochten op de materniteit beginnen: family planning,
zwangere vrouwen in alle maten en zelfs een enkele bevalling! Bij
Afrikanen gaat dit uitzonderlijk vlot. Opgepast voor het/de
vruchtwater(val)! Evelyne: it's a girl!
Sarah en Julie werden er direct ingesmeten tijdens de consultaties...
Zelf een anamnese in het Oegandees lukte echter niet. Engels zit er hier
niet in op het platteland. Gelukkig vertaalden de health care workers
(er zijn geen dokters in ons ziekenhuis) de belangrijkste dingen.
Malaria, 'chicken pox', HIV en otitis media passeerden de revue. Alles
met hoofdpijn, koorts, braken en gewrichtspijn is malaria, tot het
tegendeel bewezen is! Vandaag was het nog op het gemak, morgen wordt de
medicatie geleverd en verwachten ze stormloop! We zijn al benieuwd!
We zijn goed toegekomen, met een beetje misselijkheid en 1 heel gevaarlijke landing :s. We wisten niet dat Tom Waes aan het stuur ging zitten ;). We zijn aangekomen om 6 uur sochtends en meteen in onze sprookjesachtige junglebedden gekropen. Na het ontwaken hebben we Mukono verkend, dat was een hele beleving. We waren een leuke attractie voor de kinderen van het dorp. `Musungo, musungo` wordt langs alle kanten geroepen als we passeren, wat zoveel betekent als `blanken, blanken!`. In de guesthouse verblijven nog 7 Nederlanders en 2 Vlamingen, die laatste zijn 2 geneeskunde studenten uit `Aaantwerpen`. John en Joanne zijn 2 jonge (17 en 18) locals die zorgen voor het eten e.a. Dieke en Lindy zijn de projectleiders die ons al wat kunnen bijbrengen over de omgang met Oegandezen. Vandaag zijn we 2 ziekenhuizen gaan bezoeken. Het eerste in Mukono, waar de andere twee Belgen zullen werken, was het grootst en best uitgerust. De massa zwangere vrouwen aan de materniteit was indrukwekkend. Family planning is hier zeker aan de orde. Het tweede ziekenhuis, waar wij de komende weken zullen vertoeven, was een heel stuk verder. Eerst een taxi en dan een lange, hobbelige rit tussen de theeplantages per 3 op een boda boda ( brommertaxi`s die je hier overal ziet rijden, soms met 2 volwassenen en 3 kinderen erop). We zijn allemaal al een tintje bruiner gewoon door het opwaaiende stof. Prachtig uitzicht als je je ogen kan openhouden! Dit ziekenhuis was een heel stuk primitiever en vandaag bijna volledig patientloos. De medicatie komt immers pas vrijdag toe. Dan zullen we zo`n 80tal patienten per dag zien. Ze kunnen er onze hulp wel gebruiken.
Dat was het voor vandaag!! Veel liefs en tot blogs,
Bij deze staan we op het punt om te vertrekken op ons grote avontuur naar the middle of nowhere! Het is een lange voorbereiding geweest met zeer veel tegenslagen, zelfs op het einde nog, maar we zijn er uiteindelijk toch geraakt... Nu alleen nog op dat vliegtuig stappen!
En ja, we zullen braaf zijn en we zullen geregeld iets van ons laten horen (misschien niet altijd via deze blog want we weten niet hoe het internet daar zal zijn) maar we gaan ons vooral amuseren! En bijleren! En de ervaring van ons leven meemaken!
Nu ja, dit was een korte inleiding op wat nog allemaal moet komen! Ik zou zeggen: check onze blog wekelijks en we zullen proberen om elke keer als we in de buurt van een internetcafé zijn, iets kort (of lang) te posten zodat jullie mee zijn met onze verhalen en plannen :)
De buffalo`s
Murchison Falls
Zoek de leeuw
Zoek de nijlpaarden :p
Boottrip op de Nijl
Ziekenhuiskamer Nagojje
Labour room
Voorbereiding op de bevalling
It`s a girl!
De placentaput
Opgepropt in de matatu (taxi busje)
Ziekenhuisomgeving Nagojje
kampala per boda boda (op de veilige manier)
rolex
rolexmaker
voorbereiding voor de moskee
maxime met zijn harem
bananenbier
de markt in Mukono
Joanne maakt Jackofruit voor ons klaar
Karibu guest house
de lokale markt
Maud en John
De kinderweegschaal in het health center van Nagojje
de materniteit 
Dagboekuurtje in the guest house
...en Sarah...
